Tomorrow ||| One Direction ||| Speeltopic - Speeltopics

Morgen. Een woord dat je laat verlangen naar iets anders, iets beters. Een woord wat extreme vreugde, maar ook extreme angst en spanningen kan veroorzaken. Ook voor Harry, Liam, Louis, Marcel, Niall en Zayn. Alle 6 zitten ze in een lastig pakket in hun relatie. De drie koppels uit appartementen 221A, 221B en 221C hebben allemaal hun eigen problemen. Maar morgen is het zo ver: Morgen is het begin van het einde. Allemaal hebben ze een plan wat morgen ten uitvoering komt. Het ene koppel heeft een afspraak bij het adoptiecentrum, in de hoop een kindje te mogen adopteren wat makkelijker lijkt dan het is als gay couple, het andere koppel staat op het punt om morgen te trouwen, waar niemand het mee eens is, en het derde koppel staat nog aan het begin van hun relatie en zit ermee in hun maag dat ze nog uit de kast moeten komen tegenover hun ouders en familie, die het daar lang niet allemaal mee eens zijn.
Allemaal staan ze strak van de emoties, spanning, liefde, hoop, geluk, angst.
De perfecte mix voor veel drama.


Rollen:
- Liam Payne - Presley
- Zayn Malik - Roe
- Marcel Styles - Lucille
- Niall Horan - Elijah
- Harry Styles - Kanga
- Louis Tomlinson - LouisPan


Regels:

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!

Het begin:
Het is s ochtends vroeg op vrijdag ochtend. Morgen is het zo ver voor alle koppels. Alles staat al klaar, of er moet nog van alles gebeuren. Sommingen proberen kalm te blijven terwijl anderen totaal flippen. De spanning is in elk geval wel duidelijk merkbaar, of de jongens nu een vrije dag hebben of aan het werk moeten. Allemaal zitten ze met hun hoofd bij de dag van morgen, want dat is de dag des oordeels...

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:28 ]

---

Bowties were never Cooler

(Ik vind het in ieder geval prima, en ik hoop het wel x))

---

Because I love him, do I need another reason?

[Ik vind het goed]

---

How far is far

[De rest er ook mee eens?]

---

Bowties were never Cooler

( Prima en ik ga zo even reageren)

---

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Dan skippen we voor/in/na jou post 3 uur, goed? Dan is het nu 12 uur in de middag]

---

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik sliep verrassend rustig met een klein glimlachje op mijn gezicht in Harry zijn armen. Ik had nu even geen nachtmerries, geen zorgen. Harry was als een dromenvanger. Alle slechte dromen waren weg zodra ik dicht tegen hem aan in zijn armen sliep. Hij was dan wel de jongere, zeker 's nachts was ik degene die bescherming nodig had, vooral tegen mezelf. Na twee uur heerlijk nog te hebben geslapen werd ik toch langzaam weer wakker. Ik geeuwde en keek op naar Harry die nogsteeds om mijn lichaam gekruld lag. Ik glimlachte en drukte een vlinderlicht kusje op zijn lippen. Toch wilde ik hem verrassen met een ontbijtje op bed, want hij had nog niets gegeten, al kon ik niet koken. Voorzichtig om hem niet wakker te maken kroop ik uit zijn armen. Toen ik uit bed was gekropen stopte ik Harry als een klein kindje weer in. Daarna trok ik een sweater die nog ergens in de hoek lag aan voor ik in nu echt alleen maar Harry zijn kleren, de sweater en de joggingbroek, naar beneden trippelde op mijn blote voeten. In de keuken zette ik de waterkoker aan voor thee en ging toen opzoek naar mokken en kommen. Ik pakte ook een dienblad en legde er als eerste een roos op uit het boeket op tafel erop. Daarna gingen de mokken erop, die ik vulde met heet water en een thee zakje per mok. Als laatste vulde ik de kommen met cornflakes en melk. Toen was het tijd om wel naar boven terug te gaan. Heel voorzichtig liep ik terug naar de slaapkamer. Ik ging op de rand van het bed zitten met het dienblad op schoot. Ik boog wat naar mijn vriendje toe en drukte een kusje op zijn lippen. "Liefje, wakker worden." mompelde ik zacht terwijl ik terugtrok en wachtte tot hij wakker zou worden.

