[RPG] Greenfields Coven ~ 10 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- - -
- - -
- - -
- Avery Violet Stone Arachno

- Zane Blade Reynolds Assassin
- Kyle Dyer Soubi
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- - -
- Alice Hale Frodo
- - -
-
- Blaise Wolf Hunter Arachno
- Yurian Xander Green MakeMeIrish
- - -
- - -

Rollentopic

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 17:51 ]

---

Your make-up is terrible

Zane Blade Reynolds

Lachend schud hij lichtjes met zijn hoofd. "Jaja, papa." zegt hij met een klein lachje waardoor ik moet grinniken. Wauw, nu voel ik me pas echt oud. En ik weet dat zij ook gewoon mensen zijn, maar het is lastig te denken dat ze ook aardig kunnen zijn als je ze alleen maar zie wanneer ze net hel zijn." Ik knik begrijpend terwijl hij nog een klein slokje van het bier neemt en het vervolgens op de tafel zet. "Zeg, jij reageert hier veel beter op dan Phoenix."
Hierop moet ik zacht lachend en ik neem nog een grote slok van het bier, die nu al meer dan half leeg is. Tegen alcohol kan ik erg goed, gelukkig. "Ik heb geleerd dat je niet iedereen zomaar moet veroordelen, maar dat betekent niet dat je niet voorzichtig moet zijn. Niet iedereen is wie je denkt dat diegene is." Er glijd even een triestige blik over mijn gezicht heen en ik neem snel nog een grote slok uit het getinte flesje. Ik pers een glimlach op mijn lippen en merk dat hij niets weggeeft over zijn relatie met haar.
"Vreemd dat een vrouw zomaar iemand in huis haalt." zeg ik en ik grinnik om de gedachten doe plots in mijn hoofd opduiken en die ik dan ook hard op uitspreek. "Klinkt een beetje wanhopig. Oudere vrouw haalt jongere, aantrekkelijke man in huis. Hoe oud is ze? eind dertig, midden veertig?" vraag ik geamuseerd aan hem.

---

Your make-up is terrible

Yurian Xander Green

Aurora pakte mijn hand vast en trekt mij achter zich aan. De kat, Amethist sist tegen iedereen die in de weg loopt. Wat een goed afgerichte kat zeg. Ik moet even zacht lachen om mijn gedachten; Een goed afgerichte kat.
Pas aangekomen bij het huis van Aurora liet zij mijn hand los. Ik loop achter haar aan naar binnen. Het is leuk ingericht moet ik eerlijk zeggen. Ik volg een beetje wat Aurora doet en vind het opvallend wanneer ze iets op een kastje gooit, het lek een boek en ik zag nog net iets Latijns of Grieks erop staak.
"Wil je er melk of suiker in?" vraagt Aurora voor ik überhaupt iets kon vragen of zeggen. "Beiden graag," glimlach ik en kijk schuin naar het keukenkastje. "Wat gooide je daarnet daar bovenop?" vraag ik nieuwsgierig en rijk erheen met mijn hand. Ik kan er echter moeilijk bij en ga op mijn tenen staan. Ja, nu wilde ik het weten ook. "Iets te verbergen?" vraag ik ietwat achterdochtig terwijl ik nog altijd een tevergeefse poging doe tot het 'ding' te pakken. Wanneer het me niet lukt geef ik het toch op. Mijn ogen staan nu strak in die van Aurora.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Aurora Delila Whitlock.

