[RPG • 0] Experium || 23 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire nam Jester zwijgend in zich op. Opnieuw hoopte hij dat Onyx en hij het snel bijlegden, want deze Jester had een scherp randje dat hem niet lekker zat.
      ‘Thanks,’ zei hij, zelfs al was hij er niet helemaal zeker van dat dit een goede zet was geweest. Het ging hem er dan ook niet om dat Fox zich fysiek zou kunnen wapenen tegen Zebediah, hij vond het belangrijker dat hij mentaal tegen een mogelijke confrontatie opgewassen was. Nu dacht de jongen dat hij dood was. Als hij opeens in levenden lijve voor hem stond, zou hij zeker met stomheid geslagen zijn en niet snel genoeg kunnen reageren.
      Hem voorzichtig aan het idee laten wennen, leek hem het verstandigst.
      ‘Hoe staat het er verder voor?’ vroeg hij aarzelend. ‘Ik hoorde dat Dezi weer terug is.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Want de dingen waren nog niet genoeg fucked up." Jester duwde zijn handen in zijn zakken. "Ze is terug, ja. Exclusief haar herinneringen." Hij keek Fire aan met een verbeten trekje rond zijn mond. "Experium heeft haar geheugen compleet gewist. Alles. Ze weet níks meer- ik heb het gecheckt. Compleet blanco." Jester schudde zijn hoofd. "En da's het kutte. Niemand heeft het echt goed kunnen verwerken wat er gebeurd is en in tegenstelling tot Fox was het bij haar uit haar eigen fucked up vrije wil. De anderen zijn nog steeds woest. Met recht, maar als ze die vijandige houding zo volhouden gaat de geschiedenis zich alleen maar herhalen. Blijf naar iemand schreeuwen dat ze een psychopaat zijn en uiteindelijk is dat een self-fullfilling prophesy."
      Jester wendde zijn blik van Fire af en keek langs de jongen heen naar het pad en de horizon. Dat was uiteindelijk het probleem. Dat Dezi niet zou gaan proberen om zichzelf te bewijzen en met heel veel bloed, zweet en tranen weer een soort van vertrouwen opbouwen, maar dat ze de veel makkelijkere route zou kiezen en sissend zou uithalen naar de eerste die niet snel genoeg weg zou duiken.
      "Ik heb haar verteld wat er gebeurd is. In grove lijnen. Ze weet dat het Onyx was die voor het litteken gezorgd heeft en ook dat ze het litteken verdiende. Ze leek geschokt, om wat ze gedaan had." Jester haalde zijn schouders op. "Ze kwam er zelf mee dat de anderen misschien wel niet wilden dat ze op de campus zou slapen en dat het ook beter zou zijn als ze zelf niet bij het overleg was. Klinkt beter dan de Dezi die ze was. Ergens wil ik het een kans geven, want als ze zichzelf betrouwbaar bewijst en nu een heel andere weg inslaat, is het wel heel erg fijn om terug te kunnen vallen op een draak als er weer een Rhino komt lopen kloten. Maar ik kan moeilijk tegen Adam en Merrin zeggen dat ze het maar naast zich neer moeten leggen dat Dezi ze bijna vermoord heeft."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr trok een beetje met haar schouders. "Och, het gaat," zei ze aarzelend. Ze keek opzij en zuchtte. "Ik ga het straks uitmaken met Romeo." Fayr draaide zich om naar haar tas en groef haar iNet op. Bij het zien van de melding dat ze een reactie had werd ze een heel klein beetje misselijk. Over een uurtje op hun plekje. Het dak, dus. Het bericht was dik twintig minuten geleden aangekomen en ze stuurde nog vlug even een bevestiging. Ze gaf haar iNet aan Vienna zodat die het korte gesprek nog even terug kon lezen.
      "Ik weet het zeker," zei ze, ook in een poging zichzelf te overtuigen. "Hij heeft tegen me gelogen, bewust ook. Je hebt Fox' verhaal zelf gehoord en daarnaast... toen ik hem aanraakte kon ik het vóelen, Vi. Die gebrokenheid." Ze sloeg haar armen om haar knieën. "Bij Romeo niet. Hij had de tranen in zijn ogen staan terwijl hij alles aan elkaar loog en zichzelf en Zebediah neerzette als de slachtoffers. Zebediah zelfs! En ik was zo stom dat te geloven. Hij heeft er vast achteraf om gelachen." Ze snoof. "Nou, nu niet meer. Ik wil niet dat mijn vriendje tegen me liegt en al helemaal niet over zoiets afschuwelijks. Precies ook zoals ik tegen jou zeg: het voelt niet meer goed. Dus het is voorbij." Haar laatste zinnen klonken al een stukje vastberadener en ze keek opzij met een vage glimlach. "Maar het is nog steeds wel eng," gaf ze toe.
      Al helemaal omdat ze de laatste tijd als afdeling nogal wat problemen gehad hadden met de Rhino's. Wat als hij boos werd? Fayr zou willen zeggen dat ze zich niet voor kon stellen dat hij haar pijn deed, maar dan dacht ze weer aan sommige scherpe randjes van opmerkingen en kreeg ze dat toch niet over haar lippen. Niemand vond het leuk om gedumpt te worden. Al helemaal niet omdat je vriendinnetje erachter gekomen was dat je keihard in haar gezicht gelogen had. Straks had hij alleen maar aardig gedaan omdat hij iets van haar moest en nu dat niet meer werken zou...
      "Op het dak van de school, over-" ze keek op haar iNet, "drieëndertig minuten."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik snap het dilemma,’ zei Fire. Hij dacht inderdaad dat Dezi snel op oude gewoonten zou terugvallen als niemand haar aan de ‘good side’ hield. Misschien dat hij zelf een beetje met haar kon optrekken.
      ‘Eventueel kan ze ook hier slapen,’ opperde hij. ‘Dan wordt ze maar een halve Lion, ofzo.’ Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik kan wel een Lion bedenken die net zo lief bij jullie gaat wonen,’ zei hij met een scheve grijns, denkend aan Fox.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

“Want daar worden jouw mensen blij van,” reageerde Jester met opgetrokken wenkbrauw. “Hoe gaat het daarmee trouwens?”

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fire haalde zijn schouders op. 'Die hebben geen reden om aan te nemen dat ze hen iets aandoet. We hebben vanochtend een hoop uitgepraat. Voorlopig zijn alle vuurtjes gedoofd, zullen we maar zeggen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Leuk zullen ze het niet vinden. Al helemaal niet door wat er met Tony is gebeurd; zodra het één van ons is doen we niks. Muiterij aan jouw kant zie ik niet zo zitten." Het voorstel van Fire was goed bedoeld, maar Jester betwijfelde het ten zeerste of het ook een goed idee was. "Als iemand van jullie dit gedaan had en nu zo weer terug was. Wat zou jij doen?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ze zullen het wel begrijpen. Als ze in mijn afdeling had gezeten, had ik er in ieder geval voor gezorgd dat de gevoelens van haar slachtoffers voorrang kregen op die van haar. Dus daarom zeg ik – als Adam en Merrin niet in haar buurt willen zijn, probeer dan wat te regelen met mijn afdeling. Andersom had ik dat ook fijn gevonden. De twee mogen ook hierheen, maar dan worden zij gestraft voor haar gedrag. En als ze hier is, kan ik haar wel wat gezelschap houden. Bovendien waren niet al mijn mensen er gisteren bij. Sommigen zouden haar best een kans geven.’ Fire keek de jongen aan. Hij begreep dat hij het allemaal zelf wilde oplossen, maar hij vond wel dat Jester moest kijken naar de behoeften van degenen die door Dezi getraumatiseerd waren en niet naar Dezi zelf.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Zoals Vera en Serena die dus blijkbaar geen problemen hebben met het feit dat Tony iemand wilde verkrachten?" vroeg Jester. "Niet echt een sfeer waar ik Dezi in wil hebben." Straks begon het hele liedje weer van voren af aan. "Bovendien, even praktisch gezien, dan zou er een meisje van jullie naar ons moeten komen, niet Fox. Dezi en jij samen op een kamer geeft al helemaal een verkeerd beeld, in ieder geval richting de mensen die wel weten wat er gebeurd is."

[ bericht aangepast op 4 juli 2020 - 20:24 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘We moeten wat, toch? Van mij part slaapt ze bij ons op de bank. Ik zou alleen voorzichtig zijn met suggereren dat ze bij jullie in het huis slaapt totdat Adam en Merrin – en misschien zelfs Onyx – het daarmee eens zijn. Maar je hebt gelijk, er hoeft niemand terug te komen. Wij hebben twee bedden over – en vergrendelde kamers die we met geweld ook wel openkrijgen. Bij ons is ruimte en je geeft je twee jongste jongens niet het gevoel dat je hun pijn niet serieus neemt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bij ons is ruimte en je geeft je twee jongste jongens niet het gevoel dat je hun pijn niet serieus neemt.
      Daar had Fire een heel goed punt. Jesters reactie liet even op zich wachten terwijl hij Fire's laatste woorden nog eens voor zichzelf herhaalde. Want daar had hij eigenlijk nog niet echt over nagedacht. Als in, hij wist dat die pijn er zat en dat die ook niet zomaar verdwenen was, maar door zo op eieren te lopen rondom Dezi, nam hij wel het risico dat hij het vertrouwen van Adam verloor.
      Nou jij laat blijkbaar wel vaker met je spelen. Dus zo betrouwbaar is dat ook niet.
      Als er iemand was van wie hij geen uithaal verwacht had over de shitstunt die Onyx uitgehaald had, dan was Adam het wel. Maar de opmerking was er wel geweest, vlak voor de jongen was opgestaan en weggestormd. Om eerlijk te zijn was Jester niet heel subtiel geweest nee, met het aankondigen van de Dezi's aanwezigheid. Alsof hij het niet belangrijk vond.
      Fuck, dat was een probleem. Jester haalde een hand door zijn haren en maakte een mentale notitie om Adam straks nog even apart te spreken, voor de meeting. Als hij met Dezi nog enigszins een gevoelig gesprek kon voeren, kon dat vast met Adam ook. "Wat Onyx ervan vindt kan me de reet niet boeien," zei hij. "Die is er bovendien toch niet, tenzij hij 's nachts terugkomt om mij in m'n slaap neer te steken. Wat bedoel je met vergrendelde kamers?" ging hij op zijn dooie gemakje verder, alsof hij het helemaal niet had over de kans dat iemand hem zou willen vermoorden. Als zogenaamd nummer 1 op Zebediah's lijst was dat dagelijkse kost, of niet? "Je hebt een punt met dat serieus nemen, daar ga ik iets mee doen voor het overleg van straks," zei hij wel nog. En daarna, met meer tegenzin dan hij gedacht had: "Bedankt."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Misschien dat het Jester niets kon boeien, maar Fire was er toch vrij zeker van dat Onyx er zo zijn mening over zou hebben én ernaar zou handelen. Dat hij nog steeds verdwenen had, beschouwde hij echter wel als een goed teken. Blijkbaar had hij dan echt spijt.
      ‘Vroeger was er een gang met drie extra slaapkamers, op de bovenste verdieping. Als je heel goed kijkt, zul je de naden nog kunnen zien.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik vraag me af of hij daar om gelachen zou hebben," mompelde ze zachtjes. Ze vroeg zich af of hij zelfs wel gelogen had. Heel even dacht ze over haar woorden na, tot ze opeens besefte dat ze ze hard op had uitgesproken. Ze schrok van zichzelf, dat had ze absoluut niet willen zeggen! Ze keek even met schaamtevolle wangen naar Fayr, maar besloot dat ze toen beter eerlijk kon zijn. Romeo zou het anders straks tegen haar zeggen en dan was Fayr er niet op voorbereid. Fayr kon er beter wel op voorbereid zijn.
      "Ik heb Romeo net gesproken, toevallig. Ik weet niet waarom, maar hij was daar toen ik compleet overstuur uit het zwembad kwam. Hij ving me op." Ze keek even twijfelend naar Fayr en legde haar hand op de hare. "Ik snap waarom je voor hem viel, Fayr. Hij lijkt zo lief, charmant. Hij zei echt lieve dingen over je en ik wil echt heel graag geloven dat hij je ook leuk vind." Ze sloeg haar blik neer, vol schaamte. "Maar ik ben wel vaker in jongens getrapt, dus als Romeo echt slecht is, zal dat niet de eerste keer voor me zijn." Ze keek even naar haar vriendin naast haar met een glimlach.
      "Weet je echt zeker dat je het uit wil maken met hem? Dat is nog best een rigoreuze beslissing. Ik snap dat je boos bent, maar wil je niet eerst horen wat hij te zeggen heeft?" Ze keek naar haar vriendin met een kleine glimlach. "Het is niet lullig bedoeld, Fayr. En ik wil je niet op andere gedachten brengen. Ik wil alleen weten of je zeker bent van je zaak, dat je later geen spijt krijgt, zeg maar."
      En toen bedacht ze zich iets anders. "Wil je dat ik met je meega anders? Ik hoef niet perse mee in het gesprek, het kan wel als je dat fijn vindt, maar anders wacht ik gewoon op je. Om de hoek."

[ bericht aangepast op 4 juli 2020 - 21:21 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      Bij Jester ging ergens vaag een lampje branden. "...want ooit was Experium veel groter." Hij floot zachtjes. "Zou dat bij ons ook zo zijn? Hoe meer opties ik straks aan de rest kan voorleggen, hoe beter."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      "Hij heeft geprobeerd mij te laten geloven dat hij compleet onschuldig was aan de meest zwarte dag in de geschiedenis van de Lions en dat hij niet medeplichtig was aan de moord op drie medestudenten." Fayrs stem klonk verrassend krachtig en ze rechtte haar rug. "Ik weet het zeker. Er is niets dat dat goed praat. Als hij veranderd was, dan zou hij mij ook genoeg vertrouwd hebben om de waarheid te vertellen toen ik ernaar vroeg. Hij zei het zelfs nog, die avond. Dat hij wist dat ik hem niet veroordelen zou, dat ik anders was dan de rest. Nou, als hij dat echt geloofde en als hij spijt had, dan zou hij me de waarheid verteld hebben. Dat deed hij niet en-" ze snoof nu, "dat doet me afvragen of hij dan überhaupt wel veranderd is."
      Fayr keek opzij naar Vienna en beet op haar lip. "Dat is het nou juist. Ik dacht dat... hij echt om me gaf, weetje. Maar hij deed soms dingen die ik dan weer helemaal niet snapte en waardoor ik me ook wel rot ging voelen. Zoals woensdag. Ik had hem gebeld vanwege Maaya en hij was boos dat ik hem wakker had gemaakt. Daarna bond hij wel weer in en zei hij dat hij het juist niet erg vond, maar die irritatie was er wel. En toen ging ik nog extra lief doen ook." Nog een rode vlag. Ze vroeg zich af waardoor het kwam dat ze die niet veel eerder gezien had.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.