[ bericht aangepast op 15 maart 2014 - 23:16 ]

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ergens was het wel een wonder dat ik zo aan een stuk door had kunnen slapen, meestal werd ik tussendoor wel een aantal keer wakker. Te merken aan de houding waar ik nog steeds in lag had ik zelfs niet liggen woelen, wat ook best apart was. Op het moment was ik wel wakker, maar ik nam geen enkele intentie om te bewegen en echt wakker te moeten worden. Daarvoor lag ik nog te fijn. Net als het feit dat ik het er niet mee eens was dat ik eerst zijn lippen kort tegen de mijne voelde en zijn warmte daarna verdween. Daarom kreeg ik de neiging klagend te gaan piepen, iets wat ik toch liet rusten vanwege de deken die beter over me heen werd gelegd. Dan was het -het niet waard om de kou in te gaan om te kunnen klagen. Stilletjes luisterde ik naar de voetstappen die zich van me verwijderden en alle geluiden beneden die volgden. Gapend krulde ik me verder op, zodat ik de warmte beter bij me kon houden tot Louis terug zou komen, waarvan ik wel hoopte dat het gebeurde. Anders moest ik het bed uit, waar ik dus echt geen zin in had. Na een tijdje hoorde ik toch weer voetstappen naar boven komen en voelde het bed aan zijn kant een beetje inzakken. "Ik wil niet," mompelde ik wat schor. Het irriteerde me nu best wel, al wist ik dat het de eerstkomende tijd niet ging verdwijnen. Ik had geluk dat ik überhaupt mijn stem nog had. Toch deed ik met enige tegenzin mijn ogen open en kwam langzaam overeind. Ik keek verrast naar het dienblad en hetgene wat erop stond, om vervolgens mijn blik te laten afdwalen naar de jongen. "Dat had toch helemaal niet gehoeven," zei ik met een glimlach, en boog me erna naar hem toe om een hand op zijn wang te leggen en hem een kus toe te drukken. Ik vond het echt ontzettend lief, maar onnodig. Ik had namelijk niet het gevoel dat ik iets had gedaan om het te verdienen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry sputterde tegen toen ik vroeg of hij wilde wakker worden. Toch zou dat moeten als hij wilde ontbijten. Ik glimlachte wel door zijn schorre stem. Die was zo extreem sexy, al vond hij hem volgens mij best irritant. Ik aaide zacht door zijn bruine warrige krullen terwijl ik wachtte om hem zijn ogen te zien openen en weer in die prachtige helder groene kijkers te kunnen kijken. Uiteindelijk opende hij ze toch en ging rechter op zitten. Ik zag de verrassing op zijn gezicht bij het dienblad op mijn gezicht en ik glimlachte vrolijk en trots. Het was niet veel, maar het was alles wat ik kon maken, want zelfs magnetron maaltijden liet ik aanbranden. Ow ja, instant noedels lukte inmiddels ook, maar dat had zelfs flink wat moeite gekost. Bij zijn woorden knikte ik. "Ja wel. Je lag zo lekker te slapen en je had nog niet ontbeten." mompelde ik vrolijk. Ik glimlachte licht tegen zijn lippen en schoof met moeite en voorzichtigheid naast het op het dekbed. Ik trok langzaam terug en aaide nog even door Harry's krullen. Toen keek ik nar het dienblad en ik vloekte zacht. "Ik ben de lepels vergeten, sorry. Een momentje." Ik stal snel nog een kusje van zijn lippen voor ik het dienblad voorzichtig op zijn