[RPG] Art Academy - Speeltopics

Boys:
1. Humble Tyler Samuel Fowler - Muzikant & Zang
2. Proprius Liam Oliver Sanz - Muzikant & Zang
3. Sanjit Godric Kartchner - Dans
4. Jepson Ayden Samuel Evers - Zang & Dans
5. Diapal Iral Lerio Crystal - Techniek
6. IHeartMusicc Dustin Samuel Jones - Dans & Muzikant
7. VRIJ
8. VRIJ
9. IHeartMusicc Dylan Dustin Dawson - Drama & Muzikant
10. xMinaj Tyler Jay Lopez - Zang/rap & Dans

Girls:
1. Sangarios Carmella Valentine - Dans & Muzikant
2. Sangarios Adelynn Jae Regine - Drama & Zang
3. liefsamyx Amy Michelle Davids - Zang
4. Humble Maxime Milla Fowler - Dans & Drama
5. xMinaj Santana Alexis Avery - Dans & Zang
6. JaiRy Eliza Josey Willows - Dans
7. Jepson Ana Dallas Ria - Dans & Muzikant
8. Randomness Chiya Amorina Hoshi - Muzikant & Zang
9. IHeartMusicc Alexis Mia Averyn - Dans & Zang
10. Nenuphar Joan Alexis Moore - Muzikant & Zang

Kamerindeling
Jongens:
1. Tyler F. & Dustin
2. Liam & Ayden
3. Godric & Iral
4. Tyler L. & Dylan
5.

Meisjes:
1. Carmella & Maxime
2. Adelynn & Joan
3. Amy & Santana
4. Eliza & Alexis
5. Ana & Chiya

[ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 19:57 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Joan Alexis Moore.
'Ooh!' Opgelucht zie ik haar ademhalen, en een lach komt mijn mond uit. Waarschijnlijk had ik haar te nieuwsgierig gemaakt naar wat het was. 'Ja, tuurlijk. Speel maar iets, ik val wel in.' zegt ze en ik bedenk meteen wat ik zou kunnen spelen. Ben benieuwd wat haar talenten zijn. Toen ik gevraagd had of ze niets zou zeggen tegen haar broer, schudde ze haar hoofd. 'Ik zeg niets, hoewel hij alleen maar vereerd zal zijn hoor.'
'Hmm, nou. Dan is hij de eerste,' mompel ik zachtjes en mijn glimlach verdwijnt. Wat zou een goed nummer zijn om nu te doen? Dan komt er eentje in me op. 'Moet ik erbij zingen of niet?' vroeg ik.

[ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 17:24 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
'Moet ik erbij zingen of niet?' Domme vraag, natuurlijk moet ze dat! Ik schud mijn hoofd.
'Stiekem dacht ik dat je vraag iets met Tyler te maken had. Dat ik je aan hem moest voorstellen, had ik ook graag gedaan hoor,' grijns ik en wapper met mijn handen om als het ware het onderwerp weg te waaien. 'Anyway,' zeg ik erbij. 'Natuurlijk moet je zingen. Laat maar alles zien wat je kunt.'

---

everything, in time

Joan Alexis Moore.
'Stiekem dacht ik dat je vraag iets met Tyler te maken had. Dat ik je aan hem moest voorstellen, had ik ook graag gedaan hoor,' grijnst ze en wappert dan met haar handen. Waarschijnlijk om het onderwerp te laten varen. 'Ehh, nee. Ik wou dat niet vragen,' zeg ik. Hmph, nee. Ik denk dat dát het beste is als we dat niet doen. 'Anyway, natuurlijk moet je zingen. Laat maar alles zien wat je kunt.'
Mijn ogen kijken het lokaal snel rond om te zien of er een microfoon staat, en ziet er dan uiteindelijk eentje in een hoek staan. Met een snelle pas loop ik er naartoe, en zet 'm dan in het midden van 't lokaal. Er is toch genoeg ruimte. Mijn ogen sluit ik, en ook sluit ik mezelf af van de buitenwereld. Als ik er klaar voor ben, doe ik mijn ogen open. Het lijkt net alsof mijn ogen nu een heel ander soort glans over zich heen heeft. Een diepe hazelkleur met wat tintjes groen.
'Oké, ready!' zeg ik, terwijl ik goed achter de microfoon ga staan. Dan begin ik met gitaar spelen. Wat felle, krachtige geluiden komen eruit. Na een paar seconden komt er een rauwe stem mijn mond uit. "I saw him dancin' there by the record machine. I knew he must a been about seventeen. The beat was goin' strong. Playin' my favorite song." Terwijl ik nog steeds op mijn elektrische gitaar de snaren aanslaat van 't liedje van Joan Jett. Een paar krachtige rockgeluiden komen hard de gitaar uit, en ik ga verder met zingen. Nog steeds in mijn eigen wereld, en van de buitenwereld afgesloten.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Mag ik een samenvatting? ]

[De meesten zijn nog gewoon in de gang, geloof ik. ]

---

everything, in time

[Mkay ]

liefsamyx schreef:
Ik lach naar Iral en gooi mijn haren over mijn schouder. In mijn ooghoeken zie ik Chiya aan komen lopen.
'Ik ga eventjes naar daar! Doei!' zei ik tegen Iral en draaide me om en liep richting Chiya.
'Chiya! Wacht!' riep ik door de gangen heen.

[Oeps. x'd]

Chiya Amorina Hoshi
Ik hoorde opeens mijn naam. Ik draaide me om en zag Amy naar me toe lopen.
'Hey, Amy. Ik ging net mijn kamer zoeken,' zei ik.

Maxime Milla Fowler
Het liedje wat Joan, die overigens heel iemand anders lijkt, speelt ken ik wel. Omdat hierop dansen nogal moeilijk is, besluit ik de woorden die Joan zingt uit te beelden en met haar mee te playbacken. Een oefening die we vaak bij drama moeten doen. Omdat ik totaal niet verlegen ben, durf ik zoiets wel, dat is ook precies waarom drama bij mij past. Al snel heeft er zich een klein groep rondom ons verzameld. Ze klappen op de maat van de muziek en zingen het refrein mee. Ook enkelen lachen om mijn bewegingen. Dat vind ik het leuke van deze school, iedereen doet gewoon. Natuurlijk zijn er wel mensen af en toe verlegen en/of zenuwachtig. Maar er wordt niet constant moeilijk over gedaan.

---

everything, in time

Joan Alexis Moore.
"I love rock n' roll. So come an' take your time an' dance with me. I love rock n' roll. So come an' take your time an' dance with me." Een soort van kreet volgt. "Ow!" Nadat Joan dat riep, kwam er een kleine gitaarsolo. Als dat voorbij is zingt ze weer verder met haar krachtige stem. "Said can I take you home where we can be alone. Next we were movin' on. He was with me, yeah me, an we'll be movin' on. An' singin' that same old song. Yeah with me, singin'." Maar dan zonder de gitaar, dit keer hoorde je alleen haar krachtige stem zingen. Nadat die tekst voorbij was, begon de gitaar weer de krachtige toon aan te nemen van het nummer. Uit mijn ooghoeken zie ik dat Maxime playbackt en de woorden uitbeeldt die ik zing. Aha, dus ze zit bij Drama.
Steeds meer mensen komen erbij staan, en ze beginnen op de maat van de muziek te klappen. Sommige krijgen een grijns op hun gezicht door wat Maxime doet. Binnen in me voel ik ook een lach naar boven komen, maar houdt me in en kijk een andere kant op.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Maxime Milla Fowler
Als Joan klaar is beginnen de mensen om ons heen te klappen. Ik buig snel en klap dan ook voor Joan. 'Je bent echt goed,' lach ik een tikkeltje buiten adem. Zulke drukken bewegingen maken blijft moeilijk. 'Weet je zeker dat ik je niet moet voorstellen? Hij gaat dit vast leuk vinden,' grinnik ik.

---

everything, in time

Amy Michelle Davids

Hmm, nog steeds niks over de lessen of kamerindeling denk ik als ik met een moeilijk gezicht op het prikbord kijk.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Haaaaai

waar kan ik inspringen?

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Beetje dood, ik doe wel gewoon wat :'3

Carmella Valentine
De zaal was weer leeg, tot mijn opluchting. Ik liep langs de muziekinstrumenten, en trok uiteindelijk de grootste harp naar het midden van de ruimte toe. Hij was sierlijk, wit en prachtig afgewerkt. Het exemplaar waar ik me het meest bij in kon leven leek wel, zijn klanken klonken mooier dan welke harp dan ook.
Met een tevreden zucht ging ik erachter zitten, en begon met mijn vingers de fijne snaren te bewerken. Halverwege het gevoelige, prachtige muziekstuk sloot ik onbewust mijn ogen.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Jeeh, ik speel wel lonely verder dan.

Carmella Valentine
Nog geen uur later stond ik alweer klaar in een lege danszaal. Ik bond mijn lange, blonde lokken bijeen in een staart nadat ik in het midden was gaan staan.
In mijn hoofd telde ik automatisch de eerste paar tellen, voor ik echt begon. Het was één van de ingewikkelste Jazzballet-stukken die ik kende, en halverwege ging ik nog regelmatig de fout in.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Joan Alexis Moore.
Zodra ik klaar ben beginnen de mensen te klappen. Gelukkig, ze vonden het niet verschrikkelijk om aan te horen. Uit mijn ooghoek zie ik Maxime een buiging maken en klapt ze daarna in haar handen. Huh, doet ze dat nou voor mij? 'Je bent echt goed,' lacht ze. Ik zie dat ze een beetje buiten adem is, en lach. Ik ben dat ook een beetje, daar niet van. 'Dankjewel! Jij was daar ook uitbundig bezig,' lach ik wat uitgeput. 'Weet je zeker dat ik je niet moet voorstellen? Hij gaat dit vast leuk vinden.' zei Maxime vervolgens. Eenmaal toen deze zin haar mond uitkwam viel mijn zelfverzekerde en felle gloed weg. Ik was weer terug in de bewoonde wereld. De wereld waarin mensen je nog steeds pijn konden doen, met wat dan ook. Waarom zou hij 't leuk vinden? Om me uit te lachen zeker. 'Wil je anders wat drinken? Ik ben daar eigenlijk wel aan toe.' Begin ik ergens anders over. Geen denken aan. Ik kan dan wel zeggen dat sommige jongens knap zijn, niet dat ik daarover lieg, maar ik kan ze eenmaal niet meer vertrouwen. Ze kunnen je nog steeds pijn doen.

[Sorry trouwens dat ik telkens wat later terug antwoord. Ik ben druk bezig op andere Rpg's en dingen te antwoorden, waar ze ook op mijn antwoord wachten haha. Ik doe mijn best om snel terug te antwoorden.]

[ bericht aangepast op 28 feb 2012 - 20:05 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.