[RPG] Geen weg meer terug 13. - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.
Nummer 10; Blub.
11 & 12 komen vast nog x'D

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik voel zijn koude voorhoofd tegen het mijne en hoor vervolgens zijn idee aan.
'We doen het volgens een Quintense manier,' zegt hij. Ik kijk omhoog en frons de wenkbrauwen. Quintens manier? Hij praat verder.
'Maar we doen het op de dag van het huwelijk. Zeg dat je wat privacy wil voor de ceremonie, ik denk dat hij dat toe zal staan. Dan komen we elkaar tegemoet, zodat we naar de straat kunnen lopen, waar we kunnen opgaan in de massa. En dat is waar ik er pas echt over nagedacht heb. We weten allebei dat Fjodor niet zal ophouden met zoeken tot hij je terug heeft. Dus we moeten hem uitschakelen...''Uitschakelen?' onderbreek ik hem. 'Maar hoe? Met z'n tweëen? Ik heb er ook over nagedacht, maar dat is pure zelfmoord.' Hij praat verder en ik zwijg onmiddellijk.
Als de woorden 'aartsvijand' en 'clanleider' vallen beginnen mijn ogen meteen te twinkelen. Ik weet wie. Iemand die al vijftig jaar terug op Fjodor's clan aaste. Jonah Kingston. Maar ik zou bij god niet weten waar hij uithangt. Met een beetje pech zit hij aan de andere kant van de wereld en tegen de tijd dat we die clan hebben opgetrommeld - als dat al lukt, dan zijn Yue, Quinten en Savoy al lang dood. En Lew misschien, aangezien Fjodor ons nooit samen laat gaan. Lewis heeft gelijk; het plan heeft veel te veel risico's, maar het is de moeite om te wagen.
Ik voel zijn handen over mijn huid aaien. Ik krijg het meteen warm van binnen.
'Ik weet welke clanleider het meest geschikt is. Maar ik weet niet hoe jij ooit zou kunnen ontsnappen. En of we in staat zijn om die clan te vinden, en of hij ons zijn hulp aan zou bieden. Hij zou waarschijnlijk denken dat dit opgezet plan is van Fjodor,' zucht ik. 'Fjodor wil zo met me die jurk uitzoeken. Misschien dat ik er dan achter kan komen. Maar het is riskant. Als die Hester nou met me mee ging..' Ik leg mijn handen om zijn schouders.
'Er zitten zo veel haken en ogen aan, maar het is de enige mogelijkheid die we hebben. Jonah is de enige die sterk genoeg is om Fjodor te doden.'

No growth of the heart is ever a waste

'Ik weet dat het niet waterdicht is,' gaf hij met een zucht toe. 'Maar zoals je zei, als we van Fjodor afwillen komen, is die Jonah volgens mij onze beste kans. Ik wou dat ik met wat beters aan kon komen,' Hij zweeg kort en keek in gedachten verzonken naar de aangedampte douchewand. 'Maar behalve dat kan ik echt met niks anders aan komen. 'Wie weet wil Jonah ons wel helpen, tenslotte heb jij genoeg macht om hem naar binnen te smokkelen. Jouw help om Fjodors clan te pakken te krijgen tegen onze vrijheid en een nieuwe identiteit.' Een vervelend stemmetje in zijn hoofd snauwde hem toe dat dat maar een heel mager ruiltje was, maar hij verdrong het en glimlachte. 'Misschien staat het geluk eens aan onze kant voor de verandering... En zelfs al is dat niet zo: dan ga ik liever dood terwijl ik vecht voor een beter leven dan hier weg te rotten in deze kelder,' bekende hij met een vastberaden blik in zijn ogen. 'Ik denk dat dat voor ons allemaal geldt,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik glimlach even waterig bij Lewis' verklaring. De laatste keer dat ik in aanvaring kwam met Jonah's clan verliep niet echt.. soepel, om het maar zo te zeggen. Een akelige nacht voor een botsing tussen de twee clans. We werden in een hinderlaag gelokt en gevangengenomen. Jonah onderwierp velen van ons aan de meest wrede martelingen. Maar ik was nog maar net lid en dus nutteloos voor ondervragingen.
Ik vraag me af of ze me een hand zullen helpen. Ik vrees dat zodra ik zeg dat ik de bruid ben van Fjodor, dat ze me zullen vasthouden als gijzelaar.
'Ik denk dat we de beste kans hebben als ik alleen op zoek ga. Want hoe kom je ooit vrij? Ze bewaken je als leeuwen, omdat ze weten dat je het meest waardevol bent. Tenzij het je lukt om weg te glippen op de bruiloft.' Ik glimlach even. 'Ik weet het. Ik zeg dat ik me wil terugtrekken in een kamer, geef je vervolgens vijftien minuten om weg te komen. Als we elkaar niet op straat zien, dan ga ik alleen zoeken.' Ik word afgeleid door Lew's vingers die over mijn heup en rug aaien. Mijn blik glijdt over zijn blote bovenlijf.
Odile, blijf bij de les.
'Trouwens, ik moet je bekennen dat Jonah geen lieverdje is, net zomin als zijn clan. Ik hoop dat ze me zullen vertrouwen en zich niet meer herinneren hoe ik vijftig jaar terug uit één van hun cellen ben ontsnapt,' grinnik ik even.

No growth of the heart is ever a waste

'Een machtsbeluste klootzak zijn is volgens mij de voornaamste voorwaarde om clanleider te worden,' zei Lewis met een bittere trek rond zijn mond. 'Als hij geen speciale interesse in je getoond heeft, denk ik niet dat we een probleem hebben. Hij zal wel wat anders te doen hebben dat de duizenden gezichten die hij ziet allemaal te onthouden,' zei hij zacht. 'Maar het blijft gevaarlijk. Maar dan nog, ik ga met je mee en we gaan hem samen zoeken.' Hij grijnsde toen hij merkte dat ze naar hem keek, verstrakte zijn greep rond haar heup en zoende haar lippen.
'Het komt allemaal goed,' fluisterde hij, hoewel hij daarmee ook zichzelf moest overtuigen. 'We komen er wel en als dat niet zo is; dan heb ik een fijne tijd gehad,' grinnikte hij zacht toen zijn handen verder onder haar truitje glipten en aanstalten maakten om het over haar hoofd te trekken. Wat hield hij van momenten waar alleen het hier en het nu telden.

[ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 11:28 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Ik wil weer op de bank gaat zitten als de deur open gaat en Odile en Savoy binnen stappen. Vooral Savoy ziet er gehavend uit, en ik ben blij dat Odile er beter aan toe is. Ik lach vrolijk naar haar en als ze de badkamer in verdwijnt ga ik weer op de bank zitten. Ik werp een blik op Quintens rugzak, die tegen de bank aan staat, en zie door de halfopen rits dat er tekeningen inzitten. Ik knik ernaar en glimlach naar hem. "Mag ik ze eens zien?" Ik ben geen groot tekentalent, en ik kan me altijd jaloers maken om mensen die wel goed kunnen tekenen, maar toch vind ik het leuk te zien wat ze maken. Vaak zegt je tekenstijl en wat je tekent veel over je persoonlijkheid, of in ieder geval over je humeur.

Savoy
Terwijl ik het bloed van mijn armen probeer te vegen met een punt van mijn t-shirt loop ik met Odile en een bewaker terug naar onze cel. Zodra we binnen stappen koers ik meteen op de badkamer af, maar als ik merk dat die bezet is zucht ik geërgerd en loop naar de slaapkamer waar ik mijn spullen heb gelegd. Ik ga op de rand van het bed zitten en kijk stil naar de muur. Ik heb nog steeds wat beurse plekken op mijn lichaam, maar de meeste sneden zijn al dicht waardoor ik in ieder geval niet nog meer bloed verlies. Als de badkamer zo meteen vrij is was ik het allemaal wel weg. Ik hoop alleen dat ik niet nog een keer die verdomde kooi in moet. Het was namelijk alles behalve plezierig, en de mogelijkheid van een herhaling spreekt me absoluut niet aan.

Quinten
Als Yue weer op de bank komt zitten, wordt ik uit mijn gedachten gehaald. De deur gaat open en Odile en Savoy komen binnen. Je kunt duidelijk zien dat er iets gebeurt is. Odile verdwijnt meteen naa de badkamer, waar Lewis ook is. Savoy gaat naar de slaapkamer, hij ziet er echt erg uit. Ik weet dan niet wat er gebeurt is, maar ik heb zo'n vermoede.
"Mag ik ze eens zien?" vraagt Yue als ze naar mijn rugzak kijkt. Ik zie zelf ook dat je een klein deel van mijn schetsboek kunt zien door de rits die half open staat.
"Ja, natuurlijk," zeg ik wat afwezig. De tekeningen die erin staat zijn niet bepaald vrolijk. Wat wil je ook als je weg gelopen bent en nu gevangen door vampiers. Ik denk dat het wel goed is als iemand ze ziet. Volgens mij staan er ook nog wat oude verhalen in, maar vooral tekeningen. Het is niet dat ik vind dat ik goed kan tekenen, maar de meeste vinden van wel. Ik vraag me af of Yue ook tekend, ze toont er tenminste interesse in.

Odile - Goede vampier.


'Een machtsbeluste klootzak zijn is volgens mij de voornaamste voorwaarde om clanleider te worden,' hoor ik Lewis zeggen. Ik lach even. 'Ja, of trouwen met eentje,' voeg ik toe. Lewis is het er niet mee eens dat ik alleen ga. Dat viel te verwachten, bedenk ik me met een glimlachje.
'Het komt allemaal goed. We komen er wel en als dat niet zo is; dan heb ik een fijne tijd gehad,' hoor ik hem fluisteren. Ik glimlach waterig en leg mijn kin op zijn schouder. Het lukt me alleen als ik op mijn tenen ga staan.
Dan voel ik zijn handen onder mijn trui glippen, in een poging het kledingstuk uit te trekken. Ik grijns even en help hem dan. Met moeite in de wat krappe ruimte trek ik ook de rest van mijn kleding uit en gris de tube shampoo tevoorschijn. Zoals te verwachten zal mijn haar straks één grote ramp zijn, maar gelukkig heeft Odile een stijltang om die catastrofe nog enigszins in toom te houden. Als mijn haar onder de shampoo zit, haal ik de douchegel tevoorschijn en neem de schouders van Lewis onder handen, met een enorme plagerige grijns.
'En als alles mislukt, is dit één van de laatste dagen samen.' Ik trek hem tegen me aan en plant een zoentje op zijn hals. 'Zullen we dan maar van de tijd die we hebben genieten?' vraag ik speels, terwijl een vinger via zijn ruggengraat naar beneden glijdt.

No growth of the heart is ever a waste

'Thought you'd never ask,' grijnsde hij, terwijl hij zijn ogen genietend sloot toen ze zijn schouders masseerde. Een siddering schoot door zijn zenuwen toen haar vinger plagerig langs zijn ruggegraat naar beneden gleed. Voorzichtig nam hij haar hoofd in de palm van zijn hand, legde de andere op haar naakte onderrug en duwde zijn lippen verlangend tegen de hare. Zacht maar dwingend vroeg hij om toegang door met zijn tong even langs haar lip te likken. Het was alsof hij nu pas besefte hoe hard hij haar mistte als ze er niet was. Zijn hand gleed traag naar ogen, streelde kort haar borsten en sloten zich dan rond haar heup zodat hij haar dichten tegen zich aan kon trekken. De welvingen van haar lichaam tegen zijn buik en borst wondden hem op, waardoor zijn zoenen op een hoog tempo gretiger en passioneler werden.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Zijn lippen op de mijne doen een rush van opwinding door mijn lichaam jagen. Steeds ruwer gaat hij te werk.
'Hmm, Lewis,' fluister ik zacht, laat me tegen de koude muur aan vallen en trek hem tegen me aan. 'Net zoals toen,' zeg ik en begin hem weer te zoenen. Ik voel zijn hand zacht over mijn rug glijden, richting mijn kont. Een andere hand ondersteunt mijn kaak en laat een vinger zo nu en dan over mijn wang aaien. Ik pak hem bij zijn schouders vast - of doe er een poging toe met mijn kleine handen - en trek hem nog dichter tegen me aan.
Na onze zoveelste zoen kijk ik hem in zijn donkergrijze ogen aan en streel zijn wang.
'Ik wil je niet kwijt,' fluister ik. En ik kus hem in zijn hals als ik mijn handen om zijn middel laat glijden. Uitdagend glijdt een hand via zijn buik naar zijn navel en vervolgens nog verder naar beneden. Oh, wat vindt hij me op. Zeker nu ik me besef dat het binnen een paar dagen allemaal over kan zijn. Geniet ervan, Odile. Hij is de man waar je van houdt. Je bent de zijne en hij is de jouwe.
Plagend laat ik mijn nagels rondom zijn gevoelige gebied spelen, zie de uitdrukking in zijn ogen naar lust veranderen, als dat al niet gebeurd was. Plagend ga ik achter hem staan terwijl mijn vingers heel zacht over zijn geslacht aaien. Ik bezaai zijn rug met trage kusjes, steeds meer naar boven, tot ik bij zijn oor uitkom.
'Je vroeg me net of ik nu al nat was. Het antwoord is ja,' fluister ik ondeugend.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 0:03 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hij lachtte zacht toen ze de herinnering naar boven hield. 'We lijken een voorkeur voor douches te hebben,' zei hij laag waarna hij dankbaar haar zoen ontving en zijn hand over haar billen liet glijden. 'Ik wil je niet kwijt,' hoorde hij haar zeggen. 'Je raakt me niet kwijt,' antwoorde hij teder en traag terwijl hij genietend zijn ogen sloot toen ze zijn hals zoende. Een kreun ontsnapte aan zijn lippen toen hij haar hand tergend traag over zijn lichaam, dat glad was van het water, naar beneden liet glijden. Zijn adem stokte en vernselde dan als haar vingers langs zijn mannelijkheid begonnen te spelen en hij voelde dat zijn lust zowel zijn geest als zijn lichaam overnam. Odile draaide zich soepel om hem heen en plantte haar lippen plagerig op zijn rug waardoor zijn rugspieren onwillekeurig samentrokken elke keer als hij haar koele lippen voelde. 'Je vroeg me net of ik nu al nat was. Het antwoord is ja,' Lewis grijnsde breed en voelde hoe zijn wangen lichtjes roze werden. Was hij nu aan het blozen? Dat over kwam heb praktisch nooit. Wat deed ze met hem ?
Lewis kreunde zacht, draaide zich dan om en cornerde haar tussen twee armen. Vol passie duwde hij zijn lippen tegen de haren, duwde zijn lippen op een snel tempo tegen haar nek naar beneden en zoende teder haar borsten.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Als Quinten me toestemming geeft zijn tekeningen te bekijken maar geen aanstalten maakt zijn schetsen te pakken reik ik zelf naar zijn rugzak en haal het tekenblok er uit. Ik sla het blok open en begin te kijken. Af en toe staat er een klein stukje tekst in, in een ietwat rommelig, maar goed leesbaar handschrift, zoals dat van de meeste jongens, en verder enorm veel tekeningen, van de meest uiteenlopende dingen. In het begin zijn de tekeningen slechts een beetje droevig, maar naar mate ik verder blader worden ze steeds verdrietiger en beklemmender. Ook mooier, in sommige aspecten. Het is te zien dat Quinten veel oefening heeft gehad met tekenen, aangezien de schaduwen en structuren in zijn tekeningen steeds realistischer worden. Een van de laatste tekeningen is het portret van een meisje, dat afwezig opzij staart, met iets van angst in haar ogen. Er loopt een traan over haar wang. Aimée. De gelijkenis van het portret is zo treffend dat het me even doet slikken. Quinten en zij waren verliefd, of zo leek het in ieder geval, en hij heeft haar achter gelaten om ons te komen helpen. Heldhaftig en dom tegelijkertijd. Ik adem langzaam in, al heb ik de zuurstof die ik naar binnen zuig niet nodig om te overleven, en sla het boek dicht. Ik kijk glimlachend op naar Quinten. "Je kan goed tekenen, Quinten. Dit zijn mooie tekeningen."

Savoy
Terwijl ik het bloed van mijn armen probeer te vegen met een punt van mijn t-shirt loop ik met Odile en een bewaker terug naar onze cel. Zodra we binnen stappen koers ik meteen op de badkamer af, maar als ik merk dat die bezet is zucht ik geërgerd en loop naar de slaapkamer waar ik mijn spullen heb gelegd. Ik ga op de rand van het bed zitten en kijk stil naar de muur. Ik heb nog steeds wat beurse plekken op mijn lichaam, maar de meeste sneden zijn al dicht waardoor ik in ieder geval niet nog meer bloed verlies. Als de badkamer zo meteen vrij is was ik het allemaal wel weg. Ik hoop alleen dat ik niet nog een keer die verdomde kooi in moet. Het was namelijk alles behalve plezierig, en de mogelijkheid van een herhaling spreekt me absoluut niet aan.

Quinten
Ik zie dat Yue mijn schetsboek pakt en erin begint te bladeren. Als laatste blijft ze hangen op de tekening van Aimée. Het is mijn best gelukte portret. als ik aan haat terug denk, denk ik aan de mooie dingen hier met haar.
"Je kan goed tekenen, Quinten. Dit zijn mooie tekeningen." ik bloos een beetje en weet toch antwoord te geven ondanks de brok in mijn keel van de gedachten aan Aimée.
"Dankja," een beter antwoord heb ik niet. Wat kun je ook zeggen. Ik trek mijn benen op de bank en leg mijn hoofd op mijn knie. Volgens mij hebben Lewis en Odlile het gezellig samen.

Odile - Goede vampier.

Zie ik dat nou goed? Een onheilspellende grijns vormt zich rondom mijn lippen.
'Schatje, volgens mij begin je een beetje te blozen,' wrijf ik het er nogmaals in.
Ik word echter meteen het zwijgen opgelegd door zijn lippen die zich op de mijne planten. Ik leg de armen om hem heen en trek hem nog dichter naar me toe. Ja, just like old times. Ik sluit de ogen van puur genot als hij vervolgens zijn lippen langs mijn nek, naar mijn borst laat glijden. Ik bijt op mijn lip om niet hier en nu verdachte geluiden te maken.
'Lewis,' fluister ik smekend terwijl mijn lijf rilt. Oh god, wat heb ik hem gemist. Zijn geur, zijn ogen en zijn lichaam. Tevreden en helemaal opgaand in het moment zet ik mijn nagels in zijn rug. Mijn been wikkelt zich om de zijne heen. Op de achtergrond hoor ik vage geluiden van Quinten, Yue en geklop op de deur. Wacht. Geklop op de deur? Ik schrik meteen op en kijk geschrokken naar Lewis.
'Odile. Odile, waar ben je?' hoor ik iemand vragen. 'Fjodor,' zeg ik geschokt en vlieg zo snel als ik kan de douche uit. Nee, godverdomme, waarom nu? Ik werp een blik op mijn doorweekte kleding, waarna ik een badjas om me heen sla en de deur opendoe naar de woonkamer.
'Wat moet je,' sis ik, duidelijk uit mijn humeur gebracht. Dat die idioot het in zijn hoofd haalt me nu te storen! Ik zie Fjodor me onderzoekend, licht verbaasd in zich opnemen. 'Kwam ik.. ongelegen?' vraagt hij met een kille stem.
'Ja. Erg ongelegen.' Onwillekeurig verschijnt toch een blos op mijn gezicht. Godver, ga weg, ga weg. De man naast hem, Zachar, grijnst van sadisme. 'Ik wilde je vragen om mee te komen naar Hester, zodat ze je maat kon opnemen.'
'Laat haar maar hier komen,' sis ik. Fjodor nadert me en haalt met een hand een lok haar uit mijn gezicht. 'Je beseft toch wel dat je je dit soort.. activiteiten niet meer kan veroorloven als het huwelijk voltrokken is?' Ik sla zijn hand weg.
'Blijf met je gore poten van me af. En juist om die reden geniet ik van wat er nog over is van mijn leven. Mijn maat is 38. Zeg dat haar maar.' 'Ach Odile, je hebt nog zo veel te leren.' Te leren? Ik zal hem eens leren! Ineens draait hij zich om en wendt zich tot mijn verbazing tot Savoy.
'Je hebt een interessant gevecht geleverd. Je bent erg gewiekst en doortrapt. Interessant. Zou jij haar getuige willen zijn op het huwelijk, tenzij één van jullie zich aanbiedt als vrijwilliger.' Hij spiedt de kamer door, die ineens stil is gevallen.
'Val dood,' sis ik. Savoy als getuige? Hij is helemaal geschift aan het worden.
'En kennelijk is deze jongeman wedergekeerd om ons te verblijden met zijn gezelschap. Wat dwaas.' Hij heeft het tegen Quinten, die hij onheilspellend nadert. Ik zie zijn ogen. Hij ruikt zijn bloed. Oh nee. Ik ga gauw voor Quinten staan, om te voorkomen dat hij erbij kan. Hoewel dat natuurlijk valse hoop wekken is. 'Nee Fjodor,' zeg ik.
'Je blijft bij hem uit de buurt.' Mijn ogen flitsen naar Yue. Ik merk dat Fjodor mijn blik volgt.
'Ah, de nieuwe vampier. Zoveel menselijkheid, zoveel emotie. Heb je dat ook van Odile geleerd? Afijn, het zijn mijn zaken niet. Ik laat Hester hier komen, als dat je gelukkig maakt, mijn lief.'

Ik wou Fjodor heel even de bitch laten spelen en de sfeer verpesten x'D. Bad ass villains just need to be... bad ass :o.

No growth of the heart is ever a waste

Het was zo mooi om te lezen tussen Odile en Lewis. En natuurlijk wordt dat weer verpest, maarja Fjodor ziet Quinten en de rest zo ook nog een keertje.

LOL x'D, talk about spoilsports c: Typisch goeie, ouwe Fjodor. Perfecte timing, mate.

Hoe was dat nu toch mogelijk? Waarom had elke klootzak in hun leven het er op voorzien hun prettige momentjes samen te verpesten. Eerst die Chase, die deze dick weer. Wanneer hield het op? Lewis stond voor enkele seconden weer alleen in de douche, draaide dan de kraan dicht en sloeg een handdoek rond zijn middel. Zijn lust was volledig verdwenen, was omgeslagen in ergernis en woede. Zonder zich erg zorgvuldig af te drogen, schoot hij in zijn boxer en jeans en liep geïrriteerd de badkamer uit. Met een soepel gebaar wreef hij zijn natte haar uit zijn gezicht, zodat hij Fjodor kwaad aan kon staren. Hij had niet de ambitie om tegen de man te spreken, en dat was wederzijds, dus ging hij gewoon naast Odile staan, alsof hij 'MIJN' wilde zeggen. Fjodor trok er zich echter weinig van aan, en richtte zich tot Savoy. Waar wilde hij naartoe? Savoy tot één van zijn minions benoemen en hen via hem in het oog houden. Het zou alles behalve verwonderlijk zijn. Vooral omdat Savoy en Fjodor wel wat gemeen hadden. Hun asshole-zijn bijvoorbeeld. En hun geniepig gekonkel. Hun slechte karakter. Lewis kon een lage grom niet bedrukken. En dan moest die kloot ook nog haar getuige zijn? Daar was Odile het blijkbaar ook niet mee eens. 'Val dood,' Onwillekeurig moest hij grinniken. Het zou zijn beste dag niet zijn, wanneer Fjodor met Odile in het huwelijksbootje stapte. Erg romantisch zou het niet worden. Zijn blik verstrakte echter vlug, want Fjodor richtte zich nu tot Quinten. Dat kon gevaarlijk worden. Odile voelde het ook aan, en ging voor het mensenjong staan. De blonde man leek zijn spel wel amusant te vinden. Iedereen in deze kamer was op de één of andere manier waardevol (afgezien van Savoy misschien) en hij leek zich er heel sterk van bewust te zijn hoe hun gevoelens tegenover deze personen waren. Alsof hij hen wilde waarschuwen, hen wilde laten zien dat hij perfect wist waar hij hen kon raken als ze wat uitstaken. 'Afijn, het zijn mijn zaken niet. Ik laat Hester hier komen, als dat je gelukkig maakt, mijn lief.' Inderdaad, flikker maar een eind op, en laat haar hier, dacht Lewis tevreden, hoewel zijn gezichtsuitdrukking nog steeds op onheil stond. 'Prettige dag verder,' glipte er toch nog sarcastisch uit zijn mond. Hij kon wel op zijn tong bijten. Had hij zich niet voorgenomen om zich in te houden in Fjodors buurt? Was dit het waard, snauwde hij zichzelf geïrriteerd toe. Straks haalde die mafketel het in zijn hoofd om die kleerkast van een Zachar opnieuw op hem af te sturen. En die nam hem het avontuurtje met de deodorant zeker niet in dank af.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

Frankly my dear, I don't give a damn.