Tomorrow ||| One Direction ||| Speeltopic - Speeltopics

Het begin:
Het is s ochtends vroeg op vrijdag ochtend. Morgen is het zo ver voor alle koppels. Alles staat al klaar, of er moet nog van alles gebeuren. Sommingen proberen kalm te blijven terwijl anderen totaal flippen. De spanning is in elk geval wel duidelijk merkbaar, of de jongens nu een vrije dag hebben of aan het werk moeten. Allemaal zitten ze met hun hoofd bij de dag van morgen, want dat is de dag des oordeels...

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:28 ]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Harry leek in elk geval te genieten van het feit dat hij door zijn haren werd geaait terwijl we hier zo samen in het zonnetje zaten. Ik glimlachte toen hij knikte. Ach, dat plan was ook prima. Ik wilde hier nu nog niet weg, het was hier veels te lekker, maar straks als het af zou koelen hadden we in elk geval een plan. Of voor als de middelbare scholieren kwamen. Ik pruilde een klwin beetjw toen ik van Harry alleen een kusje op mijn wang kreeg. Ja, ik was erg verwent. Vroeger deed ik soms dagen zonder zoenen, ookal had ik wel sex, maar nu werd ik zo vertroetelt met allerlei kusjes en kleine tederheidje dat ik daarvan ben gaan houden. Voor Harry had ik op zoenen na nooit echt het nut gezien van tederheid en kleine gebaren van liefde in een relatie, zoals een kopje thee speciaal voor de ander zetten of een kpein kusje krijgen als je wakker werd. Nu, zowel aan het schenkende als aan het ontvangende einde, kon ik me geen wereld meer voorstellen zonder. Ikhoorde plots allerlei herrie en zag een rij kinderen van een jaartje of 8 vrolijk aan komen fietsen. Ach, die deden niets of niemand kwaad. Ik boog me over Harry heen en stal nog ewn kusje van zijn lippen. Toen bedacht ik me iets. Scott zou helemaal dol worden door al die rennende kinderen. Zelfs op het werk had hij soms moeite gefocussed te blijven rond kinderen. Zeker als ze wilden spelen. Ik floot hard en schel tussen mijn tanden en de zwarte hond kqam vrolijk aanrennen met de net iets te grote voetbal stevig in zijn bek. Ik aaide even over zijn kop en pakte toen zijn halsband, terwijl ik met mijn andere door Harry's haar bleef aaien. "Scott liggen." zei ik en gelukkig deed hij het net voor de kinderen het veldje op kwamen. Re renden naar het andere goal, zonder ook maar naar ons te kijken en begonnen daar te spelen. Scott bleef liggen omdat ik door zijn vacht kroelde en Harry omdat ik door zijn haren kroelde. "Ben ik een professionele kroelkip ofzo?" zei ik grinnikend. Het was eigenlijk wel zo en ik vond het ook helemaal niet erg. Aanhankelijkheid was mijn derde naam, na hyperactieve kleuter. Nu ik een gezonde balans had gevonden tussen tedere en ruwe aanhankelijkheid was het alleen maar erger geworden, maar toch ook een heel stuk diepzinniger. "Ik hou van je, Harry" mompelde ik zacht zodat alleen hij het door het vrolijke geroep van de kinderen door kon horen.

Bowties were never Cooler

Liam Malik -Payne.
Hij kroop wat dichter tegen me aan, en mijn glimlach werd nog breder. Hij stopte met kusjes geven, en verstopte zijn gezicht in mijn shirt. Het was best jammer dat we hier niet zo van kunnen genieten zoals we normaal doen door de stress. Een dagje park zou er tegen moeten helpen, maar volgens mij werkt het juist tegenovergesteld, en werkt niets om onze gedachtes te verzetten momenteel. Natuurlijk ligt het ook aan de mensen die het allemaal regelen voor morgen, maar het ligt ook aan ons of het goed gaat. En vooral aan mij, want ik ben er nogal goed in om alles op het laatste moment nog even te verknallen. Misschien kan ik morgen maar beter mijn mond houden, en Zayn het woord laten doen. Hij keek langzaam op, en beet op zijn lip waarna hij langzaam knikte. 'Je kent me te goed,' mompelde hij zacht. Ik glimlachte. 'En jij mij, daarom zijn we ook samen, en vullen we elkaar perfect aan.' zei ik, en tikte even grinnikend op zijn neus. Als ik zenuwachtig ben ga ik nu eenmaal raar doen, en dat weet Zayn volgens mij maar al te goed. 'Ik wil je er niet mee lastig vallen, omdat je zelf al zo zenuwachtig bent. Je hoeft mijn gezeik dan ook niet nog een keer erbij aan horen, want dan word het voor allebei nog erger,' verliet zijn mond, en wikkelde zijn armen met ietwat moeite om me heen. 'Jij valt me nergens mee lastig, ik wil juist dat je alles tegen me verteld, dan kan ik je steunen of helpen.' zei ik met een glimlach. 'Ik luister naar je met liefde, en dat zal ook altijd zo blijven.' ging ik verder. 'Als het echt iets anders was, dan had ik het wel met je besproken. Dat is dus iets waar je -je geen zorgen om hoofd te maken en je knappe koppie over hoeft te breken,' stelde hij me gerust. Ik glimlachte. 'Mooi dat er niet iets ernstigs is, je kan echt alles aan me vertellen, dat weet je wel he?' vroeg ik, en volgde zijn blik toen er een plons te horen was. Ik grinnikte, ik wist al hoe laat het was, het was Harley die in de sloot beland was. Dat gebeurt zo'n beetje altijd als we in het park zijn, dat waren we wel van hem gewend, en daarom zat Zayn ook weer gauw tegen over me. 'Zo, die heeft zijn wasbeurt ook weer gehad.' grinnikte ik, en drukte een kusje op de lippen van de jongen.

How far is far

Harry Styles
Zijn glimlach zei me dat hij het ook allemaal niet zo erg vond, waar ik verder wel blij mee was. Toch had ik het gevoel dat ik hem ergens tekort deed. "Ik beloof dat het een keer zullen doen," zei ik, om erna het kusje op zijn wang te drukken en weer te gaan liggen. Want zelf was ik er stiekem ook wel benieuwd naar, maar voor nu hoefde het van mij niet. Na even kwam het geluid van kinderen die waarschijnlijk net uit school kwamen steeds dichterbij, tot het ophield en ik hoorde hoe ze gingen voetballen en ik glimlachte toen hij zijn lippen kort op de mijne drukte. Een geschrokken piep rolde over mijn lippen toen Louis plots floot, ik had mijn ogen dicht gehad dus had het ook niet aan kunnen zien komen. Waarom was me wel duidelijk, al vonden mijn oren het iets minder. Ik grinnikte en opende nu wel mijn ogen door zijn opmerking. Ik krabbelde iets overeind waardoor ik op zijn schoot kwam te zitten en sloeg mijn armen rond zijn nek. "Natuurlijk ben je dat, schat. Anders kon ik dit toch nooit bij je doen?" zei ik grijnzend en drukte een aantal kusjes op zijn wangen, voorhoofd en tenslotte een op zijn lippen. Het was altijd zo dat ik snel afgeleid raakte als ik de kans had zo met hem te zitten, en legde mijn hoofd nu op zijn schouder. "Je weet dat ik van jou hou," reageerde ik zacht, om vervolgens nog een kus te drukken op het dichtstbijzijnde plekje, wat zijn nek dus was. Mijn lippen liet ik daar maar even liggen, wetende dat hij het toch niet erg zou vinden, en zo zat ik wel prettig dicht tegen hem aan. Bijna kreeg ik de neiging alles maar te laten voor wat het was en gewoon even weg te soezen in zijn armen, maar dat was ook niet echt gezellig voor hem. En dit hoorde onze dag te zijn, die ons moest afleiden voor het aankomende weekend. De zorgen had ik al uit mijn gedachten verdreven, al wist ik dat die vanavond als we in bed lagen met volle krach terug zouden komen. Daarom was het beter gewoon van het moment te genieten en niet te denken aan de toekomst.

