[RPG] Nothing Better, But Fight Forever || One Direction || Topic Twee. - Speeltopics

De familie Tomlinson, Malik, Payne, Horan, Styles en Davies vechten al jaren een vete uit. De jongens zijn dan ook de grootste vijanden. De zes families en dan vooral hun zonen maken het dorp onveilig met hun streken. Tot het op een dag compleet uit de hand loopt, en ze wel nadering bij elkaar móéten vinden. Om zo de ander weg te werken en elkaar weer keihard te verraden. En vooral: Liggen haat en liefde niet heel dicht bij elkaar?

De rollen:
De jongens:
- Louis William Tomlinson. (Atalay.)
- Zayn Javadd Malik. (Hodor.)
- Liam James Payne. (Garde.)
- Niall James Horan. (GEZOCHT.)
- Harry Edward Styles. (Memorias.)
- Kit Owen Davies. (HelloSweety.)

Overige (Familieleden, vrienden, vijanden etc.):
- Beste vriendin van Harry Styles: Mary-Lia Louise Carter. (Daddario.)
- Zusje van Louis Tomlinson: Jaycee "Jay" Felicia Tomlinson. (HaIcyon.)
- Beste vriendin van Louis Tomlinson: Josie Penelope Shepherd. (Honeymoons.)
- Beste vriendin van Liam Payne: Elena Feline Lowell. (Brashares.)
- Zus van Harry Styles: Gemma Styles. (Cicero.)
- Zusje van Liam Payne: Liv Sarah Payne. (Bonjourx.)

De regels:
- Geen oneliners. Minimaal vier regels.
- Geen perfecte personages!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Ga niet teveel off-topic en als je wel off-topic gaat, zet het in een andere kleur of tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het alsjeblieft als je voor langere tijd niet kunt reageren. Twee weken niet reageren zonder reden is zonder pardon eruit.
- Alleen Garde of Atalay maken nieuwe topics.
- Geen ruzie, alleen in het RPG is dat toegestaan.
- 16+ mag.

Het Begin:
Het is vlak na een groot gevecht op het dorpsfeest, waarbij zelfs gewonden zijn gevallen en waarbij de politie nog steeds loopt te bemiddelen. Ze haten elkaar meer dan ooit. En de adrenaline stroomt nog door de lichamen van de jongens en de andere betrokkenen. Allemaal zijn ze een plan aan het bedenken, maar begrijpen ook dat het dit keer niet alleen zal lukken. Daarom proberen ze nadering te zoeken bij hun grootste vijanden. Met misschien wel de meest vuile ideeën voor ogen.

[ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 16:33 ]

---

Reality's overrated.

Elena Feline Lowell
Nadat Liam een kusje op mijn wang drukt, blijft de tere huid natintelen. De lieve woorden die hij daarna uitspreekt laten me breed grijnzen. Maar die grijns verdwijnt als sneeuw voor de zon als we tegenover Styles staan. In een oogwenk laat hij zijn vuist hard in Liam's gezicht neerkomen. Dan legt hij zijn hand om zijn keel. Even hap ik naar adem.
"Luister, Payne. Dat je mij haat, oké. Maar dat je mijn beste vriendin wil gebruiken om mij pijn te doen, gaat echt te ver. Zelfs Tomlinson, Horan, Malik en Davies zijn niet zo laag. Wat ben jij voor zielig figuur?" sist Styles. Heeft hij het nou over Mary en mij? Fuck. Ik wil er bijna wat tegen inbrengen, maar als Liam dat al doet, besluit ik mijn mond te houden. Ik wil hem zo graag helpen. Maar ik weet dat als ik dat zou doen, ik er niet zo goed vanaf zou komen.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Harry Edward Styles.
Liam kijkt me aan alsof ik gek ben. 'Serieus! Denk je nou dat ik zulke domme plannetjes verzin! Daarbij, wie is hier laag. Je weet wel dat je aan het inbreken bent.' Hij spuwt de woorden in mijn gezicht. 'Flikker op!'
'Ik ga helemaal nergens heen tot jij toe hebt gegeven, je excuses aan hebt geboden en hebt beloofd dat je hiermee stopt. Nog lager vind ik trouwens dat je je beste vriendin gebruikt om Mary te bespelen en het niet eens zelf kunt. Ik heb ze zelf samen gezien. En er is er maar één die hier achter kan zitten. En van dat inbreken, dat was ik niet van plan, maar jij deed niet open,' sis ik.

---

"Family don’t end in blood”

[Shaughnessy --> Walsh]

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Liam James Payne.

"Ik ga helemaal nergens heen tot jij toe hebt gegeven, je excuses aan hebt geboden en hebt beloofd dat je hiermee stopt. Nog lager vind ik trouwens dat je je beste vriendin gebruikt om Mary te bespelen en het niet eens zelf kunt. Ik heb ze zelf samen gezien. En er is er maar één die hier achter kan zitten. En van dat inbreken, dat was ik niet van plan, maar jij deed niet open."
"Ik gebruik mijn beste vriendin niet, slimmerik! Blijkbaar zijn ze elkaar gewoon tegen gekomen op straat. So what? Dat wij elkaar haten hoeft nog niet te betekenen dat zij ook een hekel aan elkaar moeten hebben. Dat is tussen ons zes, en zij zijn vrij om te doen wat ze willen. Maar om mijn huis zomaar binnen te komen vind ik véél en véél te ver gaan. Reken er maar op dat je dit zal spijten."
Ik geef hem een knietje - en niet zacht ook -en bevrijd me uit zijn greep. Dan snel ik me naar Elena toe en trek haar snel overeind. "Weg, dit is niet jouw gevecht." Ik 'werk haar de kamer uit' en ga voor de deuropening staan. Want al ben ik snel en had ik misschien aan Styles kunnen ontsnappen, de veiligheid van mijn beste vriendin gaat voor mijn eigen welzijn. En daar moet ik de gevolgen nu maar voor ondergaan.

[ bericht aangepast op 27 okt 2013 - 17:18 ]

---

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
'Ik gebruik mijn beste vriendin niet, slimmerik! Blijkbaar zijn ze elkaar gewoon tegen gekomen op straat. So what? Dat wij elkaar haten hoeft nog niet te betekenen dat zij ook een hekel aan elkaar moeten hebben. Dat is tussen ons zes, en zij zijn vrij om te doen wat ze willen. Maar om mijn huis zomaar binnen te komen vind ik véél en véél te ver gaan. Reken er maar op dat je dit zal spijten.'
Liam geeft me een knietje en bevrijd zich uit mijn greep. Ik krimp even in elkaar van de pijn, maar weet me snel te herstellen en de pijn te negeren. Liam snelt naar Elena toe en maakt haar duidelijk dat ze weg moet uit de kamer, waarna hij haar de deur uit werkt. Hij gaat voor de deuropening staan. Het verbaast me dat hij niet probeert te ontsnappen. Ik storm als op hem af, als een wild beest dat zijn prooi aanvalt. Ik plant mijn vuist hard in zijn maag en sleur hem dan aan zijn haren mee, waarna ik hem op het bed smijt. Vliegensvlug open ik de kast waarvan ik denk dat daar zijn kleren liggen vindt hier al snel wat ik zoek. Ik pak een bruin leren exemplaar en snel weer naar het bed, zodat Liam niet kan ontsnappen. Hier bindt ik zijn armen aan het bed bed, door middel van de riem, zo strak dat loskomen onmogelijk is, en kijk hem grijnzend aan.

---

"Family don’t end in blood”

Elena Feline Lowell
Liam's woorden doen me goed. Hij vind het niet erg dat ik bevriend ben met Mary. Dan geeft hij Harry een knietje en snelt naar mij toe. "Weg, dit is niet jouw gevecht." Hij zorgt ervoor dat ik uit de kamer beland, en gaat voor de deuropening staan. Het is lief, hij doet alles voor mijn veiligheid. Maar wat ik echt niet wil hebben is dat hij hier onder lijdt.
"Laat je niet inpakken. Jij bent beter dan hij." fluister ik hem nog snel toe, voordat ik naar de woonkamer ren. Ik weet dat hij dit zelf wil doen, en ik weet dat ik sowieso niet veel kans maak in een gevecht. Maar ik zal hem hier ook niet zomaar alleen laten met Styles. Dus vlei ik me neer op de bank in de woonkamer. In de hoop wat te ontspannen zet ik de tv aan.

---

The first rule of truly living is to do the thing you're most afraid of.

Liam James Payne.

Styles' volgende zetten zijn raar. Waarom zou hij me aan het bed vast binden? Om me te kunnen slaan zonder dat ik tegenwerk? Okay, misschien logisch. We weten beiden dat ij sterker ben. Maatlr laf hoor, ik wist al dat het een eikel is, maar dat hij ook nog eens een angsthaas is maakt hem nog lachwekkender. Dan, als hij me grijnzend aankijkt, komt er een idioot idee in me op. Hij zou toch niet... Iets in zijn ogen, die donkerder staan als normaal, zegt me dat hij een heel... smerig plan heeft. Toch wil ik het niet geloven, misschien wat naïef. Maar zelfs Harry Styles is niet zo'n lul. Toch?

---

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
Iets in Liam's blik zegt dat hij me doorheeft, maar het niet wil geloven. Helaas voor hem ben ik nu de baas. 'Weet je, Payne, ik heb er nooit zo opgelet, maar je ziet er eigenlijk niet eens zo slecht uit. Helemaal niet zelfs.'
Ik kruip naar hem toe en ga boven hem hangen. Mijn benen plaats ik tussen die van hem, die ik zo iets uit elkaar duw zodat hij me niet weer een knietje kan geven. Ik druk mijn lippen ruw op de zijne en schuur met mijn kruis langs dat van hem. Al kan het mij eigenlijk vrij weinig schelen of hij hier ook opgewonden van raakt of niet, ik doe nu toch wel wat ik wil.

[Harry is being nasty ]

---

"Family don’t end in blood”

Liam James Payne.

"Weet je, Payne, ik heb er nooit zo opgelet, maar je ziet er eigenlijk niet eens zo slecht uit. Helemaal niet zelfs."
Een rilling trekt door mijn lichaam, en ik zal je vertellen. Het is geen prettige. Als hij naar me toe kruipt en boven me komt hangentuf ik in zijn gezicht en wil hem opnieuw een knietje in zijn edele delen geven. Jammer, hij plaatst zijn benen tussen die van mij en duwt ze iets uit elkaar. Ruw drukt hij zijn lippen op die van mij en schuurt met zijn kruis langs dat van mij. Mijn hele gezicht betrekt. Ja, ik ben weer eens naïef geweest. Echt, ik probeer een plan te bedenken. Maar op het moment ben ik zo gechoqueerd dat ik amper normaal na kan denken. Laat staan tot een goede uitkomst te komen! Het enige wat ik nu kan bedenken doe ik maar ook. Zoveel erger als dit kan ik het toch niet meer maken. Wild - en vooral walgend - begin ik met mijn hoofd te schudden en zet mijn tanden hard in zijn onderlip. Waarna ik een hoofdstoot geeft. Die mij evenveel pijn doe als dat hem doet. Toch kan dat me even niet zoveel schelen. Zolang hij maar lijd. Want mij, Liam James Payne, zomaar verkrachten gaat niet zomaar. En dat moet hij weten ook. Al bedenk ik me, met pijn in mijn hart dat hij altijd nog achter Elena of Liv aan kan gaan. Dus besluit ik mijn grootste troef niet uit te spelen. Misschien niet het meest slimme wat ik ooit heb gedaan. Waarschijnlijk zelfs oerdom. Maar over mijn hart verkrijgen kan ik het niet.

[ bericht aangepast op 28 okt 2013 - 17:31 ]

---

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
Liam tuft in mijn gezicht. Zodra ik mijn lippen op die van hem heb geduwd, begint hij wild met zijn hoofd te schudden. Zijn tanden zet hij hard in mijn lip en zijn hoofd stoot hij hard tegen de mijne. Dat laatste was geen slimme zet, want dit moet hem minstens net zoveel pijn doen als het mij pijn doet. Ik grom. In een wilde beweging trek ik mijn shirt uit, zijn benen nog steeds in bedwang houdend. Daarna trek ik zijn broek naar beneden. Zijn shirt scheur ik als het ware van zijn lichaam, omdat normaal uittrekken niet gaat door zijn geboeide armen. Ik gooi de kleren ergens in de kamer neer. Liam ligt nu onder mij in alleen zijn boxer. Zelf heb ik mijn broek wel nog aan, al zal die straks ook wel uitgaan. Ik grijns nog een keer. Ik beweeg mijn hoofd naar zijn bovenlichaam, en zet mijn lippen om zijn linkertepel. Ik doe mijn mond een stukje open en bijt er zachtjes, maar speels in.
'Je kunt beter rustig blijven, anders maak je het alleen maar vervelender voor jezelf,' zei ik waarschuwend zodra ik mijn hoofd weer naar boven had gehaald. Dit laatste duurde echter niet lang, want ik begon een spoor van kusjes te drukken, vanaf zijn kaaklijn richting zijn buik. In zijn nek zoog ik het bloed omhoog, wat zorgde voor een flinke afdruk. Bij zijn navel aangekomen, draaide ik daar vlug een rondje omheen met mijn tong. Mijn vinger ging vlinderlicht vlak langs de rand van zijn boxer. Als dit hem niet opwind, weet ik het ook niet meer. Dat is ook gewoon niet meer gezond.

---

"Family don’t end in blood”

Liam James Payne

Styles gromt en met een wilde beweging trekt hij zijn shirt uit. Mijn broek volgt en mijn shirt scheurt hij zowat van mijn lichaam. Nog eens grijnst hij en hij beweegt zijn hoofd naar mijn bovenlichaam. Zijn lippen krult hij om mijn tepel en hij bijt erin, zachtjes, maar walgelijk genoeg. "Je kunt beter rustig blijven, anders maak je het alleen maar vervelender voor je jezelf," waarschuwt hij me.
Ik weet dat hij gelijk heeft, maar ik kan me niet gewonnen geven. Toch heb ik niet veel optie's, schreeuwen om hulp gaat niet, ik zal Elena, Liv en mijn ouders er mee in gevaar brengen. Vechten kan ik amper, en wat gaat doe ik. Smeken weiger ik simpelweg. Zo erg zal ik me niet verlagen, nooit niet.
Als hij een spoor van kusjes, vanaf mijn kaaklijn richting mijn buik, en in mijn nek begint te zuigen verwijden mijn ogen zich iets. Vooral om het feit dat ik paniekerig nadenk over hoe ik dit ga verbergen, maar ik moet toegeven dat het ook komt omdat mijn nek mijn zwakke plek is. Bij mijn navel aangekomen draait hij daar een puntje omheen met zijn ong. Zijn vinger glijd vlinderlicht langs de rand van mijn boxer.
Stevig bijt ik op mijn lip, ik ben ook maar een jongen. En zelfs dit, dit afschuwelijk ranzige 'gebeuren' - ik walg er teveel van het een andere benaming te geven -, weet me toch een beetje op te winden en bijna verlaat een zachte kreun mijn keel, zo zacht dat het amper een kreun te noemen valt. Maar ik weet hem nog net in te houden.
Shit, ik moet met een plan komen. En snel ook.

---

Reality's overrated.

Harry Edward Styles.
Ik zie dat Liam stevig op zijn lip bijt om een kreun binnen te houden. Ik grijns nog breder. Ik wist het wel. Maar ik wil dat hij zich gewonnen geeft. Nog voor ik aan het 'echte werk' ga beginnen. Dus ga ik nog maar even rustig door. Mijn hand zakt ietsjes naar beneden en strijkt nu heel, heel licht over zijn kleine vriend. Daarna begeef ik me weer naar zijn nek. Ik druk mijn lippen erop nieuw in en zuig opnieuw het bloed omhoog, waardoor er vlak onder de andere nog een afdruk ontstaat. En zo maak ik een heel spoor, in de vorm van de letter 'H'. Tevreden kijk ik er naar. Het geeft me een gevoel van macht. Voorlopig staat de letter van mijn naam in zijn nek gemerkt.
'Of je het nu wil of niet, ik ga je laten genieten, Payne,' fluister ik in zijn oor en bijt zachtjes in zijn oorlel. Daarna zak ik weer een stuk af. Ik haak mijn vingers over de rand van het elastiek van zijn boxer en trek hem tergend langzaam naar beneden. Ik pak zijn gevoelige deel vast en neem hem in mijn mond. Ik beweeg langzaam met mijn hoofd heen en weer. Ik laat mijn tong over het puntje gaan, waarna ik daar zachtjes aan zuig. En terwijl ik het tempo wat op voer, begin ik zachtjes zijn ballen te masseren.

[Bah ;p]

---

"Family don’t end in blood”

Zayn Malik
Dit was een kwestie van tijd, totdat we het bloed echt weer onder elkaars nagels vandaan zouden halen en we waren nu al lekker op gang. Kit zou op alles reageren wat ik zou zeggen en ik wilde wel eens weten hoe ver hij zou gaan. Dus toen hij zijn boxer een stukje omlaag deed, kon ik alleen maar lachen. En zoals ik had verwacht, liet Kit dit niet koud en werd de stof helemaal van zijn lijf getrokken. Ik moest nagaan, dat hij niet klein geschapen was, maar ik kon niet ontkennen, dat die van mij net iets groter was. Dus mocht ik lachen. 'Is dit waar je zo over opschept? Zielig hoor.' Grijsde ik, waarna ik de deken van me afsloeg en kit verder weer negeerde. Moeizaam klom ik uit het bed en bedacht ik me, dat ik mijn kleding gisteravond weg had gelegd voor de was. Maar waar ze nu gebleven waren. Ik keek even de kamer rond, maar had geen flauw idee, waar kit zijn moeder het gelegd zou hebben.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Kit Owen Davies
Zijn woorden deden me mijn ogen rollen, maar ze betekenden wel wat. "Je zit dus wel te kijken." zei ik grijnzend. "En zsgt dat dat die van jou groter is, big boy?" Ik trok mijn schone boxer aan en zag hem uit bed kruipen. Ik kon niet ontkennen dat hij een prima lijf had, al was het nu bond en blauw. Ik grijnsde toen ik bedachtdat het door mij kwam. Hij keek zoekend rond. Die was vast zijn kleren kwijt en zoizo had mijn moeder die gewassen. "Aan de waslijn." mompelde ik kort. We werkten elkaar flink op de zenuwen, maar ik wilde geen uitbarsting zolang de rest nog thuis was. Ik wilde mijn broertje niet in tranen zien, of de teleurstelling in mijn ouders hun ogen. Dat had ik al te vaak gezien. Ik ging met een hand door mijn haren en trok een schoon paar skinnyjeans aan. Ik rekte me nog eens uit. Daarna pakte ik de bloes met het logo van de dierenwinkel van mijn bed en begon die rustig open te knopen. Ik hing hem over mijn schouders, maar knoopte hem niet dicht. Ik zag er geen nut van in. Nu in elk geval nog niet.

---

Bowties were never Cooler

Liam James Payne.

Zijn hand glijd ietsjes naar beneden en glijd nu heel licht over mijn gelslachtsdeel. Daarna gaat hij weer naar mijn nek. Nog een zuigzoen volgt, een heel spoor blijkt uiteindelijk zelfs. Een H als ik het goed merk. Verschrikkelijk. Het word steeds moeilijker uit te leggen.
"Of je het nu wil of niet, ik ga je laten genieten, Payne." Zachtjes bijt hij in mijn oorlel.
Een schamper lachje klinkt vanuit het diepste van mijn keel. "Tuurlijk, geloof het zelf. Ik walg om je, Styles."
Weer zakt hij af. Zijn vingers haken om de rand van het elastiek waarmee mijn boxer om mijn heupen zit en hij trekt hem langzaam naar beneden. Als hij mijn geslacht vastneemt verstijf ik even, en als hij die dan ook nog eens in zijn mond neemt hap ik naar adem. Langzaam beweegt hij met zijn hoofd heen en weer. Zijn tong gaat over het puntje van mijn misschien wel heel stiekem opkomende erectie, en zachtjes zuigt hij eraan. Terwijl hij het tempo wat opvoert begint hij zachtjes mijn ballen te masseren en ineens is ie daar. Zonder dat ik hem kan inhouden rolt er een kreun over mijn lippen.
Ikzelf schrik er waarschijnlijk nog het meeste van. En meteen boor ik mijn tanden zo hard in mijn onderlip dat het vlees kapotscheurt en de ijzeren smaak van bloed zich in mijn mond verspreid. Oh god, oh god, oh god.

---

Reality's overrated.