[RPG] The Real Gleeks: Next Generation || O2 - Speeltopics

Jaren zijn voorbij gegaan.. Jaren vol Drama, Liefdes en Geluk.. Ook zijn onze bekende gleeks afgestudeerd, en hebben nu hun eigen leven.. Kennen ze elkaar nog? Vast wel. Maar genoeg over hun.. Het is tijd voor de nieuwe generatie om hun te laten zien op McKinley! Je leest het goed, de kinderen van onze gleeks gaan nu hun eigen tijd beleven. Lijken ze op hun ouders of niet.. Hoe zal hun schooltijd worden.. En wat word hún toekomst…

Meisjes:
- Stephanie Elize Smythe - Malino = Damon S. en Julia S.
- Emily Lilly-Rose Hudson - Malino = Rachel B. en Finn H.
- Julia Lotte Anderson - MissStoran = Kurt H. en Blaine A.
- Eleana Amy Wynn - Jaux = Noah P.
- Bailey Evaline Beth Fabray - LilAsskicker = Mike C. en Quinn F.

Jongens:
- Brad Aiden Smythe - Malino = Sebastian S. en Julie R.
- Lorenzo Delaino - MissStoran = Tyler D. en Jordan D.
- Julian Braden Smythe - GleeManiac = Sebastian S. en Julie R.

Ouders:
- Rachel Berry - MissStoran
- Lizz Sanchez - MissStoran
- Sebastian Smythe - Malino
- Damon Smythe - Malino
- Kurt Hummel - Cherri

Regels:
- Geen one-liners!
- Het is geen sneltrein
- 16+ mag
- Als je OOC praat, praat je met haakjes! ()-[]-{}
- Geen ruzie OOC
- Je sluit niemand buiten

Rollentopic

[ bericht aangepast op 10 maart 2013 - 19:56 ]

---

El Diablo.

Damon Smythe

Ze kreunt zacht, "De B-baby" hoor ik en ik slik even. 'Laten we maar naar het ziekenhuis gaan.' zeg ik met een kleine, tikkeltje paniekerige glimlach. Wat als er wat met de baby was. Stephanie kijkt ook meteen op. 'Ja laten we maar gaan.' zegt ze. Snel staan we op en nemen afscheid van iedereen. Ik trek Lizz voorzichtig mee naar de auto en als we zitten rij ik weg...

---

El Diablo.

Lizz Smythe
De steken in mijn buik maakte me misselijk en ik kreeg amper lucht naar binnen. Ik lette niet meer echt op wat er om me heen was, ik krijg me dat we naar het ziekenhuis gaan. Damon helpt me mee naar de auto en ik druk mijn hoofd pijnlijk tegen de hoofdzit aan en ik merk amper dat we weg rijden. "auwwww" kreun ik pijnlijk

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Julian Braden Smythe ;;

Ik kijk van Damon naar Lizz en weer naar Stephanie en alles opnieuw. Ik frons even als ik hoor dat de baby eraan komt en ik kom iets omhoog. Ik pak mijn glas en drink weer. Ik zet mijn glas iets harder neer maar dat ging perongeluk.
Ik zeg gedag als Lizz, Damon en Stephanie vertrekken en ik voel ineens een soort druk. Ik voel mijn mobiel trillen en ik pak hem, ik zie dat ik een afbeelding heb toegezonden gekregen via whattsapp en ik druk hem open, ik kijk naar de afbeelding en schrik. "Oh hemel!" roep ik en ik gooi mijn mobiel richting pap, wat perongeluk ging. Ik bijt op mijn lip en probeer mijn plotse rode hoofd te verbergen. Oke... Waarom kreeg ik zo een raar gevoeletje toen ik dat plaatje zag? Daar ergens onder in mijn buik.
"P-pap? Mag ik mijn... mo... mobiel terug?" vraag ik stotterend. Ik ben nou niet zeker of dat plaatje nog open staat, het is een plaatje van een naakte jongen. Waarom stuurde Zach die!? Ho... wacht! Dat was geen naakte man, dat was hij. Dat zag ik aan zijn haren. Ik voel me nog roder worden en bijt harder op mijn lip.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Sebastian Smythe

Ik kijk de drie na en haal even mijn schouders op. 'Welkom nieuwe Smythe' lach ik zacht. "Oh hemel!" hoor ik opeens en ik kijk op naar Julian. Al snel voel ik iets op mijn schoot vallen en ik kijk naar zijn mobiel. 'Zo zo, wat is er aan de hand Jul?' grinnik ik. "P-pap? Mag ik mijn... mo... mobiel terug?" vraagt hij stotterend. Ik reageer niet en kijk naar het schermpje. Al snel leg ik de telefoon weer op tafel en ik kijk naar Julian. 'Ben je gay?' vraagt Brad die blijkbaar over mijn schouder heeft meegekeken. Ik kijk naar Julian en haal mijn wenkbrauw een beetje op. Hij kan het gewoon zeggen hoor. Heeft Brad ook gedaan, hij is bi.. Ik kijk naar Julian en wacht af...

[Sorry als het kort is, ik kan niet bepaald zien hoe lang het is op mijn mobiel... Mijn internet fuckt weer....]

---

El Diablo.

Julian Braden Smythe ;;

Ik zie pap naar mijn mobiel kijken en ik probeer een punt te zoeken om naar te kijken, maar het lukt me totaal niet en ik voel hoe mijn hart een slag mist. Straks denkt hij nog- "Ben je gay?" hoor ik Brad vragen en daarbij ook meteen mijn gedachten verstoren.
Ik kijk naar pap die zijn wenkbrauw opgetrokken heeft. "Nee!" roep ik en ik slik snel even. "Ik bedoel... Nee... niet dat ik weet... Ik... ik kreeg het gestuurd via whatsapp..." zeg ik zachtjes en ik pak mijn mobiel snel en verwijder de foto. Ik prop het apparaatje in mijn broekzak en bijt mijn kaken strap op elkaar. Zach he... hij gaat eraan!
"En... als... als ik het zou zijn... dan zijn jullie de eerste die het weten... toch?" stamel ik en ik geef mezelf een in gedachten facepalm. Natuurlijk ben ik het niet. Maar wat waren die tintelgevoelens dan in mijn onderbuik? Deed het dan toch iets met me of wat? Vond ik het dan leuk om te zien of was het de schrik. Misschien wel beiden!? Nooit!

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Sebastian Smythe

"Nee!" roept Julian en ik trek mijn wenkbrauwen nog wat hoger op. Hij reageerde wel erg overdreven... "Ik bedoel... Nee... niet dat ik weet... Ik... ik kreeg het gestuurd via whatsapp..." zegt hij vervolgens zachtjes. Ik knik maar even, maar ik blijf het een vaag verhaal vinden.... "En... als... als ik het zou zijn... dan zijn jullie de eerste die het weten... toch?" stamelt hij en ik knik even. Ik geloof hem niet, maar ik zeg nog niks. Straks word hij weer kwaad.. 'Dat je het weet, we vinden het niet erg in deze familie.' zeg ik rustig en kijk hem doordringend aan...

---

El Diablo.

Julian Braden Smythe ;;

Ik kijk pap aan die me voor mijn gevoel niet lijkt te geloven, maar waarom niet?
"Dat je het weet, we vinden het niet erg in dexe familie," zegt pap rustig en hij kijkt me aan, doordringend nog wel.
Ik knik naar pap en kijk hem ook aan. "Dat weet ik pap, maar ik ben het niet... en als ik het zou zijn dan wist ik het toch wel? Hoe kan je nou niet weten dat je het bent terwijl het je eigen lichaam is?" vraag ik rustig. Tenminste, dat lijkt zo. Van binnen klapt mijn lichaam uit elkaar voor mijn gevoel. Ik vind dit echt awkward en het liefst ren ik nu de kamer uit naar boven of zo. Ik haal mijn hand lang mijn wang en voel hoe warm die is, gloei ik zo erg? Nee toch!?
"Pap. Ik kreeg het echt doorgestuurd... weet je van wie? Zach..." zeg ik zacht en ik kijk naar de deur. Ik volg met mijn ogen de figuren die erin staan en blijf dat doen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Sebastian Smythe

"Dat weet ik pap, maar ik ben het niet... en als ik het zou zijn dan wist ik het toch wel? Hoe kan je nou niet weten dat je het bent terwijl het je eigen lichaam is?" vraagt hij rustig en ik haal mijn schouders op. 'Geen idee... Maar als jij het zegt.' zeg ik met een glimlach. Ik zie Brad van mij naar Julian kijken en dan weer terug naar zijn mobiel. Ik negeer hem verder, en kijk naar Julian. Hij gloeit helemaal, er is iets met hem. Ik heb al een vermoeden, dat had ik eerst ook... Maar ik zeg maar niks, als hij het zo goed weet.. "Pap. Ik kreeg het echt doorgestuurd... weet je van wie? Zach..." zegt hij zacht en ik knik. 'Ik geloof je heus wel.' zeg ik rustig...

---

El Diablo.

Damon Smythe

Ik kijk met medelijden naar Lizz en rij snel weg. Ik hou haar hand zacht vast, en kijk naar de weg. "auwwww" kreunt ze pijnlijk en ik slik even. Ik rij automatisch wat sneller en geef een kneepje in haar hand. Al snel komen we aan bij het ziekenhuis en we stappen uit. Snel lopen we naar de balie en ik zeg alles. We worden al snel geholpen en we zitten even later in een kamer...

---

El Diablo.

Lizz Smythe

Ik glimlach zwak als hij mijn hand vast pakt en zachtjes een kneepje geef. Als we bij het ziekenhuis zijn lopen we met moeite naar de balie. Damon legt alles uit en al snel worden we geholpen. De verloskundige helpt me op de tafel/bank en gaat onderzoeken. Na een poosje zoeken is ze klaar, met mijn ogen dicht om de pijn buiten te sluiten concentreer ik me op de stem "Het zijn extreme voorweeën. Vaak betekend dit dat het kindje binnen nu en 48 uur gaat komen. Jullie kunnen gewoon naar huis gaan maar houd het in de gaten. De weeën zullen vanzelf weer weg gaan en misschien nog wel terug komen. De weeën geven aan dat je lichaam zich aan het voorbereiden is. Houd haar in de gaten en laat haar goed eten, zorg dat je makkelijk het huis uitkan en de auto in mocht de bevalling beginnen. Bij de ingang van de verloskundige staan rollestoelen altijd klaar waarin je haar kunt zetten als ze niet meer kan lopen, je moet haar niet gaat dragen dat is niet goed voor haar. Als je binnen bent zullen de balie medewerkers zien dat ze aan de bevalling begint en jullie mogen gelijk door lopen naar deze kamer. De balie medewerkers zullen ons waarschuwen en we komen dan zo snel mogelijk. Zorg dat ze hier op het bed komt te liggen want dan heeft ze minder pijn dan als de ontsluiting groter is." verteld de vrouw. Ik merk dat de weeën afnemen en zucht opgelucht. "Het is makkelijk om een jurk of een rok aan te doen de komende dagen dat is makkelijker dan een broek. En voor jou Damon Zet de stoel wat naar achteren zodat ze een beetje kan liggen in de auto. Ik weet niet of jullie willen dat jullie dochter mee gaat als het een maal zo ver is maar zorg dat je genoeg eet want het zullen lange nachten en dagen gaan worden. Veel succes vandaag, jullie kindje zal op zijn laatst over 5 dagen er zijn." glimlacht de vrouw en blij en trots kijk ik naar Damon en naar Stephanie

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

(Ja Lizz minstens 10 cm ontsluiting nodig om het kind eruit te laten komen. 1 cm per uur... pfff nog lang bezig ghrheheh. Sorry hahah)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik verzon maar ieys ik was er in zes uur iit

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

(Hahah ja ik ook hoor maar dan heb je een snelle ontsluiting hahah)

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Julian Braden Smythe ;;

"Ik geloof je heus wel," zegt pap nadat hij even knikte. Oh... Oke... Ik voel mijn hartslag dalen en kijk wat awkward in de ronde.
"Pap... Wanneer weet je of je het bent?" vraag ik dan toch door. Ergens snap ik niet bij mezelf waarom ik door vraag, maar misschien is dat omdat ik het zeker wil weten of zo? Ik voel mijn mobiel weer trillen en pak hem uit mijn zak. 'Waarom reageer je niet? Ben je zoooo erg geschrokken? Hahahahah' lees ik en ik frons.
Wat een sukkel is hij ook. 'Zach, rot op! Stuur me nooit meer zo een walgelijke foto, en al helemaal niet van die zielige vertoning van jou' typ ik genadeloos terug en ik hou mijn mobiel in mijn hand. Ik zweer het je, morgen krijgt hij klappen van me.
'Zielige vertoning?! Heb je je eigen wel eens gezien? Wacht...' Lees ik nadat mijn mobiel weer trilde en ik wacht. Plots krijg ik een foto waar ik op sta, wanneer- Ik kijk naar de achtergrond en zie dat het op school is, toen ik aan het douchen was in zo een appart hokje. Er komt een blos van schaamte en woede op mijn wangen te staan.
'Verwijder die foto!' stuur ik woest terug. 'Nop... Ik kan er veel leuke dingen mee doen... Zoals... Internet?' ik schrik. 'Wat moet je van me!?' typ ik terug en ik merk hoe erg mijn handen trillen. Laat hem er niks mee doen alsjeblieft.
'Hmm... Let me think about that' krijg ik terug en ik zie hoe hij offline gaat van whattsapp. Ik slik een keer en kijk naar pap.
"P-pap..." stamel ik zacht en ik kijk naar mijn mobiel.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

(Silence... )

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.