[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Omdat ik het eigenlijk iets te druk vind hier en ik niet zo heel erg van drukte hou, ben ik stil en kijk ik de zaal rond. Iets verderop zitten twee mensen die nu al ruzie lijken te maken. Ik glimlach een klein beetje en kijk dan weer weg. Aan de Molokov tafel zit Cai, mijn broer, te praten met zijn vriendin. Ik glimlach, aangezien ik de hele zomer opgescheept zat met een broer die constant zeurde dat hij weer terug naar school wilde omdat hij zijn vriendin miste. Ach, ik ben blij voor hem.
"Best goed, naast het geruzie tussen mijn ouders en mijn adoptie broertje, was het best kalm. Ik heb enkele festivals gedaan en eens door Europa getrokken. Hoe was die van jouw?" Ik knik en frons even. Emiel, zijn adoptie broertje, is een goede vriend van me en ik maak me soms wel zorgen om hem. Mijn moeder heeft wel eens gezeg dat ze de jongen wel in huis wil nemen als het echt niet goed gaat, maar dan begint mijn vader weer te zeuren over hoe we niet genoeg ruimte hebben voor nog een kind en dat hij daar geen zin in heeft.
"Zie je het wat zitten, het nieuwe schooljaar?" Ik kijk naar Finnley en twijfel even. Ik ben niet iemand die hele lange verhalen gaat vertellen en heb nooit echt graag dat mensen me veel vragen, maar bij Finnley vind ik dat wel goed, aangezien ik weet dat hij echt geïnteresseerd is.
"Mijn vakantie was wel oké. Ik heb veel getekend en geschilderd, aangezien we naar de bossen in het noorden trokken. Het is echt prachtig daar, misschien kan ik je zo nog wat laten zien. En dit schooljaar lijkt me wel leuk. Fijn om iedereen weer te zien ook." Een glimlach komt mijn gezicht op en ik prik in mijn eten. "Dus, wat denk jij dat dit jaar in petto heeft?"

---

Spoiler alert: you will save yourself

Mijn aanraking had hem doen kreunen, het was voor mij duidelijk dat alles hem pijn deed. Ik bekeek hem eens wat beter en zag dat zijn knieën in een vreemde stand stonden. Zijn broek zat vol met gaten waar de schrammen op zijn huid zichtbaar werden. "Ik ben niet duizelig of misselijk. Alleen alles doet pijn door de klap." Had hij op mijn vraag geantwoord. Hij keek omhoog naar de ballen en tot mijn grote verbazing deed hij serieus een poging om op te staan onder het motto 'Ik haal ze naar beneden'. 'Echt niet.' Zei ik. 'Dat kun je niet van je lichaam vragen.' Het frustreerde hem dat hij niet instaat was de ballen naar beneden te halen. Hij begon op de grond te slaan en een paar scheldwoorden verlieten zijn mond. Ik liet hem en bestudeerde zijn wonden van een afstandje. 'Sorry' Zei hij uiteindelijk. Ik glimlachte lichtjes naar hem. 'Dat was niet de bedoeling, zou jij een zuster willen halen?' Vroeg hij. Ik was al opgestaan voor hij zijn woorden uitgesproken had. 'Blijf hier rustig liggen.' Zei ik tegen hem, een beetje commanderend, omdat hij me koppig genoeg leek om toch te proberen om zelf weer op de been te komen.

Ik begaf me naar de ziekenboeg waar de zuster net bezig waren met het gereedmaken van de hele ruimte, ook zij waren natuurlijk nog niet zolang aan het werk. Ik vertelde kort wat er gebeurd was en kwam met een zuster terug op het quidditch veld. Ze gaf me de opdracht om de ballen naar beneden te halen, voor er nog meer gewonden vielen. Ik pakte mijn bezem van waar ik hem had neergegooid en zette af. Ik had een vliegende start, zoals altijd, dat was mijn sterke kant. Ik genoot van de wind door mijn haren. Ik zat glimlachend op mijn bezem, wat was dit weer heerlijk! Even keek ik naar beneden en checkte of de zuster erin slaagde Vincent weer op de been te helpen. De ballen had ik snel te pakken. De snitch was daar gelukkig niet tussen aanwezig, die had hij niet gebruikt. Een paar meter van Vincent en de zuster streek ik weer neer. 'En?' Vroeg ik. 'Hoe erg is het?'

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Ze kaatste in het Bulgaars terug dat zij geen snorharen had en hij deed niet eens moeite om zijn grijns te verbergen. Een meisje dat zelfs Bulgaars sprak, dat kwam hij niet veel tegen. “Bulgaarse ouders of houd je gewoon van vreemde talen leren?” vroeg hij haar, maar hij ging er eigenlijk al niet vanuit dat hij antwoord zou krijgen van haar. Hij kon aan haar zien dat ze hem alleen maar als een domme hartenbreker zag en simpelweg een hekel aan hem had, zelfs al wist hij redelijk zeker dat hij haar hart nog nooit gebroken had. Hij onthield de gezichten van zijn slachtoffers wel. “Ik denk dat het nu wel duidelijk is dat het geen nut heeft om bij mij te blijven zitten. Mmh. Zijn genoeg andere domme blondjes die wel in je falende versier trucjes vallen. Oh en als je volgende keer indruk probeert te maken op iemand in een andere taal, zorg dan op zijn minst dat je weet waar ze vandaan komen. Als je een normale vorm van communicatie begrijpt tenminste.”Ze vond hem waarschijnlijk arrogant, maar toen ze deze woorden tegen hem spuwde en vervolgens haar boek weer opende, kon zij er ook zeker wat van. Bulgaren waren een trots volk en zij was duidelijk geen uitzondering op de regel. Hoewel het overduidelijk haar bedoeling was geweest om hem weg te jagen, bleef hij zitten en nam eerst ontspannen een slok van zijn inmiddels lauwe koffie voordat hij antwoord gaf. “Wie zegt dat ik indruk probeer te maken met mijn taal? Misschien ben ik wel gewoon trots op mijn afkomst.” Het gedeelte waarin ze hem wegstuurde, negeerde hij bewust. Hij was eigenlijk wel benieuwd hoe lang het nog zou duren voor ze weg zou stormen, maar hij zou het zeer niet vreemd vinden als ze bleef zitten. Zij was duidelijk ook trots en zou zich niet zomaar gewonnen geven. Hij was zeker trots op zijn afkomst. Hij was immers afkomstig van een lange lijn van Purebloods, verwant aan de meeste belangrijke tovenaars, inclusief de oprichter van Durmstrang. Waarom zou hij daar niet trots op mogen zijn? Nu pas wierp hij een blik op de kaft van het boek. “Ah, Hamlet. Een liefhebber van Shakespeare dus? To be, or not to be--that is the question: Whether 'tis nobler in the mind to suffer The slings and arrows of outrageous fortune Or to take arms against a sea of troubles And by opposing end them. To die, to sleep-- No more--and by a sleep to say we end The heartache, and the thousand natural shocks That flesh is heir to,” citeerde hij uit zijn hoofd. Zij zag hem misschien als dom, hersenloos, de jongen die alleen zijn uiterlijk mee had zitten, maar dat was hij niet. Hij was misschien Pureblood, dat betekende niet dat hij de klassiekers niet kende. Dit had hij niet eens geleerd om indruk te maken op de meisjes. Hij had serieus wel van Shakespeare genoten. Hoewel hij een Muggle was geweest, was hij wel een Muggle geweest die wist hoe hij moest schrijven.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Je begrijpt wat ik leuk vind." zei Mae. "Voor welke zal ik gaan?" vroeg ze me vervolgens.
"Ik denk dat het weinig uitmaakt, ik zie oprecht geen verschil tussen die twee." lachte ik.
"Ik voel me echt dom, maar ik weet van heel veel mensen niet hoe ze heten." bekende Mae terwijl ze de zaal rond keek om vervolgens een meisje van Hallestrom aan te wijzen met bruin haar. "Wat vind je van haar?" Ze begon met haar vingers te knippen. "Nee ik weet niet meer hoe ze heet."
Daar had ik bijna nooit last van. Ik kon makkelijk met mensen overweg en wist dan ook van iedereen uit ons jaar wel wie ze ongeveer waren, omdat ik graag praatjes met mensen ging maken. Small talk was dan ook een specialiteit van me.
"Volgens mij heet ze Gabriela." Wist ik te vertellen. "Maar nee, niks voor mij, ze komt een beetje suf op me over." zei ik. "Maar ik wil me dit jaar minder met meisjes bezig houden, vooral veel Quidditch gaan spelen. Als ik professional wil worden heb ik alleen nog dit jaar en volgend jaar om te laten zien wat ik kan.. Anders moet ik een normale baan gaan vinden. En laten we eerlijk zijn, dat zie ik niet gebeuren."
Bovendien had ik dit jaar besloten dat ik niet langer zou proberen meisjes leuk te vinden, ik heb echt mijn best gedaan, maar ik voel niks. Misschien zou ik een uitzondering maken als ik eindelijk een meisje tegen zou komen die echt indruk op me maakt, maar dat was tot nu toe nog nooit gebeurd.
Oh en met quidditch wil ik wel echt serieus worden. Mijn broers hebben allebei succesvolle banen, een in de toverstokhandel, terwijl mijn andere broer werkt voor het Ministerie van Toverkunst in Rusland. Dat de lat hoog ligt kan je wel zeggen. Hoe kon ík dat nu nog overtreffen? Een 9 tot 5 baan was voor mijn gevoel niet voor me weggelegd. Quidditch zag ik als mijn enige optie.
"Over quidditch gesproken, ik ga Iza nog even opzoeken. Jij hebt zeker geen zin om mee te gaan?" vroeg ik aan Mae.

---

"Hmm, stel je voor. Ik met een rijke knappe Russische." zei Gus terwijl hij even met zijn wenkbrauwen wiebelde, ik glimlachte.
"Nou zijn we ook weer eens niet goed genoeg voor haar hé?" zei hij vervolgens verontwaardigd toen Gabriela niet bij ons kwam zitten."Ah ja, ik ben toch liever bij jou. Stel als ik toch geen knappe Rus vind, dan help jij me toch wel hé? En no Dreuzels allowed." Gus grijnsde en vertelde vervolgens over zijn vakantie.
"Ik weet bijna wel zeker dat jij sterker bent dan die oude lui." verzekerde ik hem. "En over die knappe Russen gesproken, het is zo jammer dat wij niet aangetrokken zijn tot elkaar. We zouden echt een geweldig stel zijn geweest, een heel knap stel ook, maar helaas. En ik help je altijd, want jij zou mij ook aan de man helpen." Ik gaf hem een kusje op zijn wang. "Ben echt blij om je weer te zien." Gus en ik waren erg hecht en ik hield dat ook van hem met heel mijn hart.
"Trouwens, ik denk dat we blij moeten zijn dat Gabriela niet bij ons is gaan zitten." ik knikte in haar richting. "Het ziet er nu niet bepaald gezellig uit." De jongen en Gabriela straalden een vijandelijke sfeer af en ik twijfelde of ik Gabriela moest komen redden, helemaal toen ze boos haar boek open sloeg en er vastberaden weer uit begon te lezen.
"Hij is toch een vriend van je?" vroeg ik doelend op de jongen die tegenover Gabriela zat.
Vervolgens zocht ik de zaal af naar mijn eigen vrienden, tot mijn teleurstelling zag ik net dat een groepje Molokov studenten opstond en aanstalten maakte om naar buiten te gaan. Ik had graag een praatje gemaakt met Marcello of Zuzana. Iza had ik ook nog niet gezien. Ik wou gewoon met iedereen praten! Dit was een probleem dat ik vaker had.. Toch was ik blij om Gus als eerste te hebben getroffen.

[ bericht aangepast op 5 feb 2016 - 18:39 ]

Gelukkig was Claudai niet de enige die wel zin had in het bezemracen, en vlak na haar stemden zowel Zuzana als Marcello er ook mee in. Marcello stond als eerste op, gevolgd door Manuello. Zuzana zat nog, maar Manuello hield haar hand vast, dus zij zou vast ook snel opstaan. “Ja, kom op!” zei Claudai vrolijk terwijl ook zij opstond. “Schiet eens op, Suus,” vervolgde ze plagend tegen haar zus en ze volgde in de richting waar Marcello heen was gelopen. Toen ze eenmaal de zaal hadden verlaten kon Claudai zich niet meer inhouden en deed een soort van mislukt huppelsprongetje, om vervolgens verder te lopen alsof ze niks had gedaan. Ze was gewoon blij dat ze weer thuis was, ze was tussen vrienden en zou eindelijk weer kunnen vliegen. Ze keek ook echt uit naar de Quidditch trainingen. Officieel was ze als Chaser begonnen in het team, maar hoewel ze snel en behendig was, was al dat gooien en vangen toch niet helemaal haar ding geweest. Toen de toenmalige Seeker door een blessure uitviel, had ze haar kans gegrepen en hem tijdelijk vervangen, om daar echt haar positie te vinden. Ook toen hij weer hersteld was, had zij die positie gehouden. Ze had nooit zijn positie willen afpakken, maar zij was simpelweg beter op haar plek daar.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

"Ik weet bijna wel zeker dat jij sterker bent dan die oude lui." verzekerde Sasha me met een glimlachje wat me even deed grijnzen. Het krikte me weer wat op en Sasha wist dat ze me daar toch tevreden mee stelde. "En over die knappe Russen gesproken, het is zo jammer dat wij niet aangetrokken zijn tot elkaar. We zouden echt een geweldig stel zijn geweest, een heel knap stel ook, maar helaas. En ik help je altijd, want jij zou mij ook aan de man helpen." Vertelde ze en haf me een kusje op mijn wang wat me even deed gniffelen en een arm om haar schouder liet heenslaan als een soort van knuffel. "Helaas ja, we zouden een fantastisch stelletje geweest zijn. Maar ik hou van je op een andere manier." zei ik dan en streelde even door haar blonde haren. Sasha was knap, slim, een goede heks maar hoewel ik haar al erg lang ken , heb ik me nooit aangetrokken gevoeld. Wel wist ik meteen dat ze mijn soulmate was en sindsdien zijn we de beste vrienden geworden. Mijn ouders hadden me al een proberen te overtuigen om toch met Sasha te gaan, vanwege haar rijke status, maar geld daar deed ik niet aan. Ook bij Sasha maakte me haar status niet uit. Deze vriendschap haf ik voor niets op. Zelfs niet voor mijn ouders of toekomst. "Ben echt blij om je weer te zien." zei ze nog wat me weer oprecht deed glimlachen. "Ik jou ook Sas"
"Trouwens, ik denk dat we blij moeten zijn dat Gabriela niet bij ons is gaan zitten." veranderde ze het onderwerp waardoor ik even opkeek en fronste naar Alexander en Gabriëlla die zijn aanwezigheid niet bepaald leuk vond. . "Het ziet er nu niet bepaald gezellig uit." vervolgde Sas en een lachje verliet mijn lippen. Dit maal had Alex geen geluk gehad met het uitzoeken van een prooi en de jongen zou geen neen aannemen als antwoord, maar echt zin om naar hen toe te gaan had ik niet. Het is haar eigen schuld.
"Hij is toch een vriend van je?" vroeg Sasha me en ik knikte even maar kon het niet laten om toch even te lachen met de vijandige sfeer daar. "Ja, dat is Alexander. Geen zorgen hij valt heus wel mee." zei ik geamuseerd al weet ik dat Sasha haar wel wilde helpen. Liever had ik niet dat Sasha daar heen ging, puur omdat ik niet wilde dat Alexander met haar zou gaan flirten en haar hartje zou gaan breken. Helaas zou ik haar niet tegen kunnen houden, dus haalde ik mijn arl van haar schouder en knikte even naar Gabriella en Alex. "Als je wilt mag je best gaan?" zei ik wat zachter en dronk mijn thee uit.

Finley Scott Bakker
Volbloed U Ranaulph

Ik zag Adrian fronsen toen ik het over Emiel had. Hij was erg goed bevriend met hem en nu vroeg ik me toch ook af waar de knul zou zitten. Echter wist ik wel dat Emiel het prima kon zonder me dus richtte ik me weer tot Adrian. "Mijn vakantie was wel oké. Ik heb veel getekend en geschilderd, aangezien we naar de bossen in het noorden trokken. Het is echt prachtig daar, misschien kan ik je zo nog wat laten zien. En dit schooljaar lijkt me wel leuk. Fijn om iedereen weer te zien ook." Glimlachte hij en ik knikte en glimlachte dan ook even. "Ja, dat zou fijn zijn, je tekent erg goed dus ik ben erg benieuwd." Zei ik enthousiast en dronk nog wat Thee. Ik meende oprecht wat ik zei en heb al wat vaker enkele tekeningen van hem mogen zien. Hij is er erg bescheiden over en ik vond dat hij best wel trots mocht zijn met wat hij kan tekenen, dat was namelijk iets wat ik totaal niet kon. "Dus, wat denk jij dat dit jaar in petto heeft?" vroeg Adrian me dan en ik haalde mijn schouders op. "Geen idee, ik leef van dag tot dag dus wat dit jaar me te bieden heeft zie ik dan wel." zei ik simpel en keek hem dan vragend aan. "Wat denk jij?" zei ik en dronk rustig mijn thee op en wachtte geduldig op zijn antwoord. De mensen begonnen stilaan weer weg te gaan en ik merkte dat Emiel hier ook niet meer was. "We kunnen zo eens Emiel gaan zoeken?" stelde ik dan voor aan Adrian. Hij zou het vast ook goed vinden en daarbij zou het ook nog eens tijd zijn voor een peukie.

[ bericht aangepast op 6 feb 2016 - 21:57 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Hij bleef leunen tegen de bast van de boom. Ook hier was het heerlijk rustig, waar hij best de behoefte had aan het begin van het schooljaar. De laatste dagen voor durmstrang zijn deuren weer zou openen had hij natuurlijk goed gebruik gemaakt van de kansen om nog even goed uit te gaan. Maar dat ging wel weer gepaard met een licht slaaptekort. Hij onderdrukte dan ook nog net een gaap. Het was hier zo stil, je kon alleen het ritselen van de bladeren horen maar verder was er niets van geluid om hem heen. Hij haalde zijn schetsblok tevoorschijn en herinnerde zich dat Svetlana, wat was het toch ook een aardige meid, hem had verteld dat ze bij het plaatselijke café misschien wel iemand zochten. Hij begon dan ook maar met het schrijven van een sollicitatie, al zou hij wel persoonlijk naar het café komen want dat stond toch altijd beter. Hij was wel goed in dit soort dingen schrijven. Maar toch, hij was best onzeker over dit soort dingen, dus kraste hij overal en nergens dingen weg. Het schoot niet echt op zo, dus sloeg hij de bladzijde om om te zien wat hij nog meer in zijn schetsboek had. Naast wat portretten zat er ook een gedicht in, maar dat was al af.

Hij keek naar de bovenste pagina. Een gedeelte van een ruig landschap stond daar afgebeeld. Hij kende dit maar al te goed, hij kon het namelijk zo uit zijn hoofd tekenen. Het was de plek waar hij de laatste tijd ging klimmen omdat het landschap mooi ruig was en het was een uitdaging. Zijn adoptieouders hadden het niet fijn gevonden dat hij dit als hobby had, maar ze wisten ook heel goed dat als ze het hem verboden hij het toch wel zou doen. Hij had deze tekening alleen gemaakt met zwarte en grijze tonen en witte vlakken. Maar hij was nog niet af. Het ruige landschap wat getekend was met veel detail maar toch een rauw randje had, had een duistere uitstraling maar daar hield hij wel van. Hij hield sowieso van het gebruik van zwart. Rustig begon hij te kijken wat hij nog moest verbeteren en paste hier en daar wat aan voordat hij verder ging aan de tekening. Even hield hij op met tekenen en merkte hij dat de zon laag stond. Zo dat hij net een beetje in zijn ogen scheen en hij genoot van dit beetje zonnestralen, want het was toch kouder dan verwacht, en hij had eigenlijk een jas aan moeten doen. Hij was opgehouden met tekenen en hield het blok in zijn handen samen met het stukje houtskool. Voordat hij het wist had hij zijn ogen even dicht gedaan, en omdat hij toch vrij moe bleek te was was hij in slaap gevallen. Hij ontspande zich en mocht van geluk spreken dat hij erg licht van gewicht was en stilzat in zijn slaap, anders was hij al uit de boom gevallen. Het blok, samen met het stukje houtskool, viel uit zijn handen en belandde op de grond onder hem. Het enige wat nu te horen was was zijn zachte en ietwat langzamere ademhaling dan normaal.

---

Aan niets denken is ook denken.

-

[ bericht aangepast op 7 feb 2016 - 20:42 ]

---

take me back to the basics and the simple life

-

[ bericht aangepast op 7 feb 2016 - 20:42 ]

---

take me back to the basics and the simple life

-ugh sorry m'n laptop tripte 'm-

[ bericht aangepast op 7 feb 2016 - 20:42 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Manuello beantwoordde mijn vraag niet, maar gaf me enkel een klein kneepje in mijn hand. Hoewel ik niet helemaal tevreden was met die reactie, stelde het me wel gerust. Ergens wou ik er over doorvragen, maar ik besloot het niet te doen, we gingen immers vliegen. Vincent stond op en liep, zonder iets te zeggen, weg van de tafel, duidelijk niet zo heel vrolijk. Marcello liet ook merken dat ook hij het een goed idee vond, om vervolgens lichtelijk ongeduldig op te staan en meteen te vragen of we zouden gaan. "Ja, laten we gaan!" vervolgde ook de identiek-qua-uiterlijk-aan-Marcello naast me, waardoor hij opsprong, met mijn hand nog steeds in de zijne, waardoor mijn arm even omhoog werd getrokken. Een lach verliet mijn mond, en ik stond net na Clau op, die waarschijnlijk alweer vond dat ik er lang over deed, omdat ze plagerig zei dat ik op moest schieten. En ze gebruikte 'Suus'. Ik keek haar even kort aan en vernauwde mijn ogen om niet veel later een glimlach te tonen. Ik had niet veel tegen bijnamen, maar Suus. Ugh. Noem me dan Zu, of Zuze, maar niet Suus. Met zijn allen liepen we de zaal uit, naar de common room, die gelukkig vlak naast de eetzaal lag, waardoor we nooit lang hoefden te lopen. Na het wachtwoord gemompeld te hebben en naar binnen gelopen te zijn, let ik Manu's hand los zodat ik zelf mijn bezem kon halen. Zo'n tien minuten later stonden we met zijn drietjes buiten, vlak naast het meer, klaar om op te stijgen. "Tot waar vliegen we? Rondje om het kasteel en wie het eerst weer hier is?" stelde ik voor, terwijl ik al op mijn bezem zat, die nu ongeveer een meter boven de lucht zweefde. Ik ademde diep in, ik genoot hier van, van terug zijn, van me niet hoeven te verbergen voor iedereen, van gewoon kunnen doen en laten wat ik wou en waar ik zin in had. Van Manu, van Quidditch, van Durmstrang.

---

take me back to the basics and the simple life

Marcello Aloisio Alvaréz
Halfblood / Molokov


Marcello was al weggelopen en zag dat de rest volgde. Hij zag ook even dat Claudai een soort vreugdesprongetje maakte waar hij toch even om moest glimlachen. Het zag er grappig uit.
Ze gingen naar de dorms van Molokov om hun bezem op te halen. Marcello had heel even een blik op zijn bed en voornamelijk de troep die daarbij, onder en op lag laten rusten. Nee, hij was niet zo van het opruimen al snel werd het een beetje chaotisch. Toch kon hij snel dingen terugvinden en zo had hij zijn bezem al snel gevonden.

Hij was blij dat ze nu in de frisse lucht liepen, dat was toch beter dan binnen zitten eigenlijk. Hij had ook wel zin om even te bewegen. Iedereen leek enthousiast te zijn, dus dat zou wel goedkomen. Het was al een tijdje geleden dat hij op een bezem had gezeten, dus hij was benieuwd hoe het zou voelen. Vast goed en vertrouwd want als je vaak genoeg op een bezem zat verleerde je dat niet. "Tot waar vliegen we? Rondje om het kasteel en wie het eerst weer hier is?" zei Zuzana. “Lijkt mij prima” stemde hij in en hij ging zelf ook op zijn bezem zitten om op ongeveer dezelfde hoogte als Zuzana te blijven zitten, wachtend op de anderen hun antwoord.
Hij was benieuwd wie er ging winnen, al was hij niet zo fanatiek dat hij per se zelf wilde winnen, en wachtte op iets van een startsein.

[ bericht aangepast op 8 feb 2016 - 11:14 ]

---

Aan niets denken is ook denken.

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

Zonder zich aan mijn woorden te storen, leek hij geamuseerd een slok van zijn koffie te nemen. Waarschijnlijk vond hij deze sneren naar zijn hoofd gewoon leuk. Iets wat ik niet kon begrijpen. Ik zou mezelf waarschijnlijk wel verwijderd hebben van de persoon in kwestie als ik hem was, maar helaas was ik hem niet.
‘Wie zegt dat ik indruk probeer te maken met mijn taal? Misschien ben ik wel gewoon trost op mijn afkomst.’ Zachtjes boorde ik mijn tand in mijn lip. Iets wat ik meestal deed als ik een sneer tegen wilde houden naar een schuldig of soms onschuldig persoon. Ik was eenmaal niet de persoon die mensen dicht bij liet komen. Ik wist toch dat er enkel hartenbrekers op school zaten en ook al waren sommige onwijs knap en sommige zelfs lief; waren ze geen van alle een gebroken hart waard.
‘Ah, Hamlet. Een liefhebber van Shakespeare dus?’ Zijn woorden deden me verbaasd opkijken van mijn boek, dat op mijn schoot lag, terwijl Alex besloten had om een stuk eruit te citeren. Ik wist niet wat me meer verblufte. Het feit dat hij Shakespeare kende of door hetgeen wat hij zojuist geciteerd had. Ik moest toegeven dat de woorden zo sierlijk en mooi over zijn lippen gekomen waren, maar ik vermoedde dat hij enkel en alleen indruk probeerde te maken.
Zachtjes sloeg ik het boek op mijn schoot dicht, waarbij ik een blond plukje haar achter mijn oor schoof. Boos zijn of stekende opmerkingen waren makkelijker dan aardig zijn. Hoewel de jongen mij overduidelijk slechts als een lust object zag, was er ook wel een deel dat het fijn vond dat ik niet alleen was. Een van de grootste redenen waarom ik met weinig mensen praatte was omdat ik niet interessant was en veels te bang was dat mensen me gingen breken. Echter was eenzaamheid een van de nare gevolgen van mijn eigen onzichtbare muur rond mij heen. Ik wist wel dat ik August arrogantie de schuld gaf dat ik niet bij mijn twee vrienden ging zitten, maar het was eerder de leuke verhalen van de vakantie waar ik geen deel in kon nemen. Misschien bedoelde Alex het ook weer niet zo slecht als ik wantrouwde dat hij deed. Niet dat dit meteen betekende dat ik hem toevertrouwde in mijn leven, maar ik kon op zijn minst iets aardiger doen. Dan was de lol waarschijnlijk bij hem er ook zo af en zat ik weer eenzaam en alleen aan de Hallestrom tafel.
‘Mijn vader is bulgaars en mijn moeder pools. Het is handig om beide talen te kunnen vanwege het communiceren met familie..’ teder veegde ik de onzichtbare pluisjes van mijn boek terwijl mijn ogen nog langs de titel gleden. ‘Ik had je niet gedacht als een lezer en zeker niet van dreuzel boeken zoals deze.’

[ bericht aangepast op 8 feb 2016 - 16:00 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

Gus sloeg een arm om me heen. "Helaas ja, we zouden een fantastisch stelletje geweest zijn. Maar ik hou van je op een andere manier." hij streelde kort door mijn haren heen. Ik vertelde hem dat ik blij was om hem weer te zien. "Ik jou ook Sas." verzekerde hij me. Ik was nog steeds zo blij met het feit dat mijn ouders me naar Durmstrang hebben gestuurd en geen andere wizarding school, zoals Koldovstoretz, een school in Rusland. Door de school's reputatie en onderwijzing in de Dark Arts hadden mijn ouders hun voorkeur naar Dumstrang laten uitgaan. Bovendien had mijn moeder ook op Durmstrang gezeten toen zij jong was.
Durmstrang was in de afgelopen jaren mijn tweede thuis geworden en Gus had daar een grote rol in gespeeld.
"Ja, dat is Alexander. Geen zorgen hij valt heus wel mee." antwoordde Gus enigszins geamuseerd op mijn vraag over de jongen bij Gabriëla. "Als je wilt mag je best gaan?" zei hij en hij haalde zijn arm van mijn schouder af. Hij zei het dan wel, maar het klonk totaal niet overtuigend.
Ik bekeek Alexander nog wat beter. Hij was knap en volgens mij herkende ik hem als een chaser van het quidditch team van Rhoswen. Dat was de afdeling waar ik het minste mee had, en ook geen vrienden in had. Gezien het feit dat ik Gus blind vertrouwde besloot ik dat Gabriëla zich wel zou redden, als Gus zei dat Alexander wel mee valt dan zou dat wel kloppen.
"En jouw gezelschap in ruilen voor die twee? Dat lijkt me een hele slechte deal. Bovendien laat ik jou niet in je eentje zitten." zei ik.