"Beiden graag." zei Yurian, waarna ik knikte en melk en suiker in de eerste mok doe. In mijn mok zit alleen maar suiker, ik dronk mijn koffie altijd zwart.
Ik wilde hem net de mok aanreiken totdat hij vroeg wat ik bovenop een van de planken wierp daarnet.
"Een boek." antwoordde ik simpelweg, waarna ik een slok koffie nam en hem fronsend bekeek terwijl hij het boek probeerde te pakken. Als hij dat ding in zijn handen kreeg mocht God me toch bijstaan om iets hierop te kunnen verzinnen...
"Iets te verbergen?" vroeg hij achterdochtig, waarna hij het uiteindelijk opgaf en me strak aankeek, recht in mijn ogen.
Ik keek terug, maar antwoordde niet. Zoals ik al zei, liegen ging gewoonweg fout bij mij... Verzwijgen was makkelijk, maar liegen...?!
Ik wendde uiteindelijk mijn gezicht af en dronk stilletjes van mijn koffie, terwijl ik Yurian's bewegingen extra goed volgde.
"Sinds wanneer mag een meisje in haar eigen huis niet eens een boek wegleggen omdat het misschien in de weg lag?" vroeg ik zacht, terwijl mijn bloed steeds kouder leek te worden van de zenuwen.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Yurian Xander Green

Aurora zweeg bij mijn vraag en dronk stil van haar koffie. Ik laat mijn ogen even over haar gezicht gaan die strak in de plooi staat.
"Sinds wanneer mag een meisje in haar eigen huis niet eens een boek wegleggen omdat het misschien in de weg lag?" vraagt ze uiteindelijk zacht. Ik pak de mok over en kijk erin. Vervolgens kijk ik Aurora weer aan.
"Je deed het nogal gehaast en gooide hem boven op het kastje. Zoiets doe je alleen maar als je niet wilt dat andere het zien, geloof me, je bent niet te enige. Als ik mijn wa-" Wat kan ik ervan maken ik moet niet wapens gaan zeggen! Ik doe net alsof ik dit niet gezegd heb en neem snel een slok van de koffie, die nogal heet is waardoor ik mijn tong, verhemelte en keel lichtelijk verbrand. De tranen springen erdoor in mijn ogen, niet door de pijn, maar dat gebeurd altijd wanneer ik mijn tong verbrand. Ik vouw mijn handen om mijn mok. "Als ik mijn dingen weg wil hebben zodat andere het niet zien gooi ik ze ook gewoon ergens een hoek in," Maak ik er uiteindelijk van. Dit alles gebeurde in een aantal luttele seconde. Ik moet leren nadenken, eerst denken voordat ik iets zeg. Dan kom ik op veel minder versprekingen. Sukkel dat ik soms ook ben. Een domme oen... Met een klein glimlachje kijk ik Aurora aan. Ik hoop zo dat ze niet gaan vragen wat ik wilde zeggen.

[ bericht aangepast op 29 nov 2012 - 23:31 ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Aurora Delila Whitlock.

Zijn wat? Hij versprak zich, dat was duidelijk... Zeg nou niet dat ik echt een hunter in mijn huis had zitten! Ik vernauwde mijn ogen en zette de mok terug op tafel, waarna ik Yurian strak aankeek. Ik vroeg niet door, aangezien ik wist dat ik geen normale antwoorden hiermee zou gaan krijgen. En soms leefde ik nog wel eens in een bepaald wereldje waar ik alles kon maken, dus misschien was dit het proberen waard...
"Dus jij doet het ook, waarom dan?" vroeg ik met een onschuldig lachje, terwijl ik terugliep naar het keukenkastje en het boek er vanaf haalde. Als ik zeker wilde weten dat hij een hunter was zou ik risico's moeten nemen... En Amethist kon altijd nog op commando een andere heks gaan zoeken. Ja, dat was dus de spreuk die ik op de kat had toegepast, maar hierdoor werd ze wel agressief...
"Goed dan, als je zo nieuwsgierig bent... Het enige wat ik opruimde was een oud boek dat ik heb gekocht op een markt. En als je wilt weten waarom, omdat het me aansprak."
Zo, niet gelogen. Maar ook niets verteld... In principe dan. Eigenlijk nam ik nu wel een heel groot risico, ik wist namelijk dat hij een mes had. En het kostte me hartstikke veel tijd om een verweringsspreuk op te zoeken, uit te voeren en dan ook nog uit te spreken zonder een, enkel schrammetje op te lopen. Ach ja, soms moest je geven en nemen in het leven.

---

Reading a good book is like taking a journey.

