Zane Blade Reynolds
Als ik met mijn hoofd schud, houd hij zijn hoofd lichtjes schuin en kijkt me maar half begrijpend aan. Hierdoor leg ik het snel en zo goed mogelijk uit. Hierna kijkt hij me Vragend en bedenkelijk aan en schud dan toegeeflijk lichtjes met zijn hoofd. Heis ook wel heel wat als je er zo over na denkt. Was er sowieso nou maar wat aan te doen, het is op zich gewoon een rotsituatie en ik vraag me af hoe dit allemaal zo gekomen is, welke idioot ervoor heeft gezorgd dat wij in een slecht daglicht zijn komen te staan.
"Ik moet je daarin gelijk geven. Je kunt ze daar niet kwalijk in nemen, maar waarom denken ze dan zo slecht over ons.. Van ons zijn er toch echt meer goeie dan slechte... Of ik wil de slechte gewoon niet zien." mompelt hij zachtjes. "Waarom denkt Angel er zo slecht over." vervolgt hij net zo zacht. Ik kijk even op als hij die naam noemt, is dat de vrouw waar hij nu bij woont? "Omdat de slechte aandachtsgeil zijn." grinnik ik als grapje. "Nou ja, zoiets is het wel... Ze doen slechte dingen en dat valt op. Onze goede dingen vallen niet op." verklaar ik daarna serieuzer.
Kyle lijkt na te denken, tot hij lichtjes met zijn hoofd schud en mij met een klein glimlachje aan kijkt. "Zeg, zullen we nog iets gaan doen? Of blijven we hier zitten niksen?" vraagt hij met een lachje. Ik grinnik zacht en ik haal mijn schouders iets op. "Ik weet het niet, zeg jij het maar. Je kan ook je nieuwe huis laten zien, ik weet wel een spreuk waarmee het slot open gaat." grijns ik daarna op een jongensachtige, ondeugende manier.
Angelica Wolfe
Alice stapt ook gewoon in de auto en ik start hem snel, waarna ik het bospad afrijd. Ze heeft verder niets gezegd dus ik denk dat het wel goed is dat ik rij. Uiteindelijk begint ze wel te praten, hoewel de stilte niet echt drukkend was, voor mij niet tenminste. Ik ben niet zo goed in zulke situaties, ik heb ook nooit echt liefdesverdriet gekent. Het verlies van een jongen heeft bij mij nooit pijn gedaan, ik heb er nooit echt van gehouden.
"Angel..." begint ze, maar ze maakt haar zin niet af. Ik werp een korte, vragende blik op haar, maar ik moet mijn aandacht verder bij de weg houden. Ik wacht verder geduldig af totdat ze de juiste zin in haar hoofd geformuleerd heeft en de moed om het aan mij te vragen. Ik voel echt medelijden voor deze jonge vrouw, het moet erg pijnlijk zijn. "Ik zal de auto bij jouw thuis van je over nemen." zegt ze dan, waarop ik frons. Goed, dat was dus niet helemaal wat ik had verwacht. "Nee, dat hoeft niet. Ik breng je wel thuis en loop dan, zover is het immers niet." Ik glimlach kort naar haar.
"Angel, wat moet ik-" net op dat moment gaat er een telefoon af, net op het moment dat ze wel ging vragen waar ze al eerder aan begon. Hé, verdomme, dat is echt vervelend. Lekker moment om te bellen, joh. Ze begint te graven in haar handtas en haar reactie baart me zorgen. "Het is Blaise." zegt ze ademloos. Ik klem mijn handen boos steviger om het stuur heen. "Als jij niet opneemt, doe ik het." verklaar ik kort. "Op luidspreker graag." Het komt er allemaal botter en emotielozer uit dan bedoeld, maar dit is dan ook allemaal gericht tegen Blaise en niet tegen Alice.
[Het typt zo moeilijk tussen niesbuien door. x'D En ik doe in mijn volgende post over Yurian, oké?]
Your make-up is terrible
Frodo