• De credits van deze RPG gaan in zijn geheel naar Escritura. Ik heb toestemming van haar om hem te heropenen, maar het idee is volledig van haar.





    Welkom op Camp Springwood!


    Camp Springwood staat over heel de wereld bekend als het meest effectieve kamp tegen homoseksualiteit. 75% van de kinderen komen terug compleet genezen van deze ziekte en als uw kind geen vooruitgang toont krijgt u 100% van uw geld terug.
    Schrijf uw kind nu in voor zomerkamp in Camp Springwood!

    15 kinderen worden ook dit jaar weer naar Camp Springwood gestuurd. Dit ‘Straight Camp’ maakt gebruik van verschillende manieren en activiteiten om kinderen van hun homoseksualiteit te genezen. (Waaronder team-building, therapie en andere activiteiten.)

    Deze RPG volgt de zomer van deze kinderen en hun begeleiders. Voor wie het niet doorhad, ik denk dus niet echt dat homoseksualiteit een ziekte is, zo werkt dat kamp gewoon.



    Regels en waarschuwingen:
    - Schelden en 16+ mag
    - Gelieve stukjes te schrijven van meer dan zes regels
    - Gelieve alleen ervaren RPG’ers
    - Respecteer de andere spelers
    - Bestuur alleen je eigen karakters

    ***
    Begeleiders (3):
    Daria Zena Nassir - Boira
    Sionnach Regan - Theodora


    Kampeerders:
    Jaime Conneely - Homoseksueel - Theodora
    Giorg Levi Willson - Homoseksueel - KellyBelly
    Emmanuel Zacherias Ezra Russo Smit - Biseksueel - Boira
    Thimo Cummings - Homoseksueel - Shelob
    Vanity Johnson - Biseksueel - Jaimes
    Ashley 'Ash' Caroline Billington - Biseksueel - Macabre
    Callia Joanne Wicklow - Homoseksueel - Mirare
    Valérie ´Val´ Rose Hattaway - Biseksueel - Nerys
    [Vrouw - Biseksueel - Caleo]

    We beginnen bij de aankomst op het terrein. In de brief die de kampeerders hebben gekregen staat dat ze zich moeten melden bij één van de begeleiders, die vertelt hen hun zaal. Hierna begint de RPG echt. De begeleiders delen de groep in tweeën en de eerste activiteit zal zijn dat ze in kleine groepjes kennis met elkaar maken.
    story

    [ bericht aangepast op 6 april 2013 - 10:54 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Valérie Rose Hattaway

    ´Ja!´ hoorde ik iemand van buiten af roepen, waarop ik licht fronsde en even een blik op de deur wierp. Opdat zelfde moment ging die open en verscheen de jongen van net in de opening. Hij stond bij mij en Ashley samen, bij onze lieve begeleider Shy. ´Hoi, Giorg,´ begroette hij en stak zijn hand naar me uit, waarop ik mij spullen op bed neerlegde en naar hem toe liep. Net op het moment dat hij een stap naar voren zet blijft zijn koffer hangen en valt open op de grond.
    ´Shit,´ hoorde ik hem mompelen terwijl een kleine glimlach op mijn lippen verscheen en mijn blik over zijn gevalle spullen liet glijden. Overal lagen schetsen, mooie ook nog eens, en net toen ik wilde bukken om hem te helpen raapte hij ze al bij elkaar. Eenmaal alles terug in zijn koffer te hebben gestopt stond hij weer op. ´Juist…. Welk bed is vrij?´ vraagt hij dan waarop ik naar de twee lege bedden wijs. ´Er zijn er nog twee vrij dus je kan nog kiezen,´ glimlachte ik en liep terug naar het bed wat ik inmiddels mezelf had toegeëigend. ´Ik ben Valérie trouwens,´ vervolgde ik terwijl ik op de rand van mijn bed ging zitten en mijn blik kort over hem heen liet glijden. ´Dat waren een paar mooie schetsen,´ voegde ik er vervolgens vriendelijk aan toe en begon ondertussen weer wat kleren uit mijn koffer te halen.
    Een paar minuten na Giorg´s binnenkomst ging de deur weer open, dit keer kwam Ashley binnen. Ze gooide haar koffer op een van de bedden, maakte hem open en begon er wat in te zoeken. Even wierp ik een vluchtige blik op Giorg en vervolgens weer terug naar Ashley. ´Ook hallo,´ bracht ik met een flauwe glimlach uit en ging vervolgens verder met het uitpakken van mijn kleren. ´Wat is jullie eerste indruk van het kamp tot nu toe?´ vroeg ik aan beide terwijl ik mijn, inmiddels lege, koffer dichtklapte en onder het bed schoof.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Ik pas me stukje eventjes aan hoor, had dat van Ashley niet gelezen, jij hoeft hem niet aan te passen ;) ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Ashley
    Een jongen kwam binnen en liet vervolgens van alles vallen, maar ik besteedde er niet veel aandacht aan. Eindelijk had ik het vakje gevonden, tot Valérie mijn kant op keek.
    Mijn blik ontmoette de hare. ''Ook hallo,'' zei ze met een flauwe glimlach.
    Ik grijnsde even. ''Hey,'' zei ik nonchalant, liet mijn blik even opnieuw over haar en haar lichaam glijden, scheurde mijn blik los en haalde toen zorgvuldig het pakje sigaretten uit mijn koffer. Valérie zag er goed uit, maar er waren er nog meer die niet mis waren. Het kon nog best leuk worden, uiteindelijk.
    ''Wat is jullie eerste indruk van het kamp tot nu toe?'' hoorde ik haar vragen. Vervolgens was wat geschuif hoorbaar; ze ruimde haar koffer op.
    Ik keek haar opnieuw aan. ''Dit is verdomme een strafkamp. Wat denken ze wel niet?'' gromde ik. Ik pakte een sigaret en borg het pakje weer op. ''Ze kunnen gaan rond commanderen zo veel als ze willen, maar veel zin gaat dat bij mij niet hebben,'' grijnsde ik. Ik pakte mijn aansteker en stak mijn sigaret aan.
    ''Later,'' mompelde ik. Ik beende de zaal weer uit, keek schichtig om me heen en ging toen aan de achterkant van het gebouw staan. Ik nam een trekje en sloot even mijn ogen; ik voelde me langzaam weer ontspannen.
    Ik leunde tegen de muur en blies het rook uit, terwijl ik nog af en toe om me heen keek. ik wist nu al dat ik het hier niet lang ging uithouden. net had ik gezegd wat ik dacht; dit was een strafkamp. Verschrikkelijk, dus.
    Ik streek wat donkere haren achter mijn oor en tuurde naar het bos voor me.


    [iemand voor Ashley? c:]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Giorg

    "Er zijn er nog twee vrij dus je kan nog kiezen. Ik ben Valérie trouwens," zegt ze en ik glimlach even naar haar. "Dat waren een paar mooie schetsen," ik reageer er maar niet op. Ik vind het al erg genoeg dat zij ze gezien heeft. Dat vind ik bij iedereen als die mijn tekeningen en schetsen zien.
    Aangezien die ander meid, Ashley volgens mij, het ene bed al had in gepikt kon ik er nog maar uit een kiezen. Ik loop erheen en zet mijn spullen erop. Ik draai me om en kijk even naar Ashley en Valérie. "Ook hallo," hoor ik Valérie zeggen en ik moet even zacht lachen. "Hey," zegt Ashley daar nonchalant op. Ik laat mijn ogen even over beiden meiden gaan en richt me dan op mijn koffer, ik pak mijn tekenspullen er uit en verberg ze onder het matras. Hopelijk ging niemand daar kijken. ''Wat is jullie eerste indruk van het kamp tot nu toe?'' Ik kijk even kort naar Valérie en denk even na. ''Dit is verdomme een strafkamp. Wat denken ze wel niet?'' gromt Ashley en ik knik. Ze heeft wel een beetje gelijk. ''Ze kunnen gaan rond commanderen zo veel als ze willen, maar veel zin gaat dat bij mij niet hebben,'' ik zie een grijns op haar gezicht en ook daarin heeft ze weer gelijk. Mij krijgen ze ook niet. Denk ik.
    "Later," Ik knik naar Ashley die er vandoor gaat. Ik kijk even naar Valérie en kijk dan weer naar mijn koffer. Wanneer ik alles een plekje gegeven heb berg ik mijn koffer onder het bed. Ik loop naar de deur. "Ik ga even een beetje rondkijken," zeg ik tegen Valérie, aangezien zij de enige in deze hut is nog en ik open de deur. "Tot straks," glimlach ik en ik stap naar buiten. Ik begin een rondje te lopen en kijk om me heen. Ashley had wel een beetje gelijk, het ziet er echt uit als een strafkamp. Er lopen kort rillingen over mijn lijf. Mij krijgen ze niet. Ik zie en rookpluimpje opstijgen en ik loop erheen. Daar zie ik Shy zitten op de veranda. "Hoi. Roken is slecht voor je," zeg ik en kijk hem aan. Misschien niet de beste zin om mee te beginnen, maar goed. Ik kijk naar hem en stop mijn handen in mijn zakken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Sionnach Regan

    "Hoi. Roken is slecht voor je."
    Ik schrik op en laat mijn half opgerookte sigaret uit mijn handen vallen. Met gefronste wenkbrauwen raap ik het ding terug op en veeg het een beetje schoon. Dan stop ik de sigaret opnieuw tussen mijn lippen en probeer ze terug aan te krijgen. Het duurt even voor het lukt, maar wanneer het ding weer brandt, hou ik ze tussen mijn vingers. Vervolgens kijk ik degene die me aansprak aan. Het is Giorg. Ik weet niet goed wat ik van die jongen moet denken. Hij lijkt in de eerste instantie vrij verlegen en niet al te snugger, maar ik weet uit ervaring dat dat soort mensen vaak nog het koppigst van al kunnen zijn. Het wordt een beetje afwachten, vrees ik.
    "Ik geloof dat je het een beetje verkeerd begrepen hebt, jongen. Ik hoor me bezig te houden met jouw gezondheid, niet andersom," zeg ik met een lachje.
    Ik neem nog een trekje van mijn sigaret en gebaar naar Giorg dat hij best mag gaan zitten. Het kan nooit kwaad hem al een beetje te leren kennen voor de therapie begint. Het zou het voor beide partijen veel aangenamer maken, vaak is het namelijk nogal ongemakkelijk als je in een eerste gesprek al zulke intieme vragen moet stellen of beantwoorden als degenen in de therapie. Het zou mijn job ook makkelijk maken als ik hem al een beetje in kan schatten.
    Hoewel zijn mening over roken door zijn opmerking daarnet wel duidelijk is, steek ik toch mijn pakje naar hem uit. Ik hou er gewoon van als mensen met me mee roken, dat vind ik veel gezelliger. Daarbij is het misschien ook een manier om het gesprek een beetje op gang te houden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Valérie Rose Hattaway

    'Dit is verdomme een strafkamp. Wat denken ze wel niet?' Reageerde Ashley brommend, waarop ik even zacht moest lachen. Ze had ergens wel gelijk, de manier waarop ze ons leken te behandelen tijdens het aankomen mocht wat mij betreft alleen al wat vriendelijker. 'Ze kunnen gaan rond commanderen zoveel als ze willen, maar veel zin gaat dat bij mij niet hebben,' vervolgde ze waarop ik haar aankeek en de grijns op haar gezicht zag staan. 'Gelijk heb je,' grinnikte ik en liet me weer op het bed zakken.
    'Later,' mompelt ze vervolgens en gewapend met haar sigaretten verlaat ze de kamer. Zodra ze weg ja richt ik mijn blik op Giorg, die zelf ook is begonnen met uitpakken en zodra hij klaar zich tot me richt. 'Ik ga even een beetje rondkijken,' zegt hij en loopt naar de deur toe om deze te openen. 'Tot straks,' glimlacht hij dan en loopt de kamer uit.
    Een kleine glimlach blijft half op mijn gezicht hangen terwijl ik me achterover op bed laat zakken. Een diepe zucht rolt over mijn lippen en na een tijdje besluit ook ik om maar eens rond te gaan kijken. Hier in m'n uppie op de kamer blijven was nou niet bepaald gezellig. Langzaam duwde ik mezelf overeind om op te staan en liep vervolgens naar de deur. Eenmaal buiten de slaapkamer en de deur dicht te hebben getrokken liep ik over de gang heen, liet daarbij mijn blik nieuwsgierig rond gaan.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    JJHamblett schreef:
    Thimo Cummings

