The School Project || One Direction || Topic 1 - Speeltopics

Naar het idee van FRANCISC0

Drie jongens krijgen de opdracht om een onbekende band te volgen met hun weg naar de top. Iets wat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan is. Eerst een onbekende band vinden voor je mee kan lopen. Laat het nu net zo zijn dat Liam, Zayn en Harry mee hebben gedaan aan the X Factor en langzaam op weg zijn naar de top. Oké. bekende band en een schoolproject dat kan worden afgerond. Makkelijk zou je zeggen, want alles is dan geregeld. Maar er zit zoveel meer achter. Een verhaal vol liefde, drama, vriendschap en de dingen die ontstaan op weg naar de top.

Het begin:

Het is begin van de middag. De leerlingen hebben net te horen gekregen dat ze stage mogen lopen bij de nieuwe beroemde boyband, One Direction. Ze zijn net met de auto bij de studio aangekomen.

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 21:06 ]

Zayn Malik

'Ach misschien als je kan zingen kan het jou ook nog wel lukken' zeg ik en kijk hem even aan, 'Kan je eigenlijk zingen?' vraag ik en kijk hem aan. Hij stelde ook vragen aan mij dus dat kon ik ook best doen al interesseerde het me niet heel veel. ' Dat is goed al zou die vraag waarschijnlijk nooit echt goed te beantwoorden zijn' mompel ik. Ja wat verwachten we? geen idee we zijn nou nog niet zolang beroemd. Ik haal mijn hand door mijn haar en kijk een beetje om me heen naar de andere. Hmm als we nou nog is wat gingen doen... Net op dat moment wordt verteld wat we moeten doen en ik zucht, yippie komen we hier om een soort theekransje te houden. Daar had ik nou zoveel zin in...

[ bericht aangepast op 11 mei 2013 - 17:49 ]

Louis Tomlinson
'Daar ligt het punt dus al, dus dat betekend ook gelijk een byebye tegen zoiets.' zei ik met een zwakke glimlach waarna ik mijn hoofd schudde. ''Mijn zusjes moest ik altijd in slaap zingen en vrienden van school zeiden van wel, maar ik geloof het niet. Het is alleen om aardig te blijven.' De vragen vond ik terecht, want ik stelde ze ook. 'Daar heb je wel een punt, maar laat me het anders vragen dan. Wat zou je heel graag willen behalve dit?' vroeg ik, want dat was misschien iets makkelijker te beantwoorden. Ik zakte iets onderuit en luisterde naar de woorden. Heel even bleef ik stil en keek nog naar Zayn. Er kwam toch nog geen beweging in. 'Je mag me echt niet hé? Of is dat door wat ik hier kom doen?'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Zayn Malik

Ik luister naar zijn woorden, hij zegt wel van niet maar zijn volgende woorden laten mij twijfelen. 'Zing is een stukje dan, want ik kan wel zeggen of je het kan of niet' zeg ik, eerlijk was is toch wel. Het maakt me toch niet uit of die me dan niet meer mag of wat dan ook. Als die niet kan zingen kan die niet zingen en dat moet die dan weten. Ik kijk hem aan en bijt twijfelend op mijn lip, ' Er zijn natuurlijk veel dingen die nog kunnen, maar sowieso zou het leuk zijn een wereldtour te hebben om zo veel mogelijk fans te ontmoeten en dat soort dingen' zeg ik. Ik kijk hem aan na zijn vraag en kijk hem aan, 'het tweede, ik heb er helemaal geen zin in jullie steeds om me heen te hebben maar dat moet wel' ik sta op en kijk Louis aan. 'kom, ik breng je naar de vergaderzaal'

Louis Tomlinson
Mijn ogen werden groot en schudde gelijk mijn hoofd bij zijn woorden. Maar aan de andere kant had ik toch niets te verliezen? Zayn was eerlijk en zou zeggen dat ik niet kon zingen. Dan kon ik de rest er ook van kunnen overtuigen. Ik haalde adem en begon zacht Summer Love te zingen. Het was een gewaagd liedje, maar het zou het gelijk laten zien. Na de laatste noten keek ik met rode wangen van schaamte naar Zayn. Bij zijn woorden knikte ik. 'Ik snap je woorden en dat zou geweldig zijn als dat echt zou lukken. Maar ik vertrouw erop dat jullie dat gaat lukken, want er zijn nu al heel veel fans.' zei ik. Een lichte glimlach verscheen toch op mijn gezicht bij zijn woorden. 'Ik beloof dat je mij niet vaak om je heen zult hebben. Zowel dan niet heel lang of met heel veel vragen.' zei ik zacht en knikte toen waarna ik ook opstond. 'Graag.'

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Francisco Thompson

"Gelukkig dat je van muziek houdt" grinnikte hij "anders was hier ook niet veel aangeweest. Laat je muziek anders eens horen! En ik zou ook graag horen hoe je zingt, slecht zal het niet zijn." zei hij met twinkelende ogen. "Misschien later" zei ik terwijl ik in zijn ogen keek, wauw. Er stond zelfgemaakte muziek op mijn mobiel, maar ik zou dat echt aan niemand laten horen. Het is niet dat het écht zo goed is. Hij beet kort op zijn lip. "Zullen we gaan?" vroeg ik rustig.

Liam James Payne

"Misschien later," zegt Francisco.
Oh, denk ik. Dat is waar ook, straks denkt hij dat ik hem aandwing tot nu laten horen van zijn muziek. Chips, dat was niet de bedoeling.
"Oké, als we elkaar wat beter kennen en zo."
Op een -een of andere manier word ik rood als ik dit heb gezegt. Het klonk zo- dubbelop. Ik frons mijn wenkbrauwen om mezelf.
"Zullen we gaan?" vraagt Francisco dan.
Ik knik, bang om weer een 'fout' te maken.
"Jaaaa," zeg ik een beetje afwezig en langgerekt.

[ bericht aangepast op 11 mei 2013 - 21:41 ]

Reality's overrated.

Zayn Malik

hij schud zijn hoofd maar uiteindelijk begint die toch te zingen en ik glimlach even. Wauw, en hij zij dat die niet kon zingen. Hij kon echt heel goed zingen. 'Dat was hartstikke mooi' zeg ik als hij klaar is en ik glimlach even. 'Het gaat ons ook wel lukken, de fans verdienen allemaal ons te ontmoeten en die kans wil ik ze ook zeker geven net als de andere jongens dus dat komt wel goed' zeg ik en kijk hem aan. 'Dat is mooi en ik geloof het wel' zeg ik en loop daarna rustig richting de vergaderzaal omdat die als antwoord gaf dat die dat wou. Ik loop de vergaderzaal en kijk naar alles wat wat er staat, toch niet verkeerd.

Louis Tomlinson
'You always will be my summer love' zong ik zacht de laatste regel en viel toen stil. De glimlach op Zayn zijn gezicht was niet te missen, maar wist niet wat ik moest denken. Bij zijn woorden viel mijn mond dan ook open van verbazing. 'Volgens mij neem je me nu gewoon in de maling.' mompelde ik, alleen kon ik een klein glimlach niet onderdrukken. 'Ik geef jullie ook geen ongelijk, maar juist gelijk. Zonder de fans was het nooit zo gekomen en het komt zeker goed, als ik je zo hoor.' zei ik en knikte. 'Goed dat je het gelooft.' zei ik en liep toen langzaam mee naar de vergaderzaal. Verder hield ik wel mijn mond dicht. Ik keek even rond en toen weer naar Zayn. Ik wist niet veel te zeggen, want was ergens toch ook nog bang om iets verkeerd te zeggen en teveel vragen vond ik ook weer niet nodig.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Amelia Melody Pond
Ik keek naar hoe de jongens zich langzaam richting de vergaderzaal begaven. "Harry, ga je ook mee? Ik zal zo Dylan wel weer naar je laten lopen. Maar ik wil eerst even die vermiste jongen zoeken en Dylan moet uit." Ik glimlachte en aaide even door zijn krullen. Daarna liep ik via de grote deuren naar buiten. Ik keek even rond terwijl Dylan rondjes rond zijn as begon te springen in vreugde over het buiten zijn. "Gek ding" mompelde ik voor ik richting een Ierse pub liep om te kijken of de jongen daar zou zijn. Ik liep er binnen en zag aan de bar een jongen met blond haar zitten. Hij leek me wat jong voor deze pub. "Hey. Hoor jij bij de leerlingen die nu in de studio horen te zijn?" vroeg ik liefjes terwijl ik keek hoe Dylan tegen de jongen opsprong. Ik keek hem boos aan. "Af" zei ik streng, waardoor hij direct plat op de grond ging liggen. "Goed zo.'' zei ik. Dylan begon weer te kwispelen, maar bleef wel liggen.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
De jongens verdween net zo snel als hij gekomen was en nu was ik echt alleen. Niemand leek ook maar naar me op of om te kijken en iedereen verdween de kamen uit. Ik staarde naar mijn handen en knikte langzaam toen Amelia nog iets zei, voordat ze ook verdween. Plots was het zo stil, dat ik er bang van werd. Ik voelde me meteen een stuk minder goed. En langzaam stond ik op. Als ik nu echt het buitenbeentje werd omdat die drie stomme jongens hun project met ons kwamen doen, bekeken ze het maar. Ik dacht dat Liam en Zayn mijn vrienden waren. Ik beet hard op mijn onderliep en iets van frustratie borrelde in me op. Ik ritste mijn Rugzak dicht en zwaaide hem over mijn schouder waarna ik de kamer uit banjerde. Wat hun konde, kon ik veel beter. En kwaad liep ik naar de vergaderruimte.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik

Als we in de vergaderzaal zijn is het nogal stil en weet ik niet goed wat te zeggen. uiteindelijk besluit ik nog te reageren op zijn gezang, ' Ik nam je net niet in de maling hoor, het was echt mooi anders had ik wel gezegd dat het niet goed was' zeg ik en glimlach even. Ik haal mijn hand even door mijn haar en kijk naar Harry die binnenkomt, niet bepaald vrolijk. 'Hazz wat is er?' vraag ik en kijk hem aan. Ik was ook niet vrolijk, dat was net de hele tijd te merken maar nu deed ik nog een beetje mijn best. Harry leek echt veel erger dan mij, waarom die boos is weet ik niet maar dat verteld die vast wel zo.

Louis Tomlinson
Ik beet op mijn lip en kon het niet laten om wat suiker uit mijn broekzak te toveren. Ik luisterde ondertussen naar Zayn die het woord had genomen en hield hem met een vragend blik ook wat snoep voor. 'Heel erg bedankt, Zayn. Die woorden betekenen veel voor me en dat is wel waar.' Zei ik met een glimlach. Mijn blik ging van Zayn naar de jongen die naar binnenkwam lopen. 'Curly, waar is je vrolijke glimlach?' Vroeg ik aangezien Zayn al had gevraagd wat er aan de hand was en ik toch wat wilde zeggen. Vond iedereen het dan zo erg dat we hier waren of lag er hier een andere reden achter? Ach dat zou hopelijk zo snel beantwoord zijn.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

Harry Styles
Ik gooide mijn rugzak op tafel en plofte in een stoel neer. Ik sloeg mijn armen over elkaar en staarde nors naar buiten. Vel keek ik op toen Zayn vroeg wat er was. 'of jou dat iets kan schelen.' nog veller keek ik naar de jongen die me curly noemde en vroeg waar mijn vrolijk glimlach was. 'Door de deur naar buiten geglipt, toen jullie binnenkwamen.' Ik glimlach overdreven naar hem en wende me gezicht daarna af naar buiten terwijl ik hard op mijn lip beet. Ik wilde niet gemeen zijn, maar iedereen hier was gemeen tegen mij. Of niet, maar ik kon er gewoon niet tegen dat iedereen het naar zijn zin leek te hebben en ook maar niemand zich interesseerde in mij, of me erbij betrok. Alsof ik er helemaal niet bij was geweest.

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Zayn Malik

Ik pak een snoepje uit de zak, 'Dankje' glimlach ik en luister naar zijn woorden.'Geen dank' mompel ik en kijk even om me heen. Mijn blik gaat naar Harry die mij een boos antwoord teruggeeft en vervolgens ook al boos op Louis reageert. Deed ik een beetje aardig tegen hem, kreeg die nu zo'n opmerking van Harry. 'Tuurlijk kan dat we wat schelen Hazz, kom op' zeg ik en loop naar hem toe. Ik ga op de stoel naast hem zitten en kijk hem aan.

Louis Tomlinson
Ik glimlachte klein en schudde toen mijn hoofd. 'Niets te danken.' Zei ik zachtjes waarna ik toch mijn schouder ophaalde. 'Maar alsnog bedank ik je.' Na de woorden keek ik naar Harry die met van die vriendelijke antwoorden kwam en me een overdreven glimlach toewierp. De woorden lieten mijn glimlach vervagen, maar besloot er weinig op te antwoorden. Langzaam volgde ik Zayn, maar in plaats van naast Harry of hem te gaan zitten, bleef ik naast de eerste staan. 'Het liefste zou ik Niall nu op je af willen sturen. Zijn knuffels vrolijken iedereen op, maar het probleem is dat ik niet weet waar hij is.' Begon ik zacht en gaf toen zelf de krullenbol een knuffel. 'Je moet nu dus voorlopig genoegen nemen met de mijne en misschien een snoepje? Nee, het spijt me dat ik geen goede eerste indruk heb achtergelaten.' Vervolgde ik.

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer