• House of Nightmares, hét nieuwe realityprogramma van het jaar. Acht mensen, vier jongens en vier meisjes, gaan het grote oude huis in om daar geconfronteerd te worden door hun grootste nachtmerries in de hoop te winnen. Wat ze niet weten is dat zodra ze het huis binnen zijn gegaan en de deur achter hun sluit, alle connectie met de buitenwereld verloren gaat. Maar dat was niet het orginele plan. De wezens die in dit oude huis wonen nemen de controle over. Nu is het een zaak van overleven geworden.


    De regels:
    - Geen ruzie OOC.
    - 16+ is toegestaan.
    - Niet moorden zonder toestemming.
    - Als je niet meer reageert, vermoorden we je karakter.
    - Alleen ik, DarkSavior en Rechazame openen nieuwe topics.
    - Geen one-liners, minimaal 5 regels. Als je dat niet doet, krijg je echt een waarschuwing.
    - Geen perfecte karakters die zich uit elke situatie kunnen redden etc.


    Rollen:

    Meisjes:
    - Dahlia Evangeline Orellana ~ Rechazame
    - Rikki Madeleine Beck ~ Assassin
    - Katherine Sarah Gray ~ Bagoly
    - Niamh Raine Pierce ~ Isuzu|Cocon

    Jongens:
    - Matthew Freeman ~ InOblivion
    - Sal Levine ~ Soubi
    - Caleb Nathaniël Riverson ~ Carmenta
    - Nathaniel Carter ~ Lexus

    Wezens:
    - Nightshade/Darren Shade ~ CyberLord
    - Parthenope ~ General
    - Amartistus/Amy Jackson ~ RememberYoux
    - Ayaki ~ Uchiha

    Even een kleine beschrijving van het huis:
    Het huis heeft in totaal vijf verdiepingen. De kelder, de begane grond, de eerste verdieping, de tweede verdieping en een zolder. Daarbij is er nog een achtertuin met een veranda waar je kan zitten. De tuin zelf is overwoekerd en er staat een hoge muur omheen. De achterdeur is dan ook de enige buitendeur die niet op slot is.
    De kelder is een donkere ruimte die amper verlicht word. Het is er net een doolhof met gangetjes en opgestapelde dozen. Er gaat een trap heen en bovenaan die trap zit een deur.
    Op de begane grond is alles een stuk normaler. Er is een keuken, een eetkamer, een huiskamer en een wc. In de hal is er een trap die naar boven leid. Er zijn verder geen tv's of radio's aanwezig. Ook is er geen Wi-Fi.
    Op de eerste verdieping slapen de kandidaten. Ze hebben allemaal een identieke slaapkamer met een kleine badkamer eraan. Het bevat een groot, houten bed, een kledingkast en een kaptafel. De badkamer heeft een wc en een kleine douche. Er is maar een beperkte hoeveelheid warm water.
    De tweede verdieping heeft ook allemaal kamers. Deze bevatten schilderijen, portretten, oude stoffige meubels met lakens erover heen, alles wat je je maar kan bedenken. Het is geen fijne omgeving.
    Op de zolder is geen licht en ook geen ramen. Daar kan je ook niet zien wat voor vreselijks zich daar bevind.
    Er zijn maar weinig stopcontacten in het huis. Die heb je ook niet nodig want telefoos, laptops, tablets etc. zijn dan ook niet toegestaan. Er is wel gewoon electriciteit.

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 26 sep 2012 - 11:50 ]


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Misschien op tv Een jeugdvriendinnetje, je moeder? Ik weet het niet...' antwoordde ze zachtjes. Jeugdvriendinnetje? Hield je dan je vingers verstrengeld met de ander? Misschien had ze gelijk. Haar andere hand ging omhoog naar mijn litteken. Gefascineerd streelde ze er over heen en ik voelde hoe haar vingers over de bobbelige stukjes heen ging. Ze glimlachte lichtjes en kwam dichterbij terwijl ze me bekeek. Ze was wel heel dicht bij. Het was normaal, toch? Anders deed ze dat niet lijk mij. Ik probeerde mij normaal te gedragen en besloot om mijn aandacht weer aan haar vingers te besteden. Paar keer deed ik opnieuw wat ik al die tijd al deed. Het voelde grappig wanneer onze vingers langs elkaar heen gleden. Een glimlacht sierde mijn gezicht. Mijn ogen leken iets door te schemeren, maar al heel gauw verdween dat ook weer.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Ik reageer morgen Ivan, ben nu veel te moe. Sorry D:]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    No pro, having the same thing here ;] Goodnight.


    No growth of the heart is ever a waste

    Rikki Madeleine Beck

    Hij besteed al zijn aandacht aan mijn vingers, wat toch best vreemd is. Hij blijft een paar keer opnieuw onze vingers verstrengelen maar ik besluit er geen aandacht aan te geven, voorlopig. Zijn vingers voelen wel warm. Zo dicht bij zijn gezicht kan ik zien hoe hij glimlacht en er iets in zijn ogen verschijnt, maar dat verdwijnt weer. Ik knipper een paar keer.
    "Sal..." zeg ik rustig. "Weet je dat mensen dat vaak doen als ze een stel zijn?" vraag ik aan hem. Het zal wel een goede herinnering zijn, dus probeer ik doe op te halen. Ik kom nog iets dichterbij en bekijk stiekem zijn ogen terwijl ik over zijn litteken strijk. Ik kan er niet mee ophouden.


    Your make-up is terrible

    Nightshade

    Zijn ogen werden groot toen ik de vraag stelde, dus kon ik het antwoord al raden. "N-nee, ik- uh.." Hij sloeg zijn hand voor zijn mond en liet zich op het bed zakken.
    "Wat heb ik gedaan." zei hij, terwijl zijn stem niet meer was dan een fluistering. Ik keek hem nog steeds doordringend aan. "Ik ben het vergeten. Het spijt me." Hij kijkt weg, durft mij niet aan te kijken.
    Ik zuchtte diep en geërgerd. "Hoe kun je zoiets nou vergeten? Het is een van de belangrijkste dingen die je moet doen! Ik schudde mijn hoofd en keek hem weer aan. "Dit mag je zelf oplossen. Ik ga niet de dingen die jij verkeerd doet achter je kont opruimen." zei ik streng. Mijn Meester had dat ook nooit gedaan en kijk wat ik nu geworden ben. Hij zal dus precies hetzelfde moeten doen.
    "En ik hoop voor je dat je dat snel doet en haar geen mogelijkheid geeft het aan iedereen rond te vertellen, want dan zitten we in serieuze problemen. En dan bedoel ik, echt serieuze problemen." Ik sloeg mijn handen voor mij gezicht en liet ze daarna door mijn haar gaan. "Een mensenmassa die achter ons aangaat is nooit goed." zei ik zachtjes en lichtelijk verdrietig. Het is dat hij er nu was, anders was ik gaan lopen janken. Mijn Meester was zo vermoord...


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Ayaki.

    'Hoe kun je zoiets nu vergeten? Het is een van de belangrijkste dingen die je moet doen!' Ik zwijg, staar nog steeds naar de grond. Hij begrijpt niet wat voor leven ik voorheen heb gehad. Het is eigenlijk niet dat ik het ben vergeten maar dat ik er in eerste instantie nooit aan heb gedacht. Ik doodde mensen doorgaans en maakte me ook niet druk om de fragiele mensenlevens. In mijn bijzijn.. zouden ze toch snel eindigen.
    'Het spijt me,' zeg ik nogmaals.
    'Dit mag je zelf oplossen. Ik ga niet de dingen die jij verkeerd doet achter je kont opruimen.' Ik zwijg, sta op en knik dan.
    'Ik heb niet anders verwacht,' zeg ik.
    'En ik hoop voor je dat je dat snel doet en haar geen mogelijkheid geeft het aan iedereen rond te vertellen, want dan zitten we in serieuze problemen. En dan bedoel ik, echt serieuze problemen.' Ik zwijg, kijk toe hoe de uitdrukking in zijn gezicht langzamerhand verandert, minder hatelijk en meer.. verdrietig wordt. Ik sla hem zwijgend gade als de gedachte tot me doordringt dat zelfs een vampier van zijn kaliber nog een strookje menselijkheid bezit. Althans, zo lijkt het.
    'Een mensenmassa die achter ons aangaat is nooit goed.' Zijn stem is breekbaar, onderdanig bijna. Een deel van mij wil verder vragen, maar een ander deel van mij zegt me dat ik niet in andermans tuin moet graven.
    'Ik zal het in orde maken,' zeg ik en verlaat het vertrek.
    Terwijl ik door de gangen loop, de geur volgend van Niamh, bedenk ik een plan. Natuurlijk zal dit niet zonder risico gaan en is de kans flink aanwezig dat haar verdenking op mij nog groter zal worden, maar zolang er geen fysiek bewijs is, kan het nooit meer worden dan louter verdenkingen.
    'Niamh, bent u er content mee dat ik u zo noem?' vraag ik als ik haar heb gevonden en een klein buiginkje maak.
    'Zou u me ergens mee van dienst willen zijn? Ik denk dat ik iets verloren ben op uw kamer en het zou niet gepast zijn als ik zonder uw toestemming naar binnen ga. Zou u me misschien.. willen helpen zoeken?'


    No growth of the heart is ever a waste

    Nightshade

    Hij keek me aan maar deed niks. Ik had eigenlijk ook niks verwacht, omdat ik altijd zo streng en hard ben. "Ik zal het in orde maken." zei hij uiteindelijk en liet me alleen achter in zijn kamer. Daar bleef ik nog een hele tijd zitten, vechtend tegen de tranen.
    Toen ik het niet meer volhield kleedde ik mezelf uit en stapte onder zijn douche. Daar draaide ik de warm water kraan open en ging er onder staan. Langzaam liet ik mijn tranen vrije loop en steunde mezelf door mijn handen op de muur te zetten. Waarom was ik nu weer zo verdrietig? Ik was er toch overheen? Het was toch klaar? Uiteindelijk ging ik op de grond zitten, omdat ik te heftig moest snikken. Mijn hele lichaam trilde erdoor en ik had het ijzig koud, ook al stroomde er warm water over mijn lichaam.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Sal Levine

    'Sal...' zei ze rustig. Ik keek haar aan en knikte lichtjes als teken dat ik luisterde. 'Weet je dat mensen dat vaak doen als ze een stel zijn?' vroeg ze aan mij. Ze kwam weer een stukje dichterbij. Ze bekeek mij, maar mijn aandacht werd al gauw weer naar haar vingers getrokken die weer over mijn litteken streek. Ik hapte lichtjes naar adem, bewoog mijn twee handen naar haar hand toe en vouwde mijn handen lichtjes om die van haar zodat zij door kon gaan met het strijken over mijn litteken. Ik sloot mijn ogen voor een moment om beter te kunnen genieten van de aanraking van haar vingers. Een glimlach verscheen weer op mijn gezicht. Ik begon al half te dromen. Was ik dan toch toe moe? Dromen over stelletjes die inderdaad liepen met hun vingers in elkaar verstrengeld. Mijn greep om haar hand verslapte iets en mijn mond zakte een klein stukje open. Als laatste zag ik mij zelf met iemand. Onhandig verstrengelde vingers. Ik wou niet weten met wie het was. Ik gaf weinig hoop dat het ook echt ging gebeuren, toch was het wel leuk om te zien dat ik het ook kon al was het onhandig en in een droom. Ik was nu al blij dat ik het paar keer deed bij Rikki zonder dat ze er wat van zei. Mijn ogen opende ik en er was een kleine schittering te zien. Met mijn ogen knipperde ik en de schittering was weer weg. Lichtjes knikte ik op haar vraag.
    'Ja,' zei ik zacht en keek ik haar blauwe ogen die nu zo dichtbij waren. 'Vind je het erg dat ik het bij je deed?' vroeg ik toen voorzichtjes. 'Aangezien wij geen stel zijn.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij hapt lichtjes naar adem, beweegt zijn twee handen naar mijn hand toe en vouwt zijn handen lichtjes om die van mij heen. Ik wacht geduldig op zijn antwoord, als die er nog ging komen. Dwingen om hier op te antwoorden doe ik maar niet. Ik blijf gefascineerd over zijn litteken strelen. Hij sluit zijn ogene en er verschijnt een glimlach op zijn gezicht waardoor ik automatisch ook begin te glimlachen. Zijn greep om mijn hand verslapt iets en zijn mnd zakt een stukje open. Valt hij nu in slaap? Hij opent zijn ogen weer en als ik er een kleine schittering in zie, kijk ik een beetje verbaasd. Hij knippert en knikt en het is weg.
    "Ja." zegt hij zacht en hij kijkt in mijn blauwe ogen die zo dichtbij zijn. "Vind je het erg dat ik het bij je deed?" vraagt hij dan zachtjes. "Aangezien wij geen stel zijn." Ik voel zijn warme adem lichtjes op mijn gezicht omdat ik zo dichtbij zit en slik eventjes. Vind ik het erg?
    "Nee, ik vind het niet erg." antwoord ik zacht en ik glimlach opnieuw. Met mijn hand knijp ik zacht in die van hem en laat mijn hand dan zakken, waarmee ik zijn litteken aanraakte. Ik leg die boven op zijn hand neer, die nog altijd mijn hand vast heeft. Ik streel zachtjes met mijn vingers langs zijn knokkels en vingers.
    "Vind jij dit erg?" vraag ik dan. Ik kijk hem aan met een vragende blik en besef me dat we nog wel heel erg dicht bij elkaar zitten.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    Ik zag haar duidelijk slikken en besefte me dat het kwam doordat we nog steeds zo dicht bij elkaar zaten.
    'Nee, ik vind het niet erg,' antwoordde ze zacht en ze glimlachte. Met haar hand kneep ze zacht in die van mij en liet toen haar hand, waarmee ze mijn litteken aanraakte, naar beneden zakte. Ze legde die boven op mijn hand neer die haar hand nog steeds vasthield. Zachtjes streelde ze ze met haar vingers over mijn vingers en knokkels. Verbaasd keek ik daarna.
    'Vind je dit erg?' vroeg ze toen en ze keek mij aan met een vragende blik. Alles behalve, dacht ik in mijzelf. Het duurde alleen een tijdje voordat ik daar werkelijk antwoord gaf. Ik kwam alleen niet verder dan licht geschud met mijn hoofd. Ik keek weer naar onze handen die helemaal in elkaar zaten in een knoop voor mijn gevoel.
    'Doen stelletjes dit ook?' vroeg ik zachtjes en lichtelijk nieuwsgierig. Ik bewoog mijn vingers iets, maar wat ik er nou precies allemaal mee moest doen wist ik niet. Al gauw hield ik ze daarom maar weer stil.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    Hij kijkt verbaasd vragend naar mijn vingers die over zijn hand bewegen. Het duurt even voordat hij antwoord geeft, het maakt me een beetje nerveus. Hij schud uiteindelijk alleen maar licht met zijn hoofd en kijkt weer naar onze handen.
    "Doen stelletjes dit ook?" vraagt hij zacht en ik hoor de nieuwsgierige ondertoon in zijn stem. Hij beweegt zijn vingers iets, maar houd ze al snel weer stil. Ik blijf zachtjes doorgaan omdat hij het niet erg lijkt te vinden.
    "Ja, meestal wel." biecht ik op, mijn stem klinkt ietwat schuldig. Het is toch vreemd dat ik het dan bij hem doe, ik hoop maar dat hij er niets van gaat denken. Ik maak onze handen los, draai zijn hand om en begin met mijn vingers over zijn handpalm te strelen. Ik weet niet goed waarom maar het werkt ergens wel rustgevend.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ja, meestal wel,' biechtte ze op, haar stem klonk schuldig. Kwam het doordat ze dit deed terwijl we geen stel waren? Mocht dit niet als je geen stel was? Ik fronste iets. Ze maakte onze handen los, draaide mijn hand om en begon met haar vingers over mijn handpalm te strelen. Waarom.. Dit deed je toch niet als geen-stel? Toch hield ik haar niet tegen. Het was rustgevend en maakte mij daarom ook steeds meer slaperiger. Mijn mond opende ik weer een stukje om daar weer door te ademen.
    'Kan dit zomaar?' vroeg ik zachtjes en keek haar heel eventjes aan. Mijn aandacht ging toch echt graag naar onze handen. Het was apart en fijn. Ik probeerde wakker te blijven door vragen te blijven stellen. Dit deed ik veel liever dan slapen en dat alles weer voorbij was.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    De mond van Sal gaat weer een klein stukje open en hij begint er door heen te ademen. Is hij moe, of komt het door wat ik doe met zijn hand? Ik weet het niet.
    "Kan dit zomaar?" vraagt hij zacht en hij kijkt mij even aan. Zijn aandacht gaat alleen al snel weer naar onze handen. Ik haal mijn schouders lichtjes op en ga gewoon door, mijn vijf vingers laat ik tegelijk over zijn vingers strelen en weer terug, naar zijn handpalm.
    "Ik denk het wel, als jij het niet erg vind tenminste." antwoord ik, mijn stem steeds zachter. "Voor een keertje maakt het vast niet uit." Ik vertel er niet bij dat ik zulke dingen mis, het is lang geleden sinds ik voor het laatst samen was met een jongen en dat duurde ook niet zo heel erg lang. De meesten kunnen niet tegen mijn nerveuze, zenuwachtige en verlegen verschijning. Aan het begin vinden ze het schattig, maar niet voor lang.


    Your make-up is terrible

    Sal Levine

    'Ik denk het wel, als jij het niet erg vind tenminste,' antwoordde ze met haar stem die steeds zachter leek te gaan of waren mijn oren al half aan het slapen? Al haar vijf de vingers gingen via mijn vingers naar mijn handpalm.
    'Voor een keertje maakt het vast niet uit,' vertelde ze er toen bij. Mijn glimlach verdween eventjes. Een keertje?
    'Dit is de enige keer?' dacht ik zachtjes hard op terwijl ik onbewust in mijn oog wreef. Een kleine teleurstelling was te horen in mijn stem. Toch verscheen er een klein glimlachje op mijn gezicht, omdat ik blij moest wezen dat deze enige keer al zo lang aan de gang is. Ik had er helemaal geen problemen mee dat het zo lang duurde. Voor mij mocht het wel de hele nacht zo door gaan.


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    Rikki Madeleine Beck

    "Dit is de enige keer?" vraagt hij nadat zijn glimlach verdwenen is. Hij wrijft in zijn oog en ik hoor de kleine teleurstelling in zijn stem. Toch verschijnt er weer een klein glimlachje op zijn gezicht en ik bedenk me wat voor complex wezen Sal toch eigenlijk is. Hij glimlacht weer, maar ik weet niet waarom. Soms is het moeilijk om met Sal om te gaan. Nee, eigenlijk bijna altijd.
    "Ik denk het." antwoord ik schouder ophalend en mijn blik op zijn hand gericht. "Ik zou niet weten waarom we dit meer moeten doen... Ik weet niet eens waarom we het nu doen eigenlijk." voeg ik er zacht aan toe. Ik kan het niet opbrengen om hem nu aan te kijken. Mijn strelen word iets krampachtiger en ik hoop nog altijd dat hij nu niet gaat denken dat ik een stelletje wil vormen of zoiets.


    Your make-up is terrible