[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic Twee. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Atalay.)
- Zayn Javadd Malik. (Hodor.)
- Liam James Payne. (Garde.)
- Niall James Horan. (GEZOCHT.)
- Harry Edward Styles. (Memorias.)
- Kit Owen Davies. (HelloSweety.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Daddario.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (HaIcyon.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Honeymoons.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Brashares.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Cicero.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Bonjourx.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Garde of Atalay maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:33 ]

---

Reality's overrated.

Zayn Malik
Kit ging al aan de eettafel zitten en ik pakten mijn kom en glas ook van het aanrecht, om zijn voorbeeld te volgens. Ik probeerde zo min mogelijk op hem te letten en roerde afwezig met mijn lepel door de cornflakes. Misschien moest ik toch maar gewoon weg wanneer ik de kans kreeg, want ik voelde me enorm ongemakkelijk. Ik had niet meer de neiging om Kit bij elk aanblik in elkaar te slaan en dat klopte voor mijn gevoel totaal niet. Met opgetrokken wenkbrauwen keek ik op naar Kit en ik rolde even met mijn ogen. 'Je broertje is er nu niet, dus wat houd je tegen?' Hij kon ook gewoon tegen zijn broertje zeggen, dat ik uit mezelf was weggegaan. Hij kon zeggen wat hij wilde. Niet dat ik er op uit was. Ik had al moeite genoeg met alles en kon nauwelijks op mijn benen staan, laat staan terug vechten. Maar ik was die grote bek van hem gewoon zat. Hij riep het wel van alles, maar tenslotte was hij hier degene met de recht in handen en zat ik hier nu nog steeds.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Hij kwam tegenover me zitten en ik waarschuwde hem maar dat als Josey er niet was geweest hij nu gebroken in de goot zou liggen. Natuurlijk kon hij zijn grote mond niet houden, maar ik werd veel minder boos dqn verwacht. Nogsteeds werd ik wel boos, daat niet van, maar niet genoeg om echt uit mijn vel te springen. Ik nam nog een hap cornflakes en dacht kort na over wat te zeggen. Niet de waarheid, dat zoizo, maar wat dan? Ik had geen idee. "Omdat hij in tranen zal zijn als je vertrekt en ik dat niet laat gebeuren. Hoe erg ik je ook haat, mijn familie is belangrijker en ik wil ze niet in tranen zien. Ik doe er alles aan om dat te verhinderen. Zelfs al moet ik met jou mijn kamer delen." was wat uiteindelijk uit mijn mond kwam. Het was de waarheid, dat wel, maar niet de volledige waarheid. De waarheid dat ik vond dat hij een lekker lijf had en dat wel beter zou willen leren kennen hield ik maar achterwege. Tja, dat moest ik in elk geval voor mezelf toegeven. Ondanks dat het Zayn was zou ik het zeker niet erg vinden om een avontuurtje met hem te hebben, al was het maar om zijn prachtige lichaam. Maar dat hield ik lekker voor mezelf.

[ bericht aangepast op 5 nov 2013 - 17:22 ]

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik keek Kit nog altijd afwachtend aan. Ik wilde wel eens zien dat hij nu opsprong om me knock-out te slaan. Want daar had hij nu niet veel voor nodig. Ik knaagde op mijn onderlip, terwijl hij maar bleef praten over hoeveel zijn broertje en familie voor hem betekende en dat hij ze niet wilde zien huilen. 'Hou je mond er dan ook gewoon over. Want als jij me elk uur gaat vertellen hoe graag je me wel niet wilt slaan, word het echt niet beter.' Zuchten ik uiteindelijk. Ik had hier gewoon geen zin in. Ik wist dat we nooit vrienden gingen worden, maar als hij zo graag had dat ik bleef, -al was het voor zijn familie, moesten we dit toch anders aan gaan pakken. Ik stak een hap cornflakes in mijn mond en ging door met het spelen met mijn lepel. Zelfs het slikken ging me beroerd af.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

kit owen Davies
Ik zuchtte en knikte. Dit werd nog moeilijk, want meer nog dan dat het voor hem een bevestiging moest zijn dat ik hem hier niet moest, was het voor mij een bevestiging dat ik hem hier niet hoorde te moeten. Het was maar goed dat ik zo de deur uit moest, anders zou ik hem echt binnen een half uur bespringen als een dolle krolse kat. Ik zuchtte en at rustig mijn cornflakes door. "In het medicijnenkastje liggen advils. Neem er 3, dan kan je in elk geval ademen en slikken." zei ik afstandelijk tegen hem toen ik zag wat voor een moeite hij had met slikken. Het was mooi om te zien dat ik inderdaad mensen flink kon bezeren, maar omdat nu alle haantjes mentaliteit ook uit mijn lichaam was verdwenen vond ik het nu een stuk minder prettig om aan te zien. Hetgeen wat ik van het gevecht nu wel terug zou willen zien is hij met zijn broek rond zijn enkels. Bloody hell, Kit. Kan je daar eens een keer neit aan denken? Het kwam waarschijnlijk omdat ik al lang droog stond, maar alsnog. Ik voelde me er nou neit echt gemakkelijk bij om tegenover mijn 'aardsvijand' aan te keukentafel te zitten ontbijten met die gedachtes in mijn hoofd. Daardoor keek ik hem ook maar niet meer aan, maar focusde me op mijn cornflakes.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Volgens mij was Kit het met me eens. misschien maar beter, anders had ik echt de benen genomen. en dat zat hij me een huilend broertje en ik zonder verblijfplaats. Ik vroeg me wel af wat ik had gedaan, dat Josey me zo leuk bleek te vinden, behalve hem op schoot nemen. ik probeerde mijn cornflakes naar binnen te werken maar elke keer als ik slikte, ging er een helse pijn door mijn borstkas. Ik sloeg mijn ogen terug op en keek naar Kit, die mijn blik duidelijk probeerde te ontwijken. ik knikte langzaam. 'Dankje.' het was maar een hele zachte mompeling, maar ik wist zeker dat Kit me gehoord had. ik nam een slok melk, maar zelfs dat deed pijn. Dus schoof ik mijn stoel maar naar achter en liep ik de trap weer op. of dat probeerde ik tenminste, want het was meer kruipen dat ik deed. het leek dan ook of ik de mount everest had beklommen toen ik eindelijk boven was. In de badkamer opende ik het medicijnkastje en haalde er 3 Advils uit, die ik met het water uit de kraan naar binnen werkten. Nu maar hopen dat het snel werkte.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Toen Zayn wegliep nam ik net mijn laatste hap cornflakes. Nu hij even weg was had ik net genoeg toijd om even te bellen voor hulp, want ik had mijn hoofd echt niet meer op een rijtje. Ik dronk mijn glas leeg terwijl ik met de telefoon al aan mijn oor hing. "Hey joel... Ja... nou , nee lang verhaal... ja inderdaad Zayn, maar niet zoals je denkt... Dat wel, maar het is wat anders, luister even... Ik denk dat ik gevoelens voor die gast begin te krijgen... Ja, die ja... Nee, hij heeft me niet tegen mijn kop getrapt... Ik weet het niet Joel. Het kwam gewoon plots. Hij was in mijn huis toen ik wakker werd en toen begon het eigenlijk. Ik kan je wel een ding vertellen: Zijn lijf is echt geweldig. Wat een gigantische zak hij ook is, alleen daarvoor maakt het me al weinig meer uit... Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Er is no way dat hij gay is, geloof me... Dat kan, maar je weet dat ik dan door mijn ma persoonlijk wordt opgehangen in het washok... Okay... Ja... Nee... Lukt wel. Ik kijk wat ik ga doen... Bedankt man... Doeg." Ik hing op en begon toen casually met de afwas in de hoop dat Zayn neits had meegekregen van dit telefoontje want dat zou heel erg awkward zijn.

---

Bowties were never Cooler

Harry Edward Styles.
'Liv,' piept Payne bang. 'Ga naar beneden, i-ik kan dit aan.' Zijn stem klinkt niet al te vast. Een soort kruising tussen gekreun en gepiep. Niet dat dat mij iets kan schelen.
Ik zie Liv slikken, waarna ze zich omdraait, de kamer verlaat en de trap afloopt naar beneden. Pfieuw. Heel even was ik bang dat ze de politie ging bellen. Wat logisch zou zijn. Ik ben iemand aan het verkrachten.
Ineens schiet het door me heen hoe erg dit eigenlijk is wat ik doe en overweeg te stoppen. Maar die gedachte schud ik snel van me af. Al zou ik willen stoppen, daar is het nu een beetje laat voor. Bovendien is dit Payne's eigen schuld en het is Liam Payne maar.
Ik ga weer verder met stoten, op het tempo van net. En voer het nog iets op. Ik bereik mijn hoogtepunt. Met een luide kreun kom ik klaar. Mijn goedje verspreid zich over Liam's toch best wel mooie billen. Ik ga nog even door met stoten, wachtend tot hij ook komt.

---

"Family don’t end in blood”

Zayn Malik
Ik steunde met mijn handen op de wasbak en had mijn hoofd naar beneden hangen, terwijl ik rustig probeerde adem te halen. Me mentaal en lichamelijk voorbereidend op mijn reis terug naar beneden. ik zuchten zachtjes en ging even met mijn handen door mijn haar, voordat ik echt terug de overloop opliep en zo voorzichtig mogelijk de trap af probeerde te komen. Maar omdat ik zo voorzichtig deed, om niet nog meer botten in mijn lijf te breken, was ik ook een stuk stiller dan normaal, waardoor ik Liam hoorde praten. ''Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Er is no way dat hij gay is, geloof me... Dat kan, maar je weet dat ik dan door mijn ma persoonlijk wordt opgehangen in het washok... Okay... Ja... Nee... Lukt wel. Ik kijk wat ik ga doen... Bedankt man... Doeg." ik bleef even staan en kreeg een lichte grijns op mijn gezicht, voordat ik verder liep. 'Wie is er geen Gay?' vroeg ik zo nonchalant mogelijk, terwijl ik een theedoek pakten en hem zo onschuldig mogelijk ging helpen met de afwas. Dat zou nog eens leuk worden als ik wist op wie hij een oogje had.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

r Kit Owen Davies
Ik stond rustig af te wassen toen ik plots een stem achter me hoorde. Ik schrok een beetje, maar toen ik merkte dat Zayn het was relaxte ik weer. Ik ging rustig verder met afwassen terwijl hij droogde en zijn vraag inzonk. Mijn wangen werden lichtelijk rood, maar ik voelde me nog niet beschaamd genoeg om geen bijdehante opmerking te maken. "Wie denk je zelf?" zei ik voor ik rustig verder ging. Van binnen begon ik nu best te stressen over hoeveel hij had gehoord, maar blijkbaar dat stukje niet. Gelukkig maar, want dat zou genant zijn. Toen ik klaar wasliet ik het water weglopen en pakte een doekje om de tafel en het aanrecht schoon te maken. "Gaat het beter?" vroeg ik onder het poetsen, waarbij ik erg rechtop moest blijven staan om geen last van mijn ribben te krijgen. Of het met hem ging zou me niets moeten schelen, maar dat deed het wel. Volgens Joel moest ik de stad in, alles uit mijn systeem krijgen en als het toen nog zo was, dan had ik een groot probleem. Het enige was, dat ik dat niet echt graag wilde. Ik wilde de gast met de theedoek in de keuken in mijn bed, niet een of andere slet uit een nachtclub.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik speelde wat met de theedoek en probeerde voor alles wat ik had afgedroogd en plek te zoeken. De onschuldige grijns op mijn gezicht was nog altijd aanwezig en ik haalde nonchalant mijn schouders op. 'Weet ik niet, zoveel mensen zijn niet gay.' Zei ik nonchalant terwijl ik het laatste kommetje was en deze droog wreef. Ik zetten hem netjes terug in de kast en speelde weer wat met de theedoek. Mijn grijns viel weg toen Kit vroeg of het beter ging. Die had ik niet zien aankomen. Het was een doodnormale vraag, maar niet uit kit zijn mond en als hij dan gevraagd werd aan mij. Ik haalde langzaam mijn schouders op en mijn blik viel op de theedoek in mijn handen, die ik snel terug hing. 'Ze werken nog niet echt, maar als ze straks zijn ingewerkt, vast wel.' Mompelde ik en sloeg mijn ogen weer neer hem op.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Terwijl hij spulletjes opborg moest ik af en toe wat goed zetten, maar grotendeels ging het goed. Jammer voor mij bleef hij semi-nonchalant doorvragen. "Dan blijft het voor mij een weet en voor jou een vraag." zei ik met een stralende grijns voor ik het water weg liet lopen en de eettafel en het aanrecht wat begon op te kuisen. Hij leek zich vrij ongemakkelijk te voelen en ik gaf hem geen ongelijk. Als ik bij hem thuis zou zijn zou ik me ook opgelaten voelen. Ik borg het afdruiprek op en droogde nog even het aanrecht eronder af. Zijn antwoord op mijn misschien te doodnormale vraag deed heel lang op zich wachten, maar zo vreemd vond ik het niet meer nu we zo huiselijk deden. Ik knikte kort na zijn woorden. "Vast en zeker." Ik pakte voorzichyig de theedoek uit zijn handen en hing die over het rekje waar er meerdere hingen. En toen stond ik ook doelloos in de keuken. Ik had nog een half uur voor ik weg moest en geen idee wat ik nu kon gaan doen om dit minder ongemakkelijk te maken. Alles was namelijk ongemakkelijk, vooralomdat ik een constante ttweestrijd had tussen hem achterover op mijn bed duwen en herhaaldelijk achterover met zijn hoofd tefen een betonnen muur te duwen.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

Liv slikt en gaat de kamer uit, ik ben een beetje bang voor wat ze nu denkt. Straks heeft ze verkeerde ideeën? Wat dan? Dan kan ik haar dit zomenteen uit gaan leggen, en ik weet niet of ik dit wil. Het liefst zou ik het namelijk zo snel mogelijk vergeten. Maar op het moment stoot Harry gewoon door, nog iets voert hij het tempo op en bereikt met een luide kreun zijn hoogtepunt. Mijn gezicht vertrekt walgend. Gedverdemme. Hoe goor. De rest van m'n leven zal ik waarschijnlijk moeten spenderen onder de douche. En Styles stoot gewoon door, zo dom om me af te vragen waarom ben ik niet. Hij hoopt dat ook ik klaar zal komen, maar dat gebeurd niet.

---

Reality's overrated.

[ik haat verjaardagen ><]


Zayn Malik
Nieuwsgierig bleef ik Kit aankijken. Maar hij wilde blijkbaar niet echt iets loslaten. 'Hmm, beetje jammer dit. Hed wel willen weten voor wie meneer een zwak had.' Gaf ik grijnzend toe, terwijl ik op mijn onderlip beet. Het lachen verging me al snel, toen hij me doodnormaal vroeg of het al water beter ging. Het paste gewoon niet. Hij hoorde me nog meer pijn toe te wensen. Wat voorzichtig gaf ik antwoord en ik keek naar de theedoek die Kit al snel uit mijn handen pakten. ik zuchten zachtjes en liet mijn armen doelloos langs mijn lichaam vallen. 'Dus..' Mompelde ik awkward. Kit bleef ook doelloos staan en het maakte het er niet echt prettiger door. 'Hoe laat moet je werken?' Misschien moest hij al over vijf minuten weg. maar ik wist niet wat ik liever had. Want hier alleen zijn, voelde nu ook niet echt prettig.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Wat is er gebeurt?]

Kit Owen Davies
Ik vond het fijn dat ik nu ten minste in mijn eigen huis de touwtjes weer in mijn handen had. "Tja. Misschien merk je het nog een keer." Ik moest moeite doen hem geen knipoog te geven. Was ik nu ook eens aan het flirten. Ik moest echt naar mijn hoofd laten kijken. Ik maakte het poetsen af en pakte de theedoek uit zijn handen om hem op te hangen terwijl ik casual probeerde te doen en een ander onderwerp aan te wenden. Het was wat ongemakkelijk, maar we waren nogsteeds vredelievend bezig. Ik keek op toen hij begon aan een zin, maar het duurde even voor hij zijn vraag afmaakte terwijl we hier maar wat doelloos stonden. "Een half uurtje ongeveer. Dan zal mijn moeder denk ik ook wel weer terug zijn. Als je zelf niets te doen hebt en je redelijk voelt heeft zij denk ik wel genoeg klusjes voor je." Ik zag hem al in mijn moeder haar blauwgeruite svhort strijken en de ramen lappen. Ik moest moeite doen niet te grinniken, want dat zou echt heel pijnlijk zijn. "Als je wil mag je ook mee, maar ik weet niet of dat dat veel intresanter voor je is dan hier blijven en strijken terwijl mijn moeder slaapt." Ik haalde een hand door mijn zwarte krullen en keek hem in zijn verrassend warme bruine ogen aan.

---

Bowties were never Cooler

[nouja is was/ben ziek en mijn broer was jarig gister. Dus in plaats van dat ik
Rustig kon slapen of zielig op de bank tv kon kijken, werd ik de woonkamer uitgestuurd. Maar ik kon ook niet slapen omdat mijn familie nogal luidruchtig is.]

Zayn Malik
Mijn ogen sloeg ik weer op en bedenkelijk keek ik Kit aan. Ik wist niet waarom ik het zo graag wilde weten. Kit zijn zogenaamde liefdesleven hoorde me helemaal niet te interesseren. Hij pakten de theedoek uit mijn handen en ik zuchten zachtjes. Op wat voor types zou hij vallen? Oke, Zayn, doe normaal, dat hoor je helemaal niet te willen weten. Snel vroeg ik hem, Hoe laat hij weg moest.
Ik knikte langzaam. Ik zou dus niet echt alleen thuis zijn. Maar toen hij over klusjes begon, wist ik niet of ik daar nou geruster op moest zijn. Ik tuiten mijn lippen even toen kit voorstelde met hem mee te gaan en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Of je me nu al niet genoeg ziet.' Grijsde ik hoofdschudden. Grappenmaker die, die was.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''