Heartbreaker || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

De jongens van One Direction zijn flink dronken als zij een weddenschap sluiten, waar ze niet meer op terug kunnen komen. Ook al zijn ze er niet allemaal even blij mee zodra ze weer nuchter zijn. Het is een weddenschap die harten kan breken, liefdes kan laten ontstaan en woede in sommigen kan laten opborrelen. Een weddenschap die niet zonder gevolgen is.

Degene die het eerst met al de dochters van de vijf rijkste zakenmannen van Engeland, die veel macht hebben en dus One Direction met één slecht woord uit elkaar kunnen laten vallen, naar bed zijn geweest, wint.

Ook de zakenmannen zijn natuurlijk niet blij dat de harten van hun lievelingetjes worden gebroken, en dan komt er nog bij dat sommige ook nog eens overbezorgde broers of andere familieleden hebben.

Het begin:
De jongens worden wakker met een flinke kater. De een herinnert zich de weddenschap eerder dan de ander. Sommigen zijn er niet even blij mee, maar dat laten ze niet zien aan de rest.
De meisjes worden wakker op een doodgewone ochtrend. Nietsvermoedend over de weddenschap die vijf jongens van de beroemde boyband One Direction gisteravond heeft gemaakt. En dat hij over hen gaat.

[ bericht aangepast op 22 sep 2013 - 17:32 ]

"Family don’t end in blood”

Nishe Elaine Turner.

Volledig mijn zusje negerend, pak ik de tassen van haar over, stap uit mijn auto en klap het portier hard dicht. Ik loop naar de voordeur en doe de open, maar klap hem voor Nim's neus weer dicht. Ik zet de tassen in mijn kamer en plof dan languit op de bank. Ik zet de tv aan op nickelodeon en dan Big time rush. Het deerde me niet dat het leek alsof ik een klein kind was. Boo sprong bij me en nestelde zich bij mijn buik, terwijl ik hem over zijn kopje aaide. "Je gebruikt je eigen sleutel maar Nim Moïra Turner!" Gil ik naar haar, wat aangaf dat ik duidelijk pissig was. Ik gunde haar geen blik waardig en liep naar boven, waar ik mijn shirt uit deed, het broekje ook. Maar het enige wat ik verder nog aan deed was een zwart shortje. In mijn bh en shortje plofte ik weer op de bank en gooide een vernietigende blik naar Nim. Mijn telefoon ging en ik pakte hem. Jesse had gesmst, Jesse was een regelmatig herhalende One Night Stand, en we kende elkaar goed. En hij kende Nim ook, hij mocht haar alleen niet. Sinds hij me zowaar verkrachtte toen ik alleen thuis was, had ik hem niet meer gesproken. Tot nu. Waar ben je? x Boos gooide ik mijn iphone door de kamer en wierp me huilend in een kussen. Dit was een heel zwak punt voor mij, en niemand wist wat er die avond gebeurd was. Zelfs Nim niet.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Mouek schreef:
[Iemand voor Katia?]

"Family don’t end in blood”

-

[ bericht aangepast op 27 aug 2013 - 21:29 ]

"Family don’t end in blood”

Nim Moïra Turner

Stilletjes zit ik op mijn kamer. Ik voel me rot. Heel rot. Waarom moet ik zo stom zijn? Silly me. Stupid me. Allemaal beledigingen razen door mijn hoofd. Een tijdje later ga ik weer naar beneden. Waar ik Nishe huilend in een kussen aantref. Eigenlijk schrik ik er een beetje van.
"Nishe, het spit me zo. Wat is er aan de hand?" Ik ga een beetje ongemakkelijk naast haar zitten en leg een beetje onhandig mijn hand op haar rug. Ik aai er geruststellend over. "Nish?"

[ bericht aangepast op 27 aug 2013 - 21:35 ]

Reality's overrated.

[Maberu went Leam.]

Reality's overrated.

Nishe Elaine Turner.

Ik schrok van Nim's stem, maar voelde me juist in plaats van rustiger worden alleen maar meer gaan huilen. Mijn hand wees naar mijn Iphone, waar nu een scheur over het scherm liep. "J-jesse..." Snikte ik en maakte een gebaar naar mijn telefoon. Hij ging weer af, en dit maal kroop er een rilling door me heen, eentje van angst. Wat dacht je van die avond herhalen? Stond duidelijk op het scherm, zelf zag ik het natuurlijk niet. Maar ik had wel een vermoeden, een groot vermoedde dat hij aan de deur stond. En mijn vermoedens werder waar toen hij voor de deur stond. ' Nishe doe open..vuile.."Maar verder zei hij niks. Geduldig stond hij voor mijn deur, en wou mij zien. Dat ging dus echt niet gebeuren.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Harry Styles
Ik kauwde op mijn wang en glimlachte klein toen Liam mijn tranen wegveegde. Voor Hoe lang mijn wangen droog zouden zijn wist ik nog even niet. Op zich was het huilen klaar nu, maar echt goed voelde ik me er nog altijd niet bij. Ik grinnikte zachtjes en knikten uiteindelijk. 'Ik vind dat het niet uit mag maken van welk geslacht iemand is, of hoe diegene eruit ziet. Het gaat om wat he voor iemand voelt.' Zei ik serieus en liet mijn hand afzakken naar Liam zijn borstkas. 'Maar als het echt een idioot is, zou ik je vragen er nog eens goed over na te denken.' Maakte ik er toch als grapje bij. Ik zuchten zachtjes en knikten langzaam. Eigenlijk had ik er totaal geen zin in en wilde ik gewoon in mijn bed blijven liggen. 'Alleen als ik nog een knuffel van je krijg?' Ik wist niet wat het was, maar ik was er gewoon even aan toe.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Ik glimlachte naar Harry bij zijn woorden. Hij wist precies wat hij moest zeggen in zulk soort situaties. Waarschijnlijk omdat hij zich er zelf ook doorheen had moeten worstelen. Ik was stiekem erg blij dat ik niet alleen was nu. Een korte lach rolde over mijn lippen. "Dat weet ik, maar sommigen vinden dat niet. En ik zal niet met een idioot thuis komen, hoor Hazza. Maak je geen zorgen." Ik ging meteen hand door mijn haar. Ik stelde voor om maar naar Niall te gaan, al bleef ik liever hier. Ondanks dat het niet mijn bed was zat het wel een stuk beter dan eetkamerstoelen. Daarnaast was het ook wel eens fijn voor de verandering om niet alleen te zitten. Ik vond alleen zijn vaak prima, maar ik was toch liever bij mijn vrienden. Ik glimlachte even en sloeg mijn armen stevig om de jongen heen. "Dank je dat je er voor me bent." mompelde ik zacht met mijn hoofd op zijn schouder. Deze krullenbol was echt een schatje. Ik vond het zo wel best zitten. Al had ik nogsteeds geen broek aan.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik vond het moeilijk om te zien dat Liam zich zoveel aantrok van wat andere mensen ervan zouden denken. Het was zo vreemd om zulke dingen uit iemand anders zijn mond te horen, terwijl je jezelf er bij had neergelegd. Ik was in het begin ook heel bang geweest voor mensen hun reactie. Maar ik had geleerd dat je nooit iedereen tevreden kunt stellen en jezelf in dat soort gevallen voorop moet stellen. Hoe zou je zelf ooit gelukkig kunnen zijn als je, je altijd maar rekening moest houden met de mening van anderen. Dat kon gewoon niet. Daarbij, was dit niet iets wat je kon veranderen of onderdrukken. Je viel nu eenmaal op jongens of niet.
Ik sloot mijn armen weer om Liam zijn lichaam en duwde mijn neus in zijn nek. 'Ik zal er altijd voor je zijn Li. Daar zijn vrienden voor en dat gaat nu niet opeens veranderen, omdat je, je blik in de liefde vergroot hebt. En iedereen die daar wel beswaar op heeft, is gek in zijn hoofd en is jou vriendschap niet waard.' Zei ik zachtjes.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Ik glimlachte een beetje toen ik Harry's armen om mijn lijf voelde sluiten. Het was fijn en vertrouwd. Ik zuchtte zacht bij zijn woorden. Ik wist het nog niet zeker, maar blijkbaar was hij er al wel uit. Ik ging nog even kort met mijn handen door zijn haren. Als ik echt bisexueel was zou ik ook ooit een keer uit de kast moeten komen tegenover de andere jongen, de fans en nog veel belangrijker: Mijn familie. Ik zuchtte. Ik wist het gewoon allemaal niet meer. Deze ochtend was al veel verwarrender en emotioneler geweest dan dat ik van deze bankhang en uitslaap dag had gedacht. "Dank je." mompelde ik nog even voor ik hem met tegenzin losliet. Mijn ogen liet ik weer door de kamer glijden. Mijn broek zou hier ergens toch ook moeten liggen? Ik liet me over de rand van het bed hangen en keek eronder. Naast wat spullen die ik niet onder mijn bed had of hoefde te hebben vond ik wel mijn broek onder het bed. Of was dit een van Harry's broeken? Ik had geen idee, maar zou hem maar gewoon aan doen. Volgens mij hadden we allemaal wel een shirt of een broek van een van de anderen in de kast liggen, dus wat maakte het ook uit. Ik stapte langzaam uit bed en rekte me uit voor ik in de broek stapte en met wat gewiebel hem over mijn kont trok.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik wist dat ik me zorgen moest maken over het feit dat zo het liefst voor eeuwig wilde zitten. Maar zo vreemd was het toch niet. Ik voelde me gewoon op mijn gemak in Liam zijn armen en ik had het gewoon even nodig. Helemaal omdat ik de laatste tijd zo bang was geweest, dat de jongens alles wat ik deed, verkeerd zouden inpeteren. Al ging het dan maar om een knuffel. 'Jii bedankt.' Eerlijk, misschien was ik wel blij met het feit dat Liam dacht dat hij biseksueel was. Ik voelde me tenminste niet meer zo alleen. Al zou hij dat waarschijnlijk niet zo zien. Hij was duidelijk niet zo blij met zijn ondekking. Al zei hij dat hij er nog niet uit was, ergens wist ik wel dat het waar was. Iemand die echt hetro was, zou nooit over zoiets nadenken toch? En al helemaal niet met zijn beste vrienden willen zoenen. Ik beet zachtjes op mijn lip, terwijl Liam me los liet om zijn broek te zoeken. Wat me ook aan mijn eigen kleding liet denken. Heel langzaam tilde ik de deken iets op van mijn middel en werd er bevestigd wat ik al dacht. Ik sliep nu eenmaal het liefst naakt. Snel sloeg ik de deken strakker om me heen en trok ik mijn benen weer op. 'Mooie broek. Hij staat je beeldig' Grijnsde ik klein. Het feit dat het mijn broek was, deed het hem. Ik ging even met mijn handen door mijn haar en had mijn ogen neer geslagen. Ik wilde het hem vragen, maar ik durfde het niet. Ik speelde wat met mijn eigen krullen en kauwde op de binnenkant van mijn wang. 'Li?' Vroeg ik stil, waarna ik hem vanonder mijn wimpers aankeek. 'Meende je het. Toen je zei dat je wel eens heb nagedacht over zoenen met mij?' Ik was even stil, maar had al snel genoeg door dat ik teveel op mezelf focusten. 'Of met een van de andere jongens.' Probeerde ik de aandacht ergens anders op te vestigen. Ik wilde niet dat hij een verkeerde indruk van me kreeg. Helemaal niet omdat ik juist degene was die wel degelijk op jongens viel. Ja, ik had gewoon mijn mond moeten houden. 'Oke vergeet het.' Mompelde ik en stond op. Te laat besefte ik me dat ik nu poedel naakt in de kamer stond en razendsnel gristen ik een onderbroek uit de kast om deze over mijn kont heen te trekken.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Ik liet Harry los en ging opzoek naar mijn broek. Ik vond er een onder het bed, waar veel spullen lagen die ik het liefst zo snel mogelijk weer vergat. Ik stapte erin en hees hem over mijn kont op. Ik grinnikte bij Harry's woorden en maakte de riem vast, die er nog in zat. "Je krijgt hem terug als ik zelf een schone uit mijn kast heb kunnen halen." zei ik vrolijker dan eerst. Het voelde of er een gewicht van mijn schouders was gevallen omdat ik mijn vertrouwen in hem had gelegd. Al worstelde ik nogsteeds met mezelf, er was nu ten minste iemand met wie ik kon praten. Ik keek even naar hem bij die gedachte. Hij leek vrij die in gedachten verzonken te zijn. Bij zijn stille vraag ging ik weer op de bedrand zitten. "Wat is er?" vroeg ik zacht. Er was iets, anders zou hij niet zo doen. Het enige was dat de angst me bekroop dat ik voor dat iets had gezorgd. Bij zijn vraag wist ik dat het zo was. Ik sloeg mijn ogen neer terwijl mijn wangen langzaam rood kleurden. De eigenlijke vraag focuste zich alleen op hem, maar toen hij ook over de anderen begon maakte het er niet makkelijker voor me op. Nou was het wel dat ik er veel vaker aan had gedacht om hem te zoenen dan alle anderen bij elkaar, maar toch. Ik voelde me hier heel ongemakkelijk onder worden. Toen hij zei dat ik het moest vergeten keek ik op en zag dat hij poedelnaakt in de kamer stond. Hij besefte het zelf blijkbaar ook, want binnen no-time had hij een onderbroek aan. Mijn wangen werden alleen maar roder omdat ik niet aan mezelf kon ontkennen dat ik hem niet met fasinatie in me had opgenomen en ik me nu nogsteeds niet helemaal gewoon op zijn gezicht, maar ook op zijn geweldige lijf focuste. Bij die realisatie keek ik hem recht aan en ging zelf ook weer staan. Mijn ogen sloeg ik neer naar de grond. "Dat meende ik inderdaad." zei ik stilletjes, al wist ik vrij zeker dat hij het zou opvangen. Mijn wangen waren alleen maar roder geworden en ik durfte hem eigenlijk niet aan te kijken.