[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

"Dankje, Dimi." zei Svetlana terwijl ze een beetje begon te blozen. Ik vroeg haar naar haar date en het werd daar alleen maar erger door.
Ze ging even door haar haar en kruisje haar voeten. Misschien was het niet zo slim geweest om dit aan haar te vragen? Het was oprecht goed bedoeld.
Uiteindelijk haalde ze haar schouders op. "Geen idee. Misschien het een, misschien het ander, of misschien strik ik je wel als chaperon, net als vorig jaar." Dat was echt helemaal geen antwoord op de vraag, dacht ik bij mezelf, maar ik zou haar er niet verder naar vragen. Misschien hadden we nog meer tijd nodig voordat we dit met elkaar konden bespreken. Het zou wel fijn zijn, dacht ik, als ik en Svetlana wat relaxter zouden kunnen worden met elkaar. Onze hele familie was gek op dingen doen zoals 'het hoort'. Ik wist dat Svetlana daar een klein beetje een afkeer tegen had, en ik zelf al helemaal.
"Heb jij dan een date? Of ga je met de jongens?" vroeg ze nieuwsgierig.
"Ik heb misschien iemand op het oog, maar dat zie je vanzelf wel." zei ik een beetje mysterieus.
"Ik ga naar de meiden, goed?" vroeg ze. Ik knikte kort. "Ik zie je later wel."
Svetlana liep naar de meisjes toe en ging bij hen aan tafel zitten.
Het duurde niet lang voordat mevrouw Stromberg weer terug was.
"Je zusje heeft een date." zei ze zelfverzekerd.
Verward keek ik haar even aan. "Ze zei net nog van niet."
"En jij geloofde dat? Let op mijn woorden, zij heeft allang iemand gevraagd of is zelf gevraagd."
Ik draaide me om naar Svetlana en vroeg me af of het waar was wat mevrouw Stromberg zei. Waarom zei Svetlana het dan niet gewoon, ik zou er toch wel achterkomen. Terwijl ik naar Svetlana keek kruiste mijn blik die van Iza. Heel even bleven we elkaar aankijken. Voordat zij zich omdraaide om weer iets tegen de meisjes te zeggen.
Ik moest haar gaan vragen, besloot ik, maar hoe en wanneer? Zou het niet raar zijn, aangezien we al zolang vrienden zijn? Wat als het een grote mislukking was, zou onze vriendschap dan verloren gaan? Ze was ook nog eens zoeker in mijn team, ik kon niet hebben dat het ongemakkelijk wordt. Deze date moest slagen, als ze ja zegt ten minste..

[ bericht aangepast op 1 maart 2016 - 22:46 ]

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

Het dorpje kwam langzaam maar zeker dichterbij en ik kon vanaf hier al de nodige aantal meisjes wanhopig van winkel naar winkel rennen voor de perfecte jurk. Nu maar hopen dat er nog iets voor mij en Sascha was en dat niet alles al leeg geroofd was voor onze vingers. Ik was niet vijhandig naar mensen, behalve als het ging over het kledingstuk dat ik wilde. Shoppen kon je eenmaal niet onderschatten. Blijkbaar leek dit niet Sascha’s zorg gezien het meisje nog door bleef ratelen over Alex. ‘Oh hou op hoor. Je weet helemaal niet of hij met iemand anders gaat, of hebben jullie dat besproken in de eetzaal?’ Kort knikte ik met mijn hoofd, maar voordat ik het met mijn stem kon bevestigen liepen, Alex en Gus al langs. Alex zwaaide naar ons en in Gus ogen zag ik een glimp van herkenning, hoewel deze niet zwaaide. Ietwat argwanend keek ik naar Alex, waarbij ik Gus voorbeeld volgde door niet te zwaaien. Merlin, dit had ik dus bedoeld met iets stiller praten. Ik hoopte niet dat hij iets van ons gesprek gehoord had want dat zou hem enkel en alleen vrolijk maken met het idee dat hij ook mij kon bespelen, wat zeker niet zo was.
‘Zie je wel! Een jongen als Alexander gaat niet ‘zomaar bij je zitten omdat je alleen was’. Hij heeft interesse! En terecht! Je bent geweldig Gabi. En niks negatiefs over Gus, maar tenzij jij denkt dat er iets tussen jullie kan gaan gebeuren is het zo zonde om met hem te gaan. Begrijp me niet verkeerd ik ben gek op Gus en hij is een knappe jongen… maar voor jou? Ik weet het niet en je zegt zelf al, als vrienden.’ Haar enthousiaste gedrag en de rare kronkels in het meisjes brein deed me zachtjes zuchten. Ik wist niet of iemand haar per ongeluk met een bezemsteel op haar hoofd geslagen had deze vakantie, maar ik vermoedde van wel. Gelukkig waren de twee jongens verdwenen hoewel ik Gus nog als optie naar het bal open liet. Sascha mocht misschien van mening zijn dat dit geen goed idee was, maar om mee gesleurd te worden in een hoekje om verplicht te zoenen had ik minder zin in. Ik had liever niet een tong van iemand anders in mijn mond hangen als ik die persoon niet kende.
‘Vincent daarentegen.. wat vind je van hem dan? Is dat ook als vrienden?’ met een schuin oog keek ik naar mijn beste vriendin, wier een klein glimlachje op haar gezicht droeg. Ik wist niet dat, dat kwam door haar pientere opmerking of door de jurken die uit het kledingboetiekje zichtbaar waren. Ze trok me mee naar binnen, waar ze me los liet om een jurken te bekijken. Ik volgde haar voorbeeld hoewel mijn ogen al op de rode jurken in de hoek gevestigd waren. Ik hield eenmaal van rode tinten. Rood stond eenmaal – naar mijn mening – goed bij mijn blonde tot donker blonde haren en blauwe ogen.
‘Neen. Ik en Vincent zouden als hij met mij mee zou willen dan, als vrienden gaan. Hij is knap en enorm sportief, maar hij is al smoor verliefd op Zuzanna. Niet dat ik jaloers op haar daarvoor ben. Vincent is gewoon stil en ingetogen- net zoals mij. We zouden nooit werken als een koppel. Als ik gewoon duidelijk maak aan Gus dat ik als vrienden wil gaan denk ik dat we gewoon een leuke avond kunnen hebben. Het is niet alsof ik nou een wijde keus aan jongens voor me heb liggen.’ eindigde ik gezien ik weinig zin had om nog over jongens te praten. Toch was het gedeelte over Vincent geheel waar; hoewel ik dit jaar een keer de gelegenheid had mogen zien hoe de jongen kon zijn. Hij was lief en beschermend en het voelde niet verkeerd om zo close met hem te zijn. Het enige wat ervoor zorgde dat het verpest werd was zijn liefde voor Zuzanna en de onzekerheid die als een bom weer bij de jongen ingeslagen was. Zelfverzekerdheid was zeker iets waar ik enorm voor viel, maar niet als de bubbel zo groot was als bij Alex.
Zachtjes streelde ik over de rode jurken waar mijn vinger bij een stopte en deze stof uit het rek haalde. Het was een rode jurk- iets wat logisch was gezien ik bij deze kleur gestopt was om ieder een voor een te bekijken – maar dit was precies de kleur die ik wilde en ik al de juiste sieraden bij had- en de lippenstift natuurlijk. Op dat moment hoorde ik Sas dan ook ‘Perfect’ roepen.
Nieuwsgierig draaide ik me om naar Sascha die een oogverblindende groene jurk voor haarzelf hield. Groen stond zo en zo Sascha enorm mooi en hoewel Sascha meestal een eer deed aan de jurk om deze te dragen, stonden deze op dit moment in evenwicht. Enthousiast liep ik naar het meisje toe terwijl mijn gekozen jurk nog in mijn handen hield. ‘Hij is mooi, Sas. Ik denk ga je niet alleen Marcello’s ogen uitsteken morgen avond.’ Met een kleine glimlachje porde ik haar, waarbij ik met mijn wijsvinger naar de pashokjes wees. ‘Nu nog alleen passen.’ Voordat het meisje kon antwoorden nam ik er al plaats in een, waar ik mijn kleding uittrok om deze voor de jurk in te ruilen. Keurend keek ik in de spiegel, voordat ik eruit ging en geduldig wachtte tot Sas omgekleed was.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Iza wilde graag een simpele jurk om helemaal te kunnen pimpen. “Dusss…. We hebben niet de hele dag de tijd om te shoppen, ik moet ook nog naaien!” riep ze uit en Claudai lachte even. “Ik ben heel benieuwd naar je jurk,” zei ze vervolgens. “Ik wist niet eens dat je kon naaien!” Zijzelf was er echt een ramp in. Ze was best creatief met een potlood, maar gaf haar stof en spullen om mee te naaien en er zouden slachtoffers vallen. Ze had het echt wel eens geprobeerd – welk meisje wil nou niet haar zelfontworpen jurk maken? – maar het resultaat was nooit om aan te zien geweest, dus die ambitie had ze inmiddels maar opgegeven. Ze hield het wel bij het ontwerpen. Iza antwoordde op haar geplaag over de stropdas dat ze dan wel eerst een date nodig, en dat Zuzana daar natuurlijk minder moeite mee had. "Tss, ik ga echt geen rekening houden met Manu, ik zou niet eens weten of hij überhaupt voor een stropdas gaat. Ik zie het ook nog wel voor me dat 'ie op komt dagen in een spijkerbroek met een shirt hoor," was Zuze’s reactie hierop. “Je kan natuurlijk altijd vast een bijpassende stropdas kopen en je date vervolgens dwingen hem te dragen,” stelde Claudai lachend voor. Ze zag al helemaal voor zich hoe Zuzana met een of andere chique stropdas in haar hand Manuello zou dwingen het te dragen – hij in een versleten spijkerbroek en een oud shirt dan natuurlijk. Op dat moment kwam het laatste missende lid van hun groepje er ook aan en Mae begroette iedereen met een knuffel en – opnieuw – de vraag wat voor soort jurken er gezocht werden. Onafgesproken bewogen ze na Mae’s vraag of ze nog wat gingen drinken allemaal richting de deur, waardoor de keuze duidelijk was. Zuze werd lichtelijk wanhopig van iedereens gebrek aan goede omschrijvingen. Voor ze antwoord kon geven, kwam Svetlana aangelopen en ze vroeg of ze erbij mocht komen. “Natuurlijk!” antwoordde Claudai. Waarom ook niet toch? Blijkbaar had Iza Svetlana’s jurk al gezien want ze complimenteerde haar er nog mee. “Ehhh, zwart?” antwoordde Claudai Zuzana uiteindelijk toch. “Lang of kort weet ik nog niet. Misschien met wat details in een andere kleur, bij voorkeur dan wit. Niet al te uitbundig, al hoeft hij ook niet extreem basic.” Zwart was echt de enige eis die ze zeker wist. Ze had ook al opvallend haar en heel veel kleuren zouden bij haar haren vloeken.

[ bericht aangepast op 24 feb 2016 - 13:52 ]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Gus negeerde zijn opmerking, wat Alexanders grijns alleen maar verbreedde, maar ook hij hield zijn mond. Het was niet nodig om er over door te gaan of hem ermee te plagen – momenteel. Later kon hij er altijd nog op hinten om Gus te pesten. "Ik heb een nieuwe das nodig en daarnaast ook wat smekkies voor op de kamer," antwoordde Gus grijnzend op zijn vraag. “Tja, dan had je maar in Rhoswen moeten zitten he?”antwoordde Alex. “Bij ons zijn de smekkies nog niet op.” Dat was niet helemaal waar, maar ook geen leugen. Er waren nog wel smekkies, maar die waren van Frans* dus daar mochten ze niet aanzitten. Frans was erg bezittelijk als het om snoep ging. Zelfs meiden zou hij makkelijker delen. "Wat heb jij nodig?" vroeg Gus hem vervolgens. “Eigenlijk alleen een nieuwe riem,” was zijn antwoord. Natuurlijk had hij gewoon een pak hier en thuis ook nog wat. Tijdens belangrijke etentjes moest hij dat altijd dragen. Zijn broek was alleen ‘op de groei in de breedte’ gekocht, zoals zijn vader het zo graag verwoordde, en daarom iets aan de ruime kant. Verder paste hij perfect, hij had alleen een riem nodig. Helaas was zijn riem vlak voor zijn vertrek naar Durmstrang kapot gegaan en dat was toendertijd geen probleem geweest – zijn andere kleding paste wel perfect – maar nu hij zijn pak aan zou moeten, was een riem toch wel weer nodig. Daarbij kunnen we na dat lekker in de kroeg zitten en ons eens goed laten gaan, wat vind je daar van," vervolgde Gus. Alexander grijnsde. “Dat klinkt als een heel goed plan.” Hij hield niet van winkelen. Drinken was een stuk beter. *random persoon die ik even ergens vandaan getoverd heb

[ bericht aangepast op 23 feb 2016 - 17:10 ]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

“Tja, dan had je maar in Rhoswen moeten zitten he?” Zei Alex waardoor ik hem geamuseerd aankeek. "Hoezo?" vroeg ik hem en kreeg enkele luttele seconden later een uitleg. “Bij ons zijn de smekkies nog niet op.” Zei hij en ik lachtte even spottend. "Oh Alex, met jou overleven die smekkies nog geen dag!" zei ik met een plagende grijns. Daarna begon ik over de das die ik nodig had en na zijn Centrum waar ik dan ook zonder vraag of Alex ermee akkoord was heen ging. En ra ra wie we weer tegenkwamen Sasha en Gabriella. Dit maal klopte ik even aan de ruit om hun aandacht te trekken en grijnsde ik even kort naar de dames die net hun kleed aan bleken te hebben. Gabi was gehuld in een mooi rood gewaad en Sas had dan wat contrasterends groen aan die haar ook wel beeldig stond. "Kom laten we hier gaan." zei ik tegen Alex. Ik had eigenlijk geen idee hoe dat dan afgelopen is dus daarom keek ik even nieuwsgierig naar Alex om zijn reactie te zien over Gabi. "Hoe was het eigenlijk ? Je eerste ontmoeting met Gabriella. Zag er eigenlijk wat akelig uit van ver." begon ik en liep naar de mannencollectie heen en bekeek nauwlettend de dassen.

Finley Scott Bakker
Volbloed U Ranaulph

“Gaat wel goed” zei Emiel wat kort wat me licht deed fronsen. De jongen had nooit echt zoveel woorden klaar maar dit maal wist ik niet of ik ongerust moest worden “Ik had niet zo zin in bepaalde lessen” bekende hij wat me al geruster stelde. Dat klink logischer. Althans. “Hoe gaat het met jou?” de vraag haalde me uit mijn zorgen en simpel haalde ik mijn schouders op. "Het gewoonlijke, dus niets bijzonders dus." zei ik met een zucht en keek toe hoe Emiel een pilletje xtc binnenslikte. In plaats van dit te slikken ging ik voor een simpele joint waarvan ik wat rustiger werd. Een duif kwam naar Emiel toegevlogen en ik keek hem met een lachje aan. " Geheime aanbidster? of aanbidder?" vroeg ik hem met een lachje en nam een trekje van mijn joint. Echter na een paar minuten bleek Emiels pilletje te werken en werd hij hyper. Hij knuffelde me , lulde wat over tatoeages, grote zoals de mijne en piercing. Het enige wat ik echt kan was schaapachtig lachen en hem een halve knuffel terug geven. Eens ik een drugs binnen had kwam er niet veel meer uit mijn mond behalve onzin en kon ik ook amper logisch nadenken. " Misschien een gezichttatoo" zei ik met een lachje.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Dat het effect had, was mild gezegd. Hij was zichzelf niet meer, maar had dit niet door. Alles om hem heen leek hij opeens anders gewaar te worden. Veel intenser. Kleuren waren feller, geluiden waren sterker en tegelijkertijd leek hij zich maar weinig van zijn omgeving aan te trekken. Hij had zoveel energie, zoveel had hij nog nooit gehad. Het was een heerlijk gevoel, alsof hij kon zweven en er geen minuut verspilt voorbij ging. Hij praatte nog maar wat in zichzelf, niet eens bewust van wat hij eigenlijk zei. Als hij hyper was kon hij nogal gaan ratelen, dus non-stop praten zonder ook maar adem te halen. Hij herinnerde zich nog net op tijd adem te halen. Hij was zich –na zijn geratel- plotseling weer bewust van zijn broer. Wat had hij ook maar weer gezegd?

"Het gewoonlijke, dus niets bijzonders dus." Hij had enkel geknikt. Het gewoonlijke zou wel goed zijn, veronderstelde hij zo. Zelf had hij ook niet echt iets bijzonders te vertellen dus hij vond het best. Zijn aandacht was al snel weer weggevallen, want op dit moment wist hij echt niet wat hij aan het doen was. " Geheime aanbidster? of aanbidder?" “Niet echt geheim” had hij geantwoord. Oké, er stond geen naam onder maar hij kon toch wel vaststellen dat dit Svetlana was? “Svetlana vroeg me mee naar dat feest” Hij had het niet echt hoog op dat feest, maar oké. “en ik heb ja gezegd want er aan ontkomen kun je volgens mij niet” Hoewel hij niet eens in het dorp was geweest had hij al op school genoeg gezeur over dat feest aangehoord.

Hij had even weer naar zijn broer geblikt om te zien dat deze een joint had genomen. Met een klein vaag grijnsje had hij hem even aangekeken, om vervolgens midden in een zin op te houden met praten en naar de lucht te kijken. " Misschien een gezichttatoo" Hij had er ook even om kunnen lachen. Nee, zelfs in deze staat wist hij dat dat niets ging worden. Hij had het nog steeds ontzettend warm, ondanks dat er soms een fris windje te voelen was, maar hij wilde wel bewegen. Stilzitten, daar had hij nu echt geen zin in. Hij leunde tegen de boom aan en bleef wazig staren naar de lucht. Daar zag hij plotseling heel andere dingen in. Er leken allemaal mooie fonkelde sterren aan de hemel te staan. Ze leken zelfs groter en kleiner te worden. Gefascineerd als hij was bleef hij wazig kijken naar een lucht waar helemaal niets in te zien was, maar voor hem een heel schouwspel te zien was. De omgeving leek te veranderen. Het ging heel snel, maar hij had niet door dat het abnormaal was. Het voelde heel natuurlijk. Er waren kleuren die tevoorschijn kwamen, net zo snel weer verdwenen en licht en toen weer donker en weer licht. Hij liep random heen en weer, al kijkend naar de lucht die steeds leek te veranderen. Alles ging zo snel. Sneller zelfs dan dat hij aankon en hij werd er al snel duizelig van. Hij greep even naar een boom, om niet om te vallen, maar deed vervolgens alsof er niets aan de hand was.

Hij keek weer even naar Finn. “Ga je daar blijven zitten?????” vroeg hij zich af. “Ik verveel me” deelde hij dan ook mee en hij keek naar de boom tegenover hem. Oké, als hij nuchter was had hij dit plan vast niet verzonnen, maar nu leek het hem een ontzettend goed plan. Hij zou echt niet gaan stilzitten. Hij ging snel naar de boom toe en begon er behendig in te klimmen. Eens zien hoe hoog hij kon komen. Zelfs onder invloed kon hij dit doen, al maakte hij wel af en toe een misstap die nog net te corrigeren was. Het was nou niet bepaald de beste boom die te beklimmen viel, de takken waren dun. Maar hé, hij had ook smalle voeten en wist zich wel in bochten te wringen om boven te komen.
Onder zich hoorde hij een tak krakken waar hij zojuist had op gestaan, maar screw that. Hij wilde zo hoog mogelijk komen, want dat was gewoon wat hij wilde en zo kon hij lekker zijn energie kwijt.

---

Aan niets denken is ook denken.

"Oh Alex, met jou overleven smekkies nog geen dag!” antwoordde Gus plagend, maar toen veranderde het onderwerp, dus Alexander nam er genoegen mee hem een sceptische blik toe te werpen. Het duurde niet lang voor ze Sasha en Gabriella tegenkwamen en ditmaal was het Gus die hun aandacht probeerde te trekken door op de ruit te kloppen van de winkel waar de dames bezig waren met jurken passen. “Kom, laten we hier gaan,” zei Gus, en samen liepen ze naar de deur. Het was ‘toevallig’ de winkel waar Sasha en Gabriella ook waren, maar ze hadden hier ook een ruime mannencollectie, waar beide heren dan ook meteen naartoe liepen. "Hoe was het eigenlijk? Je eerste ontmoeting met Gabriella. Zag er eigenlijk wat akelig uit van ver," vroeg Gus vervolgens. Alex grinnikte even in zichzelf bij de gedachte aan hun ontmoeting. “Ach, het leek vast erger dan het eigenlijk was,” antwoordde hij vervolgens luchtig. “We hebben best een leuk gesprek gehad hoor.” Tenminste, als je haar verborgen hatelijkheid van het begin negeerde. Op het einde was het zelfs nog wel ontspannen geworden. “In fact,” begon hij vervolgens toen een idee in zijn hoofd op kwam. “Ze gaat met mij naar het bal.”Het was een spontane opwelling van hem, maar nu hij de woorden hardop had uitgesproken, wist hij zeker dat dat zou gaan gebeuren. Daar zou hij wel voor zorgen. Zij wist het nog niet, maar hij zou samen met haar gaan. De optie dat ze misschien al een andere date had, dacht hij niet eens aan en zelfs als hij dat wel deed, was het niet relevant. Dit zou dan echt niet de eerste keer zijn dat hij iemands date weg zou kapen.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

[ bericht aangepast op 25 feb 2016 - 17:43 ]

---

"Neen. Ik en Vincent zouden als hij met mij mee zou willen dan, als vrienden gaan. Hij is knap en enorm sportief, maar hij is al smoor verliefd op Zuzana. Niet dat ik jaloers op haar daarvoor ben. Vincent is gewoon stil en ingegoten -net zoals mij. We zouden nooit werken als koppel. Als ik gewoon duidelijk maak aan Gus dat ik als vrienden wil denk ik dat we gewoon een leuke avond kunnen hebben. Het is niet alsof ik nou een wijde keus aan jongens voor me heb liggen." antwoordde ze op mijn vraag over Vincent.
Ik knikte begrijpend. Waarom zou je zo verliefd op een persoon blijven als diegene allang met iemand anders is? Het is overduidelijk dat Zuzana en Manuello wel een tijdje bij elkaar blijven. Ik vond het dus ook een beetje zielig van Vincent.
Ik was inmiddels helemaal gelukkig met mijn groene jurk.
"Hij is mooi, Sas. Ik denk ga je niet alleen Marcello's ogen uitsteken morgenavond." mijn vriendin glimlachte en porde me in mijn zij.
Dat hoop ik ook niet... dacht ik stiekem.
"Nu alleen nog passen." Gabriela dook een pashokje in met een rode jurk. Ik volgde haar voorbeeld en kleedde me ook om.
We kwamen de pashokjes uit en ik keek even kort in de spiegel. Vervolgens draaide ik me om naar Gabriela, die er prachtig uit zag in de rode jurk.
"Staat je geweldig, Gabi, je moet deze nemen!" zei ik enthousiast.
Op dat moment klopte er iemand op de raam van het boetiekje. Het was Gus, naast hem stond Alexander. Gus grijnsde even naar ons en vervolgens kwamen ze de zaak in.
Ik porde Gabriela en haar zij. "Kijk eens wie nu binnen komen, wil je Gus nu meteen vragen? of ga je toch nog voor Alex?"

[ bericht aangepast op 25 feb 2016 - 17:56 ]

In de volgende seconden liep Svetlana naar ons toe, met de vraag of ze er bij mocht komen zitten. Ia reageerde enthousiast dat ze er natuurlijk bij mocht komen zitten, en ik sipte ietwat stilletjes aan mijn drinken. "Doordrinken meiden, ik heb niet de hele dag de tijd." Grapte ze, na Svetlana's jurk, die ze blijkbaar al gezien had, complimenteerde. Ik had mijn drinken net op, dus schoof het van me weg, en keek haar met een lichte grijns aan. "Niet snel genoeg voor madame?" plaagde ik haar dan ook. “Ehhh, zwart?” begon Clau, antwoord gevende op mijn vraag, “Lang of kort weet ik nog niet. Misschien met wat details in een andere kleur, bij voorkeur dan wit. Niet al te uitbundig, al hoeft hij ook niet extreem basic.” "Hmm. Ik ga denk ik ook voor zwart, maar zullen we gaan?" vroeg ik, terwijl ik al opstond. Ik dacht er aan om misschien een jurk te nemen met een open rug, maar dat zou mijn keus, en waarschijnlijk mijn voorkeur voor zwart, limiteren. Maar aan de andere kant, het was nog warm genoeg, en een beetje uitdagend mocht een jurk ook wel zijn. Ik stond er toch al om bekend dat ik me lang niet altijd aan de dress-code hield, of dat ik net op het randje zat zodat ze het niet fout mochten rekenen, maar ze dat het liefst toch wilden doen.