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Payne -Malik
Ik wist dat we moesten genieten van deze momenten, want als we eenmaal een kleintje hadden, zouden we toch het een en andere op moeten geven. Toch zat de stress, of we überhaupt een gezinnetje konden worden en onze tijden zo op zouden moeten geven, toch nog heel hoog waardoor het niet lukte. Ik was bang dat ik het op het laatste moment nog zou verknallen, iets waar ik altijd al heel goed in was geweest. Iets wat ik nog steeds deed en Liam ook al te goed wist. Mijn vingers haakte zich vast in de zoom van de jongen zijn shirt, om heel eventjes mijn ogen te sluiten en toch te genieten van dit momenten dat ik dicht tegen hem aangekropen lag. Eigenlijk moest ik op dit moment alles laten varen en me voor de volle honderd procent op hem richten, genietende. Al lukte dat al aardig bij de glimlach, die me keer op keer liet smelten. 'De perfecte match,' zei ik zachtjes en had de neiging om de vinger waar de jongen me mee op de neus tikte vast te pakken, maar dat betekende dat ik hem weer los zou moeten laten. Iets waar ik geen behoefte aan had, nooit behoefte aan zou hebben. Zeker niet nu de jongen ook zo zenuwachtig was, want wilde hem laten merken dat ik er altijd voor hem zou zijn, dat mijn beloftes waar waren. 'Schat, ik vertel alles tegen je, net als hopelijk andersom, want daarvoor geldt precies hetzelfde,' mompelde ik zachtjes, om de volgende woorden er ook achteraan te gooien. Het was zeker niet alleen voor zijn glimlach, maar was ook niet meer dan de waarheid. 'Dat weet ik, dat is andersom ook zo, en dat doe ik ook,' antwoordde ik terwijl ik omhoog kwam om te zien hoe Harley in het water was beland. 'Scheelt ons weer een waterballet in de douche,' grinnikte ik, wetende dat -dat straks toch het geval was, omdat de hond een misselijkmakende geur met zich mee zou dragen door het water. Niet dat ik me daar nu druk om ging maken, net als de mensen die ons vreemde blikken toewierpen, want op dit moment was het alleen Liam. Dat wa sook de reden dat ik zachtjes mijn lippen weer tegen de zijne drukte. Dit ging wel goed komen.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Louis Tomlinson
Door mijn gefluit leek Harry wat te schrikken, maar bij mijn opmerking opende hij zijn ogen pas. Ik voelde hem wat verzitten en liet mijn arm om zijn middel glijden. Ik trok afwachtend een wenkbrauw op door zijn woorden, maar gelukkig hoefde ik niet lang te wachten, want al snel begon hij kusjes over mijn gezicht te plaatsen, waardoor er een tevreden glimlach om mijn lippen speelde. Het kusje tegen mijn lippen duurde me alleen veels te kort en ik piepte wat verongelijkt toen hij terugtrok en zijn hoofd op mijn schouder legde, waardoor ik weer door zijn krullen begon te kroelen, terwijl ik hetzelfde bij Scott zijn vacht deed, die inmiddels weer relatief rustig naast me lag. Ik mompelde zacht dat ik van hem hield en glimlachte toen hij antwoordde. Het werd dan vaak wel duidelijk uit alles wat hij deed, maar toch was het fijn om het uit zijn mond te horen, hoe loom hij ook klonk. Ik voelde Harry zijn lippen in mijn nek plaatsen, maar in plaats van zijn lippen steeds wat verder te bewegen liet hij ze liggen, waardoor ik het gevoel kreeg dat hij langzaam in slaap aan het soezen was. Ik drukte zacht een kus op zijn krullen en liet al mijn zorgen gaan. Op dit soort momenten wist ik zeker dat alles goed ging komen. Dit soort momenten waren de momenten waarop onze relatie het sterkst was, had ik zo het gevoel. Al die seks was leuk, maar dit soort momenten waren gewoon heel speciaal, ent als s avonds rustig samen op de bank met een film, thee en wat biscuitjes. Zacht begon ik te neuriën tot ik een bal tegen mijn hoofd kreeg. Ik keek om en zag een klein jochie, van een jaar of 6 geschrokken naar me kijken voor hij de bal die nu weer naar hem terug was gestuiterd oppakte. "Sorry meneer." zei hij, waardoor ik glimlachte. "Geeft niet. Probeer alleen voortaan wat lager te mikken, dat doet minder pijn." zei ik zacht grinnikend voor ik me weer tot Harry keerde en de kinderen verder gingen met hun spel. Hij had niet echt hard geschopt en dit was gewoon het risico als we hier zaten. Zacht begon ik weer te neuriën terwijl ik mijn lippen tegen Harry zijn kruin drukte en ze daar liet liggen. Zelfs Scott en ik werden hier loom van. het was misschien niet de meest productieve