[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

[Momentos, even Felice aanpassen.]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Macabre schreef:
Felice Scabior
Ik hoorde Serpen zuchten en met een frons keek ik hem aan. Aan zijn ogen zag ik dat hij weer diep in zijn gedachten was verdronken.
Op dat moment passeerde een meisje onze coupe en mijn verbaasde blik sloeg om in een geamuseerde grijns.
''spijt van je keuzes, Serpen?'' zei ik spottend. Ik wikkelde een haarlok om mijn vinger en keek even naar het meisje. Al dat gedoe tussen hen was vorig jaar gebeurt - en toen kwam dat gezeik met Ashley.
Ik keek weer naar Serpen, nog steeds grijnzend. Kijk, dit vond ik nou leuk. Mensen voor lul zetten en hen confronteren met het verleden. Ik had nooit gedacht dat die kerel liefde in zich had - ik kende het niet, dus ik had ook geen idee hoe het voelde en of liefde je echt blind maakte. Het boeide me ook niet; voor mij was het veel te leuk en schattig en vrolijk. Ik werd er al misselijk van als ik er alleen al aan dacht. Bah.
Plotseling kwamen er twee naar binnen stormen, waardoor ik met een ruk opkeek. Nathaniel en Aiden.
''Hallo, als we storen moeten jullie het maar even zeggen, dan jagen we wel wat eerste jaartjes in een andere coupé weg,'' zei Nathaniel. Aiden lachte en ging zitten, terwijl ik fronste.
''Ja, jullie storen,'' zei ik droog. ''En? Fijne vakantie gehad?'' vroeg Aiden toen.
''Ja hoor, geweldig,'' mompelde Serpen verveeld. Ik haalde mijn schouders op.
''Nee,'' was mijn zelfde, korte antwoord, net zoals ik tegen Serpen had gezegd, eerder. Liegen was niet echt mijn ding dus ik zei het gewoon, maar heel boeiend was mijn vakantie ook niet geweest.
''Was jullie gesprek belangrijk?'' vroeg Nathaniel toen. Ik zag Serpen knikken en hem me met een grijns aankijken. Ik keek Nathaniel aan, terwijl er, zoals altijd, geen twinkeling van gevoel in mijn ogen te vinden was.
''Ja, dat was het zeker.''
Ook ik kon het niet weerstaan om kleintjes te grijnzen, en ik richtte mijn blik weer naar buiten.


Ashley Lestrange
''Ik heb gewoon niet goed geslapen. Ik had gewoon té veel zin in dit jaar Hogwarts,'' gromde hij. Ik fronste verontwaardigd door zijn dodelijke blik die hij me had toegeworpen.
Voor de tiental seconden na zijn uitleg zweeg hij even. Zijn hand gleed even over zijn arm en zijn blik was naar buiten gericht.
''Hoe komt het?'' vroeg hij toen plotseling. Ik vernauwde mijn ogen. Hij loog, maar waarom? En waarom zou ik dan wél de waarheid vertellen?
''Gewoon, soms heb je van die nachten waar je niet slaapt,'' bromde ik mompelend. Ik frunnikte ondertussen een beetje aan mijn gewaad terwijl het kille gezicht van Serpen en de gebeurtenis in Londen weer langs mijn netvlies schoot. Ik snapte het nog steeds niet, en waarschijnlijk zal ik dat ook nooit doen. Hij wist dat ik zwanger was. Hij wist het, verdomme.
Ik beet hard op de binnenkant van mijn wang om de tranen - met succes - tegen te houden.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aurora Belle Parrisch • Aanvoerder/zoeker/leerling • Hufflepuf
Ik pak mijn koffer op en stap de trein in. Nu opzoek naar een lege coupé. Helaas ben ik niet echt in staat om eerstejaars weg te jagen en ik heb geen zin om bij andere van mijn team te gaan zitten omdat ik dan waarschijnlijk een bult vragen krijg over hoe ik het dit jaar ga doen als aanvoerder en ik weet het niet! Ik weet het echt niet. Ik weet niet of het wel slim was om mij als aanvoerder te kiezen, maar we zullen zien. Uiteindelijk vind ik een coupé waar maar één jongen in zit. Ik herken hem als een Ravenclawer, maar daar blijft het dan ook bij. Ik weet zijn naam niet en ook niet in welk jaar hij zit of wat dan ook. Ik open de deur van de coupé.
'Hee, uhm... zou ik hier misschien bij mogen zitten?' vraag ik, met moeite krijg ik een glimlach op mijn gezicht getoverd.

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Je liegt,' stel ik zacht vast, maar hoogstwaarschijnlijk weet ze dat ik dat ook doe, dus ik ga er niet verder op in. Ik ga tegen het raam aan zitten met mijn rug en laat mijn benen languit op de bank rusten. Misschien is het maar goed dat ik besloten heb bij Ashley te gaan zitten. Ik kan duidelijk zien dat ze ergens mee zit en dat ze het niet gaat vertellen, voor mij geld hetzelfde. Bij haar heeft het waarschijnlijk iets te maken met Serpen of Caleb, ik snap onderhand niks meer van die driehoeksverhouding, maar ik weet niet of ik het wel wil snappen. Liefde slaat overigens nergens op, het helpt je alleen maar naar hell. Kijk maar naar Ashley. Mijn moeder. Mijn vader. Mijn broertje. Liefde heeft hun leven niet bepaald gemakkelijker gemaakt.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange
''Je liegt,'' concludeerde Sean. Zijn stem was wat zachter dan net en ik keek hem vanonder mijn lange wimpers aan.
''Jij ook,'' mompelde ik, al was het niet aanvallend. Hij leunde tegen het raam aan en ik zuchtte zachtjes. Het leven zou helemaal niet zo moeilijk moeten zijn.
Ik dacht even terug aan die tijden waar Caleb er nog niet was en Serpen en ik een lokaal lieten ontploffen, maar toch voelde ik een leeg deel in mijn hart. Ik kon niet leven zonder Caleb, dat heb ik wel gemerkt. Maar ook niet zonder Serpen. Hoe vreemd het ook is, ik geef nog steeds om hem. Om de Serpen die ooit mijn beste vriend was.
Ik haalde even diep en onhoorbaar adem. Ik moest me er overheen zetten, maar ik had nog geen idee hoe. Ik haalde even een hand door mijn rommelige, golvende haren en keek weer even naar Sean. Het was overduidelijk dat hij ergens mee zat, maar ik wist dat hij het niet zal vertellen. Nooit niet. Ik sloeg mijn ogen neer en streek mijn gewaad even strak.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 12:57 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Nick Devoné • Drijver/leerling • Ravenclaw
Verbaasd kijk ik op als ik een onbekende stem twijfelend hoor vragen of ze bij mij in de coupé mag komen zitten en zodra ik het meisje zie waarover ik gehoord had dat ze de aanvoerder van de Hufflepuffs is wordt mijn blik alleen nog maar verbaasder.
'Uhm... ja hoor' antwoord ik, waarna ik mijn voeten van het bankje tegenover me weg haal zodat ze kan zitten. 'Maar is het niet de bedoeling dat jij, als aanvoerder, bij mensen uit je team gaat zitten?' Eigenlijk zou ik dan natuurlijk ook bij mijn team moeten gaan zitten, maar die was ik net niet tegen gekomen en tevens ben ik niet de aanvoerder van mijn team. Iets wat ik ergens heel erg jammer vind, maar tevens weet ik zeker dat Jake het ook heel goed zal gaan doen als aanvoerder. Ik kan het tevens ook altijd wel goed met hem vinden, dus als iets hem niet goed lukt, kan ik hem daar altijd mee helpen.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 13:02 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Mabel Aurora Winter || Student || Ravenclaw
"Mabel, je doet wel voorzichtig, hé? Ik wil niet dat je in de buurt komt van het Verboden bos! Het is niet voor niets verboden!" roept mijn moeder als ik richting de trein loop. Lachend schud ik mijn hoofd, ze is altijd al zo bezorgd geweest over mij. Maar ja, dat heb je als alleen staand ouder..
Ik probeer, te vergeefs, mijn grote koffer in de trein te trekken, maar dit lukt gewoon niet. Zuchtend ga ik op mijn koffer zitten.
"Oké, nog één poging dan" mompel ik tegen mezelf. Ik sta van de koffer en geef er een harde ruk aan, weet krijg ik het stomme ding gewoon niet in de trein.
"Mabel, neem in vervolg niet zoveel spullen mee" hoor ik de stem van mijn moeder in mijn hoofd galmen. Had ik maar niet zoveel mee genomen, dan zat ik nu al in een lege coupé Muggle muziek te luisteren met mijn mobieltje. Ik had het apparaat, gek genoeg, mee mogen nemen naar Hogwarts, al sinds ik me herinneren kan. Als ik opnieuw een poging doe om mijn koffer in de trein te krijgen lukt het me eindelijk.
"Hehe" mompel ik opgelucht. Ik trek mijn koffer achter me aan, tja ik ben nog altijd geen zeventien dus ik moet het zonder toverkunsten doen. Ik loop door de trein op zoek naar een lege coupé. Ik kan geen enkele lege coupé vinden dus kijk ik maar of er ergens mensen zijn van mijn afdeling. Na een tijdje zie ik Nick, in een coupé zitten. Een meisje dat volgens mij van Hufflepuff is vraagt hem net of ze erbij kan komen zitten. Nick is Beater in ons Quidditch team, iets wat ik best knap vind. Je moet echt geen last van hoogtevrees hebben wil je mee doen met Quidditch, en dat is waar ik last van heb.. Als ik geen hoogtevrees had gehad dan zat ik misschien ook wel in het team..
Nick zegt dat het meisje er bij kan komen en vraagt haar dan of ze niet bij haar team moet gaan zitten, twijfel komt in me omhoog. Moet ik er wel bij komen..? Onzeker ga ik in de dueropening van de coupé staan "Hoi, Nick" zeg ik dan uiteindelijk met een onzeker glimlachje "Mag ik er misschien bij komen zitten? De rest is allemaal vol of met mensen die ik niet mag of mensen die mij niet mogen" zeg ik met een verlegen lachje.

Little do you know

Nathaniël Jake Mitchell - Wachter - Slytherin.
Ik ga naast Felice zitten en Aiden naast Serpen. 'Jullie maken me nieuwschierig met jullie gegrijns. Zeg, als het zo belangrijk is' zegt Aiden en ik maak zijn zin af met 'Dan mogen wij het toch ook wel weten? Jullie weten dat we te vertrouwen zijn.' Ik grijns ook even en kijk dan naar de gang. Nog steeds lopen mensen in en uit. Ik vraag me ergens af waar Samantha zit, vast niet alleen, ze zit of met andere mensen uit het zwerkbalteam of bij haar vrienden. 'Zeg, waar zijn al die andere heen?' vraagt Aiden dan. Ik kijk hem even vragend aan, ik begrijp even niet wat hij bedoeld met al die andere. Naja, dat legt hij vast zo wel uit denk ik. Ik kijk even naar buiten, ik heb wel zin in dit jaar, misschien lukken dit jaar de plannen van Serpen dit jaar wel.

That is a perfect copy of reality.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 16:12 ]

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Alicia Malfoy • leerling • Slytherin
Een kleine glimlach verschijnt er op mijn gezicht als Jade zegt dat ik bij hun mag komen zitten. Als ze me vervolgens vraagt of ik het andere meisje, Samantha, ken schud ik echter mijn hoofd. 'Nee' zeg ik, waarna ik me op Samantha richt. 'Aangenaam' Hoewel je dat niet zou verwachten als je mij ziet bij mensen uit andere afdelingen, ben ik tegen nieuwe mensen uit mijn eigen afdeling gewoon heel erg beleefd. Deze mensen kon ik namelijk het beste, in ieder geval voorlopig, ter vriend houden. Wie weet waar ze later nog voor te pas zouden komen.
Ik heb echter pas net de coupédeur achter me dicht gedaan en ben pas net weer gaan zitten als de coupédeur opnieuw geopend wordt en ik Adam James Black in de deuropening zie staan.
"Ah, familie Malfoy" "Is er nog plaats voor een Black?" hoor ik hem, met een grijns op zijn gezicht vragen.
'Voor een Black? Nee' antwoord ik met een lichtelijk plagende ondertoon 'Maar voor jou altijd' vervolg ik, waarbij er ook op mijn gezicht een grijns verschijnt.

Keep your head up, keep your heart strong

Hazel Lycan Delikov * Seeker * Gryffindor

De auto stopte en Alice tilde me op. Ze droeg me naar binnen terwijl mijn oom mijn koffer mee sleurde. Ik wist dat hij niet blij was met dit. Ik flikte hem dit bijna ieder jaar. Ik ging als katje in de auto en eruit en hij mocht mijn koffer dragen. Wat was ik toch blij dat ik Transformagus was. Alice was de enige die ouder was dan ik. Ze had Hogwarts al afgerond - nog maar net twee jaar geleden - en ze zette me in de trein.
"Zie je later nichtje. Schrijf me als je tijd hebt," glimlachte ze en ik miauwde. Daarna sprong ik op mijn koffer en gaf Alice die een duwtje. Ik keek naar de coupés en zag plots Darren zitten. Ik sloeg mijn pootje tegen het glas van de coupé en bonkte daarna mijn kopje ertegen. Dat was niet heel gerieflijk voor mijn hoofd, maar goed. Nu maar hopen dat hij me zag.


Hyelka Morticia Donovan * Prefect * Slytherin

"Ik durf wel meer, Hyelka. En aangenaam kennis te maken, Nahuel Dississay Vafer."
"Je kent me al en ik ga jou mijn hele naam niet aan je neus hangen. Je durft wel meer? Oh, vertel mij dan maar eens wat je allemaal durft lieve Nahuel. En iemands naam vergeten betekent bij mij dat ik iemand niet goed ken, het is maar dat je het weet," siste ik en liet mijn pijlen terugkomen. Ik begon weer te darten en gooide expres in de Bullseye voor wat show. Bullseyes gooien zijn niet zo simpel als sommigen denken. Zelfs de professionals gooien er naast. Tja, als je op familiereünies niks te doen hebt, dan leer je jezelf maar iets. Zo heb ik mezelf darten aangeleerd en ik kan het vrij goed volgens mijn familie. Mijn neven willen soms nog les van me!

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 16:22 ]

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Darren Colin Tyson || Gryffindor, leerling ||

      Ik zei iets over mijn vakantie en vroeg iets aan Lillian toen mijn aandacht gevestigd werd op heet raampje van de coupé. Ik zag iemand staan en herkende Hazel. Ik wenkte haar opgewekt en wachtte tot ze binnen zou komen. Mijn vrienden riepen al, ‘Hey Hazel!’ Ik wist dat het een gezellige boel zou worden. 'Is er nog eigenlijk nog plek voor Hazel?' lachte Lillian. Ik trok mijn wenkbrauw op, ging ze nu serieus jaloers doen?

Nahuel Dississay Vafer || Slytherin, leerling+Prefect ||

      'Je kent me al en ik ga jou mijn hele naam niet aan je neus hangen. Je durft wel meer? Oh, vertel mij dan maar eens wat je allemaal durft lieve Nahuel. En iemands naam vergeten betekent bij mij dat ik iemand niet goed ken, het is maar dat je het weet,' siste ze.
      'Je kent me al? dus, ik ken jou ook. Lijkt me logisch dat je in ieder geval iemands voornaam onthoudt, en wat ik durf is bijvoorbeeld dit' Hyelka had net in de Bullseye gegooid, de uitslovster. Zonder het te vragen of ergens acht op de slaan greep ik de pijlen die ze net had gesommeerd en mikte ze door de coupé. Enkele bleven steken in de wand en andere verdwenen onder de bankjes of tussen spullen. 'Sommeer ze maar, durf je dat?' ik grijnsde.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 16:29 ]

Thank you for the tragedy, I need it for my art.

Hazel Lycan Delikov * Seeker * Gryffindor

Ik veranderde terug en grinnikte. Ik hoorde ze nu al 'Hey Hazel' roepen en ik liep naar binnen. Het andere meisje reageerde jaloers.
"Is er eigenlijk nog wel plaats voor Hazel?" vroeg ze en ik keek haar aan.
"Als er te weinig plek is wil ik ook wel bij iemand op schoot gaan liggen?" grijnsde ik en sprong naar haar. Ik veranderde in de lucht naar een Lynx welpje en liep over de benen heen en weer. Zo leuk om mensen te irriteren door over ze heen te lopen. Ik stopte even bij Darren en keek hem vragend aan. Wat was er met dat kind aan de hand? Serieus. Mocht ze mij niet alleen maar omdat ik ook een meisje was dat aandacht kreeg van Darren? Mocht ze me dan wel in mijn katvorm of ook niet? Ik grinnikte in gedachte en nestelde me op Darrens schoot.