---

take me back to the basics and the simple life

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || My brother can be a bit protective at times.
Ik mocht me gelukkig aansluiten bij de meiden, en ik was nog niet gaan zitten, of Iza complimenteerde me al met mijn jurk. Ik glimlachte en knikte dankbaar. "Dank je. Ik heb hem hier inderdaad in het dorp gevonden." Ik keek de tafel rond en zag naast Iza ook de tweeling zitten, die een jurk aan het bespreken waren. Ik luisterde rustig mee, terwijl de dames ook nog snel dronken, omdat ze het dorp in wilde. "Ik zou altijd lang doen. Het blijft een gala en je hoeft niet alles al te laten zien. Leave something to the imagination." mompelde ik. Ik wist niet of dit mijn plaats was om te zeggen, maar onder meiden voelde ik me altijd wel vrijer dan als er een jongen in de buurt was. Plots stond mijn broer naast de tafel en nodigde Iza uit om even te praten. Zou hij haar aan het vragen zijn om zijn date te zijn naar het bal? Ik had me Dimitri nooit met een meisje voorgesteld, maar ze zagen er wel degelijk lief uit zo samen, als ik eerlijk was. Ik kon er niet te lang over denken, want een uil landde op de tafel. Ik herkende het dier en pakte het briefje aan. Wat erop stond deed me smelten. Ik had geen idee waaraan ik een date als Emiel had verdient. Dimi en Iza waren dan ook helemaal uit mijn gedachten verdwenen. Ik moest me inhouden om niet te kirren van het toch wel warme gevoel wat ik hiervan kreeg. Ik stopte het briefje diep weg in mijn kleren en richtte me weer op de dames. "Hebben jullie al een idee wat jullie willen halen? Wat voor model of kleur?" Ik was wel benieuwd, want ik wilde hen echt goed helpen, en dat ging niet als ik niet wist waarmee ik aan het helpen was. Natuurlijk kon ik wel wat leuke jurken trekken, maar de tijd begon te dringen, dus we moesten ons echt opspitsen op de jurken die het echt konden worden. Zelf had ik al een jurk, dus dat hoefde niet meer, maar ik was best benieuwd wat ze zouden dragen, en eigenlijk ook wel met wie Claudai zou gaan, want Zuzanna zou zeker met haar vriendje gaan. Ik gaf haar geen ongelijk, want wie wilde nu niet gaan met een jongen die van je hield?

---

Bowties were never Cooler

'Dankje, ik heb hem inderdaad in het dorp gevonden.' Antwoordde Svetlana. De tweeling was ondertussen druk in gesprek, nog altijd over jurken. Svetlana liet merken dat ze er was en probeerde zich een beetje in het gesprek te mengen, al leek ze toch nog een beetje onzeker, niet wetend of ze op haar plaats was om haar mening te delen. Ze vertelde dat ze altijd lang zou doen, als galajurk. 'Hmm... daar zit wel wat in, in wat je zegt, maar ik ben zo klein, in een lange jurk lijkt het al helemaal niet meer of ik enige lengte heb.' Zei ik. Svetlana was ook niet lang, maar met hakken kon je misschien veel oplossen. Terwijl ik mijn laatste slokken boterbier nam en de rest aangespoord had om ook op te schieten, stond Zuzana al op. 'Hmm... Ik ga denk ik ook voor zwart,' Zei ze om het gesprek af te ronden. 'Maar, zullen we gaan?' Ik schoof mijn stoel naar achteren met het idee dat ik het ook wel tijd vond om op pad te gaan, maar juist op dat moment merkte ik dat er iemand achter mij was gaan staan. 'Hey Ies, heb je even?' Hoorde ik. Dimitri pakte mijn koude hand vast en nam me mee naar een rustig hoekje in de kroeg. 'Ik zat te denken...' Zei hij. Mijn hart begon er sneller van te kloppen. Ik werd nerveus. Ging hij vragen wat ik dacht dat hij ging vragen en waar ik eigenlijk voor aan het vluchten was, omdat ik niet wilde dat Mae dit opdrong. Hij keek me aan en kwam wat dichterbij om een loshangend plukje achter mijn oren te doen. Dit was niet vreemd. We waren goed bevriend. Hij had me best vaker bij de hand gepakt, of een plukje achter mijn oor gedaan, maar toch voelde het anders, voor mij, in ieder geval. Ik keek ervan naar beneden en was verbaasd over mijn eigen reactie. Ik werd verlegen, terwijl daar geen aanleiding voor was. Dimitri was één van mijn beste vrienden.

'Zou je het leuk vinden om morgenavond met mij naar het bal te gaan?' Daar kwamen de woorden waar ik enerzijds op gehoopt had en anderzijds bang voor was. Om eerlijk te zijn, had ik nul komma nul ervaring met dit soort situaties. Ik kon het altijd goed met jongens vinden, maar zodra het dit niveau bereikte werd ik nerveus en wist ik niet meer wat ik moest doen. Ik was onwetend, had überhaupt nog nooit gezoend, niet dat daar iets van zou komen, maar toch... Ik bestudeerde zijn gezicht en keek in zijn ogen. Was het een grapje? Of was hij serieus? Het klonk niet als een grap en Dimitri was ook niet zo zeer een jongen die hier grappig over zou doen, maar ik was meer bang dat Mae hier iets mee te maken had. Mijn blik ging dan ook even naar de tafel van de meiden, specifiek zoekend naar die ene persoon die de naam van mijn beste vriendin droeg. Ik besefte dat ik Dimitri misschien wat lang liet wachten op mijn antwoord, terwijl ik de blik van Mae probeerde te doorgronden. Het voelde toch vreemd, met een beste vriend naar het bal gaan. Zouden mensen het serieus nemen? Was hij serieus, of was dit meer een poging om niet alleen te hoeven gaan? Het antwoord ging ik niet van Mae's blik krijgen en ook niet van die van Dimitri, dus besloot ik dat het tijd was om mijn antwoord te geven. 'Lijkt me leuk.' Zei ik met een verlegen glimlach, waarna ik hem een kleine por gaf. 'Je weet me wel in verlegenheid te brengen.'

