[RPG] Greenfields Coven ~ 10 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- - -
- - -
- - -
- Avery Violet Stone Arachno

- Zane Blade Reynolds Assassin
- Kyle Dyer Soubi
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- - -
- Alice Hale Frodo
- - -
-
- Blaise Wolf Hunter Arachno
- Yurian Xander Green MakeMeIrish
- - -
- - -

Rollentopic

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 17:51 ]

---

Your make-up is terrible

"Hij zit bij een heks met de naam Aurora, verder kon hij niets vertellen. We moeten zijn SIM traceren voordat we iets kunnen..." Ze zucht vermoeid. "Lang leven vrije dagen." Ik grinnik kort maar kan me makkelijk voorstellen dat ze licht geïrriteerd is door alles. Misschien wel heel erg.
Ik weet niet hoe snel ze rijdt, maar het duurt niet lang voor ze mijn auto recht voor de deur parkeert en we er beiden uit vliegen. Als we de vergaderkamer binnen stormen zie ik dat we de eersten zijn.
Angel gaat meteen aan het werk om Yurian's adres te achterhalen en ik zet me ernaast. Als ik me ermee zou bemoeien, zou ik haar toch maar gewoon op haar zenuwen werken, dat weet ik zeker. Zo'n ding doe je nu eenmaal alleen.
Als de deuren van de vergaderzaal nogmaals open vliegen, gaan mijn ogen meteen naar de opening.. waar Blaise verschijnt. Hoewel ik wist dat hij er ook snel zou zijn, beneemt hij me de adem. Hij gromt iets onduidelijk, slaat zijn armen over elkaar en kijkt me op zo'n manier aan dat ik het liefst naar hem toe wil rennen. "Dit moet even." zeg ik tegen Angel. En dan is rennen precies wat ik doe.
Maar wanneer ik dichter bij hem kom, ga ik trager en stop recht voor hem.
Even ben ik ademloos. "En?"

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 21:21 ]

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Yurian Xander Green

Ik kijk rond vanaf mijn zit plek en haal een hand door mijn haar.
"Ik ben fucking Rapunzel niet, ik ben één; Geen vrouw. En twee; Ik heb geen lang goudblond haar," mompel ik en ga staan, vervolgens kijk ik naar buiten en zie Aurora aan de telefoon. Nee, shit straks haalt ze er heksen bij!
"Fuck, fuck, fuck!" roep ik en geef een harde bons op het raam. Meteen zak ik geschrokken naar de grond. Ik kruip naar de deur en trek eraan. "Ga verdomme open, godvergeten ding!" schreeuw ik en trek aan de klink. "Geef mee!" roep ik. Uiteindelijk geef ik het op en ik zak tegen de deur naar de grond.
Er rolt een rij scheldwoorden over mijn tong en ik ram tegen de deur aan. "OPEN DIE DEUR!" schreeuw ik zo luid als ik kan.

---

Ich liebe dich 27.12.23

[Wachten op Angel, of reageren met Blaise?]

---

†

(Uhmm, reageer maar want ik moet sews door)

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Aurora Delila Whitlock.

Ik luisterde naar Zane en knikte uiteindelijk licht verbaasd. Niet dat hij dat zou zien, maar ik vroeg me gewoon af waarom hij in godsnaam bij me langs moest komen...
Toen hij ophing hoorde ik een kabaal van boven komen en ik kreunde gefrustreerd. Ik begon nu al last te krijgen van het hele gedoe met die hunters... Ik begreep wel waarom Zane verbaasd reageerde. En Kyle was er ook nog... Maar Yurian leek me nou niet bepaald de meest sterke hunter hier. Als ik het moest geloven...
Ik schudde mezelf uit mijn gedachten en stapte naar boven, waarna ik de deur die naar de kamer leidde waar Yurian zat met een ruk open gooide. "Kun je eventjes normaal doen?! Ik wordt gek van het gebonk!" riep ik uit, waarna ik hem een woedende blik toewierp en voor de deur bleef staan. Nee, ik ging hem weer niet pijnigen, zo gemeen was ik nou ook weer niet...
"Als je nou eens normaal doet gebeurt er niks."

---

Reading a good book is like taking a journey.

Angelica Wolfe

Alice en ik vliegen zowat door naar de vergaderzaal, waar ik achter de computer plaats neem en mijn vingers over het toetsenbord laat glijden. Alice zit rustig naast me, maar die kan ook weinig meer doen. Het duurt niet lang voordat de deuren opnieuw open gaan, daar zal je meneertje hebben. "Dames." hoor ik hem grommen. Zonder op te kijken rol ik geïrriteerd met mijn ogen. Het is wel duidelijk wat Alice wilt, gewoon de manier waarop ze reageert. Ik kan haar verlangen bijna voelen.
"Dit moet even." zegt ze plots en ik knik alleen maar kort. Ze staat op en ik hoor haar rennen, maar ik kijk niet op of om van het beeldscherm. Dit is nu gewoon belangrijker. Ik sluit ze dan ook buiten, hoewel ik nieuwsgierig ben naar hun reacties tegenover elkaar. Blaise hoeft maar het kleinste dingetje fout te doen en hij mag voorop bij de heks! En daarna krijgt hij het nog wel... Ik bijt op mijn lip en heb zijn SIMkaart al gevonden, nu wacht ik alleen nog maar ongeduldig tot hij de excacte plek aan geeft.
Ik tik ongeduldig met mijn rode nagels op het toetsenbord, tot hij uiteindelijk zacht 'plingt'. Ik spring overeind uit de stoel. "Hebbes!" roep ik uit, terwijl ik maar half door heb dat ik het schouwspel tussen Blaise en Alice hiermee verstoor. Maar hé, werk gaat ten aller tijden voor! Zo heb ik het tenminste altijd al gezien en dit keer staat er een leven op het spel.

Zane Blade Reynolds

Kyle lacht kort en haalt zijn hand door zijn haar heen. "Hm, zo iets was al te horen aan het gesprek." zegt hij met een klein lachje waarop ik moet grijnzen en zet vervolgens zijn glas op tafel. "Zeker dat we dan naar haar toe moeten. Ik wil wel eens weten hoe ze dat zo gauw voor elkaar heeft gekregen. Niet dat ik jaloers ben of zo, maar denk eventjes na.. Tenminste, als je dat nog kan." grapt hij eventjes. "Ze is nou niet één van de heksen met de meeste ervaringen.. Bovendien is een hunter nou niet zo gemakkelijk om gevangen te nemen.. Mijn nieuwsgierigheid wekt op. Dus, gaan we?' vraagt hij en maakt al aanstalten om te gaan.
"Natuurlijk gaan we!" zeg ik hierop en ik loop het huis uit samen met Kyle. "Wauw, je hebt helemaal gelijk kerel. Dat is inderdaad wel eens het vragen waard. Hm, ze zei dat ze vrienden zocht, iemand aansprak op straat en toen zijn ze naar haar huis gegaan. Hij zag het spreukenboek, was een hunter en toen sluitte ze hem op in haar huis! Dat zie je alsnog niet vaak hoor." Ik schud licht met mijn hoofd, maar blijf grijnzen als ik stevig door stap naar het huis van Aurora. Gelukkig komt het al snel in zicht. "Kijk, daar is het." grijns ik, lichtelijk trots dat ik het inderdaad nog weet. Nou, zo moeilijk is het nou ook weer niet. "Moeten we aankloppen of gewoon naar binnen?" vraag ik me hardop af.

---

Your make-up is terrible

Blaise Wolf Hunter.
Wanneer ik de vergaderzaal binnen komt, kijken mijn ogen direct naar Alice, die ik ietwat lieflijk aankijk, maar vervolgens dwalen deze naar Alice. Ze zit aan het werk, waarschijnlijk om Yurian’s adres te achterhalen. Ik hoop wel dat ze opschiet, want wie weet wat de heksen nu van plan waren…
‘Dit moet even.’ Hoor ik van Alice komen, waardoor mijn blik weer naar haar dwaalt. Angel knikt alleen kort. Fronsend kijk ik toe hoe zij naar me toe rent, maar hoe dichter ze bij mij komt, gaat ze trager en stopt direct voor me. Ik moet me inhouden haar niet aan te vallen om mijn armen direct om haar heen te slaan.
‘En?’ Ik zucht diep, lik kort over mijn lippen en mijn blik gaat helemaal over haar heen. Ik mis haar. 'Ik wil nog steeds met je praten. Ook al is het maar één keer, kom op Alice!’ fluisterde ik, zodat Angel het niet of bijna niet kon horen. ‘Alsjeblieft?’ smeekte ik toen lichtjes, mijn hart klopte iets sneller.
Een kleine frons was er in mijn voorhoofd, omdat ik zenuwachtig was voor haar reactie. Angel verpest dat eigenlijk weer, net zoals in de auto. Ze springt namelijk overeind uit de stoel. “Hebbes!” roept ze uit. Ik grom weer luid gehumeurd, haal een hand door mijn haar en kijk naar haar levenloos. Dan schud ik mijn hoofd ongelovig. “Laten we maar gaan.” Ik draai me al om.

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 21:45 ]

---

†

Yurian Xander Green

"Kun je eventjes normaal doen?! Ik wordt gek van het gebonk!" hoor ik Aurora roepen en ik kan nog net op tijd voor de deur weg springen als hij open vliegt. "Als je nou eens normaal doet gebeurt er niks."
Ik kijk Aurora aan. "Wie heb je gebeld!" roep ik wantrouwend en krabbel overeind. Ik sta recht voor Aurora, met mijn wijsvinger naar haar toe. "Zeg op!" ik kijk haar met vernauwde ogen aan. Ik weet in ieder geval dat ik niets meer los laat over de hunters en over andere dingen. Ik wacht tot Angel en de andere hier zijn, als ze komen in ieder geval. Ik heb vertrouwen in ze, maar ik bedoel; Als ze de weg maar vinden.
Ik blijf Aurora aankijken. "Had je niet gedacht hé, raam!" zeg ik en wijs nu naar het raam.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Kyle Dyer

'Natuurlijk gaan we!' zei hij op mijn woorden en we liepen samen het huis uit. 'Wauw, je hebt helemaal gelijk kerel. Dat is inderdaad wel eens het vragen waard. Hm, ze zei dat ze vrienden zocht, iemand aansprak op straat en toen zijn ze naar haar huis gegaan. Hij zag het spreukenboek, was een hunter en toen sloot ze hem op in haar huis! Dat zie je alsnog niet vaak hoor,' vertelde hij en schudde vervolgens lichtjes zijn hoofd, maar toch bleef hij grijnzen wanneer we stevig doorstapte. Wat ongeloofwaardig keek ik hem aan. 'Volgens mij is die hunter dan niet ook één van de slimste..' mompelde ik. 'Kijk, daar is het,' grijnsde Zane en ik keek op naar een huis. Hmm, het was dichterbij dan ik verwacht had.. Niet dat het erg was, scheelde ons weer lopen. 'Moeten we aankloppen of gewoon naar binnen gaan?' vroeg Zane. Ik gaf hem een klein duwde tegen zijn schouder aan en open zo maar de deur open.
'En dan moet jij nog vragen? Jij kwam zelf nog op het idee om soort van in te breken in het huis waar ik woon, maar je vraag je wel af of we hier moeten kloppen terwijl hier een opgesloten hunter zit. Man, wat doet alcohol wel niet allemaal met je denk vermogen,' lachte ik en stapte vervolgens verder naar binnen. 'Oké, nu mag jij zeggen of we gaan roepen dat wij er zijn, of dat ze er zelf achter moet komen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Alice Hale

Het voelt als vertrouwd als Blaise's ogen over mijn lichaam glijden. "Ik wil nog steeds met je praten. Ook al is het maar één keer, kom op Alice!" zegt hij op een zachte toon, zodat alleen ik het kan horen. "Alsjeblieft?" zijn ogen staan zo smekend dat ik niets anders kan doen dan instemmen.
"Dat doen we." ik kijk hem aan en glimlach kleintjes, alsof ik er eerst zeker van moet zijn dat het wel gepast is nu.
"Je weet dat er voor mij niks veranderd is." dat is ook niet helemaal waar, maar ik wil niets liever dan Blaise terug hebben.
Ineens gaat Angel's stem door de ruimte: "Hebbes!" ik weet dat we nu absoluut geen tijd hebben om te praten.
"We praten. Maar niet nu." ik grijp mijn auto-sleutels van de kamer en loop snel naar buiten.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Zane Blade Reynolds

Kyle kijkt me wat ongeloofwaardig aan. "Volgens mij is die hunter dan niet ook één van de slimste..." mompelt Kyle en ik grijns. "Alleen maar beter voor ons. Nu kunnen we eindelijk wat terug doen..." Daarop zie ik het huis al en wijs ik het aan. Kyle geeft me een klein duwtje tegen mijn schouder aan en opent zo de deur, nadat ik had gevraagt of we moesten kloppen of gewoon naar binnen moesten. Ach, zo kan het ook.
"En dan moet jij nog vragen? Jij kwam zelf nog op het idee om soort van in te breken in het huis waar ik woon, maar je vraag je wel af of we hier moeten kloppen terwijl hier een opgesloten hunter zit. Man, wat doet alcohol wel niet allemaal met je denk vermogen." lacht hij en stapt vervolgens verder naar binnen, ik loop rustig achter hem aan. Ik grijns wat verontschuldigend. "Oké, nu mag jij zeggen of we gaan roepen dat wij er zijn, of dat ze er zelf achter moet komen."
"Aurora?" roep ik, maar wel op een gedempte toon. Oh, ik voel me net als met kerst, of als ik iemands nieuwe huisdier of baby kom bekijken! Ik voel de spanning omhoog kruipen en het geeft wel een prettig gevoel, vooral omdat ik weet dat wij op het moment in het voordeel zijn. Ik loop de keuken in, maar ik zie haar nergens en ik frons kort, waarna ik haar opnieuw roep, op gedempte toon. "Aurora!"

Angelica Wolfe

Blaise schud zijn hoofd ongelovig en ik rol opnieuw met mijn ogen. "Laten we maar gaan." Hij draait zich al om. Ik grom en print het bestand snel uit. We praten. Maar niet nu." zegt Alice nog tegen hem en ze pakt haar autosleuels om snel naar buiten te lopen. Ik gris het papiertje uit de printer en loop er snel achteraan. Moet ik nou bij Alice of bij Blaise in de auto of allemaal in één? Of moet ik nou apart? Nou ja, boeiend. Ik stap gewoon in waar ik wil, het zijn mijn problemen verder ook niet. Dit is waar ik alles voor doe, deze spanning en adrenaline.
Toch loop ik stug en eigenwijs naast Alice, voordat Blaise dat kan doen. "Rijd jij nu?" vraag ik aan haar met een klein glimlachje op mijn lippen. Ik heb zo het idee dat het wel goed zal komen tussen die twee. Ik weet nog altijd niet wat Blaise bezielde, maar hij lijkt nog even dol te zijn op haar als gisteren. Daarom is het ook zo vreemd, ze lijken elkaar aan te trekken als twee magneten. Nou, daar hoef ik me nu niet mee bezig te houden. Tijdens het lopen bekijk ik het adres en noem ik het op tegenover Alice.

---

Your make-up is terrible

Blaise Wolf Hunter.
‘Dat doen we.’ Zij kijkt me aan en glimlacht kleintjes, alsof ze er zeker van moet zijn dat het nu wel gepast is. ‘Je weet dat er voor mij niks veranderd is.’ Ik frons, eigenlijk vroeg ik me dat af, maar het had geen zin me nu allemaal dingen af te vragen en het gesprek met haar te voeren. Yurian maar eerst redden.
‘We praten. Maar niet nu.’ Ze grijpt haar auto sleutels en loopt snel naar buiten. Ik knikte er enkel op. Ik wist niet wat ik anders kan doen. Natuurlijk praten we niet nu.
Angelica printte ondertussen het bestand uit, merkte ik. Dat zou ook wel slim zijn als we de locatie wilde weten, waar we precies moesten zijn. Ze grist het papiertje uit de printer en loopt snel achter Alice na. Ik schud alleen ongelovig mijn hoofd en volg hun dan, naar buiten. ‘Rijd jij nu?’ vraagt zij aan Alice, een klein glimlachje op haar lippen. Ze benoemt het adres en ik vraag me af wat beter is, waar ik in zal stappen.
‘Het is beter om allemaal in één auto te gaan.’ Vertelde ik hun, waarbij ik eigenlijk geen tegenspraak duldde en al in de auto van Alice stapte. Wel voorin, zodat Angelica ons niet nog een keer kon storen. Hopelijk zo Alice dan rijden, maar goed, je wist maar nooit met meiden.

---

†

Aurora Delila Whitlock.

Ik keek minachtend naar het raam. Wauw, alsof ik niet wist dat dat ding er zat...
"Yurian, wat kan mij het interesseren dat jij kan horen wat ik zeg? Je zit toch vast." concludeerde ik, waarna mijn ogen naar de trap schoten bij het horen van mijn naam.
Ik wierp snel een blik op Yurian en liep snel de kamer uit, waarna ik de deur met een snelle beweging dichtklapte. Ik stormde naar beneden en schrok bij het zien van twee personen, waarna ik erachter kwam dat het gewoon Zane en Kyle waren.
"Ook een leuke binnenkomst." zei ik, waarna ik ze eventjes onwennig aankeek en naar de trap wees. "Hij zit boven met de naam Yurian... Xander Green?"
Ja, ik was zijn naam even vergeten, maar hij viel me alweer te binnen. Ik zuchtte eventjes en beet op mijn lip. "En hij vertelde me nog iets over een andere hunter die hier nog zou moeten zitten, ene Blaise... Waarvan ik de achternaam kwijt ben."
Alle informatie leek me welkom, toch? En misschien wisten zij wat ze met een hunter aanmoesten. Ik ging namelijk niemand vermoorden, echt niet.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Kyle Dyer

'Aurora!' begon Zane te roepen, maar wel met een gedempte toon. Ik lachte zacht en volgde toen hij begon te lopen. Weer riep hij haar naam, met nog steeds een gedempte toon. 'Hmm, volgens mij moeten wij er achter komen waar zij zit..' lachte ik zacht, maar niet veel later kwam ze al te voorschijn.
'Ook een leuke binnenkomst,' zei ze, waarna ze eventjes onwennig naar ons keek en vervolgens naar de trap wees. 'Hij zit boven met de naam Yurian.... Xander Green?' zei ze en ze leek eventjes te twijfelen. mijn hoofd hield ik eventjes schuin. Ze zuchtte eventjes en beet vervolgens op haar lip. 'En hij vertelde me nog iets over een andere hunter die hier nog zou moeten zitten, ene Blaise... Waarvan ik de achternaam kwijt ben.' Fronsend keek ik haar aan, waarna mijn ogen vrijwel direct wat groter werden.
'Wacht.. Wat? Blaise?' vroeg ik verbaasd aan haar. 'Mensen kunnen misschien wel dezelfde namen hebben, maar ik ben gisteren nog iemand tegengekomen die Blaise heet..' Ik krabde een beetje aan mijn hoofd en begon richting de trap te lopen. 'Aurora, hoe zag die Blaise eruit?' vroeg ik aan haar. Blaise was voor mij een nogal aparte naam.. De kans dat het dezelfde Blaise was, was aardig groot.. Maar dat zou dan betekenen dat de kans dat Angel ook een hunter was, ook nogal groot werd.. Ik zuchtte eventjes.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Yurian Xander Green

"Vervloekt wezen!" Schreeuw ik en ram weer op de deur. Aurora was er weer vandoor, en ik meen stemmen te horen.
Oh shit! Ik kijk om me heen en zie een kast, ik ga ernaast staan en sluit mijn ogen. Nee, dat zijn heksen of tovenaars! Die belde ze! Ik maak me zo klein mogelijk tussen de kast en de muur. Ze zullen me toch wel vinden, dat is gewoon een feit. Maar ik moet tijd rekken, tot Angel en de andere, weet ik veel wie nog meer, er zijn.
Ik houd mijn ogen gesloten. Je mag me nu echt een loser vinden, maar hey ik heb geen zin om hier straks dood te rotten op de grond en na een aantal dagen opgevreten te worden door wormen omdat ik in ontbindingsfase lig, ja! Ik druk mezelf nog meer tegen de muur aan.
"Laat ze me niet snel vinden," bid ik zachtjes.

---

Ich liebe dich 27.12.23