RPG - The House in the mountains [speeltopic] [2] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 19:49 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

(Okay, zoals ik al zei, vertrek ik 7 of 9 augustus naar Spanje, waar het internet echt mager en schaars is, aangezien we boven op de berg zitten, ik zou zeggen, wie Delilah en /of Greg even wil overnemen voor twee weken dan, stuur me gerust even een pb ter overleg.
Heeft er eigenlijk iemand een karakter dat slaapwandelt ? Da's zooo awesome!
En nu verder met de rpg)
Gregory McEwan
Zoals altijd zit ik enorm te klooien met de kaassaus , maar zoals gewoonlijk maakt het me niet uit, ik zie dat de rest er ook smaak van heeft, aleen één meisje aan het eind van de tafel et amper iets en zegt dan dat ze moe is, waarna ze van tafel verdwijnt.
Ik besluit na het eten even te kijken of alles oké is, maar ik zie haar niet in de leefruimte, waar zou ze zijn?
Opeens komt ze terug binnengelopen, ze ziet lijkbleek...

Delilah Gerson , groep drie

Met een walgend gevoel komt het beetje eten dat ik in me heb er weer uit, ik voel me ongelooflijk miserabel en zie er volgens mij ook zo uit, zuchtend haal ik nog eens een hand door mijn haar en loop terug naar de leefruimte, waar meneer McEwan ook al in de zetel zit, terssluiks kijk ik even naar de eettafel, waar iedereen een hoop calorien binnenschrokt, Bae steekt er fel uit met zijn coole , rode haar, ik wou maar dat ik de moed had om zo'n felle en opvallende haarkleur te hebben...

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

John Hunter BellOp de berg
Ik hoorde Matt niets terugzeggen en ook niet verder lopen. Gelukkig maar want ik had echt geen zin dat we straks hem nog met z'n allen hadden moeten zoeken omdat hij zo koppig was geweest door te lopen. Ik keek wel op toen ik opeens een meisjesstem naar me hoorde. Ik keek zo in de ogen van een aardig uitzient meisje. "Ja hoor, maar ik denk dat ik al een recht pad heb gevonden." ik hield de kaart naar haar uit en trok langzaam met mijn vinger een streep recht door de bossen van de kaart naar de stip waar het huis was. We hoefde alleen maar Noord-West aan te houden en we zouden er zo komen. Ik keek even naar de rest van de groep. Ja, iedereen had het koud, maar ik was hoopvol voor een warm vuur en hopelijk warme melk als we aan zouden komen. Ik draaide me even naar Abigail. "Zullen we gaan?" vroeg ik aan haar en ik zag haar knikken. Ik begon rustig te lopen. Niet te hard maar wel hard genoeg zodat mijn ledematen weer wat gevoel kregen. Mijn benen tot en met mijn knieen waren ook redelijk gevoelloos geworden door de kou, maar doordat ik er toch niets aan kon doen hield ik mijn mond er maar over en accepeerde ik het zonder morren. Tussen de bomen was het erg donker en ik bleef achterom kijken of ik de rest nog zag, al kon dat elke keer neit te lang, want dan zou ik tegen een boom opbotsen. Dat was ook neit de bedoeling.

[Ik heb ze maar laten lopen, anders komen we nooit bij het huis]

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 22:36 ]

Bowties were never Cooler

MissAlice schreef:
(Okay, zoals ik al zei, vertrek ik 7 of 9 augustus naar Spanje, waar het internet echt mager en schaars is, aangezien we boven op de berg zitten, ik zou zeggen, wie Delilah en /of Greg even wil overnemen voor twee weken dan, stuur me gerust even een pb ter overleg.
Heeft er eigenlijk iemand een karakter dat slaapwandelt ? Da's zooo awesome!
En nu verder met de rpg)
Gregory McEwan
Zoals altijd zit ik enorm te klooien met de kaassaus , maar zoals gewoonlijk maakt het me niet uit, ik zie dat de rest er ook smaak van heeft, aleen één meisje aan het eind van de tafel et amper iets en zegt dan dat ze moe is, waarna ze van tafel verdwijnt.
Ik besluit na het eten even te kijken of alles oké is, maar ik zie haar niet in de leefruimte, waar zou ze zijn?
Opeens komt ze terug binnengelopen, ze ziet lijkbleek...

Delilah Gerson , groep drie

Met een walgend gevoel komt het beetje eten dat ik in me heb er weer uit, ik voel me ongelooflijk miserabel en zie er volgens mij ook zo uit, zuchtend haal ik nog eens een hand door mijn haar en loop terug naar de leefruimte, waar meneer McEwan ook al in de zetel zit, terssluiks kijk ik even naar de eettafel, waar iedereen een hoop calorien binnenschrokt, Bae steekt er fel uit met zijn coole , rode haar, ik wou maar dat ik de moed had om zo'n felle en opvallende haarkleur te hebben...

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

SeaWaves schreef:
(...)

[Lyric slaapwandeld Dit gaat zo zwaar komisch worden ]

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Bae Wen Groep 3
Als ik binnen een paar minuten mijn eerste bord leeg heb, schep ik nog een keer op. Ik zie het meisje, Delilah heet ze volgens mij, dat net weg liep niet meer zitten. Als ik even later weer een blik op de woonkamer werp zie ik har weer zitten, en onze blikken kruisen elkaar. Ik voel me een beetje ongemakkelijk en probeer te glimlachen met een gigantische hap eten in mijn mond. Dan haal ik vragend mijn wenkbrauwen naar haar op. "Eten?" mime ik dan naar haar, als mijn mond leeg is, en hou mijn hoofd een beetje schuin. Want that's me: ik maak me zorgen om alles en iedereen en wil dat iedereen het goed heeft, ookal ken ik ze niet. Ik blijf haar vragend aankijken en schud een plukje rood haar uit mijn gezicht. Ik ben blij met mijn haar en dat het zo lang is maar het kan ook zwaar op mijn zenuwen werken. Ik prop weer een hap naar binnen en blijf haar aankijken.

And right from that moment, you took my breath away.

(Ahhw , da's echt schattig!!!)
Delilah Gerson groep drie
Bae 's blik kruiste de mijne, hij glimlachte een beetje ongemakkelijk naar me met een mond vol eten, dan haalt hij vragend zijn wenkbrauwen op en mimed iets wat ik begrijp als eten, ik schud zachtjes mijn hoofd e zie dat Bae zijn bord alweer leegheeft, hij kijkt nog steeds naar me, zijn hoofd een beetje schuin, hij schud even een pluk haar uit zijn gezicht waardoor er een giechel ontsnapt uit mijn mond, daarna prot hij nog een hap naar binnen , ik kan mijn blik niet van hem afwenden, en hij kijkt mij ook nog steeds aan, probeert ie nou een staarwedstrijd te beginnen?

(Whaha ik weet het, dat laatste slaat nergens op, maar Delilah is niet zo sociaal, remember?)

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

James Yaser Groep 3
"We zijn groep 2" zegt een meisje. Ik knik, ter teken dat ik het gehoord heb en dan zegt een meisje opeens dat ze het huis ziet. We lopen naar het huis en kunnen naar binnen. We mogen gaan eten en ik geniet van mijn eten en schrok het naar binnen. Het is héérlijk!!!!

(Sorry voor de korte post, ik was bezig met moeder dus....)(Zal dadelijk reageren langer reageren)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

[ahahah, Bae neither.]
Bae WenGroep 3
Als ze haar hoofd schudt kijk ik haar vragend aan. "iyu?" mime ik dan. "Bae, sukkel, dat begrijpt ze niet." mompel ik tegen mezelf. "Hoezo?" vraag ik haar dan geluidloos. Als mijn bord weer leeg is kijk ik wijfelend naar de schaal. De meesten zijn nog bezig met hun eerste bord en ik wil niet meteen een slechte indruk maken... Ik kan de verleiding niet weerstaan en schep nog een beetje op mijn bord. Ik wend mijn blik even van Delilah af en stop nog een hap in mijn mond. Ik heb al een paar dagen bijna niets gegeten van spanning en dat eist nu zijn tol. Als mijn mond leeg is kijk ik weer naar haar, en vraag me af waarom ze niet wil eten. Misschien vindt ze macaroni gewoon niet lekker, maar dat kan ik me niet goed voorstellen. Misschien heeft ze gewoon geen honger.

And right from that moment, you took my breath away.

Delilah Gerson groep 3
Bae mimede nog iets wat ik niet verstond, hij wil zo te zien wel weten waarom ik niet eet, ik zie hem twijfelen, maar dan schept hij toch nog een beeje op, grappig hoeveel die jongen kan eten en toch zo mager blijft.. Of zou hij misschien zo afvallen als hij stress heeft? Misschien had hij wel stress om naar hier te komen...Maar dat heeft iedereen wel denk ik ...
Als zijn mond leeg is, kijkt hij weer naar me, ik betrap mezelf erop dat ik nu eigenlijk aan het staren ben en wend mijn blik af om hem vervolgens nog eens door de kamer te laten glijden.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

James Yasergroep 3
Ik geniet nog steeds van de macaroni. Zo iets lekkers had ik jaren niet gehad. Altijd diepvriesspul, Chinees of friet. Altijd hetzelfde. Ik had er genoeg van en dus had ik grondig gehoopt dat we hier fatsoenlijk te eten krijgen. Als mijn macaroni op is geniet ik met mijn ogen dicht van de macaroni en vraag aan de leiding.
"Mag ik alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft nog een bord. Ik ga dood als ik er geen meer krijgen." En ik doe na hoe ik aan een langzame dood zou sterven en ik kom weer tot leven en kijk de leiding met puppy-ogen aan. Vooral die Mevr. Sharp. Ik vond haar korte, zwarte haar echt goed bij haar staan. Misschien had ze wel een vriend, misschien ook niet. Misschien doet ze het met McGregor.

(Iets langer, nog niet veel inspiratie)

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||

[oh shit, bae heeft al 3x opgeschept en James vraagt het netjes, kut bae]

And right from that moment, you took my breath away.

(Whhahahahah OMG hoe raad James het ? *schaterlach* Zij en Greg zijn zegmaar soort van friends with benefits Lol)
Gregory McEwan
"Mag ik alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft nog een bord. Ik ga dood als ik er geen meer krijgen." zegt een jongen die ik als James indetificeer, hij doet momenteel na hoe hij zou sterven.
"Er is genoeg, eet je buik rond joh, we willen niet dat je in hongerdood sterft ofzo!' lach ik, waarna ik snel een broodje uit de keuken steel en glunderend in de zetel ga zitten met mij aanwinst.
"Gregory McEwan!" Oh jee, nu zal je het hebben.
"Stop met dingen uit de keuken jatten!' Anna staat voor me en snel prop ik het broodje in mijn mond.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Matt Johnson || Groep 3
Met een zucht merk ik hoe we eindelijk weer verder lopen. We gaan berg afwaarts en voor zover ik heb gehoort gaan we een noord-weste kant op.
Kort kijk ik op mijn mobiel, ik heb weer bereik als we beneden zijn en krijg meteen tientallen berichten door. Waarvan een hoop van Melanie zijn.
Ik zorg dat niemand mee kan lezen waarna ik het gesprek open met haar en lees wat ze als laatst heeft gestuurd: 'Matt?! Heb je nu al een ander ofzo?! Waaróm negeer je me?!'
Ik zucht geërgerd en stuur iets terug: 'Ik heb je toch gezegd dat ik in de bergen amper bereik zal hebben? Kijk de volgende keer na of je berichten zijn aangekomen voor je domme conclusies gaat lopen trekken!' Dom kind.. bedenk ik me als ik het berichtje stuur. Dat kind moet echt niet zo vreselijk jaloers lopen doen. Ze weet dat ik me daar aan erger, iets waardoor ik juist naar andere meiden ga kijken. Ze vertrouwt me niet? Dan zorg ik dat ze een reden heeft om me niet te vertrouwen, zo simpel is dat.

[ bericht aangepast op 28 juli 2013 - 23:26 ]

Little do you know

Roww schreef:
Matt Johnson || Groep 3
Met een zucht merk ik hoe we eindelijk weer verder lopen. We gaan berg afwaarts en voor zover ik heb gehoort gaan we een noord-weste kant op.
Kort kijk ik op mijn mobiel, ik heb weer bereik als we beneden zijn en krijg meteen tientallen berichten door. Waarvan een hoop van Melanie zijn.
Ik zorg dat niemand mee kan lezen waarna ik het gesprek open met haar en lees wat ze als laatst heeft gestuurd: 'Matt?! Heb je nu al een ander ofzo?! Waaróm negeer je me?!'
Ik zucht geërgerd en stuur iets terug: 'Ik heb je toch gezegd dat ik in de bergen amper bereik zal hebben? Kijk de volgende keer na of je berichten zijn aangekomen voor je domme conclusies gaat lopen trekken!' Dom kind.. bedenk ik me als ik het berichtje stuur. Dat kind moet echt niet zo vreselijk jaloers lopen doen. Ze weet dat ik me daar aan erger, iets waardoor ik juist naar andere meiden ga kijken. Ze vertrouwt me niet? Dan zorg ik dat ze een reden heeft om me niet te vertrouwen, zo simpel is dat.

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

James Yaser Groep 3
"Er is genoeg, eet je buik rond joh, we willen niet dat je in hongerdood sterft ofzo!" zegt McEwan tot mijn geluk en ik begin met opscheppen als hij weg rent naar de keuken en triomfantelijk terug komt met een broodje als Sharp zegt: "Gregory McEwan! Stop met dingen uit de keuken jatten!"
Als hij het kon dan kon hij het ook doen. Dus als ik honger had... Ik bedenk me hoeveel macaroni ik nog kon eten en glimlach bij het idee alleen al. Mwahaha. Maar eerst bedacht ik me wat voor een toetje we zouden krijgen, of er nog genoeg was voor de anderen en of ze nog aan zouden komen of niet. Lijkt me grappig als de anderen verdwalen en wij zitten gezellig aan het haardvuur. Hmm, heerlijk. Misschien met marshmallows en warme chocolademerk of misschien met bier en borrelnootjes. Allebei goed. Het ging er wel in bij mij. Ik was geen moeilijke eter of drinker. Vooral niet als het om alcohol ging. Ik was dan misschien wel afgekickt van de drugs en de alcohol, dat wilde nog niet zeggen dat ik nooit meer alcohol zou drinken. Oké, van de drugs bleef ik nu wel af. Het gore spul en als ik nog lang wilde leven moest ik ook stoppen met roken, want met mijn astma zou ik dat nooit lang volhouden. Ik besluit dat ik deze vakantie niet zou roken.

~It always seems impossible until its done. ~Nelson Mandela || ~Why is it always me? ~Neville Longbotom ||