RPG - The House in the mountains [speeltopic] [2] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 19:49 ]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Anna Sharp

Ik lachtte even toen John haar afwees. 'Luister John. Er zijn mensen hier die zijn breekbaar dan de meeste mensen die rondlopen. Maar er zijn ook mensen bij die zo breekbaar zijn, dat ze een muur om zich heen hebben gebouwd, of die een olifantenhuid hebben.' Ik gaf hem het document van Dena Fields. Er stond niet veel in, maar alle nodige informatie was aanwezig. 'Luister. Zoals je kunt lezen heeft ze woedeproblemen. Dena heeft iemand nodig om haar woede en negatieve energie op af te kunnen richten en Hunter heeft iemand nodig die hem flink op zijn plaats zet. Als het mislukt, kunnen we je altijd nog apart zetten.'

Samenvatting file;

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Laurinda Pearl

Ik lachte breed toen ze wat terug zei in plaats van zich chagrijnig om te draaien zoals sommige anderen hadden gedaan. Eerst hoorde ik haar mijn naam langzaam herhalen maar toen stak ze haar hand uit en stelde zich voor. "Dena, Dena Fields Groep 2. jij?" "Groep 3" antwoordde ik en direct begon ik druk te ratelen. "O mijn good, eindelijk iemand die zich niet gewoon omdraait, waar kom je vandaan? Heb je hobby's, ik hoop zo dat we elkaar vaker tegen komen, je lijkt me gezellig. Waarom ben je hier?" Toen pas kreeg ik door dat ik iets te snel ratelde en ik hield mijn mond. "Sorry, ik ben nogal een flapuit... je hoeft het me allemaal niet te vertellen. Ik ben gewoon blij dat er iemand antwoord geeft en niet zich omdraait. Er is tot nu toe maar 1 ander persoon geweest die gewoon met me gepraat heeft."

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

[Ik reageer zo. Love je stukje, btw.]

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Delilah Gerson groepdrie
Na even een controle gaf miss sharp me weer een bord eten.
"Dat ga je toch niet doen hé? ze probeert je vet te mesten!"
Twijfelend porde ik in het bord met eten en zuchtte opgelucht toen er een andere jongen binnenkwam, ik greep mijn kans en vluchtte weer terug naar de rest zonder iets gegeten te hebben, de bewijzen liet ik wel zorgvuldig verdwijnen natuurlijk...
Mijn hart maakte een sprongetje bij het zien van Bae zijn vrolijke haar, wat deed die jongen toch met me?

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

Lifeisajoke schreef:

Ella Eve Montgomery. || Groep 2.
Huis.

"Die had je ook gewoon zo kunnen laten ?" zei hij grijnzend. Ik wist maar al te goed dat hij doelde op mijn t-shirt aangezien die daarnet omhoog was gekomen, maar ik besloot me blond te gedragen.
"Wat zo kunnen laten ? Op de zetel liggen ? Wel ja, dat gaat moeilijk als iemand je wakker roept alsof degene je in geen 5 jaar heeft gezien," zei ik glimlachend. Ik haalde mijn vingers door mijn krullende, blondbruine lokken waarna ik kijk naar Matt zijn grinnikende gezicht. Zou hij de hele dag zo vrolijk zijn of lag dat alleen aan mij ?
"En ? Hoe was jullie tochtje hier naartoe ? als het maar nie zo als de onze was, want dat was echt Vre-se-lijk," zei hij hoofdschuddend. Het antwoord op mijn vraag was dus nee, hij was niet de hele dag zo vrolijk.
Hij ging op de zetel zitten waar ik 5 minuten geleden nog rustig in lag en trok me op zijn schoot. Oké, waarom niet. Zijn vrolijke gezicht keek me afwachtend aan waardoor ik zacht lachend mijn hoofd schudde.
"De onze viel nog goed mee. We hebben een andere groep gevonden en zijn met die groep het huis gaan zoeken die we verrassend rap hebben gevonden. Trouwens heb jij geen corvee ?" Ik keek hem grijnzend aan door mijn laatste vraag, want ik wist maar al te goed dat hij corvee had omdat hij als laatste groep was toegekomen.

Little do you know

Whahahhahahaha wat een rare persoontjes zijn er weer bij eigenlijk, najaa maakt het allemaal wel zo leuk natuurlijk

You can't buy happiness, but you can buy books, and that's kind of the same thing

[Ik ga al typen Ik hoop alleen maar dat jullie stoppen met spammen ]

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

John Hunter Bell
Ik luisterde naar haar en knikte voor ik de map van haar aanpakte en hem snel even doorlas. Toch was het blijkbaar geen breekbare dame, of in elk geval niet zo breekbaar. Ik keek op van de map naar haar en Keek haar met grote ogen aan. Wat ze zei was waar. Hunter moest op zijn plek gezet worden en als dat haar een uitlaatklep gaf zou het goed zijn? Toch? Ik knikte rustig. "Dan is het goed, maar ik zou graag wel eerst met haar praten en met u voor we dit definitief afspreken." Ik wilde haar het zeker niet dwingen. Hunter was een gemene slechte en manipulatieve jongen, die liet ik niet zomaar op iedereen los. Zeker niet als ze het zelf niet wilden. Soms kon ik er niets aandoen, maar nu mocht zij kiezen met mijn dossier in haar handen, de verkorte versie hoopte ik wel voor haar.

Bowties were never Cooler

SeaWaves schreef:
[Ik ga al typen Ik hoop alleen maar dat jullie stoppen met spammen ]

Little do you know

Hey, you guys, zal ik de kamerindeling online zetten?

Anna Sharp
'Dan is het goed, maar ik zou graag wel eerst met haar praten en met u voor we dit definitief afspreken,' zei John. 'Natuurlijk, natuurlijk,' glimlachte ik en ik liep de kamer binnen, recht op het meisje af. Ik zag dat er een ander meisje bij haar zat. 'Mag ik even storen?' Toen ik zag dat de meisjes knikten, ging ik verder. 'Dena? Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ik haar. Dena liep achter mij aan naar de bibliotheek en ik stelde haar voor aan John en legde de situatie aan haar uit.

Dena Fields.
'Gast, blijf van me weg!' zei ik nep geïrriteerd. 'Grapje. Ik word snel kwaad. Daarom ben ik hier, I guess. Mijn ouders hebben me hier naar naar toe gestuurd. Het kan ook zijn dat ze me kwijt willen. En nee, ik heb geen hobbies. Geen tijd voor gehad eigenlijk. Jij?' Nog voordat Laurinda kon antwoorden kwam er een vrouw naar ons toe. Ik meende me te herinneren dat het mevrouw Sharp was. 'Mag ik even storen?' vroeg ze en ik knikte. 'Dena?' Mijn hart klopte. Waarom moest ze mij hebben? 'Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ze me toen. Ik keek Laurinda even aan. 'Het spijt me,' zei ik tegen haar en liep toen achter mevrouw Sharp aan. 'Niet weglopen, ik kom zo bij je terug!' riep ik haar nog na, toen stond ik opeens in de bibliotheek. Ik keek even rond. Er stonden ontzettend veel boeken. Dit ging mijn hobby worden; lezen. Er stond een jongen en mevrouw Sharp stelde hem voor als John Hunter Bell. Ze legde uit dat hij schizofreen was en dat zijn tweede persoon of ziel niet handelbaar was. Ik hield van van challenges. 'Zou je daarom zolang op John en Hunter willen 'letten'?' vroeg ze toen. Ik knikte. Ik vond het wel prima, zolang ik kwaad mocht worden op Hunter. Wacht, als ik kwaad mocht worden op Hunter, dan zou ik me rustig moeten houden bij John. Zo zou ik mijn woede misschien onder controle kunnen krijgen. Sharp was geniaal. In theorie. 'Dus, ik laat jullie even alleen,' zei ze toen en verdween de gang op. 'Dus,' zei ik maar. 'Ik ben Dena. Wat vervelend voor je, van Hunter.'

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Roww schreef:
(...)

Mwahahahaaa Nevaaaaaa! ^^

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Patholoog schreef:
Hey, you guys, zal ik de kamerindeling online zetten?

Anna Sharp
'Dan is het goed, maar ik zou graag wel eerst met haar praten en met u voor we dit definitief afspreken,' zei John. 'Natuurlijk, natuurlijk,' glimlachte ik en ik liep de kamer binnen, recht op het meisje af. Ik zag dat er een ander meisje bij haar zat. 'Mag ik even storen?' Toen ik zag dat de meisjes knikten, ging ik verder. 'Dena? Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ik haar. Dena liep achter mij aan naar de bibliotheek en ik stelde haar voor aan John en legde de situatie aan haar uit.

Dena Fields.
'Gast, blijf van me weg!' zei ik nep geïrriteerd. 'Grapje. Ik word snel kwaad. Daarom ben ik hier, I guess. Mijn ouders hebben me hier naar naar toe gestuurd. Het kan ook zijn dat ze me kwijt willen. En nee, ik heb geen hobbies. Geen tijd voor gehad eigenlijk. Jij?' Nog voordat Laurinda kon antwoorden kwam er een vrouw naar ons toe. Ik meende me te herinneren dat het mevrouw Sharp was. 'Mag ik even storen?' vroeg ze en ik knikte. 'Dena?' Mijn hart klopte. Waarom moest ze mij hebben? 'Dena Fields? Mag ik even met je apart praten?' vroeg ze me toen. Ik keek Laurinda even aan. 'Het spijt me,' zei ik tegen haar en liep toen achter mevrouw Sharp aan. 'Niet weglopen, ik kom zo bij je terug!' riep ik haar nog na, toen stond ik opeens in de bibliotheek. Ik keek even rond. Er stonden ontzettend veel boeken. Dit ging mijn hobby worden; lezen. Er stond een jongen en mevrouw Sharp stelde hem voor als John Hunter Bell. Ze legde uit dat hij schizofreen was en dat zijn tweede persoon of ziel niet handelbaar was. Ik hield van van challenges. 'Zou je daarom zolang op John en Hunter willen 'letten'?' vroeg ze toen. Ik knikte. Ik vond het wel prima, zolang ik kwaad mocht worden op Hunter. Wacht, als ik kwaad mocht worden op Hunter, dan zou ik me rustig moeten houden bij John. Zo zou ik mijn woede misschien onder controle kunnen krijgen. Sharp was geniaal. In theorie. 'Dus, ik laat jullie even alleen,' zei ze toen en verdween de gang op. 'Dus,' zei ik maar. 'Ik ben Dena. Wat vervelend voor je, van Hunter.'

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

SeaWaves schreef:
(...)

{ Ja }

Little do you know

Roww schreef:
(...)

[Jaaaa ^^
x'D]

| 'Sorry for being awesome, losers,' Call had said before he blacked out. | The Iron Trial

Ella Eve Montgomery. || Groep 2.
Huis.

"Nee, als je op die zetel was blijven zitten, had je nu niet op mijn schoot gezeten, of had je dat liever gewild ?" Hij keek me aan met een pruillipje waardoor ik mijn hand even op zijn wang legde, "Ik zal je ego deze keer niet schaden."
Hij schudde triomfantelijk, en grijnzend, zijn hoofd, "Nope, want wij zijn als derde aangekomen, groep vier is als laatste gekomen," zei hij vol trots na mijn uitspraak over het corvee, "Maar ach, ons tochtje was één en al geruzie en gezeur, kwam vooral door mij moet ik toegeven," zei hij schouderophalend. Ik lachte, waarom verbaasde het me echt niet dat het door hem kwam ?
"Maar ach, ik had gewoon geen leuk groepje. De enige die ik wel een beetje mag van dat groepje is Juliet, ze is best knap weet je ..." Ik beet op mijn tanden en keek hem gewoontjes aan, zonder enige vorm van emotie.
"Oh echt ? Ik zou het niet weten, nog niet ontmoet."