• De credits van deze RPG gaan in zijn geheel naar Escritura. Ik heb toestemming van haar om hem te heropenen, maar het idee is volledig van haar.





    Welkom op Camp Springwood!


    Camp Springwood staat over heel de wereld bekend als het meest effectieve kamp tegen homoseksualiteit. 75% van de kinderen komen terug compleet genezen van deze ziekte en als uw kind geen vooruitgang toont krijgt u 100% van uw geld terug.
    Schrijf uw kind nu in voor zomerkamp in Camp Springwood!

    15 kinderen worden ook dit jaar weer naar Camp Springwood gestuurd. Dit ‘Straight Camp’ maakt gebruik van verschillende manieren en activiteiten om kinderen van hun homoseksualiteit te genezen. (Waaronder team-building, therapie en andere activiteiten.)

    Deze RPG volgt de zomer van deze kinderen en hun begeleiders. Voor wie het niet doorhad, ik denk dus niet echt dat homoseksualiteit een ziekte is, zo werkt dat kamp gewoon.



    Regels en waarschuwingen:
    - Schelden en 16+ mag
    - Gelieve stukjes te schrijven van meer dan zes regels
    - Gelieve alleen ervaren RPG’ers
    - Respecteer de andere spelers
    - Bestuur alleen je eigen karakters

    ***
    Begeleiders (3):
    Daria Zena Nassir - Boira
    Sionnach Regan - Theodora


    Kampeerders:
    Jaime Conneely - Homoseksueel - Theodora
    Giorg Levi Willson - Homoseksueel - KellyBelly
    Emmanuel Zacherias Ezra Russo Smit - Biseksueel - Boira
    Thimo Cummings - Homoseksueel - Shelob
    Vanity Johnson - Biseksueel - Jaimes
    Ashley 'Ash' Caroline Billington - Biseksueel - Macabre
    Callia Joanne Wicklow - Homoseksueel - Mirare
    Valérie ´Val´ Rose Hattaway - Biseksueel - Nerys
    [Vrouw - Biseksueel - Caleo]

    We beginnen bij de aankomst op het terrein. In de brief die de kampeerders hebben gekregen staat dat ze zich moeten melden bij één van de begeleiders, die vertelt hen hun zaal. Hierna begint de RPG echt. De begeleiders delen de groep in tweeën en de eerste activiteit zal zijn dat ze in kleine groepjes kennis met elkaar maken.
    story

    [ bericht aangepast op 6 april 2013 - 10:54 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Christina "Chris" Yara Stone

    Stilletjes loop ik over het terrein. Zenuwwachtig pluk ik wat aan mijn shirtje en zoek mijn mobiele telefoon op in mijn zakken. Niks. Uit zenuwwen laat ik hem bijna vallen, om hem dan weer met trillende handen op te vangen.
    "Ga hier dan ook gewoon weg," zegt de stem van 'Dark Chris' in mijn hoofd. "Vrijheid! Blijheid!"
    "Het is voor je eigen bestwil," zegt 'Brave Christina'. "Je had naar je ouders moeten luisteren!"
    Ik sla mijn handen voor mijn oren, vandaag zijn de stemmen wel heel erg. Ik knijp mijn ogen even dicht en open ze dan weer. Om naar een van de begeleiders te lopen. Die een koffer staat te controleren. Sionnach of zo iets, heet de man Ofhoewel Shy.
    "Euh, ik moest me melden?" mompel ik vaag als ik er ben, terwijl ik mijn tas nog een keer op de grond zet.
    "Waarom zo verlegen?" zegt Dark Chris. "Ze weten ook altijd de baas over je te spelen hè?
    Omdat ik de stemmen in mijn hoofd, die ondertussen een discussie houden, probeer te negeren staar ik wat naar mijn voeten die ongemakkelijk heen en weer schuifen.
    "Ik ben Chris," zeg ik dan.
    "Het is Chris-tin-a!" zegt brave Christina.
    "Nee, het is Chris," mompel ik zachtjes hardop, in de hoop dat niemand me hoord.

    [Fail, slechte post. Sorry, ik had weinig inspiratie voor dit stukje :$]

    [ bericht aangepast op 27 april 2013 - 11:59 ]


    Reality's overrated.

    [Er staat geen groepje jongeren bij Shy. Hij is de koffer van Giorg aan het controleren in zijn slaapzaal.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik ga Giorg even maken :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Giorg

    "Kalmeer nou eens jong, ik ben de duivel niet. Ik ga je niet vermoorden omdat je wat onhandig bent," zegt Shy nadat hij mijn geratel aan had gehoord en het pakje terug aannam. Ik kijk naar Shy wanneer hij opstaat. Ik open mijn mond even maar ben alweer vergeten wat ik wilde zeggen. Ik klap mijn mond weer dicht en sta ook op, met een vragende blik op Shy gericht.
    "Ik ga je koffer controleren, daar mag je best bij zijn als je je daar beter bij voelt," vertelt Giorg me en ik knik eventjes. Daar wil ik heel graag bij zijn. Ik volg Shy in zijn looppas en kijk een beetje rond. Iedereen die ik daarnet in die kantine zag zie ik nu niet meer. Waar zijn ze toch allemaal? In hun hut denk ik, dat is de enige plek waar je nu heen kan gaan. Ik haal mijn schouders op en volg Shy nog altijd rustig. Ik sta stil wanneer hij in de richting van een rookwolkje gaat. "Ashley!" ik schrok toch wel lichtelijk van zijn roep. Ik laat niets merken en steek mijn handen in mijn zakken. "Zorg dat je je peuken opruimt! Ik ben je meid niet, ik ga het niet voor je doen!" Ik moet eventjes zachtjes lachen om de toon waarmee hij het uitspreekt. Wanneer Shy zich terug omkeert volg ik hem naar binnen toe, daar aangekomen loopt hij door naar mijn koffer en hij maakt hem meteen open. Wat ben ik blij dat ik mijn tekeningen en schetsen heb opgeborgen zeg. "Heb je speciale medicatie of zijn er andere dingen die ik moet weten?" vraagt hij terwijl hij mijn koffer doorzoekt. Ik schud mijn hoofd en kijk naar wat hij aan het doen is. Een beetje laat besef ik dat hij het niet kon zien dat ik mijn hoofd schudde. "N-nee!" roep ik best wel luid en sla mijn hand meteen voor mijn mond. "Ik bedoel; Nee, er zijn geen extra dingen die je moet weten. Sorry, ik had het een beetje laat door dat je niet kon zien dat ik mijn hoofd schudde," zeg ik dan kalmer en ik ga op de hoek van het bed zitten. Ik kijk naar Shy en wat hij aan het doen is. Naast wat pijnstillers en nog wat andere dingetjes kan hij niets anders vinden hoor. Ik leun achteruit op mijn handen en kijk rustig toe.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    (Iemand voor Thimo? Hij zit op z'n bed)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Theodora schreef:
    [Er staat geen groepje jongeren bij Shy. Hij is de koffer van Giorg aan het controleren in zijn slaapzaal.]


    [Sorry, tis nogal hectisch hierzo (Ik ben nog steeds in het ziekenhuis.) En haalde eruit dat er wat mensen bij stonden. Al helemaal omdat ik het in deeltjes moest lezen en dus alles door elkaar heb gehaald. Het spijt me.]


    Reality's overrated.

    [Het is beter dat je de tijd neemt om te reageren, en eerst rustig alle posts leest ipv slechts enkele posts te lezen en sneller een reactie te maken.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    JJHamblett schreef:
    (Iemand voor Thimo? Hij zit op z'n bed)


    [Ten eerste is je post te kort, en ten tweede moet je gewoon even geduld hebben. Het RPG loopt nu eenmaal traag.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik neem de tijd en lees alle posts, er zitten alleen pauze's tussen. En met een piepende hartmonitor kom ik niet erg ver in mijn concentratie.]


    Reality's overrated.

    Caleo schreef:
    [Ik neem de tijd en lees alle posts, er zitten alleen pauze's tussen. En met een piepende hartmonitor kom ik niet erg ver in mijn concentratie.]

    [Het was niet slecht bedoeld hoor, eerder als tip. Voel je alsjeblieft niet aangevallen. Veel beterschap, trouwens.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Sorry, het leek alsof ik boos was. Maar dat ben ik niet hoor. Bedankt voor de tip en de beterschap.]


    Reality's overrated.

    Theodora schreef:
    (...)

    [Ten eerste is je post te kort, en ten tweede moet je gewoon even geduld hebben. Het RPG loopt nu eenmaal traag.]


    (Sorry, maar ik kan dat niet zien op mijn telefoon en ten tweede: weet ik, ik vroeg er alleen)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Vanity Johnson
    "Je weet dat ik dat niet zomaar laat gebeuren," geeft het meisje dan als antwoord en dat doet me even lachen.
    "Daar vertrouw ik je gelijk op, je ziet er namelijk niet uit alsof je braafjes alle regels volgt."
    Ik knipoog naar haar en bekijk haar nog een keer. Zoals ik al dacht, dit kamp maakt het ons wel lastiger om zogenaamd te genezen als er allemaal aantrekkelijke meiden zijn. En deze is daar zeker een van die ik wel zou willen zoenen.
    Het meisje lacht als ik mezelf voorstel en er staat een scheve glimlach op mijn gezicht daardoor. Altijd leuk als mensen om je lachen in positieve zin.
    ''Ashley Billington, insgelijks. Biseksueel en erg geïrriteerd om het feit dat ik hier ben,'' zegt ze droogjes waarna ze haar ogen even over mijn lichaam glijden. ''Maar die irritatie zal snel verdwijnen, denk ik,'' zegt ze met een speelse glimlach.
    "Mm, dat klinkt nu al veelbelovend. Volgens mij kunnen jij en ik het best wel goed met elkaar vinden, als je snapt wat ik bedoel."
    Weer knipoog ik naar haar en ik zie een ander meisje even naar ons kijken en dan weer doorlopen. Ook zij ziet er niet verkeerd uit, maar over Ashley heb ik ook niets te klagen.
    "Is jouw koffer al gecheckt?" vraag ik dan, want ik ben er toch wel nieuwsgierig naar of heel je koffer overhoop gehaald wordt en of er bij haar spullen verdwenen zijn.
    Met mijn schouder leun ik tegen het muurtje aan en kijk naar Ashley. Weer glijden mijn ogen een keer langs haar lichaam en er staat een glimlachje op mijn gezicht. Dit voorspelt zeker veel goed. Wat ik niet weet, is dat er een begeleider binnen is die misschien wel alles kan horen, maar zelfs dan maakt het mij vrij weinig uit. Wat is nou het ergste wat ze me kunnen laten doen? Strafregels laten schrijven dat ik ziek ben en alleen op het andere geslacht hoor te vallen, kom op zeg, dat zou ik toch niet doen.


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    ( *strooit magisch poeder* Leef! Leef! Leeeef!)


    And don't forget, Elvendork! It's unisex!

    Sionnach Regan

    Het blijft even stil en terwijl ik op antwoord wacht controleer ik zijn koffer verder. Waarschijnlijk is hij gewoon aan het nadenken.
    "N-nee!" Ik schrik en laat de spullen die ik mijn handen heb weer in zijn koffer vallen. Verbaasd kijk ik over mijn schouder. Ik ben niet doof, waarom roept die jongen zo? "Ik bedoel; Nee, er zijn geen extra dingen die je moet weten. Sorry, ik had het een beetje laat door dat je niet kon zien dat ik mijn hoofd schudde."
    Ik moet mijn best doen niet te gaan lachen. Vreemd kereltje, die Giorg. Ik draai me terug om en ga verder met het doorzoeken van zijn koffer. Ik haal er een doosje pijnstillers uit en leg het naast de koffer. Verder kan ik niet echt iets vinden. Ik neem het doosje en toon het aan Giorg.
    "Deze hou ik bij, er is een keer een incident geweest op een ander kamp en sindsdien zijn we voorzichtig met dit soort dingen. Als je ze nodig hebt mag je ze altijd bij mij komen halen. Alle begeleiders hebben een EHBO cursus gevolgd, dus je mag sowieso naar ons toekomen als je je bezeerd hebt."
    Ik probeer niet al te onvriendelijk te kijken en kijk opzij als ik een zacht geschuifel hoor. Er is een meisje binnen gekomen, en ze ziet er uit alsof ze absoluut niet op haar gemak is.
    "Euh, ik moest me melden?"
    "Dat klopt," antwoord ik. Al ben ik er niet zeker van of ik haar wel goed begrepen heb, ze mompelt verschrikkelijk. Ik heb er een hekel aan als mensen niet articuleren. Hoe kan je dan ooit een deftig gesprek aanknopen.
    "Ik ben Chris," gaat ze verder, waarop ze alweer iets mompelt.
    Het duurt even voor ik besef wie ze is. Ik heb op de lijst een Christina zien staan, Chris moet dus een afkorting zijn. Ik zucht even en doe een stap naar haar toe.
    "Christina. Ik ben Sionnach, maar je mag me Shy noemen. Je slaapt in hut 1, hier vlak naast. Ik kom zo meteen je koffer controleren. Nu mag je het terrein nog even verkennen of je kamergenoten leren kennen," zeg ik rustig.
    Dan richt ik mijn blik op Giorg, om te kijken of hij nog iets te zeggen heeft over het doosje pijnstillers dat ik geconfisqueerd heb.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.