[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Ik bleef een beetje om me heen kijkend in de gang staan. Ja, wat moest ik anders gaan doen? Het was ergens best grappig om die meisjes te bekijken - née, niet als in bekijken. Weetje, laat maar. Als je er zo over nadenkt, ben je misschien wel een beetje pervert, niet? In de achtergrond van mijn gedachten hoorde ik klikkende hakken over de vloer komen. Ik besteedde er echter niet zoveel aandacht aan. Ik bedoel, het was vast geen beer in een tutu en hakken die hier door de gangen liep. Het meisje in de hakken besteedde wel meer aandacht aan mij. 'Hee!' groette ze me. Ik beantwoordde haar begroeting met een glimlach, die misschien niet helemaal oprecht was, omdat ik nou niet bepaald in een lachbui was, maar ik vond het wel aardig van haar dat ze me begroette. 'Jij bent nieuw, of niet? Ik ben Sasha.' Ze stak haar hand naar me uit terwijl ze zich voorstelde. Met een knikje beantwoordde ik haar hand met de mijne en schudde de hare. Ik wilde mijzelf ook voorstellen, maar zag toen dat ze op het punt stond om me nog iets te zeggen, waardoor ik nog eventjes mijn mond hield. 'Voor als niemand je op de hoogte heeft gesteld, er is vanavond een een groot feest om het begin van dit schooljaar te vieren.Vandaar ook al die meiden met krulspelden.' verklaardde ze me de half klaargemaakte meisjes die door de gangen liepen als het niet rennen was. Één van mijn wenkbrauwen ging omhoog en ik keek haar met een spottend glimlachje aan. Ze hadden hier dus geen bingo avonden? Het meisje dat zich voorgesteld had als Sasha leek zoekend om zich heen te kijken, wat ik ergens eigenlijk best opmerkelijk vond. Ze was toch met mij in gesprek? Ik wilde nu mijn mond opendoen, maar een ander meisje was er inmiddels bijkomen staan. Ze zag er nogal uit alsof zij nu aan het woord wilde zijn, dus liet ik haar maar even, als de gentleman die ik was. 'Ik ben ook nieuw hier, maar blijkbaar hebben ze niet iedereen geïnformeerd' Ik haalde mijn schouders op. Ik was überhaupt gewoon de school binnengelopen zonder eerst even te buurten bij één van de leraren of het bestuur. Ik was hier een tijdje geleden al geweest en wist de weg nog wel, dus dat leek me eigenlijk wel prima. Ik had er eigenlijk nog niet echt over na gedacht dat ik daar heel misschien problemen mee zou krijgen. Ach, het zou wel. Ik kon niet geloven dat ze boos zouden worden op een nieuwe leerling, wat eigenlijk het eerste voordeel was van naar een nieuwe school gaan. Op mijn vorige school waren ze waarschijnlijk nogal boos geworden, maarja wat verwacht je dan met een leerling zoals ik? Het meisje stelde zichzelf nu ook voor met een glimlach. Ik ben Gail. Wat een massahysterie om een gala he?' zei ze. 'Ben je eigenlijk van plan om te gaan? Volgens mij is het verplicht, maar ik neem aan dat je niet 1,2,3 een pak bij je hebt?' 'Ah.' zei ik nu de meiden stil waren. 'Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat een school aan deze aan feesten zou doen, maar ik ben er niet tegen hoor.' Ik wierp een korte blik op mijn kleding die nu eigenlijk wel lekker was in de ietwat koelere school. 'Niemand heeft me inderdaad gezegd een pak mee te nemen.' Ik haalde me schouders op. 'Maar wie zegt dat een pak een voorwaarde is om naar een feest te gaan?' Ik keek Sasha even serieus aan. 'Hey, als je geen zin hebt om met me te praten en nu op zoek bent naar een andere gesprekspartner, had je me misschien beter überhaupt niet aan kunnen spreken. Had je ook weer tijd bespaard.' I Ik keerde me even naar het andere meisje, Gail en nam haar even goed op. Het witharige meisje leek me niet echt een typisch meisje meisje en braaf leek ze me al helemaal niet. Ik mocht haar ergens al wel een beetje. Niet dat ik zo'n badass was, maar als ik één ding wist, was dat er met heel brave mensen echt weinig leuks te beleven was. Ik herinnerde me plots dat ik me nog niet voorgesteld had. Ik koos om in de James stijl te gaan, James Bond. 'Oh, ik ben trouwens Griffiths, James Griffiths.'

i'm the cutest ugly person ever

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 10:08 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Marcello Aloisio Alvaréz
Halfblood / Molokov


Marcello had totaal geen stress ervaren naar het gala toe. Hij was de dag daarvoor voornamelijk bezig geweest met lazy in de zon zitten, chillen en het enige wat hij had gedaan als voorbereiding op het gala was even checken of het pak wat hij nog had nog paste. En dat paste nog steeds goed en zag er ook goed uit, gezien het niet een ding was wat al jaren in de kast hing. Hij was in de gangen nog mensen tegengekomen die last minute voorbereidingen deden of naar elkaar zochten.

Zelf had hij maar heel even tijd nodig gehad om zijn pak aan te doen, bijgepaste nette schoenen en zijn haar een beetje in model gebracht. Natuurlijk moest je hier wel aan meedoen, gezien (bijna) iedereen dit deed. Hij vond het niet erg, hoewel hij gewend was om ander soort kleding te dragen, vond hij het best leuk om een pak te dragen. Hij vroeg zich af hoe Sasha eruit zag. Hij wist nog niets over haar jurk, dus dat zou een verrassing worden. Ongetwijfeld zou het haar wel staan, want toegeven, Sasha was een schoonheid.

Hij besefte zich net toen hij klaar was met zijn pak aandoen en even in de spiegel checken of alles goed zat, dat Sasha en hij helemaal geen plek hadden afgesproken waar ze elkaar zouden ontmoeten. Naja, geen probleem, hij zou wel naar haar op zoek gaan. Het duurde eventjes voordat hij haar gevonden had. Hij liep een afstandje van haar vandaan in de gang en kon al zien dat ze een prachtige groene jurk aan had. Hij was ook best wel sexy, gezien het decolleté toch wel een beetje open was. Maar zij kon het hebben. Met een glimlach op zijn gezicht liep hij rustig naar haar toe.
Hij zag dat ze net uitgepraat was met een andere jongen. “Hey Sas” begroette hij haar. “Groen staat alleen jou zo goed” zei hij met een klein grijnsje.

---

Aan niets denken is ook denken.

Met een paar andere leerlingen van Rhoswen had Alexander alvast wat zitten drinken voor ze zich überhaupt naar het feest zouden begeven. Dronken was hij – in tegenstelling tot een groot deel van hun groep – niet. Hij had minder gedronken dan de rest – dronken arriveren had echt geen stijl - en kon sowieso best goed tegen drank. Hij was hooguit heel iets aangeschoten en dat zou je alleen merken als je hem echt goed kende. Natuurlijk had ook hij de shotjes in zijn zakken zitten. Hij wist wel dat anderen bijvoorbeeld voor de wodka gingen, maar hij had altijd al een hekel aan dat spul gehad. Zijn favoriete drank was eigenlijk wijn, maar daar zat over het algemeen te weinig alcohol in voor een avond als deze, dus was de keuze toch op – zwaar alcoholische – shotjes gevallen. Als date had hij een meisje van een jaar lager meegenomen. Hij kon immers niet zonder date binnenkomen. Wendy – Wanda? Hij wist haar naam nu al niet meer – was zeer vereerd geweest toen hij haar gevraagd had en had meteen ja gezegd. Achteraf was gebleken dat ze eigenlijk al met een jongen uit haar jaar zou gaan. De jongen had het Alexander zeker niet in dank afgenomen en hoewel Alexander er heel koel over deed, vond hij het eigenlijk wel zielig voor de jongen. Het was niet dat hij ook maar iets om het meisje gaf en die jongen duidelijk wel. Als hij het van tevoren had geweten, had hij niet haar, maar haar vriendin gevraagd. Dit was echter niet het geval geweest, waardoor hij nu met haar aan de arm naar buiten liep. Overal stonden al overenthousiaste onderbouwers, die zeer hun best hadden gedaan met hun uiterlijk – en er daarom sowieso als opgedirkte barbiepoppen uitzagen. Hij had ongeveer tien seconde nodig om Gus in de menigte te spotten, zijn date ergens achter te laten – heel toevallig in de buurt van haar ex-date. Soms was hij zo gul – en zich door de menigte richting Gus te begeven. “Nou, nou Gus,” zei hij lachend toen hij de ander had bereikt. “Als dit Gabi niet bevalt, weet ik het ook niet meer.” Gus had gewoon echt een bijpassende das om gedaan en droeg zijn standaard blauw niet eens. Hij had duidelijk moeite gedaan om het voor Gabi goed te doen. Hoewel het nog steeds enigszins bitter aanvoelde dat Gabi Gus boven hem had gekozen, maakte de alcohol het toch wat dragelijker. Hij had besloten dat hij deze avond vooral plezier wilde hebben, met of zonder Gabi – al ging zijn voorkeur toch naar met.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

'Lets get ready' Zei mijn vriendin enthousiast, terwijl ze in de richting van mijn bed liep. Om me heen zag ik veel meiden zich klaarmaken voor het feest. De ene nog mooier dan de andere, hoe ging ik daar aan tippen? Gisteravond had ik nog wat kleine aanpassing gedaan aan de jurk die ik gekocht had. Ik had er een iets spankelender kleurtje van gemaakt en het jurkje net iets langer gemaakt, zodat ik mezelf iets comfortabeler zou voelen. Allemaal trucjes die ik met mijn toverstaf uit kon voeren. Het resultaat vond ik prachtig, maar zou het mij ook staan?

Er was nog iets waar ik mij zorgen over maakte op dit moment. Moest ik Mae nou meevragen, of niet? Ik vond het vervelend dat ze met niemand af had kunnen spreken. Dimitri, Mae en ik zijn goed bevriend, zou het onbeleefd zijn om te vragen of ze toch 'alleen' naar het feest zou willen gaan? Niet dat ik haar niet gewoon zou spreken en zien op het feest. Ik wilde natuurlijk dolgraag met mijn beste vriendin dansen, maar, het leek me een beetje een afknapper als ik met haar en Dimitri de dansvloer zou betreden, dan was het definitief: we gingen als vrienden, met z'n drieën. Dat moest toch niet de bedoeling zijn? Of wel?

Terwijl ik hier over nadacht was ik bezig met mijn makeup. Dit vond ik het makkelijkste gedeelte, aangezien ik het qua makeup vaak wat simpel hield. Ik ging voor bruintinten, in combinatie met een beetje blauw, zodat het goed zou matchen bij m'n jurk. Mijn lippen liet ik glimmen met een beetje lipgloss, wat mijn lippen tevens een iets wat roodrozige glans gaf. Een beetje blush maakte mijn look af.

Mijn haar vond ik echter altijd het grootste probleem. Wanneer ik er niets aan deed, hing het stijl lang mijn hoofd. Persoonlijk vond ik dat niet heel erg mooi. Vanmiddag had ik mij al gedoucht en een poging gedaan met shampoo meer volume in mijn haar te krijgen. Het resultaat had ik nog niet bekeken, daar werd het nu wel eens tijd voor. Ik pakte er een spiegel bij en haalde een kam door mijn haar voor ik het resultaat echt bekeek. Een beetje geslaagd was het wel, niet perfect, maar goed genoeg. Ik twijfelde nog of ik mijn haar niet toch op moest steken. Dit besloot ik niet te doen.

Terwijl ik mijn jurk aantrok keek ik naar mijn vriendin die ook bijna 'ready' was om te vertrekken. 'Prachtig!' Zei ik. De jurk ging gemakkelijk aan het zat als gegoten, iets wat ik met een zwaai van mijn toverstaf had perfectioneert. Een laatste blik in de spiegel, hakken aan en ik was klaar om te gaan. Nu restte mij nog één ding, iets wat ik niet over mijn lippen kreeg en dus ook maar niet vroeg. 'Zullen we gaan?' Zei ik. Ik kon haar niet alleen laten gaan, dus had ik bij deze besloten dat we maar met z'n drieën moesten gaan. Een beetje betreurd keek ik misschien wel, maar dit probeerde ik te verbloemen met een uitbundige glimlach. Overigens had ik er wel heel veel zin in. De Renaulph common room verlaten, liep ik richting het feest, opzoek naar Dimitri, die mij hopelijk op tijd zou spotten.

(Even in afwachting van de beslissing van Mae, maar anders kan Dimitri Iza gewoon zien aankomen, of Iza en Mae samen :p)

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 11:52 ]

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || How on earth did I get a date with this amazing kid?
Ik had net mijn laatste slokje van mijn sapje op, toen ik twee armen om mijn middel voelde sluiten. Mijn schrik bevroor ik, maar toen ik de bekende aftershave rook, die ik direct linkte aan degene die mijn date zou zijn vanavond, ontspande ik. Ik zette het glas op de bar en draaide me op mijn tenen om in zijn armen en keek hem recht ik zijn sprankelende ogen aan. Een zachte glimlach verscheen op mijn gezicht. Ik kon er niets aan doen, maar deze jongen maakte iets in me los wat ik nog nooit eerder had gehad. Zijn complimentje maakte het erger, en deed me ook blozen. Ik bloosde niet, nooit, maar nu wel. Hij was zo lief, wat niet hoefde, maar het deed me smelten. "Jij ziet er zelf ook heel goed uit, Emiel." zei ik zacht, voor ik hem een kleine kus op zijn kaak gaf. Ik kwam nogsteeds niet helemaal tot op ooghoogte bij hem, maar het ging al een stuk beter dan zonder hakken. Hij was zo lief, een echte heer, en dat kwam ook weer uit zijn volgende woorden van verontschuldiging. "Geeft niet. Ik ben er ook nog niet zo lang." Ik had niet lang op hem hoeven wachten, en hij was gekomen, wat al heel wat was. Ik zag hem er niet voor aan om me te laten zitten, maar ik zou het wel snappen. Ik was niet de perfecte dame, ik had veel te veel grove kantjes, en verdiende hem echt niet. Toch had hij ja gezegd, en stonden we nu hier. Ik wilde hem eigenlijk vragen of hij wilde dansen, niet dat ik daar heel goed in was, maar ik had wat geleerd van mijn moeder de laatste jaren. Ook kon ik wel iets van mijn schaatsen, maar op het ijs voelde ik me toch altijd beter dan zo. Toen kwam hij met iets, wat me nog stiller deed vallen dan ik al was. Hij haalde een prachtige ketting uit zijn zak. Hij zei wel dat het een vriendschapsdingetje was, maar toch betekende het enorm veel voor mij. Ik had nog nooit iets van accessoires gekregen van iemand anders dan mijn moeder of oma. Mijn blos werd dus alleen maar roder, terwijl hij de ketting tegen mijn borst hield. Hij stond heel erg mooi. Ik wist niet waar hij de ketting vandaan had, want het leek een heel oud stuk, maar het was prachtig. Ik deed voorzichtig het kettinkje om en gaf hem nog een zacht kusje op zijn kaak. "Heel erg bedankt. Het is prachtig. Ik heb alleen niets voor jou." Ik voelde me nu best schuldig, maar hier had ik geen rekening mee gehouden. Ik had er eigenlijk alleen rekening mee gehouden dat hij niet zou komen opdagen. Ik legde voorzichtig mijn armen om zijn nek, waar ik nu wel bij kon. "Zullen we dansen?" Ik wist niet of hij wilde dansen, maar dat was toch meestal iets wat je deed op een bal, toch? Ik was niet zeker en keek rond of te zien of meer mensen aan het dansen waren. Het waren er niet veel, vooral was jonkies, die er ofwel uitzagen als hoeren en barbiepoppen, of onproportioneel in een te groot pak. Misschien moesten we ze laten zien hoe je echt danste. Ik wist alleen niet of Emiel wel wilde dansen, en zo ja, wat voor dansen hij kon. Ik had alleen wat ervaring met traditioneel stijldansen, de Waltz of de Foxtrot ofzo, en traditionele Russische dansen, meer niet. Mijn ouders waren zeker niet van het moderne, en het feit dat ik niet op ballet had gemoeten was al heel wat. Ik keek Emiel nog eens diep in zijn ogen en wachtte stilletjes op een antwoord, ofwel verbaal ofwel fysiek. Dat mijn broer hier ook zou zijn, of überhaupt iemand die ik kende, dacht ik voor de verandering niet eens aan. Normaal hield ik me altijd netjes aan alle etiquette, zorgde dat ik alles deed zoals het hoorde en hield ik rekening met iedereen, maar dit moment draaide alleen om ons, in elk geval voor mij. De rest van de wereld kon van mijn part vergaan, en ik zou het waarschijnlijk nog niet merken. Ik wilde gewoon lol maken met mijn date, wat hij misschien toch wel te noemen was, en al mijn zorgen vergeten, voor vanavond in elk geval. Morgen maakte ik me daar wel weer zorgen om, maar vanavond mocht ik gewoon alles even loslaten. Ik had mijn normen en waren altijd nog, maar voor nu was het feit dat ik gewoon lol kon maken voor een avond genoeg voor mij.

---

Bowties were never Cooler

Zoals iedereen waarschijnlijk wel had verwacht, hielpen de zusjes elkaar met haren en make-up en begaven ze zich ook samen naar de gang. Claudai wist dat Zuzana daar had afgesproken met Manuello en toen hij er al stond, verbaasde dat haar niks. Hij was wel zo’n gentleman die op tijd er was. Hoewel ze het wel jammer vond dat niemand haar uiteindelijk gevraagd had, was ze blij voor haar zus en ze begreep prima dat Zuze vandaag tijd met Manuello wilde doorbrengen en niet met haar. Als de situatie andersom zou zijn geweest, zou zij precies hetzelfde hebben gehad. Ondanks haar gebrek aan date voelde ze zich echt mooi toen ze samen met Zuzana door de gangen liep. Ze had de blikken van de jongens ook wel door, al waren de meeste op Zuzana gericht. Dit was dus hoe het voelde om bekeken te worden en in de spotlights te staan. Zodra Zuze Manu in het oog kreeg, merkte Claudai dat zij compleet vergeten was en ze grinnikte even. Zuze en Manu waren gewoon een schattig stelletje samen en toen ze zag hoe Manu naar Zuze keek – alsof zij het bijzonderste wezen was dat hij ooit gezien had – wist ze weer eens wat een geluk haar zus had met het vinden van zo’n persoon. Met zijn drieën liepen ze richting het feest, maar eenmaal daar aangekomen glimlachte Claudai even naar ze. “Veel plezier samen,” zei ze waarna ze zich uit de voeten maakte. Zuzana had op dit moment vast geen behoefte aan een opdringerig zusje. Aangezien bijna iedereen wel een date had, wist ze niet zo goed naar wie ze nu toe moest. De date van een ander verpesten omdat zij geen zin had in alleen staan, was ook niet zo aardig. Gelukkig viel haar oog op Vincent, die zich in een hoekje had teruggetrokken. Hij had waarschijnlijk geen date – en anders was zijn date nu al zo verschrikkelijk dat hij haar probeerde te ontlopen – waardoor hij het vast niet zo erg zou vinden als ze bij hem zou komen staan. “Mag ik erbij komen zitten?” vroeg ze hem toen ze zich eindelijk door de menigte heen had gewurmd. “Mijn date is een beetje onzichtbaar en niet-bestaand,” vervolgde ze grappend. Ergens hoopte ze stiekem dat hij echt geen date had, zodat ze tenminste gezelschap had vandaag, al zou ze hem ook zeker een date gunnen.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Ik at rustig van mijn late diner, terwijl het feest zich voor mijn ogen afspeelde. Ik was alleen en had er echt geen zin in. Zeker toen ik Zuzanna zag verschijnen, prachtig als altijd, maar met een andere kerel aan haar arm. Ik moest me gedragen vanavond. Ik wilde haar avond niet verpesten, zeker niet nu we het weer hadden bijgelegd. Ik had me onderweg hier naartoe echt als een klootzak gedragen, en was al heel blij dat ze me had vergeven, maar dat gebeurde vast niet nog een keer. Daarom concentreerde ik me maar op mijn eten, wat bijna op was, voor dit onder mijn huid zou kruipen en het mis zou gaan. Ik stak eigenlijk net het laatste stuk in mijn mond, waardoor mijn bord alleen nog werd gevuld door een kaal bot, toen een verschijning als Zuzanna verscheen. Het moest Claudai zijn, want Zuzanna was met haar vriendje. Dat woord deed mijn hand al iets trillen. Toch keek ik op naar het meisje en schonk haar een kleine glimlach. Ik hoopte dat er niets tussen mijn tanden of op mijn gezicht zat, maar anders maakte ik het straks wel schoon. Het was niet of ik voor iemand toonbaar hoefde te zijn ofzo. Een korte grinnik rolde over mijn lippen bij haar woorden, voor ik mijn bordje achter me wegzette en naast me klopte. "Kom maar zitten. Dates zijn niet echt mijn forte." Ik zuchtte zachtjes en haalde mijn doosje lucifers en flacon Vodka uit de respectievelijke zakken van mijn jasje. "Wil je een slok?" vroeg ik aan haar, terwijl ik mijn flacon naar haar uitstak. Ik wilde me nog wel een beetje netjes opstellen tegenover haar, zelfs al had ik helemaal geen zin in vanavond. Nu leek zij er gelukkig ook niet te veel zin in te hebben, dus misschien zouden we gewoon samen bitter zitten zijn hier vanavond. Het was misschien een zielig vooruitzicht voor velen, maar het klonk mij heel goed in de oren. Ik had zoizo niet veel zin gehad in dit bal, maar niet gaan was nu ook weer geen optie, dat was nog erger dan bitter aan de kant zitten. Daarbij hadden we drank, dus zo erg was het hopelijk niet. Al waren we dan aan het einde van de avond ladderzat, en nogsteeds eenzaam, veel maakte het me niet uit. Dat was altijd nog leuker dan sober kijken hoe de dame van mijn dromen afgelebberd werd door een andere gast. Mijn handen begonnen weer iets te trillen, en ik zou me straks weer ergens anders op richten, om niet uit te vallen. Vechten was nu geen optie, hoe moeilijk het misschien ook zou zijn om het vanavond niet te doen.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 16:04 ]

---

Bowties were never Cooler

---

''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''

---

De tijd was naar mijn mening veel te snel gegaan deze middag. Ik had de meisjes op de kamer geholpen met hun make up en heb dan ook de nodige kledingstips mogen geven. Echter zorgde deze drukte ervoor dat ik zelfs alles behalve nog klaar was. Zachtjes maar professioneel hielp ik de laatste meisje en dan ook meteen mijn beste vriendin, Sasha. Ik had beslist haar als laatste gedaan omdat ik enigszins best nerveus was erdoor. Sasha was van nature al een schoonheid, dus ik wist dat ze niet veel nodig had, ik was echter bang om misschien iets fouts op haar gezicht te doen waardoor ik hoogst waarschijnlijk heel haar avond verpest had. Haar vraag die dan ook uit het niets kwam of ik met Gus zou zoenen had dan ook bijna voor mijn fataal gezorgd. Ik schudden op de vraag dan ook meteen mijn vraag, waar ik de handspiegel in mijn hand nam.
‘Ik en Gus zijn vrienden, Sas. Ik ga dat niet verpesten.’ Antwoorde ik dan ook waarheidsgetrouw voordat ik enthousiast de handspiegel voor haar gezicht hield. Ik was zeker trots op het resultaat en dat Sas me in vertrouwen had genomen erin. Iets waar ze dan ook totaal geen spijt van leek te hebben, tot mijn opluchting. Het meisje stond dan ook op, opgedoft en al, waar ze een rondje voor een grote spiegel draaide. Een kleine glimlach spreidde zich op mijn lippen, waar ik maar onzichtbare pluisjes van mijn kledij plukte om Sasha wat privé te gunnen. Niet dat dit lang duurde. Het meisje liep al vol zelfvertrouwde naar de deur waar ze verdween na nog een snelle ‘Ik zie je straks, Gab!’ te horen roepen. Zachtjes slaakte ik een zucht, waar ik nog even kort om me heen keek. Nu was ik helemaal alleen in een berg bende – waaronder vele van mijn make up spullen. Het feest was in principe al begonnen, maar ik voelde echter de zenuwen door mijn lijf gieren. Ik wist heus wel dat Gus het niet zou deren hoe ik er uit zou zien. Al zou ik een vuilnis zak als jurk dragen – oké dat was misschien overdreven. Toch was ik ietwat onzeker over mijn keuze geworden door het commentaar van het vreemde meisje in de winkel en de kleding keuze van sommige meisjes zoals; Sasha, Zuzanna en Svetlana. Ze waren ieder echt onwijs knap en ik begreep nu wel waarom Vincent zo achter het meisje aan zat.
Met tegenzin stond ik op, waar ik mijn laatste blik nog over mijn jurken liet gaan. Ik had mijn twijfel over mijn jurk keuze niet hardop uitgesproken naar Sasha omdat ik bij voorbaat al geweten had wat ze dan gezegd had. Mijn vingers gleden dan ook over het rood, zachte stof. Ik wist dat Gus deze jurk bij mij verwachtte, gezien hij speciaal voor mij zijn das daarvoor aangepast had. Ik wist dat hij niet van rood hield en ik had met liefde een blauwe jurk voor hem uitgezocht, maar toch had hij erop gestaan, de schat.
Voorzichtig liet ik het tedere stof over mijn lichaam glijden, waar ik deze weer gladstreek. Mijn blonde haren gleden over mijn schouders. Ze bezaten een lichte slag, een slag die ik van nature al bedroeg. Ik had liever mijn haar helemaal laten krullen, maar ik had hier echter geen tijd voor gehad. Gelukkig had ik al een basis gemaakt met mijn gezicht, waardoor ik niet al te lang Gus hoefde op te houden door voor de spiegel te staan. Mijn sieraden lagen dan ook al klaar op mijn bed, dus ook daar zou ik niet lang naar hoeven te zoeken.
Met een laatste blik op de klok, besloot ik toch mijn make up setje te pakken en de badkamer in te gaan. Ik kon beter opschieten wilde ik niet Gus kwijtzijn aan een ander meisje.

• • •

Mijn beige hakjes tikte ritmisch op de laatste traptreden van de trap, waar ik even stil bleef staan. Turend keek ik over de hoofden heen, om Gus op te zoeken. Ik zag Sas al in haar groene kleed bij Marcello staan en Gus opgedoft en wel naast Alex. Waarschijnlijk allebei wachtend op hun dates. Ik wist niet wie Alex had meegenomen naar de bal vanavond. Ik wist zo en zo nog steeds niet hoe ik me moest voelen bij zijn vraag of ik met hem naar de bal wilde, gisteren. Ergens was ik enorm blij dat ik voor Gus gekozen had, gezien ik vrij zeker wist dat de jongen enkel een grapje naar mij gemaakt had. Hoe kon het ook anders na onze eerste ontmoeting en daarna onze tweede. Hij leek zo en zo niet ermee te zitten gezien hij toch te druk bezig was naar andere meisjes te staren.
Zachtjes zuchtte ik, waar ik met tegenzin op Gus en Alex af liep. Misschien konden we Alex wel dumpen als zijn date gekomen was. Ik hoopte maar niet dat Gus van plan was om een jongens avond met Alex te houden want ik wist wel dat zijn keuze dan eerder uit zou gaan naar Alex dan mij. Je hoefde niet veel in huis te hebben om gezelliger en spontaner dan mij te zijn.
Teder strengelde ik mijn vingers met Gus hand, als teken dat ik gearriveerd was. Ik glimlachte vriendelijk naar Alex, voor ik weer op de jongen richtte waar ik mee zou gaan. Ook hij had zich opgedoft. Iets wat ik niet gewend was, maar het was zeker niets negatiefs. Hij had zich dan ook aan zijn woord gehouden door een bordeaux rode das te kopen en het stond hem dan ook véél beter dan blauw. Iets wat meer meisjes niet ontgaan zijn, gezien vele naar hem staarde. Niet eens derend dat ik naast en met de jongen naar de bal zou gaan. Ach ja, wie was ik daarnaast om Gus tegen te houden. Als hij een leuk meisje zag, dan ging ik hem echt niet tegen houden. Ik overleef het wel. Dat deed ik ieder jaar.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Manu's lippen rustten kort op die van mij, waarna ik een brede glimlach op zijn gezicht kon ontdekken, die ik maar al te graag terug liet zien. Een begroeting werd al snel teruggeluisterd, waarna hij me nogmaals een stevige knuffel gaf. Toen we dan ook buiten aangekomen waren liep Clau weg van ons, en liet ik mijn blik over de menigte gaan. Ik zag dat Claudai richting Vincent was gelopen, en zwaaide even naar de jongen die ik nog altijd een van mijn beste vriend noemde. Mijn aandacht werd niet veel later weer naar Manu getrokken, wat ook niet zo raar was. Hoewel we nu al ruim vijf maanden een relatie hadden, werd ik iedere keer dat ik hem aankeek weer helemaal warm, rood en opnieuw verliefd. Ik had verhalen gehoord dat die gevoelens vanzelf weggingen, maar dat gebeurde niet, iets wat me vrij weinig uit maakte. Op deze manier wist ik zeker dat ik van hem hield, dat ik nog altijd even verliefd op hem was als toen hij me plots zoende na de laatste quidditchwedstrijd van het jaar. De glimlach op zijn gezicht deed me smelten, opnieuw en opnieuw. Zijn hand ging langs mijn haren, om er een rode roos tussen te stoppen. Ik glimlachte en keek, misschien lichtelijk verlegen, omlaag terwijl ik op mijn lip beet. "Je ziet er fantastisch uit Zuze," fluisterde Manu, waarna ik iets dichter tegen hem aan ging staan. "Hmm, ik wou proberen jou te overtreffen, maar dat is duidelijk niet gelukt," fluisterde ik terug, waarna ik mijn hand door zijn haren haalde met een brede glimlach op mijn gezicht.

---

take me back to the basics and the simple life

Zonder echt woordelijk op me te reageren, ging Iza aan het werk om zichzelf zo mooi mogelijk te maken voor het feest. Zonder dat Iza het kon merken keek ik een beetje naar haar. Haar bewegingen en gezichtsuitdrukking gaf gewoon aan dat ze dit voor iemand deed. Een iemand die, reuze jammer natuurlijk, ik niet was. Ik liet mijn blik varen op het moment dat ik besloot dat het tijd werd om mij ook maar eens klaar te maken. Eerst zorgde ik voor een beetje gekrul in de onderkant van mijn haar. Dit kon gemakkelijk met een toverspreuk. Krultangen, wat zijn dat? Bovendien was op deze manier het resultaat ook veel mooier en had je veel minder kans op verbranding, zeker als je mij was. Ik ging over naar de make up en besloot voor een niet te overdreven look te gaan. Om mijn ogen kwam een lijntje en mijn wimpers werden gekruld en aangezet. Na een blik in de spiegel, besloot ik mijn jukbeenderen lichtelijk wilde contouren. Ik maakte het af met een rode kleur op mijn lippen. Ik lachte even naar mijn spiegelbeeld om me vervolgens om te draaien naar mijn jurk. De jurk was echt de mooiste jurk die ik ooit gezien had. Ik moest later maar niet gaan trouwen, want de mooiste jurk ooit zou ik vanavond al aan hebben en twee keer dezelfde jurk aan hebben was ook niet echt een optie, toch? Ik schoot in mijn jurk en schoenen, terwijl mijn vriendin vroeg of we gingen. Een laatste blik werd op de spiegel geworpen en ik liep met een overtevreden gevoel naar Iza toe. Ik pakte haar hand vast en trok haar mee de zaal uit, op naar het feest. Vanaf de zijkant inspecteerde ik mijn vriendin. Wat was ze mooi. Kijk, ik was echt heel blij met mezelf vanavond, maar als ik Iza zag... Dmitri had maar geluk met haar. Ergens voelde ik een steek, wat was dat? Ik negeerde het en wierp nog een blik op zij. 'Je ziet er echt adembenemend uit, Ies.' complimenteerde ik haar en wierp haar een glimlach toe, al voelde ik me op de één of andere manier niet helemaal blij. Het voelde alsof ik haar naar haar bruiloft stuurde, al was dit maar gewoon een feest. Iza en Dmitri leek me aan de ene kant een goed idee, maar maakte aan de andere kant dat ik me een soort van slecht voelde. Wat was dit? Ik sprak mezelf toe dat ik blij voor ze moest zijn. Als mijn twee beste vrienden samen wilden zijn, moest ik daar juist om jubelen en juichen.

huh? i don't even understand myself half of the time.

komt misschien nog wat bij

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

"Hmm, ik wou proberen jou te overtreffen, maar dat is duidelijk niet gelukt," fluisterde ze terug en ik glimlachte zacht. "Schat, je weet echt niet hoe prachtig je bent, niemand kan jou ooit overtreffen." zei ik zachtjes en fluisterde 'ik hou van je' in haar oor. Zonder haar zou ik niet zijn wie ik was vandaag en daar ben ik haar erg dankbaar voor. Haar haren woelden door mijn krullen heen wat me zachtjes deed lachen en een kusje op haar lippen drukte. Mijn armen had ik om haar middel heen geslagen en zachtjes wiegde ik op de muziek met haar mee. " Dit jaar word onvergetelijk." zei ik met een glimlachje en keek haar weer aan. Dit moment deed me denken aan het eerste moment dat ik echt verliefd was geworden op haar. Het was zo'n twee jaar geleden, tijdens één van de oefenmatchen van Quidditch. Het moment dat ze me voorbij raasde en ik haar wilde inhalen. Het moment zelf leek één uit de weinige momenten dat een glimlach me zo deed afleiden dat ik haast buiten de school was gevlogen. En dan een goed jaar later, toen ik ookal was ik nogal een kluns met haar in het team zat en zo haar echt heb leren kennen. En niet te vergeten het moment dat ik haar voor het eerste durfde te kussen en mijn liefde voor haar wederzijds bleek te zijn. Geweldig gewoon. Mijn ogen had ik genieten gesloten en hoewel ik geen geld op de dansvloer was ging dit alsof we als jaren dansten.

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

Erg lang stond ik niet te wachten of iemand kwam naar me toegestapt n het was niet mijn date - hoewel hij het me gevraagd had en ik hem soepel afgewezen had ( oké grapje)- was het Alexander die zijn date, één of andere meid die ik niet kende, ergens achter liet om naar me toe te kunnen lopen. “Nou, nou Gus,” zei hij lachend toen hij me even bekeek als de zoveelste die het onnatuurlijk vond dat ik geen blauw droeg. “Als dit Gabi niet bevalt, weet ik het ook niet meer.” vervolgde hij en ik grijnsde even naar mijn vriend. " Weet ik, alles voor een vriendin tevreden te stellen. Ookal betekend dat dat jij een andere date moest zoeken, die je al hebt gedumpt?" zei ik en trok even nieuwsgierig mijn wenkbrauw op en keek toe hoe het meisje met een andere jongen aan het praten was en af en toe een blik op ons wierp. " Lijkt niet al te best hé?" zei ik na een korte stilte en voelde niet veel later een warme smalle hand in de mijne glijden wat me deed omkijken naar Gabriella die naast me kwam staan. " Hey" zei ik met een glimlachje als ik haar even goed bekeek. Ze zag er echt mooi uit in die rode jurk, best jammer voor alle andere jongens die haar echt knap vonden, want ze was lekker mijn date. "Ziet er prachtig uit niet?" zei ik en keek even grijnzend naar Alex die haar vast met open mond zat aan te gapen. Nu ja Gabi mocht ook wel blij zijn met een vriend als mij. Voor haar heb ik immers mijn look een andere draai gegeven. "Zullen we dan maar?" vroeg ik haar en keek even kort naar Alex als teken dat hij met ons mee kon. Immers als hij zijn date - die hopeloos naar hem zat te staren terwijl ze met die andere jongen aan het 'flirten' was - mee kon krijgen.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 20:17 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Gelukkig vond Vincent het niet erg dat ze bij hem kwam zitten en ze nam naast hem plaats. Echt heel veel ruimte was er niet, maar ze paste precies naast hem. “Bedankt,” zei ze met een glimlach. Het duurde niet lang voor hij een flacon uit een van zijn zakken pakte en haar ook wat aanbood. Ze wist echt wel waarmee de flacon gevuld was – vodka, shotjes, whiskey of iets anders met alcohol – en twijfelde in eerste instantie over het aanbod. Eerdere jaren had ze nooit gedronken op de feesten en op een paar slokjes na had ze sowieso nog nooit gedronken. Gezelligheid kreeg je ook prima zonder drank was altijd haar mening geweest. Nu ze echter als een van de weinigen hier geen date had, volgens de Wizarding World meerderjarig was en hij het haar aanbood, besloot ze om het toch maar gewoon eens te proberen. Ze droeg al hele andere kleding dan normaal en misschien was het tijd om voor even een compleet andere Claudai te worden. Ze pakte de flacon aan en nam een slok, waarna ze de flacon weer teruggaf. Het spul smaakte niet echt zoals ze verwacht had en haar gezicht betrok even door de sterke smaak. De alcohol brandde in haar keel, maar het was geen vervelend gevoel. “Er was voor jou geen leuk meisje die met je mee wilde?” vroeg ze hem vervolgens. Hoewel hij misschien geen vrouwenverslinder was, kon ze zich haast niet voorstellen dat hij niemand zou hebben kunnen vinden. Hij was niet voor niets de Captain van hun Quidditch-team. [Sorry voor de slechte post]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

---

Nadat ik had uitgelegd over het feest van vanavond keek de jongen me spottend aan. Wat ik niet helemaal begreep, het was oprecht aardig bedoelt namelijk. Voor dat hij ook maar iets kon zeggen kwam het meisje uit de winkel bij ons staan. Ik weet niet wat het met haar was, maar ik vond haar hele zijn gewoon irritant.
"Ik ben ook nieuw hier, maar blijkbaar hebben ze niet iedereen geïnformeerd." zei het meisje met wit haar.
De jongen haalde zijn schouders op. Wat was dit voor onbeschoft jochie?
"Ik ben Gail. Wat een massahysterie om een gala, he?" zei ze. "Ben je eigenlijk van plan om te gaan Volgens mij is het verplicht, maar ik neem aan dat je niet 1,2,3 een pak bij je hebt?"
"Ah.." de jongen had eigenlijk het fatsoen gevonden om zijn mond open te trekken. "Eerlijk gezegd had ik niet verwacht dat een school aan deze aan feesten zou doen, maar ik ben er niet tegen hoor."
Hij begreep duidelijk niks van het leven op Durmstrang en ik keek hem onderzoekend aan, begreep hij überhaupt wel wat van het tovenaarsleven?
"Niemand heeft me inderdaad gezegd een pak mee te nemen." hij haalde zijn schouders opnieuw op. "Maar wie zegt dat een pak een voorwaarde is om naar een feest te gaan?" hij wendde zich weer tot mij. "Hey, als je geen zin hebt om met me te praten en nu op zoek bent naar een andere gesprekspartner, had je me misschien beter überhaupt niet aan kunnen spreken. Had je ook weer tijd bespaard."
Ik keek hem een verrast aan, had hij dit nu werkelijk gezegd? Waar haalde hij het lef vandaan?!
"Eerlijk gezegd was ik van plan om je mee te vragen om je naar het feest te vergezellen, but whatever..." Verder schonk ik de jongen geen aandacht meer, als hij dacht dat hij me zo kon behandelen dan had hij het mis. Het was dat ik in een goede mood was en geen zin had om ruzie te maken, maar anders had ik hem wel even op zijn plek gezet.

Op dat moment kwam Marcello aanlopen en ik begon al te glimlachen met een aanzicht van hem. Hij zag er verschrikkelijk goed uit in pak.
“Hey Sas” begroette hij me. “Groen staat alleen jou zo goed” zei hij met een klein grijnsje op zijn gezicht.
Ik glimlachte breder. "Drankje, je zou vaker een pak moeten dragen, het staat je geweldig." complimenteerde ik hem en ik pakte zijn arm vast. "Laten we naar buiten gaan!"
De blonde jongen praatte verder tegen het witharige meisje, maar eerlijk gezegd had ik mijn hele interesse in die twee verloren. Ik had alleen nog oog voor Marcello.
Buiten was het prachtig gedecoreerd, ik was even een moment compleet overspoeld door enthousiasme voor de avond. Overal zag ik meisjes in de meest geweldige jurken en de jongens zagen er allemaal als echte gentlemen uit. Even zocht ik het terrein af naar mijn vrienden. Zoals verwacht stond Alexander al weer bij Gus en Gabi, ik grinnikte even en nam vervolgens Marcello aan zijn arm mee naar de drankjes tafel.
"Ik heb mijn wodka meegenomen voor ons allebei. Dus waar wil je het mee mixen?" vroeg ik hem terwijl ik in zijn ogen keek. Ze waren dromerig donker, zijn krullen zaten prachtig in model gebracht en ik kon niet wachten om de hele avond met hem door te brengen.

Ik stond nog steeds tegen het muurtje aangeleund van mijn sigaret te genieten. Het was wel even fijn om iedereen van een afstandje te onderzoeken. Overal waren koppetjes, maar er waren ook genoeg leerlingen alleen gekomen. Toch was ik blij dat ik een date bij me had. Er ging een soort vreemde vlaag van vreugde en pijn door me heen. Ik zag Gus. Hij zag er verschrikkelijk goed uit. Vanavond droeg hij geen blauw, wat hij normaal altijd droeg. Nee, vanavond had hij gekozen voor een grijze tux. Ik keek weg van Gus en probeerde hem uit mijn hoofd te zetten. Voor de rest van de avond zou ik niet meer aan hem denken, niet bij hem in de buurt komen. Hij maakt alles verwarrend. Bovendien was Iza mijn date. En ik was blij dat Iza mijn date was.

Net toen die gedachte door mijn hoofd ging viel mijn oog op Iza. Maar een andere Iza dan ik gewend was. Natuurlijk was Iza altijd al een mooi meisje geweest met een gevoel voor stijl, haar make up zat altijd perfect en haar haar ook. Deze Iza was echter hoe ik Iza nog nooit gezien had. Ze droeg een prachtige blauwe jurk en daaronder een paar hakken. Ik moest trots zijn op een date als Iza, ik weet zeker dat er meer jongens naar haar zouden kijken vanavond. Aan Iza haar zijde was, zoals gewoonlijk, Mae. Ik wist dat zij geen date had. Dit veroordeelde ik overigens niet. Het is totaal niet vreemd om alleen naar het feest te gaan, vond ik. Ik vond het juist wel stoer van Mae. Zij zou sowieso wel een leuke avond krijgen. Ook Mae zag er prachtig uit.

Ik liep op Iza en Mae af en begroette Iza als eerste, want dat was toch mijn date.
"Je ziet er echt prachtig uit, Ies." zei ik tegen haar, even liet ik haar niet los met mijn blik. Vervolgens wendde ik me tot Mae. "Jij natuurlijk ook Mae." maar dat zei ik toch met een andere ondertoon in mijn stem. Aangezien Mae een goede vriendin van ons beiden was wou ik haar niet meteen in haar eentje laten op het feest. "Kan ik een drankje halen voor deze twee prachtige dames?" besloot ik te zeggen.

[ bericht aangepast op 21 maart 2016 - 23:46 ]

Claudai kwam al snel naast me zitten, dichterbij dan ik eigenlijk helemaal prettig vond, maar er was niet veel plek, dus ik moest het er maar mee doen. Ik schonk haar een kleine glimlach en stak haar niet veel later mijn flacon met Vodka toe. Elke drank had erin kunnen zitten, maar dit was goed sterk en daar ging het om. Ze leek even te twijfelen, maar nam toen toch het ding aan en nam een slok. Direct zag ik aan haar gezicht dat ze niet vaak dronk, want haar gezicht vertrok helemaal. Ik grinnikte zacht en pakte de flacon weer aan, om zelf met een onveranderde uitdrukking een flinke slok eruit te nemen, voor ik het voor nu weer wegstopte in mijn jasje. De drank brandde na in mijn keel, maar het voelde goed en hopelijk begon het zo, samen met de drank die ik net had gedronken voor het feest, te werken. Haar woorden deden me zacht grinniken. Ondanks dat ik Captain was van het Quidditch-team, was dat nu niet echt iets waar ik gebruik van maakte op deze manier, en voor de rest was ik nu niet echt een perfecte date. "Ik zit liever alleen dan met een aandachtsgeil sletje die alleen met me mee gaat om vanaf morgen te kunnen zeggen dat ze heeft geslapen met de Captain van het Quidditch-team." zuchtte ik. Ik wilde nog een slok Vodka nemen, maar remde mezelf af. Ik wilde geen zuiplap lijken, zeker niet in het openbaar. "En waarom zit jij hier zo alleen? Er moeten zat jongens zijn die met je mee zouden willen." Misschien was het dezelfde reden die ik ook had om hier alleen te zijn, misschien was het iets heel anders. Zelf vond ik het wel fijn om niet alleen te zitten. Het leidde me af van wat er zich op het schouwspel voor ons afspeelde. Ik zou het geen date noemen, maar als we zo beiden een gezellige avond konden hebben, door gewoon als vrienden wat te drinken en te hangen, was dat prima toch? Altijd beter dan een mogelijke woede uitbarsting, een verpest feest en grote problemen.

---

Bowties were never Cooler