• Greenfield California, 2012. Population: 16,330. In dit relatief kleine stadje gebeurd iets bijzonders, iets wat al jarenlang aan de gang is. Een coven gevult met heksen, goedaardige heksen en een enkele kwaadaardige. Daarnaast heb je degene die op hun jagen, de hunters.


    De regels:
    - Geen perfecte karakters.
    - Orginele karakter die je niet ergens anders gebruikt.
    - Geen tijd = niet meedoen.
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Alleen ik open nieuwe topics.
    - Naamsveranderingen graag melden.
    - Blijf realtisch, je kan geen onmogelijke krachten hebben.
    - Alle krachten komen uit spreuken, niet uit jezelf.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.


    Het hoofdkwartier van de hunters. Dit is hun vergaderzaal.
    Dit is waar de Coven bijeenkomt.
    In dit eeuwenoude gevecht proberen de heksen niet op te vallen en normaal te doen terwijl ze terugvechten tegen de hunters. Gaan ze alleen in de verdediging of slaan ze keihard terug met een aanval? Dat is aan de heksen.
    De hunters stellen ondertussen allerlei missies op om erachter te komen wie de heksen zijn en hoe ze ze uit hun tent kunnen lokken in hun hoofdkwartier. Het liefst willen ze deze heksen vangen om erachter te komen waar hun coven bij elkaar komt en welke leden er allemaal zijn.

    Heksen:

    - - -
    - - -
    - - -
    - Avery Violet Stone Arachno


    - Zane Blade Reynolds Assassin
    - Kyle Dyer Soubi
    - - -
    - - -


    Hunters:

    - Angelica 'Angel' Wolfe Assassin
    - - -
    - Alice Hale Frodo
    - - -

    -
    - Blaise Wolf Hunter Arachno
    - Yurian Xander Green MakeMeIrish
    - - -
    - - -


    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 3 mei 2013 - 17:51 ]


    Your make-up is terrible

    :Y) I have a plan.
    I promised Bes something, so I'll let Blaise try calling Alice for 'apologies'. Ghehe.
    Angel is with her, I guess she would freak out.

    [ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 21:41 ]


    Of ik laat Angel hem bellen, met toestemming van Alice natuurlijk en omdat ze in de auto zitten op luidspreker. Dan kan zij freaken, merkt Blaise dat Alice er is en kan hij zijn excuses maken.


    Your make-up is terrible

    \\Ben ik weer ^^\\


    Ich liebe dich 27.12.23

    Dat kan ook. c:


    Why the silence?


    Ich liebe dich 27.12.23

    RellyKelinde schreef:
    Yurian Xander Green

    "Bedoel je daarmee dat je me toch ging verlinken?" vraagt Aurora en pakt mijn polsen vast. Ik schud meteen mijn hoofd. "Ik hou namelijk niet van zulke spelletjes." ze kijkt me recht aan. Ik houd mijn mond dicht, ik durf niets meer te zeggen. Ze geeft een ruk aan mijn arm. "Praat dan!"
    Ik bijt op mijn tong om niets te zeggen. Aurora laat mijn rechterhand los en grijpt met een snelle beweging het mes uit mijn zak. Niet het zakmes! Ze laat me los en gaat vervolgens achter me staan. "De trap op," zegt ze en ik buig mijn hoofd naar voor. Wáárom willen mijn plannetjes nooit lukken!
    "Mag ik het mes terug, alsjeblieft, hij was van mijn grootvader. Ik doe alles, maar geef me het mes terug." mijn stem trilt een beetje. Dan kijk ik op. De gang! Met een ruk trek ik de deur open en ga de gang in. Ik spring richting de voordeur en trek eraan. Wat een vreemde klink! Ik draai me met een ruk om en duw mezelf tegen de deur. "Alsjeblieft, laat me gaan!" roep ik en kijk Aurora recht aan. Ik ben niet snel bang, maar ditmaal wel. Ik wil weg. Ik moet eerlijk toegeven... Ik heb nog nooit een heks persoonlijk ontmoet. Ik zak op de grond en trek mijn knieën op om vervolgens mijn voorhoofd er tegen de leggen en mijn armen om mijn hoofd. Ik ben ook nog nooit zó bang geweest.


    Aurora Delila Whitlock.

    Ik siste zacht toen Yurian wegrende en volgde hem.
    "Yurian Xander Green! Blijf verdomme staan!" riep ik, waarna ik het mes even bekeek en zachtjes lachte. Van zijn grootvader dus? Iets in me zei me dat dat mes hem heel veel waard was. Ik bleef in het midden van de gang staan en knielde neer om het mes aan de kat te geven, die het onmiddellijk in haar bek pakte.
    "De ketel." zei ik zacht, waarna de kat wegsprong.
    Ja, de ketel boven mijn open haard waar ik altijd kruidenmengsels inmaakte. Maar met een mes kon ik niks... Zelfs niet met een spreuk, ik wist er namelijk geen. Maar dat betekende niet dat ik Yurian hiermee niet mocht opfokken.
    "Ik laat je niet gaan, want dan blijf ik dood. Het is jij of ik." zei ik simpel, waarna ik minachtend naar de klink keek. "En dat noem je zwarte magie, zo komen geen ongewenste personen mijn huis in... of uit."


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    Ik durfde niet op of om te kijken. Ik durf het gewoon niet.
    "Ik laat je niet gaan, want dan blijf ik dood. Het is jij of ik. En dat noem je zwarte magie, zo komen geen ongewenste personen mijn huis in... of uit."
    Deze keer keek ik wel op. Om dan weer snel weg te kijken. Fijn... het mes was ik nu kwijt. Ik kijk onderzoekend naar Aurora haar handen maar zie het mes niet. Langzaam, met trillende benen van angst sta ik op. Vervolgens loop ik langs Aurora heen richting de trap. Misschien dat als ik zou meewerken, dat ik weg kon komen. Al weet ik dat dat er niet echt in zit. Waarom had ik dat wezen mijn gehele naam eigen verteld? Ik weet niet waarom maar ineens breekt er iets in me. Ik zak op mijn knieën op een traptrede en leg mijn hoofd op een aantal treden verder. "Laat me gaan..." zeg ik zacht en voel een traan mijn ooghoek verlaten.
    "Ik zal niemand iets vertellen, echt niet," Ik blijf zo op de trap zitten. Te bang om te bewegen. Te bang om überhaupt iets te doen. Alleen een zacht gesnik verlaat mijn mond. Je mocht me nu dan wel en mietje of loser gaan vinden, maar ik heb me lang genoeg sterk gehouden.
    "Ik al alles doen, als je me maar laat gaan..." zeg ik zacht en leg mijn armen op mijn rug, zodat Aurora ze kan zien. Dat ze kan zien dat ik niets meer heb om te gebruiken.

    [Sorry, zin in drama x3]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Aurora Delila Whitlock.

    Ik keek toe hoe Yurian instortte en vloekte zachtjes.
    "Jezus... Sinds wanneer zijn hunters zo sentimenteel zeg?" vroeg ik, waarna ik ook naar de trap liep en Yurian overeind trok. "Lopen."
    Ik had geen zin om nu weer te gaan twijfelen. Als ik hem boven had opgesloten zou ik wat heksen of tovenaars gaan zoeken... Dan zou ik eens kunnen tonen dat ik wel een natuurtalent was hierin. Niet dat deze hunter zo moeilijk was aangezien hij erg zielig deed...
    "Loop die trap op, ga zitten in de linkerkamer en vermaak je daar maar." zei ik, waarna ik hem een duwtje gaf. Hij kon hier toch niet weg... Nou ja, het kon wel. Maar dan moest je toch wat meer hebben dan enkel wat tranen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    "Jezus... Sinds wanneer zijn hunters zo sentimenteel zeg?" hoor ik Aurora vragen. Ze trekt me overeind. "Lopen." ik zette een kleine stap omhoog.
    "Loop die trap op, ga zitten in de linkerkamer en vermaak je daar maar." zegt ze en ik kreeg een duwtje. Hierdoor zet ik nog een stap omhoog.
    "Aurora, ik doe alles... Echt," behalve vertellen waar de rest is. Ik was al een van de minste hunters, en als ik dan ook zou zeggen waar de andere zijn ben ik straks de lul voor beiden kanten.
    "Zeg iets," ik kijk haal aan en veeg mijn natte wangen droog, al heeft het niet veel nut. Ik zet nog een stap naar boven, wanneer ik helemaal boven ben laat ik mezelf op de grond zakken en kijk Aurora aan. "Ik wil hier niet vast zitten. Echt niet. Ik heb er alles voor over om weg te komen. Alles." zeg ik en blijf haar aankijken. Waarom ben is zo falend in dit soort dingen, als het mij eventjes iets te veel word gebeurd dit met mij.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Aurora Delila Whitlock.

    Ik negeerde zijn smeekbedes en gromde zachtjes van frustratie. "Heb ik gezegd dat ik iets wilde? Het enige wat ik wil zijn antwoorden, Yurian... Maar ik weet dat ik die toch niet ga krijgen." zei ik, waarna ik maar besloot om hem mee te sleuren aan zijn armen.
    Ik begon te trekken en stukje bij beetje kwam ik vooruit, maar ik moest zeggen dat die hunter niet zo licht was als ik dacht... Hij was niet zwaar voor zijn doen, maar ik kon gewoon niet tillen.
    Ik zuchtte zachtjes. "Alsof ik dit voor mijn plezier doe... Maar ja, ik moet wel. Als jij je gedraagt, gedraag ik me ook tegenover jou. Als jij netjes meewerkt doe ik niks." zei ik simpelweg, waarna ik eindelijk in de kamer stond en Yurian losliet.
    Ik liep terug naar de deur en bleef in de deuropening staan.
    "Dus... Ga je me vertellen hoe de andere hunters heten en waar ze zitten of blijf je een tijdje hier hangen?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Yurian Xander Green

    "Heb ik gezegd dat ik iets wilde? Het enige wat ik wil zijn antwoorden, Yurian... Maar ik weet dat ik die toch niet ga krijgen." Aurora trekt aan mijn armen en ik laat het maar gebeuren. Ik kom hier toch niet weg als ik niets vertel. En trouwens al vertel ik wel wat, ze houd me hier. Dat weet ik gewoon.
    "Alsof ik dit voor mijn plezier doe... Maar ja, ik moet wel. Als jij je gedraagt, gedraag ik me ook tegenover jou. Als jij netjes meewerkt doe ik niks." zegt Aurora en laat me uiteindelijk los. Ze loopt naar de deur en blijft daar staan. "Dus... Ga je me vertellen hoe de andere hunters heten en waar ze zitten of blijf je een tijdje hier hangen?" ik slik even. Zal ik... Nee, ik ben de gek niet! Ik weet dat ik dit niet goed doe... Het is even stil en ik kijk Aurora niet aan.
    "Blaise... Blaise Wolf Hunter..." zeg ik zacht en bijt op mijn lip. Nu moet ik liegen ik wil er niet nog meer veraden. "Hij en ik zijn de enige hunters hier in de stad," zeg ik dan en probeer Aurora aan te kijken. Ik hoop dat ze mij gelooft. Ik ben bang dat dat echter niet zo is, en dat ze door gaat vragen. Ineens besef ik me iets. Ik heb mijn mobiel nog. Als Aurora weg is ga ik bellen, melden waar ik zit.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Zane Blade Reynolds

    Als ik zeg dat ik nieuwsgierig ben geworden, komt er een schaapachtig lachje bij hem vandaan, wat me enkel nog nieuwsgieriger maakt. Hij moet eventjes lachen als ik zeg dat hij wel voor zichzelf kan zorgen, maar ik meen het serieus. Hij heeft altijd voor zichzelf kunnen zorgen en weinig hulp nodig gehad van anderen. Daaro mag ik Kyle wel en maak ik ook graag een praatje met hem, hoewel ik niet zoveel praat over het algemeen.
    "Je hebt gelijk, dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken" zegt hij met een glimlachje en ik glimlah ook licht. Hij rekt zichzelf een beetje uit en pakt vervolgens zijn flesje van tafel, om daar vervolgens een slok van te nemen. "Zullen er ook goede hunters zijn denk je?" vraagt hij opeens aan me, na een tijdje te hebben gestaard naar het bier. Hij fronst eventjes en begint dan te lachen. Rare vraag van mij..." Ik schud gelijk met mijn hoofd, ten teken dat het helemaal geen rare vraag is.
    "Ik denk niet dat er zoveel slechte hunters zijn, eigenlijk." zeg ik tegen hem. "Zij zijn er waarschijnlijk heel erg van overtuigt dat wij slecht zijn en dat ze de mensheid een dienst bewijzen door ons uit de weg te ruimen. Dat kun je ze moeilijk kwalijk nemen, toch?" vraag ik aan hem, nadat ik mijn filosofische gedachten met hem gedeelt heb. Dit heb ik altijd al gevonden, daarom dood ik niet zomaar hunters. Op Violet na, zij deed het epres, zij wist dat wij niet slecht waren.


    Your make-up is terrible

    -Ok, ik word als maar nieuwsgieriger hoe het zit met Violet xd-

    Kyle Dyer

    Gelijk schudde Zane zijn hoofd en liet merken dat het geen rare vraag was. Mijn hoofd hield ik lichtjes schuin en keek hem maar half begrijpend aan.
    'Ik denk niet dat er zoveel slechte unter zijn, eigenlijk,' zei hij tegen mij. 'Zij zijn er waarschijnlijk heel er van overtuigt dat wij slecht zijn en dat ze de mensheid een dienst bewijzen door ons uit de weg te ruimen. Dat kun je ze moeilijk kwalijk nemen, toch?' vroeg hij aan mij. Vragend en bedenkelijk keek ik hem aan na zijn vraag en schudde toen toegeeflijk lichtjes mijn hoofd.
    'Ik moet je daarin gelijk geven. Je kunt ze daar niet kwalijk in nemen, maar waarom denken ze dan zo slecht over ons.. Van ons zijn er toch echt meer goeie dan slechte.. Of ik wil de slechte gewoon niet zien,' mompelde ik zachtjes. 'Waarom denkt Angel er zo slecht over,' vervolgde ik net zo zacht. Ik dacht een beetje er over na, ook al weigerde mijn hoofd al na een tijdje. Ik schudde lichtjes mijn hoofd en keek Zane vervolgens met een klein glimlachje aan. 'Zeg, zullen we nog iets gaan doen? Of blijven we hier zitten niksen?' vroeg ik met een lachje.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2012 - 10:24 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Ik laat Blaise Alice bellen en... Avery gaat maar eens dozen uit ruimen.]


    Aurora Delila Whitlock.

    Blaise Wolf Hunter... Toepasselijke achternaam, als die echt was.
    "Hm... Goed dan." zei ik uiteindelijk, waarna ik hem even aankeek en daarna de kamer uitliep. Ik sloot de deur achter me en draaide hem op slot, waarna ik naar beneden liep en de gangdeur met een klap dichtgooide. Zo, eens kijken wie ik kon bellen... Ik had eerlijk gezegd niet eens het nummer van een van de heksen. Ik gromde en ging uiteindelijk voor de haard zitten en haalde het mes uit de ketel. Mooi ding, prachtig bewerkt... Geen wonder dat hij er zo blij mee was.
    Ik aaide de kat en duwde haar uiteindelijk van mijn schoot, waarna ik opstond en buiten in de tuin ging zitten. Ik staarde wat voor me uit en dacht na. Zouden ze in het telefoonboek staan?


    Reading a good book is like taking a journey.