• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Bagoly
    - Niamh Raine Pierce ~ Isuzu|Cocon

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Soubi
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Carmenta
    - Nathaniel Carter ~ Lexus

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ CyberLord
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Uchiha

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 11:50 ]


    Your make-up is terrible

    [Dat mag jij weten. Als je dat niet doet laat ik haar denk ik nog snel naar Darren zoeken ofzo.]


    Your make-up is terrible

    [Mij maakt niet uit, maar denk het wel.. Aangezien ik verder niets weet..]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Sal Levine

    Mijn mok had ik al voor een kwart leeg en bedacht me dat ik nu wel eens mocht opschieten. Met een kleine vaart liep ik naar de trap en liep die op. Zachtjes en voorzichtig liep ik door de gang heen. Voor hetzelfde geld was ze wel al terug.. Was het niet raar om zo lang weg te blijven voor drinken? Ik dacht er even na om terug te gaan naar mijn kamer, maar ergens vond ik die spijker toch belangrijker. Zonder er nog te veel bij na te denken liep ik naar de trap die naar zolder leidde en ging die omhoog. Die spijker.. Was die nou buiten de deur of binnen? Ik was het vergeten.. Als eerste keek ik daarom goed over de vloer heen die vlak bij de deur zat. Ik fronste en nam een slok van mijn melk. Ik zag hem niet. Ik zag hem nergens, was hij dan toch binnen? Ik keek even naar de deur en legde mijn hand al op de deurklink. Wat nou al iemand binnen was? Ik schudde mijn hoofd. Wie was er nou op dit tijd stip op zolder? Ik zuchtte eventjes en opende de deur terwijl ik over de vloer bleef kijken.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Ik druk hard op mij onderbuik wat de pijn wel iets verminderd. Mijn oren suizen en ik word duizelig, wat mis ik toch? Ik haal raspend adem en veeg dan mijn tranen van mijn wangen af. Ik moet naar beneden... Sal zal wel klaar zijn met drinken en straks gaat hij me in mijn kamer zoeken, als ik wegblijf. Ik krabbel overeind en hoor dan iets, geluiden. Ik knip snel het licht uit en verstop me snel in de schaduwen. Ondertussen blijf ik de pijn voelen en druk ik mijn hand hart op mijn onderbuik, opnieuw. Ik kreun opnieuw en als de deur open gaat, hap ik net naar adem van de pijn. In de schaduw van het licht dat van buiten de zolder komt, kan ik niet zien wie het is en ik ben bang, heel bang dat het Darren is en dat hij me vind. Wie moet er anders nog op zolder komen? Ik hoop maar dat deze plek genoeg schaduw bied als het licht aangaat.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik opende deur zo ver mogelijk zodat de licht vanaf de gang de kamer in kon komen, maar echt veel hielp het niet. Ik kon nu nog amper iets zien. Zachtjes zuchtte ik en ging langs de muur opzoek naar het lichtknopje. Wanneer ik die had gevonden drukte ik die aan. Ik wreef in mijn oog en duurde eventjes voordat mijn ogen blij waren met het licht. Als eerste viel mij op dat de ravage van vanmiddag helemaal verdwenen was. Zou de tv ploeg het hebben opgeruimd zonder dat wij het hadden gemerkt? Ik schudde iets mijn hoofd en keek vervolgens de vloer over op zoek naar het spijker. Ondertussen nam ik kleine slokjes van mijn melk


