[RPG]Born To Raise Hell - 17 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Soubi
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Your make-up is terrible

Rikki Madeleine Beck

"Deed ik dat?" vraagt hij zacht aan mij, terwijl hij me vragend aan kijk en ik knik lichtjes. Nathan krabt even licht aan zijn achterhoofd, alsof hij het niet begrijpt en legt dan zijn hand weer op mij neer.
"Sorry." zegt hij zacht. "Ik had dat niet door. Ik zal het niet meer doen. Volgens mij is het al bijna middag. Zullen we zo kijken of de keuken al open is en een broodje gaan halen of zo?" vraagt hij waardoor ik gelijk iets op licht.
"Mijn god, ja! Graag, ik ben zo hongerig!" merk ik luidruchtig op. "Oh, ik heb helemaal níets meer in mijn maag, zometeen verhonger ik nog." Oké, ik moet toegeven dat ik goed ben ik overdrijven. Ik krabbel een stukje omhoog, kus Nathan en spring dan van de bank af.
"Je bent geniaal, Nathan."

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Mijn god, ja! Graaf, ik ben zo hongerig!' merkte ze luidruchtig op. 'Oh, ik heb helemaal níets meer in mijn maag, zometeen verhonger ik nog,' zei ze waardoor ik begon te lachen. Ze krabbelde een stukje omhoog, kuste mij en sprong toen van de bank af.
'Je bent geniaal, Nathan,' zei ze. Verbaasd keek ik haar aan en schudde gelijk mijn hoofd.
'Helemaal niet geniaal!' zei ik tegen haar en sprong op van de bank. 'Kom hier jij!' zei ik met een klein lachje, liep naar haar toe en sloot mijn armen om haar heen. 'Ik lag juist net zo lekker met jou. Nu is dat weg! Gaan we na het eten weer liggen Beck?' vroeg ik zachtjes en lichtelijk smekend. 'Jouw aanrakingen zijn gewoon zo verslavend. Ik kan er niets aan doen. Net zoals met nicotine, drugs en alcohol.. Alleen ben jij veel gezonder dan dat.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan kijkt me als eerst alleen verbaasd aan en schud dan met zijn hoofd.
"Helemaal niet geniaal!" zegt hij tegen mij en hij springt ook op van de bank. "Kom hier jij!" zegt hij met een klein lachje, waarna hij naar mij toe loopt en zijn armen om mij heen sluit. Ik lach zachtjes en sluit mijn armen ook om hem heen.
"Ik lag juist net zo lekker met jou. Nu is dat weg! Gaan we na het eten weer liggen Beck?" vraagt hij zacht en lichtelijk smekend. "Jouw aanrakingen zijn gewoon zo verslavend. Ik kan er niets aan doen. Net zoals met nicotine, drugs en alcohol.. Alleen ben jij veel gezonder dan dat." Ik grinnik zacht en knuffel hem plat, voor zover mijn beperkte krachten dat toelaten.
"Natuurlijk, maar ik wil nu eerst eten door jou! Daarna mag je weer doen wat je wilt hoor." Ik laat hem weer wat losser nadat ik dat heb gezegd. "Ga je mee, nu, alsjeblieeeeft?" vraag ik lief en zeurderig waarna ik hem zo schattig smekend als mogelijk is aankijk en knipper met mijn wimpers.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze grinnikte zacht en knuffelde mij plat, althans ik dacht dat ze dat probeerde.
'Natuurlijk, maar ik wil nu eerst eten door jou! Daarna mag je weer doen wat je wilt hoor,' zei ze en liet me toen los wanneer ze klaar was. 'Ga je mee, nu, alsjeblieft?' vroeg ze dan lief en zeurderig, waarna ze mij behoorlijk schattig smekend aan keek en knipperde toen met haar wimper. Mijn ogen werden iets groter. Één hand legde ik op haar gezicht met mijn vingers gespreid.
'Kleine pestkop,' zei ik met een klein lachje. Ik haalde mijn hand weer weg en drukte mijn lippen even op die van haar. 'Het is omdat je zo leuk bent,' murmelde ik tegen haar lippen aan en maakte toen met tegen zijn mijzelf los van haar. Gelijk pakte ik haar hand vast en glimlachte onschuldig naar haar. 'Zullen we dan maar? Des te eerder kunnen we eten en des te eerder ik je weer tegen mij aan kan houden.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Zijn ogen worden iets groter door mijn actie. Één hand legt hij op mijn gezicht met zijn vingers gespreid en ik probeer mijn lieve ogen op te houden.
"Kleine pestkop." zegt hij met een klein lachje, waarna hij zijn hand van mijn gezicht af haalt en zijn lippen op die van mij drukt. "Het is omdat je zo leuk bent." murmelt hij tegen mijn lippen aan en maakt zich daarna los van mij. Ik glimlach breed. Nathan pakt gelijk mijn hand vast en glimlacht onschuldig naar mij.
"Zullen we dan maar? Des te eerder kunnen we eten en des te eerder ik je weer tegen mij aan kan houden." Ik knik en trek hem mee de woonkamer uit, richting de keuken. Mijn maag begint nu hardop te rammelen omdat ik aan eten denk.
"Natuurlijk, jij denkt aan heel andere dingen op dit moment als ik geloof ik." grinnik ik zachtjes. "Ik heb echt mega honger, jij niet dan?" vraag ik lichtelijk verbaasd.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze knikte en trok mij mee de woonkamer uit, richting de keuken. Haar maag hoorde ik zelfs rammelen, wat mij zacht liet lachen.
'Natuurlijk, jij denkt aan heel andere dingen op dit moment als ik geloof ik,' grinnikte ze zachtjes. Ik voelde me betrapt en me wangen werden weer rood. 'Ik heb echt mega honger, jij niet dan?' vroeg ze lichtelijk verbaasd. Ik knikte beschaamd en liep wat harder zodat ik bij haar kon lopen.
'Honger naar jou,' fluisterde ik bij haar oor. Zacht lachte ik en hoopte dat ik niet weer druk op haar legde. 'Ik zei toch, ben verslaafd aan jouw aanrakingen.. Of ik ken gewoon het verschil niet meer tussen honger naar jou en honger naar gewoon eten.' Terwijl ik dat zei begon mijn maag om aandacht te vragen.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan knikt wat beschaamd met zijn rode wangen en loopt iets harder, om naast mij te lopen.
"Honger naar jou." fluistert hij bij mijn oor, waardoor het kippenvel gelijk op mijn lichaam staat. Ik negeer het. "Ik zei toch, ben verslaafd aan jouw aanrakingen... Of ik ken gewoon het verschil niet meer tussen honger naar jou en honger naar gewoon eten." Op dat moment hoor ik zijn maag en lach ik.
"Ik weet wel zeker dat je dat verschil niet meer kent." grinnik ik en ik klop zacht op zijn buik. "Ik kan ook even zonder mijn sigaretten, dus moet jij het zonder uitgebreidde aanrakingen van mij doen, voor eventjes, als we eten, oké?" vraag ik lief aan hem. We staan voor de keukendeur en ik aarzel even of ik zijn hand moet loslaten of niet.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Helaas voor mij hoorde Beck ook mijn maag en ze begon te lachen.
'Ik weet wel zeker dat je dat verschil niet meer kent,' grinnikte ze en ze klopte zacht op mijn buik. 'Ik kan ook even zonder mijn sigaretten, dus moet jij het zonder uitgebreidde aanrakingen van mij doen, voor eventjes, als we eten, oké?' vroeg ze toen lief aan mij. We stonden voor de keuken deur en ik zag aan haar dat ze twijfelende. Even keek ik naar onze handen en toen naar de deur. Bemoedigend kneep ik in haar hand.
'Kunnen we het proberen?' vroeg ik zachtjes aan haar. 'Al is het maar een klein stukje. Ik moet straks heel lang zonder jouw aanraking doen! Dan zit je daar te eten en ik kan je niet aanraking omdat we eten. Als het niet wil, zelfs dat kleine stukje niet.. Dan moet je gewoon je hand terug trekken, ik hou je niet tegen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Nathan heeft het al snel door, hij kijkt an onze handen naar de deur. Vervolgens kneept hij bemoedigend in mijn hand en ik glimlach wat gespeeld.
"Kunnen we het proberen?" vraagt hij zach. "Al is het maar een klein stukje. Ik moet straks heel lang zonder jouw aanraking doen! Dan zit je daar te eten en ik kan je niet aanraking omdat we eten. Als je hetn iet wil, zelfs dat kleine stukje stukje niet... Danm oet je gewoon je hand terug trekken, ik hou je niet tegen." Ik kijk naar Nathan, er staat een duidelijke spijt in mijn ogen. Dan laat ik mijn hand uit die van hem glijden en duw ik de deur open, zodat ik niet naar hem hoef te kijken. Ik voel me nu namelijk al verschrikkelijk omdat ik dat doe.
"Heb jij trouwens eens huisdieren gehad? Ik wel, ik had vroeger een dikke, luie kat met de naam Dikkie." zeg ik opeens, met een grote, gespeelde glimlach op mijn gezicht als ik naar binnen loop. Ik doe alsof ik een achteloos gesprek heb met zomaar iemand, waardoor ik me rot voel van de schuld. Toch ga ik er mee door, loop ik op het eten af en pak ik wat broodjes.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Spijt in haar ogen kon ik lezen. Haar hand liet ze uit die van mij glijden en duwde de deur open.
'Heb jij trouwens eens huisdieren gehad? Ik wel, ik had vroeger een dikke, luie kat met de naam Dikkie,' zei ze opeens. Verbaasd keek ik haar aan en volgde haar naar het eten toe en keek toe hoe ze wat broodjes pakte. Ik fronste.
'Je maakt me in de war,' zei ik verward. 'Je wilt dus dat helemaal niemand het van ons weet?' Ik krabde lichtjes aan mijn achterhoofd en pakte vervolgens wat broodjes. 'Zeg maar wanneer je het wilt proberen.' Ik pakte wat drinken en liep toen naar een tafel. Even keek ik om naar haar en vroeg me af waar zij ging zitten. Ik begon het nou al lastig te vinden dat ik haar niet mocht aanraken waar anderen bij waren.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij kijkt mij verbaas aan en volgt mij naar het eten toe.
"Je maakt me in de war." zegt hij en hij klinkt verward. "Je wilt dus dat helemaal niemand het van ons weet?" Hij krabt aan zijn achterhoofd en pakt ook wat broodjes. "Zeg maar wanneer je het wilt proberen." Hij pakt wat drinken en loopt naar een tafel. Ik bijt op mijn lip, ik weet hoe gemeen en kwetsend dit kan over komen. Ik pak ook iets te drinken en voeg mezelf gewoon bij hem, aan dezelfde tafel.
"Hij was rood met wit." vertel ik verder alsof hij helemaal niets gezegd heeft. "Hij lag altijd op de bank, en wilde nooit weggaan. Vreselijk beest, ik had altijd ruzie met hem." Ik zet mijn bord op de tafel en begin van mijn brood te eten.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Alvast ging ik zitten en niet veel later voegde Beck zich ook toe bij de tafel.
'Hij was rood met wit,' vertelde ze, als of ik zo net niets tegen haar had gezegd! 'Hij lag altijd op de bank, en wilde nooit weggaan. Vreselijk beest, ik had altijd ruzie met hem.' Ze zette haar bord op tafel en begon van haar brood te eten. Ik gromde iets naar haar.
'Ik vind het goed dat je het geheim wilt houden Beck, maar negeer mijn woorden niet en praat niet verder als of ik niks gezegd heb. Ik weet dat jij mij hoorde, negeer me dan ook niet,' zei ik lichtelijk geïrriteerd tegen haar. Ik zuchtte zacht, nam een slok drinken gevolgd door een hap brood die ik gauw weg kauwde. 'Ik kan daar niet tegen,' mompelde ik zacht.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Ik krijg een grom van Nathan, waar door ik weet dat ik fout zit met het negeren.
"Ik vind het goed dat je het geheim wilt houden Beck, maar negeer mijn woorden niet en praat niet verder als of ik niks gezegd heb. Ik weet dat jij mij hoorde, negeer me dan ook niet." zegt hij en hij klinkt lichterlijk geïrriteerd. Hij neemt een slok van zijn drinken, gevolgd door een hap brood die hij snel weg kauwt. Ondertussen ga ik langzamer eten, mijn eetlust trekt alweer weg.
"Ik kan daar niet tegen." mompelt hij zacht.
"Nou, sorry hoor. Wat jij wilt." mompel ik wat beledigd. "Ik probeer het alleen maar leuk te houden en je beter te leren kennen, maar als jij dat niet wilt, prima. Zeg er dan niets van als ik chagrijnig word." snauw ik hem zacht toe. Ik duw mijn halfvolle bord aan de kant en open het flesje water dat ik zojuist gepakt heb, om er een paar flinke slokken uit te drinken.

[ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 10:38 ]

---

Your make-up is terrible

Ehh je bent zijn laatste zinnetje vergeten ;$ Dat wat hij zacht mompelde aan het eind ;$

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Oeps, wat iets te enthousiast hahaha. Nu staat het er.

---

Your make-up is terrible