[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || It's time for a girls day out.
Ik had er met mijn jurken wel wat naast gezeten, maar misschien vooral omdat ze niet te veel wilde opvallen. Daar was geen enkele reden voor, want ze was prachtig, maar het kon gebeuren. Ze ging zelf verder met kijken en kwam uiteindelijk met 4 jurkjes op de proppen. Ik vond ze allemaal erg kort, zeker voor een gala, maar ze waren wel mooi. De laatste die ze aantrok was nog wel het mooist, kort maar mooi. Ik wilde er weer net wat over zeggen toen Mae me, zoals veel vaker vandaag, afkapte. Dat kon gebeuren, want ik was nu eenmaal niet zo luid en uitbundig, maar hoe ze me noemde wrong heel erg veel meer met me. Mijn naam was Svetlana, Sveta voor mensen die me echt goed kenden, maar nooit, maar dan ook nooit, luisterde ik naar Svet. Ze moest nu echt op haar tellen letten, wat ze niet deed. Ze verspeelde het dan dus ook compleet door mijn broer weer als een scharrel, een stuk vlees, te bespreken. Ik wist dat ik hier niet zo mee moest zitten, maar dat deed ik wel. "Je ziet er heel mooi uit, Iza." kwam zacht uit mijn keel, waarna ze mij een knuffel gaf, wat ik nog best ongemakkelijk vond. Zeker nu we ook voor Mae een jurk moesten zoeken, en ik die liever niet meer wilde zien. "Ik moet nog iets... Euhm... regelen... met de tweeling" zei ik, voor ik snel weg van hen keerde en naar de twee roodharige meisjes liep. "Hebben jullie alles al gevonden?" vroeg ik, in de hoop een goed genoeg gesprekje aan te kunnen knopen, om niet meer met Mae te hoeven helpen. Ik wist dat het erg was, maar ik was haar echt even helemaal zat en wilde geen ongepaste opmerkingen gaan maken. Ik wilde dit niet voor iedereen verpesten, maar Mae maakte het, al dan niet onbewust, erg moeilijk voor me. Hopelijk kon de tweeling me afleiden ervan, waardoor ik me hopelijk weer op morgen en mijn date met Emiel kon richten.

---

Bowties were never Cooler

Iza lachtte, maar het klonk niet als haar normale spontane lach. Het was veel statischer, alsof ze ergens zenuwachtig voor was. Relax girl, hij is hier niet eens en waarschijnlijk zou hij hier niet eens binnen durven te komen. Er waren jongens die zelfs bang waren voor kledingwinkels. Wat ik natuurlijk totaal begreep. Want ja, kleding was natuurlijk wel echt heel eng. Pas maar op dat het je niet bijt. Ik verwachtte dat Iza me van haar weg zou duwen, dus even was ik verbaasd om wat er vervolgens gebeurde. In plaats van extra afstand te nemen, kwam Iza dichter naar me toe om haar lippen werkelijk op de mijne te planten. Van kleine verbazing wist ik even niet wat ik moest doen, maar toen ging ik mee in de zoen. Wow, ik had nooit verwacht dat haar lippen zo zacht zouden zijn. Waren alle vrouwenlippen zo zacht? De zoen stopte en nog even voelde ik Iza's lichaamswarmte het mijne invloeien. Haar armen lagen om mijn nek, op mijn schouders en alhoewel ik het ergens best ongemakkelijk vond, vond ik het ook erg fijn. Het was niet alsof Iza en ik elkaar nog nooit aangeraakt hadden. Nee joh, kom op zeg, we zijn beste vriendinnen. Het was alleen zo dat we elkaar nog nooit zo aangeraakt hadden. Nou ja, ik wist dat ze er niets mee bedoelde, maar toch. Iza liet me los en liep naar Svetlana om haar vervolgens ook een knuffel te geven. 'Bedankt voor het helpen, nu voor Mae nog een jurk scoren en dan worden we het mooiste trio van het bal, of Zuzana en Claudai moeten ons nog overtreffen!' zei Iza toen hard. Ik keek om me heen of ik de tweeling kon ontdekken, maar voordat ik ook maar een enkel plukje rood haar gespot had, viel mijn oog op iets heel anders. In de hoek van de winkel stond namelijk een rek met prachtige witte jurken. Haast verblind door de mooiheid en mijn enthousiasme liep ik er zo snel mogelijk heen en pakte de eerste jurk van het rek af. Ik hield hem met een lange arm voor me uit om hem eens goed te bekijken en stootte een zucht uit. Wauw, deze was prachtig. Ik draaide me om naar Iza om te vragen wat zij ervan vond, al zou dit hem zeker worden. Dit was gewoon liefde op het eerste gezicht. 'Hee Ies, Wa-' Midden in mijn zin en draai stopte ik, omdat mijn ogen op het bovenhangende bordje lazen wat voor jurken dit waren. 'Shit' Het was een bruidsjurk. Voor een aantal seconden staarde ik verbitterd naar de jurk, waarna ik een beetje vragend naar mijn vriendin keek. Het viel me ergens wel op dat Svetlana er niet meer was, maar waar ze heen gegaan was, wist ik eigenlijk niet zo goed. Ach, het zou wel. Terug naar mijn jurk. Of nou ja, de jurk die ik prachtig vond en erg graag aan wilde. Zonder echt op Iza's antwoord te wachten, liep - ook wel rennen te noemen - ik naar het pashokje om de jurk daar aan te trekken. Na ongeveer twee minuten kwam ik naar buiten. In de spiegel had ik nog niet kunnen kijken, omdat die niet in het hokje, maar er buiten hing. 'Tadaa' zei ik een beetje vragend en keek Iza vol verwachting aan. 'Wat vind je?'

i love bananas and peanutbutter on toast. irrelevant? i don't care, it's extremely delicious.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

---

"Dit moet wel de meest belachelijke situatie zijn die ik ooit gezien heb." sprak ik uit. "Is het niet duidelijk? Ze willen allebei met je naar het bal morgen, dus met wie wil jij Gab?"
Mijn opmerking deed echter weinig goeds; Gabriela begon rood te worden. Het was helemaal mijn bedoeling niet geweest om haar voor het blok te zetten. Misschien had ik haar onderschat in de situaties die ze kon handelen.
Echter leek ze het al op te lossen; ze verstrengelde haar vingers met die van Gus en zei: "Sorry, Alex. Ik ga al met Gus naar het bal..." zei ze, vervolgens keek Gabi nog even naar mij.
"Oja dat is ook zo, hoe kon ik dat nu vergeten zijn." zei ik, alsof ik het echt vergeten was. Ik zou altijd aan de kant van Gabriela staan, altijd haar kant kiezen en haar altijd steunen.
"Ik wilde alleen kijken welke kleur das Gus zou nemen, zodat het bij mijn jurk past morgenavond." legde Gabriela uit.
"Misschien neem ik dan beter een ander kleur das." Speelde Gus in op haar vraag, blijkbaar zag hij het ook wel zitten om met Gabi te gaan. Ik weet niet precies wat ik ervan vond.. Even begon ik erover na te denken: Gus met een meisje. Ik en Gus waren zo verschrikkelijk close, ik zou het eerlijk gezegd vreselijk vinden als ik hem op een gegeven moment zou moeten gaan delen met een ander. Dan zouden we minder tijd samen doorbrengen omdat hij dan met zijn vriendin moest zijn.. Hopelijk gebeurde dit nog lang niet.
"Chica, ik zou echt niet voor die beige gaan, die staat je sowieso niet. Die rode lijkt me een goede keuze." Er was een nieuwe gedaante in de winkel verschenen die me eerder nog niet opgevallen was. Het was een lang meisje met wit haar. Helemaal vergeleken met mezelf leek ze een reus. Maar dat was ook niet moeilijk, gezien ik zelf nog net niet 1.60 lang was. Kort nam ik haar in me op. Ze leek een beetje out of place in deze boetiek en ik vroeg me dan ook af waarom ze ongevraagd haar mening gaf over Gabriela haar jurk. Maar ik besloot er niks van te zeggen, ik had waarschijnlijk al genoeg gezegd vandaag.

"Ik ben het toch maar, Ies." zei ik grijnzend tegen haar toen ze bekende dat ik haar in verlegenheid bracht. Isa glimlachte en ik sloeg een arm om haar heen. "Maar, zeg eens, heb je al een kleur jurk in gedachte?"
Isa keek me aan en begon uitdagend te glimlachen.
"Zodat ik daar een beetje rekening mee kan houden? We moeten natuurlijk wel bij elkaar passen." vulde ik aan.
"Uhm.. nee." vertelde ze. "Dus ik moet me maar snel eens in wat winkels bewegen, om op tijd te slagen, zodat jij nog kunt matchen." ze grinnikte en maakte zich los van mijn arm om haar heen. Ze zwaaide nog even en verdween vrijwel meteen met de meiden.
Beetje versuft bleef ik staan. Oh well, ik zou wel zien welke kleur jurk ze had. Ze zou er sowieso prachtig uitzien, bedacht ik me.
Ik rekende af aan de bar en besloot terug te keren naar het kasteel. Nog even liep ik langs de boetiek waar zo'n beetje ons halve jaar leek te zijn. Mijn oog viel op Gus die hand in hand stond met een meisje uit Hallestorm. Ik kreeg er een naar gevoel van in mijn maag, maar precies plaatsen kon ik het niet. Het zou in ieder geval vervelend zijn om hun samen te zien morgenavond, dat wist ik al zeker.
De boetiek liet ik achter me en ik liep terug richting het kasteel. ik was opgelucht over het feit dat ik Iza als date had gevraagd, nu hoefde ik niet alleen en met Iza zou ik sowieso een hele leuke avond hebben. En misschien zou mijn gevoel eindelijk eens een keer meewerken. Misschien voor deze ene keer.

SKIPTIME.

We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

--als jullie het gevoel hebben dat er wat mist, roep maar. Het is een beetje gehaast atm :')

[ bericht aangepast op 17 maart 2016 - 18:54 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Ik wilde eigenlijk helemaal niet naar het feest gaan. Ik had geen date, zowel Zuzana als Gabriëla hadden een date, en daar bovenop was er geen drank. Ik zag hier dus echt helemaal niets in. Toch stond ik nu voor de spiegel, in een compleet zwart pak, mijn haren te doen. Mijn armen, knieën, en enkels waren nogsteeds ingepakt in verband, maar ik wist het redelijk goed onder de donkere stof te verstoppen. Alles deed ook nogsteeds pijn, maar ik beet mezelf erdoorheen. Uiteindelijk was ik tevreden met hoe het eruit zag. Toch vulde ik nog snel een veldflesje met Vodka en stopte het in mijn borstzakje. Zo zou ik misschien toch de avond door komen, want nu zag ik het echt nog niet zitten. Ik pakte dus de fles, waar nog een flinke laag drank in zat, en kolkte de fles leeg. Ik gooide de fles daarna terug in mijn koffer en keek nog een keer in de spiegel. Het moest er maar mee door. Ik liep dus maar rustig naar beneden en naar buiten, waar de muziek al speelde, en de duizenden kleine lichtjes rondzweefden, om het gebied te verlichten. Het was prachtig, maar ik on er niet echt van genieten. Ik was alleen, en iedereen hier zou met iemand zijn. Ik zuchtte en begaf me naar een tafel, waar allemaal eten op stond. Ik pakte een bordje en legde er een schapenpoot op, samen met wat brood. Daarna zocht ik een stil plekje, ergens in een schemerig stukje van het gebied, en begon daar stilletjes mijn eten te eten. Ik had het diner geskipt, gewoon om het niet over het feest, dates, en wat dan ook, te hoeven praten. Daarom zat ik nu een homp vlees met brood naar binnen te stouwen, terwijl de rest van de school, in setjes van twee, langzaam binnen kwam druppelen. Misschien dat er nog een meisje alleen ging, maar anders zou ik lekker vroeg naar bed gaan. Dan kon ik tenminste ook dit apenpakje weer vroeg uit.

---

Bowties were never Cooler

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || This is one of the only times a year I may be jacked up, so I hope Emiel likes it
Ik draaide nogmaals een rondje voor de spiegel. Mijn zeegroene jurk zwierde rond mijn lichaam, en het voelde heerlijk. Ik voelde me mooi, vrouwelijk, en bovenal mezelf. Mijn haren was ik vooral mee bezig geweest deze tijd, en het zat nogsteeds niet helemaal naar mijn zin. Ik verschoof hier en daar nog een bloemetje. Ik wilde mezelf opmaken, presenteerbaar maken, mezelf eens echt laten zien en laten gaan. Normaal was ik altijd ingetogen gekleed, verzorgd, maar niet uitgedost, gedegen en proper. Nu was mijn jurk nog best bedekkend, maar ik droeg wel make-up en had veel tijd in mijnhaar gestoken. Ik hoopte echt dat Emiel het mooi zou vinden, want zelfs al gingen we niet als een echte date, ergens broeide er iets, in elk geval bij mij. Ik bekeek me nogeens van boven tot onder, en schoof toen in een paar hakken in dezelfde kleur als mijn jurk. Ze waren best hoog, maar ik kon er nog in dansen, en gezien Emiel best lang was, en ik erg kort, waardoor we nu misschien eindelijk een keertje elkaar ongeveer in de ogen konden kijken. Het was nog best warm buiten, dus een vestje hoefde gelukkig niet. Ik keek nog een keer in de spiegel en trippelde toen naar beneden, waar buiten het feest zou zijn. Buiten waren nog niet veel mensen, en ik zag Emiel nergens. Ik wist niet zo goed wat ik nu moest doen, want ik ging eigenlijk nooit naar dit soort dingen. Ik liep dus maar naar de bar, om een glaasje sap te halen. Ik had dorst en wist me nu niet echt een houding te geven. Ik sipte stilletjes van het drinken en bleef verwachtingsvol rondkijken, op zoek naar Emiel, de jongen die ik indirect had uitgenodigd. Ik kon me alleen maar voorstellen hoe hij eruit zou zien in een pak. Natuurlijk hoefde hij geen pak aan, dat stond nergens, maar ik hoopte zeker wel dat hij in iets netjes kwam, zelfs al stond zijn normale kloffie hem ook al heel erg goed. Ik was maar normaal, en moest mezelf echt opdoffen om er speciaal uit te zien, maar hij niet, hij nooit. Nu was het wachten, hopen dat hij wel kwam, want we waren allebei niet echt personen voor de grote groepen mensen, of om in de spotlight te staan. De enige keer wanneer ik het niet erg vond was tijdens een uitvoering op het ijs, maar zelfs tijdens een training had ik liever niet dat anderen dan een trainer naar me keken als ik bezig was. Nu was het wachten op Emiel, en tot mijn drankje op was.

---

Bowties were never Cooler

Hij was wat langer dan verwacht in de ziekenboeg verbleven. Blijkbaar ging het nog niet helemaal optimaal maar ze hadden hem wel deze middag laten gaan, misschien ook wel omdat ze wisten dat het gala er was en hij nog meer dan genoeg controles zou krijgen. Hij had het heel fijn gevonden toen dat slangetje in zijn neus er eindelijk uit mocht en hij weer zelf kon ademen. Al ging dat onwenniger dan verwacht en merkte hij ook wel wat van de klachten waar hij last van zou gaan krijgen volgens de verpleegster. Zo kon hij echt niet meer zijn snelle looptempo bijhouden en moest hij echt wat rustiger aan doen, anders werd hij gewoonweg duizelig. Af en toe zitten hielp dan wel maar hij moest echt nog niet denken aan de drukke gangen van durmstrang, gelukkig moest hij daar nog even niet doorheen lopen. Hij was wakker geworden en had zich niets, afgezien dat ze drugs hadden genomen, herinnerd. Wat best wel beschamend was, was dat een verpleegster hem uiteindelijk moest vertellen dat hij dus heroïne samen met xtc had gebruikt en vervolgens geprobeerd had om zichzelf van het leven te beroven. Al moest hij eerlijk bekennen dat dat laatste hem niet heel erg verraste, gezien hij er nu nog steeds niet anders over dacht, al was hij nog wel in leven.

Hij had best wel een omschakeling van 360 graden moeten maken om zich in te stellen op het gala van vanavond. Hij was van plan geweest om niet te gaan, maar een date als Svetlana kon hij gewoon niet alleen laten gaan. Hij had besloten om er een leuke avond van te maken en alles wat kort daarvoor gebeurt was gewoonweg voor even te vergeten. Meteen had hij wel even een stressmomentje gehad, gezien hij niet heel veel tijd had om zich voor te bereiden. Gelukkig had hij nog 2 pakken, de nieuwe probeerde hij aan maar zat echt gewoon te groot. Het bleek dat zijn oude pak, die er ook nog heel netjes uitzag maar een aantal maten kleiner was, gewoon perfect bleek te zitten. Het sloot naadloos aan. Het verband wat eronder zat was niet zichtbaar, al voelde hij het nog wel en hij wist zeker dat hij het hierdoor nog warm zou gaan krijgen, vooral omdat het buiten ook wel redelijk warm was. Hij had besloten om ook wel echt chique te gaan, gezien hij wist dat Svetlana een stijlvolle dame was en hij vond dat hij echt niet kon achterblijven. Normaal gesproken droeg hij vooral comfortabele dingen, dus dit was wel even wennen. Net pak, nette schoenen en ook zijn haar, wat meestal toch wel een beetje warrig zat, had hij netjes met wat gel –niet te veel natuurlijk- in model gebracht. Hij had gekozen voor een zwarte stropdas van goede kwaliteit, omdat hij absoluut niet wilde vloeken bij haar jurk en hij gewoonweg van zwart hield. Overall zag het er best wel netjes uit vond hij. Hij had in de spiegel gekeken en kon niet ontkennen dat het er best wel goed uitzag, al had er een hekel aan om zichzelf in de spiegel te zien.

Hij had even aan Svetlana gedacht en vond het jammer dat hij geen tijd had gehad om op een goed idee te komen om iets voor haar mee te nemen. Hoewel dit niet verplicht was, vond hij het gewoon cool van haar dat ze hem had gevraagd, Sveta was immers soms best verlegen en dat betekende maar dat ze zich best open had gesteld. Een roos had hij sowieso meteen als kut idee bestempeld, want hij vond het zo afgezaagd en dat was iets voor kwijlende verliefde stelletjes en dat waren ze niet. Hij had het liefst gewoon een sieraad bij haar jurk willen maken, want hij was creatief genoeg om zoiets te maken maar dat ging binnen deze tijd echt niet meer lukken. Hij moest opeens denken aan de beschrijving van Svetlana haar jurk en hoopte maar dat hij deze goed had geïnterpreteerd. In zijn nachtkastje had hij iets gevonden wat hem best wel dierbaar was maar er al zo lang lag. En hij deed er niets mee. Het was een simpele ketting die hij nog van zijn biologische moeder had. Hoewel hij er wel enige waarde aan hechtte wilde hij aan de andere kant ook van het ding af, en toch wilde hij hem aan iemand geven die hem verdiende. En Svetlana was zo’n persoon, want hij stelde hun vriendschap echt op prijs. En hij had zich dat gedeelte van zijn hallucinatie nog kunnen herinneren, waardoor hij ergens bang was om haar te gaan verliezen als vriend(in).

Hij voelde zich toch echt best wel ongemakkelijk nu hij er zo anders dan normaal uitzag, maar besloot om ook daar maar niet te veel over na te denken. Als het goed was zag iedereen er zo uit.
Hij was een beetje aan de late kant aangekomen op het bal. Niet omdat hij de tijd niet goed had ingedeeld of dat hij niet genoeg tijd had om zich klaar te maken, dat was nog redelijk snel gelukt. Nee, zijn ademhaling was hem even gespacet, waardoor hij niet sneller had durven te lopen en voorzichtig aan had gedaan.

Hij had wel met wat mensen afgesproken om drank mee te smokkelen, zodat ze dat konden delen en ergens konden dumpen waar niemand het zo zag. Ze hadden er een goede plek voor gevonden en hij wist zeker dat niemand daar achter zou gaan komen. Een feest zonder drank was ook niets vond hij. Wie verzon nou zoiets?

Tussen de mensen was het best lastig zoeken, maar hij vond Svetlana toch best snel, door haar beschrijving van de jurk, die in zijn ogen wel goed klopte, en het feit dat ze best wel klein was. Echter had ze hoge hakken aan, wat haar gelijk een dame maakte. Hij had achter haar gestaan, achter haar rug en had plagerig zijn armen om haar middel gelegd, zodat ze zich wel moest omdraaien, al hoopte hij dat ze daar niet te veel van zou schrikken. Hij keek haar aan met een glimlach en sprankeling in zijn ogen. Ze zag er gewoon zo mooi uit dat hij er blij van werd. ‘Je ziet er prachtig uit, Sveta’ was dan ook het eerste dat hij tegen haar zei. ‘Maar het past ook echt bij je’ meende hij. Er konden nog genoeg meisjes hier rondlopen, maar ze hadden niet snel zo’n eigen en stijlvolle stijl als Svetlana. Vond hij. Hij was maar al te blij dat hij zich voor haar had opgedost, want ze verdiende echt niet iemand die dat niet zou doen. Het voelde wel nog een beetje ongemakkelijk, zo anders dan zijn enigszins verwaarloosde kleding stijl. Al vond hij sowieso dat hij niet goed genoeg voor haar was, op welke manier dan ook, maar daar dacht hij op dit moment niet aan. ‘Sorry dat ik wat later ben trouwens’ verontschuldigde hij zich. Hij wist niet hoe lang ze op hem had staan wachten en het was nog zo zijn bedoeling geweest om op tijd te komen. In ieder geval lukte het vast wel bij haar om er gewoon een mooie avond van te maken zonder gedoe. Hij zag dat ze geen ketting droeg. ‘Ik heb iets voor je, gewoon als vriendschapsdingetje’ zei hij want hij wilde niet dat hij overkwam als zo’n joch wat meteen de intentie had om haar in te palmen. Dat hoefde ook niet, want hij voelde zich bij haar op zijn gemak.

Hij haalde de ketting uit zijn zak en liet hem soepeltjes door zijn handen glijden, waarna hij zijn hand zachtjes op haar hals hield met de ketting om te zien of de kleur daadwerkelijk bij haar jurk stond. Verwonderlijk was dat het wel echt matchde, en de ketting ook niet te opvallend was, want ze had al haar haren zo mooi en haar hakken aan. Hij leek best wel wat toe te voegen vond hij zelf, maar van zijn part mocht ze het ding ook wel in de prullenbak gooien, ook al had hij er ergens nog waarde in gehecht. ‘Hij staat je eigenlijk best wel goed, maar zie maar wat je ermee doet’ zei hij nonchalant, al zou hij het best wel grappig vinden als ze hem zou dragen.

[ bericht aangepast op 17 maart 2016 - 23:11 ]

---

Aan niets denken is ook denken.

Toen Clau en ik eindelijk klaar waren met haar en make-up en al dat bijbehorende spul, liepen we gezamenlijk naar beneden richting de gang, gezien Manu had gezegd dat hij daar zou wachten. Dat mijn zusje geen dat had vond ik ergens zielig voor haar, gezien ik er geen reden in zag dat niemand haar had gevraagd. Er waren meerdere mensen op mij afgestapt, dus waarom niet op haar? Het was nou niet zo dat zij minder aantrekkelijk- qua uiterlijk én innerlijk- was. Maar aan de andere kant wist ik ook niet met wie ze had kunnen gaan, en wou ik- hoe erg ik ook van haar hield- niet de hele avond met haar spenderen, wat ze gelukkig wel begreep. Toch vroeg ik me af of ze zich niet achtergesteld zou gaan voelen. Lopende naar de gang, kregen we beide meerdere blikken toegeworpen, voornamelijk van jongens zonder date, al zag ik een vijfde, zesde jaars met een date aan zijn hand ook een blik werpen, voornamelijk naar onze ruggen, die praktisch gezien ontbloot waren. Ik moest even grinniken, maar toen ik Manu zag staan tussen meerdere, om hen heen kijkende jongens, viel mijn mond toch even open, en struikelde ik bijna over mijn hakken. Slim, Zuze. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan, maar bij het aanzicht van de krullenbol op een paar meter afstand, moest ik breed glimlachen. Ik liet Clau's arm, die door de mijne gehaakt was, voor wat het was en liep/rende op hem af om hem, misschien lichtelijk, te overvallen met een knuffel. Zelf op hakken was hij nog langer dan ik. "Hey," fluisterde ik, "Zullen we gaan?" vroeg ik, waarna ik mijn vingers met de zijne verstrengelde en iets tegen zijn zij aanleunde. Ik wierp nog even een blik op mijn zusje over mijn schouder, waardoor mijn haren- die ik zoals altijd los had hangen- in Manu's nek en gezicht vlogen. Toen ik dat merkte schoot ik onmiddellijk even in de lag en mompelde ik door mijn gelach heen een sorry, waarna ik mijn haren achter mijn schouder veegde en me samen met hem naar buiten liep, waar ik werd overvallen door de pracht van de vele duizenden lichtjes die in de lucht zweefden. Er stond zachtjes wat muziek op, en de, nog relatief warme, lucht streelde langs mijn rug. Automatisch brak er een glimlach door op mijn gezicht. Durmstrang had zichzelf dit jaar echt weer overtroffen. Andere jaren hadden we ook wel eens een openingsfeest gehad, maar dat was over het algemeen binnen geweest, en die ene keer in ons derde jaar dat het buiten was, was het ijskoud en begon het rond een uur of tien te regenen.

Ugh, shitpost, sorry :')

---

take me back to the basics and the simple life

Rustig wachtte ik op de afgesproken plek en keek even rond. Enkele mensen hadden me al staan aangapen om te kijken of het wel degelijk de echte Manuello was. En jup. Ik weet het, ik heb mezelf overtroffen door een pak aan te trekken. Met een geamuseerde glimlach rond mijn lippen en een rode roos in mijn handen keek ik rond of ik Zuzuna ergens zag. Het was dan ook pas toen ik hekken hoorde dat ik opkeek en net op tijd haar wist op te vangen. Een lachje verliet mijn lippen terwijl ik haar met pretoogjes aankeek en een vluchtige zoen op haar lippen drukte. Zuzuna was gewoon, wauw. Telkens weer als ik haar zie word ik opnieuw verliefd op haar. Een brede glimlach sierde mijn lippen en bewonderend bekeek ik haar zwarte jurk. "Hey" fluisterde ik terug en liet onze vingers met elkaar verstrengelen. Ik kneep ook even mijn ogen dicht eens haar haren in mijn gezicht zwiepten, maar ik kon er wel mee lachen en haf haar nog een stevige knuffel voordat ik toestemde om te gaan naar het feest buiten.
Ik begroette Claudai ook met een glimlach en liep dan met hen naar buiten. Eens we daar waren keek ik verbaasd op. Het was prachtig buiten, de wind woei zachtjes en was aangenaam warm en de hemel was verlicht met honderden zwevende lichtjes. Net een sprookje. Ik glimlachte naar Zuze en stak rustig de bloem in haar rode haren waarna ik even haar wang streelde. "Je ziet er fantastisch uit Zuze" zei ik zachtjes met een glimlach.

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

Even keek ik naar mijn zwarte schoenen die stevig blonken terwijl ik in de gang stond te wachten op Gabriella , mijn date. Nog steeds vond ik het erg geinig dat Gabi mij boven Alexander had verkozen, maar hé. Ik was gewoon de beste en daarbij kon ik Gabi het niet aandoen om haar met hem te laten gaan. Zachtjes beet ik op mijn lip rondkijkend naar alle andere 'koppels' die al richting het feest liepen. Sommige wierpen me dan ook een lichtelijk verbaasde blik toe en enkele meiden keken me ook met mond open aan want ja. August Felix Bjork droeg een grijze tux, met bordeaux das. Niets blauw en blijkbaar viel dat wel in de smaak bij enkele dames. Gezien Gabi een rood kleed droeg was ik wel verplicht en daarbij vond ik de combinatie rood en blauw maar niets. Ik had al enkele knipoogjes en vleiende woorden toegeworpen gekregen door enkele dames en hoewel ik er flirterig op terug gereageerd had, was het toch niet echt iets voor mij, want 1 iemand bleef me door mijn hoofd spoken. En dat was hoe Dimi me aan had gekeken in de trein. Zo had nog nooit iemand naar me gekeken en het intrigeerde me best wel. Maar ik durfde er niet echt met iemand over te spreken. Sasha was de enigste die wist dat ik ook op jongen viel en toch .... Ik wist niet echt, verliefd was ik niet op de jongen maar wat was het dan? Ik wist het niet maar dat frustreerde me nou net. Na een flinke teug adem te hebben genomen en een hand door mijn blonde haren te hebben gehaald kon ik mijn gedachten eindelijk op iets anders zetten. En dat was nu wachten op Gabi.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Met mijn jurk over mijn arm liep ik naar Iza's kamer. We zouden ons samen klaar gaan maken voor het feest van vanavond. Ik wist zeker dat Iza er veel zin in moest hebben, net als ik. Beiden wilden we er natuurlijk perfect uit zien - tenminste, dat nam ik aan. Onze kamers lagen niet echt ver van elkaar af, dus was ik er al snel. Toch had ik op de gang al wel een paar rennende schoolgenoten zien, die nu al helemaal aan het panieken waren. Hallo, je had nog echt wel genoeg tijd hoor. Afijn, misschien was het alleen voor mij zo dat ik helemaal niet zo heel veel tijd nodig had om me klaar te maken voor feesten, maar ook over het algemeen. Ik dacht in een positief vooruitzicht aan vanavond. Ik had niet echt met iemand afgesproken en Iza en Dmitri zouden mij er denk ik liever niet bij hebben, maar toch wist ik dat het een leuke avond zou gaan worden. Ik zou vast wel iemand vinden om er zelfs een geweldige avond van te maken. Ik klopte op Iza's deur, waarna ik al snel merkte dat de deur niet op slot was. Ik pakte de de deurklink vast en liep naar binnen. 'Elloo' groette ik Iza met een slecht Frans accent. 'Ier is mij.' Ik gaf haar een knuffel en had wel weer genoeg van het slechte accent dat helemaal mislukt was. 'Let's get ready.'

i love bananas and peanutbutter on toast. irrelevant? i don't care, it's extremely delicious.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

De zon prikte in mijn ogen, terwijl ik met mijn linkerhand even over mijn voorhoofd ging. In mijn rechterhand en op mijn rug droeg ik twee tassen, waarin al mijn spullen zaten. Ik wierp een korte blik op mijn kleren. Misschien was het niet heel slim geweest om kleding van deze lengte en kleur aan te trekken, maar ja, om dat nu te gaan veranderen leek me ook niet echt een goed idee. Met een ronde zonnebril op mijn neus liep ik het grote gebouw van mijn nieuwe school binnen, waar het meteen al een beetje koeler was. Ik deed geen moeite om mijn zonnebril af te doen. Waarom zou ik? Mij was echter al eerder uitgelegd wat mijn kamer zou zijn. Alhoewel mijn richtingsgevoel niet het best was, kon ik de kamer gemakkelijk opnieuw vinden. Ik dumpte er mijn tassen in de hoek van de kamer en plofte op mijn bed neer. Die tassen zou ik later wel uitpakken - of gewoon helemaal niet. Eerlijk gezegd was ik niet echt blij geweest met het feit dat ik naar deze school zou gaan. Dat leek me eigenlijk ook wel voor de hand liggend. Ik bedoel; een tovenaarsschool. Als je dit leuk vond, moest je wel echt helemaal kierewiet zijn. Ik was veel liever thuisgebleven op mijn normale school met mijn normale vrienden. Hallo, het was toch geen sprookje, verdomme. Op de dag dat mijn moeder me voor het eerst kennis had laten maken met het tovenaarsschap - ja tuurlijk waren er soms onverklaarbare dingen gebeurd, maar eigenlijk had het me niet heel veel uitgemaakt en bovendien verhuisden we toch erg vaak. Meestal woonden we alweer ergens anders voordat iemand ook maar doorhad dat er iets speciaals met me aan de hand was. Pft, alsof ik psychisch gestoord was. Nou, eerlijk gezegd kwam het zo ook wel op me over. Je moest naar een school met speciaal onderwijs en kon dingen die anderen niet konden. Klinkt best gestoord toch, nou dan. Terug naar de dag waarop mijn moeder me vertelde dat ik een tovenaar was. Eigenlijk geloofde ik haar niet. Ik dacht dat het een prank was en zocht naar de camera's. Het zou opzich best een goede prank zijn als je een kleuter was, maar niet als je net als mij 15 jaar was - toen was ik vijftien. Dat geloof je dan toch niet? Maar goed, het bleek dus waar te zijn en nu zat ik hier op een rotbed in een rotschool voor psychisch gestoorden. Al zou het me niet verbazen als er nu iemand uit een kast zou springen die me zou vertellen dat het allemaal gefaked was. Het geld hadden we er immers wel voor. Na zo'n vijf minuten had ik wel genoeg van het kniezen op mijn bed. Als ik hier echt langer zou moeten blijven, kon ik er maar beter het best van maken. Vrienden worden met de rare mensen die hier hoogstwaarschijnlijk zouden wonen, zag ik niet echt als een mogelijkheid, maar me een beetje vermaken kon geen kwaad. Om te kunnen lachen heb je echt niet persé een ander nodig. Even later liep ik dus een beetje random door de gangen. Een bestemming had ik niet echt, maar ik moest toch iets doen om mezelf bezig te houden. Af en toe liep er iemand langs, die me dan eigenlijk een beetje negeerde. Opmerkelijk vaak was zo'n persoon een meisje met krulspelden in het haar, een jurk over haar arm of overtreden make up op haar gezicht. Ik vond het ergens best opmerkelijk. Waren alle meisjes hier half afgemaakte barbiepoppen of was er vanavond iets speciaals? Misschien zou er wel een bingo avond zijn ofzoiets dergelijks. Ik durfde te wedden dat dat door velen hier geweldig gevonden zou worden, al had ik niet echt een specifieke reden waarom. Ach, dat leek me gewoon voor de hand liggend, logisch.

i'm the cutest ugly person ever

[ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 10:32 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

---

In de slaapzaal van ons jaar waren alleen ik en Gabi nog over. Mijn groene jurk
had ik al aangetrokken en Gabi had mijn make up gedaan. Zelf droeg ik geen make up verder dan mascara, en ik wist dat Gabi juist hield van experimenteren met make up. Bovendien was het ook veel slimmer om haar mijn make up te laten doen, dan zou ik er waarschijnlijk nog goed uit zien in plaats van een clown, want ik zou mezelf waarschijnlijk alleen in een clown kunnen transformeren.
"Zou je met Gus zoenen?" vroeg ik Gabi terwijl ze mijn make up deed. Ik was oprecht benieuwd naar haar antwoord, altijd ging ik ervan uit dat ze hem slechts als vriend zag, maar misschien was het toch meer. Vragen kon geen kwaad toch?

Even later stond ik helemaal opgedost voor de spiegel. Ik draaide een rondje en bekeek mezelf tevreden. Mijn haar had ik gekruld en Gabi had mijn make up werkelijk prachtig gedaan. In mijn handtasje had ik een flesje met de beste Russische wodka gedaan. Ik nam altijd een paar flessen mee uit Moskou, want er was maar een echte sterke drank voor mij, wodka. En de enige echte goede wodka komt nu eenmaal uit Rusland. Vond ik ten minste...
Nu nog Marcello vinden... dacht ik bij mezelf. We hadden eigenlijk niks afgesproken dus hopelijk had hij hetzelfde idee om gewoon naar buiten te gaan en elkaar tegen te komen.
"Ik zie je straks, Gab!" zei ik nog tegen Gabi en ik liet haar achter in onze slaapzaal.
Op mijn hoge hakken liep ik door de gangen en mijn oog viel op een jongen die redelijk misplaatst leek te zijn. Ik had hem nog nooit eerder gezien, maar hij kon geen eerstejaars zijn, daarvoor was hij veelte oud. Aangezien ik altijd wel wist wie wie ongeveer was, gokte ik erop dat hij nieuw was op Durmstrang. Hij had blond haar en zag er oprecht vriendelijk uit. Hij keek een beetje vreemd naar alle meisjes die door de gangen liepen met krulspelden in hun haar. Waarschijnlijk had hij geen idee van het feest van vanavond.
"Hee!" sprak ik hem aan. "Jij bent nieuw, of niet? Ik ben Sasha." stelde ik mezelf voor, ik stak een hand uit om de zijne te schudden. "Voor als niemand je op de hoogte heeft gesteld, er is vanavond een een groot feest om het begin van dit schooljaar te vieren. Vandaar ook al die meiden met krulspelden." legde ik hem uit.
Ondertussen keek ik zoekend de gang rond of ik Marcello al ergens zag. Ik was stiekem toch wel erg benieuwd hoe hij er in pak uit zou zien.. in het dagelijks leven was hij al verschrikkelijk knap, laat staan in pak... Dit beloofde een leuke avond te worden.

[ bericht aangepast op 19 maart 2016 - 22:07 ]

Ik had zin in de avond. Er ging een soort van spanning door me heen, precies plaatsen kon ik het niet, maar ik wist bijna wel zeker dat het een hele leuke avond zou gaan worden. Mijn all black suit
stond me heel goed, vond ik persoonlijk. Heel even had ik nog getwijfeld of ik mijn neuspiercing eruit zou halen. Uiteindelijk had ik besloten het niet te doen, mijn gezicht leek niet compleet zonder. in mijn ene zak stak ik mijn pakje peuken en in de andere een flask met wodka, ik bleef toch een Rus.
Met Iza had ik afgesproken bij de ingang van het feest. Ik ging nu alvast maar, zodat ik sowieso eerder zou zijn dan haar. Graag wou ik het voorkomen dat Iza daar zonder date zou staan, zij verdiende geen enkel moment van de avond alleen te zijn. Ik zou haar als een echte heer behandelen. Overal in de gangen liepen er nog leerlingen heen en weer om, de meiden dan, make up van elkaar te lenen en elkaars outfit te keuren.
Zelf was ik erg tevreden en liep ik dan ook zelfverzekerd naar buiten toe. Ik ging net om het muurtje staan en keek even om me heen of ik ergens een professor zag, maar blijkbaar moesten zij zich ook nog opdossen. Toen ik had geconstateerd dat de kust veilig was stak ik een sigaret op en leunde nonchalant tegen het muurtje aan terwijl ik de uitgang van het kasteel in de gaten hield.

Uiteindelijk had ze precies de juiste zwarte hakken gevonden die ze nodig had. Ze waren niet te laag, maar ook niet te hoog, gezien ze al vrij lang was. Ze was tevreden geweest met haar jurk en vond het niet nodig om nog verdere accessoires te kopen. Al die poespas eromheen hoefde van haar niet, een jurk, hakken, en wat mooie –absoluut niet te veel- make-up was toch genoeg?

Ze had ook niet haast met omkleden. Ze wilde immers expres wat te laat op het feest komen, of een stuk later want iedereen kwam altijd wel later dan het begin. Immers, ze had niemand om mee te gaan en kende ook nog niemand, ja, behalve Zuzana die ze heel even had gesproken, maar dat kon je ook niet kennen noemen. Ze kon wel random bij mensen gaan staan, daar was ze gek genoeg voor, maar wilde liever even kijken wat voor mensen er allemaal waren. Ze zou wel even een drankje doen, wat rondlopen en hem dan waarschijnlijk peren. Want zo’n gala was toch leuker met vrienden en hoe je het ook wende of keerde, iedereen zou al in groepjes staan.

Rustig liep ze door de gangen, kauwgom kauwend. Ze hield van zoetigheid en dus zou je haar best vaker zo kunnen aantreffen. Om haar heen dartelde wel om de minuut een meisje met krulspelden of –volgens Gail- zo’n arm ding dat het nodig vond om haar borsten bijna uit haar jurk te gooien en veel te veel make-up te dragen. Zij vond het niet nodig om zich nu snel te gaan omkleden, nee ze zou haar tijd nemen. Al zou ze toch niet zo lang bezig zijn met haar jurk en make-up. Wellicht zou haar haar meer tijd kosten, want ze bedacht zich net dat ze het wel in een soort vlecht wilde doen.

Ze liep dus door de gangen, geamuseerd door sommige meisjes die wel heel hysterisch deden.
Ze ving een gesprek op tussen een meisje en een jongen. He, nog iemand die nieuw was. Misschien kon ze daar even haar tijd mee verdoen door wat met hem te kletsen, want ze had nog steeds geen zin om zich gaan om te kleden. Ze wachtte tot het meisje uitgesproken was, dat was wel zo netjes. “Ik ben ook nieuw hier, maar blijkbaar hebben ze niet iedereen geïnformeerd” mengde ze zich in het gesprek. Wat best verwonderlijk was vond ze, want de directeur had haar de oren van haar hoofd gepraat over dat gala en er echt wel op gestaan dat ze zou gaan. Ze stelde zich voor als Gail aan Sasha, diens naam zou ze wel onthouden omdat hij niet heel vaak voorkwam, net als de hare.
Vervolgens keek ze even naar de jongen met een glimlach. “Ik ben Gail. Wat een massahysterie om een gala he?” zei ze vervolgens, want zo dacht zij er echt wel over. “Ben je eigenlijk van plan om te gaan? Volgens mij is het verplicht, maar ik neem aan dat je niet 1,2,3 een pak bij je hebt?” vroeg ze aan hem. Het was toch best wel sneu als de jongen er nu pas achter kwam dat er een gala was en er niet heen zou gaan.

---

Aan niets denken is ook denken.