[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

Alley schreef:

Jade Narcissa Emily Malfoy || Slytherin, leerling+jager+aanvoerster ||

      Het is bijna tien uur en ik sta ongeduldig bij de tram te wachten tot mijn broer eruit komt. In alle drukte zijn we elkaar kwijt geraakt, stomme Muggle vervoersmiddelen ook. Normaal Verschijnselen we altijd maar daarin had Abraxas vandaag geen zin. Typisch iets voor hem. Eindelijk duikt zijn hoofd op tussen de menigte en ik fluit. ‘Schiet eens op jij, Muggle!’ Ik ben blij dat Abraxas me naar het perron brengt en niet mijn ouders.
‘Ik schrijf je snel, beloofd maar stap nu maar op de trein. Straks vertrekt hij nog zonder je.’ Abraxas lacht en ik knuffel hem en roep over mijn schouder; ‘Ik beloof je zo snel mogelijk terug te schrijven. Veel plezier op je werk!’ Ik bekijk mezelf kort in het raampje van de trein om te zien of alles er oké uitziet en hijs mijn hutkoffer de trein binnen. Ik gluur om de coupé deuren. Mijn oog valt op Nahuel, de Slytherin Prefect uit mijn jaar. Hij ziet er zoals gewoonlijk weer oogverblindend charmant uit maar ik bijt op mijn lip. Jade, hij is gewoon een jochie. Ik kan maar beter opzoek gaan naar mijn vrienden.

Nahuel Dississay Vafer || Slytherin, leerling+Prefect ||

      Zoekend keek ik om me heen. Op het overvolle perron 9 ¾ was het een pandemonium van leerlingen die stonden te dringen om de Hogwarts Expres in te kunnen. ‘Ik ben Prefect, verdomme, laat me erdoor stelletje idioten!’ Het kon me vrij weinig schelen dat bijna overal nog ouders rondliepen waarvan enkele mij verontwaardigd aankeken. Ik was het zat en duwde een bups eerstejaars opzij. Die gilde en namen de benen. Tevreden stapte ik de trein binnen terwijl mijn hutkoffer voor mij uitvloog onder invloed van een simpele ’locomotor mortis’. Ik keek door de deuren van verscheidene coupés en liep helemaal naar voren richting de Prefect coupé. Zoekend naar een bekend gezicht en mede Prefect; Hyelka. Waar kon dat kind nu weer uithangen? Ik ging de coupé binnen en glimlachte, bijna thuis.

Darren Colin Tyson || Gryffindor, leerling ||

      Ik was opgelucht toen het eindelijk weer 20 augustus was. Hier keek ik het hele jaar naar uit. School. Geen ouders om je heen, geen sores van thuis. Alleen huiswerk en proefwerken als stress verder gewoon lol. Mijn ouders zwaaien naar me terwijl ik de trein in stap. Meteen als ik binnen kom word ik omhelsd door Lillian, mijn vriendin. ‘Wauw, Darren ik heb je echt gemist!’ ze kust me en ik lach, ‘waar zitten jullie?’
‘hier’ ze trekt me mee naar een coupé met onze vrienden het zijn alleen maar Gryffindors en bekende gezichten. Van alle kanten word ik begroet, ‘hey guys, leuke zomer gehad?’

Alyssa Yune Chang || Ravenclaw, leerling+wachter ||

      Met een triest gezicht neem ik afscheid van mijn oma als ze me uitzwaait op haar veranda. Ik dump mijn hutkoffer in de taxi en stap achterin. ‘Waarheen mevrouw?’ de chauffeur leek erg beleefd maar zwaar verveeld. ‘King’s Cross Station, bedankt.’ Hij knikte door zijn achteruitkijkspiegel en ik sloot me af. Het was altijd gek om weer naar Hogwarts te gaan maar ook onwijs leuk.
‘We zijn er bijna ma’am.’ De taxicahuffeur liet me opschrikken uit mijn gedachtes en ik glimlach vriendelijk als hij zijn auto parkeert. ‘Bedankt meneer’ ik schoof hem de Muggle geldstukken toe en stapte uit de auto. Natuurlijk was het voor mij meteen duidelijk wie hier magisch en wie non-magisch was. Ik volgde een familie tovenaars en heksen naar het perron waar ze een voor een verdwenen door de muur die naar de Hogwarts Expres leidde. Ik rende eropaf en remde om niet tegen iemand op te botsen. Daar stond de stomende locomotief, klaar voor vertrek. Snel haastte ik me naar de binnen en zag al snel een coupé met jaargenoten. ‘Hey!’ ik groette vrolijk.

grey]Iemand uit Slytherin 6e jaar voor Jade?, alle Gryffindors zijn welkom bij Darren en Lillian (mits 5e jaars)[/grey
grey]Sorry voor de wisselende werkwoordstijden p.p. ik twijfel nog even welke ik gebruik. Ik denk v.t.[/grey

That is a perfect copy of reality.

Macabre schreef:
[mijn topics *O*]

Happy Birthday my Potter!

Samantha Alysse Mitchell - Jager - Slytherin.
Als ik al een tijdje alleen zit, begin ik er toch echt genoeg van te krijgen, ik sta weer op en ik zie al snel Jade lopen. Ik loop naar haar toe en ik begroet haar. Dan vraag ik aan haar 'Zoek je nog een coupé, zo ja, ik heb er net een gevonden, wil je erbij komen zitten?' en ik glimlach even. Zij zat vorig jaar ook in het team, en ze is ook de aanvoerder van het team. Ik trek haar dan zonder antwoord mee naar de coupé waar ik net zat en tot mijn geluk is die nog leeg. Dan zie ik dat ik mijn rugzak daar nog heb laten liggen. Ik trek haar mee de coupé in en ga dan alvast zitten. 'Weetje trouwens al wanneer je de try-outs van het zwerkbalteam gaat doen?' vraag ik dan aan haar. Ja, ik mag Jade wel, ze is gewoon een aardig meisje, net zoals meerdere Slytherins natuurlijk, vele zijn gewoon normaal, en niet arrogant en gemeen zoals vele denken.

That is a perfect copy of reality.

(Arrggg, neee. Ik was bijna klaar met mijn post en toen refreshte hij. Ik schrijf morgen wel opnieuw)

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

Alicia Malfoy / Slytherin
Zuchtend sta ik voor de spiegel. Mijn haar heb ik los langs mijn gezicht hangen, mijn make-up heb ik op gedaan, het jurkje dat ik speciaal voor vandaag besteld heb, heb ik aan en aan mijn voeten heb ik twee mooie, nieuwe hakken. Kortom, ik ben er helemaal klaar voor om terug naar school te gaan. Of... zo doe ik me in ieder geval voor. Hoe erg ik mijn best ook doe, hoeveel leuke jongens ik de laatste tijd ook ontmoet had, ik ben nogsteeds niet over die ene jongen heen en dat ik hem vandaag weer ga zien maakt het alleen maar moeilijker om terug naar Hogwarts te gaan.
'Alicia, opschieten! Anders mis je straks nog de trein!' hoor ik mijn moeder vanaf beneden roepen. 'Ik kom!' roep ik terug, waarna ik nog één keer diep adem haal en naar beneden loop.
Kwart voor tien kom ik aan op perron 9 3/4 kwart, waar ik afscheid van mijn ouders neem en nog heel even het perron rond kijk, om vervolgens de trein in te lopen. Daar aangekomen denk ik er heel even aan om de jongen op te zoeken, want ik kan gewoon als vrienden met hem om gaan toch? Maar toch bedenk ik me, wil ik van deze jongen afkomen, dan moet ik hem juist niet spreken op de momenten dat ik hem het meeste mis. Daarom besluit ik op zoek te gaan naar Jade, die ik niet veel later met een ander meisje uit Slytherin in een coupé zie zitten. 'Heej nichtje' zeg ik glimlachend terwijl ik de coupédeur opendoe. 'Kan ik hier komen zitten?'

[ bericht aangepast op 29 juli 2013 - 22:56 ]

Keep your head up, keep your heart strong

Adam James Black || Student || Slytherin
Met mijn moeder stap ik uit de auto, pa wacht zoals altijd in de auto. Zonder ook maar een woord met mijn vader te wisselen loop ik naar het perron met mijn moeder. Eenmaal bij de muur ren ik er samen met mijn moeder er doorheen. Perron 9¾ verschijnt in mijn gezichtsveld.
"Doei lieverd!" zegt mijn moeder vrolijk als ik de trein net wil instappen.
"Doeg mam" zeg ik zuchtend.
"Je zal toch wel schrijven, hé?" doordringend kijkt ze me aan. Ik knik braaf waarna ik de trein in stap. Het is ongeveer kwart voor tien dus de trein zal zo wel gaan rijden. Ik loop door de smalle gang van de trein op zoek naar een coupé met gezellige mensen. Als ik aangekomen ben waar alle Slytherins altijd zitten doe ik de eerste de beste coupédeur open.
"Ah, familie Malfoy" zeg ik met een scheve grijns "Is er nog plaats voor een Black?" vraag ik met diezelfde scheve grijns. Gek genoeg zijn we wel familie, verre familie aangezien mijn oudtante met Lucius Malfoy getrouwd is, maar dat maakt ons wel familie. Afwachtend blijf ik in de deuropening van de coupé staan, ik ben wel netjes op gevoed en ben niet zoals vele Slytherins van 'Vragen, niet wachten op antwoord en gewoon doen'. Nee, Adam hier is toch nog enigsins netjes opgevoed.

Little do you know

[MT, ik post zo met Cai. Is het oke s ze naar serpen en de andere toegaat? ]

Yeah, and people in hell want Slurpees.

∞- Caisheen Lainese Mullingford∞Leerling∞Slytherin∞

voor de eerste keer in zes jaar was ik eens optijd voor de trein. En waarom! Mijn oom en tante, de potters aan wie ik zo een hekel had, hadden erop gestaan dat ik de laatste week bij hun doorbracht. Mijn tante viel nog wel mee, maar mijn oom.. argh. En dan die kinderen ! Ik kan met geen een van alle overweg, niet dat dat wat uit maakt maar oke. Ik zag mensen omkijken tien ik ze beide een goedendag wenste en er als een speer vandoor ging met een krijsende Millifore op mijn schouder. Ik stapte in de trein en begon naar de coupe van slytherin te benen. Natuurlijk kon ik het niet laten een eerstejaars te laten vallen toen ik een random coupe opentrok en daar Serpen en een ander zag zitten. Ik plofte tegenover hun neer mer een gezicht dat op bliksem stond toen mijn oom en tante zwaaide. " Geen gevraag.Ergste. dag. Van. Mijn.leven!" Gromde ik tegen ze en Millifore kwam zoals gewoonlijk krassend de coupe binnen en ging op Serpen's hoofd zitten, nogsteeds krijsende want die uil doet niks anders. " Dus hoe was jullie vakantie? " ik spuwde het woord vakantie haast hatelijk uit toen ik, op het perron Adam zag lopen. Uit het niets lag er een scheve grijns op mijn gezicht. Ik begroette Adam toen hij in de deur van de coupe stond. " Buenos Dias Adam. " zei ik simpel waarna ik riep dat Mellifore dr kop moest houden of ze was het avondeten.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Nick Devoné.
Mijn wekker had ik vanochtend om half zeven gezet, zodat ik zowel mijn dagelijkse rondje kon hardlopen als nog even kon trainen met zwerkbal voordat ik even snel at en nu, om half tien, naar station 9 3/4 vertrek. Daar aangekomen neem ik afscheid van mijn ouders en kleine zusje. 'Natuurlijk schrijf ik jullie' zeg ik zodra mijn ouders daarom vragen, maar we weten alledrie dat er maar heel weinig brieven geschreven zullen woren. 'Maar nu moet ik echt gaan' vervolg ik en na mijn vader een hand en mijn zusje en moeder een knuffel te hebben gegeven draai ik me om, om vervolgens de trein in te lopen. Daar aangekomen loop ik langs de vele volle coupés met groepjes Slytherins, Hufflepuffs, Gryffindors en Ravenclaws. Bij de laatste drie steek ik mijn hand op als teken van begroeting wanneer ik iemand zie die ik ken, maar echt vrienden van mij kom ik eigenlijk niet tegen. Daarom besluit ik uiteindelijk maar in een lege coupé te gaan zitten. Als er iemand met wie ik het goed kan vinden bij mij in de coupé zou komen zitten, zou ik dat maar al te gezellig vinden, maar anders zou het ook helemaal geen probleem zijn. Ik had namelijk zowel een interessant boek over Quidditch bij me als een klein stuiterballetje en als ik dat boek uit zou hebben zou ik mezelf nog uren met dat stuiterballetje kunnen vermaken.

Keep your head up, keep your heart strong

Nix Reno - Proffesor CoMC

Met mijn neus over mijn dierbare boek geslagen, liep hij door een van de vele gangen van de school.
Het was een vrij dun boekje over verschillende fabeldieren. Zijn bedoeling was voor dit schooljaar om eens iet totaal anders voor te schotelen aan de studenten.
Al zuchtend, klapte hij zijn boek dicht en zocht een geschikt plekje aan de zijkant van de gang.
Hij vond een plekje en legde zijn boek naast hem en begon uit zijn broekzak papier en pen te halen.
met een duidelijke zin schreef hij 'Wat te leren dit jaar' Even begon hij na te denken en schreef als eerste 3e jaar:
'Om te beginnen al is het tegen de regels in , Hippogriff, Flobberworms en bovenal Salamanders.' Verder schreef hij bij de rest van de jaren speciale wezens op, maar hij vergat niet om er een drakensoort erbij te zetten.
Toen de laatste zin geschreven was, stopte hij zijn pen en papier weer weg en ging verolgens staan en liep de gang weer door naar de grote weide waar het afgebrande huisje van Hagrid stond. Het huisje was voor zover weer opgebouwd.
De deur krakte zachtjes bij het opendoen en een walm van warmte vulde zijn neus. Vriendelijk werd Nix begroed door het gekras van zijn dierbare uil. Een bescheiden lachje ontschoot hem en ging op zijn stoel zitten voor de openhaard.

(als het wat te veel is, gwoon zeggen)

Vampire + Servant = Servamp

Europe schreef:
(...)
[Ik heb alleen een zevende jaar Slytherin en voorderest alleen maar zesde jaars. Sorry.]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Lizor schreef:
Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
Ik zie dat ze geïnteresseerd raakt bij de woorden die ik uitspreek. Ze doet sowieso mee. En ja hoor, ze stemt gelijk in. Ik zie dat ze zich erop verheugt.
'Mooi zo,' grijns ik, 'dat is dan nummer één en het echte werk?'
Ik kijk even om ons heen, 'we gaan dit keer niet zo openbaar werken,' begin ik mijn plan, 'we doen het rustig aan, stap voor stap en ongemerkt. Ik vertel je alles als we een betere plek hebben om te praten. Er zijn teveel oren die mee kunnen luisteren op dit moment.'
Ik grijns en kijk even uit het raam.

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Gaat het wel?' vraagt ze. Ik vervloek mijn gedrag in gedachten en knik.
'Ja, er zat iets in mijn keel,' lieg ik blindelings.
'Met jou? Je ziet er behoorlijk moe uit,' probeer ik om het gespreksonderwerp op haar af te schuiven. Ik wil absoluut niet dat iemand er achter komt wat er bij mij thuis gaande is. Het zou over komen als een zwakke plek en die moet ik vermijden. Zwakke plekken zijn gevaarlijk. Mensen kunnen je ermee neerhalen.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 12:07 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Rickena “Ricky” Melonee Harrison || Wachter & Aanvoerder || Gryffindor

Lachend schoot ik tussen de mensen door over het perron met het karretje voor mij uitgeduwd. Het was zoals gewoonlijk rond deze tijd afgeladen en ik was redelijk laat. Niet dat dat mijn schuld, ikzelf was altijd zo klaar. Mijn oom daarentegen was net zo ijdel als en tuttig tienermeisje, wat inhield dat hij minstens net zo lang voor de spiegel stond. Ik negeerde de boze opmerkingen van de muggles, aangezien ik niemand raakte. Het was simpel, gewoon alsof ik door een menigte danste en het de bedoeling was dat ik ze niet raakte. Dat had ik al zo vaak gedaan. Hoewel het karretje met mijn koffer toch wel een obstakel was.
'Ricky! Doe rustig, we redden het makkelijk,' hoorde ik mijn oom vlak achter mij hijgen. Hij kon mij dankzij zijn goede conditie nog net bijhouden, hoewel hij liever niet zo hard over het perron liep.
'Dat zeg je alleen maar, omdat je het niet vol kan houden en weet dat ik sneller ben, waar je je overigens hartstikke voor schaamt,' riep ik dan ook plagerig terug en versnelde iets. We waren onderhand bijna bij het dranghek waar we doorheen moesten om op perron 9 3/4 te komen. Dat was mooi, want dan had ik tenminste nog kans om in een coupé zonder muggleborn hatende mensen te komen. Mijn oom was namelijk wel een tovenaar, maar mijn ouders waren muggles eerste klas. Niet dat ik nog veel met ze te maken had, maar dat maakte mij wel een "mudblood" en dus iemand die niet echt geliefd was bij de beruchte Serpen en zijn volgers. Niet dat ik bang voor ze was, het was alleen gezelliger om bij mensen te zitten die je niet haten. Nee, bang was ik voor niemand.
Ik minderde geen vaart, toen ik recht op het dranghek tussen perron negen en tien afvloog en voor ik het wist, stond ik voor de Hogwartsexpress. Mijn oom kwam vlak achter mij aan en ging vervolgens hoofdschuddend voor mij staan. 'Gedraag je maar beter op school, want dit kan echt niet op Hogwarts,' zei hij en hij keek mij streng aan.
'Natuurlijk. Ik ben toch altijd braaf,' zei ik poeslief en ik knipperde nog even extra, om super schattig te lijken. Mijn oom, die daar nooit intrapte, rolde met zijn ogen. 'Maar serieus, ik wil mijn aanvoerdersplaats niet kwijtraken, dus ik zal braver zijn dan normaal,' vervolgde ik dus maar gemeend. Hij knikte even goedkeurend en gaf mij een aai over mijn bol.
'Zo mag ik het horen Rickena Melonee Harrison. Maak je oom maar trots. Nog twee jaar goed zwerkballen en je mag bij ons in het team.' Er verscheen een grijns op mijn gezicht en de man trok mij in een knuffel om afscheid te nemen. Ik ging hem wel missen, hoewel ik het op Hogwarts ook wel naar mijn zin had. Ik was nou niet bepaald dol op school, lessen en huiswerk dat ik toch nooit maakte, maar Hogwarts was in de afgelopen jaren toch ook een soort tweede thuis geworden.
'Dat zal ik doen. Als ik terug kom na dit jaar, zal je zien dat ik de beste wachter ooit ben geworden. Nou ja, dat ben ik natuurlijk al, maar dan ben ik gewoon beter dan mijzelf,' zei ik met een knipoog. Ik gaf hem nog een vlugge kus op zijn wang en rende vervolgens de trein in. Op zoek naar een coupé, waar ik wel in wilde zitten. Desnoods was er misschien nog wel eentje leeg.

Happy Birthday my Potter!

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
Een diepe zucht rolt over mijn lippen als ik denk aan de speach die mijn broertje gaat houden om ons allen te verwelkomen op Hogwarts. Het verbaasd me dat hij me niet tegengehouden heeft om op school te komen. Hij zal vast te druk bezig zijn met zijn 'verloofde'. Het is om van te kotsen en sowieso je gaat toch niet als schoolhoofd met een leerling? In mijn ooghoek zie ik haar langs de coupé komen lopen; Alicia, mijn ex. Die denkt vast ook - net zoals Ashley - dat de 'oude' Serpen nog terug te krijgen is. Nou, die is er nooit geweest. Ik snap niet dat ik ooit wat gevoeld heb voor haar. Ach ja, dat is nu allemaal over. Dit jaar gaan we voor het echte werk en er zullen dit keer geen domme dingetjes zoals vriendinnetjes tussen komen. Absoluut niet.
'Hallo, als we storen moeten jullie het maar even zeggen, dan jagen we wel wat eerste jaartjes in een andere coupé weg,' ik kijk op naar Nathaniël en Aiden.
'En? Fijne vakantie gehad?'
'Ja geweldig hoor,' mompel ik ongeïnteresseerd.
'Was jullie gesprek belangrijk?' vraagt Nathaniël. Ik knik en grijns even naar Felice.

[Sorry ik had het eerst over het hoofd gezien ]

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Ik zend haar een dodelijke blik.
'Ik heb gewoon niet goed geslapen. Ik had gewoon té veel zin in dit jaar Hogwarts,' grom ik sarcastisch. Ik wend mijn blik af en kijk naar buiten. Ik heb het gevoel alsof er iets zwaars op mijn maag drukt. Tate spookt door mijn hoofd. Hopelijk komt hij er van af zonder blauwe plekken en is mijn vader sober genoeg om hem te eten te geven. Ik laat mijn hand even over de grote bloeduitstorting glijden die zich op mijn arm bevind. Mijn vader was gisteravond dronken en het kwam niet echt goed aan toen ik vroeg of hij me nog kwam uitzwaaien. Niet dat het erg lief bedoeld was, ik schreeuwde het zo onderhand naar hem.
'Hoe komt het?' vraag ik aan Ashley.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 12:38 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior
Ik hoorde Serpen zuchten en met een frons keek ik hem aan. Aan zijn ogen zag ik dat hij weer diep in zijn gedachten was verdronken.
Op dat moment passeerde een meisje onze coupe en mijn verbaasde blik sloeg om in een geamuseerde grijns.
''spijt van je keuzes, Serpen?'' zei ik spottend. Ik wikkelde een haarlok om mijn vinger en keek even naar het meisje. Al dat gedoe tussen hen was vorig jaar gebeurt - en toen kwam dat gezeik met Ashley.
Ik keek weer naar Serpen, nog steeds grijnzend. Kijk, dit vond ik nou leuk. Mensen voor lul zetten en hen confronteren met het verleden. Ik had nooit gedacht dat die kerel liefde in zich had - ik kende het niet, dus ik had ook geen idee hoe het voelde en of liefde je echt blind maakte. Het boeide me ook niet; voor mij was het veel te leuk en schattig en vrolijk. Ik werd er al misselijk van als ik er alleen al aan dacht. Bah.
Plotseling kwamen er twee naar binnen stormen, waardoor ik met een ruk opkeek. Nathaniel en Aiden.
''Hallo, als we storen moeten jullie het maar even zeggen, dan jagen we wel wat eerste jaartjes in een andere coupé weg,'' zei Nathaniel. Aiden lachte en ging zitten, terwijl ik fronste.
''Ja, jullie storen,'' zei ik droog. ''En? Fijne vakantie gehad?'' vroeg Aiden toen.
''Ja hoor, geweldig,'' mompelde Serpen verveeld. Ik haalde mijn schouders op.
''Nee,'' was mijn zelfde, korte antwoord, net zoals ik tegen Serpen had gezegd, eerder. Liegen was niet echt mijn ding dus ik zei het gewoon, maar heel boeiend was mijn vakantie ook niet geweest.
''Was jullie gesprek belangrijk?'' vroeg Nathaniel toen. Ik zag Serpen knikken en hem me met een grijns aankijken. Ik keek Nathaniel aan, terwijl er, zoals altijd, geen twinkeling van gevoel in mijn ogen te vinden was.
''Ja, dat was het zeker.''
Ook ik kon het niet weerstaan om kleintjes te grijnzen, en ik richtte mijn blik weer naar buiten.


Ashley Lestrange
''Ik heb gewoon niet goed geslapen. Ik had gewoon té veel zin in dit jaar Hogwarts,'' gromde hij. Ik fronste verontwaardigd door zijn dodelijke blik die hij me had toegeworpen.
Voor de tiental seconden na zijn uitleg zweeg hij even. Zijn hand gleed even over zijn arm en zijn blik was naar buiten gericht.
''Hoe komt het?'' vroeg hij toen plotseling. Ik vernauwde mijn ogen. Hij loog, maar waarom? En waarom zou ik dan wél de waarheid vertellen?
''Gewoon, soms heb je van die nachten waar je niet slaapt,'' bromde ik mompelend. Ik frunnikte ondertussen een beetje aan mijn gewaad terwijl het kille gezicht van Serpen en de gebeurtenis in Londen weer langs mijn netvlies schoot. Ik snapte het nog steeds niet, en waarschijnlijk zal ik dat ook nooit doen. Hij wist dat ik zwanger was. Hij wist het, verdomme.
Ik beet hard op de binnenkant van mijn wang om de tranen - met succes - tegen te houden.

[ bericht aangepast op 30 juli 2013 - 12:43 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''