Tomorrow ||| One Direction ||| Speeltopic - Speeltopics

Het begin:
Het is s ochtends vroeg op vrijdag ochtend. Morgen is het zo ver voor alle koppels. Alles staat al klaar, of er moet nog van alles gebeuren. Sommingen proberen kalm te blijven terwijl anderen totaal flippen. De spanning is in elk geval wel duidelijk merkbaar, of de jongens nu een vrije dag hebben of aan het werk moeten. Allemaal zitten ze met hun hoofd bij de dag van morgen, want dat is de dag des oordeels...

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:28 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Volledig tevreden hield ik de jongen tegen me aan, dit soort momenten waren de fijnste, al kon het zo weinig lijken voor ieder ander. Helaas moest ik hem wel laten opstaan nadat ik een kusje terug op mijn kaak had gekregen, en ging in kleermakerszit zitten terwijl ik op hem wachtte. Dat zat toch iets beter dan constant met gestrekte benen te moeten zitten. Al wachtend wiebelde ik wat heen en weer en keek vrolijk op toen hij terug kwam en de spulletjes voor ons op het kleed legde. Hij ging weer op mijn schoot zitten en ik sloeg automatisch mijn armen weer om hem heen, hem dicht bij me houdend. Ik lachte zachtjes bij zijn lippen die over mijn hele gezicht heen gingen, maar werd al vlug weer serieus toen hij begon te spreken. "Ik hou ook van jou, Boo. Meer dan van wie dan ook in mijn verleden, en zolang jij dat toestaat, zal ik dat nog voor een hele lange tijd doen," zei ik met een glimlachje. Ik aaide door zijn zachte haar terwijl hij zijn hoofd tegen mijn schouder aan rustte. Zo bleef ik nog even zitten, met Louis in mijn armen en de zon die warm scheen. Tot ik me herinnerde waarom ik hem had gevraagd om de tube. Voorzichtig draaide ik hem zo op mijn schoot dat ik makkelijk bij zijn rug kon en ik pakte het kleine witte ding van de grond. "Dit kan een beetje prikken, maar ik beloof dat het snel beter zal voelen," mompelde ik, het dopje eraf draaiende. Net genoeg van de zalf deed ik op de vingers van mijn vrije hand en smeerde het lichtjes uit over de krassen op zijn rug. Dit moest genoeg zijn om in ieder geval de pijn wat te verlichten, het genezen ervan deed er nu niet echt toe met het vooruitzicht op vanavond. Ik drukte een kusje op zijn schouder toen ik het goed vond en legde de tube met de dop er weer op weg. Het hoefde alleen nog een beetje in te trekken en dan kon ik hem weer tegen mijn borst aan houden, verder weg dan dat wilde ik hem eigenlijk niet hebben.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik glimlachte bij zijn woorden en sloot genietend mijn ogen. Ik genoot van zijn warmte, zijn woorden, zijn liefde, de frisse geur van zomer door de geur van sex heen, de zon. Ik genoot hier enorm van tot Harry me opeens omdraaide. Ik keek verbaasd over mijn schouder naar hem. Ik had geen idee wat er in zijn hoofd omging dit keer. Ik keek geïnteresseerd hoe hij de dop van de witte tube draaide. Ik had zo een idee wat hij wilde doen, maar je wist het nooit zeker. Ik knikte bij zijn woorden en beet op mijn lip in afwachting van het pijnlijke gevoel. Ik kon hem wel tegenhouden, maar daar had ik niet echt fut voor. Zodra hij het op mijn striemen begon te smeren beet is wat harder op mijn al gehavende lip. Het brandde flink, toch toen dat eenmaal wegtrok voelde het wel fijn. Ik glimlachte bij het kusje op mijn wchouder en draaide mijn hoofd om hem aan te kunnen