• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Bagoly
    - Niamh Raine Pierce ~ Isuzu|Cocon

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Soubi
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Carmenta
    - Nathaniel Carter ~ Lexus

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ CyberLord
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Uchiha

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 11:50 ]


    Your make-up is terrible

    [God hoe moet ik daarop antwoorden D: Nou ja eerst maar eens wachten wat Niamh doet.]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [mijn topics]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    (Oh, moet ik nu reageren? Gehe. Oké, wait.)


    Niamh Raine Pierce.
    Hun woorden laat ik vaag langs me heen gaan en wanneer ik de keuken uitloop, merk ik een jongeman en het meisje op die ik eerder ook in de gang had gezien. In tegen stelling tot mijn goudblonde krullen, heeft zij donkere haren en ik moet er lichtelijk om grinniken.
    Wanneer ik echter opeens voetstappen achter me hoor, misschien dat Darren of Ayaki me achterna loopt, wil ik stoppen met lopen, maar ik draai mijn hoofd enkel om. Ik vroeg me af wat ze wilden? Zou er toch wel wat zijn en verzwegen ze het gewoon? Ik stop voor een klein moment om te kijken hoe alles gaat, ik sta nu net in de deuropening van de keuken.
    “Goedenavond,” groet Ayaki de mensen met een kleine buiging, maar ik vind het er raar uitzien. Hij deed het alsof hij verstijft was, zijn lippen zijn ook op elkaar geperst en nu was het mijn beurt om me helemaal om te draaien en lichtelijk mijn hoofd te kantelen. Wat was er aan de hand met Ayaki? Net deed hij heel anders dan nu het geval was.
    “Kan… ik u wat… drinken aanbieden?” Dit is al helemaal raar, aangezien hij erg afwezig klonk en zijn blik een langere tijd naar iets staart. Snel volg ik zijn blik en zie hoe hij naar het meisje staart, echter is het naar haar hals. Wat had hij daarmee? Vroeg ik me gelijk af, hij deed ook al zo raar toen ik zo dicht bij hem was. Dat glas viel niet voor niets kapot… Al had ik mezelf misschien wel iets opgedrongen.
    Ayaki begint dan te praten tegen de jongeman, nog steeds kijk ik nieuwsgierig toe. “Is uw hand enigszins genezen? Het spijt me voor mijn wangedrag.” Ik frons iets. Hoezo…? Ik zuchtte diep, besloot dat het tijd was om actie te ondernemen en schudde tegelijkertijd mijn hoofd, waarna ik mijn blik doelbewust op Ayaki richtte. Hij zal me eens nodig wat uit moeten leggen. “Ik leen Ayaki even hoor, vinden jullie vast niet erg?” meld ik met een honingzoet glimlachje op mijn dieprode lippen en sluit mijn slanke vingers stevig om zijn pols heen, terwijl ik ook Darren een klein glimlachje stuur en vervolgens Ayaki mee trek de keuken uit.
    Ik stop niet met lopen, eveneens voor mijn vingers die nog steeds om zijn pols gesloten waren, en loop stevig door, totdat ik bij mijn kamer uit kom en hem hier pas loslaat. Wanneer we allebei in de kamer zijn, sluit ik de deur en leun er met mijn armen over elkaar tegen. Mijn blik staat dodelijk serieus naar Ayaki, mijn lippen een dunne streep. “Wat is er met jou aan de hand? Waarom doe je nu zo stijfjes?” vroeg ik hem, waardoor ik net een lerares leek door het toontje dat ik erin had.


    Nightshade

    Voor ik het wist waren Ayaki en Niamh verdwenen en stond ik tegenover Sal en Rikki. "Hoi?" groette ik ze versuft en ik besloot om op een stoel te gaan zitten. Wat was er nou net allemaal gebeurd? Niamh wilde weglopen en ik kreeg een flashback. De beelden schoten door mijn hoofd, waardoor ik snel mijn hoofd schudde. Ik had geen zin om ze nog eens te zien. De dood van mijn Meester is altijd een pijnlijk iets voor me geweest.
    'Goed verder.' dacht ik bij mezelf. Toen ik er weer bij was, was Ayaki achter Niamh aangelopen. Hij kon zijn verdomde dorst vast niet onder controle houden en ik gromde eventjes. Hij had het tweetal dat nu de keuken was ingelopen drinken aangeboden, maar voor ik het helemaal begrepen had, had Niamh hem mee getrokken. Naar boven, zover ik kon ruiken. Wat moest ik doen? Moest ik naar hem toe gaan, Niamh hinderen. Ik zuchtte eventjes. Zoveel vragen, zoveel dingen die door mijn hoofd gaan. Zo moet het dus voelen om een meester te zijn. Er komt meer bij kijken dan je denkt.
    Uiteindelijk keek ik op en glimlachte naar Sal en Rikki. "Jullie zullen vast denken dat ik gek ben geworden." zei ik, zachtjes lachend. "Dat word ik bijna, maar nog niet helemaal. Niamh denkt dat er iets is met Ayaki. De klap van de val moet harder zijn geweest dan ik had gedacht." Ik schudde eventjes mijn hoofd en zuchtte toen. "Wat moet ik doen?" vroeg ik aan ze.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Sal zijn hand beweegt schokkerig naar mij toe. Shit, dit is nog erger voor hem dan voor mij. Daardoor blijf ik ook met grote ogen kijken. Het meisje loopt onze richting al op, het kind trippelt naar haar toe als hij ons ziet. Het gaat allemaal zo snel. Mijn adem stokt in mijn keel als hij naar Sal zijn hand vraagt, nadat hij ons nederig iets te drinken aanbood. Is het zíjn schuld? Is dát Ayaki? Hij laat mij nogal ongemakkelijk voelen door naar mij te staren. Ik bal mijn vuisten, het is een kind! Plotseling trekt het meisje Ayaki mee, wat is er toch aan de hand? Op dat moment reageert Darren op ons, hij ziet er versuft uit.
    "Jullie zullen vast denken dat ik gek ben geworden." zegt hij, zacht lachend. "Dat word ik bijna, maar nog niet helemaal. Niamh denkt dat er iets is met Ayaki. De klap van de val moet harder zijn geweest dan ik had gedacht. Wat moet ik doen?" vraagt hij aan ons. Ik doe een stap naar voren, waardoor ik in de keuken stap. Ik voel me uiterst oncomfortabel in mijn slaapkleding, maar zet het opzij.
    "Er is ook wat met hem! Hij heeft Sal in zijn hand gestoken!" piep ik ter verdediging. "En welke val? Is ze gevallen? Wat moet jij daaraan doen?" Ik snap het niet goed en wil antwoorden.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ayaki liep naar ons toe. Al was hij anders dan wat ik eerder van hem gemerkt was. Hij vroeg naar mijn hand en had ons drinken aangeboden. Voordat ik ook maar een antwoord kon geven werd hij meegetrokken door een meisje. De vuisten van Rikki waren gebald en ik trok mijn hand ongemakkelijk terug.
    'Jullie zullen vast denken dat ik gek ben geworden,' hoorde ik Darren vanuit het niets zacht lachend zeggen. Nou ja, zo'n gevoel gaf het mij. 'Dat word ik bijna, maar nog niet helemaal. Niamh denkt dat er iets is met Ayaki. De klap van de val moet harder zijn geweest dan ik had gedacht. Wat moet ik doen?' vroeg hij aan ons. Ik fronste en keek even van Rikki naar hem. Hij vroeg om onze mening? Waarom zou hij aan onze mening vragen? We zijn er net. Rikki deed een stap naar voren.
    'Er is ook wat met hem! Hij heeft Sal in zijn hand gestoken!' piepte ze ter verdediging. Ik hoorde mijn naam en keek haar daarom weer aan. Mijn hand ging weer onbewust aan het verband plukken. 'En welke val? Is ze gevallen? Wat moet jij daaraan doen?' vroeg ze. Ik hoorde haar vragen wel, maar vergat ze al vrijwel gelijk. Ik fronste weer iets.
    'Ik vertrouw hem niet,' mompelde ik terwijl ik naar de kastjes toe liep. 'Niet dat ik jou wel vertrouw,' voegde ik er aan toe en ik keek even naar Darren. Ik moest bekennen dat het niet op Rikki bedoeld was. Niet dat ik haar volledig vertrouwde, maar toch wel meer dan de rest.
    'Misschien moet je straks even kijken. Ik weet het niet. Hij was anders dan vanmiddag.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Ayaki.

    Het bloed. Ik wil.. alsjeblieft.. al is het maar een klein beetje. Mijn blik glijdt weer terug naar haar hals. De stemmen en de gesprekken rondom me lossen op in een vreemde waas van vertroebelde beelden en vermengde woorden, misselijkmakender dan mijn abstracte illusies. Ik weet na een tijdje de stem van Nightshade te onderscheiden, en een stem - vermoedelijk van het nieuwe meisje waar ik en Nightshade nog om hebben gevochten - die zegt dat ik de andere man in de hand heb gestoken. Ik knipper een paar keer met de ogen, me nu beseffend dat de overweldigende intensiteit van de geuren licht is afgenomen. Op een geur na. Ik sta niet meer in de keuken, maar ergens op de gang met Niamh die me met priemende ogen aankijkt. Haar ogen doen me licht schrikken en ik vraag me af of ik in mijn waas iets heb gedaan wat ik niet had moeten doen.
    “Wat is er met jou aan de hand? Waarom doe je nu zo stijfjes?”
    'Ik voel me niet zo goed,' zeg ik, ditmaal naar waarheid. Dat is nog een - hoe noemen ze dat in de moderne term? - understatement. Onwillekeurig glijdt mijn blik weer naar haar hals. Ik kijk weer voor me uit en laat het puntje van mijn tong mijn lippen bevochtigen. Ik wil.. die hals. Ik wil hem zo graag, Alleen voor mij... dat bloed. Het maakt me gek!
    'Als u het niet erg vindt.. ik heb al een tijdje niet gedoucht. Ik ben smerig, ik moet.. mijn lichaam is..' Een leugen en een stomme leugen ook waar zelfs een idioot doorheen kan kijken. Ik heb nauwelijks een paar uur geleden op z'n minst een uur onder de douche gestaan, ruik naar lavendel en shampoo. Maar ik.. ik moet hier weg, voor ik haar dood. En als dat gebeurt dan zal ik geheid gestraft worden, Ik heb geen toestemming, Nightshade zal me vermoorden.


    No growth of the heart is ever a waste

    Nigtshade

    Sal fronste en Rikkie deed een stap naar voren. "Er is ook wat met hem! Hij heeft Sal in zijn hand gestoken!" piepte Rikki. Ik keek haar aan en knikte langzaam. "Dat kan best kloppen. Hij is niet altijd helemaal honderd." Ik zuchtte en ging recht op zitten. "En welke val? Is ze gevallen? Wat moet jij daaraan doen?" vervolgde ze. Sal fronste opnieuw, alsof hij het wel hoorde maar niet helemaal volgde. "Ja, ik was vandaag bij haar en toen we aan het lopen waren struikelde ze en voel op haar hoofd. Ayaki hoorde ook de knal en die kwam toen helpen." Ik streelde even door mijn haar. "En wat ik daaraan moet doen? Op zich niks, maar ik wil het wel." zei ik met een perfect gespeelde glimlach. Als ze eens wisten wat er echt achter zat. Dan zouden ze waarschijnlijk gek worden en weg rennen voor me. Dat zou saai zijn.
    "Ik vertrouw hem niet." mompelde Sal terwijl hij naar de kastjes liep. "Niet dat ik jou wel vertrouw." voegde hij eraan toe. Ik grinnikte eventjes en knikte. "Ach, dat kan ik begrijpen. Je kent me amper en vertrouwen moet je verdienen." antwoordde ik rustig, "Dat snap ik."
    "Misschien moet je straks even kijken. Ik weet het niet. Hij was anders dan vanmiddag." Ik knikte langzaam. "Ik denk dat ik dat zo ook zeker weten ga doen. Ik heb geen zin in ruzie's en miscommunicaties in dit huis. Dat zou het allemaal een stuk minder leuk maken." Ik keek naar een van de camera's die er hing. "Hoewel de kijker dat vast leuk zou vinden." voegde ik er grinnikend aan toe. Als ze eens wisten dat ik voordat ze aankwamen alles al had gesaboteerd. De crew is dood en het beeld van de camera's word niet opgenomen. Soms ben ik te slim voor woorden.

    [ bericht aangepast op 12 sep 2012 - 23:15 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    "Ja, ik was vandaag bij haar en toen we aan het lopen waren struikelde ze en voel op haar hoofd. Ayaki hoorde ook de knal en die kwam toen helpen." zegt hij en streelt door zijn haar terwijl ik frons. "En wat ik daaraan moet doen? Op zich niks, maar ik wil het wel." zegt hij met een glimlach. Het duurt allemaal even voor mijn hersenen het verwerkt hebben.
    "Ik vertrouw hem niet." mompelt Sal terwijl hij naar de kastjes loopt. "Niet dat ik jou wel vertrouw." voegt hij eraan toe. Ik ben allang blij dat hij niet zegt dat hij mij ook niet vertrouwt. Ik doe echt mijn best voor hem, nu ook.
    "Ach, dat kan ik begrijpen. Je kent me amper en vertrouwen moet je verdienen." antwoordde ik rustig, "Dat snap ik."
    "Misschien moet je straks even kijken. Ik weet het niet. Hij was anders dan vanmiddag." zegt hij en knikt langzaam. "Ik denk dat ik dat zo ook zeker weten ga doen. Ik heb geen zin in ruzie's en miscommunicaties in dit huis. Dat zou het allemaal een stuk minder leuk maken. Hoewel de kijker dat vast leuk zou vinden." Ik volg zijn blik omhoog, maar ik kan iets ontdekken. Plotseling beginnen mijn woorden mij te dagen.
    "Ze is gevallen? Gestruikelt? Net zoals ik over die spijker?" vraag ik en ik zet mijn handen op de tafel terwijl ik hem doordringend aankijk. Het brengt me in verlegenheid, waardoor ik rood word. Toch blijf ik hem aankijken. Sal had gelijk, we hadden nog eens bij die spijker moeten kijken. Ik moet me eens over die stomme angst heen zetten, daarvoor ben ik immers hier.
    "Wat een geluk dat jij er elke keer bij bent hé?" vraag ik wantrouwend, maar met mijn zachte, verlegen stem.


    Your make-up is terrible

    Niamh Raine Pierce.
    Hij leek lichtelijk te schrikken, maar doordat ik zo gefocust was op mijn vragen, had ik er niet echt zo naar gekeken. “Ik voel me niet zo goed,” zei hij en ik haalde mijn wenkbrauw nieuwsgierig op, terwijl ik zuchtte en over mijn lippen likte. In plaats van te zeggen dat hij dan maar een paracetamol of iets moet nemen, vraag ik: “Waar heb je last van?” Ik vroeg me af wat hij zou zeggen, er leek eerst namelijk helemaal niets aan de hand te zijn en nu opeens…
    Ayaki likte over zijn lippen en ik duwde me van de deur af, maar nog niet op hem af liep. “Als u het niet erg vindt… ik heb al een tijdje niet gedoucht. Ik ben smerig, ik moet… mijn lichaam is…” Dit klonk nu echt als een leugen, elke halvegare kon dat horen en ik stelde me gelijk de vraag waarom hij überhaupt zou liegen. Hij wilt gewoon van me af!
    Dus dit keer bekijk ik hem van top tot teen en neem hem in me op, waarna ik langzame passen door mijn kamer zet en voor zijn neus stop. Mijn armen zijn nog altijd over elkaar geslagen en mijn ogen doorboren die van hem, echter was dit voor een kort moment, want ik kantel mijn hoofd en breng mijn gezicht naar zijn nek. De geur van lavendel en shampoo dringt mijn neusgaten binnen en ik grinnik zachtjes terwijl ik weer normaal ga staan en een stap naar achter zet, voor het geval dat. “Je ruikt anders naar lavendel en shampoo,” meld ik hem met een grijns waarvan die zei dat ik hem betrapt had.
    “Wat is er nou aan de hand?” Mijn stem klonk dwingend, alsof ik geen tegenspraak duldde en eigenlijk deed ik dat ook niet. “Iedereen kan zien dat er wat met je is.”