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

---

''Everyone got that one friend that is prettier, nicer, funnier than you are. Get used to it.''

---

Na even wachten kwam ook Sasha haar pashokje uit en net zoals ik al verwacht had, zag ze er uit als een gevallen engel op aarde. Dreuzels beelden de duivel in het echt altijd af als een lelijk monster, een monster met twee horens en een rode huid, hoewel ze vergeten dat Satan - de engel van het licht - eerst Gods favoriete engel was, tot hij zich tegen keerde. Sascha was naar mijn mening daar de definitie van in levende lijven. Ze was onweerstaanbaar en wist hoe ze onschuldige jongens daarmee kon verleiden. Ik noem mijn beste vriendin nou echt niet het kwaad of duister, maar iedereen had min punten. Ik wilde echter niet over het feit nadenken dat mijn beste vriendin meer op Alex leek dan ik ooit zou toegeven. Ik wilde dan ook totaal niet denken aan het feit dat ik heus wel op Alex kan vallen gezien Sascha mijn beste vriendin ooit geworden is.
Voordat ik echter het meisje kon complimenteren – draaide ze haarzelf al om. ‘Staat je geweldig, Gabi, je moet deze nemen.’ Complimenteerde ze me, wat me nu pas naar mijzelf in de spiegelbeeld deed kijken. Ik was niet zo beeldig als het meisje gekleed, iets wat niemand dan ook kon, maar ik denk dat het wel oké was voor vanavond. Zachtjes gleed mijn hand weer over het rode stof, waarbij ik twijfelend in de spiegel keek. Ik was nog niet bepaald zeker over mijn jurk keuze. Misschien kon ik nog even verder kijken. Voordat ik echter een beslissing kon nemen, werd er al luid op de ruit van het boetiekje gebonkt. Ietwat geschrokken keek ik op waar ik een vrolijke Gus zag met Alex naast zich. Het was alsof de lot met mij speelde door de twee jongens niet één maar zelfs twee keer per dag te zien. Gus was wel een aangename welkom, maar ik vertrouwde Sascha nog niet helemaal over haar idee om mij met Alex te koppelen samen met Gus. Niet dat ik eigenlijk bang hoefde te zijn. Ik hoefde geen bevestiging van Alex om te weten dat hij al met een meisje naar het bal ging. Misschien dacht Sascha dat de jongen interesse in mij had, maar ik wist wel beter.
Alsof Sascha mijn gedachtes kon lezen, porde ze me hard in mijn ribben. ‘Kijk eens wie nu binnen komen, wil je Gus nu meteen vragen? Of ga je toch nog voor Alex?’ Ietwat afwezig schudden ik mijn hoofd, waarbij mijn blik Gus en Alex volgde die naar binnen liepen. Ik kon Gus natuurlijk nu vragen of hij met mij mee wilde, maar ik wist natuurlijk niet of hij al iemand had. Gus was absoluut geen lelijke jongen en misschien had hij wel een leuk meisje op het oog. Hij had met mij daar niet over gesproken, maar hij hoefde mij natuurlijk niet ieder hersenspinsel te vertellen. Echter was ik wel zo pienter om te weten dat Gus mijn enige optie was om niet eenzaam en alleen in een hoekje te hangen terwijl ieder ander lol had.
‘Nee, ik ga met Gus. Ik denk kan ik hem maar beter vragen voordat alle andere meisjes mij voor zijn.’ peinzend beet ik op mijn lip, voordat ik mezelf snel omdraaide om het kleedhokje te glippen. Vliegensvlug kleedde ik mezelf om in mijn normale kledij, om het hokje uit te vliegen richting de twee jongens.
Ik hield halt bij de dassen waar Alex en Gus stond, om nog een keer een blik naar mijn vriendin te werpen, voor ik me op de twee jongens richten. ‘Hee, Gus…’ begon ik, misschien toch ietwat twijfelend over mijn keuze. Ik wierp Alex toch ietwat zenuwachtig een glimlachje toe, om niet als een totale bitch over te komen – iets wat de jongen toch al dacht na onze eerste ontmoeting – om weer naar Gus te kijken. ‘Kan ik je even spreken, alleen?’

[ bericht aangepast op 28 feb 2016 - 20:56 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

Een grinnik verliet Alex zijn lippen “Ach, het leek vast erger dan het eigenlijk was,” was zijn antwoord wat me even kort mijn wenkbrauwen liet optrekken. “We hebben best een leuk gesprek gehad hoor.” Een zacht lachje verliet mijn lippen. "Als jij het zegt," zei ik met een grijns terwijl ik mijn ijzige blik op de dassen richtte en pas weer opkeek eens hij zijn mond weer opende. “In fact. Ze gaat met mij naar het bal.” zei hij zelfzeker wat me hem even ongelovig deed aankijken. Ik kende Gabi goed genoeg om te weten dat ze vast geen antwoord heeft kunnen geven aan Alexander. " Dat geloof ik pas als ik ze naast je zie staan op het bal maat." zei ik iets plagerig en haalde een diepblauwe das uit. Hij was van een zacht satijn verwaardig en kietelde mijn vingers. "Ik heb zo geen idee wie ik ga vragen." zei ik iets klagend terwijl ik nog steeds in de ban leek te zijn van het stofje tussen mijn vingers. " Sasha is met één van die Molokov tweeling, de slimmere. En Gabi lijkt nu ook al bezet te zijn." zei ik met een speelse grijns.
Ik begon maar niet over jongens tegen Alex, gezien hij het nog niet echt wist dat ik Biseksueel was. Misschien had hij het wel door maar het liefst wilde ik het niet aan de grote klok hangen. Even kort gingen mijn gedachtes naar Dimitri maar eens ik Gabriella hoorde draaide ik me om en glimlachte ik naar mijn goede vriendin.' Hey Gabi," zei ik met een glimlachje en blikte kort naar Alex en daarna weer naar haar.
‘Kan ik je even spreken, alleen?’ vroeg ze me plots en ik keek haar even kort aan, lichtjes verbaasd. "Natuurlijk." zei ik en legde de blauwe das aan de kant, hopend dat niemand anders die zou kopen. Daarna legde ik begeleiden mijn hand om haar middel en ging ik ietsje verderop zodat Sasha of Alex ons niet zou horen. "Waar wil je het over hebben?" vroeg ik haar iets bang dat ze het plots over gevoelige dingen zou hebben of dat er iets ergs gebeurd is met haar. Waar zou ze anders met me willen over praten onder vier ogen?

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Gus geloofde overduidelijk niet dat het gesprek met Gabrielä niet zo heel slecht was geweest en Alexander kon hem eigenlijk geen ongelijk geven. Het had er waarschijnlijk ook wel fel uitgezien. "Dat geloof ik pas als ik ze naast je zie staan op het bal maat," antwoordde Gus plagerig en Alex lachte kort. “Wacht maar,” zei hij. “Je zult het dan wel zien.” Normaal gesproken zou hij er een weddenschap van hebben gemaakt, maar het was een ongeschreven regel dat je dat alleen deed als beide partijen het meisje niet kenden. Je maakte geen weddenschappen over vrienden van iemand. Niet als het om daten ging. "Ik heb zo geen idee wie ik ga vragen." zei Gus half klagend. "Sasha is met één van die Molokov tweeling, de slimmere. En Gabi lijkt nu ook al bezet te zijn.” Alexander grijnsde. “Van haar blijf je af. Die avond is ze de mijne,” antwoordde hij plagend. Hij meende het ergens wel serieus. Hij kon niet hebben dat Gus haar nu mee zou nemen terwijl hij haar al mee wilde nemen. Wat een schande zou dat zijn! “Wat denk je dan van de Ruzicka-tweeling? Zuzana is al bezet, maar Claudai is al het goed is nog single,” stelde hij vervolgens voor. Hij zou er zelf niet eens aan denken om Claudai mee te nemen. Niet dat ze niet knap was hoor, maar het was gewoon een beetje raar om de identieke zus van je ex mee te nemen. Zuzana en hij waren goed uit elkaar gegaan en konden het nog steeds wel goed met elkaar vinden, maar hij wist dat ze hem levend zou villen als hij het zou aandurven Claudai’s hart te breken, puur om het spel. Op dat moment kwam Gabi naar hen toegelopen. Alexander herkende de blik in haar ogen en wist wat ze kwam doen – hij had genoeg ervaring met meisjes die hem mee vroegen naar het bal – maar hij wist ook dat het niet aan hem zou zijn gericht. Ze liep zo doelbewust naar Gus toe. “Hey Gabi,” zei Gus toen ze er eenmaal stond. Gus wierp een blik op hem, maar Alexander negeerde die. “Kan ik je even spreken, alleen?” vroeg Gabi Gus vervolgens voor Alex iets kon zeggen. Hij wist wel waarover ze wilde spreken met Gus, zelfs al leek Gus het nog niet helemaal door te hebben en hij wist dat hij nu snel moest zijn. Hij kon echt niet hebben dat ze nu met Gus zou gaan. “Bikhte li mi pravite chestta s men, za da otida na bala?” sprak hij terwijl Gus haar met zich mee voerde. Zou je mij de eer willen geven met mij naar het gala te gaan? Hij sprak expres in het Bulgaars, ook al zou Gus de strekking echt wel kunnen raden. Hij knipoogde nog even naar haar, volledig de zelfverzekerde jongen die het antwoord al wel wist en voor wie dit alleen maar een formaliteit was. Hij voelde zich echter niet zo. Ja, hij wist wel bijna zeker wat het antwoord zou worden, maar het antwoord dat hij zeer waarschijnlijk zou krijgen, zou hem niet gaan bevallen.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.