manier om onze dag door te brengen, maar erg vond ik het zeker niet om zo in de zon samen in het gras te zitten en wat te dommelen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Alles om me heen kon me nu niet veel schelen, het enige dat ertoe deed was zijn arm rond mijn middel en het feit dat ik meerdere malen mijn lippen teen zijn huid aandrukte. Vervolgens verplaatste ze zich naar zijn nek en bleven daar ook, te loom om verder te bewegen. Zuchtend door zijn hand die weer zijn oude taak had opgepakt kroop ik zo mogelijk nog wat dichter tegen hem aan, mijn armen nog steeds stevig om zijn nek en ik was niet van plan los te laten. Ik had dit nodig, zulke dingen hielden me op gang en zorgden ervoor dat ik weer wist waarom ik bereid was voor ons te vechten. Soezend luisterde ik naar de geluiden van de spelende kinderen en glimlachte bij het kusje op mijn haren. In slaap vallen wilde ik niet en ging ik ook niet, daarvoor was dit moment te kostbaar. "Kinderen zijn leuk," bracht ik uit het niets uit. Ik was altijd dol op ze geweest en zou ze later zelf ook graag willen hebben, maar nu nog lang niet. Het jammere was dat ik amper kinderen in mijn omgeving had, de enige tijd dat ik echt met ze omgang was toen ik zelf nog zo klein was, en als jongste van het gezin had je niet veel aan een zus. Ik schrok op van het geluid dat de bal Louis raakte en keek met grote oogjes naar de jongen, gelijk weer bezorgd om hem. Half keek ik naar het jongetje die geschopt had, verbaasd dat hij niet eens raar naar ons keek. Zelfs zo'n jong ding moest weten dat er iets niet helemaal klopte aan dit plaatje, gezien hij waarschijnlijk nog nooit een jongen zo met een andere jongen zo had zien zitten. Ach, wat maakte het ook uit. Nadat hij was weggegaan legde ik mijn hoofd weer tegen zij schouder en begon dit keer wel verschillende kussen in zijn nek te plantten, tot de woorden van het jongetje werkelijk tot me doordrongen. "Hoorde je dat? Hij noemde je meneer, je wordt oud, Lou," zei ik plagend, wetende dat hij er slecht tegen kon als ik over zijn leeftijd begon. Ik bedoelde het niet kwaad, het was me gewoon opgevallen en dat merkte ik nu op. Ik humde kort door zijn lippen op mijn kruin en liet zelf mijn lippen weer doen wat ze net nog deden. Zo kon ik uren blijven zitten.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik grinnikte zacht bij Harry zijn opmerking over kinderen. Zelf had ik een aantal zusjes, die echt helemaal geweldig waren, of bijna helemaal. Ik hield in elk geval enorm veel van ze en zag ze veels te weinig. Ik had van kleins af aan altijd al gezegd dat ik een groot gezin wilde. Zelfs toen ik er voor mezelf achter kwam dat ik een duidelijke voorkeur had voor jongens en eigenlijk gewoon zo gay was als Tyler Oakley, verdween deze droom niet. Nu Harry dit zei lichtte mijn gezicht toch echt even op. Nu waren we nog veels te jong, maar als onze relatie stand zou houden, misschien als ik of anders hij 25 was, dat wetoch eens alle opties op tafel moesten leggen. Voor ik een antwoord had geformuleerd kreeg ik een bal tegen mijn achterhoofd. Ik keek om en een klein jongetje verontschuldigde zich, waardoor ik alleen maar vertedert kon zijn. Ik keerde me weer tot Harry en drukte neuriend mijn lippen op zijn kruin terwijl ik genoot van zijn lippen in mijn nek. Toen Harry opeens stopte en een opmerking maakte die net iets te dicht bij mijn onzekerheden kwam stopte ik met neurien en ik trok hem rechtop. Ik kon er echt heel slecht tegen als hij over mijn leeftijd begon. Ik was namelijk inderdaad iets meer dan 2 jaar ouder dan hij was en soms vroeg ik me ook wel af of ik niet te oud voor hem was. Daarbij wilde ik zoizo niet opgoeien en volwassen worden in alle aspecten van mijn leven, al moest ik in sommigen wel. In mijn relatie met Harry en in mijn vrije tijd gelukkig niet en dat wilde ik zo houden. Toch wilde ik niet laten merken dat het me soms echt hard raakte. "Die oude man zal je vanavond wel eens laten zien wat hij nog kan." zei ik speels met een glimlach op mijn smoeltje, maar zonder echt glimmende oogjes, voor ik hem op zijn voorhoofd een kusje gaf en nog even rustig bleef zitten, waarbij ik mijn hoofd op dat van hem legde. Mijn vingers vlochten zich door zijn uitstekende krullen en ik blies tijdens het ademhalen zacht door zijn speelse schattige krullen. Zo konden we van mijn part nog wel even blijven zitten. Het lukte me vooral door het weer ook aardig goed om Harry's opmerking van me af te zetten en gewoon te genieten van het moment.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Die droom om ooit kinderen van mezelf te hebben was al begonnen toen ik een jaar of tien was, en ik heb altijd geroepen dat het me niet kon schelen wat ik ervoor moest doen, zelfs al was ik een alleenstaande vader. Maar alleenstaand wilde ik nu niet zijn, niet zolang ik Louis nog had. Dat was trouwens ook een ding, zijn zusjes die ik zondag voor het eerst zou ontmoeten, wat niet bepaald afdeed aan de zenuwen voor die dag. Kinderen rond die leeftijd hadden een veel eerlijkere en oprechtere mening over dingen dan volwassenen, die dingen nog wel eens verbloemden. Dat was een van de redenen dat ik ze zo waardeerde. "Zou jij later een kind willen?" vroeg ik aan hem. Het was niet een heel serieuze vraag aangezien ik het absoluut niet over de nabije toekomst had, maar het zou fijn zijn om te weten hoe Louis er tegenover stond. Na de verontschuldiging van het jongetje die bal had geschoten kon ik het niet laten er een opmerking over te maken, wat achteraf gezien misschien niet zo heel aardig van me was. Eerst grinnikte ik omdat hij me recht trok en door zijn woorden, tot ik merkte dat hij zijn lach niet meende. Zachtjes duwde ik hem achterover zodat hij met zijn rug op het gras kwamte liggen en ik over zijn borst heen lag, wel steunend met mijn ellebogen op de grond, ter voorkoming dat ik met mijn volle gewicht op hem lag. Ik drukte een kus op zijn lippen en streek met een hand door zijn zachte haren. "Je weet dat ik het niet zo bedoelde, hè? Mij maakt het niet uit of je nou tweeëntwintig of tweeëndertig bent, ik hou toch wel van je," verontschuldigde ik mij. Het was niet mijn bedoeling hem te kwetsen, dat was nooit de bedoeling. Soms moest ik echt wat beter na gaan denken voor ik weer zoiets zei. Weer drukte ik mijn lippen tegen de zijne en liet ze daar te liggen, het was te fijn om weg te trekken, net als het feit dat het ergens een verlenging was voor het goedmaken.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Na mijn woorden op zijn opmerking, begon hij eerst te grinniken. Blijkbaar snapte hij niet helemaal hoe gevoelig dit voor mij lag, want ik was er echt heel onzeker over. Het feit dat ik de oudste was en dat hij toch eigenlijk altijd mij beschermde liet me toch zeker vraagtekens zetten of ik een goed vriendje was. Ik zou hem moeten beschermen, maar in plaats daarvan was ik een oversexte kleuter die constant uit de problemen moest worden gehouden. Ik was wat verbaast toen hij stopte met grinniken en me achterover in het gras drukte. Ik klemde hem dicht tegen me aan en hoopte dat de kinderen niet over ons of Scott zouden struikelen. Ondertussen keek ik wat verward naar mijn vriendje. Waar was dit goed voor geweest? Ik snapte het allemaal even niet tot hij een kusje op mijn lippen drukte en begon te praten. Ik pruilde wat als een deels verdrietig deels opgelucht. Zijn woorden deden me wat waterig glimlachen. "Nou niet overdrijven, Styles." zei ik plagerig voor ik met veel plezier hem terugkuste. Het voelde allemaal gewoon erg fijn, ondanks hetgeen wat zich net had afgespeelt. Onder de kus herrinderde ik me iets, een vraag van voor de bal tegen mijn hoofd. Het had me wat verbaasd doen staan, maar aan de andere kant ook hoopvol dat ik ooit met deze jongen vader zou worden. Ik trok even terug en glimachte naar de jonge krullenbol. "Ik wil later heel graag kinderen. Jij ook?" mompelde ik voor ik weer mijn lippen op die van hem drukte en genoot van hem. Scott was ondertussen ook tegn ons aan gekropen, waardoor we nu echt als een soort bultje op het grasveld lagen. Ik vond het allemal wel best. Het was heerlijk warm zo in de zon en ik was met degenen van wie ik het meeste hield. Zacht likte ik over zijn onderlip en grijnsde tegen zijn lippen. Ik wist dat we het hier eigenlijk niet konen maken, maar ik kon het toch echt niet laten om het toch te proberen. Door het heerlijke weer was ik net een konijn met paringsdrang, op een of andere manier. Misschien was het toch het beste dat we met wat avondeten en een ijje naar huis zouden gaan. Daar konden we namelijk weer echt doen wat we wilden. Maar zolang ik niet werd gestopt en het bij zoenen bleef zag ik niet echt problemen in het feit dat we nog even hier bleven liggen.

[ bericht aangepast op 23 maart 2014 - 17:19 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het feit dat ik om zijn woorden grinnikte ging automatisch, vooral om de achterliggende gedachten. Ik bedoelde het niet om hem zo te kwetsen. Ik hield van hem zoals hij was en de leeftijd die daaraan gebonden was maakte me niet uit. Zoveel ouder dan ik was hij toch niet, de leeftijd van mijn tante en oom lag meer dan zes jaar uit elkaar. Dat probeerde ik hem duidelijk te maken door mijn uitleg en de kus. Ik liet een zachte lach horen door het antwoord. "Nee, ik zou pas overdrijven als ik tweeënveertig had gezegd," zei ik en tikte even tegen zijn neus aan, om vervolgens mijn lippen op de zijne te drukken. Ik hoopte dat dit de afsluiting was van wat er gebeurde, en piepte even toen hij zich terugtrok. "Ontzettend graag," antwoordde ik met een brede grijns en ging verder waar ik mee bezig was. Het was een fantastisch gevoel om te weten dat hij hetzelfde wilde als ik, al dan niet binnenkort. Het feit alleen al om me voor te stellen hoe dat zou zijn was genoeg om mij de komende jaren zoet te houden. Natuurlijk, zo Louis als hij was, voelde ik na even zijn tong over mijn onderlip gaan, waardoor ik gewillig mijn lippen voor hem opende. Dat betekende wel dat ik hem voor nu de dominante positie gaf, maar dat deed ik met liefde. Van mij mocht Louis de rest van de dag zijn gang met me gaan, al was de afspraak alleen vanavond. Uit automatisme ging ik iets rechter zitten door mijn knieën aan weerszijden van zijn heupen te plaatsen voor de steun. Ik voelde al aankomen waartoe dit ging leiden, wat ik absoluut geen probleem vond, ik was alleen bang dat we die kinderen dan een trauma bezorgden. Maar hij was op dit moment mijn dominant dus moest hij bepalen wanneer hij de kus wilde afkappen, niet ik. Mijn handen liet ik afdwalen van de grond naar zijn haren, waar ik mijn vingers doorheen vlocht. Dit mocht nog best even doorgaan.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry zijn antwoord over kinderen maakte me van loom weer helemaal hyper. Het enige wat me weerhield van opspringen en hyperactief en vrolijk springen en dansen was zijn gezicht wat bovenop me lag. Dat was misschien maar goed ook. Op dit moment waren we allebei nog echt te jong voor kinderen, maat tot we dat waren kon de mogelijkheid dat het eraan zat te komen me wel content houden. Ik drukte liefdevol mijn lippen weer op die van hem met een vrolijke glimlach op mijn gezicht. Een goed ding aan mijn concentratie van een goudvis, buiten mijn werk om, was dat ik incidentjes, als die met mijn leeftijd, snel vergat als ik mezelf er niet over op kon winden. Ik likte speels zijn onderlip en toen gebeurde wat, wat ik niet had voorzien. Meestal zou hij het nu afbreken, maar hij ging mee. Ik grijnsde en drukte speels met mijn tong tegen de zijne voor ik deze eromheen wikkelde. Het was niet vaak dat Harry zijn dominante positie afgaf en zeker met vanavond in het vooruitzicht had ik dit niet verwacht. Toch voelde het wel eens echt fijn om de touwtjes redelijk in handen te hebben. Ondanks dat hier kinderen waren was ik, aangesterkt door deze zet van Harry, niet van plan om de kus snel te breken. Toen ik zijn handen door mijn haren voelde gaan liet ik Scott los en rolde ons om, zodat ik nu bovenop hem lag. Ik steunde met mijn handen naast zijn hoofd om me niet helemaal tegen hem aan te drukken. Maar toch bleef ik wel dicht bij hem, ondanks dat niet al mijn gewicht op hem rustte. Hierdoor rustte mijn onderlichaam op dat van hem, wat misschien niet het beste idee was van allemaal, want ik zou toch rekening moeten houden met de kinderen. Ik had daar alleen wel moeite mee, onder andere door mijn slechte concentratie, en zou dus waarschijnlijk te ver gaan als ik nu niet zou stoppen. Ik trok dus maar langzaam terug en keek naar de jongen onder me. "Zullen we dat ijsje en avondeten gaan halen en dan dit op het balkon voortzetten?" We hadden erg veel geluk met een balkon met een schutting op middelhoogte op het zuiden en aangezien er bij de deur een kleed lag voor over de grond daar, leek het mij geen slecht plan. Daarbij hoefden we dan ook niet te zorgen dat Buddy, die nu bovenop mijn rug lag, in de buurt bleef.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik vond het heerlijk om op zo'n rustige manier gekust te worden, al hoorde je me verre van klagen toen hij besloot een stapje verder te gaan. Braafjes had ik mijn lippen voor hem geopend en liet hem de kus domineren. Ergens voelde het voor mij heel erg vreemd om op deze manier behandeld te worden, gezien de situatie meestal precies andersom was, maar aan de andere kant vond ik het ook spannend en best prettig. Langzaam liet ik mijn tong meegaan in de bewegingen van de zijne, waarna ik mijn vingers door zijn haren vlocht. Ik had niet verwacht dat hij ons plotseling om zou draaien en schrok dan ook een beetje, al liet ik Louis voor nog geen seconde los. Doordat hij steunde met zijn handen kwam zijn onderlijf plat op het mijne te liggen, wat me automatisch zacht op zijn lip liet bijten om geen geluid vrij te geven. Dat kon ik die arme kinderen nog steeds niet aandoen, die zouden serieus een trauma voor het leven hebben. Dat werd nog wat als wijzelf een kind hadden, met dat oversekste gedrag ons. Misschien dat -dat over een paar jaar afgezakt zou zijn, maar ik was bang van niet. Piepend en protesterend keek ik de jongen aan toen hij zich bij me weg trok, dat hoefde nou ook weer niet. Zijn woorden maakten het wel weer goed, en ik knikte vlug, om vervolgens voorzichtig overeind proberen te komen en nog een laatste kusje op zijn lippen te drukken. Dan had hij toch zijn zin met dat we het in de buitenlucht zouden doen, ach, niemand kon ons toch zien. Hooguit horen, waarschijnlijk vooral mij dan, door de onuitgesproken woorden tussen ons dat hij mij ging laten smeken. Ik schoof Louis van me af en krabbelde overeind, om mijn hand naar hem uit te reiken zodat ik hem omhoog kon trekken. Een ijskar of een café dat ijs verkocht waren in deze tijd van het jaar overal wel te vinden, dus dat was niet zo lastig. Al wist ik niet of hij een persoonlijke favoriet zou hebben waar hij heen wilde, ik vond het best zolang ik maar ijs kreeg.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry begon te piepen en te protesteren toen ik terugtrok, maar hij zou vast ook wel begrijpen dat als we verder zouden gaan deze kinderen allemaal een trauma zouden krijgen. Er was namelijk een point of no return, en daar zaten we nu erg dicht tegen aan. Bij mijn woorden stemde hij wel in, waardoor mijn glimlach iets breder werd. Hij stal nog een kusje van mijn lippen en schoof me toen van zich af, waardoor ik weer op mijn rug op het gras bellandde. Ik kon nog net optijd Scott vast grijpen, anders was die ervandoor geschoten. Ik zou toch mijn zin krijgen, enigsinds, waarschijnlijk. Het balkon was technisch gezien buiten, maar het was vrij afgeschermd en het hoorde bij ons appartement. Toch vond ik het al spannend genoeg en zouden we toch wel door de hele buurt te horen zijn. Het was namelijk nog geen avond, dus Harry zou toch nog de teugels stevig vast pakken en beiden waren we niet echt stil als het op dit vlak aankwam. Dat werd straks nog leuk met onze oversextheid en een kind, maar goed, daar verzonnen we wel wat op over een paar jaar. Ik ging rechtop zitten toen ik Harry's hand voor me zag en pakte die aan om op te springen. Daarna tilde ik Scott in mijn armen, want ik vertrouwde hem nu voor geen ene meter dat hij met ons mee zou lopen. Thuis komen zou hij wel, maar ik wilde hem graag veilig mee hebben als wij ook gingen. Ik keek even naar Harry en ging toen in mijn hoofd nog eens over de planning, voor zover die er was. Eerst ijs, dan eten en dan naar huis. "Als we nou pizza halen bij de Domino's, daar zit een ijszaak op de hoek en het is niet ver van het appartement." stelde ik voor. Dan konden we onder het wachten op de pizza's ijs gaan halen. Een voor Harry, een voor mij, en misschien nog wat voor vanavond na het eten. Als Harry geen pizza wilde konden we altijd nog naar de chinees of de supermarkt, maar ik kon niet koken en ik had niet het idee dat Harry er vandaag zin in had om te koken, want hij zou ook al een flink aantal kopjes thee voor mij moeten zetten, als het aan mij lag.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ondanks dat ik het niet leuk vond dat hij terugtrok begreep ik ook wel waarom, als hij nog maar heel even was verdergegaan was ik doorgeslagen en mocht ik dat fijn aan een stel boze ouders uit gaan leggen. Zonder twijfel stemde ik in op zijn plan, om vervolgens hem van me af te halen en op te staan. Ik lachte zacht toen hij weer op zijn rug belandde, en hielp hem vlug erna overeind. Wel bedacht ik me iets, het was bij lange na nog geen avond, en eerst was ik van plan geweest de rest van de dag hem de touwtjes in hadden te geven, maar dit zou toch wel een erg mooi moment zijn om te laten zien dat wat er ook gebeurde, ik altijd de dominante was. Zelfs als hij die rol op zich nam was het alleen omdat ik dat hem toestond, op eigen houtje zou hem dat nooit lukken. Nadat Louis Scott had opgetild wikkelde ik een arm rond zijn middel en luisterde naar wat hij te zeggen had. "Stracciatella voor mij," zei ik grijnzend. Het was al mijn favoriete smaak sinds ik een kleuter was, ik kon simpelweg de combinatie van vanille en chocolade niet weerstaan. Soorten pizza maakten me niet zoveel uit, zolang er maarveel salami op zat en het niet te pittig was vond ik alles best. Ik bukte even en raapte met mijn vrije hand onze bal op, die ik onder mijn arm hield. Daarna begon ik alvast te lopen, Louis meeduwende. Ik drukte hem iets steviger tegen mijn zijde aan en gaf een kusje op zijn kruin. "Wij zullen echt verschrikkelijke ouders zijn," zei ik grinnikend, doelend op wat net bijna gebeurd was. Dat zou echtm erg zijn geweest, al wist ik ergens dat ik het sowieso niet zou ver had laten komen, het was nog altijd te dicht bij de weg. Mijn vingers die rond zijn middel lagen liet ik zachtjes heen en weer strijken, wetende wat zoiets kleins met hem kon doen, en liet ze daarna rusten op zijn heup. Hopelijk voor hem dacht hij niet dat ik hem er gemakkelijk vanaf liet komen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik glimlachte toen Harry zijn arm om me heen sloeg. Het voelde zo erg veilig en vertrouwd en zo was ook direct duidelijk dat we bij elkaar hoorden. Ik vond namelijk niets vreselijker dan mensen die met mijn vriendje probeerden te flirten. Ik glimlachte toen hij instemde met mijn plan. Ijs en pizza waren altijd perfect, zelfs in het hartje van de winter. Toen hij eenmaal de bal had begonnen we te lopen, maar natuurlijk niet zo onschuldig als normale koppels. Nee, meneer vond het leuk om over mijn flank te gaan strelen. In eerste instantie had ik het door zijn woorden, waardoor ik moest grinniken, niet door, maar toen ik daarvan was bekomen rolde er toch een plezierige rilling over mijn rug. Het was wel duidelijk dat hij alle touwtjes stevig in handen had en dat ik ze alleen kreeg als hij ze wilde geven. Nu nog niet dus, maar vanavond zou ik ervoor vechten als hij ze niet wilde afstaan, wamt ik had ze verdient. Nu liet ik zacht een opgewonden piep mijn lippen doordat deze jongen me weer aan het bespelen was. Het was zijn baan, maar goed. We liepen rustig door richting de pizzatent. Gelukkig was Harry gestopt met strelen, want van zijn hand op mijn heup was ik me al extreem bewust en hem midden op straat bespringen omdat het me teveel werd leek me geen goed plan. Toen we ver genoeg van het park waren zette ik Scott neer en sloeg ook een arm om Harry zijn middel. Ik hoopte nu gewoon dat we straks naar huis gingen en op het balkon verder gingen waar we gebleven waren, maar zo zeker ervan was ik op dit moment niet, jammer genoeg. Eenmaql bij de dominos liet ik Harry los. "Wacht jij hier met Scott? Dan bestel ik de pizzas. Pepperoni voor jou toch?" Zelf hield ik meer van kaas pizza met pesto, maar ik wist nu wel dat Harry graag pizzas met salami at, want als ik moest kokken was het ofwel dit ofwel afhaalchinees en inmiddels soms ook nog wel eens instantnoodles, maar meer kreeg ik nogsteeds niet voor elkaar.

Bowties were never Cooler