    Sal Levine

    'Ik denk dat ik dat zo ook zeker weten ga doen. Ik heb geen zin in ruzie's en miscommunicaties in dit huis. Dat zou het allemaal een stuk minder leuk maken. Hoewel de kijker dat vast leuk zou vinden,' zei hij en zijn blik was ondertussen omhoog gegaan ergens naar het plafond. Weer fronste ik iets en liet het mij allemaal voorbij gaan. Rikki hoorde ik nog wat zeggen over de val van het meisje, maar ik lette niet op en begon te rommelen in de kastjes. Door mijn slaperige kop was ik vergeten in welk kastje het verband lag.
    'Wat een geluk dat jij er elke keer bij bent hé?' hoorde ik Rikki opeens vragen aan Darren op een wantrouwend manier, maar wel met een zacht, verlegen stem. Ik had maar vaagjes door waar ze het over hadden, al gauw ging ik verder met het doorzoeken van de kastjes.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Nigtshade

    "Ze is gevallen? Gestruikelt? Net zoals ik over die spijker?" vroeg ze en ze zette haar handen op de tafel. Ondertussen keek ze me doordringend aan. Ik keek rustig terug en knikte langzaam. Ik moest rustig blijven nu. Ik had haar al één keer overtuigd, een tweede keer zou me ook lukken. Ondertussen was Sal in de kasjes aan het rollen. Vast opzoek naar nieuwe verband of zo. Tenminste iets in die richting.
    "Wat een geluk dat jij er elke keer bij bent hé?" vroeg ze wantrouwend, maar zacht en verlegen. Nu was het mijn beurt om haar aan te doordringend aan te staren. "Wat wil je daarmee zeggen?" vroeg ik aan haar, "Dat ik mensen expres laat struikelen?" Ik schudde mijn hoofd. "Waar heeft iedereen toch in godsnaam last van. Ik probeerde alleen maar aardig te zijn." Ik gromde, maar verbrak mijn oogcontact niet. "De volgende keer laat ik, als iemand valt, diegene wel op de grond liggen." voegde ik er nog aan toe, "Tevreden?"


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Rikki Madeleine Beck

    Darren kijkt mij ook doordringend aan, het geeft me kippenvel en bezorgt me een vreemd angstig gevoel. Nu is de juiste tijd om hem te laten denken dat ik het weet! Achter me hoor ik Sal rommelen in de kastjes, hij kan het wel alleen af, denk ik. Straks help ik hem met het verband.
    "Wat wil je daarmee zeggen? Dat ik mensen expres laat struikelen? Waar heeft iedereen toch in godsnaam last van. Ik probeerde alleen maar aardig te zijn." Hij gromt, maar verbreekt het oogcontact niet. "De volgende keer laat ik, als iemand valt, diegene wel op de grond liggen. Tevreden?" Mijn lichaam beeft als een rietje, toch probeer ik vol te houden.
    "Je laat ze niet struikelen, je doet andere dingen. En ik weet precies wat. Je hebt het met mij uitgespookt en ook met dat blonde meisje." vertel ik hem zacht en haperend. "Mij laat je er niet in trappen hoor!" Nu heb ik een hekel aan mijn grote, blauwe ogen met emotie. Ze staan bang, ik ben angstig naar wat het resultaat hiervan zal zijn. Toch probeer ik hem aan te blijven kijken. De steken in mijn onderbuik zwellen weer aan. Ik haal één hand van de tafel en druk die tegen mijn buik.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Alle kastjes had ik doorgekeken, sommige zelfs twee keer. Toch kon ik ze niet vinden. Keek ik er over heen? Ik zuchtte. Op de achtergrond hoorde ik Darren en Rikki praten, al beviel het mij niet hoe ze praatte.
    'Mij laat je er niet in trappen hoor!' hoorde ik Rikki als laatste zeggen. Nu draaide ik mijzelf toch even om naar die twee. De woorden die ze daarvoor zei hoorde ik ook. Welke dingen? Haar hand ging naar onderbuik, hetzelfde wat ze boven ook deed toen ik haar vond op de grond.
    'Rikki?' vroeg ik en ik liep naar haar toe. 'Werkt de smartie niet meer?' vroeg ik, doelend op haar onderbuik. Die dingen waren toch niet kieskeurig over pijn? Stiekem wou ik ook horen waar dit gesprek naar toe ging leiden. Niet goed gokte ik. 'Werken ze maar zo kort?'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you