Hyelka Morticia Akemi * Prefect * Slytherin

Hij gooide mijn pijltjes door de coupé toen ik ze net wilde pakken. Ik keek hem aan met een blik die hem tot as kon verpulveren.
"Sommeer ze maar, durf je dat?" vroeg hij me en ik lachte spottend.
"Wat verwacht je anders dat ik ga doen? Smeken of je mee helpt zoeken? Dacht het niet." Ik mompelde iets in het Zweeds en de pijltjes kwamen terug naar mijn hand. Ik gooide weer nonchalant naar het bord en mikte express zo dat hij terugkaatste richting Nahuel.
"En nog een ding, ik vergeet namen als ik mensen nog niet goed ken. En 'kennen' heeft bij mij twee betekenissen. Iemand wel eens ontmoet hebben en dingen weten over iemand. Ga jij maar uitzoeken welke ik deze keer nodig ga hebben. Ik zou je wel willen leren kennen eigenlijk. Ik mag je wel," grijnsde ik toen en ik liet mijn pijltjes nog eens terugkomen om ze daarna met een enorme vaart in het bord te boren.

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Samantha Alysse Mitchell - Jager - Slytherin.
'Ah, de familie Malfoy' zegt een onbekende jongen die oppeens in de deuropening staat, 'Is er nog plaats voor een Black?' maakt de jongen zijn zin af. Oke, hij heet dus Black van achternaam. Ik zie Jade al ja knikken, en Alicia zegt 'Voor een Black? Nee' en ze krijgt een grijns op haar gezicht 'Maar voor jou altijd' vervolgt ze haar zin. Ik knik ook naar hem, dat ja betekend en ik richt me dan op Alicia. 'Zeg Alicia, jij kent Nathaniël Mitchell toch? Dat is mijn broer, ik heb hem deze vakantie is redelijk vaak over jou horen praten' zeg ik tegen haar en ik lach even. Mijn broer praat alleen zoveel over een meisje als hij verliefd op haar is of haar gewoon leuk vind, nu wil ik weten of het ook wederzijds is.

That is a perfect copy of reality.

Rick Angster ~Teacher DADA~head Slytherin

Ik kwam aan in het dorp en liep naar de hoofdstraat richting de drie bezemstelen. Ik ging naar binnen en zag madame Rosmerta aan de toog staan maar voor de rest was er niemand. 'Een theetje alstublieft.' Zei ik. 'Oke.' Zei Rosmerta, en ik ging aan een tafeltje zitten. De ochtendprofeet lag op dat tafeltje dus pakte ik de profeet en begon te lezen. Er was op de voorpagina niks bijzonders te lezen. Wat inhield dat er behalve een inbraak in braakbals uilenboetiek niks speciaals gebeurt was. Madame Rosmerta kwam aanlopen met de thee en zette die op tafel. 'Alstublieft.' Zei ze. 'Dank u!' Antwoordde ik. Ik dronk van mijn thee en las de krant verder door. Toen ik klaar was met de krant dronk ik mijn thee op betaalde madame Rosmerta en ging naar buiten. Ik liep terug naar Hogwarts en neuride een liedje. Toen hij terug op het terrein was liep hij niet naar het kasteel maar naar het verboden bos, hij ging zoals elke dag ging hij op zoek naar duistere dieren. Ik liep het bos in en lette op, niet dat hij dacht nu al één te zien. Daarvoor was het nog veel te licht. Hij liep verder het bos in en het werd steeds donkerder en donkerder. Na een halfuur lopen hoorde ik geritsel. Er bewoog zich iets een paar meter verder van hem. Hij liep voorzichtig en zonder geluid te maken naar hetgeen wat zich bewoog.

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Europe schreef:
Samantha Alysse Mitchell - Jager - Slytherin.
'Ah, de familie Malfoy' zegt een onbekende jongen die oppeens in de deuropening staat, 'Is er nog plaats voor een Black?' maakt de jongen zijn zin af. Oke, hij heet dus Black van achternaam. Ik zie Jade al ja knikken, en Alicia zegt 'Voor een Black? Nee' en ze krijgt een grijns op haar gezicht 'Maar voor jou altijd' vervolgt ze haar zin. Ik knik ook naar hem, dat ja betekend en ik richt me dan op Alicia. 'Zeg Alicia, jij kent Nathaniël Mitchell toch? Dat is mijn broer, ik heb hem deze vakantie is redelijk vaak over jou horen praten' zeg ik tegen haar en ik lach even. Mijn broer praat alleen zoveel over een meisje als hij verliefd op haar is of haar gewoon leuk vind, nu wil ik weten of het ook wederzijds is.

Keep your head up, keep your heart strong