Tomorrow ||| One Direction ||| Speeltopic - Speeltopics

Het begin:
Het is s ochtends vroeg op vrijdag ochtend. Morgen is het zo ver voor alle koppels. Alles staat al klaar, of er moet nog van alles gebeuren. Sommingen proberen kalm te blijven terwijl anderen totaal flippen. De spanning is in elk geval wel duidelijk merkbaar, of de jongens nu een vrije dag hebben of aan het werk moeten. Allemaal zitten ze met hun hoofd bij de dag van morgen, want dat is de dag des oordeels...

[ bericht aangepast op 14 april 2014 - 17:28 ]

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Een piep rolde over mijn lippen toen hij in mijn zij prikte, om vervolgens breed te grijnzen bij hetgene dat hij terugkaatste. Ik trok hem wat dichter tegen me aan en aaide door zijn haren. "Daar heb je wel gelijk in, en daarom ben je ook van mij," mompelde ik bezitterig. Ik wist precies wat hij waard was, in mijn ogen in ieder geval, en dat ging ik mooi met niemand delen. In dat opzicht was ik heel duidelijk, als ik merkte dat er toch gedeeld werd, maakte ik het zonder pardon met iemand uit, zelfs Louis als hij me ooit zou aandoen. Maar ik wist dat hij niet zo was, of niet meer. Met wat tegenzin stemde ik in met zijn nieuwe plan, al zou het sowieso prettig zijn om zijn handen over mijn huid te voelen, die op het moment best gevoelig was. Terwijl ik hem de kans gaf om op te staan draaide ik me om zodat ik op mijn buik kon gaan liggen, met mijn armen onder mijn hoofd zodat ik nog kon volgen wat hij deed. Zacht neuriënd kruiste ik mijn benen, compleetzonder schaamte om hoe ik erbij lag. Het was niet alsof hij dat nog nooit eerder gezien had, en daarbij kende ik al geen schaamte meer op dit vlak dankzij mijn werk. Zodra hij een flesje omhoog hield, dat duidelijk niet de goede was, trok ik eerst een wenkbrauw op, maar besloot dat het niet zoveel uitmaakte. Het rook nog lekker ook. "Gebruik die maar, het is niet alsof we niet zat van die dingen hebben, een meer of minder maakt niet uit," zei ik met een glimlach. Het was de waarheid, misschien hadden we zelfs teveel soorten, maar dat kreeg je als je iemand zoals ik had, die graag nieuwe dingen probeerde. Hij scheen het ook niet erg te vinden om mijn doelwit van experimenten te zijn, dan zou dit ook niet zo erg zijn. Het werkte ongeveer op dezelfde manier, dus scheelde dat kleine detail in soort ook niet.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik vond het erg fijn als Harry zo bezitterig deed, vooral omdat ik dat ook erg was tegenover hem. Zijn werk vond ik daarom ook helemaal niets. Toch kon ik er niets aan doen en ik zou er ook niets aan doen. Harry stemde wel gelukkig in met mijn plan en terwijl ik grabbelde naar de massageolie ging hij eens goed liggen op de bank. Ik vond een flesje, maar het was niet het flesje wat ik zocht. Ik draaide me om en vroeg of het ook goed was. Hij lag er echt heel onbeschaamd bij en ik liet ongegeneerd en verlekkerd mijn ogen over zijn lichaam glijden voor ik knikte bij zijn woorden. Ik grinnikte ondertussen zacht. Het was waar dat we veel vqn dit soort flesjes hadden. Harry hield nou eenmaal van experimenteren en ik was een extreem gewillig slachtoffer. Ik vond het alleen maar interesant en erg leuk. Het hield het allemaal fris en onvoorspelbaar, op het feit na dat ik uiteindelijk op mijn rug eindigde aan zijn genade. Ik stond op en liet mijn handen van zijn schouders over zijn lichaam glijden tot ik zijn benen omlaag wist te drukken zodat ik mezelf er voorzichtig bovenop kon zetten. Zo kon ik er in elk geval goed bij. Rustig draaide ik de dop van het flesje en goot wat van het spul in een netjes lijntje over zijn rug. Ik rook nu de aardbeien al. Ik glimlachte en zette het flesje terug op tafel voor ik rustig met mijn handen de spieren in zijn schouders en rug zacht begon te kneden en de gel daardoor verspreidde over zijn lichaam. Ik hoopte maar dat hij het prettig vond. Anders zou ik het hopelijk wel horen. Bovenaan zijn rug hoefde ik nog niet zo voorzichtig te doen, maar aangezien ik langzaam omlaag werkte werd ik wel steeds wat zachter in mijn handen. Ik wilde hem echt geen pijn doen, al was het wel waarschijnlijk dat hij het zoizo goed zou voelen door wat we net hadden gedaan.