[RPG] Geen weg meer terug 13. - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.
Nummer 10; Blub.
11 & 12 komen vast nog x'D

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

'Ik vroeg, arrogant hondenjong, hoever je stond met mijn vrouw te verkrachten,' hoor ik Lew schreeuwen. Zonder angst loopt hij op Fjodor af. 'Doe het dan. Maak me af. Maar besef goed, beste vriend, dat je haar nooit volledig zal bezitten.' 'Wat? Jij idioot. Achterlijke dwaas,' reageert Fjodor. 'Ik zou zoiets gruwelijks nooit doen. De gedachte alleen al. Ik heb niet meer dan respect voor Odile. Heeft ze je ooit verteld hoe hard ze heeft gewerkt om één van de sterkste leden van de clan te worden? Hoeveel dagen, weken, maanden en uiteindelijk zelfs jaren ze doorbracht in de sportzaal? De gevechten die ze vocht en verloor. Ze gaf niet op, hoe getraumatiseerd haar geest was, hoeveel klappen ze van de rest kreeg, hoeveel minachtende blikken ze ook te zien kreeg. Vrouwen destijds hadden het zwaar. Ze was de eerste vrouw in driehonderd jaar die meedeed aan de gevechten. Maar jij daarentegen..? Jouw staat is te zielig voor woorden. Je doet je voor als een sterke jongen, maar ik betwijfel het. Iemands werkelijke kracht zit in zijn geest. Karakter en wil. Ik zou bijna medelijden met je krijgen, als je niet zo'n grote bek had. Je onwetendheid over mijn gevoelens voor Odile is alleen maar om te lachen. En ik ga je niet afmaken, Lewis Triggs. Dat plezier gun ik je niet. Dat zou betekenen dat ik mijn belofte breek. En dat doet een man van eer niet.' Hij glimlacht even en gaat dan weer tegen de deur leunen. Ontspannen en kalm.
Ik kan mijn ogen niet geloven. Geen woord zou ik ervan geloven als ik er niet zelf bij was. Ik zag de uitdrukking in Fjodor's gezicht, die hij probeerde te verbergen. Is dat de reden dat hij zo veel van me pikt? Dat hij.. respect voor me heeft?
'Lew..' zeg ik zacht. 'Rustig. He's enjoying this.' Ik ga voor hem staan zodat zijn uitzicht op Fjodor geblokkeerd wordt. Zacht leg ik mijn handen om zijn middel.
'Hij heeft me niks gedaan. I'm fine.' Ik glimlach waterig en heb het gevoel alsof ik van binnen afbrokkel. Alsof ik er nu echt alleen voor sta.

No growth of the heart is ever a waste

Lewis lachte honend. 'Ik ben zeker niet de sterkste, maar jij ook niet. Je bent manipulatief en gestoord. Te bang om haar haar eigen keuzes te laten maken. Je sluit haar op en dwingt haar bij je te blijven, omdat je verdomme weet dat je niet goed genoeg voor haar bent. Een man van eer noem je jezelf, Fjodor Koltsov, maar hoeveel eer heeft een man als hij te angstig is om degene waarvan hij houdt vrij te laten. Je behandelt haar even goed als een hond en je hebt net zoveel respect voor haar,' Hij vroeg zich af of hij dit had durven zeggen zonder de alcohol in zijn bloed. Het zou hem in ieder geval meer moeite hebben gekost om het te formuleren. Odile kwam voor hem staan in een poging hem te kalmeren en verzekerde hem dat Fjodor niets geprobeerd had. Een glimlach verscheen om zijn lippen toen ze haar armen om hem heen legde en zijn hand aaide zacht langs haar hals. 'She's the strongest person I know,' zei hij dan, beseffende dat de Oost-Blokker hem niet zou verstaan. 'I'm sorry for being too weak to protect you,' ging hij verder, de Engelse taal als code gebruikend. 'I'm not better than him. I broke my promise, but I would never even dream of forcing you to do anything...'

