[RPG] Geen weg meer terug 13. - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.
Nummer 10; Blub.
11 & 12 komen vast nog x'D

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

-Quint-
Rustig stopt Aimeé, en ik dus ook. 'ja, jij ook?' antwoorde ik op haar vraag. Ik hoorde Odile weg gaan en daarna een klap in iemands gezicht. Ook hoorde ik de badkamerkraan. Ik ging recht op mijn rug liggen, kijkend naar het plafond. Aimeé lag nog steeds naast me. Eigenlijk hoop ik dat er niet te veel aandacht naar ons gaat en iedereen door gaat met wat hij of zij aan het doen is.

Waah, wat een zwaar geniale actie van Lew :'D

Yue
Ik zwaai nog als Odile weer weg moet en kijk verbouwereerd naar Lew, die Savoy een mep verkoopt en zich daarna afzondert in de badkamer. Ik laat nog even mijn blik over Aimeé en Quinten dwalen, die het samen erg gezellig hebben, en kijk dan met grote ogen Dewi aan. "Ehm.. Wil je nog thee?" vraag ik zacht, en ik glimlach ongemakkelijk naar haar. Het is behoorlijk bizar wat er hier nu allemaal gebeurt, en vreemd genoeg kan ik er nog om lachen ook.

Savoy
Ik ben nog maar net opgestaan en hersteld van de klap als Odiles schoothondje er aankomt en me zonder waarschuwing een enorme beuk met zijn vuist geeft. Ik raak de muur hard en val op de grond. Met een vloek kom ik weer overeind. "Agressieve idioot." mompel ik, terwijl ik voel dat ik een bloedneus heb. Geweldig. Terwijl ik het bloed tegenhoud met mijn hand komt er weer een grijns op. Het is toch eigenlijk wonderbaarlijk hoe boos je mensen kunt krijgen met slechts wat woorden. Het is zo makkelijk om ze razend te krijgen. Als het bloeden een beetje is opgehouden besluit ik eens te kijken of er werkelijk interessante boeken in de kast staan. Ik open de deurtjes en laat mijn blik zoekend langs de titels gaan, maar het zijn enkel wat kinder en stripboeken. Dit wordt een lange, lange week.

Aimeé
''Zo ongeveer..'' Fluistert ze zachtjes, en haalt een hand door haar haren. ''Wat ga jij doen als we hier ooit uitkomen?'' Fluistert ze zachtjes. De kans is erg klein. Maar wat als het toch gebeurt?

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
'we komen hier uit al moet ik daar persoonlijk voor zorgen dat heb ik je belooft. En ik zou niet weten wat ik dan moet. Terug gaan naar dat weeshuis is niet de beste optie, maar bijde groep blijven volgens mij ook niet?' zeg ik zacht. Ik kijk nog steeds naar het plafond. Het was een goede vraag waar ik het antwoord niet op wist. 'ik denk dat wat ik ook ga doen, ik dat ga doen met iemand waarvan ik houd.'

Aimeé
Ze zucht diep, en knikt instemmend. ''Ik wil niet terug naar mijn vader..'' Ze slaat haar ogen neer en bijt hard op haar onderlip. Gruwelijk. Gruwelijk vond ze het bij haar vader. ''Ik wil bij jou blijven.'' Prevelt ze zachtjes.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Odile - Goede vampier.

'W-wacht!' De jongen komt me achterna gerend. Verdomme, ook dat nog. Kan een vampier nou niet even alleen zijn met haar gedachten? 'Wat?' vraag ik op een niet al te vriendelijke toon. 'Alstublieft, help me. Ik word elke dag achterna gezeten door ze.' 'Noem me geen u, dan voel ik me oud,' reageer ik droogjes.
'Als je ze wil verslaan, dan moet je jezelf trainen. Zoals ik al zei. Vraag iemand die je wil helpen, ik heb mijn kostbare tijd aan andere dingen te besteden.' 'Ik wist niet dat Fjodor ging trouwen,' hoor ik een vrouw zeggen. Ik trek een wenkbrauw omhoog van sarcasme bij het zien van haar teleurgestelde blik.
'Als je mijn plaats wil innemen, voel jezelf zo vrij.' Met die woorden loop ik verder, de gang uit. 'Odile, daar was je. Ik heb Zachar al gevraagd waar je uithing, maar hij heeft geen spoor meer van je vernomen.' Met een strontchagrijnig gezicht kijk ik in Fjodor's ogen. Die man is erger dan mijn ergste ochtendhumeur.
'Wat moet je,' zeg ik emotieloos. 'Kom, ik ben hier om goed nieuws te brengen.' Ik kijk op en mijn ogen verraden zichtbare nieuwsgierigheid.
'Laat je ze gaan?' vraag ik. Fjodor glimlacht flauwtjes en legt de hand op mijn schouder. 'Het spijt me, lief, maar nog niet.' Ik slaak een zucht en heb meteen al geen zin meer om naar zijn verhaal te luisteren.
'Ik ben hier om je uit eten te vragen. Vanavond. We hebben veel verloren tijd in te halen. Vijftig jaar is een lange periode en dus ideale gespreksstof.' 'Ik heb geen zin in gespreksstof.' 'Hester zal je helpen met eh.. passende kleding,' gaat hij onverstoorbaar verder als hij me kort in zich opneemt. Ik loop op sportschoenen, een gerafelde spijkerbroek en dezelfde akelige lichtblauwe top.
'Niet dat ik dit niet op prijs stel, maar laat ik zeggen dat dit restaurant een redelijk sjieke aankleding heeft.' 'Kennelijk heb je zand in je oren, maar ik ga niet,' reageer ik kil. Fjodor zucht even.
'Ik wilde het nog zo vriendelijk mogelijk brengen. Het spijt me Odile, maar je hebt geen stem in deze beslissing. Ik heb namelijk veel met je te bespreken. Hester..' Een jonge vrouw komt dichterbij en glimlacht naar me.
'Zorg dat ze over een uur klaar is. Dank je.' En met die woorden verdwijnt hij. Ik werp een blik op Hester en loop dan resoluut door. 'Geen stem? Hij kan me naar de godverdomse-' 'Hij zal je familie kwaad doen als je niet met hem meegaat,' hoor ik Hester vanaf een afstandje zeggen. Ik draai me om en kijk in haar felblauwe ogen.
'Om eerlijk te zijn snap ik niet dat je die inferieure mensen als familie beschouwt. Maar afijn, dat zijn niet mijn zaken. Je hebt een mooi lichaam, Odile. Ik weet daar wel geschikte kleding voor. En die krullen.. zijn ze natuurlijk?' Oh verdomme. Alsof die verdomde krullen me wat kunnen schelen. Ik kijk met een schuin oog naar een pijpenkrul. 'Geef me de eerste de beste stijltang die je ziet.'
'Nee, zo bedoelde ik het niet. Ze zijn prachtig. En het spijt me, maar ik heb geen stijltang. Maar wel krulmousse.' God, wat hoop ik dat ze niet lesbisch is. Ik kijk haar walgend aan. Krulmousse? Godverdomme. Waarom ik?

No growth of the heart is ever a waste

-Quint-
een glimlach verschijnt op mijn gezicht. 'Ik wil ook bij jou blijven lieve Aimeé,' zeg ik zacht. Niemand is ooit zo lief voor hem geweest en hier heeft hij nou ook niet de beste indruk achter gelaten. Eigenlijk moet hij sorry gaan zeggen voor zijn gedrag maar dan zouden ze hem helemaal uitlachen. Hij voelt met een hand onder de mouw van zijn T-shirt en komt over zijn tattoo. De tekening met de 2 mensen komt in hem boven en hij bedenkt dat hij nog een foto heeft meegenomen. Hij slikt de brok in zijn keel weg, en pakt de foto uit zijn tas. 'Kijk dit waren mijn ouders,' en hij wijst de 2 volwassenen op de foto aan, 'en dit was ik,' nu wijst hij het kleine lachende kindje aan. je kan de tattoo al zien zitten. 'Dit is dus de dag nadat ik hem kreeg en de dag voordat ze vermoord werden. De tranen prikte in mijn ogen maar ik mocht me niet laten kennen, nog eens slikte ik de brok in mijn keel weg.

Odile - Goede vampier.

'Volg mij maar. Ik heb een hele garderobe met kleding. Splinternieuw.' Ik zucht en loop achter haar aan, de trappen op. 'Ik heb een stijltang nodig, Hester. Mijn humeur is werkelijk om te schieten en- wacht. Kleding, zei je?' Het schiet me te binnen dat Lew graag kleding voor de mensen wou. Ik slaak een zucht. Ik mis hem nu al. Ik wil hem in mijn armen houden, de koelte van zijn zachte huid voelen. Ik mis het zelfs om bezopen te worden en vervolgens door hem bij mijn middel te worden gegrepen als ik bijna tegen de vlakte ga. Ik mis het om met hem te vrijen onder de douche. Onwillekeurig glimlach ik bij de gedachte.
'Ja zeker,' hoor ik Hester dan zeggen. 'Een enorme inloopkast. Sommige vrouwelijke vampiers hebben een commode met hun naam erop zodat de rest er vanaf blijft. De hele kamer is eigenlijk een beautysalon. Ik heb van mijn hobby mijn vak gemaakt.' Ik glimlach vaagjes. 'Als ik zo vrij mag zijn, Odile, hoe hebben jij en Fjodor elkaar ontmoet?' Ik gooi haar een dodelijke blik toe. Bijna, verdomme bijna was ik in een goed humeur en zij moet het weer verpesten door die naam te noemen.
'Ik zal niks meer zeggen, het zijn mijn zaken ook niet,' verontschuldigt ze zich en opent de deur die naar kamer leidt. Ik open mijn ogen in verbazing. Ze heeft geen woord teveel gezegd met 'beautysalon'. De kamer is stijlvol ingericht met kaptafels, een make-up hoekje en wel ja, de deur die naar de inloopkast leidt.
'Persoonlijk denk ik dat zwart je mooi zal staan,' zegt ze. 'Precies mijn kleur,' zeg ik instemmend en haal een zwarte top uit de kledingkast.
'Prachtig. Het accentueert je schouders.' 'Iets te diepe decolleté naar mijn smaak,' reageer ik en stop het ding terug.
'Probeer het nou gewoon eens. Ontspan.'Ik zucht, haal de top er weer uit, doe de deur dicht en trek het ding aan.
'Voila, nu tevreden?' 'Perfect! Odile, je ziet er prachtig uit.' Ze is lesbisch, geen twijfel mogelijk, denk ik sarcastisch.
'En nu een mooie rok. Oh, en ik heb ook nog geweldige schoenen voor je.' 'Eh, nee, ik heb liever een broek.' Hester trekt zich er niks van aan en haalt een witte rok met plooien tevoorschijn. Ik trek een wenkbrauw op en deze keer niet eens met spot.
'Goed, vooruit dan maar.' En ik neem de rok van haar over. Ik moet oppassen, straks ga ik hier nog plezier in krijgen ook. En dat terwijl ik wel belangrijkere dingen aan m'n kop heb dan die verdomde kleren.

No growth of the heart is ever a waste

Ik heb flink wat terug te lezen alweer Ö Vanmiddag maar eens doen nadat ik mijn huiswerk gemaakt heb ;o

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Ik heb flink wat terug te lezen alweer Ö Vanmiddag maar eens doen nadat ik mijn huiswerk gemaakt heb ;o

Aimeé
Ze slaat haar armen troostend om hem heen. ''Het spijt me voor je..'' Fluistert ze zachtjes. Iets anders lijkt haar nou ook niet passend. Over haar vader verteld ze liever niets.

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
ik krijg een arm om me heen, de brok in mijn keel wordt groter. het valt me op dat Aimeé niks vraagt over die tattoo, dat is nog wel eens iets zouden vragen. Ik vraag mezelf ook af waarom ik hem heb. Verder gebeurt er eigenlijk niet veel in de kelder. iedereen is nog steeds een beetje angstig wat er gaat gebeuren. Ik heb tenminste een iemand waar ik iets mee kan. van de rest weet ik dat niet. volgens mij is Lewis naar de badkamer gegaan en heeft hij Savoy een klap tegen zijn neus gegeven. maar meer weet ik ook niet. op een of andere reden heb ik ook het gevoel dat niemand anders me aardig vind of de kans wil om me aardig te vinden. 'Het geeft niet, ik begin er langzaam aan te wennen,' zeg ik tegen Aimeé.

[ bericht aangepast op 29 sep 2011 - 17:22 ]

Aimeé
Ze veegt vluchtig wat tranen wan haar wangen en zucht diep, waarna ze hem wat steviger omhelst. Hij heeft het nodig. Hij houd zich te groot. En nu, hier. Wat zou ze anders moeten doen? Ze moet hier weg. Geen daglicht, sprankje hoop naar de vrijheid, wind of schone zuurstof..

Feel the fire, but do not succumb to it.

-Quint-
aimeé omhelst me steviger. de tranen beginnen een beetje in mijn ogen te prikken maar ik haal ze snel weg. als ik nu instort is alles weg. Ik probeer alle leuke dingen te herinneren ook al is dat moeilijk. ik moet er voor haar zijn en niet andersom.

Aimeé
''Huil maar. Voor wie zou je, je groot moeten houden? De muur.'' Fluistert ze met een zuchtje, en aait met haar handpalmen wat over zijn rug. Ze luisterde wat naar de geluiden die vanaf hier te onderscheiden waren.

Feel the fire, but do not succumb to it.