    Ik luister naar de gesprekken en bekijk de mensen om mij heen nog eens goed. Ik zie al een paar knappe jongens, meteen bestraf ik mijzelf, ik mag niet zo over jongens denken. Jongens horen op meisjes te vallen en andersom. Dat hebben mijn ouders mij wel duidelijk gemaakt. 'Sorry' zegt een vrouw tegen mij. 'Hoe zei je dat je heette?' Ik kijk op en loop naar haar toe. Mijn koffer laat ik staan. 'Ik ben Thimo Cummings,' antwoord ik. Ik bekijk de vrouw, volgens mij heeft ze gemengd bloed. Ik kijk haar zwijgend aan en kijk daarna om me heen naar de andere begeleider, een man. Hopelijk zat ik daarbij. Oeps! Zo mag ik niet denken! Ik kijk weer naar de vrouw en wacht tot ze me verteld wat ik moet doen.


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    [Rajah en/of Theodora, hadden jullie nog gemerkt dat Callia de slaapzaal binnenkwam? I refuse to let this topic die.]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Ja, maar ik heb het heel druk momenteel.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Jawel hoor, maar ik wacht op Demi/Ezra ^^]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Again, iemand voor Ashley? (bloos)]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Giorg

    Ik kijk hoe Shy zijn sigaret laat vallen, hem oppakt en hem weer aansteekt. Wanneer hij naar mij kijkt, kijk ik hem terug aan.
    "Ik geloof dat je het een beetje verkeerd begrepen hebt, jongen. Ik hoor me bezig te houden met jouw gezondheid, niet andersom," Ik frons even. Zijn glimlachje reageer ik echter niet op en ik blijf hem fronsend aankijken.
    "Ik ben gezond hoor," zeg ik en ga naast hem zitten als hij gebaart dat ik dat mag doen. Ik ga een stukje bij hem vandaan zitten om niet te veel in de rook te komen te zitten. Mijn longen kunnen daar niet al te goed tegen. Mijn moeder had daar ook last van vroeger. Als we een café in gingen waren we er ook meteen weer uit. Ja, ik ging als klein kind mee naar café's want ik ging altijd darten, dat vond ik heel erg leuk om te doen. Ik bakte er dan helemaal niets van, maar het was gewoon voor de lol. Nadat mam overleed is er eigenlijk nooit meer iets van gekomen om naar het café te gaan. Wanneer ik iets voor mijn ogen zie bungelen schrik ik op uit mijn gedachten. Van de schrik sla ik ook hetgeen uit de handen van Shy. Meteen kijk ik wat het was; Een pakje sigaretten.
    "Sorry!" zeg ik en ik sta op om het op te pakken. "Het was niet mijn bedoeling het uit je handen te slaan," zeg ik dan en ik houd het pakje naar Shy uit. "Ik was gewoon heel diep in gedachten en schrok een beetje toen ik het voor mijn ogen zag, het was echt niet mijn bedoeling, ik ben gewoon een kluns," ratel ik een beetje snel. Ik weet niet eens op Shy het verstaan heeft want de helft was binnensmonds. Snel ga ik weer zitten en zorg ervoor dat ik gen domme dingen meer kan doen. Ook zorg ik ervoor dat ik nergens aan denk, zodat ik niet zo meteen weer ga schrikken.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Macabre schreef:
    [Again, iemand voor Ashley? (bloos)]


    *raises hand*

    Me me me! I got Vanity c:


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    ||KellyBelly went Albion||


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jaimes schreef:
    (...)

    *raises hand*

    Me me me! I got Vanity c:

    [okido, Ashley staat te roken achter haar zaal :')]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''