[RPG • 0] Experium || 23 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

      Fayr deed automatisch een stap achteruit toen Romeo zo dichtbij kwam staan. "Heb je überhaupt gehoord wat ik zei?" reageerde ze verontwaardigd. Ze schudde ontzet haar hoofd en deed nog een stap achteruit. "Hoor je eigenlijk wel wat je zelf nu zegt? Hoe bezitterig en- en creepy je klinkt? Ik ben niet iets dat je kan winnen en ik ben al helemaal niet van jou— nooit geweest ook." De rillingen liepen opeens over haar rug en ze wenste dat Vienna niet pas helemaal beneden zat, maar nu gewoon al naast haar stond. Het meisje kneep haar handen nog ietsje strakker samen, tot haar nagels in haar handpalmen sneden. Ze was niet bang, ze was niet bang, ze was niet bang. Romeo moest ophouden. Snapte hij dan niet dat ze er niet meer in zou trappen? Het was over, voorbij. Nu was het meer dan eens overduidelijk wie de slechterik in het verhaal was.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jester bleef nog iets langer in de kamer hangen dan Fire, met allemaal onafgemaakte plannetjes in zijn hoofd. Hij zag een geheime kamer wel zitten. En niet eens een klein beetje, gewoon een heel groot beetje. Zijn kamer lag hiernaast, misschien kon Phone een soort doorgang in de muur slopen waar ze een deur konden neerzetten en dit deel afgesloten houden.
      De vuurbolletjes die Fire gestuurd hadden werden wat kleiner en Jester nam dat maar aan als teken dat hij ook het spinnennest maar eens uit moest komen. Hij liep weer terug naar de zonovergoten gang en draaide zich om naar de muur die geen muur was. "Nu heeft Experium dit natuurlijk afgesloten met een reden; het hoort dicht te zitten. Op zo'n manier dat niemand meer merken kan dat de gang nog verder doorloopt, niet eens een kreukel in het behang. Zo hoort het en zo laten we het ook achter. Daar hoort natuurlijk ook een toverwoord bij, dus: Colloportus."
      Oké, eerlijk was eerlijk, het was echt fúcking cool om de deur dicht te zien zwaaien en weer samen te zien smelten met het behang alsof er nooit een doorgang gezeten had. Hij had weer even een nieuw begrip voor de vastberadenheid en leergierigheid van Hermoine, want dingen zoals dit kon hij wel aan wennen. Wel nam hij zich ernstig voor om het hierbij te houden voor vandaag, want hij was nog altijd geen George Weasley ofzo. Ondanks de bijnaam.
      "Bedankt voor je hulp," zei hij oprecht en hij draaide zich naar Fire om. Niet de uitwerking die je zou verwachten van een donker spinnenhol, maar hij voelde zich wonderbaarlijk genoeg een stukje beter. "Ik ga straks overleggen met mijn afdeling, ik zal je op de hoogte houden." Hij grijnsde even. "En volgens mij overdreef Fox over die spinnenfobie."

[ bericht aangepast op 6 juli 2020 - 21:40 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fire trok een mondhoek op. ‘Ik heb me als een ware held gedragen.’ Hij liet zijn blik over Jesters gezicht glijden. Hij zag er iets meer ontspannen uit als toen ze elkaar een uur geleden zagen. ‘Succes met het overleg. Als ze bij ons in het stofhok moet dan hoor ik het wel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Zo dapper ben ik niet als je mij in een klein doosje stopt hoor," vertrouwde hij Fire toe. Ze liepen samen naar de deur en Jester bleef tegen het frame van de deur hangen. "Het blijft ironisch dat juist jij zo'n koele kikker bent. Spreek je later weer." Hij groette Fire en liep weer terug naar binnen toe. Volgens zijn horloge had hij nog zo'n zeven minuten voordat zijn geïmproviseerde meeting zou beginnen, dus hij moest opschieten als hij Adam nog even wilde spreken.
      Hij had de jongens al even heen en weer zien gaan voor hij wegging naar Fire, dus misschien waren ze nu alweer van kamer gewisseld. Jester liep weer naar boven en klopte tweemaal op de deur die bij hun kamer hoorde. Waar Phone nu als het goed is niet meer was, maar voor de zekerheid had hij toch de beleefdheid om eens een keer niet naar binnen te walsen als een op hol geslagen stoomtrein.
      "Adam?" vroeg hij door de deur heen. "Of nog steeds Fersephone?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam had net netjes zijn kleren in de kledingkast gelegd. Hij dacht terug aan zondag, toen hij alles halsoverkop had leeggehaald. Die ochtend was hij hier voor het laatst wakker geworden, dicht tegen Merrin aan. Het voelde als een eeuwigheid geleden.
      ‘Wij zijn er,’ zei Adam. Even twijfelde hij of hij de deur moest opendoen, toen bedacht hij dat Jester dat prima zelf kon doen. Hij ging op de rand van zijn bed zitten en keek de oudere jongen vragend aan. Het overleg was pas over een kwartier, toch? Of mocht hij er soms niet bij zijn? Was hij bang dat hij zijn emoties niet onder controle had?

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Hé." Jester leunde tegen de deurpost aan. "Kan ik je misschien nu nog even spreken? Voor de meeting begint?" Zijn blik gleed naar Merrin en ondanks dat de twee jongens heel happy-clappy-klef waren, sprak Jester liever even met Adam alleen. Dan hoefde Adam zijn bedenkingen en nare zorgen tenminste maar met één persoon te delen, die heel erg zijn best ging doen om iets gevoeliger over te komen dan tijdens de lunch. Dat kon hij best.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Ik ben helemaal nog niet eng geweest," zei hij donker. Hij greep het meisje bij de keel en dwong haar naar achteren tot de rand van het dak. "Een gil naar Vienna en ik gooi je direct van de rand af naar beneden," waarschuwde hij haar. Hij verstevigde zijn greep op haar keel en voelde hoe Fayr uit schrik naar zijn handen greep. Hij snoof genietend haar angst naar binnen, die hij door zijn arm naar zijn schouder voelde trekken. De angst vergrootte bij de rand en hij kon hem bijna proeven op zijn lippen. Alsof net een hap had genomen van een heerlijk toetje.
      Eindelijk had hij haar aandacht genoeg getrokken. "Luister goed, stom wicht. Ik ben nog niet klaar met jou. En ik sta het niet toe dat je nu in de weg van mijn plannen gaat staan. Dus we gaan dit doen. Jij gaat zo naar beneden en vertelt Vienna dat we alles uitgepraat hebben. Dat er een misverstand was en dat alles weer koek en ei is. Voorlopig spelen we het gelukkige stelletje." Hij trok haar iets dichterbij, zodat hun neuzen elkaar bijna raakten. "Jij gaat me helpen, Fayr," zei hij donker. "En als je dat niet doet, pak ik alles van je af wat je lief is. Ik laat jullie leider verdrinken in zijn eigen plas bloed, laat je zuster met een vingerknip van school verwijderen. Ik laat Vienna lijden, haar smeken om het feit dat ze dood wil omdat ze de pijn niet meer aankan." Zijn blik verduisterde. "Moet ik nog verder gaan?" vroeg hij zacht. Hij gaf een kneepje in haar nek, terwijl hij klaar stond haar een zet te geven. "Ik hou er niet zo van als mensen mijn plannen dwarsbomen, Fayr. En iemand moet daarvoor boeten. Dus zeg het maar. Jij of de rest?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam haalde zijn schouders op. ‘Ja hoor.’
      Waarschijnlijk wilde hij onder vier ook met hem spreken, anders had Jester zijn zegje allang gedaan, maar Adam kon niets bedenken wat Merrin niet zou mogen horen.
      ‘Zeg het maar.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester glimlachte (en dat kostte moeite). "Ik bedoelde eigenlijk alleen met jou. Maar Merrin kan blijven als jullie dat... graag willen."
      Maar als ze nou voor zijn neus handjes gingen vasthouden ging hij kotsen. Echt.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij ging een beetje ongemakkelijk op zijn eigen bed zitten, een stukje van Adam vandaan. Jester wilde hem duidelijk niet bij dit gesprek hebben. Maar Adam leek het geen probleem te vinden dat hij erbij was. Hij wist niet niet zo goed hoe te gedragen, wat voor houding hij moest geven. En dus keek hij maar naar zijn handen. En zei niets. Adam leek het fijn te vinden dat hij er was, dus dan had Jester maar pech. Pas als Adam zou vragen of hij weg wilde gaan, dan zou hij opstaan en de kamer verlaten. Eerder niet...

[ bericht aangepast op 6 juli 2020 - 22:33 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was niet alsof hij voor eergisteren Jester ooit zonder Onyx had gezien, dus hij vond het maar een stom voorstel. Dat die twee niet meer samen in een kamer konden zijn, hoorde zijn relatie niet te beïnvloeden.
      'Zeg nou maar gewoon wat je zeggen wil,' mompelde Adam. 'Anders moet ik het gesprek straks alleen maar herhalen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Barf.
      Hij deed de deur achter zich dicht en trok de bureaustoel naar zich toe om erop te kunnen zitten, waarbij hij een paar kostbare seconden won om zijn irritatie een flinke zet naar onderen te geven. "De meeting zodadelijk gaat over Dezi," begon hij. "Maar voor we het met de rest gaan overleggen wilde ik het daar eerst nog even met jou over hebben. Vanmiddag was ik misschien niet zo subtiel, maar ik neem wat er gebeurd is wel degelijk heel serieus." Hij moest zichzelf eraan herinneren dat hij het gesprek nu met twee mensen voerde, in plaats van één, en dwong zichzelf om Merrin ook af en toe aan te kijken. Gelukkig zat die een eindje bij Adam vandaan, dus dat scheelde in ieder geval íets.
      "De reden dat ik Dezi zo opvang is omdat ik denk dat ze anders wel eens terug zou kunnen vallen in het oude patroon," legde hij uit. "Als iedereen haar behandelt als een moordenaar en... jeweetwel, dan is het een kwestie van tijd voor ze daarnaar gaat handelen. Ik was al eens te laat. Dat gebeurt me niet nog eens." Hij keek Adam nu recht aan. "Maar jouw gevoel van veiligheid hier op de campus is ook heel belangrijk. Dus ik zou graag eerst jouw mening horen, voordat ik oplossingen aan de rest ga voorleggen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Oplossingen? Welke oplossingen waren er voor zo’n gestoord wijf? Een bijna drievoudige moordenaar en een verkrachter. Daar waren toch geen oplossingen voor?
      ‘Ik wil dat ze weggaat,’ zei hij stellig. ‘Als we die stomme draak ergens opsluiten dan is ze niet langer een gevaar en wordt ze voorgoed van school gestuurd.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Ik snap wel dat je dat zegt," zei Jester na een paar seconden toch wel geschokte stilte. "Je bent boos en gekwetst en je voelt je niet meer veilig nu ze terug is dus je wil haar zo snel mogelijk weer weghebben, of niet?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ja natuurlijk,’ reageerde hij verontwaardigd. ‘Als Mer en ik alleen waren geweest, waren we nu waarschijnlijk dood geweest!’ De tranen sprongen in zijn ogen. ‘Ik snap niet dat jij dat niet wilt. Jij verzekerde me ervan dat ze nooit meer terugkwam.’

---

Every villain is a hero in his own mind.