[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

'Je ziet er adembenemend uit, Ies.' Zei mijn vriendin. Terwijl we de gangen doorliepen, richting buiten, voelde ik de spanning opkomen. Zou vanavond anders worden met Dimitri? Was er echt iets tussen ons? Ook van zijn kant? Ik had Dimitri nog niet gespot toen we bij de ingang aankwamen, maar hij ons wel. Hij kwam op ons af lopen en hield daarbij mijn blik even vast. Hij zag er erg knap uit, een pak stond hem goed. 'Je ziet er echt prachtig uit, Ies.' Zei hij. Ik glimlachte naar hem. 'Jij ook.' Antwoordde ik. Hij richtte zich op Mae en vertelde haar dat zij er ook mooi uitzag, op een iets wat andere toon, waardoor ik mezelf toch een beetje speciaal voelde. We liepen naar buiten om het feest echt te betreden. Ik zag mensen kijken, maar ik was niet zeker waarom ze keken. Sommige leken erg geïnteresseerd in onze outfits, andere knipoogde, maar ik herkende vooral ook veel gezichten van leerlingen van Renaulph. Dimitri en ik waren natuurlijk best bekend bij de meeste leerlingen uit Renaulph, aangezien we regelmatig onze afdeling vertegenwoordigde op het quidditchveld. Ik vroeg me af wat ze dachten. Ik vroeg me überhaupt wel af hoe dit alles af ging lopen, hoe zou er vanuit het team gereageerd worden? Even spookte Oliver door mijn hoofd. Ik had me al eerder afgevraagd hoe hij er in pak uit zou zien. Ik was sowieso wel benieuwd naar alle mensen die ik kende. In zo'n vriendengroep was er toch altijd een 'King' en een 'Queen' qua outfit, al was ik er zelf niet zo van om me daaraan te meten.

'Kan ik een drankje halen voor deze twee prachtige dames?' vroeg Dimitri. Ik friemelde aan mijn jurk voor ik antwoord gaf. 'Graag' zei ik, niet perse op een verlegen manier, al zal ik me het eerste halfuurtje nog wel wat nerveus voelen. Vooral omdat ik niet wist wat de stand van zaken was. Soms wenste ik dat ik in andermans hoofd kon kijken. Volgens mij waren er dan veel meer mensen die aan elkaar dachten, dan in werkelijkheid zichtbaar was, allemaal onder het motto, dat ze bang zijn voor afwijzing, net als ik eigenlijk. Wat ben ik toch een mens. Bij die gedachte verscheen er een iets bredere glimlach op mijn gezicht en begon ik een beetje mee te bewegen op de muziek. Genieten was dan denk ik toch de oplossing voor dit alles!

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Hij was ergens wel benieuwd naar wat ze van de ketting zou vinden. Hij vond hem mooi, maar misschien kwam dit nog wel meer doordat hij er wel enige waarde aan hechtte en hij wel speciaal voor hem was dan de uiterlijke verschijning van het object zelf. Het was een van de laatste dingen die hij van zijn biologische moeder had, maar ergens voelde het wel goed om er afstand van te doen. Het was ook zo’n tijd geleden.
Toch vond hij dat hij het aan geen beter persoon dan haar zou kunnen geven, al zou ze dat zelf niet te weten krijgen.

Ze was enigszins geschrokken door hem, maar gelukkig ontspande ze al snel. Hoeveel tijd zou ze bezig geweest zijn met haar haar bedacht hij zich even. Gelukkig regende het niet en was het vrij warm, waardoor het vast het einde van de avond in zijn goede model wel zou halen. Hij kon nu even in haar ogen kijken en ook naar haar gezicht, dat ook goed was opgemaakt. Hij bleef natuurlijk langer dan haar maar door haar hakken was dit lengteverschil niet storend. "Jij ziet er zelf ook heel goed uit, Emiel." Hij had wel gezien hoe ze even gebloosd had, maar zei er niets van. Ze hoefde niet verlegen te zijn, immers ze zag er gewoon goed uit. Dat viel niet te ontkennen. Hoewel ze er normaal gesproken ook knap uitzag.

Hij glimlachte. “Dankje” nam hij het complimentje aan. Zelf vond hij het nog wel onwennig maarja. Ze had hem een kleine kus op zijn kaak gegeven, wat best iets met hem deed moest hij zeggen, al wist hij nog niet precies wat, maar het voelde wel fijn. "Geeft niet. Ik ben er ook nog niet zo lang." Hij knikte even. Gelukkig maar, want hij wilde absoluut niet dat ze hier lang had staan wachten.
Hij keek eventjes om zich heen, waarbij hij de lichtjes nu pas echt goed opmerkte. Het zorgde voor een leuke sfeer. Naast de lichtjes was hij ook blij met de omgeving. Het was buiten, dus ademhalen ging een stuk beter gezien hier meer dan voldoende frisse lucht was. Het zou dan ook niet snel benauwd worden, ook al waren er veel mensen. Hij hoopte dus ook maar dat deze avond gewoon goed zou verlopen zonder dat hij last zou gaan krijgen.

Dat ze de ketting om deed, deed eigenlijk ook best veel met hem. Meer dan dat hij eigenlijk zelf van te voren kon verwachten. Het was toch wel een sentimenteel dingetje, waardoor de glimlach even van zijn gezicht verdwenen was en zijn sprankeling in zijn ogen ook. Maar al snel zag hij gewoon weer Svetlana voor zich, met een mooie ketting om en een prachtige jurk aan. Ze gunde hem nog een kusje op zijn kaak wat hem weer deed glimlachen. "Heel erg bedankt. Het is prachtig. Ik heb alleen niets voor jou." “Dat hoeft niet” liet hij haar weten. En hij meende het, hij verwachtte echt niet iets terug. Het was gewoon iets voor haar, omdat hij oprecht haar wat wilde geven maar zelf was voor hem haar aanwezigheid al meer dan genoeg. Door haar kon hij nu in ieder geval deze avond anders doorkomen dan depressief in een hoekje zitten –wat hij waarschijnlijk had gedaan als ze hem niet gevraagd had-.

Ze legde haar armen om zijn nek, wat hij prima vond. Het voelde immers vertrouwd aan met haar. "Zullen we dansen?" Hij dacht hier even over na. Hij hield wel van dansen eigenlijk. Hij kon het redelijk goed doordat hij wel dansles had gehad in de standaard dingen maar eigenlijk toch meer modern was gaan dansen. Alhoewel hij dit laatste waarschijnlijk niet echt ging gebruiken. En al helemaal niet toen hij keek naar diegene die aan het dansen waren. Zij zagen er namelijk echt niet uit zoals ze eruit zagen en hoe ze dansten. Het boeide hem niets dat er niet heel veel mensen aan het dansen waren. Maar toch had hij liever zin om eerst even wat te drinken.
“Dat lijkt me een goed idee. We kunnen het in ieder geval beter dan die idioten” zei hij, waarbij hij een klein subtiel hoofdknikje gaf naar de mensen die aan het dansen waren. Dat zag er toch niet uit?

Vervolgens keek hij heel even naar die hakken. Die waren hoog. Hij snapte eigenlijk niet wie dit had verzonnen, het was zo ongeveer de ideale methode om vrouwen te pesten vond hij. En hoe ze erop konden lopen, hem was het een vraag zonder antwoord. “Als je maar niet gaat vallen op die dingen” zei hij, daarna: “..dan vang ik je wel op” met een plagerige knipoog. Hij wist wel dat ze er vast op kon dansen want anders had ze toch die dingen niet aangetrokken.
“Eerst even wat drinken, dan de dansvloer op?” stelde hij voor. Hij dacht even aan het ruime alcoholaanbod waarin ze keuze hadden, gezien hij met anderen wat had afgesproken. “Iets van een wijntje?” stelde hij voor aan Svetlana al wist hij niet of ze überhaupt dronk. Maar ze leek hem wel een wijnpersoon.
Wijn halen was makkelijk want je flikkerde het spul gewoonweg in zo’n dom plastic bekertje en het zag eruit als frisdrank. Zelf hield hij wel van drinken, dus hij ging sowieso voor alcohol.

---

Aan niets denken is ook denken.

"Schat, je weet echt niet hoe prachtig je bent, niemand kan jou ooit overtreffen," zei Manu zachtjes, waardoor ik opnieuw even kort moest blozen. Even later fluisterde hij een 'ik houd van je' in mijn oor. Manuello sloeg zijn armen wat meer om mijn middel- een aanraking die mij even deed rillen. Ondanks dat de temperatuur toch rond zo'n 20 graden lag, voelde het eventje koud toen hij zijn handen op mijn rug legde. Al snel verdween dit gevoel weer, plaatsmakend voor warmte. Zachtjes bewogen we mee op de muziek, opgeslokt wordende door de massa aan leerlingen die aan het dansen waren. "Dit jaar wordt onvergetelijk," verzuchtte Manuello, en ik kon niet anders dan het met hem eens zijn. Zoals het er nu naar uit zag zou dit een fantastisch jaar worden. Ik had Manu, maar natuurlijk ook mijn zusje, Vincent en de rest van mijn vrienden, ik had Quidditch, Atletiek en natuurlijk een relatief leuk vakkenpakket, al zei ik het zelf. Toen ik even opkeek zag ik dat Manu zijn ogen dicht had, en merkte ik tevens dat hij me iets dichter bij zichzelf had getrokken. Een tevreden glimlach was dan ook op mijn gezicht te zien en ik rustte mijn voorhoofd op zijn schouder, mijn armen rond zijn nek. Deze positie, dit gevoel van vertrouwdheid, rust en liefde, kon ik voor altijd volhouden.

---

take me back to the basics and the simple life

"Weet ik, alles voor een vriendin tevreden te stellen. Ookal betekend dat dat jij een andere date moest zoeken, die je al hebt gedumpt?" antwoordde Gus hem met een blik op Alexanders date ie overduidelijk met de ander aan het flirten was. “Lijkt niet al te best hé?” Alexander glimlachte ontspannen. “Geloof me, zij staat weer aan mijn zijde zodra ik haar roe-” Het laatste woord verstomde toen hij in de verte Gabriëla ontdekte. Ze zag er prachtig uit met haar jurk. Hoewel zijn eigen date er niet verkeerd uitzag, verbleekte zij echt compleet bij Gabriëla. Zodra Gabi de beide jongens had ontdekt,was ze naar ze toegelopen. Alexander kon zijn ogen niet van haar af houden terwijl ze zich door de menigte begaf en pas toen Gus een opmerking maakte, realiseerde hij zich dat hij waarschijnlijk ook iets moest zeggen. “Jazeker,” was zijn zeer spraakzame antwoord. “Je mag je gelukkig prijzen met zo’n dame aan je zijde, Gus.” Hij grijnsde ontspannen en toen Gus voorstelde om te gaan, keek hij kort om naar zijn date. Zijn date begreep het en stond binnen een paar seconde weer aan zijn zijde. “Gus, Gabi, dit is Wanda,” stelde hij haar voor. “Wanda, dit zijn Gabriëla en August.” Hij zag Wanda even jaloers naar Gabi kijken, om vervolgens zacht te zeggen dat haar naam Wendy was. Ze leek licht gekwetst. “Natuurlijk is het Wendy,” herstelde hij zich gladjes. “Ik was even te afgeleid door je sprankelende ogen.” Het meisje bloosde en keek naar de grond, waarna hij haar zijn arm aanbood, zodat ze de andere twee zouden kunnen volgen. [Sorry voor de slechte post. Mijn inspiratie was even weg.]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Vincent was duidelijk beter gewend aan de Vodka, want toen hij zelf een slok uit de flacon nam, kon hij zijn gezicht gewoon in de plooi houden. Claudai grinnikte zacht met hem mee – waarschijnlijk had Vincent het recht om te lachen, want ze had waarschijnlijk een zeer vreemd gezicht getrokken – en ging iets verzitten, want zo opgepropt op het bankje zat niet heel comfortabel, zeker niet als ze er ook nog enigszins elegant op wilde zitten en niet iedereen haar ondergoed wilde laten zien. "Ik zit liever alleen dan met een aandachtsgeil sletje die alleen met me mee gaat om vanaf morgen te kunnen zeggen dat ze heeft geslapen met de Captain van het Quidditch-team," antwoordde hij haar en ze kon hem alleen maar groot gelijk geven. Soms was het juist lastig om zo’n positie te hebben. Het maakte je automatisch gewild, maar niet omdat jijzelf nou zo’n leuk persoon was. Mensen waren alleen op status uit. Hij bracht zijn hand alweer naar zijn zak om ongetwijfeld zijn flacon weer tevoorschijn te halen, maar remde zich voor hij het echt had al af, om haar vervolgens te vragen waarom zij geen date had. Ze had die vraag wel kunnen zien aankomen. Zij had immers precies hetzelfde aan hem gevraagd. “Dan denk ik dat al die jongens te verlegen worden door mijn schoonheid,” grapte ze, waarna ze heel iets serieuzer verder ging. “Maar waarom zouden ze mij vragen? Het is niet zo dat ik extreem populair ben of echt opval.” Ze haalde haar schouders half op. Ze vond het natuurlijk wel jammer dat ze door niemand gevraagd was, maar eigenlijk had ze niks anders verwacht. Zij was ook meer de muurbloem dan degene die in de spotlights stond. Dat ze nu bij Vincent kon zitten, vond ze wel fijn, want dan hoefde ze tenminste niet de hele avond alleen te zitten. Daar had ze – nu al haar vriendinnen een date hadden – toch wel tegenop gezien, maar gelukkig gebeurde dat niet. Nu kon ze samen met Vincent er gewoon een gezellige avond van maken als vrienden.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

Ongemakkelijk staarde ik een andere kant op, terwijl Alex kijkers nog steeds gericht op mij waren. Hij had nog geen groet gezegd of een andere vorm van communicatie. Ik wist dan ook niet dat zijn gestaar op mijn lichaam dan positief of negatief was. Ik besloot uiteindelijk positief, door het antwoord wat ik al van Sasha kreeg in mijn hoofd. Niet dat ze via gedachtes kon praten met mij of dat dit meisje echt van mijn twijfels wist, maar omdat ik haar eenmaal zo door en door kende dat ik wist wat ze zou zeggen als ik dit hardop gezegd had.
Je wist echter maar nooit wat er door Alex’ hoofd kon gaan. De jongen zelf zag er echt onwijs knap uit in zijn zwarte pak en zijn haar zat weer zoals altijd goed in model.
‘Zullen we dan maar?’ vroeg Gus ook. Net wanneer ik wilde zeggen dat Alex’ date er nog niet was, kwam er al een meisje aangelopen. Haar jurk dansten sierlijk rond haar tengere benen en ze zag er ook erg knap uit, zoals ik verwacht had. ‘Gus, Gabi, dit is Wanda. Wanda, dit zijn Gabriëla en August.’ Zachtjes hoorde ik het meisje zeggen dat ze Wendy heette. Ze leek gekwetst wat ik me wel voor kon stellen. Iets wat Alex als een lompe koe niet in de gaten leek te hebben. ‘Natuurlijk is het Wendy. Ik was even te afgeleid door je sprankelende ogen.’ Geërgerd rolde ik met mijn ogen. Ik zag wel de rode blos over haar wangen glijden door Alex laatste compliment, maar eigenlijk verdiende Alex een kei harde schop. Alex gaf helemaal niks om het meisje en ze liet gewoon met haarzelf spelen. Uit medelijden zou ik Wendy haast met mij en Gus mee laten gaan, om Alex ergens in een beerput te dumpen tot hij wat fatsoen en respect naar meisjes kreeg. Het verbaasde me echter wel dat hij voor de verandering wel een naam kon onthouden en dat was die van mij. Waarschijnlijk moest hij dat wel doen omdat anders Gus hem een hoek gaf.
In plaats van mijzelf te verlagen tot Alex niveau, glimlachte ik naar het meisje. ‘Je ziet er echt heel mooi uit, Wendy.’ Complimenteerde ik het meisje, voor ik haar date een kille blik zond.
Zachtjes trok Gus me mee van de twee, waarschijnlijk in de gaten dat ik weer met mijn gewoonlijke ‘Gabriela’ acties bezig was. Ergens wist ik dat ik mezelf nu moest schamen, maar beloofde meteen in mijn hoofd dat ik voor nu de perfecte date voor Gus zal proberen te zijn. Op elkaar kussen na dan.
We bleven even stil staan voor het drinken, waar ik zachtjes over Gus jasje streek. Hij zag er echt knap uit. Veel knapper dan menig andere jongen op het bal en het vleide me nog steeds dat hij zo erg zijn best gedaan had voor mij. ‘Je ziet er echt onwijs gaaf uit, Gus. Hoewel ik mezelf nu wel erg zorgen moet gaan maken.’ Speels trok ik een blik alsof ik me onwijs zorgen maakte, hoewel ik een kleine glimlach niet kon verbergen. ‘Ik durf te wedden dat je nog voor het eind van de avond van mij weg gekaapt bent. Er zijn té veel single meisjes.’ geëmotioneerd kwam het uit mijn mond, waar ik nog een blik op de meisjes wierp die overduidelijk naar Gus staarde. Ik legde mijn hoofd in zijn nek, waardoor het leek alsof ik kusjes daar drukte voor de veels te jaloerse meisjes. Ik drukte echter een korte – vriendschappelijke – kus op zijn wang. Voor ik weer terug boog. Er waren door mijn actie een paar meisjes nors weg gelopen en dat amuseerde me toch wel lichtjes. ‘Dus.. heb je zin om mij te vergezellen op de dansvloer, meneer Björk of wil je liever nog eerst een glaasje punch.’

[ bericht aangepast op 24 maart 2016 - 11:00 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Zuzuna moest even blozen en rilde even bij mijn aanraking al hoopte ik natuurlijk dat het is een aangename manier was.
Haar stralende glimlach deed me automatisch ook glimlachen en eens ze haar armen om mijn nek had heengeslagen en haar hoofd op mijn schouder rustte glimlachte ik tevreden en hield ik haar dicht bij me wat zorgde voor een warm en vertrouwende houding. Met mijn ogen gesloten danste ik met haar tussen de menigte en streelde ik haar rug zachtjes geruststellend.

(komt meer ik heb echt geen inspi)

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

Alexander glimlachte ontspannen na mijn vraag of zijn date nog wel zijn date was. “Geloof me, zij staat weer aan mijn zijde zodra ik haar roe-” Echter leek hij meteen in een trans te zijn eens Gabriëlla naast me stond. Een trots grijnsje kon ik dan ook niet onderdrukken eens hij haar bekeek. Ze zag er geweldig uit en mijn pak paste nu ook perfect bij haar jurk. “Je mag je gelukkig prijzen met zo’n dame aan je zijde, Gus.”zei Alex grijnzend en ik knikte even waardoor ik met een glimachje naar Gabi keek. Overal werd er naar ons gekeken door zowel meiden als jongens die wensten één van ons als date gehad te hebben. tussen de mensen die even naar ons keken merkte ik ook Dimitri op, maar hij had zich net omgedraaid waardoor ik even onopgemerkt aan de binnenkant van mijn wang beet. Hij zag er ook geweldig uit in pak. Ik merkte ook niet meteen op toen Alexanders date zich bij ons gevoegd had. Het was pas toen hij haar voorstelde dat ik het meisje bekeek die er zeker niet verkeerd uitzag, maar zeker niet Gabriella kon overtreffen.
“Gus, Gabi, dit is Wanda,” stelde hij haar voor aan ons al leek het meisje niet als vrolijk. “Wanda, dit zijn Gabriëla en August.” Haar blik was jaloers op Gabi gericht en ik hoorde haar zacht zeggen dat ze Wendy noemde wat me zacht deed lachen. Oh Alex toch. “Natuurlijk is het Wendy,” herstelde hij zich gladjes en zwansde wat over haar ogen, waardoor ze hem meteen leek te vergeven. Gabriella leek niet al te blij met alex zijn aanpak en complimenteerde het meisje Wanda- Wendy... "Aangename kennismaking" zei ik dan ook op mijn coole Gus manier en bekeurde het meisje nog even.
Zachtjes trok Gabi me mee richting het bal buiten en hoewel ik eerder van koude hield, was het best aangenaam warm buiten. We liepen richting de drank tafel en ik schonk ons twee glaasjes punch in en keek ook om eens ik voelde hoe iemand over mijn jasje wreef. Het was vreemd genoeg Gabi en hoewel ze nooit echt flirterig met me om ging zag ik nu wel waarom en een grijnsje kon ik dan ook niet onderdrukken. Sneaky Gabi, ze wilde al die andere arme meisjes jaloers maken en het werkte dan ook nog eens.
‘Je ziet er echt onwijs gaaf uit, Gus. Hoewel ik mezelf nu wel erg zorgen moet gaan maken.’ een lachje verliet mijn lippen terwijl ik haar quasi bezorgd gezichtje bekeek. "Hmm waarom dat?" speelde ik het spelletje mee. ‘Ik durf te wedden dat je nog voor het eind van de avond van mij weg gekaapt bent. Er zijn té veel single meisjes.’ zei ze overdreven geëmotioneerd en keek naar de meisjes die haar met hun mond open aanstaarden. "Oh echt? Ik denk da tik juist meer op mijn hoede moet zijn. Iedere jongen wil zo'n pracht van een meid als hun date" zei ik dan ook lipbijtend terug en wiebelde even speels met mijn wenkbrauwen al meende ik het ook echt wel. Sowieso ging Alex haar bij me wegkapen. Ze liet haar hoofd in mij nek rusten waarna ze vervolgens een kusje op mijn wang drukte, natuurlijk puur vriendschappelijk waardoor ik ook gevleid lachte en toe keek hoe sommige meisjes jaloers weg liepen. ‘Dus.. heb je zin om mij te vergezellen op de dansvloer, meneer Björk of wil je liever nog eerst een glaasje punch.’ vroeg ze en speels nam ik een slokje van mijn glaasje punch en legde deze dan aan de kant waarna ik haar hand vastnam. "Hoewel de punch weer o zo lekker is, heb ik liever deze dans met deze prachtdame" zei ik met een grijnsje en nam haar mee op de dansvloer waar ik mijn armen om haar middel sloeg en zachtjes meebewoog op de muziek.

Nathaniel Finley Bakker
Volbloed s Renaulph

Nadat ik mijn pak had aangedaan bekeek ik mezelf even in de spiegel. Ik zag er nog steeds slecht uit, gezien ik amper een oog had dichtgedaan sinds gisteren. Ik had zoveel schuldgevoelens en durfde Emiel niet meer onder ogen te komen sinds het accident. Al mijn spullen die er mee te maken hadden had ik dan ook met een spreuk doen verdwijnen en mezelf beloofd om drugsclean te blijven. Sinds ik mezelf gisteren verstop had voor de buiten wereld had ik echt geen idee of het verhaal de school al was rondgegaan of niet, en ik hoopte dan ook enorm op het laatste. Veel zin om naar het bal te gaan had ik dan ook echt niet , maar ik had het een soort van aan Vincent beloofd, gezien hij mijn best vriend was. Na mijn donkergrijze tux dan ook aangetrokken te hebben vertok ik op mijn eentje naar het bal. Een date had ik toch niet, en hoewel ik graag Gabi gevraagd had of Claudai, had ik na gisteren er geen zin meer in. Het was erg druk op het bal en haast iedereen had een mooie dame aan zijn zijde. Ik keek dan ook over de koppeltjes heen naar een bekend gezicht en spotte in de hoek Vincent en Claudai op. Gezien er al één van de tweeling op de dansvloer met Manu zat te dansen vermoedde ik toch dat het Claudai was.
Ik liep naar de twee toe en zette een klein glimlachje op. "Nu al aan de drank Procházka?"

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Gail had even van de jongen naar het meisje gekeken. Die leek niet heel erg van hun onder de indruk te zijn, om het maar zo te zeggen. Ach ja, ze kon zich er niet druk over maken. Ze keek even om zich heen en wachtte op de jongen zijn antwoord. 'Ah’ was zijn eerste reactie, gevolgd door 'Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat een school aan deze aan feesten zou doen, maar ik ben er niet tegen hoor.' Daar kon ze zich eigenlijk wel iets bij voorstellen, gezien de school er van buiten best wel statig uitzag. Hoewel zij het vermoeden had dat ze dat feest gewoon gebruikten om naar buiten te laten zien dat ze aan dat soort dingen deden en misschien vonden ze het belangrijk dat leerlingen ook buiten schooltijd met elkaar in contact kwamen, met zo’n traditioneel feest als een gala. Waarbij het dus gebruikelijk was dat je leuk je vrienden op ging zoeken en zeggen hoe mooi ze eruit zagen. En dat je een date meenam. Twee dingen die beide niet meer gingen gebeuren in haar geval. Het deerde haar echter niet. Misschien was dit een goede mogelijkheid om te zien wat voor volk er op die school nog meer zat. Ze had al genoeg meisjes-meisjes gezien en daar paste ze gewoon totaal niet tussen. Hoewel ze heel sociaal was en best met iedereen om kon gaan, moest het ook van hun kant komen en door haar uiterlijk gebeurde het wel dat ze mensen van te voren uit selecteerde als mogelijke vrienden.

De jongen voor haar leek haar echter niet zo’n slijmbal of zacht lief half verwijfde jongen waardoor zijn eerste indruk bij haar goed was. Ook omdat hij best wel zichzelf leek. Niemand heeft me inderdaad gezegd een pak mee te nemen.' Ze knikte begrijpelijk even. Zij had ook nog een jurk moeten kopen, al was dat niet zoveel moeite geweest. 'Maar wie zegt dat een pak een voorwaarde is om naar een feest te gaan?' Daar was ze het mee eens. Het was dat ze niet meteen te veel op wilde vallen op haar eerste dagen hier dat ze zich maar had aangepast, maar anders had ze gewoon een zwart jumpsuit met rode pumps aangetrokken. ‘Daar heb je gelijk in’ stemde ze met hem in. 'Hey, als je geen zin hebt om met me te praten en nu op zoek bent naar een andere gesprekspartner, had je me misschien beter überhaupt niet aan kunnen spreken. Had je ook weer tijd bespaard.' Had hij nog even tegen Sasha gezegd, voordat hij zich naar haar keerde.

'Oh, ik ben trouwens Griffiths, James Griffiths.' Ze glimlachte even op deze originele manier van voorstellen. “Aangenaam kennis te maken, James” zei ze dan tegen hem. Ze haalde even een hand door haar witte haren, waardoor deze door de war kwamen te zitten. “Nou, je gaat dus wel naar het feest?” nam ze aan, gezien hij had gezegd dat je geen pak voor een gala nodig had. Ze had eigenlijk geen zin om zich in haar eentje te gaan vervelen, dus hoopte ze ergens dat hij ook geen plannen had en misschien konden ze zich dan met zijn tweeën vervelen. “Ik ga denk ik sowieso genoeg drank meenemen want lijkt me eigenlijk best wel saai zonder.” “Al die stelletjes en dingetjes en eigenlijk is het toch allemaal zo stereotiep en o zo voorspelbaar zo’n gala?” vroeg ze zich hardop af. Ze zei gewoon wat ze dacht. Misschien moest ze zich straks maar even gaan klaarmaken, want ze zou zich er toch echt moeten gaan vertonen en ze wilde haar haar nog vlechten. Al zou dit niet al te lang duren.

---

Aan niets denken is ook denken.

Marcello Aloisio Alvaréz
Halfblood / Molokov


Hij had het echt gemeend. Ze zag er echt heel knap uit in die groene jurk, en ongetwijfeld dat meer jongens dat zouden opmerken. Hij zou dan ook niet vreemd opkijken als ze haar na zouden kijken, al had hij haar aan zijn zijde. Dat leek niemand op de een of andere manier ooit uit te maken. Ach ja, kijken was kijken.

"Drankje, je zou vaker een pak moeten dragen, het staat je geweldig." Hij glimlachte op deze opmerking. Nou ja, hij wist niet zeker of hij dit wel zou doen. Al moest hij zeggen dat het hem nog best beviel. Als zoiets goed zat was het best oké om te dragen. Ze pakte zijn arm vast.

"Laten we naar buiten gaan!" had ze enthousiast gezegd en hij had ingestemd. Het gala was immers een tijdje al begonnen en het was ook niet leuk om veel later te verschijnen. Hij vroeg zich af hoe iedereen eruit zou zien, het was toch wel grappig om mensen die zich nooit in avondkledij of iets netjes hezen te zien in zulke kleding –ja, mensen zoals hij-. Je kon ook altijd –als je niets beters te doen had- jezelf vermaken met de nodige roddels die altijd rondgingen op zo’n gala, of zien wie het met wie deed. Hij vond dat altijd wel amusant, gezien hij best goed mensen kon observeren.

Zijn blik gleed eveneens als die van Sasha op de decoratie buiten. Ze hadden hun best wel gedaan, want het zag er echt leuk uit zo. Sasha had er zin in en nam hem gelijk mee naar de dranktafel. Iets dat hij geen punt vond. Hij liet zich ook graag door het meisje leiden, gezien ze een goede vriendschappelijke relatie hadden. "Ik heb mijn wodka meegenomen voor ons allebei. Dus waar wil je het mee mixen?" Hij moest hierom glimlachen en keek ook in haar ogen. “Je bent een held” meende hij. Zelfs haar ogen sprankelden merkte hij op, het was waarschijnlijk niet eens haar jurk die haar een mooie verschijning maakte maar gewoon haar hele uitstraling en manier van doen. “Hmm ik heb ooit iemand horen zeggen dat het lekker smaakt met tonic en citroen, proberen?” vroeg hij aan haar.

---

Aan niets denken is ook denken.

Ik was geen makkelijk persoon, zeker geen makkelijk persoon om lief te hebben, maar dat wist ik al veel langer. Daarom waren ook eigenlijk de enigen, die met me naar het bal hadden gewild, aandachtsgeile sletten. Dat soort aandacht wilde ik niet, in elk geval niet nu. Ik vond het dan ook erg fijn dat Claudai ook niemand had en we samen de avond konden doorbrengen. Ik vroeg haar dan ook waarom zij geen date had, want ze was een prachtig en lief meisje. Toch zag ze het zelf blijkbaar niet. Ze was wel een muurbloempje, zeker zonder haar zus, maar zij had ook zeker haar schoonheid en eigenheid. Ik streelde met de rug van mijn hand zacht over haar kaak en duwde een plukje haar achter haar oor. Ik schonk haar een kleine glimlach en vouwde mijn handen weer samen rond mijn luciferdoosje. "Je moet jezelf niet zo afvallen. Je bent een mooie dame, met eigen charmes. Daarbij ben je een goede seeker. Je hoeft echt niet populair te zijn om een goed persoon te zijn." Ik gaf haar een knipoog. Ik meende het toch echt. Menig jongen zou dolgelukkig zijn om haar zijn vriendin te noemen. Ik nam nu wel nog een slok drank en bood haar ook nog een slok aan. Ik begon het nu wel langzaam te voelen, maar dat kwam meer van de halve fles drank die ik op mijn kamer had gedronken, dan de twee slokken drank van nu. Misschien zou het toch nog een leuke avond worden. "Zullen we elkaar anders als date meenemen naar het feest, sinds we allebei geen date hebben en niet met een aandachtsgeile slet naar bed willen... Al zijn we al op het feest, maar dat ter zijde..." mompelde ik, misschien meer vanuit mijn aangeschoten staat, dan uit mijn volle geweten, maar zo'n slecht idee was het niet. Dan waren we niet hier zonder date, en konden we in elk geval de aandachtsgeile sloeries afwijzen. Daarbij was Claudai echt niet de slechtste persoon om de avond mee door te brengen, anders had ik dat waarschijnlijk ook wel gedaan, maar goed. We gingen het samen gezellig maken en dan zagen we wel, toch? Daarbij hoefde een date toch niet perse romantisch te zijn? Mijn vrije had haalde ik door mijn haren en keek even rond, voor ik maar snel weer naar het roodharige meisje keek, gewoon om mezelf in de hand te kunnen houden, zeker met Zuzanna met haar date die zich in het schouwspel bevond, maar het deerde me verrassend minder dan eerst.

---

Bowties were never Cooler

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || How on earth did I get a date with this amazing kid?
Het was allemaal wat onwennig, maar dat betekende niet dat het niet goed voelde. Dit alles voelde namelijk geweldig. We waren samen, dicht bij elkaar, e het liet me warm van binnen voelen, op een heel prettige manier. Ondanks dat het wat onwennig was, omdat ik nog nooit echt zo met een jongen was omgegaan, voelde het veilig en vertrouwd doordat het Emiel was. Het zat gewoon goed tussen ons en dat was duidelijk in het gevoel wat dit me gaf, en wat ik durfde te doen met hem. Ik legde dan ook mijn armen om zijn nek en vroeg hem of hij wilde dansen. Ik kon niet modern dansen, eigenlijk alleen wat ouderwetse en traditionele dansen, maar het zou altijd nog beter zijn dan wat de kinderen nu op de dansvloer uitvoerden. Het duurde even voor Emiel me antwoord had gegeven. Nu wist ik niet of het kwam omdat hij niet kon dansen, of omdat hij niet wist of ik wel kon dansen, maar uiteindelijk stemde hij toch toe. Ik schonk hem een glimlach en grinnikte zacht bij zijn woorden. Hij kon dus duidelijk wel dansen, want anders zou hij het niet zeggen. Ik zag zijn ogen naar mijn schoenen gaan, waarmee ik iets ongemakkelijk schoof. Ik kon er prima in lopen, en dansen zeker ook, al was het iets moeilijker dan op normale balschoentjes. Ik was gewend om op hakken te lopen, gewoon omdat ik zo klein was, dus wat normaal voor vrouwen een marteling was, was voor mij een dagelijkse wandelschoen. Alleen in de winter droeg ik lagere laarzen, gewoon omdat die steviger waren. Zijn zorgen deden me dan ook weer grinniken. "Ik val niet, zolang je me niet omduwt." zei ik zachtjes, met een blosje door zijn knipoog. Ik knikte bij zijn vraag voor een drankje, want zelfs al had ik net wat gedronken, ik had best een droge mond gekregen, al wist ik niet echt goed waarom. Hij kwam met het voorstel van wijn, wat ik apart vond, sinds er hier geen drank werd geschonken. Ik trok een wenkbrauw op en haalde mijn schouders op. "Volgens mij schenken ze dat niet, Emiel. Daarbij heb ik nog nooit echt wijn op." Thuis hadden we meestal Kvas of Mors, en Vodka en Thee natuurlijk. Zelf dronk ik bijna geen alcohol. Het was dat er officieel alcohol in Mors te vinden was, maar voor een Rus niet, waardoor ik viel onder de sobere variant, en erg vond ik het niet. Je werd maar raar van alcohol en ik behoorde me te gedragen als een dame. Ik ging nog iets verder op mijn tenen staan, zodat ik hem net aan kon kijken. "Wat dacht je ervan om anders eerst een rondje te dansen? De muziek is nu fijn er de rij bij de bar is enorm." Ik vroeg het als suggestie, om niet de indruk te wekken dat ik hem leidde, want dat hoorde echt niet. Nu had ik bij Emiel nooit echt het gevoel dat ik op hoefde te letten hoe ik me gedroeg, maar het ging bij me eigenlijk vanzelf dat ik er toch op lette, hoe accepterend Emiel ook met me was. Ik had namelijk de rij bij de bar wel gezien, en daar werd niemand vrolijk van. Ik liet mijn armen voorzichtig naar beneden glijden en pakte zijn hand vast. Ik wist niet heel goed wat ik nu moest doen, want ik wilde zo graag met hem dansen, maar de vrouw kon en mocht nooit leiden. Ik draaide dus maar een rondje onder zijn arm door. Hij was toch lang zat, dus het ging prima. Daarbij kon ik hem zo misschien overtuigen van het feit dat eerst dansen misschien een beter idee was, zelfs al was mijn keel wat droog. Als hij echt dorst had, konden we natuurlijk eerst wat te drinken halen, maar de rij was echt lang. Dat hadden ze wel beter kunnen regelen, maar je kon niet alles hebben. Een bal was al heel wat, en ik was al heel blij dat we een avond de teugels mochten laten vieren en onze haren los mochten gooien, binnen gepaste grenzen natuurlijk. Het was altijd beter dan helemaal niets.

---

Bowties were never Cooler

Dmitri kwam na een tijdje naar ons toe gelopen. Hij zag er echt geweldig uit in zijn pak. Het leek wel alsof jongens er altijd beter uitzagen in pak. Hoe deden ze dat? Niet dat Dmitri er over het algemeen ook niet goed uitzag, denk ik, op die manier keek ik niet echt naar mijn vriend. Dat leek me ook niet echt bepaald de bedoeling. Hij complimenteerde Iza met haar uiterlijk. Ik zag de vonken er gewoon vanaf vliegen. Die twee waren perfect voor elkaar, ook al deed het me ergens wel een soort pijn die twee zo te zien. Ik duwde het gevoel weg. Vervolgens vertelde Dmitri me dat hij vond dat ik er ook goed uitzag. Ik glimlachde dankbaar en antwoordde dat hij er zelf ook zeker mocht zijn. Terwijl we elkaar complimenteerden, liepen we naar buiten. Daar stonden al best wat mensen met elkaar te dansen, of in ieder geval met de muziek mee te bewegen. Anderen stonden aan de kant met elkaar te praten of iets te drinken. Ik zag prachtige jurken en, inderdaad, jongens die opeens veel knapper waren dan normaal, wat hoogstwaarschijnlijk door hun pak kwam. Waarom was dat geen dagelijks uniform op onze school? Waarschijnlijk omdat meisjes zoals ik zich waarschijnlijk niet meer goed zouden controleren. Langzaam schuifelde ik een beetje van de twee af, zodat ik de afstand tussen mij en de twee vergrootte en dus relatief tussen hen verkleinde. 'Kan ik een drankje halen voor deze twee prachtige dames?' Dmitri probeerde de gentleman uit te hangen, wat ik zeker apprecieerde. Hij deed moeite voor Iza en daar was ik blij mee. Ze verdiende iemand die meer dan goed voor haar was. Iza liet weten dat ze wel iets wilde drinken met een 'graag'. 'Ja lekker' antwoordde ik. Dmitri liep weg en ik bleef alleen met Iza achter. Ik keek even naar haar en kon zien dat ze zich niet honderd procent op haar gemak voelde. Dat lag me echter niet helemaal lekker. Ik wilde dat deze avond perfect zou zijn voor haar. Zij en Dmitri zouden een perfect stel worden, king en queen van Renaulph. Op het moment dat ik iets tegen haar wilde zeggen om haar beter te laten voelen, begon ze opeens met de muziek mee te bewegen, waardoor ik het gevoel dat dat niet echt meer nodig was. In plaats daarvan pakte ik haar handen vast om samen met haar te dansen. Na een aantal minuten keek ik om me heen of Dmitri alweer terugkwam. Ik vond het wel tijd worden om de twee nu eindelijk alleen te laten. Ik was ze al veel te lang tot last geweest. Eerst liet ik de ene hand los, waarna ook de ander eraan geloven moest. 'Tonight is your night, girl' Ik zette één stap van mijn beste vriendin af. 'Veel plezier' Toen was ik weg. Ergens wilde ik het liefst de hele avond bij mijn vrienden blijven, maar ik wist ook dat ik ze vanavond alleen moest laten, omdat er anders helemaal niets zou gebeuren. Ik liep naar de andere kant van het feest - wat theoretisch natuurlijk niet kan, omdat een feest een gebeurtenis is en geen plaats en er dus geen omvang voor te benoemen is, maar dat is niet echt taal voor Mae. Ik kon echter niet echt iemand vinden waarbij ik me kon aansluiten voor deze avond. Iedereen die stond te dansen leek met een vriendje of vriendinnetje of date te zijn. Waarom had ik ook alweer geen date voor mezelf gezocht? Bij een feest was ik meestal geen deel van een groepje dat zich leek te verstoppen in één of ander hoekje, maar vandaag zou dat waarschijnlijk wel zijn wat er ging gebeuren. Ik zag in een hoekje inderdaad een groepje zitten. Ik kende meer dan de helft, dus het leek me een goed idee om daar heen te gaan. Claudai en Nathaniel waren bekende gezichten voor mij. Alleen de derde, een jongen, kon mij geen naam op mijn tong opleveren. Jeetje, ik moest echt een keer namen gaan leren. Dit was ergens toch best wel vervelend. Bovendien kon het ook nogal beledigend voor die mensen zijn. Zeker als ze niet wisten dat ik bijna iedereens naam vergat. Ik was zo dom. Ik ging bij ze staan met een vriendelijke glimlach op mijn mond. Ik hoopte dat die mijn toelating zou bevorderen. Ik verwachtte niet dat ze me zouden wegsturen, maar als ze dat wel van plan waren kon die glimlach me misschien nu binnenhouden. 'Hi' groette ik, ze allemaal even aankijkend. 'Wat vinden jullie van het feest?'

huh? i don't even understand myself half of the time.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Gail haalde haar hand door haar haren, die ik overigens echt gaaf vond. 'Nou, je gaat dus wel naar het feest?' Ik knikte, natuurlijk zou ik gaan. Een feest was geen goed feest als ik er niet geweest was. 'Tuurlijk, er moet wel iets heel ergs aan de hand zijn als ik niet kom opdagen op een feest.' Er stond een brede grijns op mijn gezicht. 'Ik ga denk ik sowieso genoeg drank meenemen want lijkt me eigenlijk best wel saai zonder. Al die stelletjes en dingetjes en eigenlijk is het toch allemaal zo stereotiep en o zo voorspelbaar zo’n gala?' Ik lachtte even spottend. Ik wist wel zeker dat dit echt zo'n stereotype school was met alles erop en eraan wat je in iedere highschool film kon zien. Of nou ja, nu met magie erbij. Het klonk nog steeds raar in mijn hoofd als ik eraan dacht. 'Maar ben jij nog van plan je up te gaan dressen voor vanavond?' Ik wilde haar niet beledigen, maar haar kleding zag er niet bepaald uit als een feestjurk die je aan zou trekken als een dergelijk feest als dit. Ook zei ik dit niet omdat ik wilde dat ze me zou verlaten. Ik vond haar eigenlijk wel aardig, ook al hadden we nog helemaal niet zoveel woordwisseling gehad. Ze was tenminste niet als die arrogante Sasha. Bah, ik had een hekel aan dat soort mensen. Mensen die je ook maar niet meer leuk vond als je ook maar een klein beetje anders was. 'Mag ik dan met je mee?' vroeg ik vervolgens, aansluitend op de eerdere. Daarbij wierp ik een soort pedo-achtige glimlach, want het was natuurlijk wel echt een drama als je als jongen meeging naar een meisjes' kamer wanneer ze ging omkleden. Tjongejonge, wat erg.

i'm the cutest ugly person ever

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Vincent streek zacht langs haar kaak en duwde een opstandig plukje van haar haren weer achter haar oor. "Je moet jezelf niet zo afvallen. Je bent een mooie dame, met eigen charmes. Daarbij ben je een goede seeker. Je hoeft echt niet populair te zijn om een goed persoon te zijn,” zei hij vervolgens. Hoewel hij erbij knipoogde alsof het een grapje was, kon ze een verlegen glimlach toch niet onderdrukken. Niet veel jongens maakten haar ooit complimenten, zelfs al was het maar als vrienden. “Bedankt Vince,” antwoordde ze hem. Het was misschien niet het aller-spraakzaamste antwoord ooit, maar ze was gewoon slecht in het ontvangen van complimenten. Meestal wist ze namelijk ook wel dat ze die niet echt verdiend had. Ja, ze was wel een redelijke seeker, maar al die charmes waar hij het over had, had zijzelf bij haar nog niet ontdekt. “Ik hoop wel dat ik een goede seeker ben, want met jou als Captain is de Cup dit jaar zeker weten voor ons,” voegde ze er vervolgens half-grappend aan toe. Quidditch – en dan zeker de Cup – was natuurlijk wel een serieuze zaak. Hij bood haar opnieuw een slok drank aan en weer pakte de flacon aan. Deze keer was ze voorbereid op de smaak en wist ze haar gezicht in de plooi te houden – ongeveer. Of die twee slokken al invloed op haar hadden, wist ze niet. Sowieso had ze geen flauw idee hoe dronken zijn aanvoelde en het waren natuurlijk maar twee slokken geweest – al was de drank wel heel sterk. "Zullen we elkaar anders als date meenemen naar het feest, sinds we allebei geen date hebben en niet met een aandachtsgeile slet naar bed willen... Al zijn we al op het feest, maar dat ter zijde..." mompelde Vincent vervolgens. Het was alleen te danken aan het wisselen van de nummers en het feit dat ze zo dichtbij zat dat Claudai hem ook echt verstond. “Ik zou vereerd zijn,” antwoordde ze hem met een grinnik. “Maar,” voegde ze er snel aan toe, “dan moet je me tenminste één dans beloven. Een gala met date kan niet zonder dansen zijn.” Ze grinnikte even bij het idee dat zij het voor elkaar zou krijgen om Vincent aan het dansen te krijgen. Dat lukte niet echt veel mensen en ze verwachtte ook niet dat hij op haar voorwaarde in zou gaan. Het maakte haar ook niet echt uit, eigenlijk. Natuurlijk wilde ze graag kunnen zeggen dat ze met haar ‘date’ had gedanst, maar het feit dat ze nu last-minute toch een soort date had – al was het dan maar als vrienden onder elkaar – was al verbazingwekkend genoeg. Vlak daarna verscheen Nathaniel naast ze. Claudai was op zich wel bevriend met hem, maar ze wist ook wel dat hij een stuk beter bevriend was met Vincent, dus zijn woorden verbaasden haar niet. “Ook goedenavond, Nathaniel,” zei ze lachend, zogenaamd beledigt dat hij alleen Vincent had aangesproken – al maakte dat haar echt niet uit. Voor Vincent echter had kunnen antwoorden, kwam persoon nummer twee – of vier als je letterlijk telde – ook al aangelopen. Nog even en ze konden hun eigen feest gaan maken. Ze waren in elk geval al met genoeg mensen om te gaan klaverjassen. “Hoi,” begroette Claudai Mae. “Wat zie je er ontzettend leuk uit!” Het was waar. Mae zag er prachtig uit in haar jurk en Claudai kon niet anders dan lichtelijk jaloers zijn. Dat ze compleet vergat om Mae’s vraag te beantwoorden, kwam ze pas achter toen zij allang klaar was met praten, dus beantwoordde ze die maar niet.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Hij had dus naar haar hakken gekeken omdat hij niet wist of ze daar wel zo goed mee overweg kon, maar ergens wist hij wel, dame die ze was, dat zij juist een van die personen kon zijn die gewoon zo goed op hakken kon lopen dat het als een tweede natuur aanvoelde. Begrijpen zou hij het echter nooit, die dingen zouden ongetwijfeld veel pijn doen aan je voeten. Het was altijd fijn om met Svetlana te zijn, dit zorgde er eigenlijk ook voor dat hij even niet in gedachten was en dat was maar goed ook. Dat was namelijk een van de dingen waarmee het het snelst mis zou gaan. In ieder geval zou hij deze avond proberen om niet van die afdwaal momentjes te hebben, al zou het nog wel eens lastig kunnen worden. Het bleef immers vreemd om 1 dag na je zelfmoordpoging met een date op een gala te zijn, waarbij je je heel vertrouwd voelde maar ook het gevoel had alsof je je toch net even wat anders voor moest doen. Immers, hij moest zichzelf er wel aan helpen herinneren dat hij beter niet aan die gebeurtenis kon terugdenken of zich in een soortgelijke toestand aan haar zou tonen. Maar het ging nu dus nog prima. Gezien ze goed gezelschap was en hier buiten gelukkig goed adem te halen viel.

Ze had even gegrinnikt bij zijn woorden en hij had al glimlachend nog even naar de dansvloer gekeken. Er leken nu toch wel meer mensen op te staan, en hij zag Manuello en Zuzana ook. Die twee zagen eruit als het type gelukkig stelletje en hij vond het wel een leuk stel samen. Dit deed hem even aan Claudai denken, die hij nog niet had gezien maar ongetwijfeld ook een mooie jurk aanhad. Hij blikte weer naar Svetlana. Achter haar zag hij twee meisjes bij elkaar staan en verbeelde hij het nou of stonden ze naar hen te kijken? Nee, waarschijnlijk niet want hij voelde zo ongeveer hun blik op hun of hem alleen..? gericht. Geroddel was iets waar hij een gruwelijke hekel aan had maar dit kon hij ook heel goed negeren en zich nergens van aan trekken, wat hij nu dus deed. Het kon hem ook geen zak schelen waarover het zou gaan.

Hij keek Svetlana recht in haar ogen aan, waarom wist hij niet precies, misschien hield hij er van om mensen zo te lezen. Ze leek absoluut geen moeite te hebben met haar hakken. "Ik val niet, zolang je me niet omduwt." hierop moest hij even grinniken. “Dat komt het vast goed” zei hij en hij twijfelde er geen moment aan of ze er mee zou kunnen dansen. Anders had ze natuurlijk ook niet voorgesteld om te dansen, bedacht hij zich. "Volgens mij schenken ze dat niet, Emiel. Daarbij heb ik nog nooit echt wijn op." had ze gezegd en hij kon wel antwoorden dat hij natuurlijk dat wel wist, net zoals zoveel anderen, maar iedereen hier zich niks van aan trok dus eigen drank had meegenomen. Maar ze leek dus niet zo van de alcohol te zijn, dus hield hij dit voor zich. Hoewel hij er dus wel van hield, kon hij zich ook prima nuchter vermaken dus het was geen probleem.

“Wat dacht je ervan om anders eerst een rondje te dansen? De muziek is nu fijn er de rij bij de bar is enorm." Hij knikte gelijk instemmend. Zijn blik was heel even nog naar die rij gegaan, die inderdaad ongelofelijk lang is. Toen luisterde hij even naar de muziek. “Dit is inderdaad het perfecte moment om te gaan dansen” want er zat een goed ritme in de muziek en hij had dan ook de neiging om nu al te gaan bewegen, en Sveta leek ook geen zin te hebben om nog verder te wachten dus draaide ze een rondje onder zijn arm door. Hierop moest hij even lachen, want het zag er best wel grappig uit en wat haar precieze bedoeling ermee was geweest wist hij niet. Hij hoorde een nummer dat heel swingend was, gelukkig niet te traditioneel of sloom want daar hield hij niet van. “Oh nu moeten we echt naar de dansvloer” zei hij met een grijnsje op zijn gezicht en hij trok Svetlana snel aan haar hand mee zodat ze aan het begin van het nummer konden invallen. Al snel kwam hij erachter dat ze echt de waarheid had gesproken over haar hakken. Ze leek ermee zo over de dansvloer te zweven en het leek haar geen enkele moeite te kosten. Hij besloot dan ook dat hij het volgende wel kon maken. Hij trok haar –niet ruw maar gewoon op een normale manier- naar zich toe en toen weer van zich af en stuurde haar zo dat hij haar een mooie draai kon laten maken.

~~~
Oh ahaha, het laatste bericht wat leuk -excited-
Maar nu kan Gail er dus niet meer bij, dus die komt later weer :')

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast op 26 maart 2016 - 22:38 ]

---

Aan niets denken is ook denken.