Gregor McEwan
De studenten zoeken hun kamers op en ik ben zo hyper als wat, ik ben zo blij met wat beweging in huis!
Anna zit wat dossiers te bekijken, stil pak ik een kussen en keil ik het perfect naar haar hoofd, raak!!!!
John Hunter Bell
Ik keek op na mijn verhaal. Ze leek het te snappen en het niet zo erg te vinden. Ik glimlachte toen ze beloofde mijn botten niet te breken. Ik had echt geen zin in nu dagen in het gips zitten terwijl dit mijn vakantie hoorde te zijn. Ik glimlachte en knikte naar haar toen ze het over de kamers had. "Heel erg graag. Ik ben benieuwt bij wie ik op de kamer zit." Ik haalde een hand door mijn zwarte pluizige krullen en grinnikte even bij haar woorden. "Dan wens ik je vast veel succes. En onderschat hem alsjeblieft niet. Ik heb al 7 keer vastgezeten voor poging tot moord, maar elke keer ging ik vrijuit omdat ik geen idee had van wat ik had gedaan. Ze kunnen moeilijk iemand opsluiten die niets heeft gedaan, maar de schuldige loopt ook nog vrij rond. Dat is het probleem met twee zielen in een lijf." Ik zuchtte en keek haar daarna vrolijk aan. "Maar laten we de kamers gaan bekijken. Ik wil wel eens zien in wat voor een hok ik nu weer wordt opgesloten." Als ik het niet over Hunter had ging communiceren met anderen me makkelijk af. Het was alleen lastig dat ik mensen niet bij Hunter in de buurt wilde hebben, dus dat echt goede vrienden maken me niet goed lukte en dat was ook de reden waarom ik nooit echt lang een vriendinnetje had gehad. vroeger of later duwde ik namelijk altijd iedereen weg om ze te beschermen tegen Hunter.
- Slaapkamer begeleider.
Toen de twee kinderen weg waren ging ik weer terug de bibliotheek in om wat dossiers te bekijken. Zo kon ik langzaam te weten komen wie wie was. Een voor een nam ik de dossiers door en nog een keer door, en nog een keer en langzaam begon het allemaal voor mijn ogen te draaien. Plots voelde ik een kussen tegen mijn hoofd aan en ik kijk opzij. Ik bad dat het niet een lastig kind was. Gelukkig, het was Gregor. Ik bedoel, erger. Gregor gedraagde zich af en toe als een kind. Ach, laat hem toch lekker. Ik pakte de stapel bijeen, wetend dat er nu al twee mensen waren die wisten dat het hier lag. Het had hier veilig gelegen zolang hier niemand kwam. Met de stapel onder mijn arm liep ik naar Gregor toe. 'McEwan, als jij deze stapel even naar onze kamer brengt en hem op de bovenste verdieping van de kamer legt*, dan ruim ik hier even op.' Ik duwde hem de papieren in zijn handen en begon met het afruimen van de tafel, waarna ik de rest in de vaat zette. Ik schoof de stoelen aan. Eigenlijk had dit groep vier moeten doen, maar het was de eerste dag. Ik liep de trappen op naar boven, naar onze kamer, waar ik mijn t-shirt met vest verving voor een lekker warme hoodie. Ik zag dat Gregor al verlekkerd naar mij keek en ik liep lachend naar hem toe.
*Als je goed kijkt, zie je dat er in
de kamer een tweede verdieping is. Details..
Dena Fields - Kamer 1
De jogen leek wat opgeluchter toen we niet meer over zijn tweede praatten. Hij vond het oké om naar de kamers te gaan, dus liepen we de hal in. Ik zag op het grote prikbord de kamernummers met de naam hangen. Ik zag dat wij allebei in kamer 1 zaten. Matt en Rafael stonden er ook nog op. Ik vloekte hard binnensmonds. 'Dit kun je verdomme niet menen!' riep ik hard. 'Ik zit gewoon met f***ing drie jongens op de kamer. Schijt hieraan!' Toen ik me realiseerde dat John nog achter me stond, mompelde ik kleintjes 'sorry' en liep gegeneerd naar de kamer en ploft op het onderste bed wat nog vrij was. 'Waar wil jij liggen?' vroeg ik John toen hij binnen was.
Dudes, kamernummers toegevoegd!
[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 19:53 ]
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
maar ik ben nu toch op het toppunt pervy meligheid
