[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || I'd rather be with these girls and my brother than alone at the moment.
Ik wilde net het dorp uit lopen, naar de school terug, maar besloot een korte tussenstop te maken in het café. Ik trippelde naar binnen en keek even rond. Ik zag de barvrouw wuiven en direct zag ik Dimitri bij haar zitten. Hij leek wat verward en diep in gedachten, maar ergens had ik wel het gevoel dat ik met hem moest praten. Ik liep dus maar naar hem toe en wenkte de barvrouw even. Ze kende ons gezin goed en kwam dan ook vrolijk naar me toe. "Hallo lieverd. Een butterbeer?" Ik knikte en schoof aan naast mijn broer. "Komt eraan." Ik legde mijn vrije hand op Dimitri's schouder en schonk hem een glimlach. Ik had wel een jurk gekocht, maar wilde wel weten of mijn broer hem gepast vond. Ik had altijd geleerd mijn kleren langs iemand te laten gaan, om te kijken of het gepast was. Thuis was het meestal mijn vader of mijn moeder, maar nu was het mijn broer. Ik ritste de zak open en keek hem aan. "Wat vind je? Is 't gepast?" vroeg ik aan hem, terwijl ik met mijn vingers over het kanten lijfje liet gaan. Ik vond de jurk zo mooi, simpel maar prachtig. Toch zou ik hem niet aandoen als Dimitri zei dat het niet kon. Ik liet mijn ogen even over de andere klanten van de kroeg schieten, en zag in de hoek een aantal van de meisjes uit mijn jaar zien. Misschien zou ik me daar straks bij aansluiten, want ik had niet veel zin om alleen te zijn op dit moment, wat voor mij best vreemd was. Ik hield van rust, maar niet van eenzaamheid. Ik hoorde een zachte tik van keramiek op hout en keek om naar de barvrouw die mijn mok butterbeer naast me neerzette. "Wat een prachtige jurk, liefje. Je zult vast stralen op het bal." Ik kreeg rode blosjes op mijn wangen en knikte dankbaar. "Danku, mevrouw." zei ik kleintjes, voor ik haar het geld ervoor gaf en een slokje nam van mijn drankje. Ik wist niet meer zo goed wat ik meer moest. "Dus, Dimi? Is het goed, of laat het te veel zien?" Ik wist dat het mijn armen niet bedekte en dat het ook mijn sleutelbenen liet zien, dus ik wist niet of dat wel goed was, gezien ik thuis nooit een bal had gehad en ik tot dit jaar elke keer een jurk had meegekregen van mijn moeder voor het bal. Ik zwaaide intussen naar de meisjes aan het tafeltje. Ik ging niet veel met ze om, überhaupt niet met veel meisjes, maar dit was toch wel zo'n uitje om met andere meisjes te doen. Daarbij had ik de vreemde neiging om mijn jurk aan iedereen te laten zien. Hij was zo mooi en eigenlijk een jurk die ik zelf had uitgezocht. Nu hopen dat mijn broer hem ook mooi en gepast vond, en dan zou mijn dag echt helemaal niet meer stuk kunnen.

---

Bowties were never Cooler

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

De hele namiddag hadden Sasha en ik in het gras gezeten en wat genoten van de zon die lichtjes door de bladeren van de boom heen scheen. De race werd gewonnen door één van de roodharige tweeling van Molokov voor zover ik die gevolgd had en de andere tweeling waren als laatste. Daarnaast hadden we nog wat over koetjes en kalfjes gepraat en op tijd naar het avondeten gegaan waar de volgende speeches werden gehouden

°°°

Rustig liep ik door de gangen heen, op weg naar de ingang waar ik met Alexander om kwart na drie had afgesproken. Ik was ruim op tijd dus nam ik mijn tijd om even alle meisjes te scannen die ik voorbij liep. De ene was te dom, de andere te lelijk. Tja ik wilde wel iemand met klasse meenemen hoor. De richtingen hield ik nog even open hoewel ik nog steeds een Hallestrom prefereerde. Sasha zou ik niet meevragen, ze was mijn beste vriendin en ik haf haar liever wat ruimte. Ik hield heel erg van haar maar te veel met haar omgaan was ook niet goed voor mijn imago. Ik wilde niet te soft gaan lijken dus moest ik echt kieskeurig en zorgvuldig zijn in mijn date keuze en desnoods ga ik gewoon op mezelf. Het is namelijk de jongen die iemand op date vraagt en niet omgekeerd , dus dat was plan B. Eens ik eindelijk buiten was haalde ik nog vluchtig een hand door mijn blonde haren en keek ik naar Alexander die er lichtelijk geïrriteerd uitzag. " Wat is er met jou? Chagerijn." mompelde ik met een grijns om hem wat te plagen. Hij had duidelijk gezegd tegen me kwart na en nu was het tien na dus hij mocht niet zeuren. "Laten we nou maar gaan, ik heb wat spullen nodig' zei ik vervolgens.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

Mijn blik gleed weer van Marcello af, zodat Sascha niet de indruk kon krijgen dat ik op haar toekomstige vriendje viel. Marcello zelf was dan ook totaal niet mijn smaak en het leek me alleen maar moeilijk om met een van een tweeling te daten. Ik kon ze dan ook totaal niet uit elkaar houden net zoals Zuzanna en Claudai, hoewel beide tweelingen geen onaardige personen waren.
‘Of hij van hoge huizen komt weten we bijna wel zeker. De echte vraag is of hij me eigenlijk wel wilt vergezellen morgenavond.’ Zachtjes ontstond er een kleine zucht uit mijn keel. Sas kon werkelijk gewoon zeggen wat ze wilde en nog onweerstaanbaar zijn. Als ik dat deed zouden waarschijnlijk de jongens meteen hard van me weg rennen. Ik had zo en zo niet de ballen om een jongen mee te vragen naar een bal. Noem me ouderwets maar ik vond het toch de taak van een jongen en gezien ik ze allemaal afgeschrikt heb met mijn on-sociaal gedrag afgelopen jaren leek me dit onwaarschijnlijk.
‘Het leek mij wel leuk om samen te gaan, jij ook?’ Ik trok mijn hand weer terug toen ze die van Marcello pakte en probeerde een te worden met het houten bankje. Altijd leuk, de derde wiel zijn.
‘Met iemand anders dan jou zou ik niet willen gaan.’ Hoorde ik de jongen zeggen wat betekende dat Sascha een nieuwe vriendje zou hebben deze avond. Misschien moest ik ook maar eens zo gaan denken voor mijzelf, maar ik had Sascha bij zat andere vriendinnen van haar, hun vriendjes zien jatten. Ik hield van Sascha, maar ik was wel bang dat ze dit ook ooit bij mij zou flikken. Ze was een stuk zelfverzekerder dan mij, wat resulteerde dat het niet moeilijk voor haar zou wezen om mijn toekomstige vriendje rond haar vingers te wikkelen. Nu maar hopen dat ze gelukkig werd met Marcello.
Afwezig tuurde ik rond over het terrein van Durmstrang waar mijn blik op August en Alex viel. De enige potentiele jongens waar ik mee zou kunnen of hoopte te kunnen gaan was August of Vincent. Ik wist dat August niks in mij zag en ondanks het incident eerder dit jaar met Vincent, vond ik hem nog steeds een lieve en knappe jongen. Alex daarin tegen zou al zat meisjes aflopen morgen avond en zou dan ook enkel arrogant grijzen als hij überhaupt dacht dat ik met hem wilde gaan. Niet dat ik het wilde, maar hij zou zeker zo arrogant wezen om te denken dat ik naar hem toe liep in plaats van August, wier mij vriend was. Natuurlijk was Alex niet zo arrogant als ik in mijn hoofd beweerde, maar het was makkelijker zo over hem te denken dan als een aardig schepsel van God.
Zachtjes speelde de wind met mijn haar, waardoor mijn blonde plukjes mijn gezichtsveld op de jongens beletten. Ik had naar mijn mening lang genoeg op deze houten bankje gezeten. Ook al had ik niemand om voor te kleden vanavond, vond ik het toch onwijs leuk om jurken of andere kledij te kopen zodat ik tevreden vanavond in de spiegel kon kijken. ‘Een bruidegom mag zijn bruid ook niet zien in de jurk voor de bruiloft, ik denk dat de regel ook geld voor gala’s zoals deze, alleen jij hebt dan nog niet je jurk gevonden. Zachtjes trok ik aan Sascha’s arm, waar ik plagend mijn tong naar haar uitstak. ‘Dus zeg maar dag tegen Marcello, want het gaat een lange dag worden voor de perfecte jurk. Zulk soort dingen als jurken shoppen moet je niet onderschatten.’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

“Met iemand anders dan jou zou ik niet willen gaan” antwoordde Marcello op mijn vraag terwijl hij naar me glimlachte. Ik glimlachte terug, ik had precies wat ik wou.
"Een bruidegom mag zijn bruid ook niet zien in de jurk voor de bruiloft, ik denk dat de regel ook geld voor gala’s zoals deze, alleen jij hebt dan nog niet je jurk gevonden." Gabriela trok aan mijn arm en toen ik haar aankeek zag ik dat ze plagerig haar tong naar me uitstak. "Dus zeg maar dag tegen Marcello, want het gaat een lange dag worden voor de perfecte jurk. Zulk soort dingen als jurken shoppen moet je niet onderschatten."
"Je hebt helemaal gelijk, wat moet ik ook zonder jou." Zei ik terwijl ik ook opstond. "Ik zie je morgenavond!" zei ik nog tegen Marcello en toen draaiden Gabriela en ik ons om. "Niet over bruiden en bruidegommen beginnen please." zei ik gepijnigd. "Je weet dat ik daar slecht tegen kan." Zeggen dat ik bindingsangst had was een understatement. Alleen al het idee van huwelijk deed mijn haren recht omhoog staan. Ik wist niet precies waarom, maar ik was er altijd van overtuigd dat ik het gelukkigste zou zijn als ik alleen was. Want bestond liefde wel echt? Was het niet gewoon een menselijk bedacht concept? Een ding wist ik in ieder geval zeker: ik was nog nooit verliefd geweest, want anders had ik vast niet zoveel twijfels bij het bestaan van liefde.
"Het enige wat we nu nog moeten zoeken, naast jurken, is een date voor jou!" zei ik enthousiast en stak mijn arm door die van Gabriela heen.
Terwijl ik en Gabriela arm in arm van het bankje wegliepen viel mijn oog op twee gedaantes die voor het kasteel stonden: Gus en Alexander.
"Waarom ga je niet met Alexander?" vroeg ik Gabriela. "Je kunt niet ontkennen dat hij verschrikkelijk knap is." Dat was iets dat Gabriela niet kon ontkennen, wat ik niet kon ontkennen is dat ik misschien toch een klein beetje aangetrokken was tot hem. Maar kon ik het helpen? Hij was een onwijs knappe verschijning met zelfvertrouwen, daar kun je niet omheen. Maar gezien het feit dat ik nu met Marcello had afgesproken te gaan, was the second best option dan om Alexander te koppelen aan Gabriela. Ik bedoel hij heeft obviously interesse in haar, anders ging hij gisteravond niet bij haar zitten. Bovenal gunde ik Gabriela dat ze een leuke date mee had, ze had soms niet door hoe leuk ze was, of hoe knap. En ik vond het ook zonde dat ze haar looks niet gebruikte om een klein beetje meer actie in haar leven te krijgen. De boeken die ze leest zullen vast en zeker allemaal heel spannend zijn, maar sowieso niet zo spannend als jongens konden zijn.
"Ik kan Gus vragen om jullie te koppelen! We weten allebei dat hij wel interesse zou hebben, gezien het feit hoe hij gisteren bij je ging zitten." zei ik uitdagend tegen mijn vriendin.

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

Enthousiast stond het meisje op voordat ze haar arm in die van mij haakte. ‘Je hebt helemaal gelijk, wat moet ik ook zonder jou.’ Geacteerd rolde ik geïrriteerd met mijn ogen, hoewel de glimlach op mijn gezicht verraadde hoe ik me werkelijk voelde. Ik was totaal niet verliefd op Sascha, maar zij is de enige persoon op aarde die geen moeite hoefde te doen om mij te laten lachen.
‘Niet over bruiden en bruidengommen beginnen please. Je weet dat ik daar slecht tegen kan.’ Zachtjes trok ik iets aan onze in een gehaakte armen, wat zorgde dat ze iets dichter bij mij kwam. ‘Ik weet zeker dat wit je hemels zou staan, heilige maagd Maria.’ Plaagde ik het meisje, die haar aandacht op iets anders even leek te hebben gevestigd. Het was maar goed dat ik opletten waar we liepen anders waren we geheid al tegen iets opgebotst. ‘Waarom ga je niet met Alexander. Je kunt niet ontkennen dat hij verschrikkelijk knap is.’ Onverschillig probeerde ik mijn schouders op te halen, hoewel ik wist dat Sasha wel degelijk wist dat ik hem wel knap vond. Knap vinden betekende echter niet meteen dat je die persoon lief, leuk en aardig vond. Waarschijnlijk is de jongen zo ijdel dat hij langer voor de spiegel zou staan morgen avond dan ik en dat zegt een hoop gezien ik altijd de persoon ben die de douche blokkeert van alle meisjes op de slaapzaal. Daarnaast was ik altijd zo vrijgevend om bij iedereen hun make-up te willen doen als ze dit vroegen en gebruikte dan ook meestal mijn eigen spul omdat ik daar mee vertrouwd was.
‘Ik kan Gus vragen om jullie te koppelen! We weten allebei dat hij wel interesse zou hebben gezien het feit hoe hij gister bij je ging zitten.’ Oh my god. De uitdagende ondertoon in haar stem was duidelijk te horen en ik wist haast zeker dat ze dit stomme idee ook zou uitvoeren als ik er nu niet wat tegenin bracht.
‘Merlin, Sas. Ik weet wel dat je enthousiast ben voor morgenavond, maar kan het alsjeblieft wat stiller. Alex ging alleen maar bij me zitten omdat ik alleen zat, niet omdat hij me leuk vond.’ Antwoorde ik met een klem op het woordje niet. ‘Daarnaast gaat hij al met een ander meisje. Ik zat te denken om morgenavond met Gus te gaan als vrienden natuurlijk of Vincent.’ Zachtjes beet ik op mijn lip. Ik wist niet of Alex met een ander ging, maar hopelijk vermeed ik de aandacht van Alex door te bekennen dat ik eventueel met Gus of Vincent zou willen gaan. Natuurlijk wilde ik het liefst net zoals de andere leerlingen dansen op zo’n avond, het is me echter nooit gelukt en ik wist dat dat aan mijzelf lag. Nieuw jaar en nieuwe kansen, niet waar? Daarnaast kon Gus ook echt heel erg leuk wezen, als vriend natuurlijk en ik wist zeker dat het wel gezellig kon worden.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Eindelijk na uren wachten – nou ja, uren was misschien lichtelijk overdreven, maar in elk geval te lang – kwam August ook eens te relaxt aanzetten. "Wat is er met jou? Chagerijn," mompelde hij grijnzend. Hij leek zich duidelijk niet te realiseren dat je niet bijna een half uur na afspreken zomaar kon aanzetten zonder reden. “Eindelijk je bed uit?” antwoordde Alexander hem ook grijnzend. Hoewel hij wel geïrriteerd was door het wachten, had hij voornamelijk gewoon zin om de school even te verlaten met een van zijn beste vrienden, dus hij zou er niet echt iets over zeggen. Gus was er nu tenminste. "Laten we nou maar gaan, ik heb wat spullen nodig,” vervolgde Gus en ze begonnen richting de uitgang van het terrein te lopen. “Wat zoeken we allemaal?” vroeg Alexander. Als hij dat niet zou weten, zou hij ook niet echt kunnen helpen ofzo. Niet dat hij nou echt snel terug wilde zijn, maar goed. Hij had ook niet echt zin om de hele dag inkopen te moeten doen, als de andere optie was om ook gewoon bij het café - bij gebrek aan een kroeg - te hangen. Iets verderop zag hij Sasha en Gabriëlla lopen en hij stak even zijn hand naar ze op, maar bleef met Gus verder lopen. Sinds hij bij Gabriëlla was gaan zitten, hadden ze elkaar niet meer gesproken, maar dat betekende niet dat hij het zomaar zou laten rusten. Zijn plan was nog steeds om tot haar door te dringen.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Moet je nog bij de stropdas van je date matchen?" vroeg Clau, gecombineerd met een wenkbrauwwiebel en een suggestieve glimlach schoot ik even in de lach. "Natuurlijk, maar dan moet je wel een date hebben, gelukkig is dat geen probleem voor Zuzana." Reageerde Iza onmiddellijk, waarna ze mij een kleine por gaf. "Tss, ik ga echt geen rekening houden met Manu, ik zou niet eens weten of hij überhaupt voor een stropdas gaat. Ik zie het ook nog wel voor me dat 'ie op komt dagen in een spijkerbroek met een shirt hoor," reageerde ik. Mae kwam niet veel later aan en begroette ons allemaal met een enthousiaste knuffel om vervolgens exact te vragen wat ik net ook vroeg en vervolgens voor te stellen om eerst nog wat te gaan drinken. Iza reageerde, voor de tweede keer, dat ze iets simpels wou, om het zelf wat op te pimpen. Boterbier werd besteld en niet veel later hadden we allemaal wat te drinken voor onze neus staan. "Nee maar, welke kleuren, hoe lang, wat voor'n soort jurk? Serieus mensen anders gaat het zometeen toch weer helemaal fout" grapte ik.

---

take me back to the basics and the simple life

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

“Eindelijk je bed uit?” Antwoorde Alex grijzend en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan maar zei er niets over. Ik wilde hem namelijk niet nog een grotere frons op zijn voorhoofd bezorgen - zorgt voor rimpels weet je - . Terwijl we over het terrein lopen vang ik een glimps op van Gabriëlla en Sasha die vast ook naar de stad gingen. Echter liep ik gewoon door, wie weet kwamen we hen daar wel weer tegen en konden we wat bij praten aan de kroeg met een goede butterbeer voor onze neus. Bij die gedachten werd ik weer meteen actief en liep wat sneller door “Wat zoeken we allemaal?” vroeg Alex en ik keek hem even aan. "Ik heb een nieuwe das nodig en daarnaast ook wat smekkies voor op de kamer." zei ik met een lichte grijns. Een erg grote snoeper was ik niet, veel te veel zoetigheid maar af en toe een grote brok zwarte chocolade of een zuurbom vond ik wel eens fijn. Daarbij maakte snoep op de kamer je wel eens populairder bij de anderen. Niet dat ik dat nodig had gezien ik al de populairste was, maar hé eens een boost kan geen kwaad. "Wat heb jij nodig?" vroeg ik hem en stak mijn handen in mijn zakken en keek af en toe eens rond. Het was best druk in de stad, de meesten waren vast al aan het voorbereiden voor het feest. "Daarbij kunnen we na dat lekker in de kroeg zitten en ons eens goed laten gaan, wat vind je daar van." zei ik vervolgens met een grijnsje wetend dat Alexander dat liever ziet zitten dan veel te gaan schoppen. Daar verschilden mannen namelijk mee met meiden, en hoewel ik wel van shoppen hield . Te veel was dan ook te veel.

Manuello Ezequiel Alvaréz
halfbloed { Molokov

Hoe erg het ook mocht klinken. Ik lag nog steeds in mijn bed. Niemand had me wakker gemaakt - en als ze da hadden gedaan had ik ze weggeduwt- dus had ik lekker blijven liggen. Gisteren had ik tot s'avondslaat zitten sporten en was nu echt vermoeit. Mijn spieren waren nog wat verkrampt en van het minste dat ik me bewoog kraakte er wel iets van mijn botten. Hmmm.. Na nog een tiental keer woelen ging ik rechtop zitten en zuchtte even diep terwijl in mijn handen door mijn krullen haalde. Ik had zo het gevoel dat er iets belangerijks was maar wat... Een gaap verleit mijn lippen terwijl ik mijn benen over het bed zwierde en opstond en sjokte opweg naar de badkamers. In ontdeed me van mijn kledij en stapte de koude douche in die me meteen weer springlevend maakte en na zo'n tien minuten was ik al omgekleed en opgefrist. En pas toen shoot het me te binnen. Het feest ! En ik had nog geen pak. Wel dat ging nog eens wat worden. Snel stormde ik de badkamer uit en liep ik door de gangen heen in de hoop een bekende tegen te komen die nog een extra pak had of iets formeels

Finley Scott Bakker
Volbloed U Ranaulph

Met mijn grijze hoodie over mijn hoofd en mijn handen in mijn zakken opweg naar het bos. Ik wist dat ik Emiel daar zou gaan vinden en gezien haast de halve school naar de stad ging was dit het moment. In mijn handen zat een zakje drugs en ik weet het , hoe erg het ook mocht klinken. Junkie, verslaafde, gedrogeerd ik was het allemaal. Het is iets waar ik in verzeilt ben geraakt met Emiel en ik weet dat ik niet echt een goed voorbeeld was om nu met hem wat te gaan gebruiken in het bos. Maar hé, mijn leven , mijn regels. Takjes kraakten onder mijn voeten terwijl ik stug doorliep opzoek naar de blonde jongen en na een eind zoeken zag ik hem in de verte. Ik krabbelde even nerveus in mijn blonde krullen en liep naar hem toe. "Miel!" zei ik niet al te luid, maar luid genoeg zodat hij het kon horen. Een grijnsje verscheen op mijn lippen " Zin om even te relaxen met me? Je weet wel met het goede spull" zei ik dan maar en haalde kort mijn schouders op.

[ bericht aangepast op 18 feb 2016 - 21:51 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Hij liep rustig door het bos terwijl hij over van alles en nog wat nadacht. Maar dus niet over het feest. Dit was altijd een goede plek om te komen. Hij hield van buiten zijn en dit bos voelde vertrouwd. Hier kon je perfect ontsnappen van zeurende mensen of op een dag zoals deze gewoon ontkomen aan al het gepraat over het feest wat zou komen. Zijn stappen waren rustig maar aardig op tempo. Want hij hield niet van sloom lopen. Hij keek strak voor zich en had geen aandacht wat er verder om zich heen gebeurde. Niet dat er veel om zich heen gebeurde. Dat zorgde ook, ondanks dat hij enigszins gespannen was omdat hij zich niet goed voelde door de weinige slaap, dat hij zijn alertheid verloor. Een paar blaadjes die van de bomen af vielen trokken zijn aandacht, verder gebeurde er niets. Hij schrok dan ook lichtelijk toen hij een stem achter zich hoorde. Eentje die hij herkende uit duizenden. "Miel!" Gelukkig had hij niet te hard gesproken want anders dan was hij zich levenloos geschrokken. Hij kon niet anders dan een glimlach op zijn gezicht krijgen, want zijn ‘broer’ en hij konden het goed met elkaar vinden. Ze mochten dan niet biologisch verwant zijn, misschien konden ze het juist daardoor des te beter met elkaar vinden. Ze kenden elkaar in ieder geval goed genoeg om elkaar broers te noemen. Hij had dus naar hem omgekeken en even vluchtig in zijn ogen gewreven, die droog aanvoelden. Het grijnsje op zijn broer zijn gezicht deed hem al vermoeden dat hij iets van plan was, hij was wel zeker dat hij daar zonder commentaar in mee zou gaan. " Zin om even te relaxen met me? Je weet wel met het goede spul" Een kleine sprankeling was te zien in zijn ogen, het was precies het juiste moment dat hij dit aan hem vroeg. Zijn chagrijnigheid leek op slag te zijn verdwenen, nou ja, eigenlijk naar de achtergrond te zijn gedrukt. Want hij had dit echt even nodig, ontspannen, en kon zich eigenlijk –hoe slecht dit dan ook moest klinken- geen betere manier verzinnen om dit op deze manier te doen. “Dat is precies wat ik nodig heb op dit moment” zei hij en hij keek even om zich heen, al wist hij toch wel dat ze ver genoeg waren in het bos en wie zou hun hier nou vinden? Hoogstwaarschijnlijk niemand. Hij maakte zich daarover dus eigenlijk geen zorgen. “Wat is het eigenlijk?” vroeg hij nieuwsgierig, want ze gebruikten toch wel meerdere dingen en hij verstond wel meer onder het goede spul, al zou zijn broer niet weten dat hij nogal hooked was aan heroïne, want dat hield hij liever voor zich. Ze liepen nu tussen de bomen waar het dichtbegroeid was. Hij zag een grote boom. Een mooi plekje. Hij ging tegen de bast van de boom aan zitten en liet nog wat vrije ruimte over zodat zijn broer hem kon vergezellen.

---

Aan niets denken is ook denken.

Nog steeds in gedachten verzonken staarde ik een beetje naar mijn butterbeer. Plotseling legde iemand een hand op mijn schouder. Geschrokken keek ik op. Tot mijn genoeg zag ik het lieve gezichtje van Svetlana. Zonder iets te zeggen ritste ze een zak open en liet me een groene jurk zien.
"Wat vind je?" Is 't gepast?" Svetlana vroeg altijd om goedkeuring van iemand uit de familie.
Ik had eigenlijk niet zoveel verstand van kleding en wist ook niet zo goed wat ik moest zeggen. Het was een mooie jurk en ook classy genoeg voor een meisje zoals Svetlana.
"Wat een prachtige jurk, liefje. Je zult vast stralen op het bal." zei mevrouw Stromberg lief.
Svetlana moest blozen. "Danku, mevrouw." zei ze kleintjes en nam voorzichtig een slokje van haar butterbeer.
"Dus Dimi?" Wendde ze zich weer tot mij. "Is het goed, of laat het te veel zien?"
"Hij is prachtig, zusje, en zal je ook vast prachtig staan." zei ik haar en ik meende het ook oprecht.
Svetlana zwaaide even naar de tweeling, Mae en Iza.
"Ga je met hen vanavond, of heb je een date?" vroeg ik een beetje voorzichtig aan m'n zusje.
Het was een redelijk vreemde vraag gezien het feit dat ik er helemaal niet van hield als jongens rond mijn zusje hingen. Bovendien kon ik ook geen enkele gast bedenken die ook maar goed genoeg was om met mijn kleine zusje mee te gaan..
Maar misschien was het tijd dat ik haar als volwassen begon te beschouwen. Ik kon haar onmogelijk voor altijd klein houden... Natuurlijk zou ik altijd een oogje in het zeil houden, maar misschien, heel misschien kon ik haar wel vertrouwen met haar eigen keuzes.

[ bericht aangepast op 19 feb 2016 - 16:20 ]

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || My brother can be a bit protective at times.
Het deed me heel erg goed wat mijn broer zei over mijn jurk. Ik was er echt verliefd op geworden en had hem niet graag terug willen brengen. Ik schonk hem dan ook een dankbare glimlach en ritste de zak waar de jurk in zat weer dicht. "Dank je, Dimi" Mijn wangen bloosden licht, wat direct 10 keer erger werd toen hij naar mijn date vroeg, net nadat ik naar een aantal van de meisjes van school had gezwaaid. Ik kruiste mijn voeten en ging wat onzeker met een hand door mijn haren. Ik wist dat hij het niet echt een fijn idee vond dat ik achter de jongens aanging, of zij achter mij. Daarbij wist ik ook niet of ik überhaupt een date had. Emiel was een hele lieve en knappe jongen, dus misschien had hij er al een, of wilde hij met heel iemand anders gaan. Ik haalde dan ook mijn schouders op. "Geen idee. Misschien het een, misschien het ander, of misschien strik ik je wel als chaperon, net als vorig jaar." Ik was iets vrijer geworden over mijn tijd hier, maar niet veel. Toch kwam ik soms plots met zo'n opmerking op de proppen, die waarschijnlijk net niet kon. Ik haalde nog een hand door mijn haren en keek even naar de meisjes aan het tafeltje. "Heb ij dan een date? Of ga je met de jongens?" Ik was best heel benieuwd, maar ik wilde hem ook niet pushen. Anders kwam ik er op het feest vast wel achter. Ik keek nog even naar de meisjes aan het tafeltje en toen weer naar mijn broer. "Ik ga naar de meiden, goed? Ik zie je later wel." Ik gaf hem nog een kus op zijn wang en stond op, met mijn mok drinken in een hand en mijn jurk over mijn andere arm. Ik trippelde zo naar de tafel met meisjes toe. "Mag ik erbij komen?" vroeg ik toch wat voorzichtig. Ik wilde hun trip niet verpesten, maar wat tijd met meisjes was zo af en toe toch wel heel erg fijn, in plaats van tijd alleen of met de jongens, wat zowel thuis als hier meestal het geval was.

---

Bowties were never Cooler

'Nee maar, welke kleuren, hoe lang, wat voor'n soort jurk?' vroeg Zuzana lichtelijk gestrest. Juist op dat moment zag ik Svetlana naar Dimitri lopen. Ik wist dat Svetlana zijn zusje was, maar had nooit veel contact met haar gehad. Ze liet Dimitri haar zeegroene jurk zien, die ik er van een afstandje al geweldig uit vond zien. 'Ik zal voor iets opvallends gaan, maar toch charmant, zoals Svetlana heeft.' Zei ik. Ik keek even haar richting op, waarna zij naar ons zwaaide. Niet veel later kwam ze naar ons toe. 'Mag ik erbij komen?' Vroeg ze voorzichtig. Ik glimlachte enthousiast en schoof een stoel naar achter, met het idee dat ze naast mij plaats kon nemen. 'Wat heb je een ontzettend gave jurk!' Zei ik haar. 'Hier in het dorp gekocht?' Vroeg ik. 'We hebben jou absoluut nodig voor advies.' Glimlachte ik. Even dwaalde mijn ogen nog af naar Dimitri aan de bar. Ik was wel benieuwd wat hij ging doen vandaag. Hoe zou hij er eigenlijk uit zien in pak? Op hetzelfde moment verscheen een beeld van Oliver op mijn netvlies. Oliver in een pak, daar was ik ook wel benieuwd naar. Ik schudde mijn hoofd om de gedachte uit mijn hoofd te bannen en nam er gelijk een paar slokken boterbier bij. 'Doordrinken meiden, ik heb niet de hele dag de tijd.' Grapte ik.

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Finley Scott Bakker
Volbloed U Ranaulph

Emiel leek even geschrokken te zijn door mijn plotse stem maar kalmeerde algauw toen hij me zag. Eens ik dan ook over het goede spul begon fleurde hij meteen op. “Dat is precies wat ik nodig heb op dit moment” zei hij en met een tevreden grijnsje keek ik mijn broer aan. Het fascineerde me best hoe je kon zien in zijn ogen wat hem oprecht blij maakte. “Wat is het eigenlijk?” vroeg Miel nieuwsgierig en ik haalde enkele zakjes tevoorschijn. "Een beetje van alles man, enkele lage zoals wiet en dan ook nog wat xtc en ander spul die ik niet ken' zei ik terwijl ik de zakjes even bekeek en eentje zijn richting gooide zodat hij het ook beter kon bekijken. Zolang ik er maar een boost van krijg. Emiel liep naar een grote boom toe en meteen volgde ik hem ook en nam plaats naast hem. Even sloot ik mijn ogen en nam een goede teug adem waarna ik hem aankeek. "Hoe gaat ie trouwens? Ik heb je amper gezien deze dagen." zei ik dan en trok mijn wenkbrauwen even op. Het is niet zo dat we echt vaak met elkaar omgaan maar soms zag ik hem zelfs niet in de lessen of op het sportveld en daar maakte ik me wel ietsje zorgen over. Drugs is enkel met de momenten dat er geen activiteiten te doen zijn. Tijdverdrijf vond ik zelf. Puur omdat ik niet veel anders kon doen en mensen me toch al vreemd aankeken zonder dat spul.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Hij had gevraagd wat het spul was. Want ondanks dat hij toch wel iets in zijn mond stopte dat hij niet kende, was hij altijd wel nieuwsgierig naar wat iets was. Als je een naam wist, kon je tenminste onthouden en de volgende keer weer krijgen. "Een beetje van alles man, enkele lage zoals wiet en dan ook nog wat xtc en ander spul die ik niet ken” Hij knikte. De inhoud van een zakje kreeg hij naar zich toegeworpen waarna hij het rustig bekeek. Die wiet zou hij niet gebruiken, dat was niet echt wat voor hem. Misschien zou hij voor xtc gaan, of dat andere spul, wat het ook moge zijn.

Hij haalde rustig adem terwijl hij voor zich keek. Zijn broer sprak weer en hij keek hem even kort aan. "Hoe gaat ie trouwens? Ik heb je amper gezien deze dagen." Hij had zijn wenkbrauwen even opgetrokken. Oké, het was dus wel enigszins opgevallen, in ieder geval door hem, dat hij het liefste als een schim door de laatste dagen heen probeerde te leven. Een enkele keer had hij ook wat geskipt, gewoon omdat hij geen zin had. Dat kwam wel eens vaker voor, maar hij wist dat hij het vooral niet te vaak moest doen, want dat zou opvallen. Hij had vooral de neiging om dat bij sport dingen te doen, want daar was hij niet fanatiek in. “Gaat wel goed” zei hij enkel en hij begon maar niet over dat hij niet goed sliep en wat daar de oorzaak van was. Het was een simpel antwoord maar het kwam zo vaak voor dat mensen dit deden. Het was eigenlijk een leugen, maar misschien zou het niet zo opvallen. “Ik had niet zo zin in bepaalde lessen” bekende hij. Zijn broer zou hem toch niet gaan verlinken.
“Hoe gaat het met jou?” vroeg hij aan hem, om het niet over zichzelf te hebben.

Hij keek nog even naar het zakje en besloot maar om voor de xtc te gaan. Dat zou in ieder geval sterker zijn dan wiet. Hij slikte de pil door en keek voor zich uit. Meestal duurde het wel een tijdje voordat het spul begon te werken. Hij ademde rustig maar voelde dat dit anders was dan de andere keren dat hij drugs had gebruikt, samen met zijn broer. Sneller dan verwacht voelde hij niet een warme deken om zich heen, maar een hele warme sensatie die vanuit zich vanuit zijn hart verspreidde naar de rest van zijn lichaam, zijn armen, zijn benen. Hij kon de tinteling in zijn vingers goed voelen. In plaats van dat zijn ademhaling langzamer ging, ging hij een stuk sneller dan normaal. Zijn pupillen waren minuscuul geworden, waardoor de grijs-ijsblauwachtige kleur van zijn irissen goed te zien waren.

Toen hij voor zich keek stond daar plots een uil, die enigszins verward en verdwaald leek en hij stak voorzichtig een arm uit haar het beestje. Heel even aaide hij hem, om hem gerust te stellen. Het viel hem pas op dat hij een papiertje had, en tot zijn verbazing had de uil een briefje bij zich wat aan hem gericht was.

Emiel,
Zou je mij willen vergezellen op het bal?
Ik ben de dame met de jurk van zeeschuim met witte rozen in de haren.
Hopelijk tot morgen

Jurk van zeeschuim met witte rozen in de haren? Hij wist even niet of dit voor hem bedoeld was, of wie dit was maar al snel dacht hij aan Svetlana. Immers, wie kon het anders zijn?
Er zou toch geen manier zijn om onder dat bal uit te komen zonder dat er vervelende maatregelen aan vast zaten, dus bedacht hij zich dat het wel een heel goed idee was om met Svetlana heen te gaan. Hij krabbelde snel, maar zo netjes mogelijk –zijn handschrift was niet altijd even mooi dus moest hij zijn best wel doen wilde iemand het kunnen lezen- een antwoord terug in de zin van ‘Dat zou ik graag willen en ik ben benieuwd hoe die jurk je staat’, liet de uil het bericht weer meenemen en keek toe hoe het beestje voorzichtig heen en weer liep over de grond om vervolgens weg te vliegen.

Al snel begonnen de effecten van de drugs in zijn lichaam zijn werking te doen. Het was alleen veel heftiger en sterker dan dat normaal gesproken bij hem het geval was. Hij was erg relaxed geworden maar merkte ook dat hij het erg warm had en ontzettend veeeeeeeeel energie had gekregen. Dus hij had geen zin om te blijven zitten en stond impulsief op. Hij deed zijn zwarte vertrouwde hoodie uit en gooide hem tegen de boom aan, waardoor het enigszins versleten grijze t-shirt die hij aanhad nu zichtbaar was. “Jezus, wat warm” mompelde hij terwijl hij naar een andere boom liep en daar tegenaan leunde.

Plotseling voelde hij naast ZO VEEL energie ook ZO VEEL emotie. Vrolijkheid. Energie. Maar ook iets sentimenteels, liefde misschien? Alsof hij wel kon zweven, vliegen misschien zelfs. Hij was normaal gesproken al impulsief, maar nu leek er geen enkele rem op te zitten. Hij liep naar zijn broer toe met een hele vage glimlach op zijn gezicht, trok hem, enthousiast, na 1 mislukte poging omhoog, en ging op zijn tenen staan, en gaf toen zijn broer een stevige knuffel. Het zag er ongetwijfeld nogal akward uit, dat hij op zijn tenen moest staan om zijn broer fatsoenlijk te kunnen knuffelen. Zijn grote broer, die ook daadwerkelijk veel groter was en sterker dan hem als ukkiepukkie 1,78 met een rank en als je beter keek zelfs mager gestalte. Hij hield hem nog wat steviger vast, zo voelde hij zich veilig. “Ik… hooooooooouuuuuuuuuuuuuuuuu van je” zei hij nogal vaag en hij liet de houuu heel lang uitlopen. Hij voelde naast zijn eigen warmte, wat behoorlijk wat was, nu ook die van zijn broer. Hij ging nogal op in het geven van de knuffel, waardoor hij even vergat dat hij op zijn tenen stond en zo het evenwicht bijna verloor. Waardoor hij tegen zijn broer moest aanleunen om niet om te vallen.

Hij. Had. Hem. Een. Knuffel. Gegeven. Dat bevestigde dat hij zich anders dan zichzelf gedroeg. Vreemd was het wel. Hij was namelijk niet sentimenteel. Emiel gaf niet iemand een knuffel. Nooit niet. Ze ontvangen deed hij wel maar dat deed hij altijd ook nogal ongemakkelijk omdat hij niet gewend was aan lichamelijk contact. Het was dan ook uiterst uniek dat hij zo sentimenteel werd en zijn broer zelfs begon te knuffelen, alsof hij dit vaker deed. Na een aantal seconden, vrij lang hield hij hem vast, liet hij hem los. Zo impulsief als de actie was geweest, zo snel was hij ook weer vergeten wat hij eigenlijk had gedaan.

En weer dacht hij opeens aan iets. Zijn gedachten gingen zo snel. Veel sneller dan normaal. Alles leek veel sneller dan normaal te gaan. Maar het alarmeerde hem niet en deerde hem ook niet. Integendeel, hij was wel nieuwsgierig naar wat hij allemaal voelde en wat er nog zou komen. Hij voelde zich goed, alsof hij alles aankon. En geen angst. “Oh weet je wat ik graag zou willen?” begon hij opeens vanuit het niets. “Een tatoeage! En dan niet zo’n klein kut ding hè. Nee, dan wil wel een beetje een grotere. “ sprak hij snel en nogal hyper. Hij ging met zijn rug naar zijn broer staan en trok zijn shirt omhoog zodat zijn blote rug zichtbaar was, en daarmee ook het grote litteken wat hij meestal probeerde te verbergen. Maar ook viel goed te zien hoe mager hij eigenlijk was geworden, het was meer bot dan vlees geworden, wat meestal verhuld was door zijn kleding. Je hoefde niet eens goed te kijken of je zou zijn ribben kunnen tellen. “Ehm. Ongeveer vanaf hier..” hij wees een plek aan bovenaan zijn rug en wees vervolgens naar de onderkant van zijn rug “Tot daar..” Hij trok zijn shirt weer naar beneden.
Hij had eigenlijk stiekem altijd wel een tatoeage willen hebben, net als zijn broer. Maar had zich er nooit over uitgesproken en het was eigenlijk een impulsieve actie om te zeggen dat hij er echt graag een wilde.

“Maar wat zou het dan moeten worden?” vroeg hij zich hardop af.
“Misschien een draak ofzo” zei hij snel. “Wat denk jij?” vroeg hij snel maar echt wachten op een antwoord deed hij niet. “Oh! En een piercing” voegde hij er snel aan toe. “Of allebei natuurlijk” hij kwam er niet echt uit maar besloot de kwestie naast zich laten te liggen. Hij was zo hyper en vol van energie dat hij het liefste op en neer wilde springen, maar dat deed hij maar niet. Wat zijn broer hier allemaal van vond had hij niet door, want er gingen nogal veel dingen door hem heen, waardoor er ook veel dingen langs hem heen gingen. Hij liet het shirt weer los, draaide zich snel om en leunde tegen de boom aan terwijl hij snel bedacht wat hij nog meer kon doen. Misschien zo even in een boom klimmen om wat energie kwijt te raken?

---

Aan niets denken is ook denken.

---

"Merlin, Sas." Stribbelde Gabriela tegen. "Ik weet wel dat je enthousiast bent voor morgenavond, maar kan het alsjeblieft wat stiller. Alex ging alleen maar bij me zitten omdat ik alleen zat, niet omdat hij me leuk vond."
Ik deed mijn mond al open om tegen haar in gaan, maar ze was me voor.
"Daarnaast gaat hij al met een ander meisje. Ik zat te denken om morgenavond met Gus te gaan als vrienden natuurlijk of Vincent." ze beet twijfelachtig op haar lip.
"Oh hou op hoor." zei ik. "Je weet helemaal niet of hij met iemand anders gaat, of hebben jullie dat besproken in de Eetzaal?"
Ik keek weer even op naar Gus en Alexander, blijkbaar had Alexander ons ook gespot want hij stak even zijn hand naar ons op. Glimlachend zwaaide ik terug om me vervolgens weer tot Gabriela te keren.
"Zie je wel! Een jongen als Alexander gaat niet 'zomaar bij je zitten omdat je alleen was'. Hij heeft interesse! En terecht! Je bent geweldig Gabi. En niks negatiefs over Gus, maar tenzij jij denkt dat er iets tussen jullie kan gaan gebeuren is het zo zonde om met hem te gaan. Begrijp me niet verkeerd ik ben gek op Gus en hij is een knappe jongen... maar voor jou? Ik weet het niet. En je zegt het zelf al, als vrienden!" ratelde ik aan een stuk door.
Samen liepen we het dropje in.
"Vincent daarentegen.. wat vind je van hem dan? Is dat ook als vrienden?" vroeg ik met een klein glimlachje op mijn gezicht.
We gingen een klein kleding boetiekje binnen en ik begon tussen de jurken te bekijken. Eigenlijk droeg ik nooit jurken, maar voor deze avond zou ik een uitzondering. Met kleding was ik sowieso heel makkelijk en ik verwachtte dan ook snel een perfecte jurk voor mezelf te vinden. Na heel even zoeken viel mijn oog op een lange groene jurk. Ik hield hem voor me uit en liep even naar de spiegel.
"Perfect!" zei ik vastbesloten, naar het prijskaartje keek ik niet, dat deed niemand in mijn familie.