[RPG] Januari University [SPEELTOPIC] - Speeltopics

Januari University is een van de allerbeste scholen in LA. Een school die bereikbaar is voor iedereen, arm of rijk. Er zijn vele verschillende studies die je hier kunt doen; van artistiek tot rechten, van bètastudies tot toerisme. Elke week zijn er nieuwe activiteiten waaraan iedereen mee kan doen. De campus heeft alles wat een scholier zich maar kan wensen, een bibliotheek, een zwembad, een aantal restaurantjes, wat sportvelden en een sportschool. Dicht bij de campus ligt een groot winkelcentrum.
De onderkomens van de studenten zijn superluxe, van alle gemakken voorzien en ligt in het midden van de campus. Alle nieuwe leerlingen slapen in één gebouw en hebben een gezamenlijke woonkamer en keuken.

Het schooljaar begint over 2 dagen en een nieuwe lichting leerlingen komt dit jaar de campus onveilig maken. Zullen er dit jaar veel problemen ontstaan? Gaat alles vanzelf? Ontstaan er relaties of ruzies?


Jij bent dus één van die nieuwe lichting leerlingen die deze school gaat betreden.

Meiden:
Brookelynn McCarter ~ JordanStyles ~ 577
Lynn Dominique Hawkins ~Sindarin
Dawn Ebony Cox ~ SupahBaby
Aria Rosalie Flow ~ Coockies ~ 577
Cindy Mikayla Knigt~RememberYoux


Jongens:

Aiydrien Greggor~ JordanStyles ~ 561
Jack Collins ~JokerBaby ~ 562
Ashton Newport ~MissLexi ~ 561
Dylan William Stewart ~ Coockies ~ 562
Cameron Pierce ~ MissLexi
George Mallice Brookville ~Flitwick


WE ZOEKEN NOG STEEDS MENSEN!!! INSCHRIJVEN KAN IK HET DAARVOOR BESTEMDE TOPIC! GEEF HET HIER WEL EVEN AAN ALS JE NOG MEE WIL DOEN.


ROLLENTOPIC

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 17:59 ]

---

Ooit zul je beseffen: Shit, ze hield echt van me... Damn boy, too late for you!

[Okeee:)]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Dawn Ebony Cox
"Ach, het is iets waar ik goed in ben en wat ik graag doe", zei ik simpel. Het was de waarheid, ik heb altijd al drama gedaan. Ik deed natuurlijk nog veel meer zoals streetdance, maar bij drama lag nu eenmaal mijn hart. Streetdance was een hobby zoals een ander. "En van waar kom jij met sport en psychologie?" vroeg ik hem. Ik was ondertussen al op een van mijn koffers gaan zitten. Ik keek even naar mijn outfit en liet Logan's dogtag door mijn vingers glijden.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Dylan William Stewart

Ik lach naar haar. 'Leuk.' Ik glimlach even naar haar. Ik wil het net uitleggen, maar ik weet niet hoe. Hoe moet je uitleggen dat je na de dood van je vader als een rebel ging gedragen en na een jaar inzag dat het geen zin heeft en je vader nu wilt opvolgen, terwijl je weet dat je dood kan gaan? Dat zou niemand begrijpen. Ik slik even en kijk haar aan. Ik kijk naar haar hand die ik naar een dogtag zie gaan. 'Hoe kom je daaraan,' vraag ik haar verbaasd. Kende ze iemand uit het leger? Ik pak die van mijn vader vast en kijk er even naar. ik slik moeilijk en kijk dan weer naar Dawn.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Dawn Ebony Cox
"Hoe kom je daaraan?" vroeg hij me verbaasd toen hij de dogtag in mijn handen zag. Ik zag hem naar het ijzeren plaatje om zijn hals grijpen en ik moest even slikken. "Van mijn broer, hij is twee jaar geleden omgekomen in Irak", zei ik wat moeilijk. Mijn stem trilde een klein beetje, maar ik kon het nog net onder controla houden. "Hoe kom jij aan de jouwe?" vroeg ik hem na even goed in en uit te hebben geademd.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Dylan William Stewart

Ik kijk haar even aan. Ik bijt op mijn lip. 'Mijn vader is twee jaar geleden omgekomen,' vertel ik haar en kijk haar even aan. Ik zag dat ze het er moeilijk mee had en ik zelf had dat ook. Ik kijk haar even aan en loop naar haar toe. Ik sla mijn armen om haar heen en trek haar in een knuffel. Ik wilde laten weten dat ik haar begreep, maar ik had er geen woorden voor en na mijn idee werkte knuffels dan het beste. Zo pakte ik het bij mijn moeder dan ook aan. Ik slik even en laat haar na een tijdje los. Ik kijk haar aan en ga op mijn eigen koffer zitten. 'Ik doe sport en psychologie voor een reden,' zeg ik haar. Ik kijk haar even aan. 'Toen ik hoorde dat mijn vader twee jaar overleed ben ik een jaar lang bezig geweest met mijn leven verkloten. Na een jaar besefte ik me dat ik iets moest doen met mijn leven. Ik hield van sport en psychologie lag me ook wel, maar ik deed het meer omdat je met die twee beter het leger in kan.' Ik kijk haar even aan en glimlach kleintjes.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Dawn Ebony Cox
Dylan kreeg het ook moeilijk toen hij vertelde dat zijn vader ook was omgekomen. Voor ik het goed en wel besefte, trok hij me in een knuffel.
"Ik doe sport en psychologie voor een reden. Toen ik hoorde dat mijn vader twee jaar overleed ben ik een jaar lang bezig geweest met mijn leven verkloten. Na een jaar besefte ik me dat ik iets moest doen met mijn leven. Ik hield van sport en psychologie lag me ook wel, maar ik deed het meer omdat je met die twee beter het leger in kan", zei hij nadat hij me terug had losgelaten. Ik knikte begrijpend. Ik wist waarom hij het deed en vond het erg moedig van hem. Niet iedreen zou als eerbetoon in het leger gaan nadat iemand van hun familie op missie is gestorven. Ik zelf zou het nooit aankunnen, maar wat ik wel deed was op Logan's hond Kratos passen. Het was een goed getrainde Duitse Scheper en hij had helemaal geen leiband nodig als je ging wandelen.

[ bericht aangepast op 14 okt 2012 - 21:56 ]

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Ashton Newport
Ik knikte en wachtte af of er nog wat zou volgen, maar het bleef stil aan de andere kant. Hij schrok tamelijk van mijn vraag en vond ze ook heel vreemd. "Ik slaap slecht." Herhaalde ik schouderophalend. "Dus ik zou er echt last van hebben.Of was het door waar je ook aan het denken aan waard?" Ik fronste. Die zin klopte niet helemaal."Als je zin kunt stoppen in die zin, want hij kwam er niet helemaal goed uit, vrees ik. En ik wil ook niet te nieuwsgierig zijn." Ik beet op mijn wang, keek naar mijn tas, zuchtte eens en ritste die dan open. Het moest maar eens gedaan worden, nietwaar? Ik legde de broeken in een lade, t-shirt in een andere,pyjama's in nog een andere, net als mijn broeken en hing mijn vesten op. En hemden. Uiteindelijk hingen al mijn kleren in de kast en ik bekeek het eventjes opgelucht. Daarna zette ik mijn wekker op mijn nachtkastje, legde er ook een boekje en een pen op. Een paar blokken cursuspapier legde ik er onderin in. Mijn badkamerspullen zaten in een tasje en legde ik onderin mijn kleedkast. Nog een paar persoonlijke spullen moesten een plaatsje krijgen, maar dat ging ik later doen.

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Dylan William Stewart

Ik kijk Dawn even aan en sta dan op. 'We zijn bijna aan de beurt,' glimlach ik. Ik pak mijn spullen op en wacht op haar voordat ik een heel stuk doorloop. Als degene voor me wegloopt kijk ik Dawn afwachtend aan. 'Vrouwen gaan voor,' grinnik ik en kijk haar aan. Ik glimlach even en kijk om me heen. Ik denk weer even terug aan mijn vader en kijk naar mijn dogtag. Eigenlijk ben ik best bang, al zou ik dat nooit toegeven. Veel mensen kwamen om in het leger en als je terug kwam kon je getraumatiseerd zijn. Vandaar dat ik psychologie doe. Dan kan ik er misschien beter mee omgaan. Ik zucht en kijk naar Dawn. Het voelde fijn dat hier iemand was die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Coockies schreef:
Aria Rosalie Flow

Ik kijk haar even aan en glimlach verlegen. 'Schrijfster,' mompel ik en kijk naar de boeken. Vroeger lachte mensen me uit. Schrijven vonden ze maar raar, hoe geconcentreerd ik was op mijn grammatica en spelling, hoe erg ik streefde naar de hoogste cijfers voor dat. Ze begrepen me niet. Na een tijdje vertelde ik niemand meer over het schrijven. Niemand weet waarschijnlijk dat ik nu een schrijfster studie doe. Ik kijk Brooke aan met een glimlachje.
'Ik kan dansen, maar niet dat ik er een studie van kan maken,' glimlach ik en kijk naar de boeken. 'Welke dansstijl doe je,' vraag ik haar. Ik had wel zo'n idee, maar toch. Waarschijnlijk zou ze me gek vinden dat ik deze studie heb gekozen, maar het is wie ik ben... Nou ja, schrijven is waar ik me achter verschuil, waarmee ik een deel van mezelf durf te tonen, maar in een ander persoon en een ander verhaallijn. Al gaan sommige boeken, ja ik heb een paar boeken geschreven maar niemand weet het en niemand heeft het gelezen, over een meisje die uit een arm gezin komt en gepest word. Eigenlijk ben ik dat gewoon, maar ik houd het voor me. Ik houd het allemaal voor me.Ik zou het ook verschrikkelijk vinden als iemand opeens in mijn laptop zit te neuzen en al mijn verhalen leest.

Brooke

Ik glimlach. 'Het past echt bij je.', zeg ik. 'Het lijkt me zo leuk om te kunnen zeggen dat ik met jou op één kamer heb geslapen, als je straks beroemd bent.' , zei ik enthousiast. Ik heb nooit goed kunnen schrijven, alhoewel ik het wel leuk vond om het te doen. Mijn dyslexie maakte het mij extra moeilijk omdat dat wat ik op wilde schrijven uiteindelijk nooit zo op papier kwam als hoe ik dat wilde. Met dansen kon ik dit echter wel. Ik had een grote controle over mijn lichaam, en kon het precies dat laten doen wat ik wilde. Een spagaat? Prima. Een flikflak? Geen probleem. Maar gaf me pen en papier en ik kwam niet verder dan: Het gaat goed met me. Ik keek Aria aan. 'Ik doe verschillende stijlen, dat is ook een vereiste voor de studie. Maar mijn hoofdstijl is Urban.' Ik grijnsde even. Urban was datgene waar ik het beste in was. Ik vond het fijn om zo mijn gevoelens te kunnen uiten, en te laten zien wat ik bedoelde. Als ik kwaad was hoorde je mij ook niet schelden, nee ik werd stil en ging een rondje hardlopen. Zo liep ik de woede als het ware uit mijn lichaam. Het verwoorden van dingen was nou eenmaal niet mijn sterkste punt.

---

Ooit zul je beseffen: Shit, ze hield echt van me... Damn boy, too late for you!

MissLexi schreef:
Ashton Newport
Ik knikte en wachtte af of er nog wat zou volgen, maar het bleef stil aan de andere kant. Hij schrok tamelijk van mijn vraag en vond ze ook heel vreemd. "Ik slaap slecht." Herhaalde ik schouderophalend. "Dus ik zou er echt last van hebben.Of was het door waar je ook aan het denken aan waard?" Ik fronste. Die zin klopte niet helemaal."Als je zin kunt stoppen in die zin, want hij kwam er niet helemaal goed uit, vrees ik. En ik wil ook niet te nieuwsgierig zijn." Ik beet op mijn wang, keek naar mijn tas, zuchtte eens en ritste die dan open. Het moest maar eens gedaan worden, nietwaar? Ik legde de broeken in een lade, t-shirt in een andere,pyjama's in nog een andere, net als mijn broeken en hing mijn vesten op. En hemden. Uiteindelijk hingen al mijn kleren in de kast en ik bekeek het eventjes opgelucht. Daarna zette ik mijn wekker op mijn nachtkastje, legde er ook een boekje en een pen op. Een paar blokken cursuspapier legde ik er onderin in. Mijn badkamerspullen zaten in een tasje en legde ik onderin mijn kleedkast. Nog een paar persoonlijke spullen moesten een plaatsje krijgen, maar dat ging ik later doen.

Aiydrien

Ik schudde mijn hoofd nogmaals. 'Nee... Nee ik snurk niet.', zei ik. Ik keek naar mijn handpalmen en frunnikte aan de zijkanten van mijn deken. Voorzichtig haalde ik mijn schouders op. 'Nee, ik... was gewoon een beetje in de war. Ik dacht aan thuis, enzo.', mompelde ik. Ik wilde het heus wel een keer vertellen, maar op dit moment had ik er niet echt behoefte aan om mijn levensverhaal te gaan vertellen, er zouden nog genoeg momenten komen om dat te kunnen doen, dacht ik zo. Ik zet mijn laptop onder het bed en leg mijn koffer boven op de kast. Die hoeft er de komende tijd niet meer vanaf te komen.

---

Ooit zul je beseffen: Shit, ze hield echt van me... Damn boy, too late for you!

Aria Rosalie Flow

Ik kijk haar verbaasd aan. Vond ze het leuk dat ik schreef? Dan was ze op mijn broer na de eerste. Ik glimlach even en sla mijn ogen neer. 'ik word echt niet beroemd. Dat kan ik niet hoor.' Ik schud mijn hoofd en zucht. Ik kijk haar langzaam aan en lach even. Haar enthousiasme werkte echt positief op me. Ik kijk haar vrolijk aan. 'Maar het zou natuurlijk wel leuk zijn. En ik zou kunnen zeggen dat ik op de kamer heb geslapen met jouw. De beroemde danseres,' grijns ik. Ik luister naar wat ze verteld over de dansstijlen en schud ongelovig mijn hoofd. 'Vet,' zeg ik. 'Ik zou dat dus nooit kunnen,' glimlach ik. Ik leun achterover op mijn stoel en kijk Brooke aan. 'Zullen we teruggaan naar de kamer?' Ik sta op. Vlug pak ik mijn tas met de laptop erin en hijs die over mijn schouder. Dan pak ik de doos met veel te zware boeken. Hoe ging ik dit volhouden?!

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Dawn Ebony Cox
We stonden voor de balie en de vrouw die er achter zat vroeg mijn naam en mijn studie. Vriendelijk antwoordde ik: "Dawn Ebony Cox, drama." De vrouw gaf me alles wat ik nodig had en legde snel uit waar mijn kamer was. Tegen de tijd dat ik deze ging zoeken was ik de beschrijving toch al weer vergeten, maar dat maakte niets uit. Ik bedankte de vrouw en ze glimlachte nog even naar me. "Your turn", zei ik daarna tegen Dylan.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Dylan William Stewart

Ik glimlah even en kijk de vrouw aan. 'Dylan William Stewart, sport en Psychologie,' zeg ik haar. Ze knikt en geeft me een sleutel. Ook ik krijg het hele praatje te horen. Ik onthoud hoe ik er kan komen en kijk naar mijn kamer nummer. 568. Ik kijk naar Dawn en glimlach. 'We kunnen.' Ik pak mijn spullen en loop richting de trappen. 'Welke kamer heb je,' vraag ik haar, terwijl ik de eersten paar traptredens oploop.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Brooke

Ik lach even. 'Tuurlijk ben je wel goed genoeg, anders was je noooit aangenomen op die studie.', zeg ik eigenwijs. 'Dat kan gewoon niet anders.' Ik stond op en pakte mijn doos. 'Natuurlijk zou het leuk zijn, het zou geweldig zijn. Ik hoop echt dat we groot worden.' , ik kijk naar Aria's enorme doos met boeken. 'Als jij nu eens een deel van jouw boeken in mijn doos pleurt... dan dragen we allebei een deel.', bied ik aan.

| Ik ga even wat uurtjes aan slaap inhalenn, welterusten xxx |

[ bericht aangepast op 14 okt 2012 - 22:38 ]

---

Ooit zul je beseffen: Shit, ze hield echt van me... Damn boy, too late for you!

Aria Rosalie Flow

Aarzelend kijk ik haar aan en bijt op mijn lip. 'Wil je dat echt wel,' vraag ik haar. Dan had ik haar met mijn boeken opgescheept. Ik zet mijn doos terug op tafel en pak er een paar boeken uit. De dunste boekjes. Ik leg ze in haar doos met boeken en til mijn nog steeds zware doos op. Ik loop richting de uitgang van de bieb. 'Brooke,' begin ik en kijk even over mijn schouder naar haar. 'Sorry als ik saai ben. Waarschijnlijk zit ik veel achter mijn laptop of een boek te lezen.' ik kijk haar even aan en kijk dan weer voor me uit. Soms voel ik me zo'n sulletje.!

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne