RPG - The House in the mountains [speeltopic] [2] - Speeltopics

In een huis, diep in de bergen, wonen Gregory McEwan en Anna Sharp. Zijn zijn bereid om een aantal jongeren in huis te nemen die het nodig hebben om terug op de rails te komen, die extra aandacht nodig hebben, die niet in de maatschappij passen of gewoon jongeren die een break nodig hebben van de hele wereld. De vorige groep jongeren heeft besloten om samen te gaan reizen, dus is nu is het de beurt aan een heel nieuwe groep.
Zullen zij net zo'n hechte groep vormen, of zullen ruzies en liefdesaffaires de groep uiteen drijven?'

Lees alle regels even door, dat bespaart weer een hele hoop werk, commentaar, etc.
Wij doen het namelijk net iets anders als alle andere RPG's.

RPG-regels:


Regels en gang van zaken binnen het huis:


Het niet opvolgen van de regels resulteert in een ban van het RPG.

Personages: (-/20 vrij)


De groepen:
Achter jullie personage zetten jullie direct je groep, in de kleur van die groep. (Die vind je hier onder.)


Het huis


Het praattopic
Het rollentopic [2]

Veel plezier!

Op vakantie:
-Pom
-Appelboompje
Alleen besturen waar nodig. Zodra ze terug reageren, stop je met het besturen van hen.
Tips; raak niet in een gesprek met hen, laat de personages met rust en rond huidige gesprekken af.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 19:49 ]

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

[Me is TOTALLY not in the mood for sleep x'd
Ik moet nogsteeds een stukje schrijven, wat me maar niet lukt :c
Morgen komt er echt een stukje online hoor! Dat beloof ik :d]

[Lol, die kamer waar Matt in slaapt is eigenlijk gewoon een Boot Suite x'D
Lol ^^]

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 1:45 ]

---

Little do you know

Roww schreef:
[Me is TOTALLY not in the mood for sleep x'd
Ik moet nogsteeds een stukje schrijven, wat me maar niet lukt :c
Morgen komt er echt een stukje online hoor! Dat beloof ik :d]

[Dat is je geraaie damentje! * Priemt met wijsvinger in de lucht.* ghehe Ga is een stukje van uit Rafael schrijven. Ow god, hij gaat die rugzak nog is een keer bespringen. ]

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

[Hahaha x'D
Raffy met z'n rugtassy ^^]
Mabel Winter
Ik zucht en loop van tafel. Ik heb gehoord dat ik op de tweede verdieping slaap, maar eens een kijkje nemen dus.
Met een glimlachje loop ik de trap op, hopend dat mijn kamergenoot er niet al is. Ik hoop eigenlijk ook dat mijn kamergenoot niet raar, eng of gemeen zal zijn..
Ik hoop ook niet dat ze me belachelijk gaat maken of dat ze grappen uit gaat halen.. Zonder nog enige aandacht voor mijn omgeving te hebben loop ik de trap op naar boven.

---

Little do you know

Maar uhm, weetje, ik ga maar slapen x'D
Morgen paardrijden dus ik moet niet uitgeput zijn d:

---

Little do you know

[ Oke ik weet niet hoe kort dit ding is aangezien ik dit op me mobiel geschreven heb Lang leven wifi in het restaurant ]

Rafael Montrose

Zuchtend loop ik een beetje door het huis en opeens merk ik een lijst op waarop de kamer indeling staat. De glimlach die op mijn gezicht stond is nu echt verdwenen als ik zie bij wie ik slaap. Matt. Hij kan me niet uit staan. Zuchtend loop ik de trap op richting de kamer. Als ik binnenkom zie ik Matt en Ella er staan en ik pers een kleine glimlach op mijn lippen.
" Sorry, ik wilde niet storen. " Mompel ik terwijl ik de deur achter me dicht doe en naar mijn bagage toe loop. Ik pak mijn rugzak en rits hem open. Mijn ogen zoeken de rugzak door en pakken dan maar het flesje water waar ik een slok uit neem. Vervolgens zie ik op het linker bovenste bed een briefje liggen waar Matt op staat in koeien letters. De neppe glimlach die net op mijn gezicht stond is omgezet in een smalle streep en leg water fles weer in mijn rugzak terwijl ik met de sleutels die er in zaten een gat maakt bij het bobbeltje. Een klein zakje valt er uit en mijn ogen lichten op. Gelukkig hebben Ella en Matt het niet gezien. Ik klem het zakje in mijn vuist en leg mijn rugzak op het rechts onderste bed terwijl ik rondkijk en een deur opmerk. Ik ga er van uit dat daar een bad kamer achter zit en ik snel er naar toe terwijl ik de deur open doe verschijnt er een echte zelf ingenomen glimlach en ik loop naar binnen terwijl ik de deur op slot draai. Als ik bij de wasbak sta verdeel ik het witte spul in 2 rechte lijnen en adem eventjes in en uit. Geruidloos snuif ik de lijntjes in 2 keer op en veeg de kleine restjes weer in hetzakje. Ik bekijk me in de spiegel en zie hoe mijn puppillen groter zijn geworden. Mijn irrisen donkerder en hoe rond de rand van mijn ogen een rood rantje staat. De glimlach die op mijn gezicht staat is niet te ontnemen en ik klik gewoon even snel op de doorspoel knop van de wc zodat de andere -als die in de kamer stonden.- niet zich afvroegen waarom de deur op slot zat. Ik doe de deur vrolijk open en laat me neer vallen op het rechts onderste bed. Dat zo een klein beetje spul je zo blij kan maken. " Dat zo een klein beetje spul je leven kapot zal maken" Zegt de stem in me hoofd. Wijselijk hou ik me mond. Want het zal me niet kapot maken. Ik pak mijn mobiel en zet een liedje aan.

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Matt Johnson
Plots komt Rafael de kamer binnen gelopen "Sorry, ik wilde niet storen" mompelt hij waarna hij de deur dichtdoer en naar zijn rugzak graait. Als hij zijn rugzak heeft haalt hij er een fles watrr uit waar hij uit drinkt, maar al snel begint hij ef in te rommelen waarna hij plots in de badkamer verdwijnt.
"Ik vertrouw dat joch niet" mompel ik zacht tegen Ella. Snel houdkk mijn mond weer dicht als ik de wc hooer spoelen, wat betekent dat Rafael weer uit de badkamer komt.
Hij komt, gek genoeg, vrolijk de kamer binnen en gaat op het rechtsonderste bed liggen. Als ik betrr kijk zie ik dat er iets niet klopt met zijn ogen.. ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk hem achterdochtig aan. Ik weet niet wat het is, maar ik zal er achter komen wat er mis is met dit ventje.
"Kom je Ella? ik denk dat jou kamer op de tweede verdieping is" zeg ik terwijl ik nog een blik op Rafael doe waarna ik me tot Ella wendt.

---

Little do you know

[En ik denken dat iedereen zal uitslapen :')]

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

[Hahaha :p
Nop, not me, xp
m'n kat maakte me wakker -.-]

---

Little do you know

Roww schreef:
[Hahaha :p
Nop, not me, xp
m'n kat maakte me wakker -.-]

[Haha Ikzelf mocht niet slapen. -.-" Lang leven beide knieën openhalen en enkel verzwikken -.-"]

---

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

John Hunter Bell
Al snel liep mevrouw Sharp de kamer uit en ik keek haar geintereseert na. "Oew, leuk meisje. Maar daar moet jij niets van hebben, toch Johnny boy?" Ik gromde zacht. "Stil, het is nogsteeds mijn dag." Ikkeek weer naar de deur en zag daar het meisje doorheen lopen. Ik beet op mijn lip. Hoe ging ik dit haar ooit vertellen? Ik durfde het eigenlijk niet. Dat ik het tegen een begeleider had vertelt was al een grote sprong voor me geweest. Er kwam opluchting in me boven toen mevrouw Sharp het woord deed en haar over me vertelde en over ons plan. Ik glimlachte vrolijk toen ze knikte. Misschien was er toch hoop. Ik keek haar na terwijl ze wegliep en ons alleen liet. Ik haalde mijn schouder op bij haar woorden. "Ik ben dus John en ik heb al bijna mijn hele leven met Hunter moeten leven, dus ik weet niet beter. Ik vind het vooral erg vervelend voor de mensen om me heen die ik van hem wil beschermen, maar die ook vaak genoeg hem zelf tegen moeten houden." Ik sloeg mijn ogen even neer. Echt makkelijk sprak ik er niet over. "Ik heb ook niet graag dat anderen het weten, hoe onontkoombaar Hunter soms is." Ik beet zacht op mijn lip. "Daarbij aansluitend. Ik heb met hem een deal gesloten dat hij morgen de touwtjes in handen heeft. Je kan je dus lekker uitleven, maar laat alsjeblieft mijn botten heel. Ik heb geen zin om 's ochtends weer wakker te worden met gebroken botten." Ik keek naar het meisje. Ik gaf nu heel erg veel bloot van mezelf wat ik nooit aan iemand anders zou vertellen, maar het kon niet anders.

[Ik reageer vanavond met Loki]

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 9:13 ]

---

Bowties were never Cooler

Dena Fields

'Ik ben dus John en ik heb al bijna mijn hele leven met Hunter moeten leven, dus ik weet niet beter. Ik vind het vooral erg vervelend voor de mensen om me heen die ik van hem wil beschermen, maar die ook vaak genoeg hem zelf tegen moeten houden. Ik heb ook niet graag dat anderen het weten, hoe onontkoombaar Hunter soms is. Daarbij aansluitend. Ik heb met hem een deal gesloten dat hij morgen de touwtjes in handen heeft. Je kan je dus lekker uitleven, maar laat alsjeblieft mijn botten heel. Ik heb geen zin om 's ochtends weer wakker te worden met gebroken botten.' Ik keek John aan. Hij leek het er zwaar mee te hebben, dat hij chizofreen was. Ik had er totaal geen moeite mee om kwaad te worden. Het leverde af en toe problemen op, maar ik kon er mooi mijn energie in kwijt. 'Geen gebroken botten. Begrepen,' reageerde ik op zijn uitleg. 'Ik zal mijn best doen.' Ik glimlachte kleintjes. Achter me hoorde ik dat meerder mensen naar boven gingen. 'Ik denk dat we naar de kamers kunnen. Zullen we op zoek gaan naar de kamers?' vroeg ik hem. 'En ik zal morgen op Hunter letten,' voegde ik er aan toe.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

(hahaha, Lizzy op een kamer van vier. Maar had iemand gemerkt dat ze weg is gerend of niet, want het is een beetje veel om bij te lezen?)

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

Patholoog schreef:
Hey, you guys, zal ik de kamerindeling online zetten?

Anna Sharp
'Dan is het goed, maar ik zou graag wel eerst met haar praten en met u voor we dit definitief afspreken,' zei John. 'Natuurlijk, natuurlijk,' glimlachte ik en ik liep de kamer binnen, recht op het meisje af. Ik zag dat er een ander meisje bij haar zat. 'Mag ik even storen?' Toen ik zag dat de meisjes knikten, ging ik verder. 'Dena? Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ik haar. Dena liep achter mij aan naar de bibliotheek en ik stelde haar voor aan John en legde de situatie aan haar uit.

Dena Fields.
'Gast, blijf van me weg!' zei ik nep geïrriteerd. 'Grapje. Ik word snel kwaad. Daarom ben ik hier, I guess. Mijn ouders hebben me hier naar naar toe gestuurd. Het kan ook zijn dat ze me kwijt willen. En nee, ik heb geen hobbies. Geen tijd voor gehad eigenlijk. Jij?' Nog voordat Laurinda kon antwoorden kwam er een vrouw naar ons toe. Ik meende me te herinneren dat het mevrouw Sharp was. 'Mag ik even storen?' vroeg ze en ik knikte. 'Dena?' Mijn hart klopte. Waarom moest ze mij hebben? 'Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ze me toen. Ik keek Laurinda even aan. 'Het spijt me,' zei ik tegen haar en liep toen achter mevrouw Sharp aan. 'Niet weglopen, ik kom zo bij je terug!' riep ik haar nog na, toen stond ik opeens in de bibliotheek. Ik keek even rond. Er stonden ontzettend veel boeken. Dit ging mijn hobby worden; lezen. Er stond een jongen en mevrouw Sharp stelde hem voor als John Hunter Bell. Ze legde uit dat hij schizofreen was en dat zijn tweede persoon of ziel niet handelbaar was. Ik hield van van challenges. 'Zou je daarom zolang op John en Hunter willen 'letten'?' vroeg ze toen. Ik knikte. Ik vond het wel prima, zolang ik kwaad mocht worden op Hunter. Wacht, als ik kwaad mocht worden op Hunter, dan zou ik me rustig moeten houden bij John. Zo zou ik mijn woede misschien onder controle kunnen krijgen. Sharp was geniaal. In theorie. 'Dus, ik laat jullie even alleen,' zei ze toen en verdween de gang op. 'Dus,' zei ik maar. 'Ik ben Dena. Wat vervelend voor je, van Hunter.'

Laurinda Pearl

Na mijn hele vragenlijst riep ze spontaan "Gast, blijf bij me weg." en ik schrok een beetje, ik had die reactie wel verwacht. 'Grapje. Ik word snel kwaad. Daarom ben ik hier, I guess. Mijn ouders hebben me hier naar naar toe gestuurd. Het kan ook zijn dat ze me kwijt willen. En nee, ik heb geen hobbies. Geen tijd voor gehad eigenlijk. Jij?' Ik lachte opgelucht, ze was dus niet boos.Nog voor ik haar antwoord kon roepen kwam mevrouw Sharp naar ons toe die Dena bij me weghaalde omdat ze haar ergens voor nodig had. "Niet weglopen, ik kom zo bij je terug!" Ik pruilde even en knikte waarna ik opnieuw alleen achter bleef, dit keer met mijn kont op de bank hopend dat ze ook werkelijk terug zou komen.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 11:49 ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

(iemand voor Lizzy of James dan?)

---

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

[abigail is vrij? en Laurinda inmiddels ook als je me even verteld wie je het liefst hebt en waar die gene rondhuppeld xd]

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 12:17 ]

---

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign