[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 12:05 ]

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Rickena “Ricky” Melonee Harrison || Wachter & Aanvoerder || Gryffindor

Blijkbaar had ik mij een paar minuten vergist in de tijd en dus minder hard gerend dan ik gehoopt had, want op het moment dat ik mijn voeten op de bovenste trede van het trappetje had gezet, klonk het fluitsignaal al. Snel schoot ik de gang in en hield mij vast aan één van de palen, terwijl de trein begon te rijden. Hoofdschuddend keek ik hoe mijn oom uit het zicht verdween. Die man moest serieus zijn tijd beter gaan gebruiken in plaats van ervoor zorgen dat ik altijd bijna te laat was. Op deze manier zou ik namelijk echt nog eens die trein missen. Het werd ieder jaar erger met hem.
Mijzelf oriënterend keek ik even om mij heen. Zo op het oog zag ik nog niks interessants en dus begon ik maar een weg langs de overvolle coupés. Ik hield mijn pas echter in, toen er twee mensen de een coupé uitkwamen en ruzie begonnen te maken. Ik herkende Darren die een jaar lager zat dan ik en zijn vriendin. ‘DAT DOE JE NOU ALTIJD DARREN, ZEGGEN DAT HET NIETS IS, HET WEGWAPPEREN. MAAR NOOIT, NÓÓIT DE WAARHEID. HAZEL KAN DE POT OP WEET JE DAT, MET D’R PAARSE PUNKLOOK. EN JIJ OOK!’ klonk het vanuit de mond van Lillian. Ik fronste even. Juist ja, moest dat midden op de gang? Darren was zo slim om zijn excuses maar gewoon aan te bieden en zijn armen om haar heen te slaan. Ongemakkelijk bleef ik staan, aangezien ik er zo niet door kon en ik niet in een coupé met Slytherins wilde gaan zitten, gewoonweg om er niet langs te hoeven.
'Uhm... ik wil niet gemeen doen of jullie storen, maar ik zoek een coupé en jullie staan nogal in de weg. Nogmaals, niet onaardig bedoeld. Ik heb gewoon zware koffers en wil ze kwijt,' zei ik uiteindelijk voorzichtig.

Happy Birthday my Potter!

Faithe Emiliya Valentinov || Drijver & Klassenoudste || Ravenclaw

Stug liep ik door richting de Hogwarts Express. Af en toe wierp ik een jaloerse blik op gezinnen die afscheid namen en ouders die hun kinderen omhelzen, maar meer deed ik ook niet. Mijn behoefte om met mensen te praten of ze überhaupt te moeten groeten, was verdwenen als sneeuw voor de zon. Eigenlijk was Faithe verdwenen en wie ik nu was, wist ik niet. Dat moest ik nog uitzoeken. Ik wist alleen wel dat de ideeën van Serpen goedkeuren, bij de nieuwe Faithe zat inbegrepen en hier bouwde ik mijn acties dan ook op voort. De dood van mijn ouders had er flink ingehakt, dat was wel te merken. En van Muggles en alles wat ermee te maken had, hoefde ik niets meer te hebben.
In de trein aangekomen, die al begon te rijden, liep ik met vlugge passen door naar de coupé voor de klassenoudsten die op de twee Slytherins na leeg was. Dat betekende in ieder geval wel dat hij Mudblood en Bloedverrader vrij was, lucky me. Ik nam niet eens de moeite om mijn "vriendinnen" eerst op te zoeken. Dan zou ik, of moeten acteren, of de vraag krijgen wat er aan de hand was. En als dat allemaal niet het geval was, hoogst onwaarschijnlijk maar wel mogelijk, zou ik sowieso moeten vertellen over mijn zomervakantie. Niet echt dingen waar ik zat op de wachten.
'Goedemorgen,' groette ik Nahuel en Hyelka beleefd, waarna ik mijn koffer in de rekken legde en in een lege hoek ging zitten. Uit mijn handtas, viste ik een boek tevoorschijn en begon dit in rap tempo te lezen. Mijn fotografisch geheugen zorgde ervoor dat ik boeken veel sneller uitlas dan een gemiddeld mens en ook nog eens alles onthield. Op zich wel handig, maar sommige dingen in het leven, zou ik toch liever willen vergeten.

(Hoop dat dit goed is, anders pas ik het wel aan)

Happy Birthday my Potter!

Felice Scabior
''en laat het duidelijk wezen, als ik er achter kom dat iemand dit doorverteld aan wie dan ook, dan ben je dood,'' zei Serpen. Ik lachte even, wetende dat hij het meende. Dat was het leuke aan hem; hij blufte nooit. Nathaniel en Aiden boden hun eigen zusje aan, maar Serpen wilde het eerst nog even aankijken. Ik begreep het wel; we moeten inderdaad zorgvuldiger te werk. Net toen ik mijn mond wilde opentrekken om een spottende opmerking over hun zusje te maken, ging onze deur open.
Een frons sierde mijn voorhoofd en ik keek op, om Alicia en Samantha, hun zusje aan te treffen. De frons werd dieper. Wat deden hun hier?
''Hey Aiden, het Nathan,'' glimlachte Alicia. Ze wierp Serpen en mij een korte blik, zodat ik mijn ogen vernauwden en haar wantrouwig aan keek.
''Kunnen we bij jullie in de coupé komen zitten? Verder kunnen we namelijk alleen coupé's met mudbloods en bloedverraders vinden,'' vroeg Alicia. Ik snoof.
''Dus? Daar hoor je toch thuis?'' bitste ik. Vriendelijkheid zat niet in mijn natuur en daarbij, dan had ze de aanwezigheid van Serpen en mij maar niet moeten negeren. Ze moest haar plaats eens kennen.

Ashley Lestrange
Sean bedankte me en ik glimlachte eventjes, om vervolgens weer uit het raam te kijken. Gelukkig was die trein eindelijk gaan rijden, al voelde ik een soort nervositeit in mijn onderbuik. In de reflectie van het raam zag ik hoe Sean op zijn onderlip beet.
''Hee Tate met Sean, hoe is het met je? Heb je al je eten gegeten dat ik in de koelkast voor je klaar gezet heb?'' vroeg hij zachtjes, aan de persoon waarmee hij belde. Een lichte frons sierde mijn voorhoofd.
''En wat ben je nu aan het doen?'' vroeg hij toen. Hij leek vrolijker dan net.
''Echt? Bij welk level ben je al? En ga je zo je lunch ook nog pakken? Je weet waar die staat toch?''
Eigenlijk was het slecht om af te luisteren, maar ik kon niet bepaald iets anders doen aangezien Sean zijn gepraat het enige was wat ik hoorde.
''Ja, die staan allemaal klaar. Net zoals het eten voor de rest van de week. De buurvrouw komt vanavond om je te helpen met avondeten en morgen wil ze wel met je naar de dierentuin. Vind je dat goed?''
Mijn frons werd wat dieper en ik onderdrukte de nieuwsgierigheid. Voor een keer nam ik mezelf voor om beleefd te blijven.
''Maar ik ga nu ophangen Tate, zie ik je dan in het weekend weer? Goed op jezelf passen jochie.''
Sean nam afscheid en haalde nonchalant een hand door zijn haar. Ik keek hem aan en glimlachte eventjes. De nieuwsgierigheid brandde, maar ik hield mijn mond - althans, dat probeerde ik.

[ bericht aangepast op 31 juli 2013 - 11:43 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Hazel Lycan Delikov * Seeker * Gryffindor

Het meisje nam Darren mee naar buiten de coupé waarna ze in tranen uitbarstte. Ik kon het tot hier horen en ik maakte een kots geluidje waarna Darrens vrienden begonnen te lachen. Plots hoorde ik een woede-uitbarsting.
"DAT DOE JE NOU ALTIJD DARREN, ZEGGEN DAT HET NIETS IS, HET WEGWAPPEREN. MAAR NOOIT, NÓÓIT DE WAARHEID. HAZEL KAN DE POT OP WEET JE DAT, MET D’R PAARSE PUNKLOOK. EN JIJ OOK!"
Jezus, teringwijf. Ik snapte niet dat Darren daar samen mee kon zijn. Ik schoof de coupédeur open en glimlachte.
"Volgende keer als er iets is, zeg het in mijn gezicht aub. En misschien zou jij ook beter iets met je haar gaan doen, want het is net een dooie cavia op je hoofd," spotte ik. Als zij gemeen kon zijn dan kon ik dat ook hoor! Ik haatte haar nu al en dat zou het hele jaar nog wel doorgaan.
"Darren, ik snap niet dat je met haar samen kan zijn, sorry dat ik het zeg, maar ik zou dit niet echt accepteren als ik jou was. Maar dat is mijn mening natuurlijk en die doet er niet toe," mompelde ik en ik ging terug in de coupé zitten bij een van Darrens vrienden op schoot als Lynx welpje. Ik sloot mijn gedachten af. Moest iemand mijn onzekerheid altijd aanwakkeren?


Hyelka Morticia Akemi * Prefect * Slytherin

"Hangt er van af wat jij interessant noemt," zei Nahuel en hij haalde een tekenblok uit zijn tas. Nooit geweten dat hij tekende.
"Interessant, hm, dat ligt maar net aan het topic waar iemand over praat," mompelde ik en ik gooide nog steeds mijn pijltjes naar het bord.
"Dus Nahuel, heb je iets interessants gedaan in de vakantie? Het boeit mij geen fuck wat voor topic het is als het maar niet zo stil is hier." Ik keek naar het blok en zag dat hij aan het tekenen was. En hij kon het nog goed ook. Die schedel, hallelujah! Die was zo goed! Het leek gewoon een echte, niet een getekende of zoiets! Damn, hij was echt goed. De kamer waarin de schedel lag deed me denken aan de enige keer dat ik in Azkaban was geweest om mijn nicht op te zoeken. Volgens mij had ze helemaal niks verkeerds gedaan en draaide ze op voor iets wat ze niet had gedaan. Maar ja, ze moest nog maar een jaar in Azkaban doorbrengen en dan mocht ze terug naar huis en kon ik eindelijk weer met haar praten!


Axel Ash Blaze * Keeper * Hufflepuff

Samen met mijn zusje Alayne praatte ik over vanalles en nog wat.
"Moet jij niet bij je teamgenoten zitten Axel?" vroeg ze me en ik schudde mijn hoofd.
"Dan zit jij weer zo alleen en ik heb gewoon geen zin." Oké, we hadden wel een goede band op zich, maar ze kon soms zo irritant zijn.
"En hoe zit het dan met je vriendinnetje?" grijnsde ze.
"Vriendinnetje?" vroeg ik verbaasd. Ik had helemaal geen vriendinnetje.
"Grapje broertje van me," lachte ze en ze sloeg me keihard op mijn rug. Ja, zo kende ik Alayne weer.

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
'We zullen het voor ons houden Serpen, alhoewel, een duelletje vind ik alltijd wel leuk om te doen, maar ik heb helaas nog geen zin om te sterven, dus we zullen het wel voor ons houden,' zegt Nathaniël.
'Duellen krijg je nog genoeg Nathaniël, dus hou je maar even gedeisd,' zeg ik.
'Heej Aiden, heej Nathan,' ik kijk op, geweldig, daar hebben we Alicia. Kan ze het nog niet eens twee minuten zonder me volhouden? Het lijkt wel alsof ze me volgt als een hondje.
'Kunnen we bij jullie in de coupé komen zitten? Verder kunnen we namelijk alleen coupé's met mudbloods en bloedverraders vinden,' vervolgt Alicia. Ik rol met mijn ogen.
'Dus? Daar hoor je toch thuis?' ik kijk met een grijns naar Felice.
'Sorry, maar deze coupé is al vol, jullie zullen een andere coupé moeten vinden,' zeg ik bot en dan is het vooral bedoeld tegen Alicia.

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Al snel merk ik de nieuwsgierige blik van Ashley op. Ik kijk even naar haar en zucht. Nu ben ik bijna verplicht om het haar te vertellen, maar ze vraagt er zelf maar na en als ik het haar vertel, dan wil ik sowieso weten wat zij aan haar hoofd heeft.
Ik richt mijn blik op buiten, we zijn ondertussen al begonnen met rijden en de landschappen schieten aan ons voorbij. Tate maakt het goed, daar ben ik blij om, maar dit is pas de eerste ochtend en de buurvrouw kan niet altijd voor hem blijven zorgen, ik heb iemand nodig die voor hem kan zorgen als ik of mijn buurvrouw dat niet kan.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange
De blikken van Sean en mij kruisden elkaar en de opeenvolgende seconden was het doodstil in onze coupé. Ik wiebelde een beetje heen- en weer en keek toe hoe Sean naar buiten keek.
''Wie was dat?'' stootte ik toen uit. Ik was te nieuwsgierig van aard voor dit soort dingen. Benieuwd keek ik Sean aan en een klein, lieflijk glimlachje sierde mijn lippen. Het leek wel iemand waar Sean voor zorgde, want ik heb er uit kunnen opmaken dat hij de maaltijden voor die persoon heeft klaargemaakt.
Ik veegde mijn blonde lokken uit mijn haren terwijl ik hem afwachtend aan keek.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Uiteindelijk wint haar nieuwsgierigheid toch van haar beleefdheid.
'Wie was dat?' stoot ze uit. Ik kijk haar even twijfelend aan, zal ik het haar vertellen? Ashley is wel te vertrouwen, toch? Ik haal een hand door mijn haar terwijl ze mij een glimlach schenkt.
'Tate, mijn vier jaar oude, jongere broertje,' zeg ik zachtjes, ik ontwijk haar blik en wacht haar oordeel af. Ofwel ze zal het geheimhouden en het masker Sean kon nog blijven bestaan, ofwel ze zal het aan iedereen doorvertellen en ik ben er geweest, maar hopelijk is Ashley te vertrouwen, ik denk van wel, ik weet bijna zeker van wel.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange
Hij keek me aan en de twijfel was duidelijk in zijn ogen te lezen. Opnieuw haalde hij rommelig een hand door zijn haren.
''Tate, mijn vier jaar oude, jongere broertje,'' sprak hij zacht. Hij sloeg zijn ogen neer en ik fronste. Dat was wel het laatste wat ik had verwacht.
''Je broertje?''
Ik viel even stil en frunnikte een beetje aan mijn shirt. ''Waarom heb jij zijn eten klaargemaakt?'' mompelde ik zachtjes. Ik keek hem nog steeds aan, ondanks dat hij mijn blik ontweek. Ik had medelijden met Sean.
Af en toe schudde de trein een beetje heen- en weer omdat hij de bocht om ging of een berg op reed. Het landschap flitste aan ons voorbij, maar daar schonk ik geen aandacht aan.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Je broertje?' vraagt Ashley, het is duidelijk dat ze dat niet had zijn aankomen, maar wie wel? Wie zou er verwachten dat de harteloze Sean Duke voor een jochie van vier kan zorgen? Niemand dus. 'Waarom heb jij zijn eten klaargemaakt?' mompelt ze zachtjes.
'Omdat mijn broer bijna altijd weg is, mijn vader is niet in staat om voor hem te zorgen omdat hij bijna altijd dronken is en mijn moeder is... ze is dood,' mompel ik als antwoord, 'ik moet wel voor hem zorgen anders gaat hij dood en ik wil hem niet naar een weeshuis brengen, dat kan ik hem niet aan doen. Dus ik ga vaak in het weekend naar huis, daarom ben ik dan vaak niet op school en mijn buurvrouw helpt mee om hem te verzorgen.'
Ik kijk haar aan, haar reactie peilend.
'Ik ben bang dat mijn vader hem wat aan doet. Als ik er ben kan ik hem beschermen, maar dat kan nu niet en ik moet wel naar school, want dat is de enige manier dat ik kans maak op een toekomst.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange
''Omdat mijn broer bijna altijd weg is, mijn vader is niet in staat om voor hem te zorgen omdat hij bijna altijd dronken is en mijn moeder is... ze is dood,'' mompelde Sean zacht. ''Ik moet wel voor hem zorgen anders gaat hij dood en ik wil hem niet naar een weeshuis brengen, dat kan ik hem niet aan doen. Dus ik ga vaak in het weekend naar huis, daarom ben ik dan vaak niet op school en mijn buurvrouw helpt mee om hem te verzorgen.''
Ik beet op mijn onderlip. Dat was heel heftiger dan ik had verwacht.
''Ik ben bang dat mijn vader hem wat aan doet. Als ik er ben kan ik hem beschermen, maar dat kan nu niet en ik moet wel naar school, want dat is de enige manier dat ik kans maak op een toekomst.''
Ik sloeg mijn ogen neer. ''Het spijt me voor je,'' mompelde ik zacht en oprecht. ''Dat heb ik nooit achter je gezocht, trouwens.''
Ik zweeg even en keek naar mijn handen, om vervolgens weer op te kijken. ''Is er iets dat ik voor je kan doen?''
Ik had het met hem te doen. Niemand verdiende zoiets, en het werd me ook duidelijk dat hij helemaal niet de jongen was die zich zo stoer en gevoelloos voor deed. Dat was maar een masker.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Het spijt me voor je. Dat heb ik nooit achter je gezocht, trouwens,' ik haal mijn schouders op en kijk haar aan, ze lijkt het echt te menen.
'Ik denk dat je wel weet hoe makkelijk het is om je anders te gedragen dan je bent, vooral als je iets heimelijk wilt verbergen voor iedereen.
'Is er iets dat ik voor je kan doen?' vraagt ze aan mij, ik denk even na en schud dan mijn hoofd.
'Nee, niet echt, maar ik zou het erg waarderen als je het aan niemand verteld,' ik kijk haar doordringend aan, 'alsjeblieft, je bent de enige die het weet en ik vertrouw je, zorg er ook voor dat ik je dan ook echt kan vertrouwen oké? En als je wilt praten over water er met jou aan de hand is, ik ben een en al oor, want ik kon vanaf het begin af aan al zien dat jij ergens mee zit.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange
Sean haalde zijn schouders op.
''Ik denk dat je wel weet hoe makkelijk het is om je anders te gedragen dan je bent, vooral als je iets heimelijk wilt verbergen voor iedereen.''
Ik keek hem aan en knikte langzaam. ''Ja... Ja, dat weet ik,'' mompelde ik zachtjes.
Als antwoord op mijn vraag schudde Sean zijn hoofd. ''Nee, niet echt, maar ik zou het erg waarderen als je het aan niemand verteld. Alsjeblieft, je bent de enige die het weet en ik vertrouw je, zorg er ook voor dat ik je dan ook echt kan vertrouwen oke?'' Ik knikte.
''Natuurlijk vertel ik het aan niemand,'' zei ik met een glimlachje. Ik was dat ook niet van plan en ik zag het nut er niet van in, aangezien ik Sean mocht. Kijk, als ik hem haatte, was het een ander verhaal.
''En als je wilt praten over wat er met jou aan de hand is, ik ben een en al oor, want ik kon vanaf het begin af aan al zien dat jij ergens mee zat.''
Ik schrok er lichtelijk van en sloeg mijn ogen neer. Fuck, ik moest echt weer leren hoe ik dingen moest verbergen. Het is sowieso al lang geleden dat ik mijn 'masker' op heb gehad.
Ik probeerde het te overwegen; waar moest ik beginnen? Zal hij een oordeel over me trekken? - maar alleen al door daar over na te denken, sprongen er tranen in mijn ogen. Als het nu niet lukte, hoe moest ik het dan ooit aan Caleb vertellen?!

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Adam James Black || Student || Slytherin
Jade begint te vertellen over haar vakantie: '‘niet extreem bijzonder. Veel aan mijn zwerkbaltactiek gewerkt. Wat familie gezien en wat oude bekende. Bij Abraxas op bezoek geweest, hij werkt veel te hard naar mijn idee. En ik heb mijn vrienden gemist’' zegt ze met een grijns.
"Oh, en wie heb je gemist dan?" vraag ik haar met een speelse grijns.
''Verveel me maar met je familie hoor, het is vast boeiender dan mijn vakantie'' zegt ze terwijl ze een ontspannen houding aan neemt en me afwachtend aan kijkt.
"Oké, als jij het wil" begin ik grinnikend "Ik ben op verjaardag van me opa geweest, voor het eerst ben ik ook uitgenodigd, hij is zeventig geworden. En ik ben bij een oudtante van me geweest, dat was best saai op haar kinderen na. Ze heeft een tweeling, twee jongens en volgend jaar gaan ook zij naar Hogwarts, maar het zijn echt grappen makers" zeg ik grinnikend "Ze verwisselen steeds van kleding en van naam om je voor de gek te houden, en als de één geen moedervlek in zijn nek gehad had dan was het écht gelukt ook" lachend schud ik mijn hoofd, tja neefjes zijn soms wel grappig "Alleen ik ben bang dat zij niet in Slytherin gedeeld zullen worden, en als dat zo is dan worden ze verafschuwt door de familie" zeg ik zuchtend. Ik weet hoe dat is, en ik wens het mijn neefjes niet toe..

Teamin Jace Sangue || Student, Prefect, Chaser || Hufflepuff
''Kan ik begrijpen, ik was allang blij dat ik die prefect badge niet kreeg, het lijkt mij doodsaai om alleen maar mensen te moeten corrigeren en zelfs niks leuks meer te kunnen uithalen'' zegt Aishlinn dan lachend tegen me.
"Wat?" vragend kijk ik haar aan "Ik mag 's nachts door de gangen lopen, wat betekent dat er dan verder niemand meer is, en dat is dus de perfecte tijd om grappen voor te bereiden en uit te halen" zeg ik met een speelse grijns, ja ik heb al een aantal keren 's nachts een grap uitgevoerd en die zijn altijd gelukt. Ook het handige dat ik er 's nachts op uit mag is dat ik bloed kan halen.. want zonder dat val ik misschien wel een mede leerling aan, maar gelukkig weet niemand van me dat ik ben wat ik ben..

Little do you know

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Natuurlijk vertel ik het aan niemand,' een opgeluchte zucht verlaat mijn mond en ik glimlach oprecht naar haar.
'Dank je wel, dat betekend veel voor me,' zeg ik tegen haar, 'voor de echte Sean dan, niet voor de harteloze gespeelde Sean natuurlijk,' grap ik. Haar reactie op mijn aanbod om naar haar te luisteren was te verwachten. Ze schrikt en slaat haar ogen neer, waarschijnlijk wil ze het niet aan mij vertellen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik op haar niet over kom als iemand die een geheim kan houden, maar dat is mijn eigen schuld.
Ik kijk even naar buiten, de trein raast nog steeds voort en met elke minuut komen we dichter bij Hogwarts.
Ondertussen wacht ik op een antwoord van Ashley, ik moest er ook over na denken en als ze het niet wil vertellen snap ik het volledig. Ik bedoel, ik zou mezelf ook niet vertrouwen.
Ik richt mijn blik weer op Ashley die diep in gedachten lijk te zijn en wacht af wat haar antwoord zal zijn.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.