[RPG] Art Academy - Speeltopics

Boys:
1. Humble Tyler Samuel Fowler - Muzikant & Zang
2. Proprius Liam Oliver Sanz - Muzikant & Zang
3. Sanjit Godric Kartchner - Dans
4. Jepson Ayden Samuel Evers - Zang & Dans
5. Diapal Iral Lerio Crystal - Techniek
6. IHeartMusicc Dustin Samuel Jones - Dans & Muzikant
7. VRIJ
8. VRIJ
9. IHeartMusicc Dylan Dustin Dawson - Drama & Muzikant
10. xMinaj Tyler Jay Lopez - Zang/rap & Dans

Girls:
1. Sangarios Carmella Valentine - Dans & Muzikant
2. Sangarios Adelynn Jae Regine - Drama & Zang
3. liefsamyx Amy Michelle Davids - Zang
4. Humble Maxime Milla Fowler - Dans & Drama
5. xMinaj Santana Alexis Avery - Dans & Zang
6. JaiRy Eliza Josey Willows - Dans
7. Jepson Ana Dallas Ria - Dans & Muzikant
8. Randomness Chiya Amorina Hoshi - Muzikant & Zang
9. IHeartMusicc Alexis Mia Averyn - Dans & Zang
10. Nenuphar Joan Alexis Moore - Muzikant & Zang

Kamerindeling
Jongens:
1. Tyler F. & Dustin
2. Liam & Ayden
3. Godric & Iral
4. Tyler L. & Dylan
5.

Meisjes:
1. Carmella & Maxime
2. Adelynn & Joan
3. Amy & Santana
4. Eliza & Alexis
5. Ana & Chiya

[ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 19:57 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Carmella Valentine
Eenmaal aan het einde van de dans trok ik het elastiek uit mijn lange lokken, en deed die om mijn pols. Met een zucht tilde ik mijn tas op, en liep weer de gang op. Mijn goudbruine ogen gleden over de muren, waar ik opeens een aankondiging van de kamerindelingen zag staan.
"Kamer 1: Carmella Valentine & Maxime M. Fowler"
Bedenkelijk bleef ik even staan, liet het plastic flesje water weer terug in de tas glijden. Nee, ik kon die naam zo snel niet plaatsen. Misschien was ze nieuw, of had ik haar gewoon nog nooit gezien.
Half verveeld liep ik verder, op zoek naar een kamer waar geluid uit kwam. Muziek natuurlijk, het liefste.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Amy Michelle

Ik zag veel mensen om het prikbord heen staan en zag dat de kamer indeling er eindelijk hing.
''Kamer 3 : Amy Michelle Davids & Santana Alexis Avery ''
Oh jaa, haar kende ik al wel! Ze leek me een aardig meisje en ik besloot om haar te gaan zoeken.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Eliza Josey Willows

Amy bedankte me en liep vervolgens de studio weer uit. Met een lichte frons keek ik haar na maar haalde toen mijn schouders luchtig op. Vervolgens pakte ik mijn twee tassen en mijn koffer weer en liep terug naar de hal om te kijken of er inmiddels al iets bekend was. Tot mijn grote blijdschap hing er een lijstje met de kamer indeling. 'Hmm,' bracht ik bedenkelijk uit toen ik zag dat ik een kamer deelde met Alexis Mia Averyn. Ik kon haar naam zo even niet plaatsen. Ik haalde mijn hand even een keer door mijn losse haren en besloot toen om langzamaan op zoek te gaan naar mijn kamer.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Geen probleem joh! ]

Maxime Milla Fowler
'Wil je anders wat drinken?' Ik schud mijn hoofd en kijk haar even stilletjes aan. Waarom wisselt ze nu zomaar van onderwerp? 'Nee, dank je, maar ga gerust je gang.' Mijn adem is nu weer redelijk normaal, maar ik zit er nog steeds mee dat ze mijn vraag negeert. Zou ze Tyler soms niet mogen? Maar ze kent hem helemaal niet!
'Ik kan alleen The A-team op gitaar. Ik zou zo graag meer leren en kunnen zingen,' beken ik. 'Maar ik word nooit zo goed als jij en Tyler wil het me niet leren.'

---

everything, in time

Carmella Valentine
Ik voelde die blikken nog steeds op me branden, en wierp een geërgerde blik naar rechts. Meteen draaide het groepje meisjes zich weer om.
Als ik ergens een hekel aan had waren het die type's die alles door vertelden wat ze te horen kregen. Zo ook over mij, alles wat ze van Leonardo te horen kregen moest meteen de hele school weten.
Onwillekeurig ging er een rilling over mijn rug toen ik aan mijn ex dacht. Klootzak, bedacht ik me met een zucht. Ik streek mijn lange lokken uit mijn gezicht, en keek weer op.
Ik moest verder, moest me niks aantrekken van anderen. Gelukkig kon ik goed doen alsof, zonder dat iemand me ooit doorhad.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Joan Alexis Moore.
'Nee, dank je, maar ga gerust je gang.' En ze schudt haar hoofd. 'Ik kan alleen The A-team op gitaar. Ik zou zo graag meer leren en kunnen zingen, maar ik wordt nooit zo goed als jij en Tyler wil het me niet leren.' Vertelt ze, terwijl ik naar een van mijn tassen toe loop die ik bij de deur heb neergegooid. Ik zoek door een van mijn tassen naar een flesje water, maar tevergeefs - ik kan hier geen drinken vinden en spit dan mijn andere tas door. 'Waarom wilt hij je het niet leren? Wilt hij je er de kunst niet van leren?' Zeg ik, terwijl ik doorzoek naar wat te drinken. Ik was benieuwd waarom hij het niet wou doen, en ik wist gewoon dat ik hier spijt van zou krijgen om het te vragen, maar ik moest 't gewoon weten. Ze zijn familie van elkaar. Wat voor 'goede' reden heeft hij om het zijn zusje niet te leren? Dan draai ik me om met een lauw energy blikje in mijn hand, die ik zojuist gevonden had in een van mijn tassen. Een flesje water kon ik niet vinden. Jammer genoeg. 'The A-team? Dat nummer ken ik niet,' Kijk ik verbaasd.

[ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 20:28 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
Al pratend loop ik achter haar aan en terwijl zij zoekt sta ik naast haar. Haar helpen kan ik niet, omdat ik om de een of andere reden met veel gebaren praat. 'Het is echt een schat van een broer hoor, maar hij zegt dat het mijn eigen schuld is. Ik heb nu eenmaal gekozen voor dans en drama dus daar moet ik het van hem bij houden. Maar ik vind dat onzin, want bij drama krijgen we af en toe ook zangles vanwege musicals. Dus 't slaat nergens op. Maar ach, hij is ouder, dus heeft meer ervaring, zegt hij en.. Wacht, ik ben aan het lullen. Sorry.' Snel houd ik mijn mond als ze overeind komt met haar blikje Energydrank.
'The A-team? Dat nummer ken ik niet.' Mijn mond valt nu bijna open van verbazing. 'Dat meen je niet? Echt niet? Maar Joan, hoe kan dat?' Ik pak de gitaar die zij net had, speel een paar noten en zing het refrein. 'Ken je dat écht niet?' vraag ik naderhand.

---

everything, in time

Carmella Valentine
Zonder dat ik het echt merk loop ik de kantine binnen, en ga zitten. Ik strijk mijn lange haren over één schouder, en begin die te vlechten.
Mijn goudbruine ogen glijden over het handjevol leerlingen dat in de ruimte zit, en tot mijn opluchting is het niemand die Leonardo's lulverhalen zou moeten kennen.
Ik wikkel het elastiekje om het uiteinde van mijn lange vlecht, en til mijn tas op de stoel naast me.
Eigenlijk snap ik mezelf niet. Ik heb de afgelopen tien jaar bijna alleen maar op mezelf "geleefd", om het zo te zeggen. Waarom maak ik er dan nu opeens zo'n probleem van, voel ik me nu opeens zo eenzaam en leeg?
Geërgerd sloeg ik mijn benen over elkaar. Ik heb niemand nodig.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Joan Alexis Moore.
'Het is echt een schat van een broer hoor, maar hij zegt dat het mijn eigen schuld is. Ik heb nu eenmaal gekozen voor dans en drama dus daar moet ik het van hem bij houden. Maar..' Ratelt Maxime verder. Ik ben ergens middenin een van haar zinnen gestopt met luisteren, en knik alleen maar om te laten zien dat ik luister. Ookal doe ik dat deels niet. 'Wacht, ik ben aan het lullen. Sorry.' Komt ze dan zelf tot haar besef. 'Oh, dat maakt niet uit hoor. Met wat voor reden hij ook aan kom.. Het is bullshit,' begin ik recht door zee. 'Als jij dat graag wilt leren, dan kan hij je toch wel helpen. Of zie ik dat verkeerd?'
'Dat meen je niet? Echt niet? Maar Joan, hoe kan dat?' Vraagt Maxime vol ontzet. Ze pakt de gitaar waar ik net opspeelde, en speelt een paar noten; van waarschijnlijk dat nummer. 'Ken je dat écht niet?'
Ik knik mijn hoofd twijfelend langzaam met dat ik dat nummer echt niet ken. Bang dat ik iets naar mijn hoofd toekrijg, omdat ik het nummer niet ken, deins ik een beetje achteruit. 'Ik ken het nummer echt niet. Sorry?'

[Ik ben even bellen. Probeer alsnog snel terug te antwoorden hoor! ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
'Ah, dat kun je niet menen!' Vol ongeloof zet ik de gitaar weer neer en schud mijn hoofd. 'Ed Sheeran? Nee?' Nou, ik heb hier gewoon echt geen woorden voor. 'Onder welke steen heb jij geleefd?' Gewoonweg schandalig dit. 'Tyler leert me expres dat lied omdat iedereen dat kent, maar nee hoor,' ik grinnik kort. 'Voor straf stel ik je toch aan hem voor,' grijns ik en was wel benieuwd naar haar reactie. Ik krijg er gewoon honger van, mooi, op weg naar de kantine zou ik namelijk langs het prikbord komen en opnieuw kunnen kijken met wie ik een kamer deel.

[Haast je niet joh! Ik kijk ook ondertussen toch NCIS.]

---

everything, in time

Eliza Josey Willows

Nadat ik eindelijk mijn spullen naar de kamer had gebracht en van een warme douche had genoten, liep ik weer terug de gangen op en richting de kantine. Er zaten hier en daar een paar leeringen, enkele bekend en de rest allemaal onbekend.Na wat eten te hebben gehaald liet ik me met een diepe zucht op een stoel zakken, trok mijn benen iets op en knabbelde wat van mijn broodje.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[ WAUW. ik wist niet dat jullie al van start waren ggaan mag ik een samenvatting? ]

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

liefsamyx schreef:
Amy Michelle

Ik zag veel mensen om het prikbord heen staan en zag dat de kamer indeling er eindelijk hing.
''Kamer 3 : Amy Michelle Davids & Santana Alexis Avery ''
Oh jaa, haar kende ik al wel! Ze leek me een aardig meisje en ik besloot om haar te gaan zoeken.

Dit was mijn laatste post:

Chiya Amorina Hoshi
Ik hoorde opeens mijn naam. Ik draaide me om en zag Amy naar me toe lopen.
'Hey, Amy. Ik ging net mijn kamer zoeken,' zei ik.

Randomness schreef:
(...)

[Ohjeetje sorry!]

Amy Michelle

Ineens hoor ik Chiya mijn naam roepen. Dat ze haar kamer aan het zoeken was. Ik loop naar haar toe. 'De kamerindeling hangt er he!' zegt ik enthousiast.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Joan Alexis Moore.
Waarschijnlijk is het erg om dit nummer niet te kennen, want ze begint weer te ratelen. 'Ah, dat kun je niet menen!' Ze zet de gitaar neer, en schud haar hoofd. 'Ed Sheeran? Nee? Onder welke steen heb jij geleefd? Tyler leert me expres dat lied omdat iedereen dat kent, maar nee hoor,' Is het dan zo erg dat ik dat nummer niet ken? 'Voor straf stel ik je toch aan hem voor,' grijnst ze. Ik schrik van wat ze zegt, maar laat het niet merken. Oké, dit zag ik totaal niet aankomen. Uch, ik had moeten liegen dat ik het nummer ken. Wat is er zo bijzonder aan die gozer dat ze maar door blijft praten dat ze hem aan me wilt voorstellen? Dacht ik, terwijl ik een slok nam van mijn drinken. Ik wil hem echt niet ontmoeten. Het beste is gewoon als ik op de achtergrond blijf bij jongens. Heb namelijk totaal geen goede gedachtes meer over jongens. 'Ehh, ga jij maar naar je broer. Ik blijf hier wel eventjes anders. Nog even door oefenen aan mijn zang en muziek kunsten. Misschien dat ik zo ook nog eventjes de school in mijn eentje nog verken, en dan kom ik meteen langs 't prikbord om te kijken bij wie ik sta ingedeeld,' begin ik nu door te ratelen. Het was niks voor mij, maar ik probeerde me er onderuit te lullen. 'Is dat geen goed idee.' Het was eigenlijk geen voorstel, maar meer een meededeling waar ze niks over te zeggen had. Hopelijk snapte ze dat ook.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.