schoot schoof en naar beneden rende. Ik haalde twee lepels uit de keukenla en rede weer omhoog waar ik naast Harry neer plofte. Ik stak in elke kom een lepel en glimlachte naar mijn vriendje. "Eet smakelijk, schatje." Van zijn tegen gesputter wilde ik niets weten. We waren vandaag allebei thuis en hij had me vanochtend al prima verzorgd, dus nu was hij aan de beurt. Daarbij had hij net nog geslapen en ik had toch niet altijd een reden nodig om lief te zijn tegen mijn vriendje. Daar was hij mijn vriendje voor. Ook was alleen eten echt niet leuk of gezellig of aardig.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Met wat gezonde tegenzin krabbelde ik overeind nadat ik zijn hand door mijn haar had gevoeld. Ik glimlachte bij het zien van het ontbijt dat hij had meegenomen, of meer middageten, en door de trotse uitdrukking op zijn gezicht. Ergens vond ik het wel grappig dat hij zo trots erover kon zijn, maar als hij er blij mee was -was ik dat ook, het had toch iets schattigs. Daarbij vond ik het niet erg om 's avonds voor het eten te moeten zorgen, ik vond het leuk om te doen en soms deed ik dan nog een poging hem iets bij te leren. Niet dat het zo goed ging, al bleef ik proberen. Ik haalde mijn schouders op bij zijn antwoord en pruilde een beetje toen hij zich niet veel later terugtrok. Een zachte grinnik rolde over mijn lippen en volgde zijn blik naar het dienblad bij zijn ontdekking. Typisch. In principe kon het prima zonder lepels, al was de kans dan groot dat dit laken ook vervangen moest worden. Daar had ik ook geen zin in, dus wachtte ik braaf tot hij terug was met de twee lepels. Ondertussen had ik mijn thee opgepakt en blies wat, aangezien ik de fout om te snel het te willen al veels te vaak had gemaakt. Na een paar slokjes zette ik het kopje weer neer omdat Louis net terug was met het bestek. Ik mompelde een "smakelijk" terug met een glimlach en begon rustig aan mijn cornflakes. Stiltes in deze situaties vond ik persoonlijk niet erg, dat was af en toe ook prettig. Voor mijn gevoel hoefde niet elke stilte opgevuld te worden met zinloos gekwebbel. Nog steeds vond ik dit heel erg lief van hem, hoe klein het eigenlijk was als je er langer over nadacht. Het liet me simpelweg gewoon geliefd en gewaardeerd voelen, wat ik zo nu en dan toch echt nodig had. Daarom deed ik het zo vaak mogelijk andersom, want hij verdiende zulke gebaren, hoe klein het ook mocht zijn.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Gelukkig leek Harry het niet erg te vinden dat ik alleen cornflakes en thee had gemaakt en dat ik de lepels was vergeten. Gelukkig kon ik ze snel vinden en ging terug naar hem om toch aan zijn ontbijt en mijn lunch te beginnen. Ik had namelijk al wel ontbeten vandaag. Ik ging naast hem zitten en deed in elke kom een lepel. Dit zou zoizo mis gaan op de ene of de andere manier. Ik pakte de andere kom van het dienblad en nam een hap terwijl Harry me eet smakelijk wenste. Ik glimlachte naar hem en at semi-rustig door. Ondanks dat de stilte die er nu hing erg prettig was, had ik toch de neiging hem op te vullen met nutteloos geklets. Ik zorgde er daarom maar voor dat mijn mond constant vol was met cornflakes. A. Omdat ik dan niet kon praten en B. omdat ik wist dat Harry vooral van dit soort stiltes hield, waardoor ik erg mijn best deed ze niet te verpesten met mijn zinloze gekwebbel.Ik at dus maar gewoon door met de cornflakes terwijl ik me dicht tegen het warme ontblote bovenlichaam van mijn veels te sexy vriendje aan nestelde. Ik droeg dan wel zijn trui en joggingbroek op dit moment, zijn huid was toch echt veel warmer dan de mijne. Ik hoopte maar dat hij het niet erg vond om als kacheltje te dienen, want zo gebruikte ik hem vaak. Langzaam aan kwam de onderkant van mijn kom in zicht. iets wat betekende dat ik binnekort weer een lege mond zou hebben en dus weer de mogelijkheid zou hebben om te kletsen over helemaal neits. Ik wilde dit voorkomen, maar ik wist ook best wel dat het niet zou lukken. Ik nam de laatste hap rustig en kauwde er veelvuldig op terwijl ik mijn hoofd op de krullenbol zijn schouder liet zakken. Toen die leeg was drukte ik zacht een kusje in zijn nek. "Ik hou van je, schat." mompelde ik terwijl ik mijn ogen even sloot. De thee was toch nog veels te heet om op te pakken en te drinken.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ondanks dat ik de plotselinge kou tegen mijn borst niet al te prettig vond, was ik wel blij om iets te kunnen eten, al was het maar cornflakes. Want ik merkte nu wel dat ik best trek had en misschien hielp dit een beetje om op te starten. Ik was niet van plan om de hele dag in bed te blijven, daar kon ik niet tegen. Daarvoor hing de muffige lucht er nog aanwezig genoeg en het maakte me niet uit of we naar beneden of buiten gingen, maar hier blijven niet. Op mijn gemak at ik verder aan mijn cornflakes, wat ik ondertussen met maar een hand deed omdat de ander rond zijn middel geslagen had toen hij tegen me aan kwam liggen. Zijn warmte deed me goed, en stiekem vond ik het sowieso altijd erg leuk als hij mijn kleren aan had. Het deed hem nog kleiner lijken dan normaal, al zei ik daar niks van omdat ik bang was dat hij ze anders niet meer droeg. Daarbij was het fijn dat het in het openbaar duidelijk was dat Louis bij mij hoorde, en als ik ze eenmaal terugkreeg roken ze heel erg naar hem. Dat vond ik fijn als hij er weer eens niet was overdag, dan had ik tenminste iets om me figuurlijk aan vast te houden. Op een gegeven moment had ik mijn kom al wel bijna leeg, en Louis had die hem al helemaal leeg. Ik liet wat gehum horen door zijn lippen in mijn nek, als je me ooit je zin wilde laten doen kreeg je me zo met gemak om. Soms was het heel vervelend, of juist heel fijn, maar ik was daar simpelweg erg gevoelig. "Ik hou ook van jou, Lou," mompelde ik toen ik mijn kom en mond leeg had. Ik zette het dienblad met de thee en de nu lege kommen even aan de kant en sloeg mijn andere arm ook om hem heen. "Had je voor vandaag nog verder iets in gedachten? Of blijven we gewoon lekker thuis?" vroeg ik zachtjes, en drukte een kus op zijn haren. Ik vond het prima als hij wilde blijven, maar buiten was ook geen slecht idee. Naar het parkje hier in de buurt met het kleine voetbalveld ernaast was voor mij ook goed. Dan konden we vanavond naar een restaurant of iets dergelijks.

---

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik glimlachte tegen de zachte huid van zijn nek toen hij begon te hummen door mijn kusje. Ondanks dat we nog niet extrwem lang bij elkaar waren wisten we volgens mij elk gevoelig plekje van elkaar en dit was Harry zijn zwakste. Mij kreeg je helemaal kriegel met mijn rug en benen, maar hem wond je zo om je vinger met zijn nek. Ik wist dus prima hoe ik hem vanavond de boeien om ging krijgen. Een paar kusjes en strelingen zouden hopelijk genoeg zijn. Nu ik weer aan vanavond dacht moest ik oppassen dat ik mijn vriendje niet direct weer besprong. Bij zijn woorden glimlachte ik en ik bleef gewoon even rustig genietend met mijn hoofd op zijn schouder liggen terwijl ik een vrolijk deuntje neuriede. Ondertussen hoorde ik wat rammelen en al snel voelde ik twee armen om me heen. Zonder te denken schoof ik haast automatisch op Harry's schoot. Gelukkig was het dienblad eraf, anders zaten wij en het bed nu onder de hete thee en dat was geen pretje. Ik luisterde naar zijn woorden en opende mijn ogen om met mijn oceaan blauwe poelen in zijn stralende smaragden te kijken. Ik glimlachte en speelde kinderlijk met een van zijn krullen. "Het is heerlijk weer, dus we kunnen lekker gaan voetballen en dan afhaalchinees of pizza halen op weg naar huis." Ik keek vragens in zijn ogen. Ik wist namelijk niet of hij wel wilde voetballen en een afhaalmaaltijd wilde eten. Ik had alleen niet zo veel zin om vandaag uit eten te gaan omdat we waarschijnlijk morgen en overmorgen dat al deden. Ofwel bij onze ouders ofwel langs de weg terug naar huis. Ondertussen snuffelde ik wat en concludeerde dat ik toch echt zo de ramen van het kleine appartement op de 2e verdieping wagenwijd open zou zetten om het te laten luchten, want het was hier echt heel erg muf en rook heel erg nog naar sex. Erg vond ik het niet, maar het rook niet heel fris. Voor nu dook ik nog iets verder in de heerlijk veels te grote trui van Harry en genoot van de warmte die zowel de dikke stof als de originele eigenaar ervan me gaven.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het licht brandende gevoel dat zijn lippen in mijn nek hadden achtergelaten negeerde ik, anders ging het nog heel lang duren voor we überhaupt de slaapkamer uit waren. Daarnaast wilde ik morgen nog graag een beetje kunnen lopen, zelfs al was die kans klein bij de gedachte aan deze avond. Snel gewonnen zou ik me niet geven, hij mocht best ervoor werken, toegeven ging ik toch wel, ik had het immers beloofd. Dit was niet een zeer handig iets om nu over na te denken, dus zette ik het dienblad weg en sloeg mijn armen om hem heen, wetende dat hij dan op mijn schoot kroop. Erna vroeg ik of hij nog plannen had bedacht voor vanmiddag, want stilzitten was ook niet alles. "Klinkt perfect. Zolang je me maar niet uitlacht om mijn geweldige voetbalkunsten, je weet hoe verschrikkelijk ik erin ben," zei ik met een zacht lachje. Ja, ik keek het regelmatig en wist er aardig veel van, maar in de praktijk kwam ik niet verder dan simpel een bal hooghouden, anders struikelde ik altijd wel over de bal of zoiets anders doms. Op dat gebied was ik wel zo lomp, of erger. Het afhaaleten was naar mijn mening niet zo erg, zolang het maar eetbaar en niet giftig was vond ik alles best. De muffe geur die hier nu al een tijdje rondhing begon me redelijk te irriteren, dus schoof ik Louis voorzichtig van mijn schoot af en drukte nog een kus op zijn lippen voor ik het bed uitkrabbelde en richting de ramen ging. De gordijnen hingen ook nog half dicht dus die schoof ik eerst opzij, om vervolgens de ramen van hun slot te halen en ze zo ver mogelijk op de haak zette. Mijn handpalmen waren tegen het raamkozijn gedrukt en ik leende zelf het raam ietsje uit, de frisse lucht inademend. Veel beter. Vanaf hier had je ook mooi overzicht op de straat en alles wat er rondom gebeurde. Het feit dat ik hier nog halfnaakt stond deerde me niet, het was niet mijn probleem als mensen naar me keken. Alsof ik het niet gewend was ondertussen.

---

Because I love him, do I need another reason?