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik grinnikte zacht toen ik zijn blik op me voelde branden, het was goed om te weten dat hij nog altijd zo over me dacht. De kwestie van de fles kon me niet schelen, zolang het maar even bruikbaar was als degene waar het echt voor bedoeld was. Dit was toch een van mijn minder favoriete soorten. Ik liet een tevreden geluidje horen bij zijn handen die over mijn lichaam gleden, waarna ik gewillig meewerkte toen hij mijn benen omlaag drukte. Het was niet dat hij zoveel weegde dat het pijnlijk was. Een wat onwennige piep rolde over mijn lippen toen de vloeistof mijn huid raakte, dat spul was echt heel koud. Gelukkig maakten zijn zachte warme handen al veel goed. Ik kon echt genieten van dit soort dingen van tijd tot tijd. Het hoefde niet iets te worden dat vast in een schema stond, maar gewoon een keertje als ik moe was of pijn had zoals nu, was het erg fijn. Mijn spieren hadden zich volledig geblokkeerd na alles wat ik vandaag al had gedaan, en dit hielp prima om weer te ontspannen. Dan zou het vanavond ook makkelijker gaan als ik me rustig kon houden. Sowieso genoot ik altijd wel als hij me aanraakte, op wat voor manier ook, al was het alleen een hand op mijn schouder. Beetje bij beetje kwam hij bij het pijnlijke deel van.mijn rug, waar ik heel duidelijk merkte dat ik gevoeliger werd onder zijn vingers. Ik gromde zacht toen hij net iets te hard drukte op een plekje, hij kon er niks aan doen dat het zo sensitief was, maar het was dan ook een automatische reactie. Vervolgens sloot ik zuchtend mijn ogen, want ondanks dat was het toch heel fijn. Hopelijk haalde zich Louis zich niks in zijn hoofd om misbruik te maken van hoe kwetsbaar ik er bij lag, dan zou ik niet al te blij met hem zijn. Al was de kans klein dat ik protesteerde.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik hoorde hem piepen toen ik het koude goedje op zijn rug goot, maar zodra ik het flesje weg had gezet en met mijn handen over zijn lichaam ging voelde ik hem toch langzaam aan ontspannen. Dat was heel goed. Ik was lang niet zo goed in al dit soort dingen als Harry, maar ik deed ze met alle liefde voor hem. Zijn spieren zaten compleet vast, maar op een of andere magische manier kreeg ik ze langzaam losser. Langzaam aan werkte ik naar beneden en werd voorzichtiger in mijn handelingen, terwijl ik nogsteeds wel zijn spieren probeerde los te maken. Toen ik eenmaal bij zijn onderrug was hoorde ik hem grommen en wist dat ik te ruw bezig was. Ik boog voorover en drukte een kusje op zijn schouder, waardoor ik dat aardbeienspul ook in mijn mond kreeg. Zo slecht smaakte het nog niet, al was het wel heel zoet. "Sorry, liefje." zei ik zacht voor ik weer rechtop ging zitten en verder ging. Toen ik eenmaal zijn hele rug los had gekregen schoof ik wat naar achter zodat ik iets meer plek had. Zijn heerlijke bips wilde ik tot het laatst bewaren, daarbij zouden die ook het pijnlijkst zijn. Ik zette mijn handen zacht op zijn ene bovenbeen en begon daar ook zijn spieren wat los te maken, zonder zijn bil aan te raken. Ik zou nu zoveel met hem kunnen doen zonder dat hij er iets aan kon doen, maar ik wilde hem nu echt even laten genieten en laten ontspannen voor ik vanavond weer de touwtjes stevig in handen pakte. Zijn andere bovenbeen kreeg dezelfde behandeling voor ik mezelf weer wat naar voren schoof. Nu zat dat spul dus ook aan mijn boxer, maar goed, dat ging er wel uit in de was.Ik drukte een kusje onder zijn oor en fluisterde toen: "Als het pijn doet moet je het zeggen. Dan stop ik." zei ik zacht voor ik weer naar achter schoof en rechtop ging zitten. ik legde mijn handen nu op zijn perfecte kadetjes en begon eerst maar eens zacht over ze te aaien om te kijken wat hij wel en niet aankon.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Met gesloten ogen smolt ik echt weg onder zijn aanrakingen, dit was heel fijn voor mijn rug, al was Louis menselijk en maakte dus ook wel eens een foutje, bij mijn onderrug. Veel pijn deed het niet, het was gewoon een onprettige steek die er doorheen ging. Ik glimlachte om zijn zachte lippen tegen mijn huid en zijn onnodige verontschuldiging, dus deed ik een armzalige poging tot mijn schouders ophalen. "Geeft niet, ik ben niet van suiker," mompelde ik. Op een gegeven moment merkte ik wel dat ik in ieder geval niet meer zou bewegen als een stijve hark, als ik zou bewegen tenminste, want ik lag meer dan prima zo. Een diepe zucht rolde over mijn lippen toen hij begon aan een van mijn bovenbenen, ik zo met gemak weer wegsoezen, maar ik was te bang voor de nachtmerries om dat te laten gebeuren. Bijna was ik in de verdediging geschoten, want ondanks dat dit zo goed voelde, verwachtte ik ergens wel dat hij iets zou proberen, wat hij gelukkig niet deed. Automatisch wiebelde ik wat terwijl Louis zijn handen zich verplaatsten naar mijn andere been, aangezien stil liggen niet echt mijn beste vak was, net als bij hem. Als ik voor langere tijd niet mocht bewegen, werd ik gek, tenzij ik in zijn armen lag of dat het voor het slapen was. Zodra ik merkte dat hij daar ook klaar mee was, kreeg ik neiging me alvast schrap te zetten, aangezien het meest pijnlijke deel nu zou komen. Ik knikte bij zijn woorden en drukte nog een vlug kusje op zijn wang voor hij weer recht ging zitten. Ik was slecht in mijn grenzen aangeven, zelfs als het veel te ver ging naar mijn smaak, behalve een protesterend geluidje kreeg je dan niks uit me. De uiterst lichte druk die hij nu uitoefende kon ik makkelijk hebben, maar ik kon niet goed inschatten wanneer die druk van fijn naar pijnlijk zou veranderen. Ach, als hij doorging kwam ik daar vanzelf achter.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik voelde Harry wat onder me wiebelen toen ik aan zijn benen begon. Hij was bijna even bewegelijk als ik. Ik maakte het toch rustig af en vertelde hem toen zacht dat hij het moest zeggen zodra het pijn deed. Ik zag hem zijn spieren namelijk alweer aanspannen. Ik glimlachte bij het kusje op mijn wang en ging toen weer rechtop zitten. Ik begon eerst maar eens zacht met mijn handen over zijn billen te wrijven, gewoon om te zien hoe ver ik kon gaan. Zachtjes aan zette ik er iets meer kracht achter, maar nogsteeds was ik ers teder in mijn handelingen. Hij zou hier extreem gevoelig zijn en ik wilde dat juist een beetje verminderen. Ik kon dezesituatie nu helemaal naar mijn hand zetten, maar ik wilde hem nu gewoon laten ontspannen en genieten. Misschien dat ik nog iets zou proberen als hij compleet relaxed en ontspannen was, maar nu nog niet, want er zat zeker nog wel spanning in zijn lichaam, zeker in dit gedeelte van zijn heerlijke lijf. Ik deed nu ook geen enkele moeite om te verhullen dat ik echt niet alleen op emotioneel vlak compleet van hem vervult was. Niet alleen zijn lieve woordjes en kleine liefkozinkjes lieten me smelten, maar alleen de aanblik van zijn lichaam deed