kijken. Het liefst zat ik nu tegen hem aan, maar er zat nu al genoeg zooi op zowel zijn als mijn borst, dus nogmeer ging ik hem niet aandoen. Ik trok dus maar twee blikjes uit het sixpack en vouwde om een van de twee zijn hand. Daarna nam ik zelf de ander en trok die open om een slok te nemen eneen verlichte zucht te slaken. Ik genoot nu echt. Het zou alleen beter worden als ik nu dicht tegen Harry aan zou kunnen kruipen. Als dat weer kon trok hij me vast weer tegen zijn borst aan. Zijn warmte en liefde was iets waar ik altijd naar hunkerde. Altijd als ik uit mijn werk kwam, voor ik naar mijn werk ging, als ik wakker was en als ik sliep. Ik wilde hem gewoon altijd bij me hebben, al ging dat niet, jammer genoeg. Ik nam nog een slokje bier en staarde over de schutting naar de strakblauwe lucht. Ja, nu was ik echt heel rustig. Een rust die velen voor onmogelijk hielden in mij, zelfs mijn eigen ouders. Deze rust had ik pas gevonden sinds Harry, nooit eerder. Nog iets wat deze meest speciale jongen nog specialer maakte.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Dit was echt prettig, maar ik vond het minder als hij er niet volledig van kon genieten vanwege zijn rug. Zorgvuldig verspreidde ik de zalf over de pijnlijke plekken en ik zag hen een beetje ineen krimpen. Daarom drukte ik mijn lippen kort tegen zijn schouder en wreef er zacht over, het zou zo toch een stuk beter voelen. Dankbaar pakte ik het blikje van hem over en klikte het lipje ervan open om er vervolgens een slok uit te nemen en het naast me neer te zetten. Ik blies even over de huid van zijn rug en ging er overheen met een hand om zeker te weten dat het goed was ingetrokken, wat gelukkig zo was. Rustig trok ik hem weer tegen me aan en vouwde mijn armen rond zijn middel, dit was te fijn en ik was te lui om iets te pakken waarmee ik ons beide schoon kon krijgen. Dat mocht hij wel doen als hij er zin in had, wat waarschijnlijk ook nog wel even zou duren. Het was fijn dat ik hem deze hele dag voor mezelf had, dat kwam al zo zelden voor de laatste tijd, zelfs als het een reden had die een stuk minder fijn was. We liepen elkaar gewoon constant mis, als hij op stond sliep ik nog, en als hij thuis kwam moest ik een uurtje of twee later zelf weg. Het was maar net dat ik gelukkig was met wat ik deed voor de kost, anders had ik sowieso iets gekozen waardoor we wat meer tijd samen hadden. Alleen de zondagen was ook niet alles. Dus koesterde ik elk moment dat we zo met z'n tweeën waren, en ergens hoopte ik wel dat Louis er hetzelfde over dacht. Ik sloot genietend mijn ogen en rustte mijn hoofd op het zijne, mijn vingers gleden over zijn zijden als liefkozend gebaar. Deze jongen was de enige die me ooit zo had kunnen laten voelen, en dat zei wel iets denk ik. Vooral als je naging hoeveel mensen eigenlijk om mijn aandacht vroegen 's avonds en 's nachts.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Toen Harry over mijn rug blief liep er een rilling over mijn ruggengraat, waardoor ik mijn biertje even wegzette. De rillingen kwamen niet van kou, maar omdat het zo fijn voelde om hem zo dicht bij me te voelen. Het gebeurde maar zelden dat we lange tijd zo intiem konden zijn. Alleen op zondag en dan moesten we vaak nog zo veel dat het er lang niet altijd van kwam. Daarbij draaide ik tegen mijn zin de laatste tijd weken van 7 dagen, terwijl dat er normaal 5 of 6 waren. Daar moest ik echt iets aan doen, of mijn diensturen om laten zetten in nachtdienst, zodat we meer tijd samen hadden. Toch zou ik dat pas doen nadat duidelijk was geworden of onze relatie dit weekend had overleeft of niet. Ik glimlachte bij zijn handen over mijn rug en liet me toen tegen zijn borst aan trekken. Ik sloot mijn ogen en genoot hier enorm van. Zacht neuriede ik wat, omdat zelfs in deze rust ik wat onrustig was. Ik sloeg mijn armen om de zijnen en tekende gedachteloos figuurtjes op zijn armen waar mijn armen gekruist overheen lagen. Zo kon ik echt de rest van de middag zitten. Zijn losse krullen kriebelde wat aan mijn voorhoofd en oren. Ik liet hem met een hand los om mijn biertje terug te pakken en een slok te nemen. Nu was het helemaal compleet. Lauw biertje en geweldig vriendje in de zon. Het was net vakantie, maar dan voor een dag. Morgen waren we wel vrij, maar het zou geen vakantie meer zijn, net als overmorgen. Daarna zouden we hopelijk verder kunnen bouwen aan onze toekomst samen, al zou het zonder onze ouders zijn. Die zouden dit namelijk echt niet steunen, maar we hadden in elk geval elkaar, hopelijk. Als onze ouders maar niet te veel twijfels in Harry zijn brein wisten te planten. Ik hoopte gewoon dat onze relatie sterk genoeg zou zijn. "Om 12 uur krijg je de touwtjes terug." mompelde ik zacht voor ik nog een slok nam. Ik wilde mijn zorgen dit geweldige moment niet laten ovenemen. Al was dat wel lastig zo dicht bij het moment zelf.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was meestal wel dat we zo zaten en niet andersom, Louis mocht dan ouder zijn dan ik, fysiek gezien was ik zijn beschermer. Dat was vooral ook zo omdat hij nog eens te ver kon gaan in impulsieve acties en ik dan in moest grijpen. Emotioneel gezien was hij duidelijk de oudere van ons twee, als ik ergens mee zat zag hij dat gelijk en ik kon ook alles bij hem kwijt. Zorgen, wensen voor later, alles wat ik verder meemaakte op een dag, en dat vond ik fijn. Tenminste een vertrouwenspersoon die ik echt alles kon vertellen, in plaats van dat ik om dingen heen moest draaien omdat hij het onderwerp niet zou accepteren. Ik humde zachtjes bij het gevoel van zijn armen over de mijne en zijn vingers die er overheen gleden. Ergens kon ik de rest van de dag wel zo blijven zitten, maar aan de andere kant wilde ik mezelf nog wel opschonen en juist tegen hem aan hangen. Lichtjes wiegde ik de jongen in mijn armen, het had een geruststellend effect op in ieder geval mij, al voelde ik me ook prima zonder. "Ik verwacht ook niks anders van jou," mompelde ik plagerig, mijn lippen tegen zijn haren gedrukt. Met een arm liet ik hem los om mijn eigen blikje weer op te pakken en nam een flinke slok, je werd hier nog best dorstig van. Zeker met dit warme weer, daarom had ik voor mezelf besloten dat kleren overbodig waren voor de rest van de dag, wat Louis deed mocht hij weten maar ik vond het te warm. Mischien had het er ook mee te maken dat mijn huid nog nagloeide van daarnet. Het gevoel van euforie daarvan was langzamerhand ook weggezakt, al nam het niet weg dat ik me alsnog geweldig voelde. Dat kon niet anders nu. "Zullen we anders zo naar de bank verplaatsen en een dvd pakken? Nadat we de babydoekjes hebben gepakt, natuurlijk," vroeg ik. Mij maakte het niet uit als Louis hier wilde blijven zitten, ik stelde het alleen voor. Beide was gezellig vanuit mijn oogpunt, dus mocht hij kiezen.

Because I love him, do I need another reason?

[Ik maak een 7 Larry's. Zal ik voor jou een Hazza reserveren?]

Bowties were never Cooler

(Graag, als ik maar niet te nodig ben aankomende dagen.)

Because I love him, do I need another reason?

[Neuj. Kont goed]

Bowties were never Cooler

Louis Tomlinson
Ik liet me rustig heen en weer wiegen door Harry, waardoor ik nog rustiger werd. Ik was dan wel de oudste, maar zeker op fysiek gebied. Was hij de oudere van ons twee. Hij beschermde me tegen de buitenwereld en bovenal van mezelf, wat nog vaker dan eens erg moeilijk moest zijn met al mijn impulsieve gedrag. Op mentaal gebied was ik misschien ouder, maar allen op sommige vlakken, want in mijn gedrag, zeker buiten mijn werk om, was ik nog een enorme kleuter. Al was het wel zo dat zeker in tijden van problemen ik vaak degene was die hem troostte en niet andersom. Ik vond dat het zo prettig lag. Ik had zijn bescherming en liefde hard nodig en hij vond blijkbaar mijn steun en aanhankelijkheid ook erg fijn. Prima dus. Ik dronk wat bier en beloofde hem de touwtjes terug te geven om middernacht. Zijn antwoord liet me zacht grinniken terwijl ik met mijn ene hand zacht over zijn arm bleef strelen met mijn vingertoppen. Ik genoot hier echt heel erg van en al was het extreem gelukzalige gevoel van het orgasme van net weggetrokken, ik was hier nogsteeds de gelukkigste jongen op aarde, al dan niet verder. Ik dronk rustig mijn bier en neuriede wat tot Harry de bijna stilte doorbrak. Ik luisterde naar zijn woorden. Het klonk aanlokkelijk. Het was hier heel fijn maar ik kreeg het ook wel heel warm in de zon. Ik dronk mijn blikje leeg en draaide me zo dat ik hem recht aan kon kijken. "Is goed. Ik pak de doekjes, dan kan jij de film opzetten en hoef je niet heen en weer te banjeren." zei ik met een knipoog en een zacht speeks kneepje in zijn waarschijnlijk pijnlijke kont. Ik wist maar al te goed hoe pijnlijk je achterste na dit soort gebeurtenissen kon zijn en ik wilde hem niet meer laten lijden dan nodig. Ik drukte een kort kusje op zijn lippen. "Doen we Peter Pan?" vroeg ik met grote smekende kinderogen. Het was nogsteeds mijn favoriete film, al zou binnekort het schijfje breken omdat we hem te vaak hadden gekeken. Ik hoopte nu gewoon dat Harry het niet erg vond om weer naar het verhaal van de jongen die nooit opgroeide te kijken. Anders kon hij altijd nog een andere film opzetten, want zodra ik me tegen hem aan had genesteld zou ik toch niet meer op willen staan.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was lang niet altijd zo perfect als nu, bij lange na niet. Soms werd ik inderdaad wel eens gek van hem, maar ieder mens had zo zijn goede en slechte kanten en bij hem was zijn goede kant een stuk meer dan de andere, dus kon ik er mee leven. Ik zat echt heel fijn zo, al was de drang om te zeggen wat ik als voorstel had iets te groot. Rustig dronk ik mijn bier op in verwachting van zijn antwoord, wat een stuk meer in mijn voordeel was dan ik dacht. Een pijnlijke piep rolde over mijn lippen toen hij in mijn kont kneep en ik keek hem verontwaardigd aan. Dat was echt pijnlijk. "Dat was nergens voor nodig," bromde ik zacht en schoof Louis van mijn schoot zodat ik zelf op kon staan, om vervolgens hem ook overeind te trekken. Hij was een fijn leunpaaltje, al zei ik het zelf. Zijn voorstel voor film liet me in de lach schieten, ik had eigenlijk ook niks anders moeten verwachten. Dat ding zou vandaag of morgen tot as vergaan, daar was ik heilig van overtuigd. "Tuurlijk, schat. Altijd." Misschien was het nu wat moeilijk voor me om te lopen, aan mijn armen mankeerde nog steeds niks. Om dat eens extra te checken besloot ik de kleinere jongen spontaan op te tillen in bruidsstijl en grinnikte zacht. Ik drukte een kus op zijn voorhoofd en nam hem mee naar binnen, waar ik hem in de woonkamer weer voorzichtig op zijn voeten neerzette. Dat was altijd grappig, zijn lengte in mijn voordeel gebruiken en hem er zo verontwaardigd over zien doen. Op mijn gemak ging ik naar het kleine gedeelte in de lage kast waar de televisie op stond waar de dvd's in lagen. Lang zoeken was het niet, de film lag al bovenop. Ik zette de oude dvd-speler aan en legde het schijfje op zijn plaats, waardoor het ding automatisch begon te laden. Vervolgens ging ik weer staan en wachtte tot Louis terug was. Gaan zitten en dan de bank bevuilen was geen optie.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik keek Harry enorm onschulidg aan toen hij piepte en me toen een standje gaf. Ge onschuldige blik veranderde in een pruillipje toen hij me van zich af duwde. Toch snapte ik ook wel dat ik op zou moeten staan. Ik liet me door Harry omhoog trekken en stelde toen voor om Peter Pan te kijken terwijl hij op me leunde. Dat gebeurde wel vaker en zo erg was het niet. Een stralende glimlach verscheen op mijn gezicht toen hij toestemde, direct gevolgd door een piep van paniek toen hij me optilde. Ik lag als een soort lappenpop in zijn armen en het enige tegenstribbelen wat ik kon was met mijn benen trappelen. "Harry, ik kan prima zelf lopen." piepte ik. Ik vond het niet fijn om rondgesjout te worden, zeker niet omdat dan pas echt duidelijk werd hoe kort ik wel niet was. Harry strompelde naar binnen, waar hij mij gelukkig weer neerzette. Ik keek hem verontwaardigd aan en prikte even in zijn buik. "Niet meer doen. Dat is niet lief." zei ik voor ik richting de badkamer liep. De supermarkt zou wel denken dat we een baby hadden, want de babydoekjes gingen er in dit huis echt als een razende doorheen. Ach, ze mochten denken wat ze wilden. Eerst liep ik even naar de slaapkamer om een schone boxer te pakken. Dat vond ik toch fijner dan helemaal naakt te blijven, al zou ik hem pas aandoen als ik weer schoon was. Harry was meer van het naaktlopen dan ik. Daarbij moest iemand de deur kunnen opendoen als er werd aangebelt, iemand die wel iets aan had. Daarna liep ik naar de badkamer. Ik pakte het pak doekjes uit het kastje in de badkamer en liep terug naar Harry die middenin de woonkamer stond. "Armen wijd en benen sprijden, graag." zei ik met een scheve grijns terwijl ik de doekjes en mijn boxer op het tafeltje zette en er een pakte. Die zin moest ik normaal zo vaak zeggen, maar nooit in deze context. Normaal was het om te checken op drugs of wapens, maar nu was het gewoon het makkelijkst om hem goed schoon te krijgen. Ik begon vast met het schoonpoetsen van zijn borst, waar flink wat zooi op zat. Dan zou dat dus ook op mijn rug zitten. Zoizo was ik ervan overtuigd dat ik vuiler was dan hij, ookal had hij onderop gelegen. Maar goed, schoongemaakt worden door hem was ook zeker geen straf.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Hij deed me veel te onschuldig, zo lief was hij nu echt niet. Toch stond ik op en trok hem mee omhoog, dat was handiger. Ik stemde in met zijn keuze van film, al was het minstens duizendste keer dat we hen samen keken. Erg vond ik het niet, het bleef toch leuk, hoe vaak we het ook keken. Opeens kwam ik met het idee dat ik hem best op een hele andere manier mee kon krijgen naar de woonkamer. Ik tilde de jongen op en bracht hem in mijn armen mee, zijn protest negerend. Zelf vond ik het te leuk om te doen en dat bleef ik dan ook vrolijk mee verder gaan. Eenmaal daar zette ik hem weer rustig neer en grinnikte om zijn verontwaardigdheid, om vervolgens te pruilen. "Ik bedoelde het wel lief," mompelde ik, en ging op zoek naar de dvd zodra hij naar boven verdween. Hij was niet heel lastig de vinden en al snel startte het ding op in de speler. Dat gedaan wachtte ik af tot Louis terug zou komen met de doekjes en me schoon kon maken, eerder dan dat ging ik niet op de bank zitten. Gelukkig was hij redelijk vlug terug met de doekjes en zijn eigen boxer. Een lichte grijns vormde zich om mijn lippen en ik deed braaf wat hij me had opgelegd. Ik zette mijn voeten een stukje verder uit elkaar en hield mijn armen open. Met dit soort opmerkingen viel niet te spotten wat ik dus niet deed. Ik humde zacht toen hij bij mijn borst begon, zijn aanraking was altijd fijn, zelfs al was het met een doekje. Als ik schoon was zou ik hem wel doen, aangezien het mijn schuld was dat het op zijn rug en borst zat. Nou, aan dat tweede had ik niet zoveel kunnen doen, maar aan dat andere wel. Ik deed het sowieso, maar alsnog. Voor nu genoot ik nog even van zijn aanraking.
(Lisa vroeg me om dit voor haar te posten aangezien zij geen wifi heeft in Engeland.)

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 17:37 ]

How far is far

- laat maar, ze stuurt de post stuk voor stuk, dus ik pas de post af en toe aan, ik zeg wel als hij af is ^-^

[ bericht aangepast op 31 maart 2014 - 17:36 ]

How far is far

[Okay]

Bowties were never Cooler

[Bedank haar alsjeblieft heel erg veel van me]

Bowties were never Cooler