[RPG] The Crash ~ 01 - Speeltopics

Wat het mysterie is?
Dat gaan wij verzinnen

Regels:
~Niet schelden, geen geruzie, etc.
~Andermans personages mag je niet dood/van het eiland af schrijven
~Ze kunnen niet gered worden van het eiland, de personages kunnen
wel een ontsnapping plannen die tot succes kan leiden
~Inschrijven kan altijd nog
~Je mag max. vier personages hebben

Mensen die al mee doen + personages
thePineapple ~ Ziggo Johnson
thePineapple ~ Pandora (pan) Mitchell
Peanutsrock ~ Laura
Lola13 ~ Rachel Eiden
Randomness ~ Chiya Amorina Hoshi
Randomness ~ Mason Jaden Martin
XDesire ~ Dan Blake
XDesire ~ Aria Blake
Midna ~ Serena Scott
SuperSav ~ Jim Adams

[ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 18:19 ]

---

Cookies!

Serena Scott

Nou, gewoon zo laten drogen dan maar,' zei hij en hij kneep zijn haar en shirt uit. Het water viel op mijn enkel. Ik trok mijn voet terug van de schrik, maar merkte al gauw dat de kauw van het water heerlijk voelde. 'Misschien een hele rare vraag, maar mag ik je shirt lenen voor mijn enkel?' vroeg ik aan hem.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason Jaden Martin
'Misschien een hele rare vraag,' zei Serena. 'Maar mag ik je shirt lenen voor mijn enkel?'
Ik keek haar aan. 'Wat? Uhm, oké.' Ik trok mijn shirt uit en gaf het aan Serena. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk.

Ik moet zo gaan, boehoehoe. Ik zeg steeds "Wacht even," tegen mijn moeder, deze RPG ik gewoon te leuk ^^ (Dus Midna, reageer aub een beetje snel, dan kan ik er nog een stukje uit persen.)

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 22:52 ]

Serena Scott

'Wat? Uhm, oké,' zei hij en trok zijn shirt uit. Ik vouwde de shirt op en legde die over mijn bezeerde enkel. Dat voelde heerlijk. Ik keek hem aan en zag dat hij zich ongemakkelijk begon te voelen. Weer bloosde ik. 'Sorry, maar die kauw helpt tegen de pijn,' zei ik tegen hem.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason Jaden Martin
'Sorry, maar die kou helpt tegen de pijn,' zei Serena. Ze bloosde weer, maar nu merkte ik het pas. Ik ook, maar dat merkte ik zelf nooit.
'Het is oké, hoor,' zei ik. Daar zat ik dan. Shirtloos, in een zelfgemaakt hut, met een meisje met een bezeerde enkel die ik pas een dag of twee, drie kende.

[ bericht aangepast op 28 jan 2012 - 22:56 ]

Serena Scott

'Het is oké, hoor,' zei hij en ik zag dat hij ook wat bloosde. Ik glimlachte. Ik ging liggen en keek naar boven.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Mason Jaden Martin
Serena ging liggen en keek naar boven. Ik deed hetzelfde.
'Hoe is het met je enkel?' vroeg ik. Hé, ik moest toch over iets beginnen?

Sorry Midna, tot morgen dan maar ^^

Ziggo Johnson

Ik schudde mijn hoofd.
'Nee, nee ik was buiten in slaap gevallen. Misschien moeten we maar ergens een hut bouwen.' Zei ik. Ik hielp Laura overeind en we liepen wat verder het woud in om een plek voor een schuilplaats te zoeken.

---

Cookies!

Serena Scott

Toen ik lag, kwam Mason naast me liggen. 'Hoe is het met je enkel?' vroeg hij aan mij. Ik haalde mijn schouders op. 'Gaat wel. Hij doet nog zeer, maar de kou verzacht het,' zei ik.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Laura
Het lopen deed nog een beetje pijn, maar het bonken was al wel minder. Verderop zag ik twee dikke bomen. 'Hey, misschien kunnen we daar de hut bouwen?' vroeg ik.

---

Hope. It's the only thing stronger than fear.

Ziggo Johnson

Ik keek naar de bomen en knikte. Laura ging op een laaghangende tak zitten en we keken even om ons heen. Right, materiaal! Ik pakte wat stevige takken en zette ze in de grond als begin.

---

Cookies!

Jim Adams
'Is dat zo erg dan?' vroeg ze verbaasd. Ik keek haar niet begrijpend aan, ik had niet echt zin om heel erg nat te worden. We hadden geen droge kleren en onderkoeld raken was ook geen pretje.
'Ja, ik houd niet van kou,' gaf ik daarom maar als antwoord. 'Maar als je het bos niet in wilt, blijven we toch aan de zijkant zitten?'

[Weetje, ik snap dat je het niet fijn vind om dan 'jezelf' tegen te komen ]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Laura

Terwijl Ziggo stevige takken in de grond zette, zocht ik naar mos om het dak en de muren mee te bekleden. Was ik even blij dat ik op mij 12e van mijn moeder naar een survivalkamp moest.. Ik vond een wichelroede, en begon naar water te zoeken.

---

Hope. It's the only thing stronger than fear.

Ziggo Johnson

Het had wat moeite gekost, maar na een poosje stond er al een redelijk afdakje. Tevreden met het resultaat ging ik ervoor staan toen ik ineens mijn maag weer hoorde knorren.
'Hoe komen we aan eten?' Vroeg ik.

Pandora Mitchell

De buien waren even opgehouden en opgelucht kwamen Dan, Rachel en ik onder het afdakje vandaan.
'Misschien moeten we naar meer overlevenden zoeken.' Stelde Dan voor en ik knikte. We besloten het strand af te lopen. Misschien waren daar nog wel wat mensen.

---

Cookies!

Laura
Toen ik terugkwam vroeg Ziggo hoe we aan eten kwamen.
'Jagen?' vroeg ik. Ik was best goed in schieten met pijl en boog, maar die hadden we hier natuurlijk niet. Ik zou met een steen kunnen gooien..

---

Hope. It's the only thing stronger than fear.

Ziggo Johnson
'En hoe gaan we jagen?' Vroeg ik.
'Um, stenen gooien?' Zei Laura. Ik staarde haar aan.

---

Cookies!