[RPG] Greenfields Coven ~ 10 - Speeltopics

Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.

De regels:
- Geen perfecte karakters.
- Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
- Geen tijd = niet meedoen.
- Niemand buitensluiten.
- 16+ is toegestaan.
- Geen one-liners.
- Alleen ik open nieuwe topics.
- Naamsveranderingen graag melden.
- Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
- Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
- Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.

Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
Dit is waar de Coven bijeenkomt.
In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

Heksen:

- - -
- - -
- - -
- Avery Violet Stone Arachno

- Zane Blade Reynolds Assassin
- Kyle Dyer Soubi
- - -
- - -

Hunters:

- Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
- - -
- Alice Hale Frodo
- - -
-
- Blaise Wolf Hunter Arachno
- Yurian Xander Green MakeMeIrish
- - -
- - -

Rollentopic

[ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 17:51 ]

---

Your make-up is terrible

Zane Blade Reynolds

Kyle lacht zacht als ik begin te roepen. "Hmm, volgens mij moeten wij er achter komen waar zij zit..." lacht hij zacht, maar niet veel later komt ze al tevoorschijn. "Ook een leuke binnenkomst." zegt ze, waarna ze eventjes onwennig naar ons kijkt, ik schenk haar een goed bedoelde glimlach om haar wat op haar gemak te stellen, en vervolgens naar de trap wijst. "Hij zit boven met de naam Yurian.... Xander Green?" zegt ze en ze lijkt eventjes te twijfelen. Ik haal mijn schouders op, nog nooit van gehoord eigenlijk. Kyle houd zijn hoofd even schuin, volgens mij kent hij hem ook niet. Aurora zucht eventjes en bijt vervolgens op haar lip.
"En hij vertelde me nog iets over een andere hunter die hier nog zou moeten zitten, ene Blaise... Waarvan ik de achternaam kwijt ben." Ik haal opnieuw mijn schouders op, weer zo'n nietszeggende naam voor mij. "Wacht.. Wat? Blaise?" vraagt Kyle verbaasd aan haar. Nou, niet zo nietszeggend voor hem dus. "Mensen kunnen misschien wel dezelfde namen hebben, maar ik ben gisteren nog iemand tegengekomen die Blaise heet..." zegt hij en hij krabt een beetje aan zijn hoofd en begint richting de trap te lopen. "Aurora, hoe zag die Blaise eruit?" vraagt hij aan haar en ik zucht even overdreven terwijl ik hem de trap op volg.
"Hé, verdomme. Jullie hebben zoveel meer geluk als ik... Jullie ontmoeten allebei zomaar een hunter terwijl ik dat ook wel zou willen!" Ik klink iets dramatischer dan ik het bedoeld had, maar het geeft wel een leuk effect eigenlijk. "Maar waar ken je die gast dan van? Dat lijkt me wel belangrijk om te weten eigenlijk... En waar heb je die gast gestopt?" vraag ik als we boven aangekomen zijn aan Aurora.

---

Your make-up is terrible

[Eigenlijk moet Yurian zijn stukje achter dat van Zane ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Aurora Delila Whitlock.

Kyle keek me fronsend aan en ik kon een duidelijke verbazing op zijn gezicht zien, waardoor ik zelf ook verward reageerde. Zei ik iets verkeerds?
"Wacht.. Wat? Blaise? Mensen kunnen misschien wel dezelfde namen hebben, maar ik ben gisteren nog iemand tegengekomen die Blaise heet.."
Ik keek hem nog verwarder aan en had het gevoel alsof mijn ogen uit zijn kassen zouden rollen van verbazing, waarna ik eventjes nerveus met mijn nagel tegen de trapleuning tikte. Wie weet wat Kyle allemaal aan die Blaise had verteld... En wie weet over welke Blaise we het nou hadden!
"Aurora, hoe zag die Blaise eruit?" vroeg Kyle nu, waardoor ik mijn hoofd vrijwel direct schudde.
"Dat weet ik niet, daar heeft Yurian niks over verteld. Hij zei alleen maar dat hij en Blaise de enige hunters in de stad waren... Hij had trouwens wel een opmerkelijke achternaam, als ik me niet vergis."
Wat was zijn achternaam nou ook alweer? Van de zenuwen vergat ik dingen en dat was niet bepaald handig. De achternaam paste wel bij zijn hunter bestaan volgens mij... Ja, dat stond vast.
"Het had in ieder geval iets met hunter te maken, maar meer schiet me nu niet te binnen..."
Ik keek naar Zane en Kyle die de trap op begonnen te lopen, waardoor ik maar als een klein kindje volgde. "Linkerkamer, naast de trap." antwoordde ik.