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    De deur word zo ver mogelijk open gedaan en het figuur lijkt op zoek naar een lichtknopje te gaan. Ik ben zo bang, mijn hart klopt in mijn keel. Uiteindelijk knipt het licht aan en ik knipper met mijn ogen, omdat het ineens zo fel lijkt. Dan zie ik dat het Sal is. Hij schud met zijn hoofd en kijkt vervolgens over de vloer heen en neemt slokken uit een mok. Wat doet hij hier? Is hij ook op zoek naar de spijker? Ik bijt nog eens op mijn lip en loop dan op mijn tenen achter hem langs, waarna ik naar de deur loop. Als ik er bijna ben, kraakt een plank hard en draai ik me abrupt om, terug naar Sal. Met grote ogen kijk ik naar hem. Shit, nu moet ik iets verzinnen ook! Ik wilde naar beneden sluipen, tanden poetsen en snel in bed gaan liggen, maar dat zal nu wel niet werken.
    "S-sal." stotter ik.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik beet op mijn lip wanneer ik ook hier de spijker niet kon vinden. Ik schrok op toen ik een plank hard hoorde kraken en draaide mij abrupt om naar de deur, waarna ik gelijk een stap naar achteren deed van schrik. Er stond iemand bij de deur, natuurlijk waarom zou het anders kraken? Ik had alleen niet verwacht dat het Rikki was die voor de deur stond.
    'S-sal,' stotterde ze. Vaagjes knikte ik als antwoord en duurde eventjes voordat ik weer ademde. Ik wou dit allemaal stiekem doen, maar dat is nu nogal mislukt.
    'De spijker is er niet,' zei ik zachtjes in plaats van te vragen waarom zij hier was. Zenuwachtig frunnikte ik aan het verband en hoopte dat Rikki het nu niet erg vond dat ik het deed. Dit was toch een goede reden om het te doen? 'Rikki, hij is er niet! Waarom zie ik hem dan telkens voor me? Ik zie hem glashelder voor me, maar hij is er niet.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Ik zie hoe hij vaagjes knikt en ik merk pas dat hij geen adem haalt, als hij wel adem begint te halen. Ik bijt op mijn lip en hoop maar dat hij niet vraagt waarom ik hier ben.
    "De spijker is er niet." zegt hij zacht ehij frunnikt weer aan zijn verband. Ik heb teveel zenuwen nu om daar iets van te zeggen. Blijkbaar is hij hier dus om dezelfde reden als ik, de spijker. En hij kan hem ook niet vinden.
    "Rikki, hij is er niet! Waarom zie ik hem dan telkens voor me? Ik zie hem glashelder voor me, maar hij is er niet." Ik bijt op mijn lip, hij klinkt een beetje wanhopig. Op mijn blote voeten loop ik langzaam naar hem toe, elke stap doet pijn aan mijn buik.
    "Ik weet het Sal... Ik weet niet waarom hij er niet is... Ik kan hem ook zien." antwoord ik zacht en nerveus. "Er is iets gebeurd, maar wat?" De pijn word bijna ondragelijk en ik duw opnieuw mijn hand tegen mijn onderbuik. Ik probeer niet wanhopig te kijken, maar het mislukt een beetje.
    "Ik weet zeker dat er iets gebeurd is!"


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ze beet op haar lip en kwam langzaam naar mij toe. Op haar gezicht was een beetje pijn af te lijden. Waarom? Wat was er?
    'Ik weet het Sal... Ik weet niet waarom hij er niet is... Ik kan hem ook zien,' antwoordde ze zacht en nerveus. 'Er is iets gebeurd, maar wat?' Ze duwde met haar hand tegen haar onderbuik aan en er was wanhoop af te lezen van haar gezicht. Het maakte mij ergens bang. 'Ik weet zeker dat er iets gebeurd is!' Ik knikte lichtjes en bleef maar kijken naar haar hand.
    'Heeft het met je buik te maken?' vroeg ik lichtelijk angstig. 'Helpt dat duwen er tegen aan?' Het was gek dat haar pijn door de pijnstiller heen kwam terwijl ik mijn pijn amper voelde. Het duwen heb ik eerder gezien. Dat waren toch geen meisjes problemen meer? Ik wou haar helpen.. Ze hielp mij ook.. Ik beet op mijn lip, ging twijfelend achter haar staan. Mijn goede goede hand legde ik op haar hand en duwde ermee tegen haar buik aan.
    'Ik ga je helpen,' zei ik tegen haar.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij knikt lichtjes en blijft naar mijn hand op mijn buik kijken. Ik bijt op mijn lip, dat doet hij nu al de hele tijd. De pijn blijft, het word niet meer minder.
    "Heft het met je buik te maken?" vraagt hij en hij klinkt angstig. "Helpt dat duwen er tegen aan?" Ik knik lichtjes, hij is slim, hij heeft het snel door. Hij lijkt na te denken.
    "Het is elke keer als ik hier kom, of bij Darren in de buurt kom... Maar zo erg is het nog niet geweest." antwoord ik zacht. Ik heb het pas door sinds het opnieuw op kwam zetten nu. Het maakt me wel bang, ik vraag me alleen nog maar meer af wat er is. Sal bijt op zijn lip en gaat achter mij staan. Hij legt zijn goede hand op mijn hand en duwt ermee tegen mijn buik.
    "Ik ga je helpen." zegt hij tegen mij, wat bij mij een licht glimlachje opwekt.
    "Dank je..." zeg ik zacht. Hij duwt tegen mijn onderbuik aan en ik heb maar weinig kracht over, waardoor ik niet kan blijven staan. Zijn kracht zorgt ervoor dat ik een plotseling stapje naar achter moet doen waardoor ik nu rood en wel tegen hem aan sta.
    "Oh, sorry." mompel ik snel.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Dank je...' zei ze zacht. Ik vroeg me af wat er was gebeurd en of het ook iets had te maken met de zolder en Darren. Door mijn duw deed ze een stap naar achteren waardoor ze tegen mij aan stond. Niet dat ik het erg vond. Dat was namelijk de reden waarom ik achter haar was gaan staan, anders duwde ik haar toch weg. Maar dat betekende niet dat ik er echt honderd procent op rekenden en hapte daarom eventjes naar adem.
    'Oh, sorry,' mompelde ze snel. Lichtjes schudde ik mijn hoofd terwijl ik lichtjes tegen haar onderbuik aan bleef duwen. Ik dacht na, maar echt ver kwam ik niet.
    'Misschien is het beter om terug te gaan of in ieder geval weg van hier. Het is niet leuk om je zo te zien met die pijn,' zei ik zacht en merkte dat ik iets rood werd. 'Wil je iets drinken?' vroeg ik toen vervolgens en hield de mok voor haar. 'Het is melk.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Sal hapt lcihtjes met adem maar blijft tegen mijn onderbuik aanduwen. Het voelt minder pijnlijk aan, gelukkig. Ik ben allang blij dat hij me niet plotseling wegduwt.
    "Het is msischien beter om terug te gaan of in ieder geval weg van hier. Het is niet leuk om je zo te zien met die pijn." zegt hij zacht. "Wil je iets drinken? Het is melk." Hij houd een mok voor mij, maar ik schud met mijn hoofd. Behalve die buikpijn ben ik nog altijd misselijk, ook al ligt dat nu wat meer op de achtergrond.
    "N-nee, bedankt." stotter ik, mezelf heel erg bewust van Sal die tegen mij aan staat. "W-wil je nog naar die spijker zoeken? V-vind ik niet erg, ik wil hem ook zoeken..." vervolg ik mezelf nog zachter. Het voelt zo raar, tegen een jongen aanstaan, zijn hand op mijn onderbuik... In normale is dit een héél ander, meer seksueel, gebaar, maar ik denk niet dat Sal zulke dingen weet.


    Your make-up is terrible

    Niamh Raine Pierce.
    “Niamh, bent u er content mee dat ik u zo noem?” Stelde er opeens iemand een vraag aan mij, waardoor ik abrupt ophield met het bespelen van de viool en mijn ogen opende naar diegene die tegen mij praatte. Al had ik al door de toon in zijn stem en de nette woorden kunnen horen dat het Ayaki was, zonder op te kijken of mijn ogen te openen.
    Gelijk dacht ik weer terug aan de wond in mijn hals en liet mijn slanke, bleke vingers er naartoe gaan, waarna ik over het opgedroogde bloed voelde. Ayaki had ondertussen weer een klein buiginkje gemaakt, waar ik emotieloos naartoe keek. Ik vertrouwde het gewoonweg niet, hoe kwam ik opeens aan die wond? Zijn vraag beantwoordde ik niet, ik keek hem enkel afwachtend en lichtelijk emotieloos aan.
    “Zou u me ergens mee van dienst willen zijn? Ik denk dat ik iets verloren ben op uw kamer en het zou niet gepast zijn als ik zonder uw toestemming naar binnen ga. Zou u me misschien… willen helpen zoeken?” Kort keek ik hem aan, analyseerde hem en leidde mijn vingers weer weg van de wond om me vervolgens om te draaien en de viool weer op te bergen. Het had niet veel geholpen, want toen ik merkte dat Ayaki er was, begonnen mijn gedachtes gelijk weer te malen.
    Hierna draaide ik me terug naar hem om en sloeg mijn armen kritisch over elkaar. We stonden gelukkig op een paar meter afstand van elkaar, anders zou ik me nog ongemakkelijker voelen. “Ga weg.” Zei ik enkel, met een scherpe toon erin verworven, waarna ik vrijwel gelijk vervolgde, “Of wilde je soms uitleggen hoe ik opeens aan die wond kom?”


    Sal Levine

    'N-nee, bedankt,' stotterde ze en ik knikte lichtjes. Mijn mok haalde ik weer weg en keek eventjes waar ik die neer kon zetten. Heel de tijd vast houden deed zeer aan mijn hand en hem geven aan mijn andere hand kon niet, want daarmee duwde ik tegen haar onderbuik aan.
    'W-wil je nog naar die spijker zoeken? V-vind ik niet erg, ik wil hem ook zoeken...' vervolgde ze zichzelf nog zachter. Ik beet eventjes op mijn lip en dacht er weer aan dat ik hem gewoon niet zacht. Eventjes liet ik mijn hoofd steunen op die van haar, maar ging al gauw weer recht op staan. Ik moest zachtjes bekennen dat ik wel goed stond zo met haar tegen mij aan. Een aparte knuffel, daar vergeleek ik het mee.
    'I-ik weet niet waar ik nog meer moet kijken. Het was toch vlak bij de deur zei hij? Ik heb binnen en buiten gekeken. Heb ik er over heen gekeken?' vroeg ik wanhopig en ik hoopte zo erg op het antwoord ja. 'Wat nou als die spijker er helemaal niet is?' Lichtjes rilde ik.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij laat even zijn hoofd op die van mij steunen en ik sluit mijn ogen even. Dan sper ik ze weer open, dit word steeds erger. Hij gedraagt zich bijna alsof hij mijn vriendje is. Hij gaat weer recht stan en ik zucht even.
    "I-ik weet niet waar ik nog meer moet kijken. Het was toch vlak bij de deur zei hij? Ik heb binnen en buiten gekeken. Heb ik er over heen gekeken?" vraagt hij en hij klinkt wanhopig. "Wat nou als die spijker er helemaal niet is?" Ik voel zijn lichaam tegen mij aan rillen en de pijn word erger bij het idee alleen al.
    "Het moet er zijn, Sal... Er is geen andere verklaring voor hoe het anders gebeurd kan zijn, oké?" Nu klinkt ik pas helemaal wanhopig, mijn stem trilt. "Alsjeblieft, laten we die spijker zoeken. Hij moet er zijn, hij moet er zijn." piep ik zacht. Ik druk nog harder tegen mijn onderbuik aan, waarom werkt die pijnstiller godverdomme niet? Bij Sal werkt hij perfect. Het is niet erger. Ik leun nog iets meer tegen Sal aan.


    Your make-up is terrible