[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic Twee. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Atalay.)
- Zayn Javadd Malik. (Hodor.)
- Liam James Payne. (Garde.)
- Niall James Horan. (GEZOCHT.)
- Harry Edward Styles. (Memorias.)
- Kit Owen Davies. (HelloSweety.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Daddario.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (HaIcyon.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Honeymoons.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Brashares.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Cicero.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Bonjourx.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Garde of Atalay maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:33 ]

---

Reality's overrated.

Kit Owen Davies
Zayn was zacht begonnen met zingen terwijl we werkten. Meestal was er wel geluid van de dieren in de winkel, maar nu was het vroeg. Daarbij was zijn stem best betoverend. Het kostte me dan ook even om me weer te concentreren op het schoonmaken van het konijnenhok voor me. Nu we ook nog eens dichterbij elkaar zaten werd ik keer op keer door ongepaste gedachten over deze jongen afgeleid. Ik moest echt mijn hoofd laten nakijken. Misschien zou het wel goed zijn om het hem te vertellen, dan kon hij me een fli ke tik uitdelen en zouden de contactjes misschien wel weer goed gaan zitten. Terwijl ik de schone krant en het schone stro in het tweede hok deed voelde ik een van de kleine konijntjes over mijn rug omhoog huppelen. Deze konijntjes zouden even groot worden als volwassenen als dat de vlaamse reuzen nu waren, en die zaten net een paar dagen aan de verkoopleeftijd. Toen ik klaar was zat het konijntje in mijn haren. Met handen nog onder het stro probeerde ik het kleine diertje uit mijn krullen te halen. Het ging echt niet. Nu moest ik wel iets doen waar ik tot nu toe van had gewalgt. Iets waarvoor ik eerst nog liever van een brug zou springen dan het doen: "Zayn, kan je z'n nageltjes voorzichtig uit mijn haar halen, alsjeblieft." vroeg ik aan hem terwijl ik het hulpeloze diertje zo hoog mogelijk zonder mezelf pijn te doen, boven mijn hoofd hield.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik verzonk al snel een beetje in mijn eigen wereld. Op mijn gemakje schoonmakend en zachtjes meezingend met het liedje in mijn hoofd.
Ik moest toegeven dat dit hok toch wel een stuk smeriger was. Snel gooide ik de krant weg en vouwde ik een nieuwe uit. Mijn mond viel dicht en mijn geluid kapte abrupt, terwijl ik met een schuin hoofd naar Kit keek. Ik grinnikte zachtjes en knielde naast hem neer om het beestje heel even aan te kijken. Die had zichzelf duidelijk in de problemen gewerkt. Voorzichtig haalde ik hem uit Kit zijn krullen en probeerde ik zijn pootjes los te maken. Het beestje wiebelde wilt heen en weer en ik haalde hem uit Kit zijn hand toen het konijntje eindelijk los had en zetten ik hem terug in de kooi. 'Blijf zitten.' Ik begon voor het gemak ook het stro maar uit Kit zijn haar te halen. Ik wist niet zo goed waarom ik dit deed.

[ bericht aangepast op 20 nov 2013 - 8:36 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

[Okay. Ik kan niet meer reageren tot ong 5u want op school is quizlet geblokkeerd]

---

Bowties were never Cooler

[aangepast. Haha serieus? Mijn school heeft echt werkelijk niets geblokkeerd. Maar gelukkig heb ik ook nog mijn mobiel ;x maar succes ]

[ bericht aangepast op 20 nov 2013 - 9:13 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik was blij dat Zayn me voorzichtig hielp met het konijntje. Hij was heel zachthandig. Zowel met het kleine konijntje als met mijn haar. Het verraste me toch wel. Ik dacht dat hij misschien nog wel lief zou doen tegen het diertje, maar niet tegen mijn haren. Ik wilde hem bedanken en opstaan, maar hij zei dat ik moest blijven zitten. Hij had netjes gedaan wat ik vroeg, dus ik luisterde ook maar. Ik was heel verbaasd dat hij zacht en voorzichtig het stro uit mijn haar begon te halen. Ik relaxte en zette kalm de overige konijntjes terug in het hok terwijl ik genoot van zijn rustige aanrakingen. Ik kon het lastig verbergen dat ik dit heel erg prettig vond. Ik leunde wat zijn kant op en sloot even mijn ogen. Zijn vingers hadden een magisch effect op me. Meestal deden ze me zoveel pijn, maar in tegenstelling daarop maakten ze me nu heel rustig en op mijn gemak. Het was echt vreemd hoe dit was omgeslagen, maar niet perse vervelend. Er waren nog genoeg om mijn woede en irritatie op te botvieren, maar Zayn stond niet meer bovenaan.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Tegen alle verwachtingen in, bleef Kit stil zitten. Zelfs toen ik klaar was met het konijntje en de stro uit zijn haar begon te plukken. En hoe stom ook, ik werd er best nerveuse van. En niet omdat ik bang was dat hij toch opeens op zou vliegen en me zou slaan. Ik wist alleen niet waarom dan wel. Kit zelf leek er meer dan kalm onder. Hij sloot zelfs zijn ogen en leunde meer naar me toe. Mijn vingers gleden door zijn krullen terwijl ik er stro uit trok, maar ik stopte langzaam, toen zijn haar weer strovrij was. 'Klaar.' Zei ik stil. Ik wist me even totaal geen houding meer te geven en ik beet op mijn lip. Snel draaide ik me weer om naar mijn eigen kooi en mocht van geluk spreken dat er nog geen vogel uit de kooi was gevlogen, die ik open had laten staan.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam James Payne.

Louis- ik bedoel Tomlinson, bijt zachtjes op zijn lip voor ook hij recht gaat staan en even zijn blik werpt op mijn zusje. Hij buigt zich ook iets naar mij toe. "Verder het park in?"
Ik knikte. En begon te lopen. Toen ik wist dat Liv ons niet meer zag liet ik mijn hand voorzichtig in de zijne glijden, waarna ik onze vingers liet verstrengelen. Met een glimlachje keek ik erna. "Beter," zeg ik blij.
Een stukje verderop komen we bij een bloemenperkje. De oh zo bekende plek, de plek waar velen stelletjes komen. Perfect. Nou ben ik niet de beste, beste romanticus, en voor Tomlinson zeker niet. Want echt niet dat ik hem leuk vind. Écht, écht, écht niet. Toch?

---

Reality's overrated.

Kit Owen Davies
Ik voelde hem uiteindelijk stoppen en opende mijn ogen. Ik ging weer rechtop zitten en keek even omhoog, recht in zijn donkere bruine ogen. Ze stonden vreemd onzeker. Ik schudde het van me af. het zou echt niet door mij komen. Ik verbeeldde het me gewoon. "Dank je" zei ik rustig. Ik schoof naar het volgende hok, waardoor ik bijna tegen zijn been aanzat. Zijn volgende hok zat boven dat van mij, dus dat werd nog ongemakkelijk. Dit was een hok vol kleine witte en bruine muisjes. Ik haalde ze er een voor een uit en deed ze in de mouw van mijn bloes om erna het hok schoon te maken. Zo wist ik zeker dat ze niet weg zouden lopen of ravage aan zouden richten in de zaak. Zeker als ze in de buurt van de kittens en de puppies zouden komen hadden we een probleem. Ik gooide rustig de vieze krant en vulling weg. De muisjes kriebelden tegen mijn huid, maar ze bleven relatief goed zitten. Ik deed er een nieuwe krant in en wat stro en schudde toen voorzichtig elk klein pluizig diertje in het glazen hok terug. Ik probeerde zo hard mogelijk te werken om niet op Zayn te letten, maar door de warmte die van zijn lichaam kwam lukte me dat echt voor geen ene meter en begonnen er langzaam blosjes op mijn wangen te staan. Verdomme blosjes. Dit moest echt een grap van mijn lichaam zijn. Zelfs bij de paar vriendjes en vriendinnetjes die ik had gehad was dat nog nooit gebeurt.

---

Bowties were never Cooler

[ Ik wil wel reageren maar die docenten denken dat wij geen leven hebben en geven ons S.O's en PW's op. Ik leer nu ook voor AK! Sorry! Ik zal proberen morgen of vrijdag te reageren. ]

---

The monsters running wild inside of me. I'm faded

Zayn Malik
Ik koude op mijn lip en durfde Kit niet meer aan te kijken. Het klopte gewoon niet meer. Ik hoorde haat te voelen zodra ik deze jongen ook maar zag, niet dit. Wat het gevoel dan ook was, want mijn maag voelde als een grote warboel op dit moment. Ik beet op mijn lip, toen Kit dichterbij schoof voor het volgende hok en ik realiseerde me maar al te goed, dat ik nu bij het hok boven hem moest zijn. Ik deed het deurtje van de nu schonen kooi dicht en schuifelde ongemakkelijk heen en weer. 'Sorry, ik pak de volgende wel alvast.' Mompelde ik zachtjes. Ik had overwogen om gewoon half over hem heen te stappen, maar de kans dat ik vanalles in zijn haar liet vallen straks, was toch iets te groot. Daarbij had ik daar plots het lef niet meer voor. Ik stapte met moeite over kit heen en bekeek de vogels even die in de kooi zaten. Waarom bestonden er zoveel verschillende vogels.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik was bezig met de muisjes toen het heel erg ongemakkelijke moment kwam dat Zayn eigenlijk boven me moest komen werken. Ik kreeg er erg rode wangen van bij het idee en echt niet alleen door schaamte. Nee, natuurlijk moest mijn brein weer ongepaste dingen denken. Ik hoorde hem mompelen en net toen ik de muisjes terug schudde begon hij aan mijn andere kant. "Die laatste vogelkooi moet met z'n tweeën. De paar grijze roodstaarten die erin zitten kunnen bijterig zijn. Ook waren ze nu nog ontiegelijk lelijj omdat ze nog zo jong waren, maar ze beten al erg hard. De kooi die hij nu deed waren maar valkparkietjes. Die kon hij wel alleen aan. Die deden ook niets. Ik schoof toen de muisjes weer vast zaten een stukje opzij zodat hij straks ook de middelste kooi kon doen en liet nu de paar ratjes door mijn uniform klimmen terwijl ik hun bak schoonmaakte. In de laatste twee kooien zaten hamsters en cavias. De chinchillas stonden in een grote kooi achter de toonbank, want net als dat de grijze roodstaarten hier een grote kooi hadden, hadden die het ook nodig. De ratten waren al snel schoon en terug in hun hok, waardoor ik verder kon naar de hamsters.

---

Bowties were never Cooler

[Lothian -> 1946.]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Zayn Malik
Ik voelde me heel raar op dit moment, maar kon het totaal niet thuisbrengen. De drang om Kit ook maar iets aan te doen was nu totaal verdwenen, maar ik wist ook niet wat daarvoor in de plaats was gekomen. Ik leek op dit moment echt helemaal niets meer te weten. Zelfs geen liedje meer om te zingen. Ik bleef op mijn lip bijten terwijl ik bezig ging met de zoveelste vogelkooi. Ik kon na vandaag waarschijnlijk geen vogel meer zien. Het ging wel steeds sneller en beter. Ik was dan ook snel klaar, net als met de kooi die ik net had overgeslagen. Ik wilde de laatste vogelkooi opentrekken toen ik me bedacht dat dit degene was die ik samen met Kit moest doen. 'Die zijn lelijk zeg.' Grijnsden keek ik Kit aan. 'Zijn er serieus mensen die deze beesten willen hebben?' Ik kon het met namelijk niet echt voorstellen. Helemaal niet als kit zei dat ze zo konden bijten.

[ bericht aangepast op 21 nov 2013 - 21:08 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Ik had net de hamsters verschoont en de caviakooi leeggehaald toen Zayn klaar was. Ik grinnikte bij zijn woorden en legde een nieuwe krant in het hok. "Later worden ze prachtig grijs met rood en je kan ze vanalles leren. Nu zijn ze wel lelijk ja." Ik deed stro in het hok en zette de cavias terug. Toen ging ik staan. Ik keek naar de viezigheid. "Haal jij de zooi eruit? Dan houd ik de vogels bezig." Meestal werd ik gewoon in mijn armen gebeten en geklauwd, maar dat leek me met hem niet slim. Ik pakte een valkeniershandschoen uit de hoek en deed die aan. Ermee kon je niet schoonmaken, maar nu was het wel handig. Ik joeg de lelijke mormels omhoog en hoopte dat ze niet probeerden Zayn te pakken te krijgen. Soms waren het echt vervelende klojos. Natuurlijk hing de eerste alweer aan de handschoen. "Serieus." zuchtte ik. Ik hoopte dat de chinchillas zo lagen te slapen, net als de hamsters. Dat was makkelijk. Dan straks nog de pups uitlaten en de kattenbak verschonen en we waren klaar met schoonmaken. Dan voeren. Daarna hadden we pauze en dan vakken vullen. Gelukkig hoefden de aquaria niet vandaag. Man, dat was altijd een hel.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik
Ik kon me maar moeilijk bedenken dat deze lelijke mormels konden uitgroeien tot iets moois. Ik keek toe hoe Kit voorzorgsmaatregelen trof en de beesten probeerde weg te jagen. Zo snel als ik kon probeerde ik de smerige rotzooi die ze er van gemaakt hadden op te ruimen en die stomme beesten te ontwijken. Ik vond vogels maar niets. Ik dumte alles in de container en legde een nieuw grondlaag voor ze aan. De blouse die telkens omhoog kroop als ik bukte, irriteerde me mateloos, aangezien nog net niet heel mijn rug tevoorschijn kwam. 'Volgens mij is het wel goed zo toch?' Ik keek op naar Kit en bleef even zwijgend naar hem kijken. Ik kon het nog steeds maar moeilijke bevatten en eigenlijk hoorde ik mezelf nu te vervloeken omdat ik het best naar me zin had met hem zo. Het was een beetje awkward, maar niet heel vervelend om zo met hem door te brengen. En ik schaamde me hier diep voor.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''