[ bericht aangepast op 2 okt 2011 - 16:21 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha, Lew en Fjodor zijn geniaal c:

Yue
Stilletjes zit ik op de grond naar de lavalamp te staren. Dewi is ingedut en ligt languit op de bank, en Lew durf ik niet meer aan te spreken. De geur van alcohol hangt in de kamer en het is muisstil. Mijn gedachten zijn echter een grote chaos, en terwijl ik moeilijk slik wens ik dat dit snel voorbij zal gaan. Veel langer houd ik het in deze bedompte kelder niet uit. Als Odile hier was zou het al een stuk beter zijn, maar zonder haar lijkt iedereen zo terneergeslagen. Ik sluit mijn ogen en probeer te denken aan de eerste keer dat ik met Odile naar een warenhuis ging. Ik glimlach onwillekeurig als ik terug denk aan haar verbaasde gezicht toen ik aan kwam zetten met een enorme lading spullen. Dan hoor ik de deur opengaan, en verschrikt kijk ik op. Odile! Blij kom ik overeind, als ik ineens Fjodor achter haar vandaan zie komen. "Pak wat jullie nodig hebben. We gaan een supermarkt en een warenhuis opzoeken. Daar vinden jullie wat jullie nodig hebben." Ik ril door zijn koude, ongevoelige toon. Snel sta ik op en voorzichtig schud ik Dewi wakker. "Kom, Dewi! We mogen eruit!" Er klinkt blijdschap door in mijn stem, en weer glimlach ik bij het vooruitzicht zometeen wat van de buitenwereld te zullen zien. Als ik helemaal overeind kom, klaar om weg te gaan, zie ik dat Fjodor en Lew aan het ruziën zijn. Als Lew hem uitscheld verwacht ik dat hij elk moment een klap van hem krijgt, maar Fjodor blijft verbazingwekkend rustig. De irritatie is echter duidelijk op zijn gezicht te lezen wanneer Odile Lew vastpakt. Stilletjes wacht ik tot we zullen gaan, terwijl ik bangig naar Dewi kijk.

Savoy
Als ik net met een stapel oude stripboeken op een van de bedden wil gaan zitten gaat de deur open, en verbaasd kijk ik naar Odile en haar blonde metgezel. "Pak wat jullie nodig hebben. We gaan een supermarkt en een warenhuis opzoeken. Daar vinden jullie wat jullie nodig hebben." Terwijl ik een wenkbrauw optrek en me afvraag hoe ze die idioot in godsnaam zo ver heeft gekregen, komt Lew aanstrompelen en begint een gesprek tegen de man, die blijkbaar geen Engels verstaat. Goed om te weten. Omdat ik eigenlijk niets mee hoef te nemen besluit ik maar te wachten tot ze uitgekibbeld zijn, en verveeld sla ik mijn armen over elkaar.

-Quint-
ik krijg van Aimeé te horen dat we weg moeten als we buiten zijn, maar ik heb niet het gevoel dat dat nu het grootste belang is. Het feit dat ze vampiers zijn zegt al genoeg om voor mezelf dat plan stop te zetten. Wachtend bij de deur zie ik hoe Dewi wakker gemaakt word, en ook hoe Fjodor en Lewis een klein akketfietje hebben. Zo te merken is Lewis dronken en niet zo'n beetje ook. Het feit dat ze Engels praten is me nog een groot raadsel. De raadsels in mijn hoofd begonnen net een beetje te verminderen, komt die er weer bij. ik sta nu,samen met de rest, toe te kijken hoe Fjodor, Lewis en Odile het uitkibbelen. Verlangend naar lucht en andere kleren. Ik weet niet hoe lang het is geleden dat ik echt in een warehuis ben geweest, maar het is meer als een jaar of 2 geleden. De mensen van die kinderopvang wisselde altijd de kleren door van kind naar kind.

Aimeé
Ze slaat haar ogen neer en zucht. ''Quint?'' Vraagt ze zachtjes. Als hij nu niet wil? Zij moet. Ze kan niet anders. Liever dood dan levend in de handen van die engerds. Odile, Fjodor en Lewis lijken bij alledaagse probleempjes. Zijn we huisdieren geworden? Jaloers kijkt ze naar Odile. Opgedot als een of andere sloerie van meneer Fjodor. Minachtend slaat ze haar ogen opnieuw neer. Blijkbaar vind ze het hier toch niet zo erg. En Lewis? Die heeft vast aan de grote flessen met Vodka gezeten. Waar dacht die malloot mee bezig te zijn? Dewi kon niets anders meer dan slapen, Savoy bleef een klootzak en de rest? Daar leek niet veel van over. Was zij de enigste die hierover dacht? Op dit moment moest ze moeite doen niet in schelden en vloeken uit te barsten. Ze was godverdomme geen tam vogeltje. Haar hele plan flitst weer voor haar ogen voorbij. Als ze buiten is.. Toen ze hierheen liepen heeft ze iets herkend. Al was het enkel een straatnaam. Ze kende van ieder plaatsje gedeeltes. Bovendien kon ze vanaf hier leven horen. Dagelijks leven. Ze laat Quintons hand los en slaat haar armen boos over elkaar. Op haar rug rust haar lelieblauwe rugzak met spulletjes. De overtallige extra kleding heeft ze op een bed achtergelaten. Nee, alleen haar opgespaarde eten, drinken en andere spulletjes heeft ze erin gestopt. Haar ogen zijn nu al één lijn met haar ontsnapping. Nog heel even en ze is hier weg. Door dat zinnetje te herhalen heeft ze al genoeg conditie om minstens een uur door te rennen. Vrij zijn. Dat is de enigste gedachte die plaatsmaakt in haar overvolle hoofdje.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
Mijn hand wordt los gelaten. Ik voel bijna dat Aimeé gaat ontsnappen als ze buiten is. Maar moet ik met haar mee gan. Ja, ik zal haar beschermen. Nee, dat kan ik niet, tegenover vampiers. Het is echt een tweestrijd in mijn hoofd. Wel of niet, zo'n moeilijke vraag. Ik heb alles mee om te kunnen ontsnappen, maar mijn verstand zegt dat het niet gaat lukken. Maar mijn gevoel zegt dat ik mee moet gaan. Omdat Aimeé bijna het engiste is waar ik ooit zo'n gevoelens bij heb, besluit ik mijn gevoel te volgen. Ik ga met haar mee. Nu begint er adrenaline door mijn lichaam te komen. "ik ga met je mee," fluister ik in Aimeé haar oor. Hopenlijk wordt ze zo ook iets rustiger. "Ik ga je volgen," fluister ik ook. "jij wijst de weg." aangezien mijn gevoel zegt dat dat het beste is.

Aimeé
Ze kijkt opzij naar zijn gezicht. In haar ogen blinken vonkjes. Zelfs een paar die haar alweer levendig maken. Haar echte kant laten zien. Een meisje vol levenslust. Haar ogen stralen een en al vrijheid uit. En dat is precies hetgeen dat haar naar die vrijheid toe zal brengen. ''Zolang je bij me blijft hoef je, je nergens zorgen om te maken.'' Prevelt ze zacht. Haar stem klinkt minder rauw. Zelfs ietwat onschuldig en teder. Ze haalt een hand door haar haren en strijkt eens langs zijn wang, waarna haar volle concetratie gericht is met het plan. Het plan dat hun leven en dood zal bepalen. Hun levens liggen in haar gammele handjes. Waar ze het met haar eigen leven zal beschermen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'oke, ik volg jou!' fluister ik. Mijn rugzak wordt strakker gemaakt, en mijn hand gaat nog eens door mijn haar. Het zit vol met oude gel aangezien ik nog geen tijd had om dat te vervangen. Zijn ogen beginnen lichtelijk te twinkelen. Zijn eerste echte plan. De adrenaline wordt sterker en ik sta te bijna te springen maar hou me in. Weg wil mijn lichaam. Het schreeuwt naar vrijheid.

Odile - Goede vampier.

Mijn glimlach wordt met de seconde groter als de tirade van Lew aan Fjodor vordert. Deze trekt inmiddels nog bleker weg in woede en ik vraag me af hoelang hij deze woorden nog gaat pikken. Ik heb Fjodor nog nooit echt zien ontploffen en het scheelt verdomd weinig of Lew krijgt het voor elkaar. Hij haat Lew. Hij is jaloers op Lew. Nee, erger nog: hij benijdt hem. Om het feit dat hij mijn hart heeft en en het Fjodor nooit zal lukken. Maar hij is te koppig om dat toe te geven. Dat zou een slag op zijn ego zijn. Ik ga naast Lew staan en pak zijn hand.
'Ik word zo ontzettend moe van jou, Lewis. Ik geef toe, deze manier van doen is hard, maar het is de enige manier om Odile in te laten zien waar haar plaats werkelijk is. Sommige vampiers zijn ervoor gemaakt om groots te worden. Zij is zo'n vampier. Jij daarentegen, bent het nog niet eens waard om door mij in elkaar geslagen te worden. Zachar!' Niet veel later hoor ik voetstappen door de ruimte, tot de enorme vampier in het deurgat verschijnt. 'Ja?' 'Zorg ervoor dat deze vampier z'n mond houdt. Hij is niet goed voor mijn humeur.' Zachar kijkt een keer verbaasd in Fjodor's richting.
'Nee!' roep ik en ga voor Lew staan. 'Odile, hier wil je niet tussen staan. Geloof me,' zegt Fjodor kil.
'Eh.. Fjodor? Betekent het dat ik met hem mag doen wat ik wil?' vraagt de vampier peilend, niet helemaal zeker van wat hij zojuist heeft gehoord. 'Ja. Leef je uit. Mijn enige eis is dat je hem laat leven.'
'Maar..' Zachar wijst op mij. 'Hoe zit het dan met haar?' 'Odile, ga aan de kant.' Ik schud het hoofd.
'Nee, Fjodor. Dat kan ik niet.' 'Ga aan de kant of ik haal je uit de weg.' Opnieuw schud ik het hoofd. Fjodor zucht, grijpt me bij een arm beet en trekt me uit de weg. Ik probeer me met alle geweld los te rukken, maar elke poging is tevergeefs. Dan bedenk ik me dat ik op hakken loop. In een ooghoek kijk ik toe hoe Zachar de aanval op Lew inzet. Ook Fjodor is toeschouwer. Ik grijp de kans om Fjodor een flinke trap in zijn achillespees te geven en sprint naar voren. Nog voor ik Lew heb kunnen helpen, word ik ruw vastgegrepen en naar achteren getrokken.
'Zachar, ga je gang.' 'Nee! Godverdomme, vuile hondenlul!' schreeuw ik.

No growth of the heart is ever a waste

Aimeé
Haar ogen worden een moment groot als ze een reus van een vampier ziet verschijnen. Wat zal hij doen met Lew? Geschrokken werpt ze zichzelf tegen Quints zijn borst. Veilig, voor haar. Zo hoeft ze niets te zien. Dat is al iets. Bah, hier heeft ze een hekel aan. Fjodor Koltsov. Dat ventje zou zijn lesje nog wel eens krijgen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
Een grote vampier komt aanlopen, en Fjodor trekt Odile aan de kant. AImeé werpt zich voor haar veiligheid op mijn borst. Ik wil dolgraag zien wat er gaat gebeuren.Mijn hand gaat door haar haar. Mijn ogen kijken toe hoe de grote vampier op Lewis afgaat en zichzelf een pleziertje gaat doen op bevel van Fjodor. Het gaat er hard aan toe, maar ik kan niet geheel zien wat er gebeurt maar het is in ieder geval erg. Het idee van de ontsnapping spookt nog steeds in mijn hoofd. Wat gaan we eigenlijk doen als we vrij zijn, als dat ooit lukt.

Even een vraag tussendoor: is iedereen, op Aimeé en Quint na, vampier??
Weer verder:

Waar gaan we naartoe, hoe komen we aan eten? Wij als 2 tieners van een jaar of 15. Terug willen we alle twee niet. We hebben bijna niks bij. Het gevoel dat de clan een stokje voor ons plan steekt komt steeds meer boven borrelen. De grote vampier is nog steeds met Lewis bezig en de rest kijkt toe. Ja wat moet je anders? Me er mee gaan bemoeien gaat teveel energie kosten, en die heb ik dalijk hard nodig.

[ bericht aangepast op 2 okt 2011 - 22:01 ]

Even Lewis de BAMF laten uithangen

'Groots? Zodat ze als één of andere hoer mag zitten wachten in jouw bed? Laat me niet lachen. Je zegt dat je haar respecteert, maar je weet niet eens wat het woord betekent.' Lewis' kaken wipten vurig op en neer, zoals altijd gebeurde als hij kwaad was of iets af keurde. Dat was genoeg. Fjodor had er genoeg van gekregen en riep Zachar bij zich om het opnieuw tegen hem op te nemen. Odile deed opnieuw een poging om Blondie tot reden te brengen, maar het mocht niet baten, want hij trok haar ruw uit Zachars buurt zodat die nu recht in Lewis' ogen staarde, met een onheilspellende grijns op zijn gezicht. Ook Lewis glimlachte, al had hij geen idee hoe hij dit nu weer moest oplossen. Hij was niet sterk genoeg om Zachar fysiek aan te kunnen en met een grote mond zou hij het dit keer niet redden. Dan maar via zijn dronken kop met één of ander krankzinnig idee op de proppen komen. Razendsnel raasten de invallen door Lewis' brein, tot hij stilstond en één ding besefte: vampiers konden niet tegen vuur. De aansteker zat nog steeds in zijn broekzak en als het goed was had hij in de badkamer wel een busje deodorant zien staan. Laat dat nu lekker fikken. Een grote grijns verspreidde zich over zijn gezicht. Zachar mocht hem dan misschien niet doden, maar Fjodor had over Lewis niks te zeggen en hoewel hij niet graag moordde, week hij er ook niet voor terug als het nodig was. Zachar deelde zijn eerste klap uit die hem vol op de rechterwang raakte, waardoor Lewis een eind terug de kamer in geslingerd werd. Zo snel mogelijk schudde hij de verwarring van zich af, racete naar het kleine kamertje en keerde voor Fjodor het woord 'lafaard' in zijn mond kon nemen terug met het kleine busje alcohol. Net voor hij met zijn aansteker de mist in brandstak, zag hij Zachars gezicht in pure verbazing naar hem staren. Dan werd hij vol in het gezicht geraakt door de geïmproviseerde vlammenwerper.

Frankly my dear, I don't give a damn.

@Lykos: Zij inderdaad en Dewi :]

Odile - Goede vampier.

'Groots? Zodat ze als één of andere hoer mag zitten wachten in jouw bed? Laat me niet lachen. Je zegt dat je haar respecteert, maar je weet niet eens wat het woord betekent.' Hoer..?
'Nee! Fjodor, zeg hem dat hij moet ophouden! Nu!' schreeuw ik. Hij negeert me compleet en houdt me met een arm op mijn plaats. Diezelfde akelige machteloosheid die ik voelde bij Kazinsky en Chase komt weer naar boven. Opnieuw probeer ik me los te rukken, maar het is allemaal vergeefs. Lew krijgt een flinke mep te pakken. Gauw snelt hij de kamer in. Wat is hij van plan? Ineens zie ik een enorme vlam die naar Zachar gericht is. De vlam treft doel en Zachar grijpt in ellende naar zijn gezicht.
'Nee! Godverdomme! Zwijn!' schreeuwt de vampier die in het rond rent als een kip zonder kop.
'Moet ik dan alles zelf doen?' zucht Fjodor en laat me los. 'Nee. Nee, Fjodor,' zeg ik. Opnieuw negeert hij me en loopt op Lew af.
'Bijzonder vindingrijk. Maar dwaas. Ik adviseer jou om die aansteker aan mij te geven.' Ik zie Lew's uitdagende blik. Hij is voor niemand bang nu en al helemaal Fjodor niet. 'Goed.' Met een arm heeft hij Lew te pakken en met de andere vrije vuist stompt hij hem zo hard in de maag dat hij bloed spuugt.
'Nee! Fjodor!' Ik aarzel geen seconde meer, gooi de schoenen uit en spring erop af. Op dat moment zie ik in een ooghoek een vuist aankomen, maar ben te langzaam om hem te ontwijken. Ik krijg een volle slag in mijn maag, waarna de wereld vervaagt en alles duizelt. Ik hoor hoe de klappen verder gaan. Lew wordt tegen de grond gesmeten, waarna Fjodor de aansteker uit zijn handen grist.
'Als je je geliefde Odile zo graag wil helpen, wees dan niet zo'n lastpak. Kijk naar haar. Het doet haar pijn je zo te zien. Is dat wat je wil? Haar pijn doen? Zij wil jou ook geen pijn doen. Is het niet, Odile?'

No growth of the heart is ever a waste

-Quint-
De vlam die Lewis maakt kwam uit het niet en ik schrik. Mijn hand knijpt een beetje samen in Aimeé haar haar. "sorry" momel ik. Er komt nog een klap tegen Odile waardoor ze gaat wankelen. Ook Lewis gaat teen de vlakte. De Vraag wanneer dit over is en we naar buiten kunnen komt. Ik ben een beetje klaar met het gekibbel tussen dat groepje. Ik wil weg!

Aimeé
''Is het voorbij?'' Fluistert ze prevelend. Waarom nou weer? Ze waren zo dicht bij de vrijheid. En dan verpesten zij het weer. Ze zucht diep en slaat haar armen wat meer om Quint heen. Van die geluiden alleen al word ze kotsmisselijk.

Feel the fire, but do not succumb to it.