[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic Twee. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Atalay.)
- Zayn Javadd Malik. (Hodor.)
- Liam James Payne. (Garde.)
- Niall James Horan. (GEZOCHT.)
- Harry Edward Styles. (Memorias.)
- Kit Owen Davies. (HelloSweety.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Daddario.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (HaIcyon.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Honeymoons.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Brashares.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Cicero.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Bonjourx.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Garde of Atalay maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:33 ]

---

Reality's overrated.

[Aj, beterschap]

Kit Owen Davies
Ik zag hem zijn lippen tuiten toen ik over meegaan naar de dierenwinkel begon. Wat zou ik daar graag die van mij op willen drukken. Ik stelde me voor dat ze ruw, maar zacht zouden zijn met een lichte zoetheid erover. Wacht, nee. Ik draaide nu echt helemaal door. Hopelijk wist Nathan straks goed advies had. Joel was nou niet echt een grote hulp geweest. Bij zijn woorden haalde ik mijn schouders op. "Ik wilde je alleen een optie geven om niet te strijken, maar als je dat liever doet, mij best." Ik had echt een pokkehekel aan strijken, vooal omdat het altijd zo belabberd veel was: Broeken, shirts, theedoeken, handdoeken, lakens en ga zo maar door en nu liep het echt de spuigaten uit. Hij zou er toch echt wel een paar uurtjes zoet mee zijn. In de winkel zou hij helpen vegen, voeren en vakken vullen, maar dat leek mij beter en hij zou zo ook nog een centje bijverdienen. Toch wist ik niet zeker of het slim was om Zayn mee te nemen naar de enige plek in mijn leven die hij nog niet had geinfultreerd en waar ik nog rustig kon nadenken.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik likte even over mijn lippen heen en schoof doelloos de stoel goed, waar ik op had gezeten. Ik luisterde naar Kit die zichzelf verdedigde en zei waarom hij me een keuze gaf. Ik grijsde licht. Zins wanneer wilde Kit me geen stomme klusjes zien doen? Maar toen ik er goed over nadacht. Al je naging hoeveel mensen er hier woonde, betekende dat echt bergen strijkwerk. Als ik dat overwoog tegenover een dagje hondenvoer verkopen en Kit lastig vallen. 'Oke, ik ga me je mee. Maar alleen als ik dan ook zo'n leuke blouse aan mag' Grijnsde ik grinnikend. Ik vond het wel geinig zo. Ik wist dat ik geen ruzie met Kit moest gaan zoeken en daar was ik ook niet echt op uit. Maar een beetje pesten mocht toch wel.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Verrassend genoeg stemde Zayn in met mijn voorstel. Ik trok een wenkbrauw op en grinnikte even, waardoor mijn gezicht vertrok door de pijn in mijn ribbenkast. "Is goed. Neem deze maar, dat is de grootste die ik heb." Ik deed rustig de knoopjes open en liet de bloes van mijn lijf glijden. Het was een M, eigenlijk veels te groot, maar goed. Ik ving hem handig op en gooide hem naar Zayn voor ik naar de trap banjerde om met moeite omhoog te klimmen. De goede maat bloes hing nog in mijn kast, gestreken en wel. Ik trok hem aan en knoopte de knoopjes dicht, op de bovenste twee na. Ik keek naar mezelf in de spiegel. De bloes zat strakker om mijn lijf gespannen dan de ander, waardoor je nu wel mijn spieren kon zien. Ik grijnsde even voor ik de zware toch naar beneden weer begon. Vanavond zou ik op de bank slapen als het mocht... Wat vast niet zou mogen. Daarnaast vertrouwde ik zayn nog neit genoeg om hem alleen op de kamer te laten slapen met Josey. Daar was dat kleine mannetje me veels te speciaal voor. Eenmaal beneden liep ik terug naar de keuken. Misschien zou ik nog een glimp opvangen van Zayn zijn bond en blauwe gespierde lichaam, maar dat zou wel niet. Opzich vond ik het niet erg dat hij meeging, maar dat nam wel mijn plan weg om na te denken over hem.

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 13:59 ]

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Kit trok zijn wenkbrauwen op en grinnikte zachtjes. ik beet even op mijn onderlip. Misschien was hij zo erg nog niet. Ik had tenminste niet meer de neiging om hem iets aan te doen. Dit keer was in degene die mijn wenkbrauwen optrok. 'Noem je me nu dik?' Vroeg ik iets verontwaardig. Ik ving de blouse op en keekmautomatisch op het label. Ik rolde even met mijn ogen. Ik had gewoon een S hoor. Kit vertrok naar boven en met veel moeite trok ik mijn shirt over mijn hoofd. Twijfelend bekeek ik mijn bovenlichaam en gleden mijn vingertoppen over mijn uitgestoken -niet te vergeten gebroken, ribben. Zo dik was ik toch niet? Zuchten trok ik de blouse over mijn schouders en begon ik hem dicht te knopen. Ik rolde de mouwen op, omdat deze net iets te lang voor me waren en sloeg de kraag goed om. Waar ging ik in godsnaam aan beginnen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik rolde met mijn ogen bij zijn woorden. 'Nee, big boy. Je bent alleen 2 al dan niet 3 koppen groter dan ik en de bloezen vallen vrij krap." Hij was echt makkelijk op zijn teentjes getrapt als het over zijn lichaam ging, al had hij daar niets over te vrezen met zon goddelijk lichaam als hij. Hij was misschien wat aan de dunne kant, maar als je dat aan mijn moeder over liet was hij zo weer een bonk spier. Toen ik eenmaal een kleinere bloes had aangetrokken, een die er niet bij me uit zag als een jurk en vooral om mijn schouders precies goed strak gespannen stond, liep ik weer naar beneden. Daar stond hij met opgerolde mouwen en mijn te grote uniform. "Je kan ze beter afgerold laten. Klanten schrikken van veel blauwe plekken en Nathan, mijn baas, zal het je niet erg in dank afnemen." zei ik tegen hem. Zelf knoopte ik de knoopjes onderaan mijn mouwen dicht en schoof ze toen zo ver omhoog dat ze net rond mijn polsen bleven hangen en niet tot over mijn handen vielen. Volgens mij waren dit echt vrouwen bloezen, maar ik mocht niet klagen, want ik had ten minste een baan. Hopelijk na vandaag nogsteeds. Ik liet mijn ogen nogmaals over de jongen gaan. Slecht zag hij er zeker niet uit en de aller grootste klootzak van de wereld was hij blijkbaar ook niet, want sinds gistermiddag hadden we elkaar met geen vinger meer aangeraakt. Ik zag het niet te positief in, maar het was beter dan elkaar hersenpannen in slaan.

---

Bowties were never Cooler

Zayn malik
Ik hield er niet van als mijn mouwen bij mijn handen hingen. Kit had gelijk gehad. de blouse zat me niet heel erg ruim, maar viel vooral kort. Ik wist zeker dat als ik zou bukken, je heel mijn rug zou zijn. Ik keek op toen Kit weer terug de keuken inkwam en liet langzaam de mouw los, waar ik mee bezig was. Ik keek even naar mijn armen en deze zagen inderdaad nogal blauw. ik zuchten zachtjes en trok de mouwen weer terug naar beneden. ik volgde zijn voorbeeld en maakte de knoopjes vast, zodat de stof om mijn pols bleef hangen. 'Mag ik überhaupt wel zomaar met je mee?' Ik kon best begrijpen dat zijn baas daar nou niet bepaald op zat te wachten. Helemaal omdat ik geen flauw idee had, wat ik moest doen. Maar ik was tenminste bezig en ik hoefde niet heel de dag huisvrouw te spelen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Script -> Lothian.]

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 17:06 ]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Days wents Esmelle ]

---

Reality's overrated.

Kit Owen Davies
Ik knikte bij zijn vraag. ''Zolang je niet de clown uit hangt en gewoon werk verricht vind hij het wel best. Hij wil alleen niet dat je de klanten afschrikt." Ik liet mijn ogen weer over zijn lijf glijden. Ik vond hem er goed uitzien. Hopelijk vond Nathan het goed genoeg. Ik blies nog even een krul uit mijn gezicht en keek naar de lok. We hadden nog wel even en het begon een beetje ongemakkelijk te worden om hier zo in de keuken te staan. Ik viste mijn mobiel uit mijn broekzak en smste nathan of er iemand mee mocht komen. Dan wist hij het ten minste. Erg zou hij het niet vinden want er was altijd genoeg te doen, zeker als ik weer moeite had tempo erin te houden door een of andere verwonding. Ik leunde tegen het aanrecht. Ik moest echt iets verzinnen om nu te doen want mijn ogen begonnen weer af te dwalen over zijn lichaam en dat kon niets goeds voorspellen.

[Jou plaatje! Kit Harington]

[ bericht aangepast op 7 nov 2013 - 17:52 ]

---

Bowties were never Cooler

[Haha, ik know! Ben zins gister eindelijk begonnen met Game of Thrones. Ben meteen verslaafd! en omg, hij is zo knap ;o]

Zayn Malik
Kit knikte bij mijn vraag. De grijns op mijn gezicht werd weer iets breder. 'Pff, heb ik dus niets voor niets mijn rode neus en flapschoenen meegenomen.' Ik beet even op mijn lip en speelde wat de de zoom van mijn blouse. Ik wist donders goed, dat als ik Kit echt in de problemen wilde helpen, het nu mijn kans was. Als ik het zou verknallen op zijn werk, zou hij vast niet ongestraft blijven. Maar op de een of andere manier, klonk dit niet zo verleidelijk als het zou moeten klinken. Het klopte allemaal niet meer en deze verandering deed mijn hersens niet zo goed. Misschien kwam het gewoon omdat hij ook niet verder in de problemen hielp. Ja, hij was de reden dat ik thuis niet meer welkom was. Maar hij kon veel meer doen. En in plaats daarvan hielt hij zijn mond tegen zijn ouders en hielp me af van een dagje schoonmaken. Waarom zou ik in godsnaam nog zijn baantje verpesten. ik zuchten zachtjes en koude op mijn lip. Zins wanneer maakte ik me hier druk om?

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Waarom denk je dat Kit, Kit heet?]

Kit Owen Davies
Ik grijnsde wat flauwtjes bij zijn grap. "Leuk hoor. Maar dan had je buiten mogen staan klanten werven." Ik keek hoe hij met de zoom van de bloes begon te spelen. Er stond een klein denkrimpeltje op zijn voorhoofd. Eigenlijk best schattig. Ugh. Misschien dat ik tijdens de lunchpauze met Nathan kon praten. Ow ja, ik moest nog brood smeren. Eerlijk gezegd had ik daar geen zin in. Daarbij was er vaak wel iets van macronie of taart in de kantine. Ik haalde dus maar twee flesjes naast de koelkast vandaan en vulde ze met water en een paar muntblaadjes. Ik gooide ze in mijn rugzak en checkte dat er nog een vol stripje advils in zat. Mijn protemonee ging erbij en dat was het volgens mij. We waren er klaar voor. "Dus, wil je nog iets voor we gaan?" Ik niet, ja, mijn onderbewustzijn wel, maar dat kreeg het echt niet. Voor nu bleef het bij kijken en afblijven, alsof hij een bijzonder en pratend kunstvoorwerp was, wat je tegelijkertijd bewonderde voor zijn schoonheid, al dat je het het liefst aan diggelen wilde meppen, maar de bewondering won het toch van de vernietigingsdrang.

---

Bowties were never Cooler

[ik had al zo'n vermoeden toen je erover begon ;p]

Zayn Malik
Ik grinnikte zachtjes. 'Is goed hoor. Ik weet zeker dat je meteen tien keer zoveel klanten heb. Gewoon lief lachen en een beetje flirten met lekkere wijven, die daarna een pupie bij je komen afrekenen.' Ik liet mijn liefste glimlach als voorbeeld zien en knipperde een keer onschuldig met mijn ogen, waarna ik toch lachte. Nee, dat was gekke werk. Kit begon twee flesjes met water te vullen en ik leunde iets tegen het aanrecht aan, omdat mijn rechter been, de druk van te lang staan, blijkbaar niet aankon. Daar zou kit waarschijnlijk ook wel een goede trap tegenaan gegeven hebben. Ik keek langzaam op en schudden mijn hoofd. Ik zou niet weten wat. Ja een warm bad en een massage zou fijn zijn. Maar ik dacht niet dat het echt grappig was om die opmerking te maken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik rolde met mijn ogen. om te verbergen dat mijn wangen wat rood kleurde bij zijn voorbeeld flirt. Ik vulde snel twee flesjes water en deed ze bij de strip advil die al in mijn tas zat. ondertussen leunde hij tegen het aanrecht. Die had vast last van zijn been, maar eerlijk gezegd kwam het idee niet eens meer in me op om hem nu onderuit te halen. Hoe vreemd wat een uit de hand gelopen actie en een nacht en een ochtend met elkaar opgescheept zitten met je kon doen. Ik zag hem zijn hoofd schudde en zuchte zacht voor ik ook tegen het aanrecht leunde. Dat deed veel pijn aan mijn ribben, dus klom ik er maar met een licht sprongetje op. Nu waren we in elk geval op elkaars ooghoogte. En zoenhoogte... Nee, kit. Dit werd nog een hele lange dag als mijn brein dit elke keer opnieuw bleef opratelen, dag, wat zei ik, dagen al dan niet weken. Aan de ene kant zou ik graag willen dat hij een baan kreeg en zelf een stekkie, aan de andere kant was het fijn niet de enige man, naast mijn vader en kleine Josef, meer in een huis vol vrouwen te zijn.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Kit bleef verdacht stil en zelf durfde ik er ook niet echt meer iets door te zeggen. Misschien ging ik nu ook wel iets te ver. Dat we elkaar de hersens niet meer insloegen, betekende niet dat we hier grapjes moesten gaan staan maken en leuk doen. Ik beet iets op mijn onderlip en fronste mijn voorhoofd iets. Dit deed ik altijd als ik me ongemakkelijk voelde. Ik speelde met de zoom van mijn bloes, die maar net tot mijn broeksrand kwam. Ik vond het maar een raar model. 'Tot Hoe laat moeten we werken?' Vroeg ik stil. Ik wilde daarna nog even langs mijn huis. Tenminste, als we rond de goede tijd klaar waren en mijn vader niet thuis zou zijn. Dan kon ik even snel wat spulletjes pakken. Als mijn moeder me tenminste binnen durfde te laten. Wat ik toch wel hoopte. Al was het maar wat kleding en een tandenborstel die ik kon bemachtigen. Misschien mijn telefoon en wat geld.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Het bleef een tijd heel ongemakkelijk stil tot hij naar mijn werktijden vroeg. "9 tot 5 met twee uur pauze tussen 12 en 2, hoezo?" Als hij naarhuis wilde om spullen te halen zou dat geen probleem zijn. Ik ging vaak naar huis of naar een broodjeszaak om te lunchen ten toen ik nog een relatie had deden we dat vaak samen. Ook waren het mooie tijden om aan projecten te werken. Tussen 12 en 2 was er zoiso toch nooit iemand in de winkel en Nathan at tussen 3 en 4 zijn lunch. Met Zayn zo rustig in het huis begon ik er toch wat minder afkeer van te krijgen. Zowel van het idee een huis delen met hem als van hemzelf. Mijn hoofd begon nu alleen raar te doen. Ik zuchtte nog een keer en keek naar de klok. Mijn moeder zou zo wel thuis zijn. Die zou ons dan een fijne dag wensen en zelf in bed kruipen. Zo ging dat met haar nachtdiensten. Ik krabte zacht nog even achter mijn oor. Toen ik mijn hand terugtrok zat deze onder het bloed. Een zacht gevloek kwam uit mijn mond en ik probeerde het bloed zo goed mogelijk te stoppen met papier van de keukenrol.

---

Bowties were never Cooler