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 22:48 ]

---

Reading a good book is like taking a journey.

Kyle Dyer

Overdreven hoorde ik Zane zuchten terwijl hij mij de trap op volgde. 'Hé, verdomme. Jullie hebben zoveel meer geluk als ik... Jullie ontmoeten allebei zomaar een hunter terwijl ik dat ook wel zou willen!' zei hij en het klonk nogal dramatisch. Lachend schudde ik lichtjes mijn hoofd.
'Het is niet zo dat ik daar op zat te wachten Zane,' zei ik met een klein lachje. 'Liever had ik dat niet.'
'Dat weet ik niet, daar heeft Yurian niks over verteld. Hij zei alleen maar dat hij en Blaise de enige hunters in de stad waren... Hij had trouwens wel een opmerkelijke achternaam, als ik me niet vergis,' antwoordde Aurora op mijn vraag. Lichtjes knikte ik. Natuurlijk kon ze niet weten hoe hij eruit zag als die Yurian alleen maar zijn naam had genoemd. 'Het had in ieder geval iets met hunter te maken, maar meer schiet me nu niet te binnen...' Ik dacht eventjes na, maar kon mij niet echt herinneren dat Blaise aan mij ooit zijn achternaam had verteld.. Geloof het niet, zou ook niet weten waarom hij mij dat wel had verteld.
'Maar waar ken je die gast dan van? Dat lijkt me wel belangrijk om te weten eigenlijk... En waar heb je die gast gestopt?' vroeg Zane toen we boven waren aangekomen. 'Linkerkamer, naast de trap,' antwoordde ze. Die eerste vraag was dus duidelijk tegen mij bedoeld.
'Een collega Angel,' mompelde ik zachtjes terwijl ik de deur bekeek waar Yurian zich moest bevinden. 'Ik heb zo'n gevoel dat ik weer mag verhuizen en gauw ook..'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Ik heb kuitpijn Heb vandaag 8 uur achter een geschaatst op de schaatsbaan in Hoorn hahaha]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Zane Blade Reynolds

Kyle schud lachend met zijn hoofd. "Het is niet zo dat ik daar op zat te wachten Zane." zegt hij met een klein lachje. "Liever had ik dat niet." Ik schud rustig met mijn hoofd, natuurlijk niet. Niemand eigenlijk, al had ik wel zin om even stoom uit te blazen tegenover een stevige gast. Hierna antwoord Aurora op Kyle. "Dat weet ik niet, daar heeft Yurian niks over verteld. Hij zei alleen maar dat hij en Blaise de enige hunters in de stad waren... Hij had trouwens wel een opmerkelijke achternaam, als ik me niet vergis." zegt ze en Kyle knikt. "Het had in ieder geval iets met hunter te maken, maar meer schiet me nu niet te binnen..." gaat ze verder. "Nou, dan vragen we dat zo mooi eens aan die... Yurian?" zeg ik.
Aurora is ook met ons mee gelopen naar boven, natuurlijk. "Linkerkamer, naast de trap." antwoord ze en ik glimlach dankbaar. "Ik ben blij dat jij bij onze Coven zit, Aurora. Dit heb je echt goed gedaan." zeg ik dan op een wat zachtere toon tegen haar. "Een collega van Angel." mompelt Kyle zachtjes op mijn vraag, terwijl hij de deur bekijkt waar Yurian zich moest bevinden. "Ik heb zo'n gevoel dat ik weer mag verhuizen en gauw ook..." Ik knik langzaam en zucht dan even. "Dat spijt me voor je. Maar nu weten we in ieder geval wel wie het zijn." Een geluk bij een ongeluk, zo maar te zeggen.
Hierna stap ik op de deur af en zwaai ik die met een flinke kracht open, waarna ik me opricht tegenover de gene die in de kamer moet zijn, gewoon om een gevaarlijke indruk te maken. Mijn blik schiet zoekend de kamer door tot ik een jongeman verstopt zie zitten. Gast, hij is hooguit 20! Net als Kyle! Hierdoor barst ik in lachen uit, aangezien hij er lang niet zo gevaarlijk uit ziet als ik had verwacht. "Dus jij bent Yurian?" vraag ik op een spottende toon, met een barse, luide stem.

---

Your make-up is terrible

Yurian Xander Green

De deur zwaait met een klap open en ik bid nog altijd dat ze me niet snel zien. Ik houd mijn ogen stijf dicht wanneer ik ineens gelach hoor. "Dus jij bent Yurian?" hoor ik ineens iemand vragen met een spottende toon. Ik open een oog en kijk recht in het gezicht van een man geen idee hoe oud maar niet al té oud.
Ik houd mijn kaken stevig op elkaar terwijl ik uit mijn verstop plek kom. Verstoppen, niet een van mijn sterkste punten, vroeger toen ik op school zat en we gingen ons verstoppen, en dan praat ik hier over mijn kindertijd, werd ik meestal als eerste gespot. Dat was niet zo leuk.
Ik kijk de man recht aan. "Dus- Aurora belde jullie," zeg ik zacht als ik in mijn ooghoek nog een man zie. Ik blijf degene voor mij nog altijd aankijken. Meer weet ik ook echt niet te zeggen, ik zei dat al 'perongeluk' omdat het er gewoon uit schoot. Ik vind dit niet leuk meer, echt niet.
"Laat me gaan," zeg ik dan zacht en mijn blik schiet naar Aurora die ik ook in de deuropening zie staan.

---

Ich liebe dich 27.12.23

Aurora Delila Whitlock.

"Ik ben blij dat jij bij onze Coven zit, Aurora. Dit heb je echt goed gedaan." zei Zane op een zachte toon, glimlachend.
Ik beet even aarzelend op mijn lip. "Zo goed is het eig-"
Nog voordat ik mijn zin kon afmaken had Zane al met een geweldige entree de kamerdeur geopend en schoot hij in de lach, waardoor ik beschaamd een hand tegen mijn voorhoofd aanlegde.
Typisch, Aurora ging op jacht en kwam terug met een muisje in plaats van een wolf. Ik boorde mijn ogen in die van Yurian en schudde mijn hoofd, waarna ik zwijgend bleef staan. Ik wist namelijk niet precies wat te doen... Zane en Kyle leken me wel de types om dit op te knappen.
"Zijn mes ligt trouwens nog beneden, als dat iets uitmaakt." zei ik zachtjes.
Geen idee of het wat interessants was, maar alle informatie leek me wel handig. Je kon beter teveel als te weinig zeggen op zulke momenten....

---

Reading a good book is like taking a journey.

Kyle Dyer

'Dat spijt me voor je. Maar nu weten we in ieder geval wel wie het zijn,' vertelde Zane na hem zacht hebben horen zuchten. Lichtjes met tegenzin knikte ik. Eigenlijk was het mijn eigen schuld ook, geloof ik.. Hm, had Phoenix toch nog gelijk. Niet dat ik dat hard op ging zeggen. Met een flinke kracht zwaaide Zane de deur open, keek schichtig de kamer rond en liep vervolgens de kamer in. In lachen barstte hij uit en lichtelijk nieuwsgierig stapte ik wat dichterbij. 'Dus jij bent Yurian?' vroeg Zane met een barse, luide stem dat spottend klonk. Een jongen, rond mijn eigen leeftijd kwam tevoorschijn.
'Dus- Aurora belde jullie,' hoorde ik hem zacht zeggen. Mijn wenkbrauw schoot iets omhoog. Echt bedreigend zag hij er niet uit. Een glimlach sierde mijn gezicht, al helemaal toen hij de volgende woorden zei. 'Laat me gaan,' zei hij zacht en zijn blik schoot naar Aurora.
'Zeg, wat klink jij bang voor een hunter,' zei ik lachend. 'Zeker een groentje, nou snap ik gelijk waarom jij zo gauw gevangen bent genomen. Niets tegen jou hoor Aurora, maar geef toe... Het ging wel erg makkelijk voor jou.' Ik draaide mijzelf eventjes om naar haar toe en had haar zo net nog iets horen zeggen over zijn mes die nog beneden lag. 'Ik weet het niet of dat iets uitmaakt, had je nog meer hunters verwacht die op bezoek kwamen?' vroeg ik met een klein glimlachje aan haar. 'Zo ja, dan kunnen zij die mes vinden en het gaat gebruiken.. Ergens maakt het ook vrij weinig uit, als ze komen dan denk ik dat ze zelf ook wel dingen hebben meegenomen.'

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[Pfft. Now I feel bad dat Avery weg gevlucht is naar haar tante lol.]

---

†

Zane Blade Reynolds

"Dus- Aurora belde jullie." zegt de jongen zacht en ik kijk hem nog een ondezoekend en keurend aan. Mijn ogen glijden langs zijn jongensachtige lichaam. Zijn lichaamstaal zegt genoeg, denk ik. "Laat me gaan." zegt hij zacht en zijn blik schiet naar Aurora. Ik draai me niet om maar blijf bedreigend in de kamer staan, terwijl ik wat afkeurend met mijn hoofd schud. Ik had toch wel op wat meer gehoopt, eigenlijk. Ach, dit is alsnog beter dan niets. Dat zal ik haar nog wel duidelijk maken.
"Zeg, wat klink jij bang voor een hunter." zegt Kyle lachend. "Zeker een groentje, nou snap ik gelijk waarom jij zo gauw gevangen bent genomen. Niets tegen jou hoor Aurora, maar geef toe... Het ging wel erg makkelijk voor jou." Kyle draait zichzelf eventjes om naar haar toe als ze iets zegt over een mes. "Ik weet het niet of dat iets uitmaakt, had je nog meer hunters verwacht die op bezoek kwamen? Zo ja, dan kunnen zij die mes vinden en het gaat gebruiken.. Ergens maakt het ook vrij weinig uit, als ze komen dan denk ik dat ze zelf ook wel dingen hebben meegenomen."
Ik sla mijn armen op een dreigende manier over elkaar heen, waarna ik verder de kamer in loop en op een stoel ga zitten. "Ga zitten." Het klinkt als een bevel en niet als een vraag en ik verwacht ook dat hij nu gaat zitten. Ik zet mijn ellebogen op mijn knieën neer en leun voorover naar de jongeman. Mijn vingertoppen zet ik tegen elkaar aan. "We laten jou niet zomaar gaan, jongeman. Ik denk dat je dat zelf ook wel begrijpt. Het zal een lang proces worden want wij willen dingen van je weten en daarna zullen we je geheugen moeten wissen, wat soms nogal pijnlijk uit kan pakken." Ik krul mijn lippen na deze zin wat omhoog. "Als eerst mag je eens een gedetailleerd verslag maken van je mede-hunter, Blaise zei je? Als je niet meewerkt, kan je het wel helemaal vergeten dat we je laten gaan." dat laatste zeg ik er gevaarlijk dreigend achteraan.

[ bericht aangepast op 5 dec 2012 - 23:54 ]

---

Your make-up is terrible

Yurian Xander Green

"Zeg, wat klink jij bang voor een hunter. Zeker een groentje, nou snap ik gelijk waarom jij zo gauw gevangen bent genomen. Niets tegen jou hoor Aurora, maar geef toe... Het ging wel erg makkelijk voor jou." Ik kijk naar degene die dat zei en vernauw mijn ogen. "Ik kan ook makkelijk iets doen als ik niets heb om me mee te verweren," sis ik naar hem, maar hij is al bezig met Aurora. "Ga zitten." hoor ik voor me en kijk naar de andere man. Ik ga gehoorzaam zitten, aangezien het nogal als een bevel klonk. Hij gaat met zijn ellebogen op zijn knieën zitten en zet zijn vingertoppen tegen elkaar.
"We laten jou niet zomaar gaan, jongeman. Ik denk dat je dat zelf ook wel begrijpt. Het zal een lang proces worden want wij willen dingen van je weten en daarna zullen we je geheugen moeten wissen, wat soms nogal pijnlijk uit kan pakken. Als eerst mag je eens een gedetailleerd verslag maken van je mede-hunter, Blaise zei je? Als je niet meewerkt, kan je het wel helemaal vergeten dat we je laten gaan." het laatste klonk wat dreigend en ik krijg de rillingen.
"Ik weet alleen dat hij Blaise heet, meer niet. Ik heb hem zelfs nog nooit gezien, alleen via de telefoon," lieg ik dan, hierbij kijk ik hem recht aan. "Dus kan ik niets verder vertellen dan dat hij Blaise heet," gooi ik er dan achteraan, nog altijd kijk ik hem recht aan. Ik moet tijd zien te rekken tot de rest er is. Ik mime de houding van degene voor mij wat ik altijd automatisch doe, ik doe het niet expres eerder onbewust. Ik kan er niets aan doen. "Vertel ook eens wie jij bent," zeg ik dan met een klein uitdagend glimlachje. "Jij weet hoe ik heet en dat is nogal unfair hé," ik trek een wenkbrauw op.

[ vet leuk liedje haha ]

---

Ich liebe dich 27.12.23

Alice Hale

"Rijd jij nu?" vraagt Angel glimlachend en ik knik. Het is niet dat ik het erg zou vinden als zij weer reed, maar ik heb het rijden nodig om mijn gedachten van me af te zetten en er van een afstandje naar te kijken. Hopelijk vind ik dan een uitweg.
Terwijl we naar de auto lopen somt Angel de gegevens op en in mijn hoofd begin ik de weg uit te stippelen. Het is niet erg ver en als ik snel rijd, zijn we er zo. Dat hoop ik toch...
Ik zet me achter het stuur en zie tot mijn verbazing dat Blaise naast me plaats neemt. Angel moet achterin, arme zij. Ik schenk haar een verontschuldigende blik en rij soepel weg bij het hoofdkwartier. Als we al eventjes onderweg zijn, merk ik pas op dat het al avond begint te worden en het schemert. Dit zou nog wel eens positief voor ons kunnen uitpakken, als we niet gezien willen worden.
Voor Blaise iets tegen me kan zeggen, vraag ik: "Dus, wat doen we?"

---

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Angelica Wolfe

Alice knikt als ik vraag of zij rijd en kloterig als hij is, neemt Blaise snel plaats op de bijrijdersstoel. Soms kan ik hem wel wat aandoen, al is soms vandaag in bijna de hele tijd veranderd. Ik grom zacht en neem met een chagrijnig gezicht plaats op de achterbank, Alice stuurt me een verontschuldigende blk en rijd soepel weg bij het hoofdkwartier. Ik pers er een glimlachje uit voor haar en sla dan wat eigenzinnig mijn armen over elkaar heen. Ik maak er alleen geen stampij van voor haar, dat vind ik zo lullig. Als het aan mij lag, had ik hem hardhandig de auto uit geflikkert om zelf op die stoel te gaan zitten. Ja, misschien ben ik wel wat kinderachtig.
Alice is degene die me uit mijn wraakvolle gedachten haalt. "Dus, wat doen we?" vraagt ze. Hierop veer ik overeind en dring ik mezelf tussen hen in. "Allereerst wil ik mijn wapen terug." zeg ik en ik buig me wat over Blaise heen zodat ik het wapen uit Alice haar dashboardkastje kan vissen, waar ik het eerder in had gestopt. "Ik wilde hem niet mee naar binnen nemen en Kyle bang maken." Bij deze woorden grijns ik op een wat gemene manier naar Blaise en laat me vervolgens terug op de achterbank zakken, waar ik met een plof op terecht kom.
"Verder moeten we gewoon voorzichtig zijn en bij elkaar blijven. Oh, en Blaise moet voorop, vind ik." beslis ik en ik grijns lichtjes, maar probeer dat te verbergen door mijn vingertoppen tegen mijn bleke lippen aan te duwen, die ik lichtjes tuit. Hé verdomme, ik had ze moeten stiften... Ik erger me er al de hele dag aan, geloof ik.

---

Your make-up is terrible

Blaise Wolf Hunter.
Alice schenkt Angel een verontschuldigende blik, maar ik let er al niet meer op, omdat het me niet veel uit maakt. Ik wil voor zitten omdat ik dan met Alice kan praten en dat gaat nogal ongemakkelijk als ik van Angelica achterin moest zitten.
      Ze rijdt soepel weg bij het hoofdkwartier en ik kijk naar buiten, waar het al wat donkerder begint te worden. Net als ik me om wil draaien om over net te beginnen, vraagt Alice al: ‘Dus, wat doen we?’ Grommend op wat ze doet, want ik weet heus wel dat ze er nu niet over wil hebben, rol ik mijn ogen en kijk dan richting Angel, die overeind veert en tussen ons in dringt.
      ‘Allereerst wil ik mijn wapen terug.’ Zegt ze en buigt wat over mij heen zodat ze het wapen uit het dashboardkastje kan vissen. Ik duw haar hierop wat weg, omdat het mij irriteert als ze zo over me heen buigt. ‘Ik wilde hem niet mee naar binnen nemen en Kyle bang maken.’ Angel verpest het door zo te doen, het enige wat ik nu wil is rustig met Alice praten. Dat was de hele tijd al mijn plan geweest, maar ze zit er telkens tussen.
      Bij de woorden die ze had gezegd, grijnst ze op een gemene manier naar mij en laat zich vervolgens terug op de achterbank zakken. Thank god, anders was ik misschien nog de auto uit gesprongen. Nee, nee, dat ging te ver, bedacht ik me. ‘Ach ja, het kleine jochie dat bij jou gaat inwonen, natuurlijk.’ Grijnsde ik nogal spottend terug, waarop ik mokkend mijn hand onder mijn kin deed om hierop te steunen. Mijn ellenboog zette ik op een soort leuninkje bij het raam, waar ook de knop zat dat je het open kon maken.
      ‘Verder moeten we gewoon voorzichtig zijn en bij elkaar blijven. Oh, en Blaise moet voorop, vind ik.’ Beslist ze. Ik haal nonchalant mijn schouders op en zucht diep. Met een emotieloos gezicht zeg ik dan: ‘Oké, best.’ Er kwamen niet veel woorden uit, maar nu kon ze, beide, eigenlijk merken dat ik me irriteerde en dit zo snel mogelijk over wilde hebben. Het maakte me eerlijk waar niet uit als ik hiervoor voorop moest gaan.
      Na een aantal minuten rijden kwamen we echter al aan en stapte ik als eerste uit. ‘Ik zal jullie wel beschermen hoor, dámes.’ Met nadruk op dames naar Angel gericht, aangezien ik het wilde benadrukken alsof het erop leek dat ze niet voor zichzelf kon zorgen.

---

†