• Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.


    De regels:
    - Geen perfecte karakters.
    - Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
    - Geen tijd = niet meedoen.
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - Naamsveranderingen graag melden.
    - Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
    - Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.


    Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
    Dit is waar de Coven bijeenkomt.
    In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
    De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

    Heksen:

    - - -
    - - -
    - - -
    - Avery Violet Stone Arachno


    - Zane Blade Reynolds Assassin
    - Kyle Dyer Soubi
    - - -
    - - -


    Hunters:

    - Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
    - - -
    - Alice Hale Frodo
    - - -

    -
    - Blaise Wolf Hunter Arachno
    - Yurian Xander Green MakeMeIrish
    - - -
    - - -


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 17:51 ]


    Your make-up is terrible

    CxStylinson schreef:
    Aurora Delila Whitlock.

    En raad eens... Natuurlijk wilde ik weer bevriend geraken met een hunter. Prachtig geregeld, Aurora...
    Ik probeerde hem geruststellend aan te kijken en stapte zelf ook achteruit. "Ik doe je niets."
    Dat was waar, ik deed niemand pijn zonder geldige reden. Ik doodde niemand zonder aanleiding. Waarom zou ik? Karma zou me dan sowieso terugpakken.
    Ik beet op mijn lip en legde het boek op tafel. Zonder boek kon ik geen spreuken opzeggen dus ik was compleet machteloos nu. Alhoewel, de kat leefde nog... Maar die zou ik alleen als laatste optie verkiezen.
    "Luister alsjeblieft en vertrouw me... Ik doe niemand pijn en ik zal ook niemand doden zonder geldige reden." zei ik zacht, waarna ik mijn handen aan hem toonde als teken dat ik niets vast had. "Als ik je iets aan zou willen doen had ik dat nu toch allang gedaan?!"
    Ik moest zeggen dat ik verschrikkelijk nerveus begon te worden... Waar waren de andere heksen als je er eentje nodig had?
    Of... Ze hoefden niet hier naartoe te komen als Yurian iets probeerde. Ik kon Yurian ook naar hen toe lokken....


    Yurian Xander Green


    "Ik doe je niets." Aurora zette een stap naar achter. Ze beet op haar lip en legt het boek op tafel. Ik let op iedere beweging die ze maakt. "Luister alsjeblieft en vertrouw me... Ik doe niemand pijn en ik zal ook niemand doden zonder geldige reden," haar handen zijn zichtbaar en ik let er goed op. Zonder boek is ze niets toch? Dus dan kan ze echt niets doen... toch?
    "Als ik je iets aan zou willen doen had ik dat nu toch allang gedaan?!" vraagt Aurora dan. Ik schudt mijn hoofd en knik daarna.
    "Je-" mijn stem klinkt wat schor van de schrik. "Je bent en blijft een heks," zeg ik dan en breng mijn hand naar mijn zak. Ik weet mijn mes eruit te krijgen, ik klap hem open en richt hem naar Aurora. Ik kan er niet veel mee, maar het is mijn enige hulpmiddel op dit moment. "Zweer het me dat je me weg laat gaan en vervolgens niemand bericht," ik kijk Aurora aan. Ik weet dat ze niet te vertrouwen is, maar ik wil hier zo snel mogelijk weg. Ik ben weerloos ik kan niets doen! Ik voel kleine zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd komen van de zenuwen en angst. Waarom ben ik bang? Het is een heks, daarom! Ik ben ervoor getraind, kom op!


    Ich liebe dich 27.12.23

    Aurora Delila Whitlock.

    Ik staarde ongelovig naar het mes in Yurian's handen. Meende hij dit nou? Dacht hij soms dat ik bang werd van een mes?
    Oké, ik was wel een beetje bang. Maar dat betekende niet dat ik me zo makkelijk gewonnen liet geven. Kon ik er wat aan doen dat ik als heks geboren werd?
    "Zweer het me dat je me weg laat gaan en vervolgens niemand bericht." zei Yurian, waardoor ik schamper moest lachen.
    "Denk je soms dat ik achterlijk ben?! En dan zeker je vriendjes gaan halen zodat de dood al op mijn lijf geschreven staat!" riep ik, waarna ik mijn blik op de kat wierp en licht siste. Ze begreep het vrijwel meteen en trippelde netjes naar de deur toe en ging daarvoor zitten.
    Mijn blik rustte weer op Yurian en ik trok mijn wenkbrauwen op.
    "Ik kan niet toestaan dat je me gaat verlinken." siste ik, waarna ik gewoon op mijn plek bleef staan. Als hij ook maar iets probeerde had ik dat boek zo in mijn handen en gebruikte ik de eerste spreuk die ik tegenkwam. En al helemaal als hij mijn kat iets aandeed! Genoeg vloeken te vinden in dat boek...


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    Aurora lachte schamper en ik rilde even.
    "Denk je soms dat ik achterlijk ben?! En dan zeker je vriendjes gaan halen zodat de dood al op mijn lijf geschreven staat!" roept ze en ik schud mijn hoofd. Ik volg haar blik naar de kat, ze doet iets en het beest gaat voor de deur zitten. "Ik kan niet toestaan dat je me gaat verlinken." sist ze dan en blijft staan.
    "Luister naar me, Aurora. Laat me alsjeblieft gaan, ik zal je niet verlinken echt niet," zeg ik en kijk naar mijn mes. "Kijk," ik klap het mes ik en stop hem terug in mijn zak. "Het mes is weg, laat mee gaan," ik doe dit alles terwijl ik Aurora recht aan blijf kijken. Ik slik even en voor mijn gevoel is die hoorbaar. Ik zet via de muur een stap naar rechts en schuif richting de deur, waar de kat voor zit. Ga weg beest! Ga weg!
    Ik voel de zenuwen toenemen en ga uiteindelijk toch stil staan. Mijn ogen richt ik naar Aurora en kijk haar haast met smekende ogen aan. Mooi wel dat ik haar ga verlinken, maar het moet lijken alsof ik het meen dat ik haar niet verlinken ga. Ik wil hier echt weg, straks vermoord ze mij nog of zo. Ze is gevaarlijk, nu misschien niet maar straks wel. Ze moet van straat geveegd worden!


    Ich liebe dich 27.12.23

    Angelica Wolfe

    Alice had mijn excuus weggewuift, maar ik voel me wel schuldig. Kort daarop vraag ik wat er gebeurd is. "Blaise... Hij wil me niet meer zien, denk ik. We zijn uit elkaar." zegt ze en ze laat haar blik van me afdwalen. Ik frons mijn wenkbrauwen gefrustreerd. "Maar hij heeft me niet gezegd waarom precies, dus ik begrijp het niet echt." Ik merk hoe ze mijn blik ontwijkt en ik bijt even op mijn lip. Dit slaat helemaal nergens op, waarom zou Blaise zoiets doen? Het leek... echt, te echt om het zo snel alweer af te kappen. Geen spelletje. Ik weet wel dat als het een spelletje is, ik Blaise op staande voet zal ontslaan. Zoiets is niet getollereerd tussen collega's. Ik weet ook wel dat ik daarmee mijn eigen baan ook op het spel zet, maar dat moet dan maar.
    Ik bal mijn vuisten licht en laat mijn lip weer los, terwijl ik mezelf probeer te ontspannen. "Ik begrijp het ook niet, Alice... Er klopt niets van." mompel ik en dan kucht ik even om mijn keel weer vrij te maken. Ik voel vreemd veel mee met Alice. Ik haal mijn hand gespannen door mijn blonde krullen heen en werp een blik op de auto. "Kom, dan breng ik je naar huis. Hier blijven heeft weinig zin." Ik pers er een wat gefrustreerde glimlach uit en stap vervolgens in de auto, opnieuw aan de bestuderskant. Het lijkt me beter dat Alice nu gewoon even rustig kan zitten, ook al is het haar auto.


    Your make-up is terrible

    Kyle Dyer

    'Ja, dat moet zelfs want nu maak je me wel erg nieuwsgierig hoor. You lucky basterd!' grijnsde hij, een schaapachtig lachje kwam bij mij vandaan. Het was na mijn mening niet echt iets om nieuwsgierig over te zijn. Ik vroeg daarom aan hem over zijn triestige blik van zo net.
    'Oh, gewoon. We zijn er al zovelen door kwijt geraakt,' zei hij en glimlachte daarbij. 'Maar jij kan best voor jezelf zorgen, geloof ik,' grijnsde hij vervolgens, waar ik stiekem wel eventjes om moest gaan lachen.
    'Je hebt gelijk, dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken,' zei ik met een glimlachje. Ik rekte mijzelf een beetje uit en pakte vervolgens mijn flesje van tafel, om daar vervolgens een slok van te nemen. 'Zullen er ook goede hunters zijn denk je?' vroeg ik opeens aan hem, na een tijdje te hebben gestaard naar het bier. Ik fronste eventjes en begon toen te lachen. 'Rare vraag van mij..'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Woow enge stilte hahaha]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Aurora Delila Whitlock.

    Ik luisterde naar Yurian's woorden en slikte even. Zou ik hem gewoon laten gaan of niet? Het was een risico...
    Nee, ik had al genoeg risico's genomen voor vandaag.
    "Blijf staan waar je staat!" riep ik toen hij naar de deur bewoog en ik siste in een reflex.
    Ik hoorde hoe de kat begon te blazen en ik krijste dat ze stil moest zijn. Ik begon zo langzamerhand kwaad te worden en dan ging het nooit de goede kant op... Mijn emoties waren gewoon af en toe extreem.
    Toen ik Yurian's smekende ogen zag moest ik even op mijn lip bijten om hem niet gewoon te laten gaan. Hij zou toch niet liegen? Ik zuchtte en liep langzaam naar de deur toe en ging er zelf voor staan.
    "Als je me durft te verlinken dan rust ik niet voordat ik je dood heb." zei ik, wetend dat ik dat zou waarmaken als het gebeurde. Het boeide me niet wat ik er dan aan zou over houden of dat ik zelf in het graf belandde, maar dan bleef hij toch echt wel morsdood.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    "Blijf staan waar je staat!" roept Aurora en ik steek meteen mijn handen in de lucht. Het is meer van de schrik. De kat begint te blazen en ik kijk naar het beest. Aurora krijst dat het beest stil moet zijn. Haar stem klonk kwaad. Ze gaat zelf voor de deur staan en ik zie haar op haar lip bijten.
    "Als je me durft te verlinken dan rust ik niet voordat ik je dood heb." zegt ze en ik schud mijn hoofd.
    Ik steek mijn handen naar haar uit. "Houd me dan maar vast," zeg ik zacht. Ik hoop dat dit lukt, dat ze me uit medelijden laat gaan. Als ze me mij wel vast neemt ben ik de lul, misschien zie ik de andere dan niet meer. Misschien word ik dan wel gemarteld door de andere heksen en tovenaren. Ik slik, dit keer wel, zacht en kijk naar mijn uitgestoken handen. Ik hoop zo dat ze mijn plannetje niet door heeft. Ik voel hoe mijn been begint te trillen uit angst, pure angst. Ik probeer echter niets te laten merken. Ik leun daarom maar op mijn andere been omdat die nog niet zo trilt als de andere. Ik kijk terug naar Aurora en blijf haar aankijken.


    Ich liebe dich 27.12.23

    [Ik heb sinterklaas liedjes in mijn hoofd --"]


    Ich liebe dich 27.12.23

    (Sorry, ik zat in bad. x'D)

    Aurora Delila Whitlock.

    Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek naar zijn uitgestoken handen.
    "Bedoel je daarmee dat je me toch ging verlinken?" vroeg ik met een verbeten trek rond mijn mond, waarna ik zijn polsen vastpakte en hem doordringend aankeek. "Ik hou namelijk niet van zulke spelletjes."
    Ik keek Yurian even aan en kon sporen van angst ontdekken, waardoor ik toch eventjes moest grijnzen. Ik was gewoon kwaad aan het worden en dan ging ik dingen doen waarvan ik spijt zou gaan krijgen.
    Ik gaf een flinke ruk aan zijn linkerarm en beet even op mijn lip. "Praat dan!"
    Eigenlijk had Yurian me nu wel mooi met een plannetje geholpen... Ik kon hem net zo goed vasthouden en hem zo lang ondervragen totdat hij me vertelde waar de andere hunters waren en dan waren we van al deze ellende af.
    Uiteindelijk liet ik zijn rechter pols even los om vliegensvlug het mes uit zijn zakken te halen en hem in mijn hand te klemmen, waarna ik hem losliet en een rondje liep zodat ik achter hem stond.
    "De trap op." zei ik, waarna ik even het mes in mijn handen bekeek. Niet slecht...


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    "Bedoel je daarmee dat je me toch ging verlinken?" vraagt Aurora en pakt mijn polsen vast. Ik schud meteen mijn hoofd. "Ik hou namelijk niet van zulke spelletjes." ze kijkt me recht aan. Ik houd mijn mond dicht, ik durf niets meer te zeggen. Ze geeft een ruk aan mijn arm. "Praat dan!"
    Ik bijt op mijn tong om niets te zeggen. Aurora laat mijn rechterhand los en grijpt met een snelle beweging het mes uit mijn zak. Niet het zakmes! Ze laat me los en gaat vervolgens achter me staan. "De trap op," zegt ze en ik buig mijn hoofd naar voor. Wáárom willen mijn plannetjes nooit lukken!
    "Mag ik het mes terug, alsjeblieft, hij was van mijn grootvader. Ik doe alles, maar geef me het mes terug." mijn stem trilt een beetje. Dan kijk ik op. De gang! Met een ruk trek ik de deur open en ga de gang in. Ik spring richting de voordeur en trek eraan. Wat een vreemde klink! Ik draai me met een ruk om en duw mezelf tegen de deur. "Alsjeblieft, laat me gaan!" roep ik en kijk Aurora recht aan. Ik ben niet snel bang, maar ditmaal wel. Ik wil weg. Ik moet eerlijk toegeven... Ik heb nog nooit een heks persoonlijk ontmoet. Ik zak op de grond en trek mijn knieën op om vervolgens mijn voorhoofd er tegen de leggen en mijn armen om mijn hoofd. Ik ben ook nog nooit zó bang geweest.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Someone for Blaise?


    \\Ik ga even douchen\\


    Ich liebe dich 27.12.23

    Ik kan Angel Blaise wel verrot laten schelden.


    Your make-up is terrible

    (Ik heb even nagedacht... En misschien kan Blaise op het geluid van een schreeuwende Yurian afkomen, aangezien hij niet echt stil is... Otherwise I'm stuck.)


    Reading a good book is like taking a journey.