ook al meer dan genoeg met me. Dat wist hij ook maar al te goed en gebruikte dat ook wel eens tegen me en ik vond het wel best. Hij voelde me namelijk goed genoeg aan om me evenveel, al dan niet meer, te laten genieten als hij deed. Het was dan wel eens erg vervelend dat ik ook mijn lichaam in het openbaar neit kon beheersen als hij besloot me te gaan plagen, maar dan was ik ook weer zo iemand die hem gewoon zonder schaamte meesleurde naar een relatief prive plekje. Ik was niet voor niets de slet van Doncaster, die ook nog flink zijn slag had geslagen hier in Manchester voor ik Harry leerde kennen. Nu was ik erg gekalmeerd en kon ook prima een aantal dagen zonder als we allebei op vervelende roosters werkten en elkaar eigenlijk neit zagen. Dat had me echt onmogelijk geleken, maar het was nu echt waar en ik hield te veel van hem om die dagen me te laten deren, want de keer erna was altijd extreem fijn. Voor nu bleef ik gewoon zacht zijn billen masseren tot hij ook daar compleet zou relaxen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Zoveel mogelijk probeerde ik te ontspannen toen hij klaar was met mijn benen, als ik me zou aanspannen was het alleen maar vervelender. Gelukkig was hij voorzichtig met me en kostte ontspannen geen moeite. Ik had niet verwacht dat ik zo gevoelig zou zijn na weer na lange tijd onderop te liggen, daar moest ik rekening mee gaan houden. Veel had ik er niet over nagedacht, vooral omdat Louis er zo makkelijk mee om leek te gaan, al had dat ook met gewenning te maken kunnen hebben. Hij zette voelbaar wat meer druk, maar pijn deed het niet, dus liet ik hem rustig zijn gang gaan. Ik vroeg me af hoe hij het zo volhield zonder me ook maar een beetje te plagen, ik had meer zelfbeheersing dan hij en zelfs ik kon het niet laten als ik hem masseerde. Niks groots, gewoon een zacht kneepje in zijn been of iets dergelijks. Dat was niet meer dan normaal, al waren we in een sjiek restaurant, dan deed ik het ook, net zo lang tot Louis het niet meer hield en me meesleurde naar de toiletten. Ach, het maakte ook niet uit, deze aandacht vond ik ook heerlijk. Tedere aandacht vond ik minstens even fijn als andere, als dan niet meer. Dat had ieder mens nodig van tijd tot tijd, dus begreep ik niet hoe de jongen dat overleefde voor hij mij had. Het was niet alsof ik er zelf zoveel van had gekregen, maar ik had wel wat langere relaties gehad dan hij had. Hummend schoof ik wat verder naar achteren, tegen hem aan, als een soort teken dat het wel ging en hij minder voorzichtig hoefde te doen. Mijn hele lijf voelde al een stuk beter aan, en ik hoopte dat hierdoor eventuele spierpijn ook minder zou zijn nu ze sowieso al wat losser waren. "Dit mag je best vaker doen," zei ik met een lome grijns, hij was er beter in dan hij zelf waarschijnlijk dacht, waar ik vanaf nu gebruik van ging maken.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Zelfs toen ik iets meer druk zette leek het hem niets uit te maken. Toch bleef ik voorzichtig doorwrijven. Ik zou graag wat met hem doen, maar als hij eenmaal ontspannen was zou dat veel leuker zijn en ook fijner door hem. Daarbij had ik al een prachtig uitzicht en mijn handen over zijn mooie kontje, dus ik kon me nog redelijk beheesen. Ik drukte een kusje op zijn schouder en ging toen weer verder. Ik voelde hem naar achter schuiven en grijnsde. Het leek me wel dat hij me nu groen licht gaf. Zijn woorden deden me grijnzen. Ik deed dus toch wat goed. Ik ging wat rechter zitten en kneep zacht in een van zijn kadetjes. Daarna ging ik met een onschuldige blik in mijn ogen verder met wat ik aan het doen was. Ik ging nog even verder verder voor ik een vinger bij hem naar binnen schoof. Ik keek hem heel onschuldig aan en wachtte eigenlijk een beetje op een reactie. Nu het weer goed leek te gaan met hem, durfde ik een stuk meer te kloten en hem uit te lokken. Dat kon af en toe een beetje. Ik wist toch wel dat ik zeker terug ging krijgen, maar niet voor vanavond... Of wel. Erg zou ik dat niet vinden, maar het was ook wel interesant om te weten dat me wat te wachten stond, maar ik niet wist wat of wanneer. Daarbij zou dit hem ook helpen vanavond. Daarnet had ik hem natuurlijk wel wat uitgerekt, maar door de spanning was hij nog veel krapper geworden, wat hem niet zou helpen straks. Dan kon het beter gewoon nu even rustig gaan dan straks weer in de hele situatie van de hormonen, passie, liefde en lust. Dan vergat ik dat vast weer. Ik was namelijk absoluut niet helder zodra we er eenmaal in zitten.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik glimlachte lichtjes om zijn lippen tegen mijn schouder en genoot verder van zijn handen op mijn lijf. Het deed minder pijn dan ik had verwacht, en de pijn die er was bouwde zich langzaam af. Tevreden hummend drukte ik mezelf wat dichter tegen hem aan, aangezien ik nu best wat meer leek aan te kunnen. Ik kwam een heel klein beetje overeind en steunde op mijn onderarmen, zodat ik hem tenminste kon aankijken over mijn schouder zonder mezelf in vreemde bochten te hoeven wringen. Een piep rolde over mijn lippen toen hij in mijn kont kneep, om hem vervolgens argwanend aan te kijken. Als hij dat al deed moest er wel meer volgen, dat deed hij altijd zo. Daarbij keek Louis me te onschuldig om hem erop te vertrouwen dat hij niks zou doen. Zoals ik had voorspeld liet hij het er niet bij en hapte ik naar adem dankzij zijn vinger. Ik moest mijn best doen niet gelijk weer mijn spieren aan te spannen en mijn gewrichten op slot te zetten, dan zou alle moeite voor niks zijn geweest. Ik sloot mijn ogen weer en probeerde mijn ademhaling op hetzelfde rustige tempo te houden, wat lastiger was dan het leek. Ik was me nu heel bewust van hem en dat hij me met een goede beweging kon laten kronkelen. Natuurlijk begreep ik dat op deze manier ik minder pijn aan vanavond zou overhouden, maar toch. Ik was al zo gevoelig na vanmorgen en net, dus reageerde ik hier heel gemakkelijk op. Langzaam raakte ik wel gewend aan het gevoel, dus liet ik mijn ingehouden adem gaan en ontspande mijn onderlichaam weer. Het was gewoon dat ik er zo op vertrouwde dat deze rollen omgedraaid waren, dat ik onbewust amper meewerkte. Ik moest wel, anders maakte ik het alleen maar moeilijker voor mezelf en hem. Toen ik er echt aan gewend was gaf ik hem een afwachtende blik, hij kon hier veel kanten mee op, waarvan ik nog geen idee had welke.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik hoorde hem piepen toen ik zacht in zijn bil kneep en zette toch met een speelse grijns om mijn lippen mijn meest onschuldige grote blauwe puppy ogen op. Ik zag hem argwanend kijken en ondanks dat ik even weer doorging met waarmee ik bezig was had hij er alle aanleiding toe. Niet veel later schoof ik namelijk met gemak door die gel een vinger bij hem naar binnen. Ik hoorde hem naar adem happen en glimlachte onschuldig terwijl ik met mijn andere hand rustig zijn bil en onderrug bleef masseren, zodat hij zich tenminste niet compleet op slot zou zetten. Dan kon ik weer van voren af aan beginnen. Ik zag hoe hij moeite deed zichzelf te herpakken, maar het was duidelijk dat ik nu precies alle touwtjes in handen had en ik had weinig ideeen wat ermee te doen. Ik wist maar al te goed hoe gevoelig hij nu was, dus ik zou nog wel voorzichtig zijn, zo'n klier was ik nou ook weer niet, maar toch wilde ik wel zorgen dat het vanavond allemaal wat prettiger voor hem zou verlopen dan daarnet, want dat moest echt een ramp zijn geweest voor hem. Zelfs ik werd daar pijnlijk en beurs van, zonder enige vorm van glijmiddel op de harde betonnen vloer van het balkon in een vrij ongemakkelijke hoek voor je rug. Ik was het alleen iets meer gewend waardoor het eerste en laatste probleem toch wat verzacht werden. "Relax, liefje. Zo heb je er vanavond veel minder last van." zei ik rustig en zacht. Hij werkte namelijk niet echt mee. Dat maakte het alleen maar lastiger voor mij om hem geen pijn te doen, wat ik toch echt niet wilde. Heel rustig begon ik met mijn vinger met wat lichte druk rondjes rond zijn kringspier te draaien terwijl ik met mijn andere hand over zijn onderrug bleef gaan. Ik kon nu zo veel meer doen, maar dat hield ik allemaal maar voor vanavond. Daarbij voelde ik me nogsteeds niet compleet comfortabel in deze rol. Ik vond het wel prettig om ook Harry eens goed tot rust te zien komen onder mijn handen, maar ik was zo gewend dat de rollen omgedraaid waren, dat verder plagen dan dit er voor mij in elk geval nu niet in zat. Volgens mij hoefde dat ook niet, want dit leek al genoeg onzekerheid bij mijn vriendje op te leveren. Onzekerheid dit normaal gesporken mijn gedachten domineerde als hij begon met plagen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ondanks dat dit heel onwennig voelde, was het wel fijn dat hij over mijn rug bleef strijken, zo werd het toch iets makkelijker om ontspannen te blijven. Nadat ik me even de tijd gaf om tot mezelf te komen, keek ik naar hem op om te wachten tot duidelijk werd wat het plan voor nu was. Ik had geen idee wat ik kon verwachten, aangezien ik dit hem nooit liet doen, het was toch niet nodig. Door daarnet en wat vanavond ging komen besefte ik wel wat mijn dominante positie voor mij waard was, ik voelde me dan een stuk zekerder van wat ik deed en liet gebeuren. Dan was het mijn taak om hem te plezieren en ervoor te zorgen dat hij geen pijn had, al wist ik dat hij best van ruw hield, dus daar kon ik dan weinig aan doen. Ik knikte gehoorzaam bij Louis zijn woorden, waarna ik mijn bovenlichaam weer door mijn armen liet zakken en mijn hoofd daarop plaatste, mijn ogen gesloten. Als ik die open had was ik me te bewust van wat er gebeurde om me heen, wat ik nu niet kon hebben. Een zachte gromde welde op in mijn borstkas toen hij met zijn vinger rondjes begon te draaien, het was heel vreemd, want ik wist nou niet of ik het wel of niet fijn vond. Het was een heel dubbel gevoel. Ook al deed Louis nog rustig met me, door de overgevoeligheid, die hier natuurlijk veel erger was dan bij andere plaatsen op mijn lijf, deed het wel een beetje pijn. En toch had ik de neiging mezelf verder naar achteren te duwen, als dit dan toch moest, kon hij het beter helemaal doen, anders was het mateloos frustrerend voor mij. Wat ook frustrerend was -was dat ik hem op een enkele mogelijkheid kon aanraken, wat ik altijd kon in een situatie als deze, dat ik hem hetzelfde kon laten voelen als hij bij mij deed. Daarom, als ik al voor onderdanige speelde, wilde ik nooit op handen en knieën, hoe goed je me ook onder controle had. Ik zou nog even afwachten af hij hier hiermee doorging of verder ging dan alleen dit, dan kon ik mijn reactie en lijf daarop aanpassen.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Harry luisterde gelukkig enigsinds naar me en leek weer wat te ontspannen onder mijn hand. Toen ik hem zachtjes aan wat begon op te rekken door met mijn vinger rondjes te draaien hoorde ik hem grommen. Ik wist niet helemaal waar ik die grom moest plaatsen, maar midden tussen frustratie en verwardheid paste die toch het best, al was het nou ook weer niet echt verward. Ik snapte het gewoon niet, en dit keek kwam dat niet omdat ik niet de meest snuggere was, nu was hij gewoon vaag bezig, Ik ging rustig verder terwijl ik bedacht of er iets was wat ik kon doen zonder dat we er nog een vierde keer vandaag tegen aan gingen gooien, maar ik kon maar weinig bedenken. Ik ging dus maar gewoon verder. Omdat ik hem weer een beetje voelde spannen in zijn onderrug drukte ik daar net iets harder met de onderkant van mijn handpalm in de hoop de spanning weer te verlichten. "Ik ga niet verder. Of je dat wil of niet. Relax nou maar gewoon. Je krijgt jou kans echt wel om me terug te pakken, maar vandaag eventjes niet." mompelde ik rustig op hetzelfde tempo als mijn hand over zijn onderrug en mijn vinger langs zijn kringspier bewogen. Ik was echt erg relaxed nu, al zou ik nogsteeds direct klaar zijn voor nog een ronde als hij het zou vragen. Dat was het rare aan dit soort dagen. Aan de ene kant kon ik de hele dag met hem flikflooien, maar dat er ook niets meer gebeurde dan dat, maar ik kon net zo goed de hele dag op mijn rug liggen aan zijn genade, terwijl ik hem ook ongenadig plaagde, zonder dat ik er enig probleem mee had. In zo'n stemming was ik vandaag en het leek op het tweede uit te draaien, al lag ik vandaag niet op mijn rug, maar kon gewoon plagen zonder veel tegenwerking van hem omdat hij had toegestemd dat hij vandaag op zijn rug zou gaan liggen. Ik wist ook hoe moeilijk hij het vond, en ik waardeerde het ook heel erg. Daarom probeerde ik hem ook zo comfortabel mogelijk te maken, al ging dat niet zodra de knop bij mij echt om ging en ik hem gewoon het genot wilde laten voelen die hij alleen kon voelen als hij een keertje onderop lag.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was niet alsof ik niet wist dat ik ontzettend verwarrende signalen afgaf, maar dat kwam ook alleen omdat ik geen idee had wat anders te doen. Wat ik zelf wilde en wat mijn lichaam wilde liep nu namelijk niet bepaald synchroom, wat op meerdere manieren heel frustrerend was. Onbewust had ik mezelf blijkbaar weer klaargezet om actie te ondernemen, want door de zachte druk van zijn hand op mijn rug liet me voelen hoe ik me weer had aangespand. Ik probeerde echt dat deel van mijn rug weer tot rust te krijgen, maar het was lastig om te concentreren op dit moment. Een gefrustreerde grom rolde over mijn lippen bij zijn woorden, andersom had hij allang lopen piepen voor meer. Vervolgens zuchtte ik en probeerde een zo prettig mogelijke hoek te vinden om in te liggen zodat het makkelijker was om ontspannen te blijven, maar wel zo dat Louis nog rustig zijn taak kon afmaken. "Sorry als ik lastig ben," mompelde ik. "Het is gewoon moeilijk voor me om hieraan te wennen. Hoe doe jij dat?" vroeg ik zacht. Op dit gebied was hij de expert, of in ieder geval in vergelijking met mij, dus kon ik het net zo goed vragen in plaats van wat zwakke improvisatie te gebruiken en het ongemakkelijker maken voor mezelf, hem ook trouwens. Hij stond sowieso op nummer een van mijn lijstje met mensen die zich altijd op hun gemak moesten voelen mij, zelf kwam ik op de tweede plaats. Dat was eigenlijk altijd zo, dat ik mezelf een beetje wegcijferde in zijn voordeel, al vond hij dat niet zo'n geweldig plan. Ik kon er ook niks aan doen dat ik voor een ontzettend lieve en knappe idioot was gevallen, die het nodig had om bovenaan het lijstje te staan, want anders gebeurde er weet ik veel wat. Misschien zou Louis me daarop tegenspreken, ik wist het zelfs zeker, maar als het erop aankwam wisten we allebei dat ik gelijk had. Hij had me nodig met sommige dingen, waar ik hem graag bij hielp, net zoals dat ik in mijn plaats hem nodig had. Voor dingen die ik zelf niet kon en simpelweg omdat ik niet zonder hem kon.

Because I love him, do I need another reason?

Louis Tomlinson
Ik hoorde hem weer zacht grommen terwijl ik doorging met waarmee ik bezig was. Pas toen hij begon te beweging stopte ik, al haalde ik mijn vinger niet uit hem. Inmiddels was hij best wat opgerekt, niet helemaal zover als dat ik zou willen, maar ver genoeg. Ik ging nog heel even verder maar toen Harry begon te praten stopte ik. Ik haalde mijn vinger uit hem en maakte die even schoon met een babydoekje, voor de zekerheid. Daarna liet ik me van zijn benen af glijden en ging zo tegen zijn borst aan liggen. "Ik vertrouw gewoon volledig op je, Hazza. Jij weet precies hoe ver je kan gaan, hoe ver je dat weer op kan rekken en waarmee je me echt geen plezier doet. Voor de rest heb ik er vertrouwen in dat je precies weet wat je doet. Daarbij vind ik het denk ik gewoon zoizo fijner om uiteindelijk toe te geven en me over te geven na een tijdje te hebben geplaagd, dan om zelf alle touwtjes in handen te houden. Jij bent de schipper, dat zul je altijd zijn. Tuurlijk heeft een schipper ook een matroosje nodig, en met de schipper in de buurt kan het matroosje ook prima even roer houden, maar zonder een schipper is het matroosje hulpeloos. Jij houd mij op het rechte pad en ik zorg dat alles loopt zodat jij je op de belangrijke dingen kan concentreren. Ik hou van je en ondanks dat je jezelf soms te veel op de achtergrond plaatst om mij te sturen zal ik er altijd zijn om je terug te zetten op de eerste plaats waar je hoort te staan." Ik meende dit. Misschien was het een wat vreemd en onsamenhangend verhaal, maar de kern van waarheid die erin zat kwam diep uit de grond van mijn hart. Zonder hem was ik verloren. Ik zou mijn alles kwijt zijn: Mijn zon, mijn sterren, mijn maan, mijn koers en beschermheer, dan had ik het nog niet eens over mijn knuffelbeer, dekentje en steun en toeverlaat. Toch cijferde hij zich teveel weg, terwijl hij bij mij boven alles en iedereen ging. Hij kwam stipt op een, daarna Scott en daarna ikzelf. Hij leek dat alleen nog wel eens te vergeten en ik herrinderde ik hem er dan graag aan, al was ik een stuk minder goed in al dat leiden en beschermen, aangezien ik zelf een gevaarlijk ongeleid projectiel was. Ik drukte zacht een kusje op zijn lippen en sloot mijn ogen. Mijn handen liet ik op zijn borst rusten en mijn lichaam tegen het zijne. Zo konden we voor mij wel even goed blijven liggen.

[ bericht aangepast op 10 april 2014 - 0:12 ]

Bowties were never Cooler

[Stomme Q. Stop met quoten als ik wil aanpassen]

[ bericht aangepast op 10 april 2014 - 0:12 ]

Bowties were never Cooler