[Overly attached girlfriend Louis strikes again]

Louis Tomlinson
Ik glimlachte toen hij antwoordde. Ik wist hoe slecht Harry was in voetbal, terwijl ik aardig met een bal overweg kon. We voetbalden ook vaak tussen aankomende vluchten onderling op de douanepost. Met mijn vingers duwde ik een paar krullen uit zijn gezicht die direct weer terug vielen. "Ik vind het alleen maar leuk om met je te doen." mompelde ik voor ik weer toch best rustig tegen hem aan ging zitten. Daar had hij alleen blijkbaar andere ideeën over. Met een klagelijk geluidje van mijn kant schoof hij me van zich af en kroop uit het bed, waar ik in kleermakerszit op bleef zitten. Zijn kusje brandde na op mijn lippen terwijl ik hem volgde met mijn ogen. Dat hij op een erg loszittende boxer na niets aan had maakte het uitzicht zeker wel een stuk beter. Ik keek hoe hij eerst met zijn prachtige lange vingers de gordijnen opende om erna de ramen open te gooien. Ik had eigenlijk verwacht dat hij terug zou komen maar nu hij zo in zijn blote bast voorhet raam bleef staan sprong ik snel op en sloeg van achteren mijn armen om zijn middel. Mijn hoofd liet ik tegen zijn warme schouder rusten. Harry was van mij en ondanks dat hij er geen problemen kee had als anderen zijn haast blote lichaam zagen, had ik daar wel problemen mee. Ik was dus maar al te kien op het laten zien dat hij van mij was. Jammer genoeg bleven zuigzoenen nooit lang zichtbaar op zijn huid en kon ik hem niet verbieden te werken, iets wat ik ook niet zou doen al zou ik het kunnen. Dat ik het verschrikkelijk vond, betekende niet dat ik het recht had hem het af te nemen. Ik drukte zacht een kusje op zijn schouder en kreeg toen een prima idee. Ik liet zijn middel even los om eigenlijk direct omhoog te springen en mezelf als een baby koala aan hem vast te klemmen met mijn benen rond zijn middel en mijn armen rond zijn nek. Zo kon ik ook mijn hoofd op zijn schouder leggen en ik zat wel best. Meestal hield hij me wel, dus ik hoopte maar dat dat nu ook gold.

[ bericht aangepast op 17 maart 2014 - 9:53 ]

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik glimlachte bij zijn woorden dat het niet erg was, maar ik wist dat het onoverkoombaar was dat hij op een geven moment hij zich aan mij ging irriteren. Hoewel ik het best prettig vond om eventjes zo met hem op mijn schoot te zitten, was het wel zo dat de lucht hier me half begon te verstikken, dus schoof ik hem van me af en stond op om de ramen te kunnen openen. Aan het geluidje te horen dat hij maakte was hij het daar niet mee eens, maar ik wist zeker dat hij deze lucht ook niet al te fijn vond. Uit het raam hangend overzag ik de straat perfect, precies zoals ik het wilde. Ergens had ik het wel kunnen verwachten, maar toch schrok ik toen ik plots Louis zijn armen om mijn middel voelde. Ik rolde met mijn ogen en bleef gewoon staan waar ik stond. Het was nergens voor nodig dat hij jaloers was, hij was sowieso de enige voor mij. Al die andere blikken deden me niets, dat hadden ze al heel lang niet meer gedaan. Het was iets waar je aan gewend raakte met elke avond honderden ogen op je gericht. Ik glimlachte even door het kusje tegen mijn schouder, daarna besefte ik pas hoeveel geluk ik had dat ik al op het kozijn steunde. Meneer vond het namelijk grappig om als koala te gaan functioneren en ik wilde niet weten wat er was gebeurd als ik geen steun had gehad. Ik draaide mijn hoofd een.klein beetje opzij zodat ik hem aan kon kijken. "Waarmen was dat nou voor nodig?" vroeg ik. Toch verplaatste ik mijn handen naar zijn benen in de hoop hem beter te kunnen vasthouden. Ik kende hem ondertussen wel, dus kon hij zo een preek verwachten over het feit dat dit soort jaloers gedrag absoluut niet nodig was en om mijn woorden daarna te bevestigen zou ik mijn lippen overal in zijn gezicht drukken. Ik wilde namelijk alleen maar hem en.geen persoon op de wereld die dat kon veranderen, en het zou fijn zijn als hij dat ook een keer in zag.

---

Because I love him, do I need another reason?