Yurian Xander Green

Aurora zet haar mok op tafel en kijkt mij recht aan. Haar ogen waren even vernauwd. Haar blik blijft strak in het mijne boren.
"Dus jij doet het ook, waarom dan?" Vraagt ze vervolgens. Ik haal mijn schouders ietwat ongemakkelijk op. "Gewoon... Zoals iedereen zijn eigen redens wel heeft," zeg ik dan met twijfels.
Aurora staat op en loopt naar de keukenkast toe. Vervolgens pakt ze het boek. "Goed dan, als je zo nieuwsgierig bent... Het enige wat ik opruimd waarom, omdat het me aansprak." Ik kijk Aurora kort aan en slik een ker. Wát moet ik hierop zeggen?
"Eh..." stamel ik en ik bekijk het boek dat ze vast heeft. Een spreukenboek, zie ik als ik beter kijken het Grieks snel in mijn hoofd vertaal. Aurora is een "Heks," mompel ik zacht en zet een stap naar achter. Vervolgens kijk ik Aurora strak aan. "Je bent een freaking heks en ik heb heel de tijd niets gemerkt?!" Blijkbaar ben ik zo ver naar achter gelopen dat ik tegen een muurtje aankom. Blijf kalm. Rustig ademhalen, waarschijnlijk weet Aurora door mijn versprekingen dat ik een hunter ben en lokt me uit.

---

Ich liebe dich 27.12.23

(Lol hij kopieerde verkeerde tekst zie ik nu. Kan niet aanpassen maar zolang Yurian zijn uispraken kloppen gaat het goed haha. Ik ga slapen btw nightnight)

---

Ich liebe dich 27.12.23

Aurora Delila Whitlock.

En raad eens... Natuurlijk wilde ik weer bevriend geraken met een hunter. Prachtig geregeld, Aurora...
Ik probeerde hem geruststellend aan te kijken en stapte zelf ook achteruit. "Ik doe je niets."
Dat was waar, ik deed niemand pijn zonder geldige reden. Ik doodde niemand zonder aanleiding. Waarom zou ik? Karma zou me dan sowieso terugpakken.
Ik beet op mijn lip en legde het boek op tafel. Zonder boek kon ik geen spreuken opzeggen dus ik was compleet machteloos nu. Alhoewel, de kat leefde nog... Maar die zou ik alleen als laatste optie verkiezen.
"Luister alsjeblieft en vertrouw me... Ik doe niemand pijn en ik zal ook niemand doden zonder geldige reden." zei ik zacht, waarna ik mijn handen aan hem toonde als teken dat ik niets vast had. "Als ik je iets aan zou willen doen had ik dat nu toch allang gedaan?!"
Ik moest zeggen dat ik verschrikkelijk nerveus begon te worden... Waar waren de andere heksen als je er eentje nodig had?
Of... Ze hoefden niet hier naartoe te komen als Yurian iets probeerde. Ik kon Yurian ook naar hen toe lokken....

---

Reading a good book is like taking a journey.

Kyle Dyer

Zacht begon Zane te lachen en hij nam een grote slok van zijn bier. 'Ik heb geleerd dat je niet iedereen zomaar moet veroordelen, maar dat betekent niet dat je niet voorzichtig moet zijn. Niet iedereen is wie je denkt dat diegene is,' vertelde hij en even gleed er een triestige blik over zijn gezicht heen, gevolg door een grote slok. Een glimlachte perste hij eruit en ik vroeg mij af wat er gebeurd was. Ik liep echt achter met dingen.. 'Vreemd dat een vrouw zomaar iemand in huis haalt.' zei hij en hij grinnikte om zichzelf. 'Klinkt een beetje wanhopig. Oudere vrouw haalt jongere, aantrekkelijke man in huis. Hoe oud is ze? eind dertig, midden veertig?' vroeg hij geamuseerd aan mij. Ik begon te lachen om zijn woorden en schudde vervolgens mijn hoofd met diezelfde lach.
'Nee, nee nee!' lachte ik. 'Zo zit het helemaal niet Zane, maar bedankt dat je me aantrekkelijk vind.' Een glimlachje sierde mijn gezicht en lachte vervolgens weer eventjes. 'Ze is niet eind dertig of midden veertig. Ze is zelfs jonger dan jou! Plus er zit wel een reden achter waarom ze me in huis heeft genomen, die vertel ik wel een ander keertje.. Oké?' vroeg ik vervolgens aan hem. Ook al vond hij het niet goed.. Vond het al erg dat ik het aan Angel moest vertellen.. 'Maar waarom zo net die triestige blik? Iets meegemaakt?'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Someone for Blaise?
Avery is still busy.]

---

†

Hidan schreef:
[Someone for Blaise?
Avery is still busy.]

(Als Yurian Blaise weet te bereiken om over Aurora te gaan beginnen, ja.
Otherwise I have no idea. )

---

Reading a good book is like taking a journey.

CxStylinson schreef:
(...)

(Als Yurian Blaise weet te bereiken om over Aurora te gaan beginnen, ja.
Otherwise I have no idea. )

[Ik vind het goed, but I dunno if Yurian thinks it's a good idea.]

---

†

Hehe, ik heb het gevonden (;

Nikki, als je jouw post nog eens wil herlezen:

Angelica 'Angel' Wolfe

Lichtjes schud hij zijn hoofd en blijft me nog wel gewoon vriendelijk aankijken. "Nee, ik blijf wel hier. Het lijkt mij een serieus iets waarom je haar moet halen. Een beetje raar als je opeens een vreemde mee neemt, toch? Ik vermaak me wel." vertelt ze aan mij. Zijn blik gaat eventjes naar het nieuws en hij fronst vervolgens eventjes. "Ik vermaak mij wel, maar vind je het erg als ik hem straks over zet? Zo vrolijk is het nieuws niet, of vind jij van wel?"
"Hé? Oh nee, zet maar op wat je wilt hoor. Je mag doen wat je wilt, ik ben er toch niet." Ik glimlach eventjes en sta op, waarna ik me even uitrek. "Nou ja, dan krijg je ook niet te zien dat ik Blaise in elkaar sla, als ik daar de kans voor krijg." zeg ik en ik glimlach, al is dat glimlachje best hatelijk. Hierna loop ik naar de deur. "Ik weet niet wanneer ik terug ben." zucht ik vervolgens en ik pak de autosleutels, om naar de auto te lopen en in te stappen. Met een rotvaart race ik naar het bos toe, als ik Blaise zou zien nu zou ik hem nog aanrijden ook. Toch moet ik even ongeduldig wachten voor een stoplicht en trommel ik met mijn vingers op het stuur. Hierdoor geef ik nog eens extra gas, als ik geflitst word zal ik Alice het geld wel terug betalen, natuurlijk. Al snel kom ik met piepende banden tot stilstand bij de plek waar ze eerder vandaag haar auto geparkeerd had. Zo maar gelijk mijn verontschuldigingen aanbieden.

Alice Hale - Hunter

Ik weet niet hoe lang het duurt voor Blaise weg gaat maar als ik op een bepaald moment rond me kijk, zie ik hem nergens. Ik blijf een beetje verscholen achter de bomen staan, met zicht op de plek waar mijn auto stond. Ja, stond. Ik begrijp wel waarom Angel weg wou en ze had waarschijnlijk verwacht dat Blaise me mee zou nemen. Net zoals ik trouwens.
Ik hoor het vertrouwde gebrom van mijn auto in de verte en stap uit de schaduw vandaan. Met piepende banden komt hij tot stilstand en meteen stapt Angel uit. Ik kan mezelf niet beheersen als ik haar zie, waarschijnlijk in een haastige bui vertrokken. Ik ren op haar af en sla mijn armen rond haar heen. Ik wil zeggen hoe blij ik ben dat ze er is, maar moet dan mezelf eraan herinneren dat ze niet zo'n persoon is. Gauw laat ik haar los en grijns wat stuntelig, terwijl mijn ogen waarschijnlijk nog rood zijn.
'Hé. FIjn dat je zo snel kon komen.'

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Zane Blade Reynolds

Kyle begint te lachen om mijn woorden en schud vervolgens zijn hoofd met diezelfde lach. "Nee, nee nee!" lacht hij en ik kijk hem nieuwsgierig aan. "Zo zit het helemaal niet Zane, maar bedankt dat je me aantrekkelijk vind.'" Een glimlachje siert zijn gezicht en hij lacht vervolgens weer eventjes. Ik word hier enkel alleen nog nieuwsgieriger door. "Ze is niet eind dertig of midden veertig. Ze is zelfs jonger dan jou! Plus er zit wel een reden achter waarom ze me in huis heeft genomen, die vertel ik wel een ander keertje.. Oké?" vraagt hij vervolgens aan me. Ik knik gelijk. "Ja, dat moet zelfs want nu maak je me wel erg nieuwsgierig hoor. You lucky basterd!" grijns ik.
"Maar waarom zo net die triestige blik? Iets meegemaakt?" vraagt hij dan. O, hij heeft het dus opgemerkt. Natuurlijk. Nou, dit is iets wat ik mooi voor mezelf ga houden en hier een antwoord op verzinnen is lang nog niet zo moeilijk. "Oh, gewoon. We zijn er al zovelen door kwijt geraakt." zeg ik en het is niet moeilijk om daarbij melachoniek te glimlachen. "Maar jij kan best voor jezelf zorgen, geloof ik." grijns ik vervolgens, doelend op dat hij nu bij een relatief jonge vrouw woont.

Angelice Wolfe

Als ik uit ben gestapt, word ik bijna overweldigt door Alice, die op mij af rent en haar armen om mij heen slaat. Ik ben blij dat ik slippers aan heb en daar steun mee vind doordat ik op platte voeten sta, anders had ik best wel eens om kunnen vallen. Aangezien ik er zo door overvallen word, hou ik mijn armen losjes naast mijn lichaam hangen en weet ik niet zo goed hoe ik er op moet reageren. Al snel laat Alice me dan ook weer los en grijnst ze wat stuntelig naar me, wat niet echt past bij haar rode ogen. Heeft ze gehuilt?
"Hé. Fijn dat je zo snel kon komen." zegt ze en ik glimlach een bezorgde glimlach naar haar toe. "Dat mag ook wel nadat ik je auto had meegenomen. Sorry nog daarvoor..." Ik zeg er maar niet bij dat ik had verwacht dat Blaise haar zou mee nemen en als ik kort in de rondte kijk, zie ik hem en zijn auto ook niet meer. Is hij er dan gewoon vandoor gegaan en heeft hij haar hier zomaar achter gelaten? Wow, hij is nog veel erger dan ik dacht.
"Wat is er gebeurt?" vraag ik, nog altijd bezorgd. "Als je dat wilt vertellen teminste." vervolg ik mezelf snel, omdat ik niet bemoeizuchtig over wil komen.

---

Your make-up is terrible

Alice Hale

Angel schenkt me een bezorgde glimlach en ik heb meteen zin om me terug in haar armen te storten, die verrassend verwelkomend aanvoelden.
"Dat mag ook wel nadat ik je auto had meegenomen. Sorry nog daarvoor..." zegt ze, verwijzend naar mijn opmerking over haar snelle komst. Ik wuif het weg, want ik snap wel waarom ze weg wou.
"Wat is er gebeurd?" vraagt ze, met die bezorgde ondertoon in haar stem. "Als je dat wilt vertellen tenminste." ik twijfel eventjes, maar weet al snel dat dit gewoon uit voorzorg is. Al vanaf het begin wil ik het aan Angel vertellen, gewoon omdat zij altijd lijkt te weten wat ze moet zeggen.
"Blaise... Hij wil me niet meer zien, denk ik. We zijn uit elkaar." Ik laat mijn blik afdwalen, hopend dat Angel niet ziet wat ik voel. "Maar hij heeft me niet gezegd waarom precies, dus ik begrijp het niet echt." Mijn ogen gaan van de bomen, naar Angel's blik, naar de auto en dan terug naar haar gezicht. Afwijkend.

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien