[RPG] Pokémon, your turn! || 01. - Speeltopics

Nadat Ash alle gymleaders heeft verslagen, is het nu jouw beurt in Peortaw, een onbekende regio voor vele. Peortaw, een regio waar alleen kinderen leven die iemand zijn verloren die veel voor hun betekende, ze werden hier heen gebracht met een Scyther. De Scyther is de stichter van de Peortaw regio. Er zijn maar enkele volwassen in Peortaw en dat zijn de Nurse Joy-sisters en de gymleaders. Word jij de beste trainer van Peortaw en behaal jij alle badges?

Verhaal.



Regels.



CHARACTERS - TRAINERS.



KAART:



WAAR BEGINNEN WE?

De gymleaders [ALLE DUS] gaan een gesprek voeren, en maken de kinderen wakker op een veld, de scyther is een NPC en word bestuurd door iedereen, en hij speelt de leider enzo. De scyther kan communiceren dmv telepathie.

[Maak allemaal een trainercard via KLIK]

TRAINERCARDS.

[ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 9:41 ]

---

Giovanni

Damion - Fighting Gym Leader - Monferno, Riolu, Heracross, Machamp.

Voor dat ik het wist was Hayden weer weg. Bovendien merk ik nu pas dat Scyther ook nergens meer te bekennen is. Ik probeer hem nog altijd te betrappen op het 'wegflitsen', maar dat is me nog niet gelukt. Ik ben er wel gefascineerd van, die enorm sterke pokémon. Scyther kun je bijna rekenen als een legendarische pokémon, wat mij betreft. Ik ben ooit heel dicht bij Rayquaza geweest, dat was echt een fantastisch moment. Alleen het zien van die pokémon was al een hele beleving. Dat is bovendien ook de plek waar ik mijn vriendje Riolu heb ontmoet. Hij zat gevangen onder een boom, en ik zag hem daar hulpeloos liggen. Gelukkig kon ik hem net op tijd bevrijden onder de boom vandaan voor dat er een horde Tauros voorbij kwam sprinten. Hij was me zo dankbaar dat hij meteen op mijn schouder sprong, en hij liet zo meteen vangen door een pokéball. De gedachte aan Riolu liet me meteen zijn pokéball pakken en ik liet hem er uit. Natuurlijk was hij heel blij, de vrijheid. Al was zijn aandacht meteen weer afgeleid. Hij keek het veld op, naar alle nieuwe trainers, en ook naar alle nieuwe pokémon. Hij ziet een Treecko, een Mudkip, een Charmander en achterin ook een Chikorita. Nu is het nog een liefje, maar ik kan niet wachten tot hij evolueert in een Lucario. Wat een beest is het dan!

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

[NIET ZO SNEL :OOO NU KAN IK ALLE PAGINA'S GAAN DOORLEZEN ]

---

Giovanni

[Zal ik iedereen helemaal wakker maken met loudred ?

---

Giovanni

Chatta Claires- Treecko

Nadat ik besefte dat niemand gelukkig keek, was in enorm dankbaar. Nu eenmaal de Beetrill weg was kon ik nu rustig kijken waar ik was. Mijn ogen vielen op de vele jongens en meisjes die zelf ook wilde weten waar ze waren. Ik besefte ineens dat ik iemand kwijt was en zocht om me heen naar mijn pokemon, maar ik vond hem nergens. 'Treecko, jochie waar ben je,' riep ik, maar er kwam geen antwoord in. Ik besefte ook dat ik nog zat Ik kroop overeind en streek mijn rokje glad en voelde of mijn haar nog in de war zat. 'Treecko,' riep ik nog eens, maar weer geen antwoord.
Treecko was een pokemon die ik toen ik net veertien werd kende. Ik was aan het buitenspelen toen ik aangevallen werd door een zwerm beetrill. Ik was in die tijd al
bang voor insecten. Treeco redde me die tijd tegen de beetril en toen ik vroeg om vrienden te worden, was het gewoon een schitterend gevoel, alleen die jaren die volgde mocht hij me op een een of andere reden niet meer en is er toen vandoor gegaan. Totdat ik die scyther tegenkwam.
'Treeh,' zei een stem en ik kwam weer terug in de werkelijkheid. Ik keek naar beneden en zag Treecko voor me zitten. 'Daar ben je eindelijk, ik heb je overal lopen zoeken,' riep ik wat te kwaad. Treecko keek me alleen maar aan en rende over het veld naar de rest van de pokemon.

---

Vampire + Servant = Servamp

Baelo schreef:
[Zal ik iedereen helemaal wakker maken met loudred ?

Wel grappig, volgens mij is iedereen wakker, maar nog een beetje dronken van wat er gebeurde.

Ik vindt het wel gappig.

---

Vampire + Servant = Servamp

Lucy Smith || Skitty, Kangaskhan, Whismur, Loudred.

Ik begon een gesprek met een andere gymleader en zette mijn hand in mijn zij. Wat schattig is het toch hé, die pokémon die met elkaar spelen? Skitty? Vind je het leuk? ''Skitt, Skitt'' hoorde ik snel. En jij Loudred? ''LOU, LOUDRED'' Hoorde ik hard roepen. Ik probeerde hem zachtjes te laten doen maar dat lukte niet. Hij werd alleen maar erger. Ik pakte mijn pokeball en richtte hem op Loudred. Loudred, kom snel terug! Maar het werkte niet, hij ging rondjes om de kinderen heen lopen en de kinderen werden nu helemaal wakker. Aan de ene kant goed, maar ze moesten rusten en dat kan niet met Loudred. De kinderen keken me allen boos aan. Ik voelde me schuldig en zei heel deftig: '' Kinderkes, Kinderkes, luistert u allen? Ik wil mijn excuses aanbieden van mijn Loudred. Dus hier, excuse moi. ''

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 19:15 ]

---

Giovanni

Luke Watson || Oshawott

Ik probeerde een beetje bij te komen maar toen werd ik al lastig gevallen door een Loudred. ''LOUDRED, LOUDRED, LOUDRED, LOU, LOU!!'' Hoorde ik schreeuwen en gillen. Nogal boos keek ik de gymleader aan van wie de Loudred was. Nu ik toch al wakker was wou ik meteen op expeditie gaan, door het prachtige Peortaw. Ik keek eventjes rond en zag een aantal bomen om me heen, ik zag een paar wilde pokémon en prachtige planten waar de pokémon zich mee aan het voeden waren. Ik trok mijn pokédex uit mijn zak en keek welke pokémon er waren. Ik wierp mijn pokedex op een beerachtige pokémon. Een vreemde vrouwlijke stem kwam uit mijn pokedex. '' Teddiursa. Een beersoort pokémon. Zijn specialiteiten zijn, Covet, Scratch, Fury Swipes en Lick. ''
Wow! Riep ik hardop en ik dacht: Die moet ik hebben!

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 19:32 ]

---

Giovanni

Delilah Crayon || Trainer || Totodile
Nadat ik wakker ben geworden, durfde ik de realiteit niet onder de ogen te zien en kroop ik terug in mijn slaapzak om terug te denken wat er gebeurd is. Ik ben altijd wel een dromer geweest. Ik fantaseer liever dan dat ik de waarheid onder mijn ogen moet zien.
Terwijl ik doe alsof ik slaap, heb ik al veel informatie opgevangen. Zo is Scyther de oprichter van deze regio waar ik samen met andere kinderen naar toe ben gebracht om op avontuur te gaan, pokémons vangen en gymleaders verslaan. Dat we allemaal een dierbare zijn verloren, is de reden waarom we een verband met elkaar hebben.
Bruut komt er een Loudred schreeuwend door de groep kinderen heen. De trainer van deze Loudred heeft vast geen wekker nodig. De Loudred springt op mijn slaapzak en gaat er weer vandoor. Ik kijk eventjes boos naar de trainer. Het is gelukkig nog niet deugniet als Totodile, die had mijn slaapzak al lang afgepakt. Bij mijn gedachten aan Totodile hoef ik niet lang na te denken om hem uit zijn pokebal te halen. Totodile maakt altijd een dansje als hij uit een pokebal bevrijd is. De enthousiasme van Totodile blijft prachtig. Het is een van de redenen dat ik hem heb gekozen, al weet ik tot heden nog niet waarom.
Ik geef Totodile een knuffel, wens hem een goedemorgen en sta op. Ik zie Totodile achter Loudred aan rennen terwijl ik naar de trainer van Loudred loop. Ze heeft een prachtige Skitty die me kopjes geeft.

---

It takes 17 muscles to smile, 43 muscles to frown ~~

Blaine McKaren - Gymleader ~ Psychic

Na het vrij ongewone gesprek met Hayden liep Blaine het grasveld over, richting de groep. Hij waagde nog één kans aan de kinderen en daarna was het tijd voor Blaine om naar huis te gaan. Het had geen zin om langer te blijven dan noodzakelijk, aangezien de Scyther ook was vertrokken. Blaine had het ook niet erg gevonden om thuis te blijven, maar het was nu eenmaal de bedoeling dat alle gymleaders zich verzamelen als er nieuwe kinderen op het eiland aankwamen. Scyther heeft hem vroeger ook naar dit eiland gebracht, omdat hij zijn ouders bij een brand is verloren. Zijn zusje is naar een pleegtehuis gestuurd, maar hem konden ze nooit vinden. Bleek dus dat Scyther hem had meegenomen.
Zijn jarenlange training hier heeft wel vruchten afgeworpen, Blaine is er sterker door geworden. Door vele anderen komt dat door de brand waarbij hij zijn ouders is verloren. Blaine weet zelf ook niet zo goed waardoor het is gekomen, maar het feit blijft dat hij er kracht uit heeft opgedaan.
Opeens verlangde hij erg naar zijn gym. De donkere zaal waar hij zijn gevechten hield, de grasvelden achter het gebouw met een aangrenzend bos waar hij zijn pokémon trainde en het lesgebouw iets verderop, waar hij trainers opleidde in de Psychic-tak.
''Oke jongens, weten jullie eigenlijk al wat de bedoeling van dit hele gebeuren is?'' vroeg Blaine centraal, aangezien dit nu te lang had geduurd, naar zijn mening.

---

I'd rather die my way, than live yours.

Lexim Flight-Murkrow en pidgeot

Ik was rustig aan het rondlopen als ik zie dat alle kinderen al wakker waren. Ze waren verward en hadden niet in de gaten wat er hier gebeude. Ik wilde vertellen dat ze op een eiland waren ver van de bewoonde wereld, maar iemand aanspreken was wel het laatste wat ik deed. Ik moest wel op iemand afstappen en zeggen wie ik was en welke gym ik was, maar wie zou ik het kunnen vertellen. Geschrokken keek ik op toen er een een loudret schreeuwend over het veld heen rende met een meisje erachteraan die ik wel eens gezien had. Lucy. Nu wist ik het weer wie het was en dat was de normal gym leader Lucy smith. 'kwah,' kraaide Murkrow in mijn
oor om te zeggen dat ik naar haar toe moest gaan. Murkrow was een geweldige pokemon. Hij hielp me met het beseffen van dat verlegenheid niet altijd de juiste oplossing was, maar mijn grootste maat was zeker Pigdeot die ik van Pigdey af aan heb getraint in mijn Gym. Ik bleef staan en wachtte af en liet Murkow rondjes boven het veld vliegen.

---

Vampire + Servant = Servamp

[Laten we doen dat Zuster Joy gewoon weer in het pokémoncenter is, ik heb namelijk vanavond geen tijd om te reageren. Sorreh]

---

26 - 02 - '16

Damion - Fighting Gym Leader - Monferno, Riolu, Heracross, Machamp.

Lang heb ik starend op het veld gestaan, Monferno naast me die ook een beetje om zich heen staat te kijken. Ik heb best lang in mijn gedachte gezeten, want inmiddels hadden sommige kinderen zich al verplaatst, en ik zie dat er wat meer gymleaders zijn gearriveerd. Onder andere Lucy Smith, wiens Loudred al weer lekker bezig was, en Blaine heb ik zien rondlopen. Hayden is nergens meer te bekennen, die is denk ik de bossen in gelopen. Doet er verder niet toe, Hayden red zich wel. Een stukje verderop zie ik een jongen naar me kijken, iets wat schuw. Ik kijk terug, en op dat moment laat hij zijn hoofd zakken. Naast hem zit een Cyndaquil, die lijkt nog een beetje verzwakt te zijn. Op het moment dat ik mijn ogen weer terug naar de jongen verplaats zie ik dat hij mij weer aan zat te kijken. Hij kijkt even naar mijn Monferno en dan gelijk weer terug naar mij, en glimlacht. Ik glimlach terug. Hij lijkt me aardig, maar ook te schuw. Geen handige combo als je het mij vraagt, want dan komt je aardige gedrag niet goed naar voren. Ik zou hem kunnen helpen. Niet alleen met zijn gedrag, maar ook als trainer. Ik kan hem helpen om nieuwe pokémon te vangen die passen in zijn team en die passen bij hem. Ik kan hem helpen om die pokémon zo te trainen dat ze tactisch en sterk worden. Streven naar evolutie, dat is mijn motto. Geëvolueerde pokémon hebben gelijk een voorsprong, en als je ze dan ook nog tactisch getraind hebt kan het haast niet beter. De Cyndaquil die hij heeft zou een enorm sterke Typhlosion kunnen worden. Ik zou hem kunnen helpen, en misschien ziet hij het ook wel zitten. Want hij zit me nog steeds aan te staren.

[ bericht aangepast op 17 mei 2013 - 19:58 ]

---

It sounds like you have a narrow definition about being a hero. - John Diggle, Arrow.

Jasper Jake ‘JJ’ Wilson - Cyndaquil
Cyndaquil maakte zachte piep geluidjes. Ik wilde er best op reageren, maar ik wist niet heel goed wie ik het best aan kon spreken. Sommige van deze mensen zagen er niet alleen een stuk ouder dan ons uit, maar ook, ik wist het niet precies. Alsof ze wisten waar ze waren, wat ze hier deden. Hun pokemon zagen er ook een stuk sterker uit dan mijn cyndaquil of de Charmander verderop. Ik keek stil om me heen. Een man met een Monferno stond niet heel veel verder op. Met een schuin hoofd keek ik hem even aan, maar toen hij keek, keek ik weg. Het was niet beleefd om mensen aan te staren. Toch oest ik iemand gaan vragen waar ik was. Hij had toch al door dat ik had gestaard, dus het ging nu niets uit halen om te doen alsof ik hem niet gezien had. Ik probeerde op te staan, maar voelde me nog steeds vermoeid, alsof er niks natuurlijks was aan het feit dat ik inslaap was gevallen. Cyndaquil liep naar hem toe, aangevend dat ik weer eens aan het treuzelen was. Dat deed ik wel vaker. Cyndaquil was een stuk minder verlegen dan mij, dat zorgde er ook deels voor dat we goed bij elkaar paste. Hij was klein, maar dat liet hij in zijn gedrag niet vaak zien. "Ik ben JJ. Zou U mij kunnen vertellen waar ik ben?" Vroeg ik toen ik net dichtbij genoeg stond om niet te hoeven schreeuwen. Cyndaquil ging voorzichtig bij de Monferno staan, maar besloot dat hij de Monferno toch eng vond. Ik glimlachte even naar Cyndaquil en sloeg mijn armen over elkaar. Ik voelde me op dat moment heel erg onhandig en dom, maar volgens mij hadden wel meer mensen geen idee waar ze waren. En ik zou niks te weten komen als ik het niet zou vragen.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Nyan schreef:
Darren Nathan Brooks - Dark Type Gym- Sableye

'Peotraw,' herhaalde het meisje en ik knikte even. Mijn plan 'geruststellen.' leek niet helemaal als geplant ,want ze keek me nogsteeds met angstige ogen aan.
Ik zie Violet terug zwaaien en daarna komt ze onze kant opgelopen. 'Hey."zei ze lachend en ik glimlachte naar haar. "Hey Vi ,."zeg ik grijnzend en richt me dan weer op het meisje.Ze hurkte zich ook en hielp me met de uitleg.'Phoebe Lurlene Darnell,' stelde het meisje zich dan voor en ik glimlach naar haar.
"Aangename kennismaking." zeg ik en zie dan vanuit mijn ooghoek Violet opstaan en ik voelde haar woelen in mijn -al warrige- haar.
'Dus jullie zijn gymleaders en een zekere Scyther heeft mij hierheen gehaald. En wat is nu de bedoeling?' vroeg Phoebe ons en keek ons vragend aan.
Ik knikte ter bevestiging."Wel we gaan met zen allen op avontuur en jullie kunnen hier ,pokémon vangen,met andere trainers battelen en gymbadges winnen."leg ik haar dan uit en sta dan ook recht en steek mijn hand naar het meisje uit om haar recht te trekken.
"Heb je zin om de anderen te ontmoeten?"vraag ik haar dan met een bemoedigend glimlachje.

+ Arthurs card

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Arthur Maxwell Mc.Down - Mudkip
Ik stond wat op mijn benen te wiebelen en toe te kijken hoe de anderen wakker worden gemaakt.
Ergens vond ik het vervelend dat ik nog steeds niet wist waar ik was,waarom ik hier was.
Een trilllerige zucht verlaat mijn lippen en ik kijk even naar mudkip die nog steeds in mijn armen ligt.
Ik besluit dan toch maar naar iemand toe te gaan en te vragen wat ik hier doe en waar ik ben.
Ik zag iemand ,die ouder was en tikte haar even op de schouder,ze was aan het praten met een meisje die een charmender had.
"Sorry,maar mag ik weten waar ik ben en wat ik hier doe?"vroeg ik haar zachtjes. Ik was namelijk wel een beetje bang.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH