Tomorrow ||| One Direction ||| Speeltopic - Speeltopics

Het begin:
Het is s ochtends vroeg op vrijdag ochtend. Morgen is het zo ver voor alle koppels. Alles staat al klaar, of er moet nog van alles gebeuren. Sommingen proberen kalm te blijven terwijl anderen totaal flippen. De spanning is in elk geval wel duidelijk merkbaar, of de jongens nu een vrije dag hebben of aan het werk moeten. Allemaal zitten ze met hun hoofd bij de dag van morgen, want dat is de dag des oordeels...

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:28 ]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik volgde Harry's kleine bewegingen op de voet. Toen hij dichter bij me schoof bleef ik de boeien zo nonchalant mogelijk om mijn vinger draaien. Zijn hand die over mijn kaak ging liet me op mijn onderlip bijten, maar zodra ik het zachte leer tegen mijn rug voelde klemde ik mijn vingers stevig om de handboeien om niet direct toe te geven. Het was echt duidelijk dat ik een amateur was. Hij wist echt precies wat hij deed. Zijn vederlichte kusje maakte het eigenlijk alleen maar erger. Hij ging met niet vertellen dat hij dit niet vaker deed ook buiten dit huis zonder mij, want dat geloofde ik echt niet. Het liefst had ik nu dat ik toegaf en hij me in elke positie die hij wilde zo hard nam als hij kon, maar zo makkelijk was het haast nooit met Harry. Zijn woorden lieten een rilling door mijn rug gaan. Ow, wat wilde ik toch graag toegeven, maar de straffen die hij voor me bedacht waren altijd iets te erg om van te genieten om ze niet nog net iets erger te maken. Ik hield de boeien achter mijn rug, net buiten zijn bereik. "Je hoeft ze alleen maar te pakken, liefje." zei ik lichtelijk schor door alle opwinding die al door mijn lichaam gierde. Mijn broek en boxer knelde nu al wel redelijk pijnlijk, maar dat mocht mijn vriendje zo verhelpen. Ik boog een beetje voorover en begon zacht kusjes over zijn hele gezicht te drukken, behalve op zijn mond. Ik kon niet veel meer, want me verroeren ging al niet echt meer door de sensaties die de strengen leer van de zweep op mijn rug me gaven. Als hij wilde dat ik straks langer dan 5 minuten mee zou gaan, dan moest hij niet me op zo'n tempo blijven bespelen, want dit liep echt heel erg uit de hand. Ach, dat deed het wel vaker en dat waren de beste avonden geweest. Hij wist precies wat hij deed en daar had ik dus vertrouwen in, al was het enige waar hij voor mij nu wel eens eerlijk over had mogen zijn was dat hij gewoon een hoer was. Anders was hij no way ooit zo goed geworden in dit soort dingen in bed.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zacht gezegd genoot ik ervan hem zo in tweestrijd te zien, de keuze om braaf mee te werken zodat het snel over zou zijn, of een lang uitgerekte straf. Ik kende hem al wat langer dan vandaag, dus verbaasde zijn keuze me niet echt, het maakte het toch alleen maar leuker. Op dit moment mocht ik geen enkel teken van zwakte meer tonen, dat kon ik me niet permitteren, al wist ik dat het schorre in zijn stem altijd iets met me deed, het gaf een gevoel van macht. Mijn handen bleven op precies dezelfde plek waar ze lagen terwijl ik een zachte, genietende zucht liet horen door zijn kusjes. Misschien had ik dat beter niet kunnen laten horen, maar daar was het nu te laat voor. Daarbij begon mijn geduld dankzij zijn ongehoorzaamheid langzaam op te raken. Ik schoof iets van hem opzij en strekte de arm net de zweep zo ver mogelijk uit zodat ik uiteindelijk toch de boeien uit zijn handen wist te grissen, zo makkelijk liet ik me niet uit het veld slaan. Beoordelend keek ik op de jongen met de felle blauwe ogen neer, een passende straf bedenkend. Nogmaals klikte ik afkeurend met mijn tong, om vervolgens mijn lippen richting zijn oor te brengen. "Ik geef je welgeteld drie seconden om je van die kleren te ontdoen en voor me te komen liggen," sprak ik zacht, maar met een duidelijk strenge toon. Als dit bevel geweigerd werd had hij heel grote problemen en was hij de rest van de dag nog niet van me af, dat stond vast. Langzaam boog ik weer naar achteren, zodat ik zijn reactie beter kon peilen. Kort likte ik over mijn lippen terwijl ik hem bekeek, het was duidelijk te zien dat ik hem al bijna over de rand had gekregen, terwijl dit maar een heel klein beetje was van wat ik met hem wilde doen. Ik was benieuwd hoe lang hij vol kon houden, en daarom was ik ook van plan dat tot het maximum te gaan testen, of hij het nou leuk vond of niet.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik glimlachte toen ik hem genietend hoorde zuchten. Ik wist net zo goed als hij dat ik me vroeg of laat zou overgeven aan hem en hem zou smeken om meer, maar nu vond ik het nog te leuk om hem te plagen. Nu ik nog kon nam ik het ervan, want straks in die boeien zat ik vast, en dan ook echt vast. Terwijl ik kusjes op zijn gezicht drukte grabbelde hij achter me. Ik dacht dat ik de boeien ver genoeg achter me hield, maar niets was minder waar. Plots waren ze uit mijn handen verdwenen en hield hij ze triomphantelijk in de zijnen. Ik keek hem recht aan en zag hem al anl weer berekenend kijken. Nu kwam het en mijn vriendje kennende kon het echt alles zijn, maar het ging zeker goed worden. Toen hij zijn lippen naar mijn oor bracht bevroor ik en fijne sidderingen rolden door mijn lichaam bij zijn woorden. Het was een bevel, maar dat kleine beetje opstandige peuter in mij kwam ook eens de hoek om kijken. "Maar, liefje, dat lukt me echt niet, hoor. Kan je me niet even helpen?" vroeg ik met twee grote onschuldige ogen voor ik zo ging verzitten dat hij zo bij mijn knoop en gulp kon. Ik wist dat dit een risico was, zeker omdat ik al zo strak stond, maar dat kleefde hier nou eenmaal aan. Hij kon namelijk meer doen dan me alleen ontdoen van mijn broek en boxer. Toch leek dat me minder waarschijnlijk omdat het toch mij in het voordeel zette in dit soort spelletjes. Een broek en boxer verborgen namelijk nog vanalles, terwijl hij compleet naakt was. Mij hoorde je zeker niet klagen, want zijn lichaam was echt heerlijk goddelijk. Er waren nog twee dinge beter aan hem dan zijn looks: zijn persoonlijkheid, en dat meende ik oprecht, maar ook toch zeker wel de geweldige sex. Vergeleken met hem was iedereen een slap aftreksel. Zelfs mijn ooit favourite pornofilm was maar matig. Ja, Harry was voor mij de ultime sexbom, maar hij mocht tegelijkertijd ook zijn eigen boontjes doppen in het bed, of waar dan ook waar we het konden doen. Zo makkelijk liet ik hem namelijk eigenlijk nooit winnen, of ik moest wel zo sexueel gefrustreerd zijn dat ik content was zolang ik maar een wip kreeg. Toch was ik ook lang niet altijd zo moeilijk.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Oké, die kleine overwinning mocht hij hebben, maar alleen omdat ik het ook fijn vond. Een niet al te lange tijd later wist ik hem de boeien te ontfutselen en draaide die net zo nonchalant rond mijn vingers als hij net had gedaan. Zijn weerwoord liet me mijn hoofd schudden, zo maakte hij het alleen maar lastiger voor zichzelf. Toch kon ik het niet laten om te kijken naar de manier waarop hij verschoof en mij zo mij gang kon laten gaan, wat niet ging gebeuren. Ik wist precies hoeveel een strakke broek en boxer konden verbergen, pure ervaring. Daarom zei iets me dat Louis eigenlijk veel gefrustreerder was dan het leek, wat ik natuurlijk in mijn voordeel gebruikte. "Drie seconden, Lou. Anders krijg je helemaal niks en mag je daar zelf iets aan doen." Ik benadrukte de 'daar' nog eens extra door met mijn hand over zijn kruis te wrijven, wetend wat dat met hem kon doen. Met mijn nog steeds vrije hand bleef ik over zijn kaak strelen, hem volledig in me opnemend. Het was waar dat hij af en toe nogal onverwacht uit de hoek kon komen, vooral als we samen in het openbaar waren, aangezien hij dan nogal overdreven dominant en beschermend over me kon doen. Soms irriteerde het me gruwelijk maar dan hield ik altijd mijn mond, dat leek me slimmer dan tegen hem in gaan. Grappig hoe zulke karaktereigenschappen konden veranderen binnen en -buitenshuis. "Zo'n persoonlijkheid in zo een klein lijf," grinnikte ik zacht. Voor mij was het geweldig om hem te plagen met zijn lengte met in mijn achterhoofd het feit dat hij daar niet tegen kon. Niet dat ik er ooit mee zou stoppen, daar was het veels te leuk voor. Dat wisten we beide, dus moest hij zich er maar bij neerleggen. Voor nu had ik perfect de touwtjes in handen, al had Louis dat misschien zelf niet door. Zelfs als hij het voor elkaar kreeg me een beetje te bespelen,, konden de rollen nooit worden omgedraaid, wat ik absoluut geen probleem vond.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik hoopte vurig dat hij me zou helpen, maar in tegenstelling daarvan maakte hij het alleen maar erger door zijn woorden, maar vooral ook zijn hand. Een kreun van zowel pijn als genot rolde over mijn lippen. Dit zat namelijk echt niet prettig meer. Ik probeerde wat onopvallend zijn hand weg te drukken om mijn broek open te maken. Ik had net de knoop met moeite open gekregen, want de stof stond echt erg strak, toen zijn woorden mijn oren raakten. Een geirriteerde grom verliet mijn mond. "Ik ben niet klein en daarbij is mijn kleine vriend groter dan die van jou." zei ik half geirriteerd en half plagend. Als eens zeurderig klein kind dat als een volwassene behandeld wilde worden. Ik ging wat verzitten en trok mijn broek uit, die mijn bloes achterna ging. Een verlichte zucht rolde over mijn lippen. Ik had mijn boxer dan nog wel aan, de pijnlijke druk van mijn broek was weg. Dat scheelde echt al erg veel, al was het nu wel veel duidelijker dat ik al tegen het randje aan hing dan net, doordat mijn knalgroene boxer haast niets verhulde "Wil je echt niet helpen?" vroeg ik met mijn vingers achter de band gehaakt. In de slaapkamer, maar eigenlijk in het hele huis, was Harry heer en meester, naar buitens huis was ik de dominante in de relatie. Er waren ook wel dagen dat ik hem meetrok een toilet of de bosjes naast een stil wandelpad in. Dan had ik de touwtjes in handen. Heel soms ook hier op het balkon of in ons piepkleine tuintje, maar dat was een uitzondering. Niet dat ik het erg vond, want ik genoot er enorm van om wat er ook in deze jongen opkwam te ondergaan. Of het nou in bed, in de badkamer, of een van de andere kamers hier was. Al was de woonkamer nooit het slimste idee, omdat Scott daar ook was die heel luid, luider dan ik meestal was, bleef piepen, blaffen en janken om aandacht tot we het gaven. Nu was hij gelukkig wel stil en konden we onze gang gaan zonder boze buren of storende piepgeluiden van hem in het algemeen. Het was dus meestal overal behalve in de woonkamer. Maar goed, ik genoot er niet minder om. Uiteindelijk trok ik toch tergend langzaam het groene lapje stof naar beneden, waardoor zichtbaar werd hoe opgewonden hij me al had gekregen zonder echt veel te doen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik grijnsde licht zelfingenomen door de kreun die hij liet horen, wetende hoe vervelend zijn broek nu was, voor ons beide trouwens. Geamuseerd keek ik toe hoe hij vocht met de knoop, die hij uiteindelijk toch los wist te krijgen. Een zachte lach rolde over mijn lippen dankzij zijn weerwoord. "Je bent ontzettend klein, schat. En ik ga niet eens reageren op dat tweede," zei ik terwijl ik met mijn ogen rolde, de toon dien hij had aangeslagen was gewoon te lachwekkend voor woorden. In de tijd die hij nodig had om zich volledig te ontdoen van de broek rekte ik me nog eens uit, het bleef zo dat ik eigenlijk net pas uit bed was en veel te weinig had geslapen. Dat kwam straks wel, in deze staat was het toch onmogelijk om rustig te kunnen slapen. Bij zijn vraag twijfelde ik even en liet mijn blik wat meer naar beneden dwalen, om vervolgens toch mijn hoofd te schudden. Goed om te weten dat ik die zelfbeheersing nog wel had, dan wist ik hoe ver ik nog kon gaan, aardig ver dus. Redelijk geduldig wachtte ik af tot hij ook zijn laatste kledingstuk uit zou trekken, wat hij wel deed, maar zo langzaam dat ik een zachte grom liet horen. Dat kon ik dus niet hebben, al kon ik nu wel verder met wat ik oorspronkelijk van plan was. Met de twee voorwerpen nog steeds in een hand kroop ik iets verder, zodat ik achter hem zat. De zweep legde ik even opzij en om mijn handen even een plekje te geven plaatste ik ze op Louis zijn heupen. Mijn lippen drukte ik lichtjes op de ontblote huid van zijn schouder. "Armen achter je rug," mompelde ik zachtjes, al zou ik een stuk minder zacht gaan handelen als hij me weer tegenwerkte. Vanaf hier kon ik alles doen met hem wat ik wilde, maar voor dit moment liet ik het nog even rusten, daarbij mocht hij van eerst wel flink op zijn knieën gaan voor zijn constante weigeringen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik gromde bij zijn woorden en worstelde me verder uit mijn broek. De broek gooide ik in de hoek en ik haakte mijn duimen achter mijn boxer en vroeg aan hem of hij wilde helpen. Zijn brandende ogen voelde ik omlaag gaan en op mijn bobbel branden. Toch schudde hij zijn hoofd. Wat jij wilt, Hazza. Tergend langzaam begon ik het stukje stof omlaag te trekken. Ik grijnsde toen hij gromde. "Geen geduld, lief?" vroeg ik onschuldig terwijl ik het laatste stukje van mijn kont trok en mijn volle lengte blood legde. Ik trapte het ding uit en gooide hem weg, waardoor die onverhoopt op de lamp bleef liggen. Ach. Het kon me nu niets schelen. Ik probeerde mijn vriendje te volgen terwijl hij rond me kroop, maar uiteindelijk lukte het niet meer. Een rilling rolde over mijn rug toen hij zijn handen op mijn heupen legde en vanzelf drukte ik mijn kont wat naar achter. Nog een rilling ging door me heen bij zijn woorden en het kusje op mijn schouder. Ik had nu de keuze om mee te werken of tegen te werken. Nu leunde ik nog op mijn armen en kon met mijn kont wat tegen zijn kruis schuren. "En waarom dan? Ben ik stout geweest?" vroeg ik semi-onschuldig terwijl ik nog iets erger met mijn achterwerk heen en weer wreef. Nu kon ik nog wat. Binnen 5 minuten lag ik hopeloos op mijn neus op het bed liggen met mijn bips in de lucht en geen mogelijkheden meet om ook maar iets te doen. Ergvond ik het niet, maar ik was ook iemand die klooide zolang het kon en dan nog net een beetje langer. Nee, ik wist niet wat goed voor me was. Ik ging eeigenlijk altijd te ver, in elk geval buiten mijn werk. Ik was erg onbehouwen en dat ging me nog eens de kop kosten. Gelukkig kende Harry me langer van vandaag en straf mocht hij me zeker geven. Eerlijk gezegd keek ik daar nog best naar uit, want smeken liet hij me toch altijd wel. Hij was heer en meester hier en ik was de hofclown die hem zou sonen hoe hij ook wilde, maar hij zou me eerst op m'n nummertje moeten krijgen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik maakte mijn ongeduld met hem duidelijk door wat zacht gegrom, en besloot dat het slimmer was om zijn onschuldig bedoelde vraag te negeren. Wel nam ik nog even de tijd om toe te kijken hoe hij boxer uittrok en het ding ergens heen slingers, ik nam de moeite niet te kijken waarnaar. Vervolgens kwam ik achter hem zitten en legde mijn handen alvast op hun vaste plek. Een gekwelde kreun rolde over mijn lippen dankzij de automatische reactie die hij gaf. Hierdoor moest ik heel erg mijn best gaan doen niet gelijk aan mijn instincten over te geven en hem zijn zin te geven, dat verdiende hij niet. Rustig wachtte ik op een teken of hij mee ging werken of niet, en hij koos overduidelijk voor het tweede. Al grommend luisterde ik naar zijn woorden en onderging zijn kwelling. "Ontzettend, en nu verdien je straf," mompelde ik zacht in zijn oor, en moest daar maar eens mee beginnen. Langzaam pakte ik de boeien over in mijn linkerhand en pakte met de recht de zweep, op zo'n manier dat hij het onmogelijk gezien kon hebben. Zonder waarschuwing liet ik het ding tegen zijn kont klappen, niet hard, maar hard genoeg dat het een brandend gevoel achterliet. Waarschijnlijk had ik hem hiermee verrast en duwde hem iets naar voren, om zijn beide armen beet te grijpen, wel rustig genoeg dat hij niet volledig voorover het bed op zou klappen, en hield ze op zijn rug. Behendig klikte ik de boeien om zijn polsen, ik was misschien niet van de autoriteiten, dat betekende niet dat ik niet precies wist hoe deze dingen werkten. "Ga je nu braaf zijn en doen wat ik zeg?" grijnsde ik, de triomf zichtbaar in mijn ogen. Heerlijk als ik hem in deze positie had, zo machteloos als maar mogelijk was. Als hij nu niet opgaf wist ik het ook niet meer, dan was niks mogelijk.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik grijnsde bij de kreun die ik van hem los had weten te peuteren. Doordat ik doorging en duidelijk niet naar hem luisterde hoorde ik hem blijven grommen. Zijn woorden zorgden voor een alleen grotere grijns. Plots voelde ik de negen ledere strengen van de zweep tegen mijn kont klappen en een kreun vooral gevult met schrik rolde over mijn lippen. Mijn achterste brandde en ik wreef er met een hand over. Dit was de domste zet die ik had kunnen doen, want Harry drukte me voorover. gelukkig greep hij optijd mijn beide armen vast om te zorgen dat ik niet hard op het bed klapte. Toch leunde ik al snel met mijn schouders en kin op het bed terwijl Harry het lichtelijk opgewarmde staal om mijn polsen vastmaakte. Dit was voor mij het punt dat ik stopte met klieren en me volledig over gaf. Ik kon eigenlijk ook niet anders, want ik lag hier zo compleet hulpeloos met mijn achterwerk omhoog en mijn handen vast op mijn rug. Alsof hij mijn gedachten kon lezen stelde hij zijn vraag. Ik draaide mijn hoofd, waardoor ik nu deels op de zijkant van mijn hoofd leunde, in een poging hem aan te kijken. "Zit het eruit of ik je nog kan tegenwerken, liefje? Ik lig nu helemaal aan jou genade." zei ik voor ik met mijn ogen opzoek ging naar een aanwijzing wat mijn straf zou zijn voor al dat klieren. Straf zou ik zoizo krijgen, want Harry was geen jongen die me zomaar zijn gezag in de slaapkamer liet ondermijnen. Zeker niet in de slaapkamer. Ik wiebelde wat ongeduldig met mijn vingers, gewoon om wat te doen te hebben. Ja, ik was snel afgeleid en heel ongeduldig, zelfs op dit soort momenten. Net als mijn hond moest je me constant bezig houden als je mijn aandacht wilde bewaren, want anders was ik snel alweer bezig zelf dingen te doen. Vaak dingen waarvan je niet wilde dat ik ze deed. Ik begon zacht te neurien in afwachting tot er iets zou gebeuren, iets wat hopelijk precies was wat ik nodig had, al twijfelde ik daar bijna neit over bij mijn vriendje, al kon het soms wat duren en gepaard gaan met veel smeken van mijn kant.

Bowties were never Cooler

Zayn Payne -Malik
Ik luisterde met een schuin hoofd naar het voorstel van de jongen, om toen de laatste woorden wegstierven te knikken. 'Dan gaan we naar het park en word allemaal geregeld. Laat het maar aan mij over en jij gaat gewoon genieten,' rolde over mijn lippen, al was het laatste makkelijker gezegd dan gedaan. Ik wist dat het na morgen allemaal voorbij zou zijn, dat het weer wat rustiger zou worden, maar dit was voor een goed iets, dus moesten we ons er ook maar even doorheen bijten. 'Ik ga niet met je in discussie, maar blijf wel bij het feit dat jij het liefste blijft,' zei ik terwijl ik me van de jongen af liet rollen, om na nog een klein zinnetje uit het warme bed te stappen. Bij zijn woorden keek ik even om, om vervolgens mijn hoofd te schudden. 'Nee, ik heb al gegeten en het ontbijt is speciaal voor jou met een hoop liefde gemaakt,' antwoordde ik waarna ik weer met mijn neus in de kast dook en daar mijn kleding uitviste. Heel af en toe en ik over mijn schouder zodat ik Liam aan kon kijken als een antwoord over mijn lippen rolde. Net als bij zijn volgende woorden. 'Samen douchen?' vroeg ik met een onschuldige, brede glimlach met een paar twinkelende oogjes, om daarna nogmaals te knikken en beide duimen omhoog te steken. 'Geheim recept, maar goed dat het smaakt,' zei ik, ondanks ik in Liam zijn ogen zag dat hij niet met zijn volle gedachten bij het ontbijt zat.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Liam Malik -Payne.
Hij luisterde met een schuin hoofd naar mijn voorstel, en toen de laatste woorden mijn mond verlieten knikte hij. 'Dan gaan we naar het park en word allemaal geregeld. Laat het maar aan mij over en jij gaat gewoon genieten,' zei hij. 'Ik wil niet dat jij alles doet, ik wil ook wat doen, anders voel ik me zo waardeloos.' zei ik. Ik ben nog altijd niet iemand die onderuitgezakt op de bank gaat liggen, ik ben liever bezig met iets. En bovendien kon ik niet van Zayn vragen alles te doen, dat wil ik niet eens. 'Ik ga niet met je in discussie, maar blijf wel bij het feit dat jij het liefste blijft,' zei hij en liet zich van me af rollen. Ik rolde met een grinnik met mijn ogen. 'Ik weet dat ik de discussies met jou niet kan winnen, maar voor mij blijf jij toch echt de liefste.' zei ik. Bij mijn vraag keek hij even om, en schudde daarna zijn hoofd. 'Nee, ik heb al gegeten en het ontbijt is speciaal voor jou met een hoop liefde gemaakt,' zei hij. Ik glimlachte. 'Je bent gewoon te lief' zei ik. Daarna viste hij zijn kleding uit de kast, en keek als ik wat zij even achterom. 'Samen douchen?' vroeg hij met een onschuldige brede glimlach, en twinkelende oogjes. Ik grijnsde. 'Tuurlijk, maar eigenlijk hoef je dat niet meer te vragen, je weet het antwoord toch al.' zei ik. Hij knikte nogmaals en stak beide duimen omhoog. 'Geheim recept, maar goed dat het smaakt,' zei hij. Inmiddels had ik het ontbijtje op. 'Het is een eer om een gerecht van chefkok Zayn te mogen eten.' zei ik met een grinnik. Ik stond op, en bracht het nu lege dienblad naar de keuken, en liep daarna terug naar onze slaapkamer om vervolgens mijn handen op Zayn zijn heupen te leggen en een kus op zijn lippen te drukken. 'Kom je nog?' vroeg ik met een brede glimlach, en liep naar de badkamer.

How far is far

Harry Styles
Een brede grijns vormde zich op mijn gezicht dankzij het teken dat hij gaf dat ik hem inderdaad verrast had. Zodra hij zijn arm naar achteren haalde greep ik mijn kans hem vast te zetten, en dit keer goed. De boeien deed ik rond zijn polsen, niet te strak natuurlijk, ik wist hoeveel dat in zijn vel kon snijden. Ervaring. Zoals ik had verwacht stopte hij met spartelen en bleef hij stil liggen. Grijnzend bleef ik hem aankijken toen hij met enige moeite zijn hoofd draaide. "Dat hoop ik voor je." Ik boog me iets over zijn rug heen om een kusje op een van zijn schouderbladen te drukken. "Je hoeft je maar aan een regel te houden: je doet helemaal niets zonder mijn toestemming. Daar valt kreunen, spreken en klaarkomen ook onder. Begrepen?" Nogmaals plaatse ik een kus op zijn rug, om me vervolgens weer terug te trekken en weer achter hem te komen zitten. Geamuseerd keek ik nog heel even toe, naar zijn ongeduldige handen en luisterde naar zijn geneurie. Zo bleef ik een tijdje zitten, gewoon om zijn spanning iets op te bouwen. Na die tijd besloot ik dat het genoeg was en kwam ik naar voren. Ik tikte op een van zijn benen, ten teken dat hij ze wat verder moest spreidden. Vervolgens kuste ik hem net boven zijn knie, bij de binnenkant van zijn been, en weer eentje maar dan net een centimeter daarboven. Steeds een heel klein stukje naar boven, en op de plekjes waarvan ik wist dat ze wat meer gevoelig waren bij hem, zette ik heel zachtjes mijn tanden in. Op deze trage manier kon ik Louis gek maken, dat wist hij ook maar al te goed. En de delen waar hij me waarschijnlijk het meest nodig had, die sloeg ik net over. Gewoon om wat te pesten, dat kon hij hopelijk nog wel aan. Als dat niet het geval was -was dat geen reden voor mij om ook maar op te geven, juist niet.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik voelde de warmte van zijn lichaam tegen mijn rug en rilde kort bij het kusje op mijn schouder. Nu ik eigenlijk neit kon zien wat er gebeurde reageerde mijn lichaam heviger dan normaal, en normaal werd ik al helemaal gek van Harry als hij zo deed. Bij zijn regels werden mijn ogen zo groot was wagenwielen. Er waren 3 dingen die ik niet kon en dat wist hij maar al te goed: m'n klep houden, zachtjes doen tijden sex en mijn lichaam onder controle houden na een bepaald punt, en nu verwachtte hij me om dat alle drie te doen. Hij was een wreed man, maar wel mijn wrede man. ook gaf het me een kijken in zijn hoofd van wat hij plande. Hij zou me waarschijnlijk proberen tot het uiterste te drijven terwijl ik keer op keer zijn regels brak. Fair enough. "Jups" zei ik vrolijk terwijl ik mijn hoofd toch maar weer recht draaide en met mijn kind op het bed leunde. Ik voelde nog een kus op mijn rug en daarna niets meer. De spanningen in mijn lichaam bouwden zich op, maar ondertussen begon mijn aandacht ook weer te verwateren. Ik begon met mijn vingers te wiebelen en te neurien terwijl ik onze muur tot in de details bestudeerde. Ik schrok een beetje van zijn koele vingers tegen mijn been, maar opende toch snel mijn benen een stukje. Nu ging het gebeuren en ik ging niet meer tegenwerken, al wist ik nu al dat die regels neit lang ongebroken bleven. Ik wist het zeker zodra hij het eerste kusje tegen de binnekant van mijn been drukte. Ik beet hard op mijn lip en met elk kusje boorden mijn tanden zich verder in het vlees van mijn onderlip, wat al snel begon te bloeden. Mijn ogen rolden al wat terug in hun kassen en ik trok automatisch mijn rug al hol terwijl ik met echt heel veel moeite mijn kreunen binnen hield. Er waren een paar punten waar als hij eraan zou komen ik nu per direct min of meer klaar zou komen, zo gek maakte hij me, maar natuurlijk sloeg meneer die over, waardoor ik vooral erg gefrustreerd met een mond vol bloedsmaak heel zwaar ademend op het bed lag terwijl hij extreem traag door ging met zijn plagerijen.

Bowties were never Cooler

Marcel Styles.
Langzaam opende ik mijn ogen en knipperde even tegen het licht wat door de gordijnen heen viel. Zodra ik iets beter wakker was, ging ik rechtop zitten en pakte mijn bril van het nachtkastje, om deze op mijn neus neer te zetten en een blik opzij te werpen. Het aanzicht van de schattige, blonde Ier die naast mij nog lag te slapen, zorgde voor een glimlach op mijn gezicht. Zachtjes sloeg ik de deken van mij af en stond op, om naar de kledingkast te lopen. Ik pakte een simpel, maar net setje kleren en trok dit vlug aan. Zo zachtjes mogelijk - om Niall niet wakker te maken - liep ik naar de badkamer, om hier met behulp van flink wat gel mijn krullende haar in model te brengen. Ik hield niet van mijn krullen. Ze waren onhandig en het stond bovendien erg onverzorgd en zag er warrig uit, vond ik. Ik hield er gewoon niet zo van.
Ik zette mijn bril voor heel even weer af om de glazen hiervan schoon te poetsen, maar plaatste hem daarna al snel weer terug op mijn neus. Ik kon nu eenmaal niet zonder, dan zag ik letterlijk niets, op wat wazige vlekken en kleuren na.
Stilletjes liep ik de trap af en maakte een tweepersoons ontbijtje klaar. Ik zette alles op een dienblad en liep hiermee naar boven, waarna ik het voorzichtig op het bed zette en de blonde jongen voorzichtig wekte.
Ik hield van deze jongen, zoals ik nog nooit van iemand anders had gehouden. Morgen zouden we gaan trouwen en ik was ontzettend zenuwachtig. Er kon van alles misgaan. En al wist ik dat het ons geluk waarschijnlijk alleen nog maar groter zou maken, onze families waren het er niet mee eens en dat vond ik erg jammer. Ik wilde het liefst gewoon dat iedereen blij zou zijn. Maar ik kon deze jongen niet opgeven, zelfs niet voor de anderen mensen die mij zo dierbaar waren. Daarvoor hield ik teveel van hem, want mijn liefde voor Niall overtrof de liefde voor alle anderen ruimschoots, al waren zij ook zeer belangrijk voor mij. Ik wenste elke dag dat ze zich zouden bedenken, tevreden zouden zijn en blij zouden zijn voor ons. Maar dit was nog geen één keer gebeurd en aangezien morgen de grote dag al was, was de kans klein dat dit alsnog zou gebeuren, helaas.

"Family don’t end in blood”

Harry Styles
Om een of andere reden vond ik het ontzettend vermakelijk om zijn reactie op mijn eis te zien. Alsof hij dat niet had kunnen verwachten, want we hadden het hier wel over mijn methoden, en die gingen meestal wel tot het uiterste. Louis kennende zou het helemaal mis met hem gaan, of dat nou nu of straks was. De vrolijke toon die ik over zijn lippen hoorde rollen liet me mijn ogen iets vernauwen en hem weer een aardige klap tegen zijn achterwerk geven, aangezien ik de zweep had weggelegd en het me te lang zou duren om het ding te pakken, sloeg ik met mijn vlakke hand. Daarna ging ik weer naar achteren zitten en wachtte even tot ik toe zou slaan. Gelukkig voor hem reageerde hij onmiddelijk op het zachte tikje tegen zijn been zodat ik mijn gang kon gaan. Langzaam kuste ik telkens een beetje omhoog, ondertussen voelde ik zijn spieren aanspannen om maar niks te laten merken, wat me licht liet grijnzen. Ik was bij zijn lies aangekomen en vond dat ik er wel een klein schepje bovenop mocht doen, dus stopte ik met de kusjes en gooide mijn tong in de strijd. Dat had waarschijnlijk een beter effect dan mijn aanpak van net, ook al ademde hij nu al erg zwaar. Niet dat ik me daar ook maar iets van aantrok, ik ging rustig door met hem bewerken op deze manier. Geen enkel plekje sloeg ik over, behalve de gevoeligste nog steeds, dat had hij nog niet verdiend als het aan mij lag. Misschien was het tegen de regels die ik net zelf had opgesteld, ik wilde eerst eens wat gesmeek om genade horen. Iets zei me dat ik dat wel snel zou krijgen, en aangezien ik hem al zo ver over de rand had gejaagd was ik wel heel gemeen als ik het nog langer bleef uitstellen. Dat kon hij niet aan, nog niet in ieder geval. Na een aantal keer werd je er goed in om je in te houden. Een hele simpele kwestie van training, die ik Louis met alle liefde wilde geven.

Because I love him, do I need another reason?