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Ik schaamde me dood. Liam vond het al een verschikking dat hij naast me waker werd in zijn onderbroek. Wat moest hij nu wel niet van mij denken? Helemaal na die vraag van net. Ik had gewoon niets moeten zeggen. Ik had mijn hoofd in de kast gestoken, om mijn rode hoofd te verbergen en het feit dat Liam maar niets zei, maakte het er alleen maar erger op. Ik zocht druk naar kleding, maar ondanks dat mijn kast overvol was, leek ik niets te kunnen vinden. Heel langzaam kwam ik net mijn hoofd uit de kast en draaide ik me om naar Liam. Ik moest een excuus bedenken voor het vragen ervan. Hij hoefde niet te weten dat het voor mij persoonlijk goed deed om dat te horen. Omdat ik het idee had dat jongens me alleen maar verafschuwde. Omdat ik er ook wel degelijk over na had gedacht hem te zoenen. Oke en de anderen.
Ik beet zachtjes op mijn lip en duwde Liam op het bed. Ik kon er niet tegen dat hij er zo ongemakkelijk bij stond. zo kon hij sneller weglopen. Snel ging ik naast hem zitten en staarde ik even voor me uit. 'Is dat de enige reden waarom je denkt dat je op jongens valt?' Vroeg ik zachtjes.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Het duurde erg lang voor ik ook maar wat durfte te zeggen. Ik was te beschaamd en te bang. ik wilde onze vriendschap niet op het spel zetten door mijn warrige gevoelens. Dat zou namelijk echt verschrikkelijk zijn. Ik leefde liever mijn leven met een beste vriend die er niets van wist dan zonder eentje die het wel wist en daarom was verdwenen. Ik kauwde op mijn lip tot ik bloed proefde. Uiteindelijk beantwoordde ik dan toch zijn vraag met een zachte zucht vooraf. Na mijn woorden bleef ik ongemakkelijk midden in de kamer naar het tapijt staan kijken tot ik twee warme handen aan weerszijden van mijn lijf me terug op het bed voelde duwen. Zonder protest of opkijken ging ik zitten. Ik voelde hem naast me plaats nemen, maar de stilte duurde voort. Ik had het echt verknalt. Bij zijn vraag keek ik op, recht in zijn groene ogen. Ik schudde mijn hoofd en sloeg toen mijn ogen weer neer. "Het gaat soms nog wel verder dan dat." gaf ik zacht maar eerlijk toe. Veel te eerlijk, wist ik zodra de woorden mijn mond hadden verlaten. Mijn wangen werden weer de kleur van een vuurtoren en ik sloeg mijn handen voor mijn mond. "Sorry, vergeet dat alsjeblieft." zei ik snel, mijn stem omhoog geschoten door paniek. Als ik daarnet al had gedacht dat ik het erg had verkloot had ik deze situatie me nog niet bedacht. Het was waar dat ik in mijn gedachten wel eens verder was gegaan dan alleen zoenen met Harry hier, maar ik had mezelf beloofd dat dat nooit uit zou komen... En nu lag het dan toch in het zonlicht wat het feit niet kon verdragen. Ik schaamde me zo en wilde mezelf nu het liefst levend begraven of opsluiten in een hok en er nooit meer uit komen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
De stiltes waren dodelijk. Gaven me telkens het gevoel of ik iets verkeerds had gezegd. Ik trok mijn benen op de rand van het bed en sloeg mijn armen er omheen. Mijn kin leunde op mijn knieën en ik staarde de kamer door. Langzaam wende ik mijn blik weer naar Liam. Ik herkende mezelf zo in zijn gevoel. Ik glimlachte klein. Zijn wangen waren vuurrood. Ik wist niet precies of hij specifiek mij bedoelden of ook de rest van de jongens, maar dat ging ik echt niet vragen. Misschien omdat ik bang was dat hij inderdaad niet mij bedoelden. Maar voordat ik überhaupt iets kon zeggen, schoot de paniek bij Liam toe en zei dat ik het moest vergeten. Langzaam schudden ik mijn hoofd. 'Helpt het je als ik zeg dat ik er ook over na ben gedacht? Vaak.' Ik wist dat ik mezelf hierdoor in een moeilijke positie bracht en mezelf verraden, maar ik hoopte dat het Liam een beetje op zijn gemak zou brengen. 'Je bent aan het ondervinden wat je wilt en wie je bent. Het is niet vreemd Li.' Ik ik beet op mijn onderlip en hoopte dat het hielp en ik hem niet af zou schikken.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''