[RPG • 200 • Speeltopic] Durmstrang Insitute - Speeltopics

STORY Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is. HOUSES Credits • Hallestrom (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them. • Molokov (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case. • Ranaulph (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on. • Rhoswen (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage. OTHER INFORMATION • Vakken en Lessen Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken. • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar [V] Charms [V] Dark Arts* [V] History of Magic [HoM] [V] Transfiguration [V] Potions [K] Astronomy [K] Quidditch**/**** [K] Sports***/**** [K] Care of Magical Creatures [CoMC] [K] Arithmancy [K] Divination [K] Studie of Ancient Runes [SoAR] [K] Music**** [K] Art**** [K] Ghoul Studies * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld. ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten. *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport. **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak. • Rooster • Quidditch Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar. • Hallestrom Captain — Chaser — Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Oliver Amaro Delray Seeker — • Molokov Captain — Vincent Milan Procházka Chaser — Zuzana Ružicka Chaser — Chaser — Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz Beater — Keeper — Vincent Milan Procházka Seeker — Claudai Ružicka • Ranaulph Captain — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Dimitri Viktor Volkov Chaser — Chaser — Beater — Beater — Keeper — Seeker —Iza Afina Caterina Dascu • Rhoswen Captain — (Loten?) Chaser — Alexander Stoyan Lyuben Chaser —Erika Isole Falker Chaser — Beater —Vyara Kaven Rumaneck Beater — Keeper — Seeker — Sara Tali Herbovitz • Nationaliteiten Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten. • Leerjaren en Schooljaar Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen. • Schoolregels — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden. — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan. — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden. — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt. — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen. — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden. — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht. — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken. • Dorms Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord. • Hallestrom De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter. • Molokov Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer. • Ranaulph De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden. • Rhoswen Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby? • Uniform Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen. Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing. • Huisdieren Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen. • Kasteel en omgeving Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld. • Cijfers, toetsen en essays Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.

RULES • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd! • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier. • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands. • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood. • Enkel ik (BIackburn) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld. • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden. • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d. • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.

[justify]

HET BEGIN

Datum en Tijd
We skippen naar Zondagavond 31 augustus, 20.20

Het avondmaal was deze keer van 18.00-18.30, leerlingen hebben dus ruim de tijd gekregen zich klaar te maken. Het feest begon officieel om 20.00, maar de meesten bovenbouwers zullen nu aankomen/het feest een beetje gezelliger maken. Het feest bevind zich buiten, er is muziek, eten, drinken etc. Alcohol en verdovende middelen zinn zoals altijd verboden. Het feest zal tot 1.00 duren voor bovenbouw, 00.00 voor onderbouw. De volgende dag zullen alle lessen uitvallen. Bovenbouwers hebben de mogelijkheid na het feest te overnachten in een tent (min 1-max 4 per stuk). Deze tenten zijn zo behekst dat de lucht buiten te zien is, maar je niet naar binnen kan kijken.

[ bericht aangepast op 20 maart 2016 - 19:14 ]

---

take me back to the basics and the simple life

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || It's time for a girls day out.
Ik luisterde rustig naar de antwoorden op mijn vraag, net als de rest van hun gesprek, waaruit wel bleek dat ze het liefst een kortere donkere jurk zochten. Zelf vond ik voor een gala dat lang hoorde, misschien dat het net boven je enkel uitkwam maar hoger zeker niet. Toch was ik benieuwd waarmee ze aan zouden komen, maar hen kennende was het vast mooi. Plots leek er een realisatie te ontstaan dat het toch wat later begon te worden en we zo echt moesten gaan winkelen. Toch stond Iza nog met mijn broer te praten, waardoor we nog niet konden gaan. Mae sneed het onderwerp jongens aan om de tijd te doden, maar dit viel bij Zuzana duidelijk niet goed. Haar blik werd dodelijk en ondanks dat Claudai het probeerde op te lossen wist ik niet of haar tweelingzus het zo snel zou vergeten. Daarbij lagen de blik en de gemompelde woorden van de blondine me niet helemaal lekker. Er was al zo veel misère in de wereld, en dan ging je niets stukmaken wat liefde betreft, want dat was het enige wat de wereld nog een beetje leefbaar maakte tegenwoordig. Ik kon er alleen niets van zeggen, want nog voor ik mijn mond kon opentrekken werd Mae meegesleurd naar buiten door Iza, die blijkbaar klaar was met Dimitri. Ik keek nog even de kant op van mijn broer, voor ik achter de tweeling aanliep naar buiten. Daar ving ik nog wat woorden op van Mae die me niet lekker zaten. Kijk, ik was ook enorm benieuwd naar of Iza en mijn broer samen naar het bal gingen, maar hoe ze het vroeg was enorm bot en hij was toch geen hond of homp vlees. Ik had nooit echt een band gehad met Mae en dit waren nog twee redenen op het lijstje erbij waarom het ook nooit echt ging gebeuren. Ik bleef dus maar wat bij de tweeling en zou straks zelf naar Iza gaan als Mae weg was. Ik liep mee de jurkenwinkel in, wat iets ongemakkelijk was omdat ik al een jurk bij me had. Ik settelde me dus maar neer op een krukje tussen de rekken en keek hoe de rest van de dames de rekken door gingen opzoek naar de juiste jurk. Ik bleef opletten of iemand hulp nodig had of iets leuks had gevonden, maar begon intussen ook wat te dromen over het bal, en dan vooral over Emiel in pak.

---

Bowties were never Cooler

'En?' Vroeg mijn vriendin. 'Wat wilde hij van je?' Ondertussen waren we allebei in hetzelfde rek aan het neuzen, waar eigenlijk niet eens jurken in hingen. Ik keek Mae een beetje plagend aan. 'Niet veel,' Zei ik. 'Gewoon of ik mee naar het bal wilde.' In die woorden was mijn enthousiasme te horen. Ik liep naar een ander rek waar wel jurken hingen en begon er tussen te zoeken, wachtend tot ik bestookt zou worden met vragen over "Wat Dimitri dan allemaal gezegd had en hoe hij het gevraagd had etc." Ondertussen keek ik de winkel een beetje rond. Zuzana en Claudai hadden zich een beetje afgezonderd. Ik had het idee dat er net iets niet helemaal goed was gegaan aan tafel. Ik was dan misschien ook vooral met de tweeling bevriend, in ieder geval met Zuzana, Mae niet zo. Claudai kende ik natuurlijk wel van de Art lessen. Aan de andere kant van de winkel zag ik nog wat meer bekende. Waaronder Sasha. Haar had ik nog niet veel gesproken afgelopen week. Ik zwaaide naar haar, maar ik had niet het idee dat ze dat zou zien. Bij haar waren ook Alexander en August. De jongens die ik in de trein had ontmoet. Het duurde even voordat het mij opviel dat Svetlana een beetje alleen voor zich uit aan het staren was. 'Svetlana, wil je ons helpen?' Vroeg ik. 'Ik ben opzoek naar iets basics.' Vertelde ik haar. Ik liep naar een rek bij haar in de buurt en begon de jurken in het rek aandachtig te bestuderen.

[ bericht aangepast op 9 maart 2016 - 19:45 ]

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

“Ook Marcello zal niet al te lang meer duren, als je ziet hoe hij en Sasha om elkaar heen draaien.” zei Claudai nog, waarna we de zaak definitief verlieten. Een aantal minuten later waren we alweer druk aan het zoeken tussen de rekken met jurken. Op een gegeven moment had ik er drie gevonden, maar de tweede liet ik toch maar liggen. Die andere vond ik mooier, en als ze allemaal niet zouden passen, dan kon ik deze altijd nog pakken. Mae en Iza waren ook aan het zoeken en Svetlana keek een beetje verloren om zich heen. Het gevoel dat Iza niks mee had gekregen van het kleine conflict tussen mij en Mae was sterk, gezien ze er anders wel iets over had gezegd. Dat Dimitri haar net mee had gevraagd naar het feest morgen, had ik al lang doorgehad, dus dat Mae er nog naar moest vragen, liet mij even met mijn ogen rollen. Het meisje wat ik toen we binnenkwamen twijfelend om zich heen had zien kijken, zag ik nog op exact dezelfde manier staan. Gezien ik haar niet kende, en me best afvroeg waarom ze zon zich heen keek, stapte ik op haar af. "Hey, sorry als dit onbeleefd klinkt, maar wie ben je? Ik heb je nog nooit eerder hier gezien," voegde ik er haastig aan toe, gezien het eerste best bot overkwam. De jurken die ik had gepakt hingen over mijn arm en ik bekeek het meisje even. Ze was best lang, en de jurk die ze aanhad stond haar prachtig. Haar haren staken af tegen het zwart van diezelfde jurk, wat een lichtelijk sprookjesachtig effect gaf, als ze er alleen al wat zelfverzekerder zou staan met die jurk zou het er nog beter uit zien. Ik verzette mijn gewicht naar een been, waardoor ik een beetje schuin stond. "Die jurk staat je overigens prachtig, ik zou 'm kopen," vervolgde ik, aangezien ik het niet kon laten het niet te zeggen. "Oh, en ik ben Zuzana trouwens" zei ik er haastig achteraan, me realiserende dat ik mezelf nog niet eens had voorgesteld.

---

take me back to the basics and the simple life

Toen ze de opmerking had gemaakt had ze even naar de rest van de mensen gekeken. Ze had opgemerkt hoe een jongen zijn ogen over haar had laten glijden, alsof hij haar keurde. Ze vond het niet vervelend, immers, ze deed het zelf ook zo vaak. Echter wel een stuk minder opvallend dan hij. Ze keek dan ook –no shame, no shame- net zo terug, liet kort haar blik over hem glijden en stelde vast dat hij wel knap was. Mr. Handsome, noemde ze dan hem dan ook maar in haar hoofd gezien ze zijn naam niet kende en het altijd wel grappig vond om mensen bijnamen te geven waarop ze niet zaten te wachten. Ze had met een vriendelijke glimlach hem een speelse knipoog gegeven, waarna ze weer verder ging met waar ze mee bezig was geweest. Het uitzoeken van een jurk. Niet echt haar ding, maar nu ze zo twijfelend in de spiegel keek moest ze toch echt wel bekennen dat hij gewoon te goed stond om niet te kopen. Ze had altijd even wat meer tijd nodig om zulk soort dingen te zien.

Hoe lang had ze in de spiegel zitten kijken? Ze schrok op van een andere gedaante. "Hey, sorry als dit onbeleefd klinkt, maar wie ben je? Ik heb je nog nooit eerder hier gezien," Haar twijfel brak gelijk van haar gezicht af en een glimlach verscheen op haar gezicht. Ze vond contact met mensen vrijwel altijd leuk, dus vond het niet erg door het meisje, dat ook nog eens heel knap was en van die mooie rode haren had, gestoord te worden. Natuurlijk, rondom dit dorp zou iedereen elkaar vast kennen. Dat was ze niet gewend van haar vroegere school, waar het een stuk groter was en onpersoonlijker. “Mijn echte naam is Abigail, maar iedereen noemt me Gail” “Ik ben nieuw hier, andere school, dus ken echt nog niemand en ben al blij dat ik deze zaak heb kunnen vinden” zei ze en ze ontspannen en eerlijk. Ze hield bijna nooit een blad voor haar mond, zelfs niet bij vreemden was ze heel open en relaxed. Ze zag dat het meisje een aantal jurken over haar arm had. Stuk voor stuk ook mooie jurken nog.
"Die jurk staat je overigens prachtig, ik zou 'm kopen,"
Dat deed haar ogen weer naar de spiegel staan en lichtelijke twijfel sloeg weer toe.
“Hmm denk je? Je zult wel gelijk hebben, ik zie het gewoon niet omdat ik die dingen echt nooit draag” gaf ze toe.
"Oh, en ik ben Zuzana trouwens" Ze glimlachte weer even. “Aangenaam kennis te maken Zuzana, ik zie dat jij ook een aantal mooie jurken hebt kunnen vinden”
Ze probeerde de naam aan het gezicht te koppelen, want op het eerste gezicht, naast dat het een knap meisje was, leek het haar ook een aardig meisje.

---

Aan niets denken is ook denken.

Het eerste wat ik kreeg was een ondeugende blik van Iza. Oeh, dit kon enkel goeds betekenen. Geïnteresseerd draaide ik me naar haar toe. 'Niet veel,' was haar antwoord, waardoor ik ergens toch wel een beetje begon te twijfelen in hoeverre mijn plannen geslaagd waren. De volgende zin die uit haar mond kwam, nam deze twijfel echter wel weer af. 'Gewoon of ik mee naar het bal wilde.' hoorde ik mijn vriendin zeggen. Haar stem klonk nogal enthousiast. Als ze probeerde dat te verbergen, was dat totaal mislukt. Er verdween een klein glimlachje op mijn gezicht die ik wist te bedwingen om haar vervolgens met een volgende vraag te bestoken. 'Oh, echt waar?' deed ik alsof het een verrassing was voor me. Ik deed alsof ik nadacht. 'Hmm, dat is ergens toch best raar. Jij en Dmitri... Jullie gaan wel als vrienden toch?' Niet dat ik dat hoopte; ik hoopte juist het tegendeel. Ik zou het geweldig vinden als zij met zijn tweeën gingen. Ja, dan zou ik wel alleen moeten gaan - of nou ja, met iemand anders dan mijn beste vrienden, maar dat had ik er wel voor over. Nee, met hun gaan zou geen optie zijn. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik het derde wiel aan de fiets zou zijn, of hoe die uitdrukking ook klinkt. Anders ging ik op de avond zelf gewoon ergens bijstaan en desnoods ging ik gewoon alleen. Dat was niet zo'n probleem. Bovendien had ik dan ook geen last van ze als ik de tweeling zou gaan fixen. Ik keek een beetje door het rek heen naar de jurken, maar ik kon niet echt iets moois vinden. Ik wist dan ook niet precies wat ik zocht, maar alles wat hier hing was zo... Tja, ik kon het niet echt benoemen. In ieder geval was het niet echt mijn smaak. Vanuit mijn ooghoek zag ik Iza naar het meisje wiens naam ik vergeten was lopen. Ze sprak haar aan en vroeg of ze haar wilde helpen met het uitkiezen van een jurk. Ook noemde ze haar naam; Svetlana. 'Oh ja' zei ik waarschijnlijk iets harder dan ik had gewild toen Iza de naam uitgesproken had. 'Zou je mij ook willen helpen?' vroeg ik Svetlana snel, terwijl ik naar de twee liep. 'Volgens mij heb jij wel echt een goede smaak.' Dat laatste zei ik niet alleen om mijn stomme fout te verbloemen. Het zusje van Dmitri zag er ook wel echt uit als iemand die een goede smaak had en dat kon ik op zo'n dag als vandaag zeer goed gebruiken.

i love bananas and peanutbutter on toast. irrelevant? i don't care, it's extremely delicious.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

"Mijn echte naam is Abigail, maar iedereen noemt me Gail. Ik ben nieuw hier, andere school, dus ken echt nog niemand en ben al blij dat ik deze zaak heb kunnen vinden” Zei het meisje, wat dus Abigail heette. Ik maakte in mijn hoofd een notitie haar Gail te noemen. Voordat ik kon vragen of ze van Beauxbatons kwam, gezien haar accent zeker Europees, en absoluut niet brits klonk, zag ik haar twijfelend in de spiegel kijken. “Hmm denk je? Je zult wel gelijk hebben, ik zie het gewoon niet omdat ik die dingen echt nooit draag” zei ze, lichte onzekerheid duidelijk te horen in haar stem. "Ja! Sowieso. Hij staat je fantastisch." ik beet even op mijn lip en wierp een blik op Clau en daarna op de paskamers, gezien ik eigenlijk mijn jurken had willen passen en laten zien en dan een keuze maken om mijn zus daarna te helpen. “Aangenaam kennis te maken Zuzana, ik zie dat jij ook een aantal mooie jurken hebt kunnen vinden,” zei ze vervolgens, waarna ik opmerkte dat ze me iets langer dan normaal aankeek, wat waarschijnlijk betekende dat ze ging proberen mijn naam bij mijn gezicht te onthouden, waardoor ik moest lachen. "Mijn naam/gezicht combinatie onthouden wens ik je succes mee, dr staat een identieke achter me," ik wees daarbij even naar Claudai, die nog door rekken met jurken stond te zoeken, "Ze heeft alleen een bril, dus daaraan kan je ons nog wel uit elkaar houden," vervolgde ik haastig. "Kom je van Beauxbatons?" stelde ik eindelijk mijn vraag, "En in welke afdeling en jaar zit je eigenlijk?" voegde ik er nog snel achteraan, terwijl ik een beetje heen en weer hupte van been tot been, eigenlijk erg graag willen passen, maar niet de conversatie te willen verlaten vanwege het feit dat dat simpelweg erg rude zou zijn.

---

take me back to the basics and the simple life

Gail wist het nog niet zeker van de jurk, maar wist wel dat ze voor haar doen wel heel veel aan het twijfelen was. Meestal wist ze precies want ze wilde, maarja, dit waren jurken en dit was niet haar specialiteit. "Ja! Sowieso. Hij staat je fantastisch." Een glimlach verscheen op haar gezicht. Gelukkig kon het meisje haar twijfel laten doorbreken en ze zag zelf ook wel in dat ze maar beter deze jurk kon kopen. Ze hoefde niet op het prijskaartje te kijken, dat was een van de voordelen van een rijke vader hebben. “Dan koop ik hem” zei ze, ook een beetje naar de verkoopster die wel leek te verwachten dat ze een van de eerste jurken die ze aan haar had voorgesteld zou kopen.

Het meisje moest lachen en het werd haar al snel duidelijk waarom. "Mijn naam/gezicht combinatie onthouden wens ik je succes mee, dr staat een identieke achter me," Ze liet haar blik naar het andere meisje glijden, dat inderdaad erg veel op het meisje voor haar leek, net zo knap en ook zulke rode haren. Ze had wel een bril, thank god, dus ze waren wel op die manier nog uit elkaar te halen. "Ze heeft alleen een bril, dus daaraan kan je ons nog wel uit elkaar houden," Ze knikte. “Gelukkig maar, anders zou het echt niet te doen zijn” zei ze en ze hoopte maar dat het meisje haar bril ook daadwerkelijk droeg, anders zou het nog wel eens kunnen voorkomen dat ze haar voor Zuzana aan zag.

"Kom je van Beauxbatons?" Ze knikte weer. “Yup, daar kom ik vandaan” zei ze. "En in welke afdeling en jaar zit je eigenlijk?" “Ik ben ingedeeld in Molokov en zit in het 7e jaar“
antwoordde ze op de andere vraag. Ze had nog niet echt een beeld bij die afdelingen, dus zou ze er nog moeten achter komen of ze hier blij mee zou zijn of niet.
Ze had door dat het meisje van het ene been naar het andere hupte, waarschijnlijk had ze zin om te gaan passen. “Ik denk dat ik mijn jurk maar even ga afrekenen” zei ze dan ook en ze gaf het meisje nog een lieve glimlach voordat ze in de paskamer verdween om haar vertrouwde alternatieve kleding weer aan te doen en in de rij van de kassa ging staan. De jurk kostte meer dan verwacht, maar ja, voor deze ene keer maakte ze gebruik van haar vader zijn vermogen, want hij wilde ongetwijfeld nog wel meer neerleggen voor een jurk als ze zou vertellen dat ze naar dit gala zou gaan. Ze had de jurk betaald en de verkoopster vroeg aan haar of ze er ook mooie schoenen mee had. Verrek, daar had ze nog niet aan gedacht. Ze had wel mooie rode pumps, maar die zouden zo afsteken tegen deze jurk en verder paste haar andere hakken er ook niet bij. De verkoopster wees naar de plek waar ze een hoop hakken hadden staan en ze was hier dus nog niet weg. Nu stond ze dus te kijken naar allerlei soorten hakken, maar hier had ze minder twijfel in. Het zouden hoogstwaarschijnlijk zwarte pumps worden.

---

Aan niets denken is ook denken.

Na mijn opmerking over dat de jurk haar fantastisch stond, moest het meisje- Gail- glimlachen, wat ik opvatte als een ‘ik koop de jurk’, iets wat ze dan daarna ook zei. Omdat ik Claudai net aanwees, keek het meisje even achter me, om vervolgens een opgeluchte zucht te slaken. “Gelukkig maar, anders zou het echt niet te doen zijn,” zei ze dan ook. Die zin had ik al vaak genoeg gehoord, en meestal ging het nog steeds niet goed. Er waren mensen die ons nog altijd niet uit elkaar konden halen, maar ik vond dat wel prima- waar ben je anders een identieke tweeling voor? Ik kon dan ook niet zeggen dat we nooit gebruik hebben gemaakt van het feit dat we niet uit elkaar te halen zijn. Eigenlijk hebben we er een beetje té vaak misbruik van gemaakt. Abigail vervolgde dat ze inderdaad van Beauxbatons kwam, en ik maakte een mentale notitie om later te vragen waarom ze in godsnaam van school veranderd was in haar voor na laatste jaar. Ik bedoel, de meesten die zo laat nog van school veranderen zijn van school getrapt. Of van Azië naar Europa verhuisd of zo. De meeste toverscholen waren dan ook scholen waar je het hele jaar verbleef op de zomer en soms kerst na. Op mijn laatste vraag gaf ze antwoord dat ze in Molokov gesorteerd was, waardoor er een enorme grijns op mijn gezicht uit brak. Mijn vermoedens dat ze in haar zevende jaar zat, klopten dan ook. Het meisje liep daarna weg van me om af te rekenen, waardoor ik maar naar de paskamers liep, ergens hopende dat Clau of Iza zou merken dat ik ging passen zodat ik straks niet weer die hele winkel door zou hoeven te lopen. Ik keek dan ook nog even over mijn schouder en wenkte Claudai, al had ik geen idee of ze het ook daadwerkelijk zag. In mijn armen lagen twee jurken, een lange en een korte, en beide vond ik ze werkelijk prachtig. Ik had dan wel een voorkeur voor kort, maar aangezien het toch een soort ‘gala’ was, vond ik het wel gepast om op zijn minst een lange jurk te passen. Dit was dan ook degene die ik als eerste aandeed, maar ik hoefde de paskamer niet uit te stappen om te zeggen dat hij niet helemaal goed zat en dat mijn afkeur voor lange jurken nog lang niet verdwenen was. Zorgvuldig deed ik hem dan ook weer uit en hing ik hem aan het haakje. Ergens had ik een hekel aan omkleden, ik voelde me altijd zo kwetsbaar, vooral in pashokjes in winkels. Toen ik ooit een kleine Zuzana was, zo’n zeven jaar denk ik, is het dan ook zelfs een keer gebeurd dat iemand anders in het pashokje stapte waar ik me aan het omkleden was. Hoe klein is ook was, het was zeer traumatiserend. Nee, grapje. Maar dat ik me altijd kwetsbaarder voel in openbare omkleed-ruimtes kwam misschien ook een beetje door mijn situatie thuis- wanneer ik niet op Durmstrang zit. Het was nou namelijk niet zo dat ik erg comfortabel was met het tonen van blauwe plekken, hoewel ik deze altijd voor het grootste deel wel weg wist te krijgen. De kortere jurk zat- in tegenstelling tot de langere- een stuk beter. Hij viel, voor mijn gevoel, precies goed, en ik voelde me dan ook een stuk zelfverzekerder in deze jurk dan de vorige. “Clau?” vroeg ik dan ook, door het gordijn voor de paskamer heen. Tot mijn opluchting was hier een spiegel geweest, al dan wel niet de grootste, maar ik wou toch beter zien hoe hij precies zat, en voornamelijk ook en mening horen.

---

take me back to the basics and the simple life

Het duurde niet lang voor ze dé plek voor een jurk bereikten en Claudai was de rest al snel kwijt in het doolhof van schappen. Overal hingen jurken en de eerste paar minuten besteedde ze aan wanhopig rondlopen, tot ze uiteindelijk bedacht dat ze beter systematisch aan het werk kon gaan en jurken uit de schappen moest halen. Alles met kleur sloeg ze meteen al over, maar bijna alle zwarte jurken had ze wel in handen. Het was het toch allemaal net niet of de jurken waren er niet meer in de juiste maat. Uiteindelijk trok ze op goed geluk een paar willekeurige jurken uit de schappen want ze moest toch gaan passen. Ze had wel vaag door dat Zuzana naar haar wees en met iemand stond te praten, maar echt aandacht besteedde ze er niet aan. Ze was de zoveelste ruzie met een lange jurk aan het voeren om hem weer terug in het rek te hangen zonder de rest te laten vallen. Net toen ze richting de paskamers liep, zag ze hem. Een korte zwarte jurk die gewoon perfect was. De achterkant was open en misschien niet helemaal wat ze al jaren had, maar ze was gewoon verliefd. Wonder boven wonder was deze jurk er ook nog in haar maat, dus deze ging zeker mee naar de paskamers. Het was ook de eerste jurk die ze aanhad en hij paste. De spiegel in de paskamer was te klein om echt iets te zien, dus toen ze het hokje eenmaal uit was en voor de grote spiegel stond, zag ze het pas goed. De jurk liet haar er zo anders uitzien. Geen grijze muis meer. Ze zag er gewoon vrouwelijk uit en voor het eerst viel het haar op dat ze er niet zo verkeerd uitzag. Op dat moment hoorde ze Zuze haar naam roepen vanuit een hokje, dus draaide ze weg van de spiegel – al kon ze het niet laten stiekem toch nog even een blik op zichzelf te werpen – en liep het juiste hokje binnen. Zuze droeg ook een kort jurkje en zoals gewoonlijk zag zij er weer eens honderd keer beter uit. “Wauw, Zuze, hij staat je prachtig!” riep ze uit. Hij paste haar echt perfect en accentueerde de juiste plekken.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Clau verscheen niet veel later, zelf ook in een prachtige jurk. "Wauw, Zuze, hij staat je prachtig!" was het eerste wat ze zij, waardoor ik even moest lachen. "Dankje, die van jou is ook fantastisch! Ik zou alleen, ik liep een half rondje om haar heen, "de bandjes iets langer maken, hij lijkt nu ietsjes opgekropt," ik frutselde even met de verstelbare bandjes, waarna ik ze beide enkele millimeteren langer maakte. "Zo, dat ziet er wat meer ontspannen uit," zei ik met een glimlach. Ik liep even later naar de grote spiegel om de jurk beter te bekijken, en was best tevreden met het resultaat. Dat dit de jurk zou worden die ik ging kopen, stond nu dan ook vast. Ik liep terug naar Clau en het pashokje, en deelde mee dat ik me weer ging omkleden en dan de jurk ging betalen, en of ze die jurk ging kopen omdat ie haar fantastisch stond, of dat ze nog andere jurken had liggen end dat ik ze dan- als dat het geval was- graag wou zien. Twee minuten later stond ik echter alweer omgekleed buiten het pashokje en hing ik vlug de jurk die ik niet had gekozen weg, de andere had ik over mijn arm hangen. Het meisje van net zag ik tussen een aantal schoenen staan, maar ik liep richting Clau d'r pashokje- waarvan ik wist dat ie van haar was omdat haar schoenen er praktisch gezien buiten lagen- om haar op te wachten. Ik keek nog om me heen of ik Iza of Mae zag, maar die zag ik niet meer. Ik hoopte dat Manu de jurk ook leuk zou vinden, dat was immers een van de belangrijkste dingen.

---

take me back to the basics and the simple life

Het was Zuze duidelijk niet ontgaan dat ook Claudai een jurk aan het passen was geweest, want ze antwoordde meteen met dat Claudai’s jurk haar ook prachtig stond, waarna ze aan de bandjes begon te prutsen. Claudai moest even een rilling onderdrukken, want Zuze’s handen waren heel koud, maar toen de bandjes goed zaten, zag ze dat Zuze gelijk had gehad en dat de jurk nu een stuk beter zat. “Dank je,” zei ze tegen haar zus, waarna ook Zuze haar jurk in de spiegel moest bekijken. Zoals ze wel verwacht had, was Zuze van plan de jurk te kopen, want hij stond haar fantastisch en ze zou dom zijn als ze dat niet zou doen. Dit vertelde ze haar zus ook. “Ik kleed me ook om en ga ook betalen. Dit is de beste jurk die ik tot nu toe tegen ben gekomen en ik heb alle jurken geloof ik al wel drie keer in handen gehad,” antwoordde ze Zuze, waarna de meisjes hun wegen scheidden om zich weer om te kleden. Tegen de tijd dat zij zich net uit haar jurk had gewurmd, zag ze al een schaduw onder het gordijn uit komen, waar ze van afleidde dat ze weer eens te langzaam was en Zuze al op haar stond te wachten. “Ik kom eraan!” riep ze en ze hoopte dat het echt Zuze was, want anders was ze nu naar een vreemde aan het roepen. Zo snel mogelijk trok ze haar kleding aan – wat erin resulteerde dat ze haar hoofd door een van de mouwen probeerde te krijgen, dus misschien kon ze toch beter iets rustiger aan doen – en toen alles eindelijk aan was, joinde ze Zuze. Ze haakte haar arm door die van haar zus en samen liepen ze richting de kassa. “Tevreden met je aankoop?” vroeg ze redelijk onnodig. Zuze zag er fantastisch uit in haar jurk, dus ze moest er wel tevreden over zijn.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Svetlana Irina Volkov
Ranaulph || It's time for a girls day out.
Ik zat rustig in de winkel, wachtend tot iemand hulp nodig had. Dat kwam zich dan ook aandienen in de vorm van Iza die me om hulp kwam vragen. Ik sprong op mijn voeten en schonk haar een glimlach. "Tuurlijk" zei ik met een glimlach, voor ik met haar meekeek naar de jurken op het rek. Mijn flow werd alleen verstoord door Mae die vroeg of ik haar ook kon helpen. "Ik kijk zo wel mee. Ik ga eerst even Iza helpen, goed?" Ik draaide me hierna weer uit het rek, waar mijn ogen op 3 verschillende jurken, die ik wel bij Iza vond passen: lieflijk, maar met een randje. Een zwarte met een huidskleurig topje, een blauwe met een open rug, en een rode met veel glimmertjes en een hoge slit, waarschijnlijk tot halverwege, al dan niet bovenaan, haar dij. Ze was een mooi meisje, en zou zoizo mijn broer's ogen uit zijn hoofd laten vallen van verbazing. "Wat vind je hiervan?" vroeg ik aan haar, terwijl ik de jurken een voor een liet zien. Ik hoopte dat er iets tussen zat wat ze leuk vond, en anders zochten we gewoon verder. Daarvoor waren we nu hier, en we moesten opschieten, want het bal was al morgen. Haren en make-up zouden we morgen waarschijnlijk ook samen doen. Toch was het wel belangrijk om een jurk te hebben. Het was misschien geen verplichting, maar toch wel erg leuk en een excuus om te winkelen. Veel meisjesachtige dingen waren toch niet echt mijn ding, maar dit was toch wel erg gezellig.

[Ik wist niet of je al jurken had, dus ik heb maar iets van t internet geplukt]

---

Bowties were never Cooler

'Oh, echt waar?' Zei Mae, een beetje fake verbaast, ja als haar beste vriendin kon ik daar natuurlijk wel doorheen prikken. 'Hmm.. dat is ergens toch best raar, jij en Dimitri, jullie gaan wel als vrienden toch?' Ik keek de andere kant op om mijn directe reactie te verbloemen. Gingen we als vrienden? Dat was me eigenlijk niet helemaal duidelijk gemaakt. Was ik dan zo naïef om te denken dat we als 'date' gingen, of? Ik keek mijn vriendin weer aan en liet daarna mijn blik over het rek glijden waar ik bij stond. 'Ja, denk het.' Antwoordde ik, minder enthousiast dan ik daarvoor geweest was. Mijn blik dwaalde even af naar de rest van de winkel. Zuzana stond met een nieuw meisje te praten, tenminste, ik had haar nog nooit eerder gezien. Ze zag er vriendelijk uit. Claudai was ondertussen een jurk aan het passen. Ik was benieuwd met wat voor jurken we dit jaar allemaal op het gala zouden belanden.

Ik vroeg Svetlana om hulp bij het zoeken van een jurk, Mae haakte daar gelijk op in, dat zij ook wel hulp nodig had, maar, Svetlana besteedde haar aandacht eerst aan mij. Waarschijnlijk omdat ze meegekregen had dat ik met haar broer naar het gala ging. Ze bestormde de rekken en kwam gelijk met de eerste drie jurken aanzetten. Vooral de rode vond ik erg gaaf. Zo'n gewaagd typ kon ik best wezen, maar de lengte maakte me wat onzeker. Bovendien spookte het door mijn hoofd dat ik misschien niet teveel op wilde vallen naast Dimitri, of juist wel?

Ik begon in het rek te zoeken waar Svetlana de blauwe jurk gevonden had. Die kleur vond ik oké, hij was voor mij niet te opvallend, maar zeker ook niet onopvallend. Ik kwam vier jurken tegen die ik erg gaaf vond. Ik liet Mae en Svetlana weten dat ik ging passen en showde iedere jurk uitbundig.

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/d9/20/98/d92098c43046b8eb639f8c88d04712d2.jpg
http://www.kledinginsider.nl/tag/cocktailjurkje-blauw/
http://www.kledinginsider.nl/wp-content/uploads/2013/09/co3.jpg
http://www.welke.nl/photo/Rina0/Idee-jurk-bruiloft.1428437138

'En, welke wordt het?' Vroeg ik hen.

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'

Iza leek even te twijfelen over mijn vraag, wist ze dat dan niet? Ze gingen als date natuurlijk, anders had hij het toch niet hoeven te vragen. 'Ja, denk het.' zei ze en ze leek opeens veel minder enthousiast. Ik beet op mijn lip en keek mijn vriendin even twijfelend aan. Zou ik haar duidelijk maken dat het toch echt wel om een date moest gaan? Ik vond het maar niets als ze zo teleurgesteld wist. Alhoewel ik wel zeker wist dat Dmitri haar wel als meer wilde zien dan als gewoon een vriendin, of misschien al zo zag. Toch zei ik niets, ze zou er vanavond zelf wel achterkomen. Ik liet haar even met rust, mede ook omdat ze met Svetlana jurken aan het zoeken was, die mij overigens even aan de kant schoof, wat me aan de ene kant een beetje beledigde, maar ik begreep het ook wel. Iza moest en zou vanavond rocken met Dmitri. Svetlana zat dus onbewust mijn team, oftewel in dit geval team #Dmiza. Terwijl Iza en Svetlana als razenden door de rekken gingen, besloot ik maar even voor mezelf te gaan kijken. Vanuit mijn ooghoek zag ik dat dat de meiden veel voortgang boekten in het uitkiezen van de perfecte jurk. Zelf zag ik niet zo snel iets wat me beviel, maar Iza ging al snel het hokje in om een aantal jurken te passen. Ik vond de eerste drie jurken wel oké, maar echt perfect waren ze niet. Dat lag niet aan Iza. Als beste vriendin moest ik toegeven dat ze echt knap was en dat dat zelfs zo zou zijn als ze een vuilniszak aan zou trekken. De vierde jurk vond ik echter prachtig. De kleur en vorm van de jurk pastten gewoon perfect bij haar. 'Deze moet je doen!' riep ik enthousiast. 'Hij staat je echt supergoed! Vind je niet, Svet?' Ik liep naar Iza toe en pakte één kant van de rok in mijn hand om hem opzij te trekken, zodat deze uitgespreidt werd. 'Als ik Dmitri was, zou ik je zoenen.' gaf ik toe. Ik ging met mijn lippen naar haar gezicht toe. 'Alhoewel dat nu natuurlijk ook kan.'

i love bananas and peanutbutter on toast. irrelevant? i don't care, it's extremely delicious.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

'Deze moet je doen!' riep Mae enthousiast toen ik in de laatste jurk het pashokje uitkwam. Ik begaf me naar de spiegel en bekeek mezelf van verschillende kanten. Ik deed zelfs een poging om de achterkant te bekijken, maar om één of andere reden ging dat altijd verkeerd bij mij en lag ik bijna op de grond. 'Hij staat je echt supergoed! Vind je niet Svet?' zei Mae. Ik glimlachte lieflijk, waarna Mae mijn rok vastpakte om deze opzij te trekken. 'Als ik Dimitri was, zou ik je zoenen.' Ik schoot ervan in de lach, op een nerveuze en misschien zelfs een beetje vreemde manier, en nu was Dimitri er niet eens bij! Mae vloog me in de armen en kwam met haar lippen richting mijn gezicht. 'Alhoewel dat nu natuurlijk ook kan.' zei ze. Ik leunde in het kuste haar vol op haar mond, al wist ik niet echt of dat echt haar intentie was geweest. Ik wist wel dat ze het kon hebben. Onze zachte lippen raakte elkaar en bleven voor twee seconden op elkaar rusten, waarna ik mijn armen om haar nek had geslagen en even zo bleef staan glimlachen. Voor mij voelde het altijd betoverend om er leuk uit te zien en dit jurkje maakte dat gevoel alleen maar sterker. Ik liet Mae los en begaf me naar Svetlana, die het hele schouwspel had gezien, om haar een korte knuffel te geven. 'Bedankt voor het helpen, nu voor Mae nog een jurk scoren en dan worden we het mooiste trio van het bal, of Zuzana en Claudai moeten ons nog overtreffen!' Bij de laatste woorden had ik mijn stem verheft, om het hoorbaar te maken voor Zuzana en Claudai, al kon ik die niet meer direct in onze omgeving spotten.

[ bericht aangepast op 16 maart 2016 - 18:57 ]

---

'Speak the truth, even if your voice shakes...'