[RPG] Geen weg meer terug 13. - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.
Nummer 10; Blub.
11 & 12 komen vast nog x'D

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Is Black Swan een goede film? -hij lijkt me vet.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Is Black Swan een goede film? -hij lijkt me vet.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha echt? :'D Vet! Ik heb die film nog steeds niet gezien. Volgens velen is hij inderdaad eng ;o

Odile - Goede vampier.

Ik ben te laat om tussen Lewis en Zachar in te springen. Boris is nog steeds niet terug van zijn zoektocht en Elias kijkt vanaf een afstandje toe hoe wij het warenhuis binnenkomen. Het is duidelijk dat Fjodor zich ongelofelijk ergert aan Zachar's blunders en hij het op deze manier goed probeert te maken.
'Lafaard,' mompel ik en loop voor hen uit. 'Zoek wat jullie nodig hebben,' hoor ik Fjodor kil zeggen en hij steekt een sigaar op.
'Lew, kom maar,' zeg ik zacht en pak hem bij een arm vast bij wijze van ondersteuning. Zacht aai ik over zijn rug, een schrale poging om de pijn te verlichten. Ik zag hem nog steeds kwaad naar Zachar kijken voor die mep. Ik wil zo ver mogelijk bij Fjodor en Zachar komen, maar tot mijn ellende volgen die al onze bewegingen. Mijn hoofd is een grote soep. Wat hadden we ook alweer nodig? Iets van kleding? Nog steeds loop ik op die ellende hakken. Ik ga Lewis voor naar de schoenenafdeling, gooi zonder aarzelen die hakken uit en voorzie mezelf van een paar simpele zwarte schoenen. God, wat een opluchting. Het warenhuis is perfect voor een goede shoptour, maar nu staat mijn hoofd niet op z'n minst naar winkelen. Ik zie het tweetal op een afstandje toekijken en leg mijn arm om Lewis heen, loop voorzichtig met hem naar de mannenafdeling. We komen steeds verder hun bereik. Snel genoeg om te kunnen ontsnappen zullen we niet zijn, maar misschien wel ver genoeg om te kunnen praten.
'We moeten weg voor het te laat is,' zag ik zacht. 'Ik wil niet met hem trouwen. Ik kan niet eens mijn naam houden. De ring, de foto's en mijn naam zijn de enige herinneringen die ik nog heb.' Er glijdt een traan over mijn wang, mijn stilzwijgende ellende. 'Hij wil me hier zo lang houden tot ik breek, tot er niks meer van me over is.' Ik draai me dan om en pak een t-shirt en leg het in zijn armen.
'Ik weet niet of het je smaak is, maar het zal je in elk geval passen.' Met die woorden loop ik van hem vandaan, weet nog net te voorkomen dat ik nog meer tranen loslaat in zijn bijzijn. Ik haat het zo erg om te huilen. Kan ik het godverdomme nu nooit eens drooghouden? Gedachteloos pak ik een paar topjes, truien en broeken. Om het af te maken nog een paar lingeriesetjes, dat ik zorgvuldig onder de rest van de kleding verberg. Veel zin om de hele zooi aan te passen heb ik niet en bovendien voel ik er niks voor dat Fjodor opmerkingen gaat maken over mijn ondergoed. Fjodor kan me doodvallen. Mijn oog glijdt naar de afdeling haarartikelen. Zelfs de gedachte dat ik snel weer mijn haar kan stijlen vrolijkt me niet op. Wat heb ik aan een stijle kop als ik Lew nooit meer in mijn armen kan hebben? Dan duizendmaal liever die krullen. Ik slaak een zucht en voorzie mezelf van een stijltang en een doos felrode haarverf.
'Hij kan mijn verleden lezen,' zeg ik zacht tegen Lew. 'Hij kan alles zien en horen wat ik heb gedaan. Ik wou dat ik wist hoe ik het kon blokkeren.' Nu kus ik hem toch een keer en ga hem voor naar de uitgang, terug naar Fjodor en Zachar.
'Ik ben klaar,' zeg ik.

[ bericht aangepast op 16 okt 2011 - 22:28 ]

No growth of the heart is ever a waste

internet storing dus ben een tijdje amper online. ik vraag wel een samenvatting als ik er weer volledig ben.

Do it scared, but do it anyway.

(yeah)internet doet het weer.

Do it scared, but do it anyway.

Waar is iedereen heen?

No growth of the heart is ever a waste

C18 schreef:
Waar is iedereen heen?

Do it scared, but do it anyway.

Right here, even vergeten dat het weer tijd was om wat te schrijven.. Even zien wat ik kan doen
Lol, ik begrijp nu ook pas dat ik dat winkel gebeuren verkeerd had begrepen x] Ik dacht dat Yue en Dewi voor iedereen boodschappen moesten doen, daarom zag ik ze al echt door het hele warenhuis crossen met allemaal shit in hun armen.. Whatevs, it works either way. Oja, staat Elias nu nog buiten met Yue, Savoy en Dewi? Dan is het misschien nu een geschikt moment voor haar om te ontsnappen, met maar 1 guard.

Ja, die staat buiten :]

No growth of the heart is ever a waste

Eukideuki, ik zal even wat ik elkaar flansen :']

Laat Dewi in onze richting lopen, dan loop ik haar tege moed en kon ik terug bij de groep? Wat Aimeé betreft weet ik niet.

Do it scared, but do it anyway.

Yue
Ongemakkelijk blijf ik buiten staan wachten met Dewi, Savoy en een bewaker waarvan ik de naam niet weet. Odiles poging om de geur van mijn bloed te maskeren heeft iets geholpen, maar er hangt nog steeds een weeïge lucht. Gelukkig voel ik dat de wond iets begint te helen, en met mijn mond stijf dicht blijf ik wachten tot Odile en Lew weer terug zijn. Ik kijk er naar uit dat ze de hele week bij ons zal zijn, maar het feit dat haar huwelijk met Fjodor daar tegenover staat werpt een donker gevoel van neerslachtigheid over mijn blijdschap. Ik kijk even op als de bewaker met een rauwe stem meedeelt dat hij "even gaat kijken waar ze blijven". Terwijl hij naar de ingang van het warenhuis beent kijk ik even naar de maan, die helder aan de lucht staat.

Savoy
Ik kijk met een spottende grijns naar de wachter die zegt even een kijkje te gaan nemen bij de anderen. Wat zijn het voor volslagen malloten hier? Al is de ingang dichtbij en zou hij zo weer terug kunnen zijn in het geval van een ontsnappingspoging, het komt toch heel onprofessioneel over. Toch ik vind het de moeite niet waard te ontsnappen. Ik ben benieuwd naar deze clan, naar hun regels en vooral naar het gevecht waar Odile het eerder over had. Bovendien ik heb niets om te vrezen: Ze zullen echt hun best moeten doen willen ze me doden. Met nog steeds een grijns op mijn gezicht valt mijn blik op Dewi. Haar toekomst ziet er een stuk minder rooskleurig uit. Ik kijk even naar de bewaker, die het grote gebouw ingaat, en dan weer naar Dewi. "Waarom grijp je je kans niet? Hij is nu weg." Ik praat zacht, om zo min mogelijk aandacht op ons te vestigen. Dewi's ogen flitsen mijn kant op en wantrouwend kijkt ze me aan, alsof ze bang is dat dit een trucje is om bij haar bloed te komen. "Ik meen het. Dit is je kans. God weet hoe lang je hier anders nog vast zit." Ze slikt en ik zie haar twijfelen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik ook Yue verbaasd naar me omkijken. Dit kwam zeker onverwacht. "Kom op dan." zeg ik ongeduldig. "Je verdoet je tijd. Dit is je kans, zo'n kans komt geen tweede keer. Ren weg en zoek ergens water, dat maskeert je geur voor een tijdje. Zorg dat ze je niet te pakken krijgen." Ze laat de gestolen spullen die ze vast heeft los, waardoor ze met een zachte plof op de grond vallen. De twijfel is uit haar ogen verdwenen en ze kijkt nu vastberaden. Vastberaden, maar bang. Ze stapt op Yue af, geeft haar een laatste knuffel, en draait zich dan om naar mij. Stil kijken we elkaar een seconde aan. Ik denk aan alle keren dat ik haar te pakken had, dat ze weer ontsnapte en alle korte momenten dat we hebben gepraat. Ze was geen slecht gezelschap, voor zo lang het duurde. "Doei." zeg ik droog, en ik gun haar een laatste, goedbedoelde grijns. Ze slaat haar ogen neer, kijkt nog een keer naar Yue, die naar haar glimlacht en bemoedigend knikt. Dan begint ze te rennen. Ik draai me om om haar na te kijken, en zie hoe ze langzaam verdwijnt, en snel ergens de hoek omschiet. Als ik weer omkijk omdat ik de deur van het warenhuis open hoor gaan besef ik me ineens wat een risico dit is. Ze mag niet gepakt worden. Dat zal het einde zijn, en ik zou het als een belediging ervaren als ze door iemand anders dan mijzelf om zeep wordt geholpen. Ze krijgen haar niet te pakken, beloof ik mezelf, met nog steeds een flauwe grijns op mijn gezicht.

-Zo, ik hoop dat deze ontsnapping Dewi-waardig is Jullie zeggen het maar als er iets aan mankeert, ik herschrijf hem met alle plezier ^^

Oh my god, straks begin ik Savoy nog met Dewi te shippen x'D
Nice btw ^^ Ik ga zo snel mogelijk posten, maar ijn leerkrachten zijn echt onmogelijk qua huiswerk en ik heb nog een entry voor een schrijfwedstrijd die ik moet afkrijgen tegen morgenavond :x

Frankly my dear, I don't give a damn.

Cumberbatch schreef:
Oh my god, straks begin ik Savoy nog met Dewi te shippen x'D
Nice btw ^^ Ik ga zo snel mogelijk posten, maar ijn leerkrachten zijn echt onmogelijk qua huiswerk en ik heb nog een entry voor een schrijfwedstrijd die ik moet afkrijgen tegen morgenavond :x

We hebben alle tijd, aangezien ik toch geen ideeën heb hier??

Do it scared, but do it anyway.