[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Dmitri biechtte op dat hij eigenlijk weinig verschil zag tussen de tweeling en ik moest hem gelijk geven. Ze waren vast anders van binnen, maar van buiten waren ze echt als twee druppels water. 'Maar nee, niks voor mij, ze komt een beetje suf op me over.' keurde hij het meisje af dat volgens hem Gabriela heette. Ik keek alvast verder, toen hij me iets anders vertelde. 'Maar ik wil me dit jaar minder met meisjes bezig houden, vooral veel Quidditch gaan spelen. Als ik professional wil worden heb ik alleen nog dit jaar en volgend jaar om te laten zien wat ik kan.. Anders moet ik een normale baan gaan vinden. En laten we eerlijk zijn, dat zie ik niet gebeuren.' Ik keek hem teleurgesteld aan. Zouden we hem dan minder vaak zien? 'Je komt toch nog wel naar de feestjes?' vroeg ik hem. 'En hoe zit het met je andere vrije tijd? Of heb je dat dan niet meer?' Ik begreep hem best, al kon ik me niet voorstellen dat hij anders geen baan zou vinden. Iedereen kon dat en hij zeker. 'Over quidditch gesproken, ik ga Iza nog even opzoeken. Jij hebt zeker geen zin om mee te gaan?' vroeg hij me toen. Ik keek hem even twijfelend aan. Meestal vond ik quidditch geweldig, maar op het moment had ik er - verbazingwekkend - niet zoveel zin in. 'Mm, nee sorry,' Ik draaide me om naar waar de tweeling zat. 'Ik denk dat ik vandaag mijn eerste...' Ik zag dat de tweeling er inmiddels niet meer zat, shit. Ik stond op en haalde mijn schouders op. 'Oke, ik ga wel mee.' Terwijl we de zaal uitliepen (sorry dit is een soort van iemand anders personage besturen, maar dit is toch niet zo erg? :x) bracht ik het eerdere onderwerp nog eens terug. 'En wat vind je dan van Iza?' vroeg ik mijn vriend met een samenzweerderige glimlach op mijn mond.

[ bericht aangepast op 9 feb 2016 - 22:17 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Vincent Milan Procházka
Molokov || I'd better stick to the horses.
Mijn hele lichaam verging van de pijn, maar ik wilde me niet laten kisten. Ik kon het wel aan, dat moest wel, ik kon me niet uit het veld laten slaan. Ik stelde dus voor om de ballen uit de lucht te halen, maar Iza was het daar duidelijk helemaal niet mee eens. Toch probeerde ik het, gewoon om te bewijzen dat het zo erg nog niet was, terwijl ik mijn schrijfarm al amper kon bewegen. Ik kwam niet ver, gezien mijn knieën echt niet goed stonden, wat misschien nog wel frustrerender was dan mijn kapotte bezem. Ik vond het verschrikkelijk dat mijn bezem stuk was, maar ik kon altijd nog een nieuwe halen, of mijn ouders vragen om een nieuwe. Ik wist dat het laatste heel onwaarschijnlijk was, gezien ze het niet zo hadden op Quidditch, maar ik kon het altijd proberen. Het feit dat ik me over moest geven aan de situatie en om hulp moest vragen stond me toch een heel stuk minder aan. Ik vroeg dus maar aan het meisje of ze de zuster wilde halen. Ze commandeerde me nog om te blijven zitten. Ik rolde met mijn ogen, alsof ik ergens heen kon. Ik wachtte dus maar ongeduldig, terwijl mijn hoofd begon te malen over het feit dat ik zo dus niet kon spelen, en dat dus ook erg onfortuinlijk zou kunnen uitpakken voor het team.
Uiteindelijk kwam de zuster, die met een aantal complexe spreuken mijn knieschijven en arm in elk geval weer enigsinds op de juiste plek wist te zetten. Zo kon ze me in elk geval omhoog helpen, maar niet voordat mijn nichtje, die de ballen uit de lucht had gehaald, zich erin mengde. "Beter dan daarnet." zei ik bijdehand. "Bedankt." voegde ik er nog oprecht aan toe, voor de zuster me op mijn benen hees en ik met haar hulp wat wankel en vooral enorm pijnlijk naar de ziekenzaal liep.
In de ziekenzaal werden mijn wonden schoongemaakt en verbonden, het was zo eg dat ik bijna een mummy was door al het verband, en kreeg ik een aantal hele nare drankjes te drinken, die volgens de dames me zouden helpen helen. Hierna werd ik vrijgelaten en liep ik stilletjes naar de stallen, waar ik me bij Stan in de stal liet zakken op een bergje schoon stro. "Alles gaat nu al mis. Ik heb geen idee hoe ik dit de rest van het jaar vol ga houden." sprak ik tegen het paard, wat voorzichtig zijn neus tegen mijn borstkas drukte, zodat ik hem kon aaien en hij me zo kon troosten.

---

Bowties were never Cooler

'Beter dan daarnet.' Antwoordde Vincent. 'Bedankt.' Voegde hij eraan toe. Hij leek oprecht dankbaar en toch leek hij ook te balen. Ik vroeg me even af of het kwam doordat IK hem had geholpen, of door het feit dat dit überhaupt gebeurd was. Ik hield het op een mengeling van beiden. De relatie tussen mij en Vincent was nou eenmaal niet zou goed. Ik weet niet of ik blij was geweest als hij mij uit de penarie had geholpen.

De zuster had hem met enkele gecompliceerde spreuken weer op de been weten te helpen. Ze nam hem mee in de richting van de ziekenzaal. 'Zal ik meelopen?' Vroeg ik. Maar de houding van Vincent verraadde dat dat niet het beste idee was van vandaag. Ik besloot daarom om maar hier te blijven. 'Beterschap!' Riep ik hem nog na. Al twijfelde ik of hij dat gehoord had. Misschien dat ik hem later nog op zou zoeken, uit beleefdheid. Ik zag dit toch enigszins als een opening om hem te laten zien wie ik echt was en misschien ook om hem als persoon beter te leren kennen. Ik was er alleen nog niet helemaal uit of ik van deze kans ook daadwerkelijk gebruik ging maken. Ergens hoopte ik dat juist Vincent en ik bevriend konden raken, dat ik verzekerd was van iemand die mij steunde in mijn gecompliceerde thuissituatie. Soms maakte ik mij druk over wat ik moest doen als mijn laatste jaar hier, op Durmstrang, er op zat. Wat ging ik dan doen? Ik had nagedacht over weglopen, mijn eigen pad volgen. Maar, waar leefde ik dan van?

Ik had me inmiddels op de grond laten vallen en lag in het grasveld. Ik keek naar de wolken, denkend aan dit alles en hoewel ik echt van plan was geweest lang te vliegen, had deze gebeurtenis me toch even de lust ontnomen.

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

"Je komt toch nog wel naar de feestjes?" vroeg Mae me "En hoe zit dat met je andere vrije tijd? Of heb je dat dan niet meer?"
Ik grijnsde. "De feestjes zal ik niet overslaan en natuurlijk heb ik nog wel vrije tijd!"
"Over quidditch gesproken, ik ga Iza nog even opzoeken. Jij hebt zeker geen zin om mee te gaan?" vroeg ik haar vervolgens.
Mae leek niet echt enthousiast. "Mm, nee sorry. Ik denk dat ik vandaag mijn eerste.."
Ik maakte al aanstalten om weg te lopen, maar zo te zien had Mae zich bedacht. Ze keek de zaal even rond maar vond blijkbaar niet wat ze zocht.
"Oke, ik ga wel mee." ze stond op en samen liepen we de Eetzaal uit.
Het Durmstrang kasteel was prachtig en terwijl we ons door de gangen naar buiten bewogen vroeg Mae met een klein lachje op haar gezicht: "En wat vind je dan van Iza?" Blijkbaar was ze nog niet klaar met haar ondervraging over meisjes.
Deze vragen over meisjes bleven maar komen.. dacht ik wanhopig.
Ik gaf Mae plagerig een duw en moest lachen. "Je weet best dat ik gek ben op Iza, maar niet op die manier. We zijn al jaren super goede vrienden. Het zou heel gek zijn als we nu opeens zouden gaan daten. Nee, dat zit er niet in. Trouwens, dat weet je zelf ook best wel... Dat zou net zoiets zijn als dat wij nu opeens zouden gaan daten. Dat zie je toch ook niet gebeuren..." zei ik. "...of wel?" Voegde ik er nog uitdagend aan toe terwijl ik mijn wenkbrauwen een beetje optrok. Ik had er eigenlijk nog nooit zo over nagedacht, zo over Mae gedacht. Ze was wel een heel leuk en mooi meisje eigenlijk. Toen ik haar nog niet kende leek ze me helemaal geen leuke chick, maar toen we met elkaar om begonnen te gaan werden we al snel vrienden. Ik was even in de war door deze gedachtegang.
Buiten aangekomen zag ik dat meer mensen het idee hadden gekregen om naar buiten te gaan. Bij het meer speelde een paar Molokov studenten wat leek op een wedstrijdje vliegen. Ik zocht Iza ook in de lucht, maar zij was inmiddels weer met beide beden op de grond en lag in haar eentje in het gras.

[ bericht aangepast op 10 feb 2016 - 14:35 ]

August Felix Björk
Volbloed T Hallestrom

"En jouw gezelschap in ruilen voor die twee? Dat lijkt me een hele slechte deal. Bovendien laat ik jou niet in je eentje zitten." Zei Sasha na nog even naar de gespannen sfeer gekeken te hebben tussen Gabriella en Alexander en ik glimlachte even. Het deed me wel deugt om te weten dat ze mij boven iemand anders verkoos en ik stond op en nam haar hand. "Misschien kunnen we naar buiten gaan? I mean liever wat frisse lucht dan verstikken in de gespannen sfeer." zei ik met een glimlachje hopend dat ze me zou volgen. Hoewel ik niet meteen de persoon was om naar buiten te gaan of zwerbal te gaan kijken, wist ik dat Sas dat wel interessant vond en daarbij was het nog goed weer uiten so why not?
Ik wandelde naar buiten tot we bij het grasveld aankwamen en plaatste me onder een boom neer. Er was een groepje Molokovs op een bezem en ze gingen sowieso iets gevaarlijks en dom doen. Ik rolde even met mijn ogen en zag niet voor later Mae en Dimitri lopen waardoor ik hen even onopgemerkt in de gatn hield.

(sorry prut stukkie)

Manuello Ezequiel Alvaréz
halfbloed { Molokov

Nadat we terug naar de Molokov room waren gegaan om onze bezems te halen was ik wat aan de stillere kant nu. Het gedrag van Vince zat nog even in mijn hoofd maar zodra ik mijn bezem in de hand had en op het veld stond was dit meteen verdwenen. "Tot waar vliegen we? Rondje om het kasteel en wie het eerst weer hier is?" stelde Zu voor, terwijl ze al enkele centimeters boven de grond vloog en ook ik klom op mijn bezem. "Ja lijkt me prima, man hoer heb ik zon' zin in." zei ik enthousiast en beet energiek op mijn lip terwijl ik ook even omhoog ging om me te placeren voor de startlijn. "Dus Wat krijgt de verliezer war krijgt de winnaar? "zei ik met een ondeugende grijns terwijl ik de drie naast me even bekeek en een knipoogje schonk aan Zuzuna.
Ik had al een lange tijd niet op de bezem gezeten dus hoopte ik maar dat ik het niet zou verliezen. Ik wilde namelijk nog steeds in het Quidditch team van Molokov blijven en zonder dit dan... Nou ik had nog steeds mijn Zuzuna daar kon ik niet zonder en ook mijn sport maar toch... Ah van dit spelletje komen er vast geen nadelen.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Ze leek zeer verbaasd te zijn dat hij überhaupt van Shakespeare gehoord had, en dan helemaal van het feit dat hij er een stuk uit kon citeren. Misschien had ze zich neergelegd bij het feit dat hij toch niet weg zou gaan of misschien ging ze nu pas de aanval echt inzetten, maar het feit was dat ze het boek weer dicht deed. Ze leek eenzaam, zoals ze daar zat en haar haren achter haar oor schoof en hij vroeg zich af wat het leven haar misdaan had dat ze zo vrijwillig afzondering zocht. Niemand wilde echt alleen zijn toch? Toen ze antwoordde, leek ze haar muren heel iets te hebben laten zakken, iets wat een goed teken was. Zijn eigenlijke opmerking (‘Ik ben wel meer van de sonnetten’ om vervolgens de eerste regels van sonnet 18 (Shall I compare thee to a summer's day? Thou art more lovely and more temperate) te citeren) verdween spontaan van zijn lippen. Hoewel hij nooit moe werd van het flirten en hij ook zeer niet zomaar zou opgeven, leek ze hem een beetje binnen te laten en dat wilde hij ook niet verpesten. Ze was alleen en hij vond dat niemand alleen mocht zijn, dus nu was hij er voor haar. “Dat is dan wel handig ja,” antwoordde hij op haar. “Ik houd het denk ik maar gewoon bij Bulgaars.” “Ik had je niet gedacht als een lezer en zeker niet van dreuzel boeken zoals deze,” vervolgde ze terwijl ze niet-bestaande pluisjes van haar boek veegde. Je kon zien dat ze echt van het boek hield en waarschijnlijk een grote lezer was. “Ik verras mensen wel vaker,” gaf hij hier antwoord op met een grinnik en een knipoog. Hoewel hij ervoor gekozen had om de kleine kans die ze hem bood met twee handen aan te grijpen, kon hij zich hier toch niet bij inhouden. Flirten zat nou eenmaal in zijn systeem en echt flirten was het toch ook niet? Het zou ongetwijfeld ook voor haar wel duidelijk zijn dat dit alleen een grap was. Hij was wel verbaasd dat ze dit toeliet, maar dat zou hij nooit vertellen. Natuurlijk kon hij, Alexander Stoyan Lyuben, Pureblood, haar wel zover krijgen om haar deuren te openen, zelfs al was dit alleen nog maar poort 1 en waren er nog 999 te gaan.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Zuze’s ogen vernauwden zich even na Claudai’s gebruik van de bijnaam ‘Suus’ en ze antwoordde even met een iets te onschuldig glimlachje. Zij wist ook wel dat Zuze een hekel had aan die bijnaam, wat voor haar natuurlijk een goede reden was om hem juist te gebruiken. Wie zei ook alweer dat zij aardig was? Zo snel mogelijk haalde ook Claudai haar bezem op, zodat ze snel konden gaan vliegen. Iedereen zat al op hun bezems, dus ook Claudai stapte snel op. Hoewel ze alleen nog maar zweefde, voelde het nu al goed om op haar bezem te zitten. "Tot waar vliegen we? Rondje om het kasteel en wie het eerst weer hier is?" stelde Zuzana voor en zowel Marcello als Manuello stemden ermee in. Manuello wilde nog graag weten wat de winnaar kreeg. Zijn grijns en zijn knipoog richting Zuzana verrieden wel waar hij het over had. “Sorry, Manuello, ik vind je heel aardig, maar ik hoef echt geen kus van je hoor,” antwoordde ze grinnikend, implicerend dat zij ‘natuurlijk’ zou winnen. Ze was best snel, maar ze wist dat de rest dat ook was en dat bij zulke wedstrijdjes de hele uitslag door een kleine, onbelangrijk-lijkende factor kon worden omgegooid, dus ze verwachtte gewoon niet teveel. Sowieso was het maar een vriendschappelijke race, dus de uitslag maakte eigenlijk weinig uit.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || I'm finally home... Just a bit lonely at the moment
Het was best gezellig met mijn broer en de andere mensen om hem heen, maar zelf zei ik niet veel. Ze waren aan het praten over daten, maar ik wist dat Dimitri nooit een jongen bij me in de buurt zou laten komen, als hij ervan wist. Ik ging dus maar niet beginnen over Emiel. Hij stelde intussen als een grap een van de tweeling voor, maar dat waren echt mijn types niet. Ze waren me te uitbundig, en daarbij was in elk geval een van hen bezet. Ik rolde dus met mijn ogen, en knabbelde nog wat op mijn eten. Ondanks alle gezelligheid begon iedereen me langzaam maar zeker te verlaten, tot ik uiteindelijk helemaal alleen achterbleef aan dit stukje van de tafel, op mijn kat na, maar ik was nu ook wel weer eens toe aan menselijk contact met mensen die niet mijn familie waren. Ik keek rond, maar zag niet echt mensen die ik kende of waarmee ik normaal gesproken omging. Ik was niet zo'n prater en niet iedereen vond het fijn om een grotendeels eenzijdig gesprek te houden. Ik at uiteindelijk een chocoladecupcake als toetje, en ging toen maar opzoek naar iets te doen. Ik liep dus wat verloren door het slot, opzoek naar een bezigheid waar ik aan kon beginnen, of waar ik me in kon mengen. Na een tijdje te hebben gelopen vond ik mezelf in de bibliotheek, waar ik een aantal dikke boeken uit een aantal kasten trok, en ermee naar een nisje bij een raam liep. De meeste studenten meden dit soort plekjes, omdat het enkel glas was, en daarom zeker 's winters vrij koud, en de koude stenen als zitje hielpen ook niet mee aan het comfort, maar ik vond het altijd een heerlijk veilig plekje om te lezen en me even te kunnen verliezen in andere werelden. Daarbij hield Tanya me ook goed warm. De kat krulde zich dan ook nu op, op mijn schoot, terwijl ik bezig was met het balanceren van het eerste boek tegen het glas en de muur, zodat ik het niet op schoot hoefde te leggen, waarvoor het veel te zwaar was, zelfs als er geen kat had gelegen. Toen ik mijn plekje had ingericht zoals ik wilde, krulde ik me nog veel verder op, tot ik niet meer was dan een opgekruld balletje zwarte lapjes met rode haren. Zo bleef ik warm, met mijn wollen rok tussen de stenen en mijn bips, terwijl ik hier in de warme zomerzon zat te lezen.

---

Bowties were never Cooler

Ik keek naar wolken en genoot van de rust om me heen. Even dacht ik nog aan de gebeurtenis op de boot. Soms ben ik misschien wel iets te impulsief, laat ik me teveel leiden door dat wat ik op een bepaald moment wil, zonder daar genoeg over na te denken. Langzaam ging ik rechtop zitten. Mijn haren vielen een beetje voor mijn ogen en juist die persoon waar ik net aan dacht keek ik aan. August zat onder een boom en keek het grasveld rond. Even dacht ik dat hij naar mij keek, misschien deed hij dat uiteindelijk ook wel, maar zijn ogen waren in eerste instantie niet geheel op mij gefocust, maar op de mensen die in mijn richting kwamen lopen. Dimitri en Mae. Ze waren nog een eindje van mij vandaan. Ik richtte me niet gelijk tot hen, maar maakte mijn gedachtegang nog even af.

Ik had Vincent toch goed weten te helpen, door impulsief te handelen. Ik was best benieuwd of ze hem geheel konden fixen in de ziekenzaal, met spreuken natuurlijk. Ik genoot van het zonnetje dat achter de wolken tevoorschijn kwam en merkte dat er toch een geluksgevoel in mij op begon te borrelen. Ik was nu een eind van mijn huis vandaan. Dat deed me goed. Vliegen gaf me nog meer vrijheid en toch leek ik ook nog een beetje geschokt en nerveus door wat er net gebeurd was. Dat was ongetwijfeld ook te zien, al zou ik dat zo veel mogelijk verbloemen. Mae en Dimitri waren inmiddels vrij dichtbij gekomen en ik besloot dat het nu wel tijd werd om me tot hen te richten. "Hey,' Zei ik. 'Leuk dat jullie ook nog even komen.' Glimlachte ik lichtjes.

[ bericht aangepast op 13 feb 2016 - 12:23 ]

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Ik werd opzij geduwd door Dmitri. Ik keek naar hem en zag een lach op zijn gezicht. Oke, dat betekende dat hij het niet toe wilde geven, maar er toch soepel en vrolijk mee om wilde gaan. Zijn antwoord bevestigde mijn gedachten. 'Je weet best dat ik gek ben op Iza, maar niet op die manier. We zijn al jaren super goede vrienden. Het zou heel gek zijn als we nu opeens zouden gaan daten. Nee, dat zit er niet in. Trouwens, dat weet je zelf ook best wel... ' zei hij en die vele woorden gaven bij mij aan dat er wel iets was. Anders zou hij wel gewoon ja of nee zeggen. 'Dat zou net zoiets zijn als dat wij nu opeens zouden gaan daten. Dat zie je toch ook niet gebeuren...' ging hij verder. '..of wel?' Eerlijk gezegd had ik er nog niet zo over nagedacht, maar dat was ook wel logisch want Mae en Dmitri klonk gewoon niet en alhoewel ik hem een erg leuke jongen vond, zag ik ons niet samen.... Zijn tong in mijn mond, hoe zou hij zoenen? Iew, daar wilde ik echt niet over denken. Nee, wij pasten absoluut niet bij elkaar. Integendeel tot Iza en hij; Dmiza. 'Nee joh gekkie, dat zou echt raar zijn.' Ik glimlachtte om de plannen die zich in mijn hoofd vormden. Als hij het zelf - nee joh, moest ik je nou echt geloven - niet door had, zou ik hen wel koppelen. We waren inmiddels buiten gekomen. Ik zag de bezemstelen al door de lucht vliegen. Ik fixeerde mijn ogen op de lucht, maar hoe ik mijn best ook deed, ik kon Iza niet ontdekken. Ik liet mijn blik weer naar beneden gaan en dat Dmitri een andere richting had gekozen om te lopen. Ik liep achter hem aan en kwam er al gauw achter dat Iza op de grond in het gras zat. 'Hey,' groette ze ons toen we op praatafstand gekomen waren. 'Leuk dat jullie ook nog even komen.' Ik bleef staan en glimlachtte vriendelijk en verheugd om mijn plannetjes. 'Ja, dat was helemaal Dmitri's idee.' Ik keek even naar de lucht om te checken of de tweeling, die ik ontdekt had toen ik naar Iza gezocht had, nog aan het vliegen waren. 'Ik zie de tweeling daar.' liet ik mijn vrienden weten. 'Ik laat jullie twee maar even alleen.' Ik liet Iza en Dmitri met zijn tweeën achter na even overdreven geknipoogd te hebben. Eens kijken wie er eerder bij elkaar zouden komen, Dmiza of Mae met halve tweeling, al zouden allebei natuurlijk ook wel leuk zijn. Dromend en nadenkend over hoe dit zou uitkomen liep ik dichter naar de jongens toe, die nu nog in de lucht hingen. Ik zou ze wel aanspreken als ze weer naar beneden kwamen.

i love bananas and peanutbutter on toast. irrelevant? i don't care, it's extremely delicious.

[ bericht aangepast op 13 feb 2016 - 17:55 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Zowel Manu als Marcello stemden bijna tegelijk in met de afstand en route van de race, en Clau volgde niet veel later. "Dus, wat krijgt de verliezer en wat krijgt de winnaar?" vroeg Manu, met een ondeugende grijns en een knipoog richting mijn kant. Met een glimlach trok ik mijn wenkbrauwen quasi-geintimideerd op. Nog voor ik echter kon reageren met mijn voorstel wat, al zeg ik het zelf, fantastisch was, reageerde Claudai. “Sorry, Manuello, ik vind je heel aardig, maar ik hoef echt geen kus van je hoor,” lachte, ze, waardoor ik ook even moest lachen. "Eh well, de winnaar krijgt een kilo aan chocolade, betaald door de verliezer." zei ik. Misschien, heel misschien, was mijn chocoladeverslaving een beetje té erg aan het worden, maar dat maakte me eigenlijk niet zo heel veel uit. Even later telde ik af van drie naar een, en op één vlogen we allemaal zo snel mogelijk naar voren. Al snel vloog ik voorop, al kwam Clau op een gegeven moment even naast me vliegen, en dreigde ze langs me te gaan. Ik drukte mezelf iets meer naar beneden, om vervolgens een klein overwinningsdansje te doen toen ik als eerste over de 'finish' vloog.

---

take me back to the basics and the simple life

[ bericht aangepast op 13 feb 2016 - 18:15 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Marcello Aloisio Alvaréz
Halfblood / Molokov


Zo’n race was altijd best spannend. Het was niet zo dat ze allemaal erg in niveau verschilden, al waren Zuzana en Manuello misschien iets beter, dus was het altijd wel spannend wie er zou winnen. Het voelde weer als vanouds om op zo’n bezem te zitten. De wind die langs je suisde, het was een heerlijk gevoel. Aan het begin van de race leken ze gelijk op te gaan. Echter was hij even met zijn gedachten weg, naar de wolken aan het staren en het kostte maar een seconde dat je volledige aandacht er niet bij was, dat je ingehaald kon worden. En dat gebeurde dus ook. Oops. Hij deed zijn best om nog wat dichterbij te komen, maar winnen deed hij natuurlijk niet. Dat was Zuzana. Hij vond het niet erg. Hij hield toch niet van chocola. Hij had Zuzana nog naar haar favoriete smaak gevraagd, want hij was geen slechte verliezer. Nee, hij was daar vrij sympathiek in, het boeide hem eigenlijk nooit zoveel als hij iets verloor. Hij was ook altijd sterk genoeg om bij grotere verliezen, dus niet een vriendschappelijke race als dit, weer snel op te krabbelen en verder te gaan.

- Skip –

Het was zaterdagmiddag 15.00. Een perfecte tijd dus om buiten in het zonnetje te zitten, al liggend op een bankje. Aldus volgens Marcello. De jongen maakte zich niet druk over voorbereidingen of weet ik veel wat voor het feest. Hij zou toch nog wel ergens een pak hebben? Hij wist het niet echt maar dat boeide hem dus ook niet. Hij had geen zin in dat gedoe eromheen, al zou hij wel gaan, al was het voor de drank en dat veel mensen gingen. Hij keek naar de wolken en sloot even zijn ogen. Zo kon hij nog wel even blijven zitten, genietend van het zonnetje en de rust. Iedereen was vast kleding aan het kopen of weet ik veel wat aan het praten over dat feest, maar hij dacht daar niet aan.

---

Aan niets denken is ook denken.

Mae had het idee van ik en haar die iets kregen net zo vreemd als ik het had gevonden. Buiten aangekomen verwarmde de zomerzon mijn huid en Mae en ik liepen op Iza af.
"Hey." begroette ze ons. "Leuk dat jullie ook nog even komen."
Maar ik hoorde niet echt wat ze zei, ik had het gevoel dat iemand naar me keek. Het duurde niet lang voor ik de oplettende ogen van Gus trof. Hij zat onder een boom met Sasha, een Hallestrom meisje en verdomd goede beater. Gus en Sasha waren vaak samen te zien, ik hoopte stiekem dat ze niet meer dan vrienden waren.
"Ja, dat was helemaal Dimitri's idee." zei Mae en ik werd wakker geschud.
"huh wat?" zei ik verward, om haar vervolgens vreemd aan te kijken. Hoezo moest ze er perse bij vermelden dat het mijn idee was?
"Ik zie de tweeling daar. Ik laat jullie twee maar even alleen." Na die opmerking keek ik Mae nog vreemder aan. Wat bedoelde ze daar nu mee? Het was niet alsof ik en Iza nooit tijd samen doorbrachten. Mae knipoogde naar Iza en mij en verdween toen in de richting van de Molokovs.
"Oké dat was vreemd." Zei ik deels tegen mezelf, deels tegen Iza. Ik ging naast haar in het gras liggen. "Heb je nog een beetje quidditch kunnen spelen?"

Die avond viel ik vrijwel meteen in slaap, het was een heerlijke eerste dag terug op Durmstrang geweest. Er gingen een paar dagen voorbij zonder dat ik er echt erg in had. Zaterdag ochtend werd ik gewekt door de zon die op mijn gezicht scheen. Slaperig opende ik mijn ogen, zo te zien was verder nog niemand wakker. Het weerhield me er echter niet van om mijn dag al te beginnen. Ik stond op en trok een joggingbroek en t-shirt aan. Mijn bezem nam ik in mijn hand en ik liep de slaapzaal uit. Ook de dorm van Ranaulph was nog uitgestorven op dit uur van de dag. Even zocht ik de ruimte door naar een stukje perkament en wat inkt, lang hoefde ik niet te zoeken. Snel schreef ik een berichtje voor de rest.

Ben al ontbijten en quidditch spelen, ga rond 3 naar het kroegje in het dorp.
- D

Ik prikte het stukje perkament op het prikbord dat aan de muur hang. Zo communiceerden we vaker met elkaar, het was handiger dan iedereen lopen zoeken in het kasteel. Ik vroeg me kort af of andere afdelingen dit ook deden, maar had eigenlijk geen idee. Toen ik in de eetzaal aankwam zag ik dat ik niet de enige was die vroeg opgestaan was. Echter kende ik geen van de leerlingen die aan het ontbijten waren echt goed, dus besloot ik alleen te gaan zitten. Het was op zacht gepraat nog heerlijk stil en zo at ik ook mijn ontbijt en las ik de ochtend profeet van Rusland.
Na een paar uurtjes quidditch gespeeld te hebben keerde ik terug naar de dorm en douchte me snel.

Toen ik het kroegje in het dorp binnen kwam klonk er een belletje. Het rook er naar boterbier en hout. Inmiddels was het al redelijk druk, maar ik zag nog niemand van mijn jaar. Op de tafeltjes stonden kaarsen aan, niet dat dat nodig was want het was nog prima licht buiten, maar het oogde wel gezellig.
"Ah, Dimitri, jongen, wat doe jij hier zo alleen?" Mevrouw Stromberg kwam op me af met een brede glimlach op haar vriendelijke gezicht. Het kroegje was van haar en zo'n beetje iedereen was dol op mevrouw Stromberg. Ze had een hele warme persoonlijkheid en was voor iedereen aardig, nou bijna iedereen dan.
Ik haalde mijn schouders op. "Was wat vroeger opgestaan dan de rest."
Ze knikte begrijpelijk en bood me een kruk aan de bar aan. "Kom zitten! Kom zitten! Wat kan ik voor je inschenken?"
"Is het te vroeg voor boterbier?" vroeg ik haar terwijl ik naar de klok keek, het was net iets voor 3.
"Het is nooit te vroeg voor boterbier, mijn jongen." zei ze lachend en ze schonk een glas voor me in. "Vertel me eens, moet jij niet op zoek gaan naar een smoking voor het feest morgen?" Mevrouw Stromberg was van alles op de hoogte wat er gebeurde in het dorpje en op Durmstrang.
"Ik heb deze zomer net een nieuwe smoking gekocht, bovendien is shoppen meer iets voor meisjes als je het mij vraagt."
Ze moest lachen om mijn opmerking en ik nam een grote slok boterbier. Weekenden waren misschien nog wel het allerbeste op Durmstrang.

[ bericht aangepast op 13 feb 2016 - 22:05 ]

---

"Misschien kunnen we naar buiten gaan? I mean liever wat frisse lucht dan verstikken in de gespannen sfeer." Gus zei het met een glimlachte op zijn gezicht. Hij stond op en liep naar buiten, ik volgde hem trouw. Bij een boom gingen hij zitten en ik ging naast hem in het gras liggen. Eindelijk zag ik Iza, maar net toen ik naar haar toe wou gaan om haar te begroeten kwamen twee leerlingen van Ranaulph bij haar zitten, dus besloot ik te blijven liggen.
Het was een heerlijke namiddag en ik en Gus bleven de hele middag in het gras liggen, we wisselden de stiltes af met gesprekken over alles en niks.
Ik kon zo genieten van deze momenten, het was zoiets kleins, maar het betekende zoveel voor me. Ik sloot mijn ogen en wou dat deze middag nooit voorbij ging.
Maar uiteindelijk ging de zon onder en eindigde de middag in een zwoele zomeravond.

Zaterdag ochtend stond ik vol energie op. De lessen waren afgezegd vandaag en we mochten naar het dorpje om een jurk te kopen voor het feest van morgen. Ik sprong vrijwel meteen uit bed om naar Gabriëla te haar bed te lopen.
"Gabi, Gabi." schudde ik haar wakker. "Zullen we vanmiddag samen shoppen? Oké? Ik ga alvast ontbijten enzo, zullen we rond 3 gaan?"
Ze reageerde niet echt en ik ging daarom maar naar het ontbijt. Tegen de middag had ik Gabriela nog niet weer gezien dus besloot ik een rondje hard te lopen over het terrein. Helemaal nu het nog mooi weer buiten was vond ik het heerlijk om een rondje hard te lopen over de prachtige gronden van Durmstrang.
Echter duurde mijn rondje niet lang. Na 5 minuten kwam ik Marcello tegen, hij lag op een bankje van de zon te genieten.
"Hee jij." begroette ik hem. Ik gaf hem een kus op zijn wang. "Schuif eens op." ik propte mezelf bij hem op het bankje. "Laat me raden, jij maakt je niet zo druk om het feest morgen en gaat straks het dropje niet meer in?"
Marcello was een vreselijk knappe jongen uit Molokov en ik kon dan ook niet zeggen dat ik alleen vrienden met hem zou zijn. Bij Marcello hield ik altijd al mijn opties open, ik bedoel: ik zou toch ook wel stom zijn om dat niet te doen. Wie zou zo'n knappe jongen afwijzen? Ik was totaal niet op zoek naar een relatie, en al zeker niet een relatie die zijn broer had met een vriendin van mij, Zuzanna. Die twee waren zo vreselijk klef. Dat was niet voor mij weggelegd, maar er is niks mis met een beetje rotzooien met iemand.

[ bericht aangepast op 13 